ความคิดเห็นที่ 1 สงสารจัง เหมือนมาใช้กรรมยังไงไม่รู้นะ ขอให้หมดกรรมไวๆ จะได้มีความสุขมากๆ นะ ..ซึมเลย จากคุณ : คอยเธอฯ (Hereim) - [ 24 มี.ค. 48 17:56:23 ]

ความคิดเห็นที่ 2 เกิดเป็นคนก็ต้องมีภาระทางสังคม  มนุษยธรรม  อยู่ด้วยเสมอ ลองสังสรรกับเพื่อนบ้าง  ญาติตัวเองบ้าง บอกสามีไปด้วยว่าอยากผ่อนคลายเครียดบ้าง   คงไม่เป็นอย่างนี้ไปตลอดชีวิตหรอกครับ    อย่างไรก็ดีดูๆสามีไว้น่ะ เพราะเขาน่าจะเครียดหนักกว่าเพราะภาระที่คุณว่ามาเป็นสิ่งที่เขาแบกรับมาโดยตรง  เรายังแค่นี้แล้วเขาล่ะ อาจจะ  X 2 เท่าที่เรารู้สึกน่ะ  ช่วยจัดการชีวิตให้เขาด้วย จากคุณ : anonyS - [ 24 มี.ค. 48 17:56:32 ]

ความคิดเห็นที่ 3 บอกตามตรงกับแฟนไปเลย หรือให้เค้าอ่านก็ได้ มาเครียดคนเดียวเค้าก็ไม่รู้ตัวหรอก เราก็ยังเครียดอยู่ดี บอกซะจะได้รู้ตัว จากคุณ : norman_b - [ 24 มี.ค. 48 17:59:24 ]

ความคิดเห็นที่ 4 ส่งเลยครับ     จากคุณ : Dek-Dee-Mee-Mai - [ 24 มี.ค. 48 18:00:59 ]

ความคิดเห็นที่ 5 อย่าส่งเลยค่ะ มันดูเหมือนคนใจแคบยังไงไม่รู้ ปล่อยให้เค้าเดาเอาเอง ว่าทำไมเมียทิ้งดีกว่า (รักษาภาพพจน์ไง) จากคุณ : 9 - [ 24 มี.ค. 48 18:04:26 A:unknown X:66.236.69.42 TicketID:072228 ]

ความคิดเห็นที่ 6 มาเป็นกำลังใจให้ค่ะ จากคุณ : Nu'jook (Nu'jook) - [ 24 มี.ค. 48 18:06:46 ]

ความคิดเห็นที่ 7 ส่งเลยดีกว่าครับ ให้เค้ารู้ น่าจะดีขึ้นครับ ดีกว่าที่จะคาใจนะ จากคุณ : imcutcc - [ 24 มี.ค. 48 18:08:57 A:203.151.187.10 X: TicketID:083797 ]

ความคิดเห็นที่ 8 น่าสงสารมากครับ เป็นผมผมไม่ทำกับภรรยาแบบนี้หรอก ถ้าที่บ้านมีงานให้ทำมากขนาดนี้ ผมยอมทำงานหนักขึ้นอีกนิด ประหยัดมากขึ้นอีกหน่อย แล้วจ้างคนรับใช้มาทำงานบ้านและดูแลพ่อแม่แทนภรรยาผมดีกว่า ส่วนตัวผมจะเป็นคนขับรถส่งพี่สาวไปทำงานเอง จากคุณ : ทอฟฟี่สีน้ำเงิน - [ 24 มี.ค. 48 18:12:34 ]

ความคิดเห็นที่ 9 อื้มหือ ภาระเยอะแยะจังเลยคะ แค่ฟังก็เหนื่อยแล้ว ย้อนกลับมาถามตัวเองว่าถ้าเจอแบบนี้จะรับไหวไหม คงตอบว่าไม่.....แต่เรื่องแบบนี้คุณคงต้องรู้ว่าจะต้องเกิดแน่ๆ ถ้าคุณแต่งงานกับสามีคุณ แต่บางครั้งมันอาจจะหนักเกินกว่าเราคิดไว้.... ดิฉันว่าลองส่งไปให้สามีคุณอ่านก็ดีเหมือนกัน เขาจะได้เข้าใจคุณมากยิ่งขึ้น คือถ้าไม่พูดเขาจะรู้หรือเปล่า หรือเขาอาจจะเดาได้ แต่ก็คงไม่เท่าใจคุณหรอกคะ พิจารณาด้วยตัวคุณเองนะคะ จากคุณ : ดีดี้ - [ 24 มี.ค. 48 18:16:21 A:203.209.122.71 X: TicketID:012539 ]

ความคิดเห็นที่ 10 เห็นใจครับ รู้สึกอย่างไร คุยกันต่อหน้าดีกว่า   เราจะเห็นแววตาเค้าด้วย และเค้าจะเห็นแววตาเราด้วย เราเอาความรู้สึกจริง ๆ มาพูด  ทุกคนมีเหตุผลเหมือนกันทุกคน   น่าจะมีทางออกนะครับ ความอดทนมีน้อย ใช้สอยให้ประหยัด และใช้ได้ในระยะเวลาสั้น ที่อยู่ยืนคือความเข้าใจ เห็นใจ ซึ่งกันและกัน บทสรุป ตอนท้ายจะเป็นอย่างไรก็แล้วแต่  ขอให้โชคดี และมีความสุขกับ  คำตอบครับ แก้ไขเมื่อ 24 มี.ค. 48 18:28:54 จากคุณ : กระบือหน้าหวาน (MR.Bigsu) - [ 24 มี.ค. 48 18:28:14 ]

ความคิดเห็นที่ 11 ส่งให้อ่านเลยเหอะค่ะ จะเก็บไว้คนเดียวทำไม ก็เราเป็นคนแบบนี้ คิดแบบนี้ จะปิดเขาทำไม น่าจะบอกกันตรงๆดีกว่า สามีน่าจะเข้าใจ ว่าคุณเป็นคนยังไง ไม่หาว่าคุณใจแคบหรอกค่ะ หรือถ้าเค้าไม่เข้าใจ เราว่า มันก็ไม่มีอะไรจะเสียแล้วนี่คะ จากคุณ : kednoi - [ 24 มี.ค. 48 18:29:16 ]

ความคิดเห็นที่ 12 คบกันนานแค่ไหนครับกว่าจะแต่ง? ได้เคยมาพบปะครอบครัวทางสามีบ่อยแค่ไหน? คุณรู้มาก่อนหรือเปล่า ว่าจะต้องมารับความรับผิดชอบแบบนี้? สุดท้าย คุณรักสามีคุณแค่ไหนครับ? สิ่งที่คุณพูดมาทั้งหมด ผู้หญิงบางคนเค้าก็เต็มใจทำเพราะเค้ารักสามี แต่บางคนก็ไม่เต็มใจทำ หากยังรักความสบาย และชีวิตอิสระของตัวเอง ซึ่งทุกทางเลือก  มันก็ไม่มีคำตอบที่ผิด ตอนจบที่ว่า และแล้วเจ้าหญิงกับเจ้าชายก็แต่งงานครองรักกันอย่างมีความสุข มันมีแค่ในนิยายครับ welcome to the real world จากคุณ : online guy - [ 24 มี.ค. 48 18:30:05 ]

ความคิดเห็นที่ 13 คุณรู้ว่าต้องแบกรับภาระอย่างนี้ก่อนแต่งงานรึป่าวคะ ถ้าเป็นเรานะ  เราจะคุยกะสามีตรงๆ แล้วแก้ปัญหา บางอย่างทำให้ได้ก็จะทำให้ เช่น พาแม่เค้าไปเที่ยว ส่วนพ่อเค้าน่าจะจ้างคนที่ดูแลที่ชำนาญกว่าคุณนะ มีเยอะแยะ บริษัทที่รับจ้างดูแลผู้ป่วยอ่ะ ส่วนเรื่องพี่สาวเค้ายืมของ ถ้าอันไหนให้ได้ก็ให้ ถ้าอันไหนไม่อยากให้ก็บอกไปตรงๆ ว่าอันนี้ต้องใช้ ไรเงี้ย ค่อยๆ แก้ ทีละเรื่องเรา  เราว่าคุณทนมาได้ตั้งนานนี่ก็เก่งแล้วน้า จากคุณ : ไม้ร่ม - [ 24 มี.ค. 48 18:33:06 ]

ความคิดเห็นที่ 14 อือ อ่านแล้ว เศร้าจังเนอะ  แต่ก็นั้นแหละ คุณเลือกเองทั้งหมดครับ   น่าเอาน่า  อย่างน้อยเค้าก็ัรักเรา  .... แต่บางทีมันก็หนักเกินไปสำหรับคุณ ถ้าเป็นผม ผมจะส่งจดหมายฉบับนี้ให้เค้าอ่านนะครับ เค้าจะได้รู้ว่า ภรรยาสุดที่รักของเค้าคิดอะไรอยู่ ..... พักผ่อนสักพักก่อนครับ หยุดคิดอะไรๆ ทั้งหมดทั้งปวง แล้วค่อยกลับมาคิดใหม่ ... ^_^  ... จากคุณ : เต้ครับ - [ 24 มี.ค. 48 18:58:39 ]

ความคิดเห็นที่ 15 บอกไปเลยค่ะ ถ้าทั้งหมดจริงและจากใจ อึดอัดแล้วจะเป็นบ้า หาความสุขไม่ได้ ดูสิเขาคิดอย่างไร บางทีเราก็รู้สึกดีทั้งที่เหมือนเดิมแต่เขารับรู้ความเสียสละที่เขาลืมตระหนักไปว่าเราไม่ได้เกิดในที่นี้ คนที่เป็นปุถุชนไม่ใช่นางสวรรค์มีสิทธิ์รู้สึก ไม่เห็นเลวหรือเห็นแก่ตัวตรงไหน อย่าให้คนที่ไม่มีส่วนนี้มาตำหนิว่าคุณดีไม่พอ จากคุณ : tom434@hotmail.com - [ 24 มี.ค. 48 19:02:57 A:203.113.34.11 X:203.151.140.115 TicketID:092462 ]

ความคิดเห็นที่ 16 เอ่อ...อ่านแล้วเฉยๆและพอเข้าใจ.. แต่..เราเห็นใจสามีคุณมากกว่านะ... หน้าที่ๆคุณทำ..จะมีเรื่องแย่ๆ สำหรับเราก็ เรื่องพี่สาวมายืมเสื้อผ้าไปใส่.. แต่ก็ บอกทุกครั้ง..นี่นา..แต่ก้..นะ  เราก็ไม่ค่อยชอบใจนักถ้าบ่อยๆ ส่วนเรื่องพ่อสามี...เราเข้าใจว่าคุณทำเฉพาะวันหยุด..นั่นคือให้คนอื่นๆได้พักบ้าง.. ซึ่งควรกระทำ..มากๆ..เราทำมาก่อน  แบบนั่นล่ะ..แต่เราทำ 6 วัน..ใน 7วันนะ.. วัน ที่ได้ พัก..มัน..เฮ้อ..ต่อลมหายใจคนดูแลมากกว่าคนป่วย   ส่วนเรื่องไปเที่ยวไหน..มาไหน..พาแม่ไปด้วยก็ ไม่เป็นไร.. ถ้าอยากส่วนตัวบ้าง..ก็..ลองบอกสามีคุณสิคะ  คุยกันได้.. ไม่จำเป็นต้องทุกครั้ง.. สามีไม่ยุ่งกับคุณ..อาจเพราะเขาเครียด..เกินไป..มีอะไรก็ คุยกัน..ดีกว่า.. สรุปว่า..จงรักครอบครัวเขา..และเขาเหมือนพ่อแม่แม่พี่น้องตัวเอง.. เขามีภาระหนัก ในบ้าน..และนั่นเป็นพ่อที่พวกเขาหล่านั้นรัก.. คุณ ได้รักพ่อของเขา หรือแค่ตัวเขา.. ลิกคิดเป็นลูกสะใภ้ เถอะค่ะ..ชีวิต คุณอาจมีความสุขมากกว่านี้... จากคุณ : noomint - [ 24 มี.ค. 48 19:05:52 ]

ความคิดเห็นที่ 17 ขอเพิ่มเบื้องหลังของเราและสามียอดกตัญญูหน่อยค่ะ.. เราแต่งงานมาได้ปีครึ่งแล้ว.. ครึ่งปีแรกก็ปกติดี...เราแค่ทำกับข้าววันเสาร์ อาทิตย์เฉยๆ ตามประสาภรรยามือใหม่..เลยอยากเอาใจแม่สามีไง แม่เค้าก็หลงๆลืมๆบ้างตามประสาคนแก่ แต่ก็ยังดูแลตัวเองได้ ต่อมา...พ่อเค้าไม่สบายเป็นมะเร็ง นับเวลาที่เราพยาบาลเค้าก็ประมาณหนึ่งปีพอดี สามีเราเคยประสบอุบัติเหตุครั้งใหญ่ ที่รอดมาได้เพราะที่บ้านเค้าตอนนั้นรวยมาก..ไม่มีปัญหาเรื่องค่ารักษา... ทำให้เค้ารู้สึกว่าที่รอดมาได้น่ะเป็นเพราะพ่อแม่แท้ๆ... ตอนนี้ก็เลยได้บทลูกกตัญญูไปครอง ส่วนพี่สาวของเค้า..อายุเยอะแล้วแต่ยังโสด..มีโรคประจำตัวอยู่ด้วย..เค้าก็ต้องดูแลกันไป...สามีเราเป็นคนขับรถไปส่งพี่สาวนะ แต่เราก็ต้องตื่นไปด้วยเพราะจะได้ไม่ต้องขับรถอ้อมไปอ้อมมา น้ำมันยิ่งแพงอยู่.. เรื่องที่ชอบหยิบเสื้อผ้าของเราไปใส่ก็เซ็งมาก.. เราคงต้องมองในแง่ดีว่าเค้าชอบไสตล์เรานะ ถึงหยิบไปใส่ ไอ้เรามันมิกซ์แอนด์แมทช์ เลยมีเสื้อผ้าจริงๆไม่มาก...ไม่เหมือนของเค้าที่มีอยู่สามตู้.... พี่น้องคนอื่นของเค้าก็แต่งงานแยกบ้านไปหมด.. พี่คนหนึ่ง ปีหนึ่งมาเยี่ยมบ้านหนนึง พี่อีกคนหนึ่ง มาเดือนละหน อยู่หนละสองชั่วโมง น้องคนหนึ่งถึงแยกบ้านแต่ยังอยู่ในรั้วเดียวกัน มาเฉพาะเวลาหิว กินอิ่มเสร็จแล้วก็ไป... หมดปัญญาจะให้ใครมาช่วยดูแล สะใภ้คนอื่นของบ้านนี้เค้าไม่สนใจอะไรกันหรอก มาบ้างไม่มาบ้าง ที่จริงพ่อสามีน่ะ เค้าจ้างพยาบาลประจำตัวคนนึง แต่คนเราก็ต้องพักบ้าง...เรากะพี่สาวสามีเลยต้องรับหน้าที่ต่อแทนพยาบาลทุกเสาร์ อาทิตย์ พอให้อาหารพ่อเค้าเสร็จ พี่สาวเค้าก็นอนต่อ.. ส่วนเราก็ต้องทำกับข้าวเช้าให้แม่สามี !!! พ่อตัวดีของเราก็หลับ เค้าช่วยอะไรมากไม่ได้เพราะร่างกายไม่เต็มร้อย จะถามใจเราตอนนี้นะ...สามีเราเป็นคนดีมาก.. ที่ไม่ทิ้งทางบ้าน ส่วนเราก็เหมือนตัวถ่วงความกตัญญูเค้ายังไงไม่รู้ ถ้าเลิกกันจริงๆเราอยู่ด้วยตัวเองได้ แล้วเค้าล่ะ.. เราไม่อยากให้เค้าเสียใจแต่ก็ไม่รู้จะทำยังไงกับเค้าดี จะให้เค้าแยกบ้านเหรอ...ไม่มีทาง หย่ากันเหรอ...เค้าคงใจสลาย...คนอื่นเราไม่แคร์หรอก สังคมเพื่อนฝูง แต่เราแคร์เค้ามากกว่า... ถ้าเรากลับไปเป็นคนดีเหมือนเดิม ก็เหมือนเรากำลังจะเอาคำว่า"รัก"มาทำให้ตัวเองตายทั้งเป็นยังไงไม่รู้ บอกตรงๆ คิดไม่ตกจริงๆ จากคุณ : จขกท - [ 24 มี.ค. 48 19:12:02 A:222.195.235.181 X: TicketID:092760 ]

ความคิดเห็นที่ 18 พี่ตาลที่เครารพครับ ผมว่าชีวิตคนเราเกิดมาได้หนเดียว ชาตินี้เท่านั้น เพราะว่าชาติหน้ายังไม่มีใครพิสูจน์ได้ ไฉนเลยพี่ต้องทิ้งชีวิตอันมีค่ามาจมอยู่กับความทุกข์เยี่ยงทุกวันนี้ บางครั้งคนเราต้องกล้ำกลืนทำในสิ่งที่ผู้คนคิดว่าเราเห็นแก่ตัวบ้าง เพราะไม่งั้นตัวเราเองมันก้อจะไม่ไหวเหมือนกัน พี่ครับ ชีวิตคนเรามันงดงามและสิ่งที่ดีๆมากมายให้เก็บเกี่ยว การกระโดดร่มชูชีพออกจากเครื่องบินที่มันกำลังจะตก ผมคิดว่ามันไม่ใช่สิ่งที่ผิดอะไรใช่ไหมครับ จากคุณ : กำลังจะ 20 - [ 24 มี.ค. 48 19:16:18 A:203.118.82.247 X: TicketID:091206 ]

ความคิดเห็นที่ 19 คิดว่าใช้หนี้กรรมเถิดครับ จากคุณ : ขยะสังคม - [ 24 มี.ค. 48 19:18:20 ]

ความคิดเห็นที่ 20 หาทาง compromise ครับ คุยกับเค้า ตรงๆ เหมือนที่เขียนน่ะแหละ หาโอกาสเหมาะๆ อารมณ์ดีๆ คุยกัน หาตรงกลางที่พอใจทั้งสองฝ่ายให้ได้ บางอย่าง คุณยังคงต้องทำ บางอย่างลองต่อรองขอไม่ทำ หรือทำน้อยลง ทางเลือกมันไม่ได้มีแค่ "ใช่" "ไม่ใช่" หรือ "ทำ" "ไม่ทำ" หรือ "ทน" "เลิก" หรอกครับ มันมีกลางๆ เทาๆ ผสมๆ ให้บ้าง รับบ้าง ทนบ้าง สบายบ้างนะครับ แล้วเรื่องแบบนี้ ชีวิตคู่น่ะ หาทางออกกันเป็นคู่สิครับ คุยกันปรึกษากันนะครับ จากคุณ : ชาเขียว - [ 24 มี.ค. 48 19:19:22 ]

ความคิดเห็นที่ 21 ผมามเพิ่มเติมหน่อยนะครับ บางครั้งนักบินก้อตั้งสละเครื่องที่มันกำลังจะตก หากหมดหนทางแก้ไขให้มันบินไปสู่จุหมายได้ ชีวิตคนเราก้อเช่นกัน ไม่ต่างอะไร แต่นักบินจะกระโดดร่มชูชีพเพื่อเอาชีวิตรอด นั่นต่อเมือเขาไม่สามารถกอบกู้เครื่องลำนั้นไว้ได้แล้วนั่นเอง ปล.รักคนอื่น 100% รักตัวเอง 110 นะครับ จากคุณ : กำลังจะ 20 - [ 24 มี.ค. 48 19:30:35 A:203.118.82.247 X: TicketID:091206 ]

ความคิดเห็นที่ 22 ในฐานะที่อยู่ในฐานะสะใภ้ของบ้านๆๆหนึ่งมานาน..นี่คือชีวิตจริงที่เกิดขึ้น ซึ่งบางทีก้ออึดอัดนะ ไม่รู้จาทำยังไง..เราเองไม่โดนถึงขนาดนี้ แต่บางทีก้ออึดอัดบ้าง แต่พอมาดูสามีเรา เฮ้อๆๆๆๆๆ รักเค้านะ เค้าเป็นคนดีจิงๆๆ และรักเรามาก เราก้อเลยทำทุกอย่างด้วยความรู้สึกที่เต็มใจ และเพื่อความสุขของครอบครัว ก้อคงต้องยอมค่ะ..แต่อยากบอกว่าเรื่องที่ไม่พอใจควรบอกให้สามีคุณตาลรับทราบบ้าง ผู้ชายนะบางทีมองไม่เห็นสิ่งรอบตัวๆเองเท่าไรหรอก ยิ่งเรื่องในบ้านน่ะ ..แล้วเค้าจาช่วยให้คุณตาล มีชีวิตที่มีความสุขขึ้นได้ค่ะ เป็นกำลังใจนะคะ.. จากคุณ : deedee - [ 24 มี.ค. 48 19:30:43 A:203.170.228.172 X: TicketID:090898 ]

ความคิดเห็นที่ 23 จ้างพยาบาลอีกคน ในวันเสาร์ อาทิตย์ค่ะ อีกไม่นานคุณพ่อก็ไปแล้วค่ะ จากคุณ : ดาว - [ 24 มี.ค. 48 19:35:49 A:161.200.170.113 X:161.200.255.163 TicketID:088986 ]

ความคิดเห็นที่ 24 คุณคิดจะแต่งงานกับผู้ชายคนนี้แล้ว นู๋ว่าก็น่าจะพอรู้นะว่าจะต้องรับมือกับอะไรบ้าง แต่ถ้าทนไม่ได้จริงๆ ก็คุยกันตรงๆ เลยดีกว่า คู่ชีวิตจะต้องอยู่ทนทุกข์ ร่วมสุข กัน ถ้าเราทุกข์ ก็ควรบอก เด๋วจะเก็บกด พอระเบิด อาจจะมีอนุภาคทำร้ายล้างนะ จากคุณ : โทโมกะ - [ 24 มี.ค. 48 19:36:29 ]

ความคิดเห็นที่ 25 ทำเท่าที่เราทำได้เต็มที่เถอะค่ะ ทำเท่าที่เรารู้สึกว่าเราได้ทำอย่างดีที่สุดแล้ว สามีคุณคงหนักกว่าคุณอีกเป็นสิบ ๆ เท่า แต่คุณไม่จำเป็นต้องรับสิบเท่านั้นมาไว้ทั้งหมดก็ได้ค่ะ ช่วยกันผ่อนหนักผ่อนเบา .. เห็นใจกันและกัน ตัดสินใจเลือกเค้าเป็นคนร่วมชีวิตแล้ว ก็คงต้องเดินต่อไปด้วยกันอย่างเต็มที่ที่สุดค่ะ คอยปลอบใจกันและกันบ้าง ถ้าเค้าลืมสังเกตไป ก็สะกิดบอกเค้าเบาๆสักหน่อย แล้วก็บอกไปว่าคุณเหนื่อย เค้าคงเข้าใจคุณค่ะ สู้ต่อไปนะคะ ชีวิตถึงมันจะไม่ได้โรยด้วยกลีบกุหลาบ แต่ก็ไม่ได้เหยียบหนามแหลมจนพลุนนี่คะ ..ให้กำลังใจค่ะ.. จากคุณ : รัตมา - [ 24 มี.ค. 48 19:46:19 ]

ความคิดเห็นที่ 26 เรื่องพยาบาลคุณพ่อสามีเป็นสิ่งประเสริฐทำแล้วได้บุญครับ  ยิ่งถ้าเราทำด้วยใจที่เมตรากรุณาด้วย  ผลบุญนั้นส่งอนิสงค์ถึงเราแน่ๆ เรื่องการขับรถไปส่งพี่สาวและการที่พี่สาวแฟนหยิบเสื้อผ้าเราไปใช้โดยไม่ขออนุญาติเป็นเรื่องที่ต้องโอภาปราศรัยกัน  ด้วยการประนีประนอม  บางอย่างที่ทำให้เราอึดอัดเกินไป  พี่สาวสามีต้องปรับตัวช่วยเราบ้าง  โดยให้สามีคุณเป็นคนกลาง หากเลือกมีชีวิตคู่  ต้องยอมรับการสูญเสียความเป็นตัวบางส่วนไป  และอยู่กับสิ่งนั้นให้ได้  เพื่อแลกกับการอยู่กับคนรักของเรา จากคุณ : องศาที่15 - [ 24 มี.ค. 48 19:49:15 ]

