สวัสดีคะชาวสวนลุมผู้ใจดีทุนท่าน,
เอาหละนะ เห็นหัวข้อกระทู้แล้ว ก็ไม่ถ้อยทีถ้อยอาศัย ขอเริ่มเลยแล้วกันนะคะ
เมื่อคืนออกจะฝันร้ายคะ ... คือว่ามีหนุ่มอยู่คนนึง (หนุ่มฝรั่งท่าทางนิสัยดี)
ออกจะดูสนอกสนใจเราอยู่มาก ... เราก็ออกเดทด้วยกัน 1 วันเขาสวีตกับเรามากๆ
เราก็ดูเข้ากันได้ดี สุดท้ายเขาก็มาส่งเราที่บ้าน..
มารู้จักบ้านเรา ... มาถึงก็อัธยาศัยดีมีสัมมาคารวะ
แต่ก่อนกลับ เขากลับบอกแม่เราว่า ... (พูดสำเนียงฝรั่ง)
ลูกสาวคุณแม่น่ารักมากครับ ดีทุกอย่างเลย เสียอย่างเดียว
... (ตึกๆ ตึกๆ ... >>~ เสียงหัวใจเต้น เผื่อว่าใครไม่รู้)
เรื่อง "หุ่น" ............ (จึก ... โดนแทงใจดำอย่างเรา)
แล้วหันมาพูดกับเราว่า "เธอเป็นคนที่น่ารักมาก เราเป็นเพื่อนกันนะ"
เราตอบไปว่า "แน่นอน (เรายิ้มหวานๆให้) เราไม่ได้คิดอะไรอยู่แล้ว... ถึงเราจะเดท แต่ก็เป็นเพื่อนกันได้จ๊ะ"
>>กำลังจะเข้าประเด็นแล้วนะคะ ขอเตือนให้ระวัง!!
แล้วเขาก็จากไปด้วยรอยยิ้มอันแสนหวาน แต่.. เรากลับมาที่ห้องแล้วก็ ปล่อยโฮ........
"แบบว่าเพราะอ้วนนน แท้ๆเล้ยยยย เมื่อไหร่จะเลิกอ้วนสะที"
ผนวกกับความเป็นจริง ... คือว่าเราลดน้ำหนักมาได้เกือบ 2เดือนแล้วคะ
แบบค่อยๆเป็นค่อยไปนะ ทานลดลง ไม่ทานข้าว หรือทานข้าวหรือแป้งน้อยมากๆ
ตอนแรกเรามีน้ำหนักสูงสุดถึง 99 กิโล ตอนนี้ เรากำลังขึ้นลงอยู่ช่วงที่ 91-94 กิโล ขึ้นๆลงๆแบบนี้
อีกอย่างคือ เราไม่อยู่ในสภาพที่จะกินอะไรไม่ได้เลย เพราะกำลังเรียนหนังสือ แล้วตอนนี้ก็ใกล้สอบมาก
เราเรียนในคณะที่ซีเรียสมากๆคะ คณะที่ผู้ชายชอบเรียนคงไม่ต้องบอกว่าอะไรนะ
แต่ตระหนักดีคะ เพราะตอนนี้ 20 แล้ว เริ่มเป็นสาวหละเรียกว่างั้น ... ก็เริ่มสนใจตัวเอง
ตอนทีอีก โล จะร้อย ร้องไห้เลยคะ เฮ้ยอีก1โลจะร้อยแล้ว
ตายยยยยยยยยยยยยยย แน่ แกอ้วนมากแล้วนะ
อีกอย่างก็มีความรักด้วยคะ คือ ก็อยากให้คนที่เขาคบเราเป็นผู้ชายที่โชคดีที่สุดในโลก
ไม่ใช่เพียงแต่ว่าเราเก่งอยากเดียว แต่อยากดีทุกอย่าง
นั่นเป็นจุดเริ่มต้นที่ลดความอ้วน ... ตั้งใจไว้ว่าจะให้เหลือประมาน 56 คะ มันอาจจะเป็นเป้าที่สูง แต่ตอนนี้ก็อดทนนะ พยายามลดๆๆๆๆๆ ... มันก็ลงคะ
แต่ว่ามันก็ต้องอดทนมากเลย บางทีต้องใช้สมองมากๆ ไม่ทาน ก็คิดไม่ออก ช่วงนี้ทานแต่ฟังทองนึ่งคะ แต่บางทีโหยเนื้อมากเลย พอทานเนื้อเข้าไปก็กลายเป็น 94 เครียดมากเลยคะ
อ๋อ แล้วจริงๆก็อยากออกกำลังกายนะคะ แต่ตอนนี้หยุดไป
เพราะต้องสอบ ไม่มีเวลาไปออกกำลังมาก เพราะถ้าออกจะต้องเสียเวลาอย่างน้อย 4 ชั่วโมง ต้องอ่านหนังสือคะ เพราะเกรดก็สำคัญ เรียนคณะนี้ มันบี้คะแนนกันตายเลยคะ
ก็ยังโชคดีที่เพื่อนรอบข้างคอยให้กำลังใจ กดดันบ้าง รุ่นพี่ยิ่งแล้วใหญ่ ชอบกดดัน บางทีก็เครียดไปเลย
มีอยู่วันนึงไปเดินสยามมมมม โหย เห็นแต่คนตัวเล็กกว่าหุ่น ...... นี่มันเกิดอะไรกันขึ้น สาวๆ ตัวนิดเดียว
เราไปเดินนี่เป็นยักษ์เลยคะ ..... กลับมาเครียดอีก
อ้อ เราลืมบอกไป ว่าเราสูง172คะ หนัก 93 >>เอาเฉลี่ยไปละกันนะคะ
แล้วบางทีก็อยากไปไอ้อะไรนะ Body Shapeนะ โห ลงได้ ตั้ง 40 โล เป้าหมายเลยนะคะนั่น แต่ก็รู้ว่ามันแพงคะ
แต่บางทีมันก็ท้อมากเลย เวลาลดด้วยตัวเองเนี่ย ใช้เวลา
และต้องอดทนมาก
ตอนนี้ เครียดมากกกก แล้วก็เริ่มท้อออออีกแล้ว
อยากไปแล้ว Bodyshape ไม่ทราบว่าใครรู้ราคาบ้างคะว่าเท่าไหร่? >>>>>>>>>>>สุดท้ายก็เข้าคำถามมาจนได้ เล่าสะยาวเลย
ขอบคุณที่รับฟังนะคะ ... อยากได้กำลังใจด้วย (ขอเป็นของแถมหน่อยคะ)
ตอนนี้ต้องไปตั้งใจอ่านหนังสือต่อแล้ว และยังอดทนกินฟังทองนึ่งต่อไปคะ ............. ต้องสู้
เฮ๊อ.................. ~~~~~~
จากคุณ :
ถอดล๊อกอินมาถาม
- [
19 ก.พ. 48 11:32:11
A:61.91.85.26 X: TicketID:079823
]