ความคิดเห็นที่ 1 บทนำ ผมก็เป็นแค่ผู้ชายอายุสามสิบคนนึง ไม่ใช่นักวิชาการ ไม่ใช่นักโภชนาการที่มีความรู้อะไรมากมาย ผมแค่มีความสนใจในเรื่องลดน้ำหนัก และมีแค่ประสบการณ์เท่านั้นเอง "หลังไมค์" ผมจะเจอคำถามที่ซ้ำกันบ่อยๆเช่น -  อะไรเป็นแรงบันดาลใจให้คุณลดน้ำหนัก ? -  มีสูตร,เทคนิคอะไรดีดีเหรอ ขอสูตรหน่อยได้ไหม ? -  อยากรู้ว่าใช้เวลานานไหม ? -  พี่เคยเจอ YoYo Effect หรือเปล่า  ? -  ขอทราบ"วิธีการลดน้ำหนัก"ของพี่ ?     "วิธีการลดน้ำหนัก" มันเป็นคำถามที่ผมรู้สึกว่ามันตอบยาก เพราะผมว่าใครๆก้อรู้คำตอบอยู่แล้ว บางทีถึงกับเถียงกันว่า "วิธี/สูตรไหนดีกว่ากัน" เถียงกันไป เถียงกันมา ต่างคนต่างท้อ อ้วนกว่าเดิมไปก้อมี เพราะมัวแต่เถียงกันเรื่อง "วิธี" ง่ายที่สุดก้อแค่ "กินให้น้อย ออกกำลังกายให้มาก" ง่ายที่จะพูด แต่ยากที่จะทำ... กระทู้ต่อไปนี้ของผม มันจึงจะไม่มี "วิธีการลดน้ำหนัก" แต่จะพูดถึงเรื่อง "วิธีคิดในการลดน้ำหนัก" มากกว่า ก่อนอื่น ผมอยากให้ตั้งคำถามถามตัวเองว่า "สองปีที่ผ่านมา ชีวิตเราเปลี่ยนไปยังไงบ้าง -  สุขภาพดีขึ้นไหม -  น้ำหนักเพิ่มขึ้น/ลดลงเท่าไหร่ -  กางเกง/กระโปรงที่ใส่ เอวเท่าเดิม ,เอวเพิ่มขึ้น หรือเอวเล็กลง "วันและเวลา" หลายคนมองว่ามันเป็น "ศัตรูของเรา" เพราะทำให้เราแก่ลง   แต่ในมุมมองของผม มันไม่จริงเสมอไปหรอกครับ ถ้าเราหันมาใส่ใจเรื่องสุขภาพมากขึ้น บางที "วันและเวลา" มันอาจจะเป็น "มิตรของเรา" และทำให้เราพัฒนาไปสู่คุณภาพชีวิต และสุขภาพที่ดีขึ้นก้อได้นะครับ จากคุณ : พี่กวิน  - [ 29 พ.ย. 47 09:20:51 ] จากคุณ : พี่กวิน - [ 18 เม.ย. 48 18:13:21 ]

ความคิดเห็นที่ 2 บทที่ 1  นับหนึ่ง... เคยมีคนถามว่า "การลงทุนอะไรให้ผลตอบแทนคุ้มค่าที่สุด" บางคนอาจว่าซื้อพันธบัตร บางคนอาจว่าซื้อหุ้น แต่ส่วนตัวผมแล้ว ผมยังเชื่อว่า "ไม่มีการลงทุนใดคุ้มค่าเท่ากับ การลงทุนในสุขภาพของตัวเอง" เพราะเราแทบไม่ต้องใช้เงินลงทุนอะไรเลย (ลงแค่แรง และความตั้งใจ) แต่ผลตอบแทนที่ได้นั้นมีค่ามหาศาล และยาวนาน "กินแล้วนอน" "กินตามใจปาก" "กินทุกอย่างที่ขวางหน้า" "กินอาหารตอนดึกๆ (กินไม่เลือกเวลา)" ใครๆก้อชอบ ใครๆก้อรู้ว่ามันมีความสุข แต่อย่าทำแบบนั้นเลยนะครับ... เมื่อวานนี้ผมเจอเพื่อนผมคนนึง เค้าเล่าว่าคุณแม่ของเค้า ตอนนี้อยู่ระหว่างการทำกายภาพบำบัด