ความคิดเห็นที่ 27 ท่องไว้โยม รัก คือ ความอดทน ภาระทั้งหลายที่บอก น่าจะอยู่อีกไม่นาน จากคุณ : toomood - [ 24 มี.ค. 48 19:57:56 ]

ความคิดเห็นที่ 28 ถ้าคุณจะเต็มใจ ถือว่าช่วยเหลือคนแก่ ก็ได้บุญนะคะ พระท่านก็ว่า สงเคราะห์ญาติ เป็นบุญนัก ขนาดไม่ใช่ญาติแท้ๆทางฝ่ายคุณด้วยนะ แต่ในอีกทางนึง เราไม่เห็นว่าจะต้องทนเลยค่ะ ถ้าไม่เต็มใจ มันไม่ใช่หน้าที่คุณเลย มันเป็นเรื่องของครอบครัวเค้า หน้าที่ดูแลพ่อแม่ มันควรจะเป็นของลูกๆเค้ามากกว่าเป็นของสะใภ้หรือเขย แต่เค้าเห็นว่ามีคุณไง แล้วคุณไม่มีปากมีเสียง ก็เลยใช้งานซะ ถ้าคุณแยกบ้านไป เค้าก็คงต้องหาทางผลัดเวรกันไปดูแล หรือจ้างพยาบาลเพิ่มเอง น่าคิดนะ ว่าลูกเต้าแท้ๆมีตั้งหลายคน เค้ายังไม่รู้จักสั่งสอนให้ดูแลได้ แล้วคุณเป็นใคร ต้องไปดูแลให้ พ่อแม่คุณก็มี คุณเอาเวลาไปดูแลพ่อแม่แทนไม่ดีกว่าเหรอ แล้วก็ไม่เข้าใจสังคมไทยเหมือนกัน ว่าทำไมลูกชายถึงไม่ต้องทำอะไรเลยเหรอ ไอ้หน้าที่ทำกับข้าว ดูแลพ่อเนี่ย ลูกแท้ๆ(ผู้ชาย) ไม่ต้องทำอะไร แต่ให้เมีย ซึ่งเป็นคนอื่นทำ เพียงเพราะตัวเองเป็นผู้ชาย ?? ถ้าทนไม่ได้ ทนแล้วรู้สึกไม่ได้ อย่าไปทนเลยค่ะ หาทางทำอะไรสักอย่างที่คุณคิดว่ามันแฟร์พอกับคุณ อยู่ไปแบบนี้ เสียสุขภาพจิตเปล่าๆ จากคุณ : ผ่านมา - [ 24 มี.ค. 48 20:01:21 A:202.129.2.4 X: TicketID:030771 ]

ความคิดเห็นที่ 29 ส่งให้สามีอ่านเลยค่ะ  ไม่บอกไม่รู้นะคะ จากคุณ : kekodes - [ 24 มี.ค. 48 20:10:43 ]

ความคิดเห็นที่ 30 คิดว่าน่าจะคุยกะคุณสามีค่ะ ว่าเราเหนื่อยนะ เธอจะช่วยตรงไหนได้บ้างมั๊ย หรือว่ามันจะมีวิธีอย่างอื่นที่จะมาแบ่งเบาภาระเราให้ได้บ้าง พยายามคุยกันดีๆค่ะ ต้องใจเย็นๆ เข้าว่าคุณสามีเองก็คงเครียด คุณเองก็เหนื่อย แต่ก็ต้องคุยนะคะ ถ้าไม่สื่อสารก็อยู่กันไม่ได้หรอกค่ะ โชคดีค่ะ จากคุณ : ...hamster... - [ 24 มี.ค. 48 20:20:34 ]

ความคิดเห็นที่ 31 ตลอดเวลาที่เราอยู่บ้านหลังนั้น.. เราทำทุกอย่างแบบเต็มใจมากๆนะ.. พ่อแม่เรายังบอกเลยว่าได้บุญนะลูก.. เราปฏิบัติต่อทุกคนดีมากๆในสายตาทุกคนน่ะ.. ครอบครัวเค้าก็เอ็นดูเรามาก..ถ้าไม่มีเราเหมือนบ้านไม่มีชีวิตชีวา..ก่อนหน้านั้นเค้ามีญาติที่อยู่ต่างจังหวัดมาคอยดูแลพ่อแม่น่ะ..แต่ตอนสามีคบกับเราญาติเค้าก็เรียนจบพอดี..แล้วเราก็แต่งงานเข้าบ้าน..ญาติเค้าก็ได้งานที่ต่างจังหวัด..สวนทางกันพอดี.. สำหรับครอบครัวเค้า..เราเป็นคนสำคัญมาก.. แต่สำหรับเรายิ่งทำให้เราคิดถึงพ่อแม่เรามากขึ้น.. เรายังไม่รู้เลยว่าจะมีโอกาสดูแลพ่อแม่ตัวเองแบบนี้รึป่าว.. ทีนี้พอเรามาทำงานเหมือนเราเหนื่อยมากน่ะ.. เจ้านายก็พูดทำนองว่าเราเปลี่ยนไป งานการก็ไม่ทุ่มเทแบบเก่า (เอ้อ..แบบเก่าเค้าเรียกบ้างานนะเราว่า) เค้าไม่ส่งเราไปเมืองนอกทั้งที่มีโอกาสดีมากๆรออยู่เพราะสาเหตุที่ว่าเราแต่งงานแล้วน่ะ..เราเสียใจมาก เพื่อนๆเราก็ว่าไม่สังคมบ้างเลย ไม่เหมือนเคย ใครๆก็บอกว่าสามีเราเนี่ยโชคดีมากกก เราพยายามรักครอบครัวเค้าให้เหมือนที่เรารักสามีนะ..แต่เรารู้สึกอยู่ดีว่าตัวเองไม่มีความสุข ในใจเรารู้สึกเหมือนตัวเองสอบตกกับการเป็นภรรยาซะจริงๆ.. ย้ำนะว่าเรารักสามีเราอยู่...เฮ้อ.. จากคุณ : จขกท - [ 24 มี.ค. 48 20:23:53 A:222.195.235.181 X: TicketID:092760 ]

ความคิดเห็นที่ 32 เหมือนตอนนี้เรื่องมันหยุดดำเนินมาระยะหนึ่งเพราะเรามาเรียนเมืองนอก.. น่าแปลกที่เรารู้สึกสบายใจมาก ไร้ความอาวรณ์โดยสิ้นเชิง.. แต่อีกไม่นานเราก็ต้องกลับไปเมืองไทย.. นี่เเหละที่เราต้องตอบตัวเองให้ได้ว่าจะทำยังไงกับชีวิตต่อไปดี .. ขอบคุณสำหรับทุกความเห็นนะคะ.. เรามองปัญหาได้แตกเป็นหลายมิติเลยตอนนี้.. จากคุณ : จขกท - [ 24 มี.ค. 48 20:47:47 A:222.195.235.181 X: TicketID:092760 ]

ความคิดเห็นที่ 33 ลองเอาใจเขามาใส่ใจเรา ดูบ้างไหมคะ ถ้าสามีแต่งเข้ามาบ้านคุณ  ต้องมาดูแลพ่อคุณที่ป่วย ต้องทำกับข้าวให้แม่คุณทาน  ต้องตื่นแต่เช้าเพื่อส่งพี่สาวคุณไปทำงาน  ฯลฯ   คุณจะซึ้งในน้ำใจเขาแค่ไหน คนเราไม่ได้เกิดมาจากกระบอกไม้ไผ่ นะคะ ต้องมีพ่อแม่  มีญาติพี่น้อง   ที่เขาว่า  "แต่งกับใคร ก็เหมือนกับ แต่งกับครอบครัวเขาด้วย"   เป็นความจริงอย่างที่สุดค่ะ สามีคุณเป็นคนดี   รักพ่อแม่ รักครอบครัว  แสดงให้เห็นว่า  เขาเป็นคน มีความรับผิดชอบต่อครอบครัวมากๆ  และเขา จะเป็นหัวหน้าครอบครัวที่ดี สำหรับคุณแน่ๆ พ่อแม่เขา อายุมากแล้ว  วันหนึ่งก็ต้องละสังขาร  ยิ่งคุณพ่อเขาป่วยอยู่  คงอีกไม่นานนัก  (ใครจะอยากเป็นคะ  มะเร็งหน่ะ) เขาทั้งสอง ให้กำเนิด "สามี" คุณมา   เลี้ยงดู อบรม ดูแล จนเขาเป็นคนดี   เป็นคนที่ คุณรัก  และ รัก คุณ คุณจะตอบแทนพระคุณเขา ในขณะที่คุณมีโอกาส ไม่ได้เลยเชียวหรือ   สิ่งที่คุณทำไป  ก็เท่ากับ ทำให้สามีด้วย  จะไม่ได้เลยเชียวหรือคะ เรื่องพี่สาวเขา  ที่ชอบนำเสื้อผ้าคุณไปใส่     ถ้าเป็นเรา  ชุดไหนที่เราหวง  หรือไม่ชอบให้เขามายุ่งของส่วนตัว   เราจะเก็บเข้าตู้เสื้อผ้าอีกใบ ต่างหาก  และล๊อกไปเลย    เรื่องของใช้ส่วนตัว  มันว่ากันไม่ได้หรอกค่ะ  แต่เราต้องแสดงให้เขาเห็นอย่างนุ่มนวล ด้วยเทคนิคนิดหน่อยค่ะ มีความเห็นเพียงเท่านี้ค่ะ  หวังว่า จะเป็นประโยชน์บ้างนะคะ จากคุณ : สาวน้อยคอยเธอ - [ 24 มี.ค. 48 20:51:56 ]

ความคิดเห็นที่ 34 เคยคุยกับสามีบ้างรึเปล่าเกี่ยวกับเรื่องนี้? ไม่รู้ว่าคนอื่นคาดหวังให้คุณทำ หรือคุณทำของคุณเอง แต่ถ้ารู้สึกขัดก็ลดๆ ลงหน่อยก็ได้มั้งคะ แต่ไม่ต้องถึงกับเลิกทำ แบ่งเวลาไปสังคมบ้าง จะได้รู้สึกดีเหมือนเมื่อก่อน ให้เวลาตัวเองบ้าง ลองคุยกับสามีแล้วจัดตาราง ช่วยๆ กัน โลกนี้ไม่ได้มีแค่ขาวกับดำ เลือกสีเทาก็ได้ จากคุณ : Afro Violet - [ 24 มี.ค. 48 20:56:49 ]

ความคิดเห็นที่ 35 สามีเราสี่สิบแล้วตอนนี้..พอถึงวันที่เค้าหมดภาระเรื่องพ่อแม่เค้า..อาจใช้วลาอีกสิบปี (ใครจะรู้).. ถึงวันนั้นพ่อแม่เราคงถึงคิวแก่เฒ่าพอดี.. เท่ากับว่าชีวิตวัยเริ่มสามสิบ(ที่เราคิดว่าเพิ่งเริ่มต้น)ก็ต้องจบลง ณ. วันนี้เพราะเรารับผิดชอบทั้งพ่อแม่เค้า และต้องรับผิดชอบพ่อแม่เราด้วย แล้วสามีเราเค้าทำอะไรให้เราบ้าง? นอกจากคำว่ารักกับทะเบียนสมรสแล้ว..อย่างอื่นเหรอ..Nothing จริงๆ sexน่ะเราลืมไปแล้วว่าครั้งสุดท้ายน่ะเมื่อไหร่..3 เดือนที่แล้วมั้ง.. เราเองก็มีคนดีมากๆ มาชอบหลายคน.. แต่ด้วยอะไรบางอย่างที่ทำให้คิดว่าผู้ชายคนนี้แหละ.."ใช่" คงเป็นบุญกรรมแต่ปางก่อนกระมัง จากคุณ : จขกท - [ 24 มี.ค. 48 21:07:03 A:222.195.235.181 X: TicketID:092760 ]

ความคิดเห็นที่ 36 ช่วยดูแลพ่อสามี : ควรช่วยนะ แต่ถ้าวันไหนไม่ว่างจริงๆ ก็หยุดได้ ไม่ใช่กฏหมาย มันยืดหยุ่นได้ ตำรวจไม่จับ ทำกับข้าวให้แม่สามี : แล้วอันนี้ก่อนแต่งเข้ามาแม่สามีเค้าอยู่ยังไงอะ เราว่าเค้าน่าจะมีหนทางอื่นบ้างนะ เป็นเราๆจะทำให้เป็นโอกาสๆ แบบโอกาสเพิเศษๆน่ะ พี่สาวยืมเสื้อผ้า : ไม่ให้ยืม ไม่ว่าตัวไหน ไม่งั้นติดนิสัย ของใครของมันสิ บอกไปเลยไม่ชอบใช้ของปะปนกับใคร กลัวติดโรคผิวหนัง ไปส่งพี่สาว : เรายอมเสียค่าน้ำมันเพิ่ม (จ่ายเองก็ได้) เพื่อความสบายใจ ไม่เห็นต้องบังคับใจตัวเองไปด้วยทั้งๆที่ไม่อยากไปเลย วันไหนอยากไปก็ไป ไม่อยากก็ไปเองได้ แต่กลับไปหาสามีคุณเหอะนะ เค้าต้องการกำลังใจ ทุกปัญหามีทางออกมากกว่าหนึ่งทาง แล้วแต่จะเลือกทางไหน เกิดมาที่รู้แน่ๆก็ชาตินี้ชาติเดียว ได้เจอคนที่รัก และเค้าก็รักเรา นับว่าโชคดีขนาดไหนแล้ว เรื่องที่ไม่ได้ยุ่งกัน อันนี้ต้องเห็นใจนะ ไม่ใช่ไม่รัก แต่เพราะความเครียดลองคิดดูพ่อป่วยเป็นมะเร็งนะ (ในความคิดเรา เราว่าเค้ารู้ว่าคุณทำอะไรอยู่ เหนื่อยแค่ไหน ถ้าเค้ารักคุณเค้าคงไม่อยากให้คุณลำบาก และถ้าเลือกได้ เค้าไม่ยอมเสียคุณไปแน่ ลองคุยกับเค้าสิค่ะ เค้าเป็นสามี เป็นคนที่คุณเลือกนะ ทำไมถึงไม่กล้าบอกความในใจกับคนที่คุณอยากอยู่ด้วยตลอดชีวต หล่ะ ) แก้ไขเมื่อ 24 มี.ค. 48 21:21:31 จากคุณ : ตุ๊ดตู่ โอ้เย - [ 24 มี.ค. 48 21:17:56 ]

ความคิดเห็นที่ 37 อ่านๆ แล้วคิดๆ แล้ว ปัญหาที่มันน่าจะทำให้คุณเบื่อ สุดๆ มันน่าจะเป็น เรื่อง แฟนไม่สนใส่ใจคุณ+ไม่มีเวลาเป็นส่วนตัวให้ , แล้วก้อ เสียดายอนาคตสดใสของตัวเอง เพราะว่ามาแต่งงานซะก่อน ส่วนเรื่อง พ่อแม่ของสามีคุณ เราว่า มันไม่ถึงกับต้องเครียดมากนะ สู้ๆ นะ เห็นด้วยกะ คุณ rep33 ค่ะ จากคุณ : นู๋ยางมะได้แต่งงานเน้อ (น้ำแข็งเผา) - [ 24 มี.ค. 48 21:20:25 ]

ความคิดเห็นที่ 38 ถ้าเป็นเรา.. เราไม่ส่งเป็นจดหมายนะ.. เราพูดกะสามีตรงๆเลย.. คิดยังงัยก็พูดอย่างนั้น.. สำคัญนะคะ.. คนแต่งงานกันมีอะไรในใจก็ต้องพูดออกมา.. ถ้าเก็บไว้ในใจ.. สามีเค้าก้ไม่รู้.. เค้าไม่รู้ปัญหาก็ไม่ได้แก้ซะที.. พูดไปก่อนนะคะ.. แล้วจะแก้กันด้วยวิธีไหนก็ช่วยกันคิดด้วยกัน.. - - - อวยพรให้เรื่องราวผ่านพ้นไปด้วยดีค่ะ - - - จากคุณ : King of Alan - [ 24 มี.ค. 48 21:20:51 ]

ความคิดเห็นที่ 39 เรื่องที่เค้าจะเป็นหัวหน้าครอบครัวที่ดีน่ะ.. เราไม่ได้คาดหวังอะไรมากนัก.. เพราะเค้ามีปํญหาสุขภาพที่ต้องกังวล..เค้าบอกเลยว่าไม่อยากมีลูก.. ความคิดวูบนึงที่เรารู้สึกน่ะ คือเราเสียใจ เพราะใจหนึ่งก็อยากมีลูกมาก.. ยิ่งมีลูกกับผู้ชายแสนดีแบบนี้ด้วยนะ..เราคงรักลูกมากๆและคิดว่าลูกเราคงเป็นเด็กน่ารักแน่ๆ.. พอมีลูกเราคงไม่มีเวลาไปคิดมากว่า ชั้นจะ "อยู่" หรือชั้นจะ "ไป "ให้มันปวดหัว.. เราคงขอแยกบ้านไปตั้งท้อง..เลี้ยงลูกด้วยความHAPPY..ปล่อยให้เค้าดูแลบ้านเค้าต่อไป..โดยที่ไปๆมาๆตามใจเค้าน่ะ.. แต่มันคงเป็นไปไม่ได้เรื่อง " ท้อง " กับสถานการณ์แบบนี้ จากคุณ : จขกท - [ 24 มี.ค. 48 21:26:41 A:222.195.235.181 X: TicketID:092760 ]

ความคิดเห็นที่ 40 โหพี่..ขนาดหนูไม่เจอปัญหาอย่างพี่ หนูยังไม่ตัดสินใจ เขาขอหนูมาเดือนแล้วเนี่ย..ทำไงได้ ชีวิตหนู พ่อแม่เลี้ยงมาไม่ทรมานเท่าพี่เลย หมดสมัยแล้วพี่... จริงอยู่คนเราอยู่ด้วยกัน ต้องเสียสละ แต่ควรมีความเอื้ออาทรใส่ใจทุกข์สุขของคนข้างๆบ้าง..นิดหน่อยก็ยังดี จะบอกหรือจะส่ง ก็ทำเถอะค่ะ .. หันหน้าคุยกันก่อนจะตัดสินใจทำอะไรลงไป พี่รักกันไม่ใช่เหรอ..อะไรที่แก้ได้ ก็ทำ.. เอาใจช่วยพี่นะ.. จากคุณ : Devil - [ 24 มี.ค. 48 21:34:05 A:221.128.111.105 X: TicketID:092782 ]

ความคิดเห็นที่ 41 อย่าส่งเลยค่ะ   คิดว่าคงทำให้เสียความรู้สึกกันมากเลยจริงๆ ภาระทางบ้าน ถ้าไม่อยากทำ ก็จ้างพยาบาลเพิ่มดีกว่าค่ะพวกจดหมายหรืออะไรก็ให้เป็นที่ระบายความในใจ ถ้าเครียดมากก็เข้ามาระบายในพันทิพได้ วันเวลาที่พ่อสามีเค้าจะอยู่คงอีกไม่มากแล้ว มันน่าเศร้านะคะ จากคุณ : เรน่า (reyna) - [ 24 มี.ค. 48 21:36:12 ]

ความคิดเห็นที่ 42 เราไม่คิดว่าตัวเองจะกล้าพูดคำว่า "เบื่อ" ให้สามีเราฟังหรอกค่ะ.. เราไม่อยากทำร้ายเค้า..แค่เมียหนีก็คิดมากแย่แล้ว.. เค้ารู้แค่ว่าเรามาเรียน (แต่คงสงสัยมากๆ ว่าผีห่าซาตานตัวใดดลใจให้แอบสมัคร..จบตั้งปริญญาโทแล้วยังจะเรียนอะไรอีก) เชื่อไหมว่าเราเตรียมเขียนProposalต่อป.เอกอยู่นะ.. เกิดฟลุคอาจได้เรียนต่อเลย ถ้าไม่ติดเรื่องทุน.. เรารักสามี แต่ทำไมเราไม่อยากอยู่บริการก็ไม่รู้สิ.. อยากให้เค้ามาอยู่ใกล้ๆ ในโลกส่วนตัวของเรามากกว่าล่ะมั้ง(เห็นแก่ตัวไปไหม?) จากคุณ : จขกท - [ 24 มี.ค. 48 21:40:21 A:222.195.235.181 X: TicketID:092760 ]

ความคิดเห็นที่ 43 ตอบกระทู้ ... อยากให้  ค่อยๆ ปรับ ค่อยๆ เปลี่ยน 1. เริ่มเลย ก็จ้าง"คนดูแล"พ่อสามี 2. ส่วนแม่ ที่ต้องทำกับข้าวให้เค้ากินก็ ถ้าจ้าง"คนดูแล"นั่นล่ะทำให้  ไม่ถึงกะต้องเป็นพยาบาลค่ะ คนแถวๆ นั้นที่รับจ้าง รายเดือน ก็ไม่น่าจะหายาก 3. เรื่องสามี "บนเตียง" อันนี้ เอ่อ พูดตรงๆ นะคะ เรื่องนี้ มันต้องเค้าน่ะค่ะ เข้าหาเราไม่ใช่เราเข้าหาเค้า "ความรัก" เนี่ย เกิดจากสองฝ่ายค่ะ ไม่ใช่ฝ่ายเดียว เรื่อง"บนเตียง" ก็เหมือนกัน  แล้วอีกอย่าง ไม่อยากมีลูกเหรอคะ แต่งมาปีกว่า  ? ไม่คิด? 4. ส่วนขับรถไปส่งพี่สาวแฟนน่ะค่ะ อันนี้ช่วยชาติ ประหยัดน้ำมันค่ะ 4.1 แล้วถ้าคุณคิดว่า ทำแล้วได้บุญ ก็ทำไปเถอะ 4.2 แต่ถ้าไม่อยากทำก็บอกเค้าตรงๆ ค่ะ จำไว้ "เถรตรง" เรื่องเสื้อผ้า คุยตรงๆ ค่ะ (เค้าจะรู้สึกยังไงช่างเค้า) อันนี้คุยส่วนตัวไปเลยค่ะ จากคุณ : pikulkeaw - [ 24 มี.ค. 48 21:44:49 ]

ความคิดเห็นที่ 44 พูดเถอะค่ะ เรารู้ว่า คุณเองก็คงเครียดกับเรื่องนี้เหมือนกัน แล้วพ่อแม่ของคุณล่ะค่ะ ท่านเห็นคุณเครียด ท่านก็เครียดไปด้วย ลูกสาวไม่มีความสุข ใครล่ะจะสบายใจ เราดูแลพ่อแม่สามีทางกาย แต่พ่อแม่เรากำลังไม่สบายใจนะค่ะ เราไม่เห็นว่า สามีคุณจะลำบากตรงไหน ถ้าจะตืนมาช่วยคุณทำนู่นทำนี่ตอนเช้าวันเสาร์อาทิตย์ นอกจากจะคิดว่า เมียทำได้ ซึ่งถ้าเค้าตื่นมาช่วย เราว่า คุณคงรู้สึกดีมากกว่านี้ จริงมั้ยค่ะ อย่าเพิ่งคิดเรื่องเลิกกันเลยค่ะ หาทางให้คุณกะสามีใกล้ชิดกันมากกว่านี้ดีกว่าค่ะ จากคุณ : เด็กทะเลใต้ - [ 24 มี.ค. 48 21:45:56 ]

ความคิดเห็นที่ 45 ไม่อยากให้ส่งเลยนะครับ อยากให้คุณหายเครียด มองปัญหาหลายๆมุมก่อนดีกว่าครับ ใช้เวลาวิเคราะห์ให้นาน การแก้ปัญหาก็จะง่ายนิดเดียวค้าบ อยากให้คุยเขากับเขาตรงๆดีกว่ามั้ยครับ ตัดคำว่า "เบื่อ" ทิ้ง คำนี้แรงนะครับสำหรับคนที่รักกัน ใช้คำกลางๆดีกว่าครับให้ดู ซอฟท์ลง อย่าง "รู้สึกไม่ค่อยดีเท่าไหร่กับ......." ขอให้สงบสักพักก่อนเมื่อคุณสบายใจแล้ว ค่อยคุยกันนะครับ ตอนนี้ถ้าเป็นไปได้น่าจะ เมล์ไปบอกเขานิดนึง นิดเดียวเองครับ ว่า "คุณสบายดี" ป๋มขอแทนผู้ชายคนหนึงที่รักคุณ และรอคุณอยู่นะคับ แค่ความต้องการของป๋ม (ยุ่งไรด้วยฟะเนี่ยะ ตรู) แต่การตัดสินใจ ขึ้นอยู่กับคุณ จากคุณ : บอกอกูรู - [ 24 มี.ค. 48 21:58:26 ]

