วันนี้ก็เป็นอีกวัน ที่ตื่นขึ้นมาแล้วคิดถึงเธอ
มาถึงวันนี้ก็ปีนึงแล้วหลังจากที่เราได้เป็นแฟนกันวันแรก ...แล้วก็อีกไม่นานก็คงถึงวันสุดท้ายที่เราเป็นแฟนกัน
ผ่านไปเกือบปี ไม่ได้ติดต่อเธอมาหลายเดือน แต่ทำไมเราไม่ลืมเธอซักทีก็ไม่รู้
เราพยายามหักห้ามใจไม่ให้คิดถึงเธอ แต่เราก็ทำไม่ได้
เราพยายามหาอย่างอื่นทำ เพื่อไม่ให้คิดถึงเธอ แต่ทุกครั้งที่เราว่าง เราก็ยังคิดถึงเธออยู่ดี
ตั้งแต่วันที่เราเลิกกัน เราบอกตัวเองตลอดเวลาว่าเธอไม่เห็นค่าของเราแล้ว เราก็อย่าไปตอแยเธออีกเลย
หลายครั้งที่เราหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา อยากโทรไปหา แต่เราก็พยายามห้ามใจเอาไว้
หลายครั้งที่เราน้ำตาไหลเพราะคิดถึงเธอ แต่ก็ได้แต่ร้องไห้คนเดียว
ครั้งนึงเราอดใจไม่ไหว โทรไปหาเธอ ...แต่ไม่มีสัญญาณ
เราเมล์ไปหา ก็ไม่มีอะไรตอบกลับมา
เธอเคยให้เราสัญญากับเธอ ว่าอย่าลืมเธอนะ ...แล้วเธอล่ะ ...วันนี้ลืมเราไปหรือยัง
เธอเคยอยากรู้ว่า เราจะร้องไห้เพราะคิดถึงเธอได้บ้างมั๊ย ...รู้มั๊ย ว่าเราร้องไห้แทบทุกครั้งที่นึกถึงเรื่องเธอ
เรารู้ว่าเราเรียกร้องความรักเรากลับมาไม่ได้
บางทีเราก็คิดว่าอย่างน้อยก็ขอให้ได้มิตรภาพระหว่างเรากลับคืนมา ...
แต่มาถามใจตัวเอง ..ว่าเราทำใจรับแค่คำว่ามิตรภาพได้หรอ ? เราก็คิดว่าเราคงทำไม่ได้
ต่างคนต่างเดินอาจเป็นวิธีที่ดีที่สุดก็ได้มั้ง
เมื่อไหร่ เราจะเลิกคิดถึงเธอได้ซักทีนะ
เราคิดถึงผู้ชายคนที่เคยรักเรามากมาย
คิดถึงคนที่เคยร้องไห้แล้วบอกเราว่า ดีใจที่เรารักเค้า
คิดถึงคนที่เคยวาดภาพครอบครัวที่อบอุ่นไปพร้อมกัน
วันนี้ไม่มีเค้าอีกแล้ว ...ไม่มีมานานแล้ว ...
เราบอกตัวเองว่าเราต้องเลิกคิดถึงเธอมาตลอด แต่เราก็ไม่เคยทำได้จริงๆซักที
ขอให้เราเข้มแข็ง แล้วเลิกร้องไห้เพราะเธอซักทีเถอะ
จากคุณ :
เด็กข้างหน้าต่าง
- [
5 เม.ย. 48 10:59:27
]