ท่านอายุ 40 กว่าปี แต่กำลังเริ่มหัดเขียนหนังสือใหม่ ที่ทุกอย่างต้องเป็นอย่างนี้ เพราะท่านเป็นลมล้มไป เนื่องจากเส้นเลือดอุดตันในสมอง รวมทั้งมีอาการของเบาหวาน-ความดันด้วย ผมยังจำประโยคแรกที่ทำให้ผมสนใจเรื่องสุขภาพของตัวเอง มันมาจากหนังสือชีวจิต ประโยคนั้นถามไว้ว่า "เมื่อไหร่ที่เราจะหันมาใส่ใจเรื่องสุขภาพ เมื่อไหร่ที่เราจะเริ่มต้นทานอาหารชีวจิต? ต้องรอให้เป็นมะเร็งก่อน? ต้องรอให้ป่วยเป็นเบาหวานก่อน? แล้วทำไมเราไม่เริ่มต้นเสียแต่วันนี้..." ทุกวันนี้ผมไม่เคยคิดว่า "ผมกำลังลดน้ำหนักอยู่..." ผมคิดแค่ว่า "ผมกำลังดูแลสุขภาพให้ดีที่สุด..." เท่านั้นเอง มันเลยเป็นเรื่องง่ายๆ ,มันเลยไม่กดดัน ,มันเลยไม่เครียด ,มันเลยไม่มีเงื่อนของเวลา กับคำถามที่เราคิดอยู่เสมอว่า "วันนี้จะกินอะไรอร่อยๆดีนะ" เสร็จแล้วก้อไปลงเอยที่กินพิซซ่า 1 ถาดกับน้ำอัดลม ลองเปลี่ยนความคิดนิดนึงดีไหม เป็นคำถามว่า "วันนี้จะกินอะไรที่มีประโยชน์ดีนะ" ลองให้ "คุณค่าทางอาหาร" มาก่อน "ความอร่อย" ดูบ้าง ไม่ใช่แค่ตัวเราของเราเองนะครับ กับคนที่เรารัก อย่างเช่นคุณพ่อและคุณแม่เรา เราเองก้อควรมีส่วนช่วยในการดูแลสุขภาพของท่าน เช่นถ้าท่านอยากทานหมูย่างเกาหลีตอยดึกๆ เราอาจจะลองขอเปลี่ยนเป็นโจ๊กร้อนๆแทน หรือถ้าท่านอยากทานหมูย่างเกาหลีจริงๆ ก้อน่าจะขอให้ทานเป็นมื้อกลางวันแทน หรือเวลาคุณแม่เราทำอาหาร เราขอให้ท่านทำผัดผักให้เราทาน ท่านก็จะได้ทานไปกับเราด้วย ผมเชื่อว่า "ผล" ย่อมเกิดจาก "เหตุ" เสมอ ดังนั้นถ้าเราทำ "เหตุ" ให้ดี คือทานอาหารที่มีประโยชน์ และรู้จักออกกำลังกายอย่างสม่ำเสมอ ผมว่า "ผล" ที่ตามมา มันย่อมออกมาดีเสมอ บทต่อๆไปผมจะเขียนเกี่ยวกับแนวคิดที่ถูกต้องเรื่องการทานอาหาร ,แนวคิดในการออกกำลังกาย ให้เราทำมันได้อย่างมีความสุข รวมทั้งประสบการณ์ที่ผ่านๆมาของผม ทุกวันนี้เวลามีคนถามผมว่า "แล้วจะลดน้ำหนักลงเหลือเท่าไหร่?" ผมมักจะยิ้ม และตอบตัวเองอยู่ในใจเสมอว่า "ผมเองก้อไม่รู้เหมือนกัน ว่าน้ำหนักผมสุดท้ายควรจะเป็นเท่าไหร่... ปล่อยให้ร่างกายมันเป็นผู้กำหนดเองดีกว่า และผมเชื่อว่านั่นจะเป็นจุดที่ดีที่สุด และเป็นน้ำหนักที่ทำให้สุขภาพของเราแข็งแรงที่สุด" เพราะอย่างที่บอก ผมเชื่อว่า "ผลย่อมเกิดจากเหตุเสมอ" นับหนึ่ง...กับการเริ่มต้นดูแลสุขภาพกันเถอะครับ Ps : My Birthday - 3 March 1975 Age - 29 My Before & After - Before : 98 Kg.     Aug 2002 After     : 68 Kg.     March 2004 จากคุณ : พี่กวิน  - [ 30 พ.ย. 47 12:11:39 ] จากคุณ : พี่กวิน - [ 18 เม.ย. 48 18:15:23 ]