ความคิดเห็นที่ 46 อย่าส่งไปนะคะ ควรคุยกันเป็นการส่วนตัว ผัวเมียกัน นั่งนอนคุยกัน ดีกว่าค่ะ เรื่องมีลูก เรื่องบนเตียง คุยไปเลยค่ะ อย่างที่หลายๆคนบอก จ้างพยาบาลเพิ่มค่ะ เพราะคุณก็ทำงาน ต้องการเวลาพักผ่อนเหมือนกัน ไม่งั้นเราจะมีเงินไว้ทำไม เราเองเสื้อผ้ายังให้คนมารีดที่บ้าน จากคุณ : ม่ายค่ะ - [ 24 มี.ค. 48 22:03:32 ]

ความคิดเห็นที่ 47 เรื่องหาคนมาทำอาหารน่ะ..คิดว่ายากค่ะ.. เพราะสามีไม่ค่อยไว้ใจใครมากนัก..ยิ่งมีแต่คนแก่กะพยาบาลอย่างนี้ด้วย..บ้านนี้เป็นบ้านใหญ่ที่มีเนื้อที่มาก สมบัติเยอะ (พวกเครื่องลายคราม มีตู้เซฟ ประมาณเนี้ย) แม่เค้าก็ติดนักเลงโตนิดๆ ปากจัดกะคนงานด้วย (แต่กับเราน่ะ เค้าไม่เคยพูด) เมืองไทยสมัยนี้ไว้ใจใครได้ยากเต็มทน เรื่องบนเตียงน่ะเค้าก็รู้ เพราะเราเคยสะกิดเค้า งอแง เหมือนกัน...เค้าเข้าใจและสัญญาว่าอะไรอะไรจะดีขึ้นตอนเรากลับบ้านครั้งหน้า เรื่องตื่นเช้ามากๆอย่างตีสี่ครึ่งทุกวันเพื่อไปส่งพี่สาวเค้าน่ะ..ชาตินี้ขอบายค่ะ..เราคงกลับไปซื้อรถมือสองสักคัน..ไปไหนเองสบายใจดี..สามีเราเค้าส่งพี่สาวคนนี้มาสิบปีแล้ว..เราคงไม่ไปยุ่งอะไรกะเค้าหรอกค่ะ..ปล่อยเค้าดูแลกันต่อไป.. เราคงปลูกบ้านใหม่ของเราเองให้ใกล้พ่อแม่เราบ้าง.. ไปอยู่กับท่านให้สบายใจบ้าง สามีคงต้องยอมน่ะค่ะ เมื่อก่อนแค่เราค้างบ้านพ่อแม่เราคืนเดียวยังโทรมาบ่นว่าเราใจร้าย...เฮ้อ จากคุณ : จขกท - [ 24 มี.ค. 48 22:12:24 A:222.195.235.181 X: TicketID:092760 ]

ความคิดเห็นที่ 48 เราก็อยู่บ้านสามีค่ะ แต่คนละหลัง แต่งงานมาเกือบ 20 ปี ตอนนี้พ่อสามีเสียได้ 2 ปีแล้วค่ะ เหลือแต่แม่สามี ซึ่งยังดูแลตัวเองได้ เราก็ดูแลตามสมควร ค่าใช้จ่ายในบ้าน ให้เงินทุกเดือน ซื้อกับข้าวมาฝากบ้าง ทำกับข้าวก็แบ่งไปให้บ้าง (ที่เค้าชอบ) แม่สามีค่อนข้างขี้บ่น จุกจิก เรานิสัยเสียเป็นคนขี้รำคาญ แต่ความอึดอัดตอนนี้ กับเมื่อก่อนต่างกันมาก อาจด้วยอายุเราเองที่มากขึ้น เราแต่งงานมาเกือบ 20 ปีแล้วค่ะ สามีดีมาก ๆ จนเราจะพูดอะไรก็สงสารเค้า ถ้ามีอะไรเรื่องเล็ก ๆ เราจะไม่พูดนะ เพราะเราไม่ขี้บ่น เป็นประเภท "พูดก็ต้องทำ ไม่พูดก็ต้องทำ ฉะนั้นทำๆไปไม่ต้องพูด เพราะทำไปพูดไป ยิ่งเหนื่อย" แต่ถ้าเรื่องอะไรที่เรารู้สึกว่าไม่ไหว เราจะหาจังหวะอยู่กัน 2 คน (เรามีลูกชาย 1 คน) แล้วจะจับมือคุยกับเค้านะ แบบไม่ใช้อารมณ์เลย ตรงไปตรงมา เค้าเข้าใจมาก ๆ แล้วเราจะรู้สึกดีขึ้นทุกครั้ง เป็นแบบนี้มาตลอด สามีเข้าใจมาก เพราะเค้ารู้ว่าถ้าเราพูดหมายถึง เราไม่ไหวแล้ว เราไม่เคยพูดซ้ำซากไร้สาระ มีช่วงนึงแก้ปัญหาด้วยการไปพักค้างคืนบ้านแม่เราทุกเสาร์ อาทิตย์ ก็เคยมี บางครั้งก็ไม่ใช่ต้องการทางแก้ค่ะ แต่ขอแค่ได้เล่าให้ฟังและให้เข้าใจความรู้สึกเรา อย่างรักและเห็นใจกัน เราก็รู้สึกดีขึ้นแล้วล่ะ ในกรณีของคุณ ถ้าเป็นเรา เราจะคุยกับเค้าตรงไปตรงมา หรือเมล์ไปค่ะ (เราเคยไม่สบายใจ เลยเขียนจม.วางบนโต๊ะกินข้าวให้เค้าอ่าน พอตอนเช้าเค้ามากอดเราแล้วขอโทษ บอกรักเรามากนะ ความน้อยใจหายหมด) ให้เค้ารับรู้ความรู้สึกของเรา ถ้าคุณไม่พูดเค้าจะรู้ได้ไง ทุกวันนี้เค้าเกรงใจคุณ เพราะคุณดูแลพ่อแม่เค้า เค้าก็พร้อมจะรับฟังและเข้าใจคุณอยู่แล้วล่ะ บอกเค้าตรงไปตรงมา ขอเค้ามีเวลาส่วนตัวบ้าง เช่น ไปต่างจังหวัดกัน 2 คนไม่ต้องค้างคืนก็ได้ค่ะ ซักเดือนละครั้ง หรือขอไปค้างบ้านแม่คุณบ้าง ส่วนกับข้าวแก้ปัญหาโดยการซื้อบ้างได้มั้ยคะ โทรศัพท์ น้ำประปาก็ไปขอซะ ส่วนเรื่องเสื้อผ้าที่พี่สาวเค้ามายืมเนี่ย ถ้าคุณไม่กล้าพูดก็คงต้องให้เค้ายืมเรื่อยไปล่ะค่ะ ส่วนเรื่องดูแลคุณพ่อเค้า บอกเค้าเลยว่าคุณไม่รังเกียจที่จะให้อาหารทางสายยาง แต่ไม่สะดวกใจที่จะเปลี่ยนถุงฉี่ ให้เค้ามาช่วยเปลี่ยนให้ คิดว่าเค้าคงเข้าใจค่ะ สุดท้ายจริง ๆ เราคิดเสมอว่า ถ้าไม่มีพ่อแม่เค้า ก็คงไม่มีโอกาสพบผู้ชายที่รักเรา และดีกับเรามากขนาดนี้ จากคุณ : เอาใจช่วยค่ะ - [ 24 มี.ค. 48 22:16:07 A:61.90.90.77 X: TicketID:076736 ]

ความคิดเห็นที่ 49 ทางที่ดีที่สุด ก็คงต้องพูดคุยกันให้รู้เรื่อง แล้วละค่ะ บางคนบอกว่าให้อดทนทำไป แต่เราเข้าใจว่าการกระทำมันยากกว่าคำพูดเสมอ  แล้วในที่สุดความอดทนก็จะถึงที่สุด ถ้าเป็นเรา......เราคงไม่ทน จากคุณ : some_small - [ 24 มี.ค. 48 22:16:44 ]

ความคิดเห็นที่ 50 คืนนี้เราขอนอนก่อนนะคะ.. แล้วจะแวะมาดูกระทู้อีกทีพรุ่งนี้.. ขอบคุณทุกคำตอบและทุกความเห็น.. เราจะทำให้เรื่องมันคลี่คลายให้ดีที่สุด.. มีเวลาอีกหลายเดือนกว่าเราจะกลับเมืองไทย ถึงเวลานั้นความคิดเราคงตกตะกอนพอดี จากคุณ : จขกท - [ 24 มี.ค. 48 22:17:12 A:222.195.235.181 X: TicketID:092760 ]

ความคิดเห็นที่ 51 เป็นกำลังใจให้นะคะ ขอให้ปัญหาที่คุณเจ้าของกระทู้เจอมีทางออกที่ดีนะคะ จากคุณ : hong_12 - [ 24 มี.ค. 48 22:18:20 ]

ความคิดเห็นที่ 52 มีปัญหา ต้องกล้าเผชิญหน้าค่ะ พูดคุยกันตรงๆดีกว่า บางทีผู้ชายก็ไม่ได้ใส่ใจในรายละเอียดเล็กๆน้อยๆ แต่ถ้ามันกระทบความรู้สึกเรา ก็บอกเขาไปดีกว่าค่ะ ว่าเราอยากพักผ่อนและมีความเป็นส่วนตัวระหว่างกันบ้าง เป็นเพราะคุณเก็บกดและกดดันตัวเองมากไปค่ะ แก้ปัญหาที่คุณแบกไว้ไปทีละเรื่องนะคะ อย่าเอามาปนกัน อยากให้กำลังใจค่ะ จากคุณ : Black Tulip - [ 24 มี.ค. 48 22:18:49 ]

ความคิดเห็นที่ 53 ใจเย็นๆนะ ต้องมีทางออกอยู่แล้ว คิดดีๆแต่อย่าคิดมาก ..? จากคุณ : ++hbk++ - [ 24 มี.ค. 48 22:25:48 ]

ความคิดเห็นที่ 54 สงสารเจ้าของกระทู้จังเอาใจช่วยค่ะ ทุกปัญหามีทางออกอย่าไปฝืนทำในสิ่งที่ไม่ชอบ  แต่อย่าเลิกกับสามีเลยสงสารเค้า  คุยกับเค้าแบบที่คุณเขียนมาถ้าเค้ารักคุณจริงไม่มีสามีที่ไหนเค้าทำร้ายภรรยาแบบนี้หรอกค่ะ จากคุณ : kiss*sa น่ารัก - [ 24 มี.ค. 48 22:29:28 ]

ความคิดเห็นที่ 55 ไม่รู้จะพูดยังไงดี แค่อยากให้กำลังใจค่ะ ค่อยๆคุยกันดีๆนะคะ จดหมายเนี่ย ยังไงก็ไม่เท่าได้คุยกันตัวต่อตัวหรอกค่ะ จากคุณ : TazTabby - [ 24 มี.ค. 48 23:43:54 ]

ความคิดเห็นที่ 56 มาให้กำลังใจคุณตาลค่ะ....ไม่เคยตอบทู้ในห้องนี้เรยยค่ะ นานๆ มาที เห็นทู้น่าสนใจดี อ่านแร้วก้อเห็นใจทุกฝ่ายค่ะ หวังว่าจขกทจะผ่านช่วงเวลาที่ยากลำบากนี้ไปได้นะคะ T_T~* จากคุณ : Mu_in_love - [ 25 มี.ค. 48 02:02:04 ]

ความคิดเห็นที่ 57 เอาใจช่วยครับ คิดให้ดี ๆ คิดนาน ๆ นะครับ ให้ความคิด มันกลั่นกรองด้วยสติปัญญา อย่าใช้อารมณ์ หวังว่าคุณคง จะก้าวผ่านวิกฤติชีวิตช่วงนี้ไปได้อย่างราบรื่นครับ จากคุณ : sakchai splash - [ 25 มี.ค. 48 04:28:14 ]

ความคิดเห็นที่ 58 ซึ้งใจความห่วงใยของทุกคนและขอบคุณทุกคำตอบ แล้วเราจะมาเล่าให้ฟังอีกทีตอนกลับเมืองไทย ว่าผลเป็นไง...ขอบคุณค่ะ จากคุณ : จขกท - [ 25 มี.ค. 48 06:09:58 A:222.195.235.181 X: TicketID:092760 ]

ความคิดเห็นที่ 59 เอาใจช่วยนะคะ อย่างที่คุณเป็นเราว่าคล้ายๆกับการเข้าไปทำงานที่นึง แล้วมันมีวัฒนธรรมองค์กรอยู่ คุณก็ทำตามวัฒนธรรมนั้นมาตลอด (การพยายามเป็นคนดี แบบที่คุณว่า) วันนึงทนไม่ไหว ก็ขอลาชั่วคราว แล้วทีนี่คิดจะลาถาวร---- เราว่า---ลองเปลี่ยนแปลงวัฒนธรรมองค์กรนี้ดูก่อนดีมั้ย ปัญหามันเยอะ มองรวมๆปัญหามันดูใหญ่ น่ากลัว ลองมองทีละอัน แก้ทีละอัน น่าจะง่ายขึ้นนะคะ เรื่องเดินทางไปทำงาน----> ซื้อรถอีกคัน เพราะสามีรวย เรื่องเสื้อผ้า ----> ก็บอกได้ ไม่ชอบ อึดอัด ขอร้องว่าอย่าทำ เรื่องพยาบาล ---->ก็จ้างเพิ่ม เพราะสามีรวย เรื่องอาหาร-----> จ้างแม่ครัวไปเช้า เย็นกลับ หรือ โทรสั่ง หรือ จ้างร้านอาหารให้ทำมาส่งประจำ เพราะมีตังค์ จดหมายนั่นอย่าส่งเลยค่ะ ไว้พูดกันตรงๆดีกว่า อธิบายกับสามี อย่างละเอียด คุณบอกว่าเค้าเป็นคนดี เค้าน่าจะรับฟัง และเข้าใจค่ะ ถ้าฟังแล้วหาทางออกที่คุณพอใจไม่ได้ ค่อยตัดสินใจอีกทีค่ะ จากคุณ : ถ้วยกลม - [ 25 มี.ค. 48 08:53:02 ]

ความคิดเห็นที่ 60 ที่สำคัญเวลาคุญกันเลือกเวลาดีๆ ตอนที่ทั้งสองฝ่ายไม่เหนื่อยมากๆ จะคุยกันได้ดี ต่างฝ่ายต่างต้องใจเย็นลงเล็กน้อย เอาใจเขามาใส่ใจเรา ขอชมว่าคุณทำได้ดีแล้ว บางครั้งคนเราเหนื่อยมากความท้อแท้จะเข้ามา ลองหาอะรไจรรโลงใจหรือหนีไปพักสัก 1-2 วันให้ความสดชื่นกลับมา โลกนี้ก็จะสดใสมากขึ้น พยายามต่อไป (แล้วจะไม่รู้สึกเสียใจภายหลัง) จากคุณ : ผ่านมาเห็น - [ 25 มี.ค. 48 08:57:49 ]

ความคิดเห็นที่ 61 ไม่รู้จะมีคำตอบให้ยังไงนะคะ แต่ขอให้คำตอบสุดท้ายที่คุณตัดสินใจเป็นคำตอบที่ดีที่สุด เหมาะสมที่สุดกับทุกๆ ฝ่ายนะคะ เหนื่อยนัก พักก่อนดีที่สุดค่า จากคุณ : น้องหนูของพี่ปลาเก๋า - [ 25 มี.ค. 48 09:23:37 ]

ความคิดเห็นที่ 62 ปัญหาน่าตอบ แต่ท่าทางช่วยอะไรไม่ได้มาก... เพราะอิฉันคนนอก แล้วยิ่งอ่านไป อ่านไป ยิ่งเห็นใจทั้งสองฝ่าย ซ้ะงั้น เอางี้คะ หันหน้าเข้าหากัน คุณส่งจดหมายที่อยากส่งด้วยตัวคุณเอง นั่งกุมมือเขา ขณะที่เขาอ่านจดหมาย แล้วคุยกันคะ เฮ้อ... อิฉันเป็นสะใภ้แขก... ยังไม่สาหัสเท่าคุณเลย... ปล.. อยากรู้ตอนจบด้วยง่ะ... ส่งข่าวมานะคะ จากคุณ : noo-uan - [ 25 มี.ค. 48 09:24:42 ]

ความคิดเห็นที่ 63 เข้ามาโหวต เพราะคงมีสะใภ้หลายบ้าน กำลังประสบปัญหาคล้าย ๆ กัน จะได้มีกำลังใจขึ้น เพราะความเห็นทุกคนดี ๆ ทั้งนั้น จากคุณ : ฟ้าฝนไม่เป็นใจ - [ 25 มี.ค. 48 10:17:27 ]

ความคิดเห็นที่ 64 เราอ่านมา...หลายๆ ข้อคิดเห็น..ของ จขกท.. เชื่อว่าเจ้าของกระทู้เป็นคนดี.. และคิดว่า..คงไม่ทิ้งครอบครัว คนที่ณรักเพื่อ ให้ตัวเองสบายรอดพ้น .. เหมือนปัดก้นไป..หรอก.. และเชื่อว่าคุณเป็นสะใภ้ที่ดี.. การลังเลใจ อาจเปิดขึ้นได้เสมอยามท้อแท้..เหนื่อยใจ..เหนื่อยกาย ไม่ได้มีเพียงคุณหรอกที่..ทำภาระที่หนักอึ้งนั้นอยู่.. อาจมีใครสักคน..ทำภาระที่หนักกว่าคุณ..อยู่มากกว่าก็เป็นได้.. สักวัน..สิ่งดีๆ จะเกิดกับชีวิตคุณเองเชื่อไหม.. แล้วสิ่งหนึ่ง..เราก็ภูมิใจในตัวเราเอง.. อย่าคิดว่า..ครอบครัวเขา..ตัวเขา..คนของเขา.. แต่เราคือส่วนหนึ่งของ ครอบครัว.. ใครไม่ทำ..แต่เราทำ..นั่นเพราะเรารู้จักหน้าที่.. อย่าร้องไห้..เจ็บใจในทุกข์นั่น.. ลองทำใจให้สุข..ยิ้มรับกับมัน เพื่อรอยยิ้ม..ของสามีคุณ.. อย่าเหนื่อยกับการทำความดี...ถึงจะไม่เห็นผลตอบแทน..ก็เถอะ.. ลองคิดดูละกัน..อย่าท้อถอยท้อแท้.. อย่าคิดว่าคนอื่นลำบาก น้อยกว่าเรา เหนื่อยน้อยกว่าเรานะ.. อย่างน้อย..เราก็ คนหนึ่งที่เคยผ่านเรื่องแบบนี้มา..เต็มๆ.. แล้ววันหนึ่งสิ่งดีๆ เกิดขึ้นกับชีวิต จริงๆ... ทำต่อไปเถอะ..เหนื่อยนักก็ แอบไปพักซะบ้างก็ ดี จากคุณ : noomint - [ 25 มี.ค. 48 10:21:30 ]

ความคิดเห็นที่ 65 อ่านแล้ว เห็นใจคุณตาล ค่ะ ยังงัยก็ตาม อย่าหนีปัญหานะคะ ถ้าอยู่คนเดียวและพักผ่อนจนพอแล้ว ก็กลับมาเปิดอกคุยกับสามีคุณเถอะคะ คนแต่งงาน แล้วแยกกันอยู่ มันจะห่างเหิน มารู้อีกทีก็อาจสายเกินแก้ค่ะ ปัญหาพี่สาว หรือ พ่อสามี ก็ค่อยๆ เลียบคุยกับสามี ไปส่งก็อาจเป็นแค่ป้ายรถเมล์ หรือแท็กซี่ ไม่ต้องส่งถึงที่อ้างว่ารถติดก็ได้ พ่อสามี เป็นไปได้มั๊ย เจียดเงินเดือน มาจ้างพยาบาลและเป็นแม่บ้านไปในตัวด้วย จะได้ทำกับข้าวให้แม่สามีด้วย บอกเค้าอีกอย่างว่า คุณตาลจะได้พักผ่อน จะได้ใช้เวลากับเค้าบ้าง ช่วงแบ่งเบาความเครียดเค้าบ้าง เรื่องชีวิตคู่ ละเอียดอ่อนนัก ต้องค่อยๆคุยกัน เอาใจเขามาใส่ใจเรา ลองนึกๆ ดูว่า ถ้าคุณตาลเป็นสามี จะทำอย่างไรในสถานการณ์ปัจจุบัน จากคุณ : AnntAnt - [ 25 มี.ค. 48 10:25:17 ]

ความคิดเห็นที่ 66 ตอนที่คุณไม่อยู่ อย่างช่วงนี้ เค้าทำกันยังไงเหรอ ใครเป็นคนดูแลพ่อสามี ทำอาหารให้แม่สามีล่ะ ถ้าคุณไม่อยู่เค้าก็ทำกันได้ แสดงว่าถ้าคุณกลับไป คุณไม่ต้องทำก็ได้ ถ้าคุณไม่อยากทำ ใช่มั้ยค่ะ จากคุณ : พี่สาวที่แสนดี - [ 25 มี.ค. 48 10:32:41 ]

ความคิดเห็นที่ 67 บอกไปตรง ๆ ดีกว่าคะ ไม่สบายใจ ลำบากใจ พยายามแล้วก็ยังไม่หาย หาวิธีแก้ดีกว่า จ้างพยาบาลเพิ่ม อาหารก็ซื้อทาน ซื้อรถใหม่ เรื่อง sex คุยกันตรง ๆ ดีกว่า ถ้าคุยแล้วไม่ดีขึ้น ก็แย่เลยคะ เรื่องแบบนี้ใครจะกล้าคุยบ่อย ๆ เห็นใจคุณค่ะ เป็นเราคงทำไม่ได้ขนาดนี้ จากคุณ : กาดุ๊กกาดุม - [ 25 มี.ค. 48 11:37:26 ]

ความคิดเห็นที่ 68 ยังไงก็อยากให้เปิดใจคุยกะสามีอ่ะค่ะ ปัญหาทุกอย่างแก้ไขได้ตราบใดที่คุณสองคน ยังรักกันอยู่ แต่อย่างที่คุณเขียนไปใน mail อาจจะ ตรงเกินไป ควรปรับเปลี่ยนคำพูดให้ดูนุ่มนวลหน่อย อ่ะค่ะ เชื่อว่าถ้าสามีของคุณรู้ว่าคุณทุกข์ใจถึง เพียงนี้ เค้าคงยินดีที่จะแก้ปัญหาต่างๆ ให้คุณ ขอให้โชคดีนะคะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ จากคุณ : รักแฟน - [ 25 มี.ค. 48 11:47:01 ]

ความคิดเห็นที่ 69 ตอนกลับไป คุณตาลเปลี่ยนแปลงหลาย ๆ อย่างได้อย่างที่คิดจะทำนะคะ เพราะตอนนี้คุณไม่อยู่ เขาก็ต้องชินกับสิ่งที่ทำตอนนี้แล้ว เห็นด้วยกับซื้อรถใช้เอง และอาจขอมาค้างกับพ่อแม่คุณเองในวันสุดสัปดาห์ มารับใช้พ่อแม่เราบ้าง จ้างคนด้วย จะช่วยแบ่งภาระไปได้เยอะ คือบอกหน้าที่เลยว่า ต้องสลับการดูแลคนป่วย กับคนที่ดูแลประจำ และช่วยทำกับข้าวบ้าง ใช้เงินกับสิ่งเหล่านี้ก่อนที่จะคิดปลูกบ้านตัวเองใกล้พ่อแม่ดีกว่า เพราะเรื่องนั้นเงินก้อนใหญ่ การไปพักผ่อนส่วนตัว คุณวางแผนเองได้เลยนะคะ และบอกสามีว่าทริปนี้เป็นส่วนตัวได้ไหม รีบเริ่มเลยทันทีที่กลับไป บอกแม่และพี่สาวเขาเลยว่าขอไปกัน 2 คนนะ เพราะห่างกันนาน คิดถึง ถ้าต่อเอกได้ก็จะดีมากเลย รู้สึกว่าคุณคงจะชอบการเรียน จะมีความสุขเมื่อได้บ้าเรียน หรือบ้างาน แล้วอะไร ๆ ในชีวิตอาจต้องการช่วงเบรคจากภาระเพื่อคนอื่น มาทำภาระให้ตัวเอง พอเรียนจบ คุณคงใจเย็นขึ้นอีกหน่อย และจะมองวิธีแก้ปัญหาได้ดีขึ้นกว่าวัยนี้ค่ะ รับประกัน จากคุณ : yaya - [ 25 มี.ค. 48 11:53:37 A:202.149.105.20 X: TicketID:013599 ]

