....ด้วยความเมาพี่บัว เริ่มพูด วนไปมา ด้วยคำพูดเดิมๆ
....ใครจะอยากขายตัวข้าว ถ้าเรามีกินมีใช้ ถ้าพี่ได้เรียนสูงๆ มีความรู้ พี่คงไม่ทำงานแบบนี้ สงสารความรู้สึกลูกๆ
....ลึกๆ พี่บัวเอง ก็คงรู้สึกผิด ละอายใจ อับอาย เป็นตราบาปในใจ ถึงได้พร่ำบ่น น้อยอกน้อยใจต่อโชคชะตาวาสนาของตัวเอง เหมือนคนหาทางออก ให้กับตราบาปตัวเองไม่ได้ อายลูกๆ ที่รู้ความลับ
....จากที่คิดจะถามอะไร มากมาย กลายเป็นพูดไม่ออก เมื่อเห็นน้ำตาพี่บัว มันเหมือนจะไปตอกย้ำตราบาป พี่บัวมากเกินไป เลยเปลี่ยนเรื่องคุย ให้ห่างชีวิต อดีตผู้หญิงบาร์ของพี่บัว ด้วยการพูดเรื่องของตัวเองบ้าง
....บอกพี่บัวว่า ข้าวเองก็เคยถูกทิ้งเหมือนกัน ก่อนจะมาเจอสามีฝรั่ง เสียทั้งตัว เสียทั้งเงินเลยละพี่บัว ข้าวโง่ มาตั้ง 7 ปีแน่ะพี่บัว
....แล้วพี่บัวก็หัวเราะออกมา 5555 พี่เองหนีมา มีผัวฝรั่ง คิดว่าหาดีแล้วนะ ยังถูกทิ้งเลย
....เราก็พวกเดียวกันน่ะสิ พวกถูกทิ้ง 55555
....คนเมานี่ ถือสาไม่ได้จริงๆ
....ซักวัน จะถือโอกาส ปีนเกลียว สอนพี่บัว ให้เลิกหัวเราะเยาะตัวเองแบบนี้ซะที
จากคุณ :
มาอีส
- [
9 มี.ค. 48 13:28:05
A:80.201.226.45 X:
]