ความคิดเห็นที่ 3 บทที่ 2  You are what you eat. จากประสบการณ์ลดน้ำหนักที่ผ่านมาของผม ผ่านการลองถูก,ลองผิดมามากมายหลายวิธี ถึงวันนี้ผมสรุปกับตัวเองได้ว่า "การลดน้ำหนักที่ได้ผลดีที่สุด คือ การออกกำลังกาย ไปพร้อมๆกับการควบคุมอาหาร รวมทั้งนอนหลับพักผ่อนให้เพียงพอ" มีคนเคยถามผมว่าระหว่าง "การออกกำลังกาย" กับ "การควบคุมอาหาร" อะไรสำคัญกว่ากันสำหรับการลดน้ำหนัก ? ส่วนตัวผมเองผมว่า "สำคัญเท่ากันทั้งสองอย่าง" "การควบคุมอาหาร" กับประโยคที่ว่า "You are what you eat" ผมว่ามันเป็นอย่างนั้นจริงๆนะ และที่คนเราอ้วนทุกวันนี้ก้อเพราะ "การกิน" ของเรานี่แหละ จริงไหม ? "กินตามใจปาก" -กินไม่เคยคิดอะไรเลย "กินข้าวตอนดึกๆ" - กินไม่ไม่เลือกเวลา "ตลกบริโภค" - ยิ่งกินได้เยอะเท่าไหร่ ยิ่งเห็นเป็นเรื่องสนุก "ชอบอาหารบุฟเฟต์" - ประเภทกินน้อยแล้วจะขาดทุน ต้องกินให้คุ้ม "กินให้หมดเถอะ...เสียดาย" - เป็นพวกเทศบาลเก็บกวาด เห็นของเหลือไม่ได้ ผมว่า "เลิกเถอะครับ..." พฤติกรรมแบบข้างบน เพราะมีความจริงอยู่ข้อนึงว่า "ราคาในการเอาออก แพงกว่าราคาในการเอาเข้าเสมอ" หมายถึงว่า ค่าใช้จ่ายในการลดน้ำหนักนั้น มันมากกว่าค่าอาหารที่เราเอาเข้าปากเสมอ ดังนั้น "จงกินด้วยเหตุผล มากกว่าความเสียดาย"   เรื่อง "การกิน" เป็นเรื่องที่ให้ความใส่ใจมากๆ สำหรับคนที่ต้องการลดน้ำหนัก ส่วนตัวผมมองว่าการกินที่ดี คือ - "กินอาหารให้ครบ 3 มื้อ" - "กินอาหารให้ครบ 5 หมู่" - "กินอาหารในปริมาณที่เหมาะสม" - "งดอาหารบางอย่าง ที่คนลดน้ำหนักไม่ควรกิน" "อาหาร 5 หมู่" ผมว่ามันเป็น Basic ง่ายๆที่บางทีเราเองก้อลืมมันไป "โปรตีน" จำได้ตั้งแต่สมัยเรียนประถมว่า "โปรตีน ร่างกายใช้ในซ่อมแซมส่วนที่สึกหรอ" ดังนั้น ผมจึงทานโปรตีนที่ดี เช่น - เนื้อปลา - เนื้อสัตว์ที่ไม่ติดมัน - ถั่วเหลือง ,เต้าหู้ เมื่อผมทานโปรตีนที่ดี ในปริมาณที่พอเหมาะ แล้ว - ผมรู้สึกว่า "ร่างกายแข็งแรงขึ้น" ผมรู้สึกว่า "ร่างกายดูเฟิร์มขึ้น" เพราะว่าผมเล่นเวท(บ้างเล็กน้อย) ทำให้รู้สึกว่าร่างกายกระชับขึ้น ,และดูมีกล้ามเนื้อขึ้น "คาร์โบไฮเดรต" ได้แก่อาหารจำพวก ข้าว,แป้ง,น้ำตาล ไม่รู้นะ "ใครจะกลัวกลุ่มนี้ก็กลัวไป......