ความคิดเห็นที่ 70 เป็นกำลังใจให้ค่ะ จากคุณ : กขฃคฅฆ - [ 25 มี.ค. 48 11:55:23 ]

ความคิดเห็นที่ 71 คนอื่นแนะนำกันมาเยอะแยะแล้ว ขอเข้ามาชื่นชมคุณตาลละกันค่ะ สุดยอดสะใภ้ตัวอย่างจริงๆ ทำได้ขนาดนี้เจ๋งมากค่ะ ถึงตอนนี้จะไม่อยากทำแล้วก็เหอะ เท่าที่คุณเล่ามาอ่ะนะ...สำหรับเรา..นรกชัดๆ ขอบอกว่าเราไม่มีทางทำอย่างคุณได้เลยอ่ะ และไม่คิดจะทำด้วย เราบอกแฟนตั้งแต่ก่อนแต่งงานเลยนะ ว่าเราจะไม่ทำงานบ้าน(เวลาอยู่บ้านเค้า) เราไม่ได้แต่งมาเป็นคนรับใช้ สามีเราก็โอเคนะ ไม่ว่าไร ก็เราเสนอให้จ้างคนใช้แล้ว แต่แม่เค้าไม่เอาเอง กลัวโดนปล้นฆ่า ตอนนี้เราเลยเป็นสะใภ้ที่(น่าจะ)แย่ที่สุดในประเทศอ่ะ งานบ้านอย่างเดียวที่เต็มใจช่วย คือช่วยแม่สามีทำกับข้าว เฉพาะมื้อเย็นวันเสาร์เท่านั้นนะ เราไปอยู่บ้านสามีแค่เย็นวันศุกร์-บ่ายวันอาทิตย์ค่ะ เราก็เชียร์ให้คุณตาลส่งจม.นั้นให้สามีอ่านนะคะ ก่อนที่จะกลับมาเจอกันอีกที เผื่อเค้าจะได้มีเวลาเตรียมการเปลี่ยนแปลงอะไรได้ เป็นกำลังใจให้ค่ะ รักกันมากขนาดนี้ เราว่า happy ending แน่นอน จากคุณ : ตุ้งมิ้งโรล - [ 25 มี.ค. 48 12:09:08 ]

ความคิดเห็นที่ 72 ชื่นชมมากๆค่ะ ขนาดพ่อสามี มาอยู่ด้วยอาทิตย์นึงเรายังแย่เลย แถมมีคนใช้ด้วยนะ ไม่ต้องทำถึงขนาดนี้อ่ะ นับถือ จขกท มากๆค่ะ อยากให้คุยกันเพื่อแก้ปัญหานี้มากกว่าค่ะ พ่อแม่สามี เราก้อควรช่วย แต่ไม่ใช่ให้ไปทั้งชีวิตนะคะ พ่อแม่เราอิกหล่ะคะ ชีวิตเราก้อต้องมี คุยกันเถอะค่ะ หาทางแก้ไขปัญหาให้ได้ แล้วถ้าสามีคุฯเป็นคนดีมากๆจริงๆ เค้าจะต้องเข้าใจค่ะ จากคุณ : โอ้ ลันลา ลันลา จ๋าจ๊ะ - [ 25 มี.ค. 48 13:07:48 ]

ความคิดเห็นที่ 73 ตาลมาตอบต่อค่ะ.. เรื่องที่บ้านสามีน่ะ เราไม่เคยถามเลยว่าเค้าทำอะไรกันต่อยังไง..เพราะคิดว่าสามีเราคงไปตามพี่น้องคนอื่นมาช่วยแก้ปัญหาได้..เราไม่อยากพูดถึงด้วย ขอเพียงแต่ว่าเราไม่อยู่เท่านั้นแหละ..เดี๋ยวเค้าก็สานต่อกันเอาเอง..เรามาเรียนเพราะได้ทุนระยะสั้นๆ ซึ่งเป็นเหตุผลที่ดีมากๆ..ในการจากมา เค้าจะได้เริ่มชินกับการที่ไม่มีเราอยู่ เชื่อไหมว่าพี่สาวเค้าอุตส่าห์ไปถามกับเพื่อนที่เชี่ยวชาญเรื่องเรียนต่อเลยว่ามหาลัยเนี้ย มันเป็นยังไง.. ได้รับการยอมรับไม๊...แถมบอกอีกว่าเผื่อจะตามไปเที่ยวด้วยสักพัก.. เราเลยแบ๊ะแบ๊ะ บอกว่าหนูไปเรียนน้า ไม่ได้ไปเที่ยว.. ทั้งแม่สามี ตัวสามี พ่อแม่เราก็อยากไปเที่ยวที่นั่นด้วย อู๊ย เรายังนึกเลยนะว่าเป็นครอบครัวที่อบอุ่นมากๆ (แล้วเวลาส่วนตัวของชั้นล่ะมีไหม?) ตั้งแต่เล็กจนโตมานี่ มีแต่คนรักตลอด..โชคดีจริงๆ โชคดีมากจนทำให้เรารู้สึกอยากโดดเดี่ยวบ้างน่ะ.. ที่เราอยากได้คือความพอดี..แต่เราจะหาได้จากไหนก็คงต้องหาความสงบให้ใจเราเอง..ปัญญาก็จะตามมา เฮ้อ สงสัยต้องไปต่อห้องศาสนา ซะละมั้งเนี่ย จากคุณ : จขกท - [ 25 มี.ค. 48 13:09:43 A:222.195.235.181 X: TicketID:092760 ]

ความคิดเห็นที่ 74 ขอเพิ่มอีกหน่อยนะคะ.. เรามีป้ากะลุงที่เค้าหย่ากัน..ลูกสาวเค้าได้เงิน เงิน เงิน แล้วก็เที่ยว เที่ยว เที่ยว เรียนอะไรก็ได้ตามใจทุกอย่างจนตอนเนี้ยเค้าไปอยู่เมืองนอก..อยากทำอะไรก็ทำ..พ่อแม่เค้า(ป้ากะลุงเรา)ไม่เคยว่า... เรายังนึกอิจฉาเลยว่าเราอยากมีอิสระอย่างเค้าบ้าง ตอนเราแต่งงานเรายังนึกเลยว่าได้เวลาซ่าส์แล้วตรู (ก็มีสามีแล้วนี่) ปรากฎว่าพลิกล๊อคกันน่าดู ถล่มทลาย.. สาวซ่าส์กลายเป็นซ่าส์ไม่ออกเลย.. คิดๆแล้วทำไมชั้นไม่โสดต่อสักปี สองปีว้า.. แต่อีกใจนึงก็เสียดายผู้ชายน่ารักแบบสามีน่ะ.. ยิ่งตอนที่เค้ารู้ว่าเค้าให้sexเราไม่ได้ เลยเอาใจสุดชีวิต (ยกเว้นเรื่องที่บ้านนะ) ถ้าเรากลับไปแล้วสามียังไม่สามารถคึกคักได้เนี่ย สงสัยเราต้องบวชชีสักสามเดือนไปทำใจ..เฮ้อ อ่านแล้ว อย่างง นะคะ..ขอเราบ่นให้สบายใจเถอะ อย่างน้อยก็มีเพื่อนแถวนี้รับฟังง่ะค่ะ จากคุณ : จขกท - [ 25 มี.ค. 48 13:22:07 A:222.195.235.181 X: TicketID:092760 ]

ความคิดเห็นที่ 75 ต้องใช้ชีวิตด้วยกันอีกยาว มีอะไรตรงไหนที่รับกันไม่ได้บอกกันไปตรง ๆ ตรงไหนยอมปรับกันได้ก็ปรับ ความรักมันก็อีกเรื่อง ปัญหาก็เหมือนกัน อย่าทิ้งไว้จนวันหนึ่งคุณไม่รู้สึกอะไรแล้ว ปล่อยชีวิตให้ว่างเปล่า วันนั้นคุณจะเสียใจกว่านี้ จดหมายไม่ต้องไปส่งแล้ว..ปัญหามันล่วงเลยมานาน คุณโตพอที่จะเอ่ยอะไรกับใครก็ตามตรง ๆ ตัดใจสักหน่อย กล้าที่จะพูด ผลที่ตามมาก็อีกเรื่องหนึ่ง อย่ารอให้ต้องเสียใจกันไปทุกฝ่ายเพราะความลับในใจของเราเลย เป็นห่วงจัง เราเอง จากคุณ : a_bear - [ 25 มี.ค. 48 13:43:18 ]

ความคิดเห็นที่ 76 จากเพลง รู้สึกสบายดี  ของเฉลียง   ร้องเถอะร้องเพลง ถ้าอยากจะร้องจงร้องไป ร้องเถิดร้องไห้  ถ้าได้ร้องแล้วลืมมัน เผลอไปรักใคร   เขาไม่รักไม่ยักมัน แล้วก็แล้วกัน  บอกว่าตัวฉันสบายดี เศร้าเสียใจ  สนุกตรงไหนเสียน้ำตา ใช้เวลาเศร้าน้อยๆ  ก็คงดี   ฟ้าก็แสนไกล  จ้องตรงไหนก็โสภี ดูซิดูซิ  ว่าโลกใบนี้ข่างดีจัง ผู้คนมากมายตั้งใจจะมองหา รอถึงเวลาจะไคว่จะคว้าทำความดี แต่ใครเล่าใคร อะไรมาชี้ คนเรียกคนดีติดทีเขาเอาใจใคร   ฟ้าสีคราม  เมฆปุยขาวมีสองปุย ปุยทุกปุยปุย  จะสดสวยเพราะเราดู ถนนสีเทา  เขม่าควันพิษก็สีเทา หิวก็หาเอา   ป่วยตัวร้อน ก็นอนไว เหงาก็พบคน  โลกสับสนมีเยอะไป เพลียก็ตรงไป  เก็บโลกสดใสไว้บนเตียง      มีปัญหาตรงไหน  ให้แก้ตรงจุดนั้นครับ    ถ้าทำง่วงก็จงไปนอน   ไม่เข้าใจก็ต้องคุยกัน   เครียดก็หาเพื่อนระบาย เครื่องยนต์วิ่งจนโอเวอร์ฮีต  ก้ต้องพักเครื่องบ้าง  แต่ไม่ใช่ขายทิ้ง     ให้กำลังใจครับ  ปัญหามีทางแก้เสมอ  และคนที่รักเราในโลกใบนี้มีไม่กี่คนนะครับ  อย่าเสียมันไป จากคุณ : แพทรอล (แพทรอล) - [ 25 มี.ค. 48 14:07:50 ]

ความคิดเห็นที่ 77 ใช่ค่ะ เราคิดเหมือน คห. 66 ตอนนี้ที่คุณไม่อยู่ เค้าก็ช่วยเหลือกันเองได้ไม่ใช่เหรอคะ เราว่าคุณหาเวลา ซักสองสามวัน ไปพักผ่อนกับสามีสองคน แถวชายทะเล ก็ดีนะคะ เผื่อจะได้มีเวลาให้กันและกันบ้าง จากคุณ : tourmaline - [ 25 มี.ค. 48 14:11:13 ]

ความคิดเห็นที่ 78 เคยไหมคะที่ไปทะเลกันสองคน บรรยากาศโรแมนติคมากกกก... แต่สุดท้ายสามีไม่ปล้ำภรรยาน่ะ..เพราะไม่สามารถ.. เป็นคุณ คุณจะทำไง... ตอนแรกเราก็กอดเค้าจนเค้าหลับ ตอนหลังเราแอบหันหลังนอนร้องไห้เลยล่ะ.. เราต้องการxxxมากนะ เพราะโอกาสแบบที่จะได้เที่ยวสองต่อสองมีน้อยมาก..ทุกทีแม่สามีมาด้วยตลอด.. อยู่บ้านก็ทำเสียงดังไม่ได้..เดี๋ยวคนที่บ้านตกใจหมด HURTมากเลยค่ะ..สถานการณ์นี้มันบีบคั้นจิตใจอย่างแรง เนี่ยเป็นเหตุผลนึงที่เราคิดว่าไม่อยู่สักพักคงไม่เป็นไร.. ไงก็อดXXXอยู่ดี.. เราน่ะไม่ใช่นางฟ้าที่ไหน..ปุถุชนเต็มขั้น แต่สุดท้ายเราก็คิดได้ว่าสามีคงHURTมากกว่า.. ใช่ไหมคะคุณผู้ชาย..เรื่องใหญ่เลยนะเนี่ยถ้าไม่ได้xxxน่ะ เฮ้อ..ขอถอนหายใจอีกรอบ.. จากคุณ : จขกท - [ 25 มี.ค. 48 14:24:12 A:222.195.235.181 X: TicketID:092760 ]

ความคิดเห็นที่ 79 อ่านแล้วเห็นใจจังเลยค่ะ แต่ จขกท เป็นคนดีจังค่ะ ทำเรื่องดีๆ กะครอบครัวสามี ถ้าเป็นเราน่ะ ไม่มีทางทำตั้งแต่เริ่มต้นแน่ๆ คงหาข้ออ้างต่างๆ ที่ทำให้เราไม่ต้องทำ ถ้านานๆช่วยทีน่ะได้ แต่ถ้าให้เป็นหน้าที่เลย เนี่ยคงจะไม่ไหวแน่ๆ ให้พี่สาวสามีนั้นแหละทำ ยังสาวอยู่ไม่ใช่เหรอ สามี กะ แม่สามี ก็ด้วย น่าจะช่วยกันทำได้น่ะ อย่างน้อย คุณน่าจะมีวันสบายๆ สัก 1 วันน่ะค่ะ ไม่งั้นเครียดแย่เลยค่ะ  ไหนจะงานนอกบ้าน ในบ้าน รีบคุยกะสามีเถอะค่ะ บอกปัญหาคาใจ อย่าปล่อยให้ชีวิตรันทดนานๆเลย เอาใจช่วยน่ะคะ จากคุณ : ลูกเห็บยักษ์ - [ 25 มี.ค. 48 15:01:29 ]

ความคิดเห็นที่ 80 ต้องให้รางวัลสะใภ้ดีเด่นจริง ๆ ดิฉันไม่ได้ขี้เล็บของคุณเลยค่ะ แต่งแล้วต้องเสียสละขนาดนี้ ไม่มีความสุขด้วย ดิฉันเป็นสามีคุณ ไม่เอามาลำบากใจแบบนี้หรอก ว่าแต่เก็บกดนาน ๆ ไม่ดีต่อสุขภาพจิตนะคะ ขอเป็นกำลังใจให้หาทางออกที่ win win ด้วยกันทั้งสองฝ่าย จากคุณ : พลอยแหวนแสนสวย - [ 25 มี.ค. 48 15:05:28 ]

ความคิดเห็นที่ 81 พี่กลับมาแล้วอย่าลืมพาสามีไปตรวจสุขภาพด้วยนะค่ะ จากคุณ : Mizi - [ 25 มี.ค. 48 15:07:35 ]

ความคิดเห็นที่ 82 โอ้ไม่อยากใช้ Login ตอบเลย มันเรื่องอย่างว่าด้วย แต่เอาน่ะ ช่างมัน .... ถ้าสามีคุณยังเป็นผู้ชายแบบทั่วไป การมีเรื่องอย่างว่านี่ต้องลองกระตุ้นด้วยความตื่นเต้นน่ะครับ คือเดาว่าแฟนเป็นคนเรียบร้อย ไม่โวยวาย ไม่เที่ยวเตร่ และก็ทำจนชิน พอเรื่องอย่างว่ามันก็เลยไม่ค่อยทำงาน คุณกล้าพูดกับสามีตรงๆ ไหมล่ะครับ ลองหาหนังติดเรทมาดู ถ้าดูแล้วไม่ทำงาน ก็ลองไปดูโชว์ โทรถามเอาก็ได้แถวรัชดา (จะโดนลบไหมตรู) คือกลุ่มผมจะประมาณนี้ครับ ไม่ได้เที่ยว อาบ อบ นวด นะครับ แต่ผู้ชายเนี่ย บางที่เรื่อง อย่างว่า มันต้องกระตุ้นด้วยด้านมืดครับ อ้อ ต้องให้แฟนคุณออกกำลังด้วยนะครับ วิ่งก็ยังดี เลือดจะได้วิ่งไปที่ส่วนนั้น มันจะได้ทำงานครับ .... เรื่องความต้องการ ผู้หญิงมักจะเกิดจากความรัก ผู้ชาย มัก จะเกิดจากความ หื่น ... จากคุณ : KENG76 - [ 25 มี.ค. 48 15:14:40 ]

ความคิดเห็นที่ 83 เข้ามาเป็นกำลังใจให้อีกคนนะคะ เป็นแอนคงไม่ยอมแน่คงจะต้องขอให้จ้างพยาบาลเพิ่มหรือไม่ก็คนใช้เพิ่ม เรื่องXXXยิ่งแล้วใหญ่คะ ยอมไม่ได้ เวลามีปัญหากันก็จะใช้วิธีที่คุยกันและก็พูดจาประมาณว่า เราน้อยใจนะทำไมถึงเป็นอย่างนี้ หรือ นู๋อยากให้พี่เข้าใจนู๋ว่านู๋รู้สึกไม่ดีอย่างไร หวังว่าปัญหาจะผ่านไปด้วยดี จากคุณ : แอน - มามี๊โรดดี้ - [ 25 มี.ค. 48 15:19:48 ]

ความคิดเห็นที่ 84 สามีเราเค้าต้องพบหมอทุกสามเดือนอยู่แล้วค่ะ..เพราะไอ้เรื่องร่างกายไม่เต็มร้อยหลังอุบัติเหตุ..แต่ไม่เคยบอกหมอว่าน้องชายไม่ดึ๋งดั๋งช่วงปีที่ผ่านมา..(หลังแต่งได้แค่หกเดือน เรายังไม่พ้นช่วงหิวกระหายเยย..แง) ซึ่งเป็นช่วงที่พ่อเค้าป่วยพอดี.. ตอนเราไม่อยู่เค้าบอกว่าจะไปปรึกษาหมอ.. เราบอกเค้าไปว่า ...เอ่อ..ไม่เป็นไรน้า.. (ประมาณว่าถึงไม่หาย ยังไงก็รัก..) แต่ใจน่ะนะ หดเหลือนิ๊ดดดดดเดียว ขอเฮ้อ..อีกรอบ จากคุณ : จขกท - [ 25 มี.ค. 48 15:24:36 A:222.195.235.181 X: TicketID:092760 ]

ความคิดเห็นที่ 85 อ้อ..สามีเราน่ะเป็นประทานหื่นของแผนกEngineerในที่ทำงานเลยนะจะบอกให้..ปากแกก็จัดน่าดู (เมื่อก่อน)..เพราะเป็นคนเถรตรง CD VCD DVDที่ไหนเด็ด มีหมด(อยู่ที่ทำงาน)...ที่บ้านมีอีกเพียบ..ยิ่งงานมอเตอร์โชว์ล่ะก็ไม่พลาดหรอก.. เมื่อก่อนก็คงร้ายเหมือนกัน แต่เป็นคนจิตใจดี.. ทำงานมาเป็นสิบปีไม่มีสาวไหนจับพ่อคุณได้..(พี่ๆที่ทำงานบอก) แต่พอมาเจอยอดหญิงอย่างเราเลยกลายเป็นน้องหมียวเลย ไอ้เราก็นึกว่าสามีเราจะเป็นเหมือนภายนอกที่เห็น.. (แต่เค้าก็ดูหื่นนิดๆนะตอนจีบกันน่ะ).. ไม่นึกว่าจะฝันสลายหลังแต่งได้ไม่นาน.. ชีวิตไม่ได้มีแต่เรื่องxxxหรอก เรารู้.. แต่มันก็เศร้าลึกๆน่ะนะ.. จากคุณ : จขกท - [ 25 มี.ค. 48 15:36:06 A:222.195.235.181 X: TicketID:092760 ]

ความคิดเห็นที่ 86 อืม..อ่านแล้ว ดูรู้สึกเหมือนเข้าใจความรู้สึกของคุณนะ และก็ยอมรับว่า มันเป็นปัญหาที่ฝังอยู่ลึกมาก... โจทย์ของเรื่องมันหาทางแก้ได้ยากมากเลยครับ (แต่ถึงยากยังไง เราก็ต้องพยายามหาทางแก้ให้ได้) เท่าที่อ่านดูเหมือนมี 3 ปัญหาหลักๆ 1. เรื่องพ่อสามี ลึกๆอยากจะแนะนำให้จ้างพยาบาลอีกคน คนนึงทำ จ.- ศ. แล้วอีกคนก็ ส.- อ. แต่ก็ไม่รู้ว่า คุณแม่สามีจะยอมหรือเปล่า.. 2. ส่วนเรื่องความเป็นส่วนตัว กับสามี.. ผมว่าเรื่องนี้ คุณต้องบอกเค้าไปตามตรงนะ ว่าคุณต้องการอะไร หรืออยากได้อะไรบ้าง (อ่านปัญหานี้ แล้วนึกถึงหนังเรื่อง A Beautiful mind) 3. เรื่องพี่สาวสามี.. ถ้าคุณแก้ปัญหาด้วยการ ซื้อรถอีกคันนึง ก็โอเคครับ หรือบางทีคุณอาจจะมีวิธีแก้อยู่ในใจของคุณแล้ว ยังไงก็ค่อยๆคิดหาทางนะครับ เอาใจช่วยครับ เพราะผมเอง อ่านแล้วก็คิดไม่ตกเหมือนกันครับ ปล. สำหรับ จม. ฉบับนั้น ถ้าผมเป็นพี่คนนั้น ผมจะรู้สึกดีนะ ที่ได้อ่านมัน อย่างน้อยมันก็ทำให้ได้รู้ว่า คุณกำลังรู้สึกเช่นไร และเราต้องเริ่มที่จะแก้ปัญหามันอย่างไร และที่สำคัญ เค้าคงอยากจะขอบคุณ คุณมากๆเลย ในสิ่งที่คุณได้ช่วยทำมาด้วยดี โดยตลอด.. เอาใจช่วยจริงๆครับ สำหรับทางออกของคุณ.. จากคุณ : คุณคนร้าย - [ 25 มี.ค. 48 15:41:59 ]

ความคิดเห็นที่ 87 ส่งให้เค้าอ่านก็ดีนะคะ ดีกว่าคุยกันตรงๆ เพราะว่าเค้าอาจจะโกรธทันที (รึเปล่า) ถ้าเค้าอ่านเค้าอาจจะได้คิดไง แล้วก็เข้าใจคุณด้วย เข้าใจอะแบบว่าชีวิตเพิ่งเริ่มต้นสวยงาม อยากมีความสุขกับชีวิต จากคุณ : JayJae - [ 25 มี.ค. 48 15:43:19 ]

ความคิดเห็นที่ 88 เป็นกำลังใจให้อีกคนค่ะ เราว่า print กระทู้นี้ไปเลยดีกว่า เพราะมันเหมือนกับคุณได้ระบายออกมาทีละนิดๆ สามีคุณอาจจะเสียใจบ้างที่ได้อ่านในบางตอน แต่ มันน่าจะชัดเจนในตัวเองพอสมควรเลยค่ะ คุณและสามี เป็นคนดีทั้งคู่ ยังไง ขอให้ผ่านไปได้ด้วยดีค่ะ จากคุณ : blueblues - [ 25 มี.ค. 48 17:41:46 ]

ความคิดเห็นที่ 89 อย่าถึงขนาดprintกระทู้ให้อ่านเลยค่ะ.. เค้าอาจจะรู้สึกว่ามันแรงเกินไป.. บางเรื่องที่ลำบากใจเราก็อยากลำบากใจคนเดียวดีกว่า.. แต่เราคงต้องหาทางพูด และหาทางแก้ไขแบบมีเทคนิคนิดหน่อยตามคำแนะนำของเพื่อนๆข้างบน เราขอแค่มีสวนลุมให้เราระบายได้บ้างก็พอแล้วค่ะ.. ตัวเราเองก็แปลก..พ่อแม่สอนมาดีรึไงไม่รู้..เราไม่เคยบ่นเวลาต้องเปลี่ยนถุงฉี่หรือต้องเปลี่ยนผ้าอ้อมตอนพ่อเค้าขับถ่ายเลยนะ...พี่สาวสามียังบอกเลยว่าดีนะที่เราไม่รังเกียจ เราก็ไม่ว่าไงหรอกได้แต่ยิ้มๆ..(ก็ถ้าเราไม่ทำแล้วใครจะช่วยเธอล่ะยะ) มันรู้สึกเหมือนต้องช่วยโดยอัตโนมัติน่ะ..เป็นอย่างนี้ตั้งแต่เด็กๆแล้ว..ทำงานบ้านเล็กๆน้อยๆช่วยเหลือพ่อแม่มาตลอด..(แต่ไม่ได้รันทดแบบที่บ้านสามีนะ) สมัยหน้ากะจะลง ส.ส. หรือ ส.จ. ซะหน่อย แต่พออยู่คนเดียวแล้วก็คิดทุกทีว่าตรูทำไปได้ไงฟะ มาถึงวันนี้ เค้าคงรู้สึกเต็มๆเลยว่าเราคงเบื่ออะไรอะไรที่เมืองไทยมากๆ..เพราะเค้าเพิ่งคุยโทรศัพท์กับเรา แล้วบอกว่าเรามาอยู่ไกลๆก็ดีแล้ว จะได้หายเบื่อ..พอหายเบื่อก็ให้รีบกลับไปอยู่กะสามีสุดที่รักทันที ห้ามเที่ยวต่อเด็ดขาด เค้ารักเรา และรอเราอยู่ เราจะโดนหลอกกลับบ้านให้ไปเจอสภาพเดิมๆไหมเนี่ย.. เฮ้อ... จากคุณ : จขกท - [ 25 มี.ค. 48 20:11:29 A:222.195.235.181 X: TicketID:092760 ]

ความคิดเห็นที่ 90 เราว่าปัญหาของคุณอยู่ที่การเก็บกดเอาไว้ทุกเรื่อง อยากให้คุณแสดงออกบ้าง ยิ่งสามีเป็นคนตรง ยิ่งคุยกันง่าย มีอะไร ก็พูดออกมา ผู้ชายไม่พูดเขาไม่รู้หรอกค่ะ จากคุณ : ม่ายค่ะ - [ 25 มี.ค. 48 20:50:37 ]

ความคิดเห็นที่ 91 คิดว่าจะให้ความคิดเห็นคุณดีหรือไม่ เพราะเพื่อน ๆ หลายๆ ท่านก็ให้มามากแล้ว แต่คิดว่า เรื่องราวของเราจะเป็นในอีก "แง่มุมนึง" ที่แตกต่างจากคุณค่ะ สามีเรา เป็นวิศวกร ทำงานมามากกว่า ๑๐ ปี แต่อายุน้อยกว่าสามีคุณหน่อย เค้า คนนี้ เป็นค่นรักครอบครัวมาก อันนี้คุณต้องยอมรับ และไปเปลี่ยนตัวเค้าไม่ได้ เค้าเคยทำมาอย่างไร เค้าก็จะทำอย่างนั้น หลังแต่งงานได้ไม่กี่ปี ญาติสนิทในบ้านเค้าไม่สบาย ช่วงนั้นเค้าเดินทางต่างประเทศบ่อย ขอร้องให้เราไปช่วยดูแล เราก็ไปช่วย เปลี่ยนแพมเพอร์ให้ ทำทุกอย่าง (คนไข้เป็นผูหญิงลุกเดินไม่ได้) เราคิดในใจ พ่อแม่เรา เรายังไม่เคยได้ทำให้ท่านเลย นี่เป็นการเสียสละของเรา แต่เราทำให้ด้วยใจบริสุทธิ์ ด้วยความรักในตัวคนป่วยคนนั้น ซึ่งเดี๋ยวนี้ท่านได้เสียชีวิตไปแล้วค่ะ แต่ความภูมิใจครั้งนั้นมันยังมีอยู่ลึก ๆ ในใจเราค่นเดียว ไม่เกี่ยวกับใครใด ๆ ทั้งสิ้น หากสามีไม่ร้องขอมีหรือใครจะมาบังคับเราได้ แม่เราบอกเรามันคนหน้ามึนมาแต่เล็ก ๆ แต่ก็นั่นแหล่ะ การแต่งงาน มันไม่ใช่แค่ชีวิตของคนสองคน มันรวม ๆ หลาย ๆ ชีวิตเข้ามาด้วย มันยุ่งเหยิง เกี่ยวพันกับคนโน้นค่นนี้เต็มไปหมด เราต่างจากคุณ คือ เราและสามีได้แยกบ้านออกมาอยู่กันเป็นการส่วนตัว ช่วงอาทิตย์ไหนว่างก็จะไปเยี่ยมแต่บอกว่าบ่อยมาก เราแต่งงานกับสามี หลังจากที่เราเรียนจบกันทั้งคู่ ชีวิตแต่งงานเรามันเริ่มเร็วเกินไป ฉะนั้น ปัญหาหลาย ๆ อย่างที่มันอัดอั้นในใจเรามันสะสมทีละเล็ก ทีละน้อย เราไม่รู้ว่ามันมากเท่าไหร่ ซึ่งจริง ๆ แล้วดู ๆ ตอนนี้เราก็ไม่น่าจะมีปัญหา ทุกอย่างลงตัวหมด ไม่ขัดสนอะไรเลย มีเหลือให้คนมาขอซะอีก แต่...อย่างว่า อะไรที่มันสะสมลึก ๆ มันค่อย ๆ ระเบิดออกมา วันหนึ่ง ไม่รู้เก็บกดอะไร นั่งเขียน อีเมล์เต็มหน้ากระดาษ A สี่ เขียนจำได้ว่าประมาณ ๓ หน้ากระดาษ เขียนด้วยหัวใจพร้อมน้ำตาที่มันใหลออกมาไม่หยุด อยากเชียนอะไรเราก็เขียนไป ไม่รู้ว่ามันจะกระเทือนใจสามีหรือไม่ แต่หลังจากที่เขียนแล้ว มันโล่งใจ จากนั้นทำไงล่ะ ส่งเลยค่ะ ส่งอีเมล์เค้าเลย (อีเมล์ที่เค้าใช้ในการทำงานน่ะ) ตกเย็น...ไงคะ เค้าถือกระเป๋าทำงานเดินเข้าบ้าน พร้อมกับยื่นกระดาษ ๓ แผ่น ให้เรา พร้อมกับพูดว่า ปริ้นส์มาให้แล้วนะ เออ....แล้วไง แต่เค้าไม่ได้แสดงอาการโกรธ หรือโมโห เค้าพยายามทำตามในสิ่งที่เราได้เขียนได้ระบายออกไป เรียกว่า สุขภาพจิตเราดีขึ้น เราบอกคุณได้เลยว่า เราคนหนึ่งที่แอนตี้ระบบการเอาเปรียบในวงศาคณาญาติ ทุกคนมีความเท่าเทียมกัน เราตกลงกับสามีว่า อย่าบังคับเราในสิ่งที่เราไม่อยากจะทำ แต่เราจะทำในสิ่งที่เราคิดว่า เราสมควรจะทำ และก็จะทำด้วยความเด็มใจและสบายใจ บางครั้ง เราไม่เข้าใจว่า ทำไม่เวลามีเทศกาลอะไรก็แล้วแต่ หลังจากงานเลิก ทำไมสะไภ้ หรือลูกสาวต้องมีหน้าที่เก็บกวาด ล้างจาน และคนอื่น ๆ ล่ะ กินแล้วสะบัดก้นหาย อันนี้ยังติดใจเราอยู่ หรือมันเป็นประเพณี ? ตอนนี้ ขอบอกว่า เราและสามีอยู่ต่างประเทศค่ะ มันโล่ง มันปลอดโปร่ง หลังจากที่มีเรื่องสาระพัดเรื่องเข้ามาในชีวิต เราปล่อยเรื่องบางเรื่องไว้ข้างหลัง แต่ก็ยังมีบางเรื่องที่เรายังต้องสานต่อ และมีความรับผิดชอบในฐานะ ลูกที่ดี ทั้งฝ่ายสามี และตัวเราด้วย เราคิดว่า ความรู้สึกของคุณ ก็คล้าย ๆ เราค่ะ ในแง่ของความต้องการ การเป็นส่วนตัว อยากให้คุณมีความสุขจัง คิดว่าในด้านจิตใจนั้น สามีคุณก็คงคล้าย ๆ สามีเรา รักทั้งสองฝ่าย แต่จะทำอย่างไรให้ลงตัว แล้วสามีคุณ อาชีพหน้าที่การงานก็หน้าจะเป็นถึงผู้บริหารแล้ว เค้าไม่น่าให้คุณลำบากนะ เค้ามีส่วนในการตัดสินใจในบ้านรึเปล่าคะ เออนะ อย่างว่า ความผูกพันในครอบครัวเค้ามันไม่มีวันสิ้นสุดจริง ๆ เล่ามาค่ะ จะได้สบายใจขึ้น อยู่ต่างเมืองเหมือนกัน จากคุณ : แฟนวิศวะเหมือนกัน - [ 25 มี.ค. 48 21:52:47 A:69.180.47.235 X: TicketID:073385 ]

ความคิดเห็นที่ 92 ตอบคุณม่ายค่ะ ว่าจริงที่คุณว่าเหมือนกันเรื่องเก็บกด แต่มันก็ไม่ใช่ทุกเรื่องในชีวิตอ่ะนะ..ที่เราแบ๊ะแบ๊ะ.. เรื่องที่บ้านสามีน่ะเป็นเรื่องเดียวที่เราพูดไม่ออก.. เพราะไอ้คำว่า "รัก" น่ะแหละ ป.ล.ขอบคุณทุกคนมากๆค่ะ จากคุณ : จขกท - [ 25 มี.ค. 48 22:02:40 A:222.195.235.181 X: TicketID:092760 ]

ความคิดเห็นที่ 93 เรื่องที่บ้านสามีสิคะ เรื่องใหญ่ที่สมควรพูด ไม่เข้าใจว่าทำไมทุกคนงอมืองอเท้า ไม่มาช่วยกันทำ ไม่น่าจะเพราะเขาใจร้าย แต่เพราะคุณไม่พูดออกมาต่างหาก แม่สามีควรจะดูแลสามีเขามากกว่าคุณ รึว่าป่วยกันหมด แม้แต่สามีคุณก็ควรมาช่วยดูแลพ่อตัวเอง ไม่ใช่โยนให้คุณ ปกติเราไปเที่ยวไหน เราก็พาแม่ไปด้วย วันนึงสามีเราพูดกับเราว่าอยากไปกันสองคนบ้าง ถ้าเขาไม่พูดเราก็ไม่รู้ค่ะ ตอนนี้เราแยกทริป ไปกับแฟน ไปกับแม่คนละทริปกัน อยู่กับสามี อย่าลืมการสัมผัสและคำชื่นชมนะคะ สามีเราเอง อยากกอด หอม บีบนวด ลูบคลำ ทำไปค่ะ ปรับปรุงห้องนอนให้เก็บเสียงสิคะ บุโฟมเพิ่ม ก็ช่วยได้ ถ้าคุณอยากมีลูก แต่สามีไม่ยอม เราเลิกแน่ค่ะ เห็นแก่ตัวเกินไป โชคดีค่ะ จากคุณ : ม่ายค่ะ - [ 25 มี.ค. 48 22:28:02 ]

ความคิดเห็นที่ 94 ตอบคุณ แฟนวิศวะเหมือนกัน.. ก่อนหน้าที่เราจะแต่งงาน เราเคยมีปัญหาส่วนตัวกับสามีตามประสาคนกลัวการแต่งงานน่ะแหละ... เราอาศัยช่วงวันหยุดเทศกาลยาวอาทิตย์หนึ่ง (ห้าวัน) พิมพ์ระบายทุกอย่างที่อยากพิมพ์ อยากเล่าให้เค้าฟัง (แต่เค้าอยู่ต่างประเทศตอนนั้น)..เริ่มตั้งแต่จิ้มทีละตัวจนจิ้มคล่องเลยอะ ทั้งหมด17หน้ากระดาษA4.. จิ้มไปร้องไห้ไปอารมณ์ประมาณคุณเหมือนกัน..เล่าตั้งแต่เรื่องตัวเรา ตัวเค้า บ้านเค้า บ้านเรา ผู้ชายคนเก่า สารพัดไปหมด ไร้สิ้นstructureใดๆทั้งสิ้น ส่งปื้ด..เข้าe-mailเค้าเหมือนกันอีก..หลังจากนั้นสามวันเค้ากลับเมืองไทย... เค้าขอเราแต่งงาน..บอกว่าเค้าเข้าใจทุกอย่างที่เราว่ามาทุกเรื่อง..เรารักเค้าพอที่จะแต่งงานกับเค้ารึป่าว..เราก็รักน่ะ เรื่องมันก็เลยจบ.. เรื่องวงศาคนาญาติของเค้าน่ะ เรื่องเด็ดเลยล่ะ พ่อแม่ของสะใภ้คนโตเค้าบอกว่าเค้ามาเยี่ยมบ้านสามีเราบ่อย..สะใภ้สองคนเค้าก็ไม่มีปัญหาอะไร สบายๆกันทั้งคู่.. แม่เราเห็นว่าคบกันยังไม่นาน จะห้ามก็คงไม่อยู่ เห็นว่าสะใภ้คนอื่นไม่มีปัญหา เลยปล่อยให้แต่งกัน...ตามใจ.. ตอนเรามาอยู่ก็พบว่าเครือญาติสะใภ้เค้าน่ะไม่เคยโผล่มาเลย.. ปีครึ่งแล้วก็ยังไม่เห็น..ส่วนสะใภ้อื่นเหรอ..เฮ้ออย่าไปพูดถึง..ไม่มาให้เห็นเหมือนกัน... จนก่อนเรามาเนี่ยพ่อสามีเข้าโรงพยาบาล สะใภ้อื่นถึงได้โผล่มาให้เห็นหน้าชั่วโมงหนึ่ง แล้วก็กลับ พ่อแม่เราน่ะเป็นห่วงเรามาก.. อาทิตย์ไหนที่เราไม่ได้ค้างบ้านพ่อแม่เรา..พ่อแม่เราก็จะโทรมาหา..ขับรถมารับเราเองเลยก็มี..มาเยี่ยมพ่อแม่สามีทุกสองสามอาทิตย์ ทำกับข้าวมาเผื่อแม่สามีเราด้วยถ้าว่าง.. บางทีมาแค่ให้เห็นหน้าเราแล้วก็กลับบ้าน เพราะสามีเราไม่อยากให้เราค้างบ้านโน้น..ใจเราน่ะเศร้าสุดๆเลย..สงสารพ่อแม่ตัวเองสุดๆ จากคุณ : จขกท - [ 25 มี.ค. 48 22:36:07 A:222.195.235.181 X: TicketID:092760 ]

ความคิดเห็นที่ 95 มาตอบต่อ.. ถึงแฟนคุณวิศวะเหมือนกัน : สามีเราน่ะยังไม่เป็นผู้บริหารหรอกค่ะ.. คนข้างบนหัวเค้าน่ะหนังเหนียวกว่า พวกนั้นเค้าอยู่มาจะยี่สิบปีแล้ว ถ้าไม่ตายคงไม่ยอมออกหรอก..สามีเรากลายเป็นengineer โดนเป้กอ่ะค่ะ ด้วยความที่เป็นคนเถรตรงเกินไป..แต่เงินเดือนโอเคอยู่หรอก.. เราสิผลงานดีเด่น..เกือบได้เป็นอยู่แล้วถ้าไม่ชิงลาออกซะก่อน.. ถึงคุณม่ายค่ะ (อีกที) : คุณเดาเก่งมากค่ะ..ทั้งบ้านมีคนไม่ป่วยอยู่คนเดียวคือดิฉันเอง..พวกบ้านสามีเค้ากินกันทีละหลายๆเม็ดเลยล่ะค่ะ..แม่สามีก็หลงๆลืมๆเป็นความดันเอย เบาหวานเอย..พี่สาวเป็นหืดหอบ ชอบเป็นลมบ่อยๆ...สามีเราก็มีปัญหาสุขภาพเหมือนกัน จากคุณ : จขกท - [ 25 มี.ค. 48 22:51:01 A:222.195.235.181 X: TicketID:092760 ]

ความคิดเห็นที่ 96 อ้อ...เรื่องลูกคงแล้วแต่ฟ้าประทานค่ะ..เพราะตอนนี้สามีเราไม่สามารถน่ะค่ะ..เรื่องxxxง่ะ.. ส่วนเรื่องบุโฟมเพิ่มก็เข้าท่าเหมือนกัน.. เราจะปรับปรุงห้องโฮมเธียร์เตอร์เดิมให้สดใสซาบซ่าเลย.. ใครถามก็จะได้บอกว่าเอาไว้ดูหนังaction ร้องคาราโอเกะ ดีเหมือนกันค่ะ จากคุณ : จขกท - [ 25 มี.ค. 48 22:58:22 A:222.195.235.181 X: TicketID:092760 ]

ความคิดเห็นที่ 97 ใจคุณ เหมือนใจเรา เพราะคำว่า "รัก" และคุณความดีที่มีในตัวเค๊า นี่เป็นสิ่งซึ่งภรรยาพูดไม่ออก ไม่กล้าที่จะพูด กลัวไปทำลายน้ำใจเค้า ค่ะ เราเข้าใจ เราอยากให้คุณมีลูกน่ารัก ๆ สักคน อาจจะยึดเหนี่ยวให้เค้ามาใส่ใจในตัวลูก และคุณมาก ๆ หรือใครจะคิดว่า เราเห็นแก่ตัวก็ตาม ก็เค้าแต่งงานกับเราแล้ว เค้าก็ควรจะสร้างครอบครัวของเค้า ไม่ใช่ยังจะยึดเนี่ยวแก่กับพี่ ๆ น้อง ๆ เช่น ขับรถไปส่งพี่สาวมาเป็นสิบปี เดี๋ยวนี้ก็ยังทำอยู่ ถามว่า จะทำไปจนถึงไหน จนแฟนคุณอายุ ๕๐ เลยหรือ? หรือ หากพี่สาวแฟนไม่แต่งงาน แฟนคุณต้องดูแลเค้าไปจนแก่จนเฒ่าหรือ? บอกตรง ๆ ค่ะ สามีเคยบอกกับเราว่า "คำพูดของเราทำให้เค้าสะอึก" เราไม่ทราบว่าพูดอะไรออกไป จำไม่ได้ แต่สำหรับเรา คำพูดแต่ละคำ มันออกมาจากใจล้วน ๆ ทั้งนั้นค่ะ เราเป็นสะใภ้คนหนึ่ง แต่เราแฟร์ สามีทำอะไรให้ที่บ้านเราไม่เคยพูดสักคำ แต่เราไม่ชอบคนเอาแต่ได้ค่ะ " อยู่คนเดียวเงียบ ๆ สักพัก แล้วคุยกับสามีค่ะ จากคุณ : เมียวิศวะ - [ 25 มี.ค. 48 23:14:15 A:69.180.47.235 X: TicketID:073385 ]

ความคิดเห็นที่ 98 ตอบคุณเมียวิศวะ.. บางเรื่องมันก็ซับซ้อนเหลือแสน..เกินกว่าจะอธิบายให้กระจ่างตั้งแต่แรกค่ะ.. เหตุผลที่สามีเราเค้าต้องรับส่งพี่สาวมาเป็นสิบปีน่ะมีค่ะ.. ช่วงเเรก..สามีเราทำเพราะไม่มีคนทำ..พี่คนอื่นแยกบ้านไปหมด..น้องชายสามีก็ขี้เกียจตื่นเช้าเพราะทำงานไม่เป็นเวลา.. ช่วงหลัง..พอสามีเรารอดจากอุบัติเหตุ..เค้าพบว่าตัวเองมีอวัยวะบกพร่องอยู่ส่วนหนึ่ง ..ซึ่งคนในสายเลือดเดียวกันที่มีเลือดกรุ๊ปเดียวกันเท่านั้นจึงจะสามารถบริจาคอวัยวะให้กันได้...เชื่อไหมคะว่าพี่น้องของสามีเราทั้งหมด ไม่มีใครเลือดกรุ๊ปเดียวกับสามีเราเลยนอกจากพี่สาวที่ไม่แข็งแรงคนนี้..พี่สาวเค้าบอกว่าเมื่อไหร่ที่สามีเราต้องใช้จริงๆ เค้าจะให้อวัยวะส่วนหนึ่งกับสามีเราค่ะ.. นี่เป็นเหตุผลลึกๆ ที่เราพอเดาออกว่าทำไมสามีเราเค้ารับส่งกันอย่างไม่ปริปากบ่นมาเป็นสิบๆปี...พี่น้องคนอื่นเค้าไม่มาสนใจพี่สาวคนนี้หรอกค่ะ..มาเยี่ยมบ้านเยี่ยมพ่อแม่พี่น้องโดยใช้โทรศัพท์กันหมด..รักชาติ ประหยัดน้ำมัน อีกส่วนหนึ่งคือแม่สามีห่วงพี่สาวคนนี้มาก..เพราะเป็นคนเดียวที่ไม่แต่งงาน..เค้าคงกลัวลูกชายคนนี้จะหนีไปอีกคนถึงได้พูดอยู่เรื่อยว่าสมบัติเค้าน่ะให้แค่ลูกสองคนนี้เท่านั้น..(ลูกคนอื่นน่ะขนไปเยอะแล้ว..สมัยบ้านนี้ยังรวยอยู่) ชอบมาพูดไปร้องไห้ไปอยู่เรื่อย..ต่อหน้าเราและสามีบ่อยๆ เราก็เดินหนีไปทางอื่นให้แม่ลูกเค้าคุยกันไป.. สมบัติเค้าน่ะเราไม่สนหรอก..ขอแค่ตัวเปล่าๆของลูกชายเค้าแค่นั้นแหละ... พ่อแม่เราสอนตลอดว่าการศึกษาน่ะสำคัญที่สุด..อย่าให้ใครเค้าดูถูกว่าต้องเกาะสามีกิน.. เราเงินเดือนน้อยกว่าสามีไม่ถึงสิบเปอร์เซ็นต์อ่ะค่ะ..ทำงานมายังไม่ถึงหกปีเลย.. ตอนแต่งงานน่ะสินสอดน้อยกว่าค่าเทอมปริญญาโทเมืองนอกเราครึ่งเทอมอีก (แม่เรากัด)..แต่แม่เราก็ยกให้เพราะไหนๆก็ห้ามไม่ได้แล้ว จากคุณ : จขกท - [ 25 มี.ค. 48 23:40:14 A:222.195.235.181 X: TicketID:092760 ]

ความคิดเห็นที่ 99 เดี๋ยวค่ะ ขอตัวทำมาม่าเป็ดให้สามีก่อน ฮ่า ๆ อยู่เมืองนอกก็เงี๊ยะเนอะ ทำงานระดับบริหาร แต่กลางวันกลับมากินมาม่า คนที่เมืองไทยเค้าว่า เรารวยเป็นสิบล้าน จะบ้าตาย ขอตัวค่ะ ไง...มีอะไรเมล์มาคุยค่ะ pych_2008@hotmail.com ไปล่ะ....เดี๋ยวมาเห็นแอบนินทาสามี จากคุณ : เดิม ๆ - [ 25 มี.ค. 48 23:55:59 A:69.180.47.235 X: TicketID:073385 ]

ความคิดเห็นที่ 100 เงินน่ะ ถ้ามัวแต่เก็บแล้วเราลำบาก เราเป็นทาสมัน มีแล้วเอามาซื้อความสบาย เราเป็นนายมัน อย่าเป็นทาสของเงิน ไม่รู้จะตายเมื่อไร โชคดีค่ะ จากคุณ : ม่ายค่ะ - [ 26 มี.ค. 48 00:12:34 ]

ความคิดเห็นที่ 101 ไม่ทราบว่าจะแนะนําอะไรค่ะ แต่เอาใจช่วยให้ผ่านพ้นไปด้วยดีแล้วกันนะคะ จากคุณ : chatchanya - [ 26 มี.ค. 48 00:13:03 ]

ความคิดเห็นที่ 102 ตอนสามีเราเรียนเอก ไม่ช่วยงานเราเลย เราใช้วิธีจ้างหมด ไม่ต้องมานั่งน้อยใจ เก็บกด พ่อแม่สามีรวย แต่ไม่ใช้เงิน เราไปอยู่บ้านสวนเขา น้ำเย็นไม่มีดื่ม เราก็ซื้อตู้เย็นให้ น้ำใช้ แม่สามีต้องแบกขึ้นมาใส่ตุ่มให้ทุกคนใช้ เราเลยบอกให้เจาะน้ำบาดาล ตอนนี้อยู่สุขสบายดีค่ะ จากคุณ : ม่ายค่ะ - [ 26 มี.ค. 48 00:39:01 ]

ความคิดเห็นที่ 103 ฮ่า ๆ ชอบใจคุณ ม่าย พูดค่ะ พูดถูกใจจัง ทำงานกันทั้งสองคน หน้าที่การงานก็ดี ลูกเต้าก็ไม่มี โอ้ยจะเก็บเงินไว้ทำไมเยอะแยะคะ (คลายเครียดน่ะ) หวังว่า ตอนนี้คุณคงสบายใจขึ้นนะคะ จากคุณ : เมียวิศวะ - [ 26 มี.ค. 48 03:59:21 A:69.180.47.235 X: TicketID:073385 ]

ความคิดเห็นที่ 104 อ่า....อ่านแล้วเห็นใจพี่มากๆเลยค่ะ รู้สึกเหมือนว่าพี่แต่งเข้าบ้านเขาเพื่อมาเป็นทาสเลยอ่ะ (ขอโทษที่พูดแรงไปหน่อย) หนูเข้าใจความรู้สึกพี่นะ...เป็นหนูๆก็อยากมีอิสระ อยากทำอะไรๆให้ตัวเองมั่ง  หากหนูเป็นพี่หนูคงไม่ฝืนใจตัวเองหรอกค่ะ  ขอเดินออกมาอยู่คนเดียว อยู่กะพ่อแม่เราอย่างเดิมสบายใจกว่า  เกิดมาทั้งทีก็ขอให้ใช้ชีวิตให้มีความสุขเถอะค่ะ  ไม่อยากให้พี่ต้องเสียสละตัวเองจนเกินไปจนกลายเป็นว่ามันเป็นการฆ่าตัวพี่เองทางอ้อม   เอาเป็นว่าหนูเป็นกำลังใจให้พี่นะคะ ขอให้พบทางออกที่ดี โชคดีนะคะ แก้ไขเมื่อ 26 มี.ค. 48 07:51:33 จากคุณ : palm (Xzavier) - [ 26 มี.ค. 48 06:11:05 ]

ความคิดเห็นที่ 105 น้องปาล์มคะ.. พี่ก็ไม่ได้คิดหรอกค่ะ..ว่าอะไรอะไรมันจะเป็นแบบนี้.. ผู้หญิงลงคิดว่ารักน่ะ..ทำได้เสมอ..(แต่เต็มใจไม่เต็มใจน่ะ มันอีกเรื่อง) คุณเมียวิศวะ และคุณม่ายค่ะ.. งานการดีก็จริงแต่มีเรื่องต้องใช้เงินเหมือนกันค่ะ.. พ่อแม่เราก็ฐานะปานกลาง..ตอนส่งเราเรียนเมืองนอกน่ะก็กัดฟันน่าดูเหมือนกัน..ตอนนี้เค้าซื้อที่..แล้วจะปลูกบ้านที่ต่างจังหวัดอีกหลัง เราก็ต้องช่วย..เพราะพ่อแม่เราearly retired(เพิ่ง55กันทั้งคู่) เงินก้อนเค้าก็เอาซื้อที่ไปแล้ว..บางส่วนก็เอาไว้ใช้ส่วนตัวบ้าง..น้องชายเราทำงานแบงค์ก็เงินเดือนไม่มาก แถมมีแฟนก็เลยอยากแต่งงาน เลยต้องใช้เงินเหมือนกัน... คงพอๆกันกับที่คนอื่นเค้าชอบคิดว่าพวกอยู่เมืองนอกรวยนั่นแหละค่ะ..แหะแหะจริงไหมคะ คุณเดิมๆ.. บ้านสามีเราก็ค่าใช้จ่ายเยอะ..โดยเฉพาะค่ายาพ่อแม่สามี ค่าคนดูแลพ่อสามี คนทำความสะอาดบ้าน ซักผ้า (ป้าคนนี้แกทำกับข้าวไม่เป็น) ค่ายาสามีเราเองก็เดือนละหมื่นกว่าบาทค่ะ..เงินเก็บก็ใช้ไปเยอะตอนผ่าตัดมะเร็งพ่อสามี (เค้าเป็นคนไข้ของโรงพยาบาลที่รักษาแม่ของทาทา ยังน่ะค่ะ) เลยแพงโคตร...แม่สามีก็เป็นคนไข้โรงพยาบาลนี้เหมือนกัน...พี่สาวสามีก็เป็นข้าราชการเงินเดือนน้อย..เบิกค่ารักษาพ่อแม่ได้ไม่มาก..พี่คนอื่นก็มีลูกมีเต้า เข้าโรงเรียนแพงๆเลยไม่ค่อยช่วยเหลือเท่าไหร่ เอาเป็นว่าสมบัติเยอะดีกว่า..พวกที่ดิน ของเก่าลายคราม (แม่สามีไม่ขาย ไม่แบ่งให้ลูกๆเพราะยังไม่คิดว่าจะตาย) ส่วนลูกๆเค้าก็ดี ไม่มีใครเซ้าซี้ให้ขายที่ (เพราะพวกพี่น้องสามีเค้างาบเครื่องเพชร เครื่องทอง เงินสดไปเยอะแล้วตอนแต่งงาน แยกบ้าน) เรื่องน้ำประปา กะโทรศัพท์น่ะ คงจะให้สามีจัดการตามปกติค่ะ..ถ้าช้าเดี๋ยวเดี๊ยนจะส่งe-mailร้องเรียนไปทางwebระฆังถึงคุณทักษิณ เราสบายใจขึ้นมากเลยค่ะ..ขอบคุณทุกคนจากใจ.. จากคุณ : จขกท - [ 26 มี.ค. 48 09:27:00 A:222.195.235.181 X: TicketID:092760 ]

ความคิดเห็นที่ 106 อ่านแล้วรู้สึกเห็นใจมากนะค่ะ แต่จุดนึงที่อยากจะบอกคือ ยังงัยคุณก็แต่งงานเข้าไปแล้วนะ มีปัญหาอะไรลองเปิดอกคุยกันดีกว่านะ ดีกว่าเก็บไว้คนเดียวหรือส่ง email ไปแล้วไม่พูดอะไรเลย ถ้าเป็นเราจะคุยให้เคลียร์นะ ก็โอเคไม่เป็นไรคำตอบไม่ว่าจะเป็นยังงัยก็ถือว่าเราคุยแล้ว เรื่องเซ็กซ์เราก็เข้าใจแหละว่า สำคัญแต่ตอนนี้เค้ามีปัญหาอยู่ก็อาจจะทำให้เค้าไม่มีอารมณ์ก็ได้ เอาแบบนี้สิ ลองให้ปัญหาต่างๆมันเคลียร์ไปก่อน เราว่าอะไรๆมันอาจจะดีขึ้นก็ได้นะค่ะ แต่ไม่รู้นะลึกๆบางทีอ่านแล้วเรารู้สึกว่า คุณยังแต่งงานในสภาพที่คุณยังไม่พร้อม เพราะจากที่อ่านๆดู ก่อนแต่งคุณก็ยังไม่รู้ว่าคุณต้องทำอะไรบ้าง ไหนจะเรื่องที่รู้สึกว่ายังรักอิสระมาก แต่เราเองก็เข้าใจแหละเพราะคนรอบตัวเราหลายคนก็มีแต่จะประมาณแบบพอแต่งแล้วรู้สึกว่าทำไมต้องเป็นแบบนี้ บางคนก็เปิดใจคุยกัน ปรับได้ก็ปรับ บางคนก็แบบสามีมีเมียน้อย บ้างก็ยอมรับ บ้างก็หย่า จริงๆเราว่านี่คุณยังดีนะที่สามีไม่ได้มีหญิงอื่น เอาเป็นว่าก็อย่าคิดมากนะค่ะ ทำใจสบายๆแล้วลองคุยกันดู ก่อนที่จะตัดสินใจอะไรลงไป เอาใจช่วยค่ะ จากคุณ : นลิน (Star in the Sky) - [ 26 มี.ค. 48 10:31:10 ]

ความคิดเห็นที่ 107 อ่านไม่หมดหรอกนะคะ ตอนแรกว่าจะให้คุณทำงานพิเศษเพิ่ม จะได้มีเงินไปจ้างพยาบาล จ้างแม่บ้าน จ้างรถรับส่งพี่สาว ซื้อเสื้อผ้าเผื่อพี่สาว ฯลฯ แต่พอมาอ่านล่างๆ เห็นว่าคุณจ้างหมดแล้ว และก็มีค่าใช้จ่ายเยอะ และก็เหตุผลอื่นๆ ไม่รู้จะทำไงเหมือนกัน เลยอยากให้คุณคิดซะว่า คนทุกคนเกิดมาใช้กรรมค่ะ ชาตินี้ ลำบากมาก หรือลำบากน้อย ก็แล้วแต่กรรมที่ทำมา แต่สำหรับคุณ นอกจากจะได้ใช้กรรมให้หมดไปแล้ว สิ่งที่คุณทำ ยังเป็นบุญกุศล ช่วยเหลือคนอื่น ให้เขาได้พึ่งพาอาศัย ก็จะเป็นบุญต่อไป ทั้งชาตินี้ และชาติหน้า แก้ไขเมื่อ 26 มี.ค. 48 12:25:44 จากคุณ : โดดเดี่ยวผู้น่ารัก - [ 26 มี.ค. 48 12:23:53 ]

ความคิดเห็นที่ 108 ตอบคุณนลินค่ะ.. เอาเป็นว่าเราเองคงเหมือนหญิงไทยทั่วๆไปที่ต้องรักษาหน้าตาพ่อกะแม่น่ะค่ะ..แต่งเพราะรักและอยากมีsexที่ถูกต้องตามกฏหมาย..หากเรารอศึกษาเรื่องที่บ้านสามีดีกว่านี้ เราคงโดนหนุ่มขี้อิจฉา(อีกคน)ที่ชอบเรามาก มาฉุดไปซะก่อน..เพื่อความปลอดภัยสามีเลยบอกว่าแต่งเหอะ..ค่อยๆเรียนรู้กันไปก็มีรสชาติ น่าค้นหาดี.. ไม่มีใครล่วงรู้อนาคตหรอกค่ะ..ว่าจะเกิดอะไรขึ้นบ้าง ด้วยความที่สามีเราเค้าอายุเยอะกว่ามาก เหมือนเค้ารักและดูแลเราได้น่ะ..บางเรื่องอย่างเรื่องบนเตียงเค้าก็ค่อยๆคุยกะเราเหมือนกัน เมื่อก่อนเค้าก็ปกติดีน่ะค่ะ แต่ตอนนี้เหมือนมีหลายปัญหาเลยอาจทำให้เค้าหมดอารมณ์.. เค้าพูดเหมือนกัน ว่ากลัวจะไม่กลับมาเป็นปกติ..เฮ้อ.. เราก็ปลอบใจกันไปแบบอ้อมๆแอ้มๆ ว่าหนูพอทนได้ง่ะ..(ตอนนี้)... ที่สามีไม่มีหญิงอื่นเพราะเค้าเป็นคนดีค่ะ..คงกลัวใจเราเหมือนกันว่าถ้าเราขอหย่าแล้วจะไปหาใครมารักเเทนดี... ซึ่งไม่ใช่ของง่าย แล้วก็ไอ้เรื่องน้องชายไม่ดึ๋งดั๋งเนี่ยแหละ ที่เป็นปมหนึ่งในใจ... สามีเราเกือบได้เรียนต่อป. เอกเมืองนอกแล้ว ถ้าไม่เกิดอุบัติเหตุซะก่อน.. เพื่อนคนหนึ่งของสามี ที่เป็นรุ่นน้องวิศวะเหมือนกัน ยังถามเราเลยว่าไม่ลองสมัคร PR (Permanent residence) เหรอ..คุณสมบัติแบบนี้ ทั้งสามีและเราก็น่าจะได้เหมือนกัน (ตอนนี้เพื่อนสามีย้ายไปอยู่เมืองนอกแล้ว พร้อมด้วยลูกชายที่กำลังน่ารักสองคน)..เราน่ะอยากมาก.. แต่สามีเราทิ้งทางนี้ไปไม่ได้จริงๆ..เรื่องเลยตกไป.. โอกาสงามๆที่เราไม่ได้คว้าไว้ เหมือนบทพิสูจน์รักแท้ของเราเลยซะจริงๆ จากคุณ : จขกท - [ 26 มี.ค. 48 12:24:35 A:222.195.235.181 X: TicketID:092760 ]

ความคิดเห็นที่ 109 อ้าว ออนอยู่ด้วยหรือคะ เราว่า เรื่องนั้น ไว้ตอนสามีไปตรวจสุขภาพ เข้าไปด้วย และปรึกษาหมอดีกว่าค่ะ บางทีอาจจะเป็นด้วยความเครียด และสุขภาพที่อ่อนแอ อาจจะยังมีทางรักษากันได้ จากคุณ : โดดเดี่ยวผู้น่ารัก - [ 26 มี.ค. 48 12:27:50 ]

ความคิดเห็นที่ 110 ตอนแรกกะว่าจะอ่านผ่านๆ แต่อ่านไปอ่านมา บางส่วนมันก้อคล้ายๆชีวิตเราเหมือนกัน สามีเราก้อเป็นวิศวะเหมือนกันค่ะ อายุรุ่นๆสามีคุณจขกท นั่นล่ะค่ะ เรากับสามีแยกกันอยู่ ( เพราะว่าเราติดภาระทุน ต้องกลับมาใช้ทุนทางนี้) อยู่กันคนละภาค อีสานกับเหนือ เราก้อพยายามกลับบ้านทุกเดือน ยอมให้เจ้านายเหน็บเอา หลายๆครั้ง เรื่องของเรืองคือ SEX แต่งกันมาปีกว่า  กลับบ้านแต่ละครั้ง ไม่มีเรื่องนี้เลย คือ เราก้ออายุ 30... ยังมีไฟราคะโชติช่วงอยู่บ้าง แต่สามีเราสิ มอดสนิท เราก้อไม่เข้าใจเหมือนกัน เคยบอกอ้อมๆว่าอยากมีXXX แต่เค้าบอกว่าไม่มีอารมณ์...... เรื่อง SEX มันก้อ เป็นองค์ประกอบนึงของชีวิตคู่ใช่มั้ยคะ ...ไม่เข้าใจผู้ชายเลย จากคุณ : puklik - [ 26 มี.ค. 48 13:25:12 ]

ความคิดเห็นที่ 111 อย่าให้ขาดช่วงเลยค่ะ..นานไปมันเหมือนจะขาดใจ..(เราโคตรเข้าใจเลยความรู้สึกนี้) ถ้าเค้าเฉยๆ เราต้องใช้เทคนิค..searchจากสวนลุมนี่แหละ..ใช้คำว่า Oral เป็น keyword เดี๋ยวก็เจอเอง เพียบ.. เดี๋ยวอารมณ์ก็มาเอง..แล้วคราวเนี้ยจะได้นับวันเมียกลับบ้านกันเลยเชียว..(ถ้าแต่งมาได้แป๊บๆแล้วบอกว่าไม่มีอารมณ์น่ะ เค้างอนคุณรึป่าวคะ..) ถ้าเราพยายามมากแล้ว..เค้ายังบ่ายเบี่ยงอีก ก็ถามไปเลยว่ายังรักเรารึป่าว...ทำงอนๆไปเดี๋ยวก็ง้อเราเอง.. สามีเรานะจ๋อยไปเลย ตอนที่เค้าบอกว่าพี่น่ะอยาก...แต่น้องชายพี่มันไม่คึกอ่ะ.. เราเลยจ๋อยยิ่งกว่า.. แต่เรื่องอื่นเค้าหวานกะเรามากค่ะ...บอกรักทุกวัน.. โทรมาหาทุกวันจนค่าโทรศัพท์อ่วมละ.. จากคุณ : จขกท - [ 26 มี.ค. 48 13:53:36 A:222.195.235.181 X: TicketID:092760 ]

ความคิดเห็นที่ 112 เป็นกำลังใจให้ค่ะ สู้ๆนะ จากคุณ : แผล (J'aime l'amour...) - [ 26 มี.ค. 48 13:56:54 ]

ความคิดเห็นที่ 113 คุณโดดเดี่ยวคะ..เรากะว่าจะใช้ไสยศาสตร์เข้าช่วยแล้วค่ะ เรื่องsexของสามีน่ะ..กลัวเค้าไม่หายจริงๆ...สงสัยต้องไปบน.. จากคุณ : จขกท - [ 26 มี.ค. 48 13:57:25 A:222.195.235.181 X: TicketID:092760 ]

ความคิดเห็นที่ 114 เค้าว่า เรา ไม่ได้เรื่องน่ะ พยายามแอบๆหาอ่านจากเนตแล้วค่ะ แต่ยังไม่มีโอกาสได้สำแดงฝึมือ อิอิ ก้อแหม...คุณตาลขา เล่นนอนหันก้นชนกันทุกคืน มันจะเกิดอะไรล่ะคะ ถ้าเป็นผู้ชายคงดีเนอะคุณตาล ..มันมีที่ปลดปล่อยตั้งเยอะ สงสัยกลับบ้านเที่ยวนี้คงต้องเข้าวัดแล้วมั้งคะ ** ส่วนเรืองอื่นๆของคุณตาล เอาใจช่วยละกันนะคะ เราเองก้อเคยไปอยู่บ้านสามี 4 เดือนช่วงแต่งกันใหม่ๆ ใจจะขาดอิสรภาพอย่างรุนแรง เราชอบกินปลาร้าทอดมากๆ คือเรามาทำงานที่อีสาน ( บ้านสามีอยู่ใต้ค่ะ ) พอเราทอด เค้าก้อบ่นว่ามันเหม็น ..เรืองหยุมหยิมเยอะแยะ แต่คงเทียบไม่ได้กับเรืองคุณตาลหรอก เลยตั้งปณิธานบอกสามีว่า ถ้าได้ย้ายกล้บใต้ ขอแยกมาอยู่ต่างหากนะ จากคุณ : puklik - [ 26 มี.ค. 48 14:03:29 ]

ความคิดเห็นที่ 116 อ่านแค่จดหมายแล้วอึ้ง ปัญหาแค่นี้ ความจริงคุยกันก่อนก็ไม่น่าจะมีปัญหา อยากเลิกก้เลิกไปซะ เพราะรู้สึกว่า คุณเห็นแก่ตัว คนเราแต่งงานกันแล้ว เป็นคนที่เราเลือกแล้วที่จะเข้า มาดูแลชีวิตเรา นี่ขนาดแค่สามี เครียดไม่ทำการบ้าน ถ้าเกิดสามี พิการไป ทำการบ้านไม่ได้เลย จะเป็นไงกัน ทำใจกว้างๆก้พาแม่เค้าไปเที่ยวด้วยได้ พ่อไม่สบาย เหลือแต่แม่ เค้าคงอยากดูแลให้ดีที่สุด   ปัญหาเรื่องแค่นี้ ถ้าได้ปรึกษากัน มันก็คงไม่เรื้อรัง สงสารสามีคุณจัง ไหนจะพ่อ ไหนจะแม่ คนที่คิดจะอยู่สู้เคียงข้างต้องหนี เพราะทนสภาพไม่ได้ เห็นใจสามีคุณที่สุด จากคุณ : กระบุงกระหนุงกระหนิง - [ 26 มี.ค. 48 15:38:17 ]

ความคิดเห็นที่ 117 ทำไมพี่เขาไม่ทำอ่ะ จากคุณ : หมูอินโด - [ 26 มี.ค. 48 15:40:41 ]

ความคิดเห็นที่ 118 กลับมาตอบต่อค่ะ คุณชบา อย่าแอบอ้างสิคะ..หุหุ คุณกระบุงกระหนุงกระหนิง ถ้าเราเห็นแก่ตัวจริง คงไม่ทำ และ ไม่ทน ตั้งแต่แรกค่ะ.. เราเคยคุยกับสามีแล้วเหมือนกันในปัญหาบางเรื่อง..เค้าก็เข้าใจดี..แต่บางเรื่องเราเองที่ต้องปรับความคิดหลายอย่าง จึงขอไม่พูดกันจะดีกว่า..ไว้เราเย็นลง เข้าใจสถานการณ์มากขึ้นค่อยพูดออกไปท่าจะดี...เค้าไม่ว่าสักคำที่เรามาอยู่นี่..เค้าบอกกะเราว่าดีแล้ว ที่เราไปได้สักพัก..เพราะเค้าต้องการเวลาฟื้นฟูตัวเองด้วย.. ต่างคนก็ต่างความคิดน่ะ..เพราะต่างประสบการณ์.. คุณเคยปรนนิบัติคนที่บ้านสามีอย่างเราไหมคะ..ทำงานมหาโหด เข้าเช้า เลิกดึก ต้องตื่นตีสี่ครึ่งทุกวันจันทร์ ถึงศุกร์เพราะต้องไปส่งพี่สาวเค้า แถมด้วยการนอนไม่พอในวันเสาร์ อาทิตย์อีก ติดๆกันมาเป็นปี เผอิญก่อนแต่งสามีก็ไม่ได้บอกเราเรื่องที่ต้องตื่นเช้ามาส่งพี่สาวทุกวันนี่คะ..ไอ้เราก็ไม่ได้ถามเพราะคิดว่าตื่นเช้าตามปกติ..เราไม่ได้อยู่บ้านเค้าก่อนแต่งน่ะค่ะ.. พ่อแม่เราถึงไม่ได้เลี้ยงมาแบบเทวดา แต่ก็สุขสบายตามสมควรน่ะค่ะ..อยากไปเที่ยวก็ไปได้ ไม่ห้ามมาก.. เรื่องที่สามียุ่งกะเราไม่ได้ เราก็ไม่ได้บอกว่าจะหย่านะคะ.. ย้ำทุกที ว่าเรารักเค้า..สุดท้ายถ้าไอ้นั่นพิการจริงๆเราก็รักและยังอยู่ด้วยกันค่ะ...ตอบแบบนี้คุณคงสบายใจ.. คุณหมูอินโดคะ...คุณถามไม่clearค่ะ.. ถ้าถามว่าทำไมพี่สาวเค้าไม่ทำกับข้าว ก็เป็นเพราะพี่เค้าขึ้นห้องที่ชั้นสองไปนอนหลับต่อน่ะค่ะ..เรานอนเฝ้าหน้าห้องพ่อเค้าอยู่ชั้นล่าง เลยปลุกง่ายกว่า..อีกอย่างแม่สามีรักพี่สาวคนนี้มาก..เลยไม่ได้ให้ทำอะไร..พี่สาวเค้าก็ช่วยเราดูแลพ่อเค้านั่นแหละ..เพราะพ่อสามีหนักตั้งเก้าสิบกิโล เป็นผู้ป่วยอัมพาต นอนอย่างเดียว..ต้องช่วยกันสองคน ไม่งั้นก็ไม่ไหว ถ้าถามสามี ว่าทำไมเค้าไม่ทำก็เพราะเค้าร่างกายไม่สมบูรณ์ค่ะ ยกของหนักไม่ได้ ทำกับข้าวก็ไม่เป็น จากคุณ : จขกท - [ 26 มี.ค. 48 17:07:22 A:222.195.235.181 X: TicketID:092760 ]

ความคิดเห็นที่ 119 เพื่อนๆที่มาอ่านท้ายๆ อยากให้อ่านไล่จากกระทู้หลักจนถึงความเห็นท้ายๆค่ะ (เอ่อ ถ้าว่างพอนะคะ แหะแหะ) เพราะเราค่อยๆเล่าที่มาที่ไป แทรกเป็นระยะๆ..จะได้ไม่เข้าใจผิดเราในหลายๆเรื่อง... กะว่าจะเอาไปทำนิยายลงที่ ถนนนักเขียน ท่าทางจะดี.. จากคุณ : จขกท - [ 26 มี.ค. 48 18:02:26 A:222.195.235.181 X: TicketID:092760 ]

ความคิดเห็นที่ 120 เป็นเราทำแบบนั้นทุกวันก็ไม่ไหวเหมือนกันนะค่ะ มันเหนื่อยค่ะ พ่อแม่เราเองยังไม่เคยทำให้มากขนาดนั้นเลย ในเมื่อพี่น้องเค้าเองยังไม่ค่อยใส่ใจเลย พูดกับเค้าไปเลยละกันค่ะ จะได้ไม่อึกอัด จากคุณ : butterfly - [ 26 มี.ค. 48 18:40:16 ]

ความคิดเห็นที่ 121 ตอบคุณbutterfly สามีเราเค้ารู้ค่ะ..ว่าเรารู้สึกอย่างไร..เพราะการกระทำเรามันบอก..(มาเรียนต่อต่างประเทศช่วงสั้นๆ) เค้าเองก็ค่อยๆพูดออกมาเหมือนกันเวลาที่เค้าโทรมาหาเราที่นี่..ว่าเค้าจะปรับปรุงทุกอย่างให้ดีขึ้น..แม่สามียังถามถึงเราบ่อยๆว่าไม่มีคนทำกับข้าวอร่อยๆให้กิน..(แง ขอนู๋ขี้เกียจบ้างเหอะค่ะ) ก็ต้องคิดให้มากๆค่ะว่าจะพูดยังไง ไม่ให้เสียน้ำใจกัน ขอบคุณค่ะทุกคน จากคุณ : จขกท - [ 26 มี.ค. 48 19:17:38 A:222.195.235.181 X: TicketID:092760 ]

ความคิดเห็นที่ 122 คุณตาลคะ แตกกระทู้ใหม่ดีก่า หาหัวข้อสนุก ๆ ขมขื่นหน่อย ๆ ระทมนิด ๆ อ่ะ มันยาวววว 5555 จากคุณ : เมียวิศวะ - [ 26 มี.ค. 48 19:37:18 A:69.180.47.235 X: TicketID:073385 ]

ความคิดเห็นที่ 123 คุณเมียวิศวะ.. โอเช ค่ะ เดี๊ยนขอถือโอกาสปิดกระทู้เลยละกัน.. ส่วนเรื่องไปตั้งหัวข้อหนุกๆสยิวใจน่ะขอบายก่อนค่ะ.. มีessayต้องส่ง4,000พันคำ ยังไม่กระดืบไปไหนเลย.. เอาเวลามาเฝ้ากระทู้ซะหมด.. เดี๋ยวprofessorเค้าไล่กลับเมืองไทยตอนนี้ เดี๋ยนคงหงอย..เชิญคุณก่อนละกันนะคะ.. กราบขอบคุณทุกท่านอ่ะค่ะ.. *************สวัสดี**************** จากคุณ : ตาล - [ 26 มี.ค. 48 19:44:36 A:222.195.235.181 X: TicketID:092760 ]

ความคิดเห็นที่ 124 เพื่งมาอ่านกระทู่ ถึงปิดแล้วก็ขอพูดหน่อยนะ คุณรักสามีก็จริง  แต่คงไม่มากพอที่จะทำให้คุณอดทนอะไรได้ขนาดนั้น  ทั้งที่จริงๆ แล้วมันไม่ใช่ปัญหาใหญ่หลวงซะขนาดนั้น   มีคนอีกเยอะแยะที่ลำบากกว่านี้   แค่ดูแลพ่อกับแม่สามีเฉพาะเสาร์-อาทิตย์  แค่พี่สาวเค้ามายืมเสื้อใส่  แค่ตื่นแต่เช้าอีกนิด   มันไม่น่าจะมีอะไรที่ต้องมานั่งคิดว่าตัวเองทุกข์ยาก  มันเป็นเรื่องของน้ำใจ  ซึ่งถ้าไม่มีอยู่ในสายเลือด  ก็คงช่วยให้อะไรดีขึ้นไม่ได้  เพราะคุณก็ต้องรู้สึกฝืนใจตัวเองตลอดไป ลองนึกถึงหัวอกสามี  นึกถึงใจเขาใจเราบ้าง  อย่านึกถึงแต่ตัวเอง จากคุณ : **tA-oO** - [ 27 มี.ค. 48 10:49:21 ]

ความคิดเห็นที่ 125 อ่านแล้ว.....อึดอัด......พูดไม่ออก.... เป็นอีกกรณีตัวอย่างหนึ่งของ...ผู้ชายดีๆที่เราอยู่ด้วยไม่ได้... จากคุณ : วันเวลา~ ความทรงจำของเจ้าหญิง - [ 28 มี.ค. 48 11:41:27 ]

ความคิดเห็นที่ 126 ง่า.. สำหรับเราก่อนแต่งงานเราจะดูพื้นฐานครอบครัวเค๊าก่อนง่ะ ว่าเป็นยังไง เราเข้ากับครอบครัวว่าที่สามีได้มั๊ย เราถึงได้ปฏิเสธชายที่เคยรักมากไป เพราะดูเค๊ารักแม่มากเชื่อฟังแม่มากเหลือเกิน จนดูเป็นลูกแหง่ ตอนนี้เราแต่งงานกับชายคนที่ดีประเสริฐ น่ารัก มีความสุข ถึงแม้จะม่ะได้ร่ำรวยมากเท่าคนแรก แต่ก็มีความสุขตามประสาดีค่ะ แต่ถ้าแต่งไปแล้วต้องคุยกันนะคะ ถ้ารักกันอยู่ จากคุณ : ถั่วแดงเย็น - [ 29 มี.ค. 48 11:30:28 ]

ความคิดเห็นที่ 127 อึ้งมากเลยอ่ะค่ะ แล้วพี่สาวเค้าล่ะคะ ทำไมไม่ดูแลพ่อ ทำไมคุณต้องดูแลทุกอย่าง เราว่าคุณควรคุยกับสามีแต่ไม่ใช่ตรง ๆ แบบนี้อ่ะค่ะ ลองดูนะคะ เป็นกำลังใจให้นะคะ จากคุณ : แบ๊น แบน - [ 29 มี.ค. 48 16:48:15 ]

ความคิดเห็นที่ 128 เอาใจช่วยนะคะ บางเรื่องที่หนักเกินไป คุยกับสามีพี่ตามตรงก็น่าจะดีนะคะ อย่างน้อยก็ได้ระบายออกไปบ้าง เก็บไว้คนเดียว อึดอัดแย่นะคะ จากคุณ : เข้ากันไม่ได้ - [ 29 มี.ค. 48 17:49:59 ]

ความคิดเห็นที่ 129 ไม่ comment แล้วกัน ทำในสิ่งที่คิดว่าดีที่สุดแล้วกันค่ะ เอาดอกไม้สวยๆมาเป็นกำลังใจให้ จากคุณ : โคอาล่าน้อย (EioN) - [ 29 มี.ค. 48 17:52:37 ]

ความคิดเห็นที่ 130 คุณไม่ได้เป็นคนเห็นแก่ตัว แต่ปัญหาแบบนี้มันลึกซึ้ง เกินกว่าที่คนนอกที่ไม่ได้สัมผัสจริงๆ จะเข้าใจ เพื่อนๆในห้องนี้ ทำได้ดีที่สุดคงจะเป็นการแนะนำ และการให้กำลังใจ ขอให้ปัญหาต่างๆ ผ่านพ้นไปด้วยดีนะคะ แก้ไขเมื่อ 29 มี.ค. 48 20:10:16 จากคุณ : extrajeab - [ 29 มี.ค. 48 20:10:05 ]

ความคิดเห็นที่ 131 ไม่ทราบว่าคุณเจ้าของกระทู้จะได้กลับมาอ่านความเห็นของดิฉันหรือเปล่า เรื่องของคุณ คุณควรปรับความเข้าใจกับสามีนะคะ ดิฉันว่าถ้าคุณรู้สึกท้อ ไม่อยากทำ ก็ไม่ต้องทำ เพราะที่ทำมา มันมากพอแล้ว มันทำให้คุณเหนื่อยใจ แล้วคุณจะทำต่อไปให้เหนื่อยใจอีกทำไมค่ะ เป็นดิฉันจะขอแยกบ้านนะ พอแล้ว ถ้าเค้ารักเราก็ต้องเข้าใจเราด้วยสิ เรื่องพี่สาวเค้าก็ให้เธอลองหัดขับรถซะ ตัดปัญหาไป เพราะบ้านสามีคุณก็พอมีฐานะใช่ไหมค่ะ เรื่องพ่อแม่สามี คุณกับเขาอาจจะไปช่วยดูแลวันหยุดสุดสัปดาห์บ้าง ไม่ต้องดูแล ทำงานบ้านให้เหนื่อยขนาดนี้ก็ได้ ตอนนี้ดิฉันก็กำลังดูๆ กับมนุษย์ยอดกตัญญูเหมือนสามีคุณแหละค่ะ แรกๆ ก็ชอบนะค่ะ เพราะคิดว่าถ้าแต่งงานกันไปครอบครัวเราจะอบอุ่นแน่นอน แต่หลังๆ ดิฉันมองเขาว่าเป็นลูกแหง่ไปแล้ว ไปไหนตามใจแม่มากเกินไป แม่ไม่ให้มาเจอฉัน เขาก็ไม่มา แม่เขาว่าฉัน เขาก็ไม่พูดอะไรเลย ไม่ปลอบฉันซักคำ เขาคงนึกว่าฉันคงหน้าหนา โดนแม่เค้าว่าว่า "ไหว้แบบนี้ใครสอนจ้ะหนู" ฉันคงไม่รู้สึกอะไร ก่อนมาอ่านกระทู้ยังเพิ่งทะเลาะกันเลยค่ะ ว่าถ้าแต่งงานแล้วแม่เค้ามาวุ่นวายมีอิทธิพลแบบนี้ ฉันคงต้องมองหาคนใหม่แล้ว เพราะดิฉันไม่เอาแน่ๆ อนาคตโดนแม่สามีทำร้ายความรู้สึกแบบนี้ อยากให้คุณทบทวนดีๆ นะคะ เลือกความสุขของเราเถอะค่ะ แก้ไขเมื่อ 29 มี.ค. 48 21:08:36 จากคุณ : หนูน้อยหน้าบาน - [ 29 มี.ค. 48 21:07:01 ]

ความคิดเห็นที่ 132 เพิ่มเติมนะคะ เราอ่ะ เคยคุยกับแฟนบ่อย ๆ ว่าถ้าแต่งงานไป เราอยากแบบว่า เราก็ยังอยู่บ้านเรา เค้าก็อยู่บ้านเค้า เหมือนว่าก็ยังเหมือนแฟนกันแต่ว่าแต่งงานกันแล้ว ไป ๆ มา  ๆ หากัน ท่าจะดีกว่า เพราะว่าเราไม่แน่ใจว่าเค้าจะแยกออกมาอยู่ได้มั๊ย เค้าก็ภาระค่อนข้างเยอะ แต่ไม่หนักเท่าสามีเจ้าของกระทู้นะคะ ตอนแรกนึกว่าความคิดเราแปลก ๆ แต่เพื่อน ๆ เรากลับเห็นด้วยหลายคนเลยอ่ะค่ะ ที่พูดนี่ไม่ใช่จะให้เจ้าของกระทู้ทำแบบนี้หรอกนะคะ แต่ว่ามาแสดงมุมมองของเราเท่านั้นเอง ยังไงก็เป็นกำลังใจให้นะคะ คุยกับสามีดี ๆ ใจเย็นๆ นะคะ คุณแต่งงานกับเค้า ก็เพราะเค้าเป็นคนดี จิตใจดี เค้าไม่เหมือนคนอื่น ๆ ถูกมั๊ยคะ จากคุณ : แบ๊น แบน - [ 29 มี.ค. 48 21:20:46 ]

ความคิดเห็นที่ 133 หมอขอแนะนำให้ลองใช้ไวอะกร้า (ปรึกษาแพทย์ก่อนนะ) เอาใจช่วยนะ สิ่งที่ทำไปจะได้ตอบแทนไม่ทางใดก็ทางหนึ่ง pay it forwardน่ะ จากคุณ : ประสาทนอแรด - [ 29 มี.ค. 48 21:56:41 ]

ความคิดเห็นที่ 134 โอย ปัญหาเราคิดว่าแย่แล้ วเจอปัญหาของคนอื่นๆเข้าไป โลกนี่เบาขึ้นเยอะเลย สาธุ จากคุณ : VisualC - [ 29 มี.ค. 48 22:24:57 ]

ความคิดเห็นที่ 135 อืมครับ ด้วยความคิดที่ยังเป็นเด็กอย่างผม บอกว่า อย่าเครียดมากครับ ทำใจให้ว่าง แค่นี้ละคับ จากคุณ : Elrond - [ 29 มี.ค. 48 23:25:24 ]

ความคิดเห็นที่ 136 ...อ่านไปอ่านมาแล้วจดหมายตกลงได้ส่งมั้ยล่ะครับนั่น เหมือนจะป่าวนะครับ แล้วทำไงกับแฟนต่อละครับ เห็นตอบกับคนอื่นแทน จากคุณ : Mr.DogGie - [ 29 มี.ค. 48 23:26:01 ]

ความคิดเห็นที่ 137 อืม..ขอโทษนะคะ   เราไม่มีเวลาอ่านตั้งแต่ต้นจนจบเพราะตอนนี้ใกล้สอบแล้ว เลยไม่ทราบว่าคุณเจ้าของกระทู้กำลังเรียนอยู่หรือว่าเป็นแม่บ้านเฉยๆคะ (เพราะเห็นบอกต้องเขียน essay แต่ก็บอกว่าต้องอยู่บ้านดูแลพ่อแม่สามีทั้งวัน ก็เลยงงๆ) ปัญหาจริงๆที่มันเป็นอยู่ทุกวันเนี้ย...เกิดจากการที่ - รถมีอยู่คันเดียว  --> เลยต้องไปส่งพี่สาว - มีพยาบาลดูแลอยู่คนเดียว ---> ที่เหลือเลยต้องทำเอง นอกนั้นมันเป็นปัญหาที่แก้ไม่ได้หรอก ทุกคนก็เจอทั้งนั้นแหละ พวกคนในบ้านที่ชอบจิ๊กของ (เค้าก็แค่ขอยืมล่ะน่า) หรือว่าการที่ต้องไปเที่ยวกันทั้งบ้าน (แหม แม่เค้าถึงจะแก่แล้วก็ยังอยากเที่ยวเป็นเหมือนกันนะ เห็นใจคนแก่หน่อย)..มันเป็นเรื่องที่ควรจะมองในสองแง่มุม และคงไม่หนักหนาเกินไปนักสำหรับคุณ ที่สำคัญ..มันแก้กันไม่ได้ โดยเฉพาะเรื่อง xxx ดังนั้น..ถ้าปัญหาเป็นสองปัญหาแรก... แนะนำนะคะ.. ถ้าคุณไม่ได้กำลังเรียนอยู่  """""หางานทำเถอะค่ะ""""""" หางานทำข้างนอก จากใบปริญญาที่ร่ำเรียนมาจากเมืองนอกเราเชื่อว่าคุณต้องทำอะไรได้แน่นอน  แล้วเจียดเงินเดือนที่ได้ (ร่วมกับเงินสามี) มาเป็นค่าจ้างคนมาดูแลพ่อแม่สามีเถอะค่ะ แล้วแถมยังเหลือเงินอีกเยอะแยะ เอามาซื้อรถอีกคันก็ยังไหว เราเชื่อว่าคุณจะ enjoy ทำงานนอกบ้านแบบนั้นมากกว่า... อีกอย่าง..คุณต้องเห็นใจคนอื่นๆ ด้วย  ตัวเองจะได้สบายใจขึ้น เช่น ถ้าเลือกได้..พ่อเค้าก็ไม่อยากจะป่วยหรอก แล้วเค้าป่วยช่วยตัวเองไม่ได้จะให้ทำยังไงล่ะคะ ถ้าเลือกได้..แม่เค้าก็อยากที่จะทำกับข้าวเองอยู่แล้ว นี่เค้าแก่จะตาย ตาก็ฟ่าฟาง มองอะไรก็ไม่ชัด คุณจะให้เค้ามาทรมานเหรอ ถ้าเลือกได้..พี่สาวสามีก็คงอยากจะมีรถเป็นของตัวเองจะได้ขับไปไหนต่อไหนเองได้สะดวก เค้าคงไม่อยากเป็นภาระให้คุณหรอกค่ะ ถ้าเลือกได้...สามีคุณเอง..เค้าก็คงไม่อยากจะไม่สามารถ xxx หรอกค่ะ อย่าลืมสิ..เรื่องนี้คนที่ hurt กว่ากัน ก็น่าจะเป็นเค้าอยู่แล้ว  แล้วที่สำคัญ..เค้าก็คงไม่อยากจะให้คุณมาลำบากหรอก..อย่าลืมสิ..คุณเป็นคนที่เค้ารักที่สุด พอดีเรายังเด็กอยู่น่ะค่ะ อายุก็แค่ 20 ต้นๆ ..ไม่เคยมีประสบการณ์ ประสบการณ์ xxx ยังไม่มีเลย คงไม่สามารถมาให้คำปรึกษาคุณได้  แต่เราคิดว่าถ้าลองมองในอีกแง่นึง..มันก็น่าจะช่วยอะไรได้บ้างนะคะ แก้ไขเมื่อ 30 มี.ค. 48 02:54:00 จากคุณ : shory - [ 30 มี.ค. 48 02:46:33 ]

ความคิดเห็นที่ 138 เข้าใจค่ะ ชีวิตคู่ไม่ใช่ว่าจะสุขสบายนะ เราว่าจดหมายน่ะ อย่าส่งเลย เหมือนเป็นเพื่อความสะใจของคุณมากกว่า ถ้าเค้าได้อ่าน คงจะเสียใจมากน่ะ แล้วสุดท้าย คุณก้อต้องมานั่งเสียใจอีกล่ะ ที่ส่งจดหมายไป ถ้ารู้สึกอึดอัด อยากระบายจริงๆ แนะนำว่าให้คุยกันไปเลยดีกว่าค่ะ คู่ชีวิต คู่กระดูก ต้องช่วยกันฟันฝ่าอุปสรรคมากมายนะ เสริมกำลังใจให้กันและกัน แล้วก้าวต่อไปนะ จากคุณ : ชอบโซ่จัง - [ 30 มี.ค. 48 09:20:10 ]

ความคิดเห็นที่ 139 อิจฉาสามีคุณจังได้ภรรยาน่ารักแบบนี้ หาได้ที่ไหนอ่ะ อ่านแล้วกลัวการแต่งงานเลยแฮะ ไม่อยากคิดเลย กะแฟนเก่าผมเราก็เคยคุยกันเรื่องญาติๆของอีกฝ่าย คุยทีไรก็มีแต่เรื่องปวดกบาลจนทำให้ไม่ได้แต่งกันซะที จนตอนนี้แฟนผมไปเรียนต่อนอกแล้วมีซะมีฝรั่งอยู่เมืองนอกไปซะแล้ว เป็นทางออกที่...เอ่อ...น่าอิจฉาเจงๆ  555 ผมจะสามารถทิ้งภาระทางบ้านหนีไปแต่งงานอยู่เมืองนอกได้มั้ยว้า ... แค่แต่งแล้วแยกมาอยู่เองยังเป็นไปได้ยากเล๊ย จากคุณ : แฟนสวย - [ 30 มี.ค. 48 09:32:34 ]

ความคิดเห็นที่ 140 ไม่รู้ จขกท. จะเข้ามาอ่านอีกรึป่าว แต่เราเข้าใจและขอให้กำลังใจค่ะ เราแค่อยากจะบอกว่า คนที่ว่าคุณเห็นแก่ตัว เค้าเคยมาอยู่ในสภาพอย่างนี้รึป่าว ก็เท่านั้น คนเรามาจากต่างที่กัน เค้าก็คงให้ความเห็นได้แค่ สิ่งที่เค้าเคยพบและสัมผัสมา... บางคนอาจคล้ายกับของคุณ เค้าเลยมีคำแนะนำที่ดีๆได้ แต่คนที่ว่าคุณเห็นแก่ตัว เราไม่มีความเห็นค่ะ เพราะถ้าถามเรา....ให้ทำขนาดนี้ เราก็คงไม่ แต่ถ้าเราเลือกไม่ได้จริงๆ ยังคิดไม่ออกเลยค่ะว่าจะทำไงดี ขอให้ จขกท มีความสุขนะคะ จากคุณ : blueblues - [ 30 มี.ค. 48 09:43:01 ]

ความคิดเห็นที่ 141 ทิ้งกันได้ไงอะ .... จะทิ้งกันไปจริงๆนะเหรอ ..... ลองคิดกลับกันบ้าง ..... หากครอบครัวคุณตาลเป็นแบบสามีคุณ ...... แล้วคุณตาล อยากได้สามีแบบไหน..... อย่าทิ้งกันเลยนะ สำหรับพ่อสามีคุณตาล ทำให้ท่านเถอะผลบุญจะส่งให้คุณพบพานแต่สิ่งที่ดีๆเอง... คิดเสียว่าท่านคงอยู่กับเราไม่นาน ส่วนพี่สาว เดี๋ยวเค้าก็ ไปมีครอบครัว เดี๋ยวแฟนเค้าก็ไปส่งกันเองแหละ ยังไงก็เอาใจช่วยนะคะ......ถ้ารักกันก็ไม่น่าจะทิ้งกันนะคะ จากคุณ : monthira - [ 30 มี.ค. 48 11:11:01 ]

ความคิดเห็นที่ 142 Love me love my dog... จากคุณ : นายยัดเยียด - [ 30 มี.ค. 48 11:17:58 ]

ความคิดเห็นที่ 143 เท่าที่อ่านดู คุณเก็บกด ที่คุณทำ และ แสดงออกอย่างเต็มใจ นั้น แต่ในใจคุณ อึดอัดมาก และไม่มีความสุข ก็เพราะ คุณไม่ได้พูดออกมา ว่าคุณไม่พอใจแล้วนะ มันมากไปแล้วนะ   ทีนี้คุณ ควรจะเคลียร์กับสามี บอกให้เค้าทราบว่า คุณไม่ชอบ อย่างเช่น ที่พี่สาวเค้ามาเอาเสื้อผ้าคุณไปใส่ หรือ สามีคุณก็อาจมาช่วยปรนนิบัติ พ่อเค้าเอง วันเสาร์ อาทิตย์ แต่คุณ ทำอาหาร   ถ้าคุณไม่รู้สึก ว่าคุณต้องทำทุกอย่างอยู่คนเดียว โดยมีสามีมาช่วย และ ถ้าคุณไม่ชอบอะไรก็พูดออกมา เราว่า คุณคงรู้สึกดีขึ้น จากคุณ : DeeNee (DeeNee) - [ 30 มี.ค. 48 12:28:34 ]

ความคิดเห็นที่ 144 คิดว่าควรที่จะคุยกับสามีให้รู้เรื่องจะดีที่สุดนะคะ ส่งจดหมายไปเถอะค่ะ ให้เค้ารับรู้ รับฟังความคิดเห็นของคุณบ้าง อย่างเราเองแต่งงานมา...ห่างไกลกับที่บ้านมาอยู่ถึงเมกา ก็มีบ้างบางอย่าง...ที่ทำให้รู้สึกเครียดเหมือนกัน การปรับตัวเข้าสู่วัฒนธรรมใหม่ ปรับตัวเข้ากับสามี ความเป็นอยู่ อาหารการกิน การเลี้ยงลุก บางทีมีเรื่องน้อยใจ ไม่พอใจสามี ก็ไม่รู้จะหันหน้าไปหาใคร เพื่อนๆก็ไม่มีสนิท ทุกคนยุ่งกันหมด ไม่อยากเอาเรื่องหนักๆไปให้คนอื่น ถ้ามีพ่อกับแม่อยู่ใกล้ๆ จะไปหา แต่จะไม่เล่าหรอกนะ แค่ได้ไปอยู่ใกล้ๆ ได้เห็นหน้า โอบกอด หอมแก้มเค้า แค่นี้ก็พอใจแล้วค่ะ .......น้ำตาคลอ...... คิดถึงพ่อกะแม่จัง ขอให้โชคดีค่ะ จากคุณ : แม่น้องจัสติน (Baby I love you) - [ 30 มี.ค. 48 13:06:36 ]

ความคิดเห็นที่ 145 มีแฟนเป็นวิศวะเหมือนกันค่ะ กะว่ากำลังจะแต่งงานในปี 2ปีนี้เหมือนกัน แล้วสิ่งที่เรากลัวที่สุดก็เหมือน จขกท ประสพเลย เราเองก็เคยพูดกะแฟนเราเหมือนกัน ว่าถ้าแต่งไปอยากแยกออกมาอยู่ แต่ทำไงได้ เค้าเพิ่งลงขันทำบ้านใหม่หมดทั้งหลัง ที่สำคัญ เค้าก็มีพี่สาวที่ยังโสด แถมติดน้องชายอีกต่างหาก มีน้องชาย 2คน แต่ติดแฟนเราคนเดียว เราอยากจะบอกว่ารำคาญมากๆๆ ชอบโทรมาบอกให้แฟนเราพาไปโน่น พาไปนี่ ทั้งๆที่น้องชายอีกคนก็ไม่มีแฟน แต่ไม่ยอมชวน จะมาชวนแฟนเราให้พาไป เค้าก็ต้องกระเตงเราไปด้วย ทั้งๆที่บางทีเราไม่อยากไปที่นี่ แต่เราอยากไปที่อื่นมากกว่า หลังๆเราพูดเลย ว่าไม่ไป ย้ำเลยว่า ไม่ไป เค้าก็ต้องปฏิเสธพี่ไป เฮ้อ เราก็กลัวโดนเหมือน จขกท เลยอ่ะ เพราะเค้าค่อนข้างเป็นลูกกตัญญูเหมือนกัน จากคุณ : ยัยจิ๋ว - [ 30 มี.ค. 48 13:11:32 ]

ความคิดเห็นที่ 146 วันนี้เพิ่งมาเริ่มอ่านเรื่องนี้จริงๆจังๆอีกครั้ง ดีใจที่คุณยังมีความรักให้กับสามีอยู่ มันก็จะทำให้คุณยังมีความพยายามที่จะอดทนต่อทุกสิ่งที่เกิดขึ้น อย่าหมดรักเค้านะคะ พยายามประคับคองต่อไป ไม่อยากให้ต้องเลิกรากันเหมือนเรา เพราะเราทั้งสองไม่มีความรักให้กันแล้ว และไม่มีมานานแล้วด้วย ทุกวันนี้ยังงว่าอยู่ด้วยกันได้ไงตั้ง 7 ปี โดยที่ไม่มีความรัก (แต่เป็นเค้ามากกว่าที่ไม่มี) ขอให้คุณตาลโชคดีนะคะ จากคุณ : แม่ปุกปุย - [ 30 มี.ค. 48 13:24:16 ]

ความคิดเห็นที่ 147 ... จากคุณ : Mr. Fusion - [ 30 มี.ค. 48 13:26:46 ]

ความคิดเห็นที่ 148 ก็น่าเห็นใจนะคะ คงอึดอัด ทำใจให้สบายๆ หาอะไรผ่อนคลายเครียดดีกว่าค่ะ อย่าทิ้งพวกเค้าเลย จากคุณ : สมควร - [ 30 มี.ค. 48 13:44:32 ]

ความคิดเห็นที่ 149 โฮ โฮ น้ำตาหยดติ๋งๆ.. สงสารคุณเจ้าของกระทู้ ต้องพยาบาลพ่อสามีที่นอนป่วย(หนักเก้าสิบโล).. ต้องตื่นไปส่งพี่สาวสามีตอนตีสี่ครึ่ง..จันทร์ถึงศุกร์ นี่ถ้าเป็นเรานะ ไม่โดนตบหน้าคงไม่ตื่นหรอก... คิดเยอะๆ แล้วคุยกะสามีไปเลยตอนกลับเมืองไทย ขอให้โชคดีนะคะ จากคุณ : ชบาข้างรั้ว - [ 30 มี.ค. 48 14:43:24 ]

ความคิดเห็นที่ 150 ตาลกลับมาตอบต่อค่ะ.. ขอบคุณทุกคนที่เป็นห่วงนะคะ.. เราออกจะแปลกใจมากๆ ที่เรื่องเนี้ยเป็นที่สนใจของคนหมู่มากถึงขนาดกลายเป็นกระทู้แนะนำ.. เฮ้อ..ครั้งหนึ่งในชีวิตเลยจริงๆ เรื่องจดหมายน่ะ..เราไม่ได้ส่งค่ะ.. พูดกับสามีเป็นการส่วนตัวดูจะsoftกว่า.. ไว้กลับเมืองไทยคงรู้ผลค่ะ จากคุณ : จขกท (ตาล) - [ 30 มี.ค. 48 14:54:06 A:222.195.235.181 X: TicketID:092760 ]

ความคิดเห็นที่ 151 เฮ้อ....อ่านจนครบแล้วล่ะ แต่พูดไม่ออก ตัดสินใจอะไรให้ ไม่ได้ แนะนำอะไรไปคงไม่งาม เป็นกำลังใจคะ คุณเป็น คนดีในความคิดของเรานะคะ ขอให้สิ่งที่คุณทำมาทั้งหมด ทำให้คุณได้อย่างที่คุณประสงค์และต้องการนะคะ จากคุณ : kaaekai (kaaekai) - [ 30 มี.ค. 48 16:11:19 ]

ความคิดเห็นที่ 152 เห็นใจคุณตาลค่ะ ตัวเราและพีสาวที่ยังไม่ได้แต่งงาน  ต้องดูแลปรนนิบัติแม่และเตี่ยอย่างใกล้ชิด  มาตั้งแต่ปี 2545 (เตี่ยเสียชีวิตเมื่อตุลาปีที่แล้ว)   ถ้าเรามีพี่ชายแบบสามีคุณ  และได้พี่สะใภ้แบบคุณ  เราจะรักและเทิดทูนคุณทั้งคู่มาก ๆ อีกหน่อยมีลูก  เราก็จะเลี้ยงให้ ยังไม่ได้อ่าน คคห อื่น  ไม่ทราบคุณสามารถออกรถคันใหม่ได้ไหม  เพื่อที่จะได้ไม่ต้องตื่นตี 4 ครึ่ง จากคุณ : In Love - [ 30 มี.ค. 48 17:03:48 ]

ความคิดเห็นที่ 153 ขอบคุณครับที่เล่าให้ฟัง ได้เรียนรู้อะไรเยอะแยะจากกระทู้นี้ ขอให้ทุกอย่างเป็นไปในทางที่ดีขึ้นนะครับ จากคุณ : zmen - [ 30 มี.ค. 48 17:19:29 ]

ความคิดเห็นที่ 154 ตามอ่านมาจนจบ...อีก..ความเข้าใจคงช่วยได้ดีที่สุดนะ... ที่เหลือหมดคำแนะนำ จากคุณ : noomint - [ 30 มี.ค. 48 17:59:02 ]

ความคิดเห็นที่ 155 อ่านจนจบทุกความเห็นแล้ว ก็คงออกความเห็นไรมากไม่ได้ครับ เพราะไม่มีประสบการณ์เลย แต่อยากมาให้กำลังใจ จขกท ครับ สู้ชีวิตต่อนะครับ เหนื่อยแล้วค่อยพักเหนื่อย หายเหนื่อยค่อยเริ่มเดินใหม่นะครับ ปล อ่านกระทู้นี้ ทำให้คิดถึงคนหลายคนในครอบครัว คิดถึงบ้าน คิดถึงเธอ... จากคุณ : วัยรุ่นออสซี่ - [ 30 มี.ค. 48 18:00:33 ]

ความคิดเห็นที่ 156 เหมือนแต่งเข้าไปเป็นคนใช้ยังไงก็ไม่รู้.....แล้วถ้าพ่อแม่คุณป่วย  เขาจะไปดูแลเหมือนที่คุณดูแลไหมเนี่ย...เห็นแก่ตัวกันจัง ครอบครัวสามีคุณน่ะ จากคุณ : makeup - [ 30 มี.ค. 48 18:45:25 ]

ความคิดเห็นที่ 157 เป็นกำลังใจให้เหมือนกันค่ะ จากคุณ : ยัยตัวร้าย - [ 30 มี.ค. 48 18:56:03 ]

ความคิดเห็นที่ 158 เราว่าครอบครัวแฟนคุณแลดูเห็นแก่ตัวยังไงก็ไม่รู้ค่ะ จากคุณ : กระท้อนลอยแก้ว - [ 30 มี.ค. 48 20:40:52 A:58.9.133.89 X: TicketID:092199 ]

ความคิดเห็นที่ 159 อย่าให้คนอื่นมาตัดสินชีวิตคุณ อะไรที่เป็นความสุขก็ทำเสียเถอะค่ะ ชีวิตคนเรามันก็สั้น - สั้น....เท่านี้เอง เราคิดแบบนี้กับชีวิตของเราค่ะ จากคุณ : กระท้อนลอยแก้ว - [ 30 มี.ค. 48 20:44:30 A:58.9.133.89 X: TicketID:092199 ]

ความคิดเห็นที่ 160 ขอเป็นกำลังใจให้คุณตาลค่ะ ^^ ถ้ามันทำให้เราทุกข์ ก็หยุดเถอะค่ะ ไม่มีใครมีสิทธิ์มาว่าคุณ อย่าเอาคำว่า "รัก" และ "รับผิดชอบ" มาเป็นเหตุผลที่คุณต้องทำให้ตัวเอง ต้องเศร้าหมองเลย จากคุณ : จ๊อย (แค่นี้จิ๊บจ๊อยน่า...) - [ 30 มี.ค. 48 23:30:24 ]

ความคิดเห็นที่ 161 เห็นด้วยกับน้อง คห.ทีั่่ 18 กับคุณ2-3 ท่านข้างบนนี้อย่างมากค่ะ เขาเป็นคนดี  แต่คนดีในแง่ไหนและกับใคร????? เพราะตามความเป็นจริง มนุษย์โดยทั่วไปก็รักตนเองเป็นที่ตั้งและจะทำอะไรก็เพราะความรัก ชอบ หรือประโยชน์ของตนเป็นหลัก แน่นอน เขาดีกับพี่น้อง และพ่อแม่เขา 1000% และกับคุณล่ะ เขาเคยใส่ใจ เห็นใจ และเอื้ออาทรคุณแค่ไหน  อันนี้คุณน่าจะทราบดี เช่น เคยเห็นใจเมียบ้างไหมที่ต้องทำงานงกๆ แล้วตื่นแต่ตีสี่ นั่งรถอ้อมเมืองเพื่อไปส่งพี่สาวเขา เสาร์อาทิตย์ก็ต้องทำอาหารให้แม่ผัวรับประทาน พร้อมกับปรนนิบัติพ่อเขาอีก อันนี้ เขาเคยใส่ใจความรู้สึกคุณตรงนี้บ้างหรือไม่? ส่วนคุณแค่กลับบ้านไปค้างกับพ่อแม่ของตนเองสักเพียง 1 คืน เขาก็ไม่ให้ ? ทำไมถึงไม่ให้? คุณต้องคิดตรองดูให้ดี ถ้าให้เราวิเคราะห์จากเหตุข้างบนนี้ เราว่าเขาน่ะ เป็นฝ่ายเป็นต่อมากๆ เขาจึงสามารถทำตามอำเภอใจได้อย่างมากมายโดยไม่แคร์ความรู้สึกของภรรยาตนเองเลย คนรักกันน่ะ มิใช่แค่ลมปากหวานๆ แต่เราต้องสังเกตุจากความจริง ว่าเขาใส่ใจ  ดูแล  หัวใจเราแค่ไหน อย่างไร ตื่นเสียเถิดคุณหนูขา............ คนที่รักและเป็นห่วงคุณมากที่สุดตั้งแต่เริ่มแต่งงานก็คือ พ่อแม่คุณนั่นเอง ทั้งห่วงทั้งกังวล  แต่จะห้ามก็ไม่ได้ เพราะบ้ารักมันเข้าตา  คิดว่า ตอนหนุ่มสาวนั่น คุณน่าจะเป็นฝ่ายรักและหลงเขามากกว่านะคะ  (อาจจะเพราะหลายๆ สาเหตุ หรือคารมด้วยก็ได้ เพราะเห็นว่า ปัจจุบันนี้ก็ยังป้อนคำหวาน ทางโทรศัพท์มาถึงคุณอยู่ทุกวัน) เขาจึงเป็นฝ่ายเป็นต่อและไม่เหลียวแลหัวใจคุณได้ขนาดนี้ อีกประเด็นหนึ่งที่อาจมองไม่เหมือนผู้อื่นคือ อ่านจากที่คุณเล่าถึงอุปนิสัยของชายผู้นี้แล้วนะคะ คุณคิดหรือคะว่า  เรื่องใหญ่ที่สุดสำหรับชายก็คืิอ เรื่อง xxx เพราะมันเป็นอีโก้เป็นปมเด่นปมเขื่องของเขามาก แล้วเมื่อเขาเกิดอุบัติเหตุเช่นนี้ขึ้น ผู้ชายที่คุณเคยบอกว่าสมัยหนุ่มๆ เขาหื่น ...อะไรนั่น เขาจะไม่ปรึกษาหมอก่อนเป็นเรื่องแรก.......???????????? เราว่า เขาทราบคำตอบหมดแล้วน่ะ  เรื่องนี้ หรือไม่ก็พยายามรักษาอยู่ แล้วก็หวังว่า มันจะดีขึ้น และดีขึ้น   แต่เรื่องจะบอกคุณตามตรงนั่นเร๊อะ เฮ๊อะ  เฮ๊อะ  เฮ๊อะ   เสียเชิงชายหมด สู้ทำไม่รู้่ไม่ชี้ไป ให้ไม่เข้าใจกันไปแบบนี้ไปก่อน ก็ดีกว่าเป็นไหนๆ เรื่อง xxx ไม่ใช่เรื่องใหญ๋ แต่ก็เป็นส่วนประกอบหนึ่งของชีวิตคู่   กรณีนี้ก็คิดเอง ตัดสินเอง นี่เป็นเพียงมุมมองด้านตรงๆ ของเราเท่านั้น เรื่องหลักที่เราเห็นว่าสำคัญมากกว่าก็คือข้อที่กล่าวข้างต้น ว่า เขาไม่ได้ใส่ใจในความรู้สึกของภรรยาที่รักเลย ค่อนข้างจะเห็นแก่ตัวกันมากกว่า เพราะไม่มีคำว่าอกเขา  อกเรา เอาเสียเลย คนกลุ่มหนึ่งสุข แต่อีกคนหนึ่ง ต้องทุกข์และเก็บกด ซึ่งมิใช่เฉพาะคุณคนเดียว  พ่อแม่ของคุณทุกข์กว่านี้หลาย เท่านัก   ว่าลูกเอ๊ยยยยยยยยย  อยู่กับพ่อแม่ดีๆ ก็ไปเลือกเป็นแบบนี้ซะละ....คิดเอาเอง ตอนนี้ คุณมาเรียนต่อเมืองนอก คุณรักเขามากมาย  เราคิดว่า ถ้าคุณไม่ถึงที่สุดคุณคงไม่เลือกมาแบบนี้หรอก ตอนนี้คุณเพียงกังวลว่า   ... ถ้ากลับไป.....จะเป็นเหมือนเดิมอีกหรือไม่ ก็คิดเอาเองก็แล้วกัน ความรู้ก็สูง   สติปัญญาก็น่าจะมีติดอยู่กับตัว เรื่องแบบนี้ตอบแทนกันไม่ได้ ยังไงๆ ก็คิดว่าคุณคงหาทางออกที่สวยงามให้กับตนเองได้นะจ๊ะ ปล. อีกนิ๊ดดดดดดดดด นึง  ถ้าเป็นเรานะ ใจยังรักเขาอยู่ แต่กลัวเข้าบ้านไปจะเป็นสภาพเดิมๆ เราจะอ้างว่าขออยู่กับพ่อแม่สักพัก  (ไม่เข้าบ้านสามีทันที) สัก 2-3 เดือน  โดยอ้างว่า พ่อแม่ต้องการดูแล หรืออะไรก็ว่าไป แค่นี้...ช่วงห่างที่คุณดึงไว้ก่อนนี้ มันจะวัดใจ และพิสูจน์ได้ ว่าสิ่งที่เขาอ้อนมาทางทอระสับ กับความจริงน่ะ มันเป็นไปได้แค่ไหน จบจ๊ะ จากคุณ : ป้ามะเหมี่ยว (ป้ามะเหมี่ยว) - [ 31 มี.ค. 48 01:02:56 ]

ความคิดเห็นที่ 162 ความรักของผู้ชายมันต้องรับรู้จากการกระทำนะคะ ไม่ได้แนะนำอะไร แค่บอกความรู้สึกแรกที่รู้สึกในตอนนี้ หลังจากอ่านจบแบบคร่าวๆ จากคุณ : ร็อตไวล์เลอร์ - [ 31 มี.ค. 48 02:22:39 A:202.57.182.121 X: TicketID:031021 ]

ความคิดเห็นที่ 163 เรารักเขา แต่ไม่รักสิ่งที่แวดล้อมเขา... มันก็อยู่ด้วยกันยากน่ะสิ จากคุณ : ความรักจับมือเขียน - [ 31 มี.ค. 48 03:18:25 ]

ความคิดเห็นที่ 164 กลับมาอ่านต่อค่ะ.. ขอบคุณทุกกำลังใจ และแง่คิดใหม่ของป้ามะเหมี่ยว อีกสามเดือนเราถึงกลับเมืองไทย.. ขอคิดหาวิธีดีๆก่อนละกันค่ะ เลือกเอาจากคำแนะนำข้างบนๆมาผสมกันน่ะ เฮ้อ.. จากคุณ : จขกท - [ 31 มี.ค. 48 15:52:35 A:222.195.235.181 X: TicketID:092760 ]

ความคิดเห็นที่ 165 อ่าน ดูแล้ว อึ้งมาครับ ไม่รู้จะให้ความเห็นอย่างไรครับ แต่จะเป็นกำลังใจให้ครับ จากคุณ : Musician - [ 1 เม.ย. 48 21:31:45 ]

ความคิดเห็นที่ 166 เห็นด้วยกับป้ามะเหมี่ยวค่ะ กลับไปก็ขอไปพักกับที่บ้านของคุณเองสักระยะดีกว่า บอกตามตรงตอนแรกก็นึกตำหนิคุณ เพราะคิดว่าครอบครัวสามีคุณมีกันอยู่แค่นั้น แต่พอรู้ว่าในครอบครัวก็ยังมีน้องที่ยังโสด พี่น้องที่แยกครอบครัวไปแล้ว เราเห็นใจคุณนะ เราเคยพยาบาลพ่อเราที่ป่วยเป็นอัมพาต เราเข้าใจนะว่ามันอึดอัดยังไงขนาดเราเป็นลูกแท้ๆ ต้องมาเห็นของพ่อตัวเอง มันเครียดนะ (ตอนนั้นเราอายุ 19)แต่ก็ดีใจที่ได้ทำเพื่อท่าน ( พ่อเสียหลังจากนั้นได้ 3 ปี) เราว่าคุณตาลหาเวลากลับไปอยู่กับครอบครัวคุณบ้างดีกว่า พี่น้องแฟนคุณไม่ควรจะใช้เรื่องบุญคุณที่พ่อแม่เคยรักษาตัวแฟนคุณมาเป็นข้ออ้างในการผลักหน้าที่รับผิดชอบให้คุณและแฟนเท่านั้นนะ พ่อแม่เลี้ยงดูมาจนโต พอถึงคราวฝากผีฝากไข้ กลับคิดว่าไม่ใช่หน้าที่ตัว คนไหนใกล้ชิดคนไหนคนโปรดก็ทำไป ถ้าเค้าคิดแบบเนี้ยไม่ถูกต้องเลย คุยกับแฟนไปเลยค่ะ เรามีญาติที่พ่อเค้าเป็นมะเร็งเหมือนกัน มีลูกเยอะแต่เค้าเกี่ยงกันที่จะดูแล ผลสุดท้ายทุกคนเลยจ้างคนมาดูแลพ่อ แบ่งกันคนละวัน ลูก 5 คน ก็พยาบาล5คน มีคนเก่าแก่มาดูแลวันที่เหลือ เห็นแล้วเศร้าแต่นี่แหละคนเรา ไม่รู้แก่ตัวไปลูกจะมาดูแลเราไหมเนี่ย : (  เรื่อง XXX บอกกับแฟนไปเลยว่ามันเริ่มทำให้คุณอึดอัดนะ ถ้าตรงนั้นมีปัญหาก็ใช้วิธีอื่นได้นี่ (  toy or you know do that way )เป็นสามีภรรยาควรคุยกันได้ทุกเรื่องนะ อะไรก็ตามที่ทำให้เรามีความสุขไม่เดือดร้อนใครก็ทำเถอะค่ะ จากคุณ : เอาใจช่วยนะ (@Jimmyboy@) - [ 3 เม.ย. 48 04:47:37 ]

ความคิดเห็นที่ 167 เรื่องพี่หยิบเสื้อไปใส่บอกเค้าตรงๆหรือไม่ก็ ถามเค้าว่าชอบเหรอ อยากให้คุณซื้อมาฝากไหม คุณอาจจะเสียเวลาพาพี่ไปซื้อ แนะนำร้านเพื่อที่คราวหน้าพี่เค้าจะได้ไปเองไง หรือบอกไปว่าจะได้ใส่เสื้อพอดี size เนี่ยไปซื้อด้วยกันคราวหน้าหนูขอยืมของพี่บ้างนะ ( เกลือจิ้มเกลือค่ะ ) อิอิ จากคุณ : ขอให้โชคดี (@Jimmyboy@) - [ 3 เม.ย. 48 05:08:09 ]

ความคิดเห็นที่ 168 ตอบคุณJimmyboy ขอบคุณค่ะที่แนะนำ.. เรื่องเสื้อผ้าที่พี่สาวสามีมาเอาไปใส่น่ะ..เราเองก็ทำแสบ.. ก่อนเดินทางสามวัน เราเก็บเสื้อผ้าทั้งหมดไปไว้บ้านแม่..(ทำตอนที่เค้าไม่เห็นนะคะ)..เหลือทิ้งไว้สองสามตัวที่เราไม่โปรด..ป่านนี้เค้าคงรู้อ่ะค่ะ..ว่าเราฉุนเหมือนกัน.. เราเคยซื้อเสื้อผ้าให้เค้านะ..แบบใกล้เคียงกันกะของเราเลย..แต่พี่เค้าไม่ใส่..งงๆเหมือนกันว่าทำไม(วะ).. ชอบมาเอาตัวที่เราใส่ปกติอ่ะ.. เสื้อผ้าพี่เค้าต่างจากเราน่ะ..เพราะเค้าชอบใช้ผ้าไทย สไตล์คุณป้านิดๆ พี่เค้าสี่สิบ..เสื้อผ้าเราแบบสาวออฟฟิสน่ะ..เท่ห์ๆ บางทีก็เปรี้ยวนิดๆ.. พี่สาวเค้ายังเคยเล่าด้วยความภูมิใจมาก (วันที่เค้าใส่เสื้อเรา) ว่าที่ทำงานเค้าทักด้วยว่าวันนี้เสื้อสวย ไปเอาของใครมาใส่ เพราะไม่น่าจะเป็นของเค้าเลย..พี่สาวก็เลยบอกว่าเป็นของน้องสะใภ้ ฮ่ะฮ่ะ.. เรายังนึกเลยว่า เค้าคงรักเรา เลยอยากเลียนแบบ.. เฮ้อ (อีกรอบ) จากคุณ : จขกท - [ 3 เม.ย. 48 11:30:43 A:222.195.235.181 X: TicketID:092760 ]

ความคิดเห็นที่ 169 คิดออกรึยังล่ะ? จากคุณ : ป้ามะเหมี่ยว - [ วันอนามัยโลก 21:24:43 ]

ความคิดเห็นที่ 170 แอบอ่านครับ จากคุณ : nuno4 - [ วันอนามัยโลก 21:26:39 ]