แต่ที่แน่ๆผมไม่กลัว" คาร์โบไฮเดรตที่ดีของผม เช่น - ข้าว แต่ต้องเป็นข้าวซ้อมมือ - น้ำตาล ที่ได้จากการรับประทานผลไม้สด กินเข้าไปแล้วรู้สึกว่า อยู่ท้อง ไม่หิว ไม่ทรมาณ,รู้สึกสดชื่น ,รู้สึกมีพลัง-แรงฮึด ส่วนตัวผม ผมว่าถ้าเราทานคาร์โบไฮเดรตที่ดี และปริมาณไม่มาก มันน่าจะส่งผลดีมากกว่าผลเสียในการลดน้ำหนัก และถ้าเราไม่ทานมันเข้าไปบ้าง ผมจะเอาแรงที่ไหนไปออกกำลังกายได้ ? "ไขมัน" ควร "เลี่ยง" แต่ไม่ใช่ต้อง "งดหรือห้าม" เพราะไขมันเองยังมีประโยชน์มากมาย เช่น - วิตามินบางตัว ละลายได้ในไขมัน (ไม่สามารถละลายในน้ำ) - ไขมันเองมีทั้ง ไขมันตัวเลว และไขมันตัวดี (เช่น HDL) ดังนั้นผมมองว่า - เราอาจจะงดของทอด เพื่อเลี่ยงน้ำมัน - เราอาจกินก๋วยเตี๋ยวน้ำ ไม่ใส่กระเทียมเจียว - แต่ผมว่า "ผัดผัก" ทานได้ และควรทานด้วย มีน้ำมันติดมาบ้าง ช่างมันเถอะครับ ออกกำลังกายไม่เกิน 10 นาที เราก้อเผาผลาญมันหมดไปแล้ว จริงไหม ? "วิตามิน-เกลือแร่" พวกนี้ไม่ได้ให้พลังานอยู่แล้ว ดังนั้นควรทานให้ครบถ้วน อย่างน้อยไม่เพื่อการลดน้ำหนัก ก้อจงคิดว่ากินเพื่อให้มีผิวพรรณที่ดีนะครับ...:-) "สิ่งมหัศจรรย์ของโลก" ผมมองว่ามันคือ "ร่างกายของมนุษย์ " บางครั้งยากที่จะเข้าใจ บางครั้งยากที่จะอธิบาย ความเจ็บป่วย เราไม่สามารถห้ามมันได้ แต่อย่างน้อยเราพอลดปัจจัยเสี่ยงต่างๆได้ ดูแลเรื่องอหารการกินนะครับ เพื่อรูปร่างที่ดี และเพื่อสุขภาพที่แข็งแรง บทต่อไป ผมจะพูดเรื่องแนวคิดของอาหารในแต่ละมื้อ ,เครื่องดื่ม ,ของว่าง และอาหารที่คนงดน้ำหนักควรงดเว้นนะครับ... สิ่งที่ยากที่สุดในการลดน้ำหนักคือ "การเอาชนะใจตัวเอง" และ "การทำในสิ่งที่แตกต่างจากสิ่งที่เราเคยคุ้นเคย" จากคุณ : พี่กวิน  - [ 2 ธ.ค. 47 13:04:49 ] จากคุณ : พี่กวิน - [ 18 เม.ย. 48 18:16:44 ]

ความคิดเห็นที่ 4 บทที่ 3  อาหารเช้า (Break-fast) "Watch your thoughts;They become words. Watch your words;They become actions. Watch your actions;They become habits. Watch your habits;they become character. Watch your character;It becames Destiny.                                                      Frank Outlaw." ผมว่าถ้าเราจะลดน้ำหนัก ผมว่าเราจะต้องเปลี่ยนสิ่งที่เราเรียกว่า "Habits" ให้ได้ Habits คือ สิ่งที่เคยชินเป็นนิสัย ,การทำสิ่งใดๆเป็นประจำ เช่น "การรู้จักเลือกทานอาหารที่มีประโยชน์ ครบ 3 มื้อ ,ครบ 5 หมู่ การรู้จักออกกำลังกาย หรือการเล่นกีฬาอย่างสม่ำเสมอ การรู้จักนอนหลับพักผ่อนให้เพียงพอ ทำทั้ง 3 อย่าง จนเป็นนิสัยส่วนตัวของเรา" "เพียงคุณเริ่มคิดว่าอยากทำมัน จากความคิดมันจะกลายเป็นคำพูด ,และกลายเป็นการกระทำ และจะกลายเป็นสิ่งที่เคยชินจนเป็นนิสัยในที่สุด" และสิ่งนั้น จะทำให้คุณลดน้ำหนักได้อย่างถาวร และไม่เจอกับ YoYo Effect ตามมาทีหลัง อาหารเช้า (Breakfast) "ไม่มีใครที่ประสบความสำเร็จในการลดน้ำหนักอย่างถาวร โดยที่คนๆนั้นไม่ทานอาหารเช้า" สรุปว่า ถ้าเราต้องการลดน้ำหนัก "อาหารเช้า เป็นสิ่งที่จำเป็น และเราต้องทานให้เป็นนิสัย" การที่เรานอนหลับในตอนกลางคืน มันก้อเหมือนการที่เราอดอาหารเป็นช่วงระยะเวลาที่ยาวนาน และเมื่อเราตื่นขึ้นมา เราจึงต้องรีบหยุดการอดอาหารนั้นทันที ซึ่งเป็นรากศัพท์ของว่าว่า "Break-fast" วันทั้งวันที่เราจะออกไปเรียน ,ออกไปทำงาน กิจกรรมทุกอย่างล้วนแต่ต้องใช้พลังงาน ซึ่งพลังงานเหล่านั้นนั้นก้อจะได้มาจาก "การทานอาหารเช้า" ถ้าเราไม่ทานอหารเช้า มันเหมือนกับเราไม่ใส่พลังงานให้มันเลย ร่างกายเราจะฉลาดในการเริ่มปรับให้ร่างกายของเราใช้พลังงานน้อยลง ซึ่งเป็นที่มาของ "Metabolism ต่ำ" หรือร่างกายเผาผลาญพลังงานได้ไม่เต็มที่ ซึ่งมันไม่เป็นผลดีในการลดน้ำหนักเลยนะครับ ส่วนตัวของผม อาหารเช้าที่ผมชอบทาน เช่น 1. ข้าวราดแกง(ที่ทำงาน) ก้อมักจะเลือกทานอาหารให้หลากหลาย แต่ที่แน่ๆคือ "จะต้องมีผักอยู่ในมื้อนั้นด้วยเสมอ" เช่น - ผัดบร็อคโคลี่กุ้ง - ผัดยอดมะระ (ผัดฟักแม้ว) - ผัดดอกกระหล่ำปลี - ผัดคะหน้า - ผัดผักรวมมิตรใส่หมู หรือไก่ - แกงจืดผักตำลึง 2. ข้าวต้มกุ้ง (ไม่ใส่น้ำมันกระเทียมเจียว) 3. น้ำเปล่า /น้ำผลไม้ 100% อย่าไปทานน้ำอัดลมนะครับ "ไม่มีคนลดน้ำหนักที่ไหน เค้าทานน้ำอัดลมกันหรอกนะครับ" มีคนถามว่าทานเป็นขนมปังกับนมเป็นข้าวเช้าได้ไหม ? ถ้ามันไม่มีเวลาจริงๆ ต้องทานง่ายๆแบบนั้น ถ้าเป็นผม ผมจะเลือกทาน "แซนวิสทูน่า แทนขนมปัง" เพราะอย่างน้อย - แซนวิสมักจะใส่ผักมาบ้าง - มีปลาที่เป็นโปรตีนที่ดี และทานแล้วไม่ค่อยอ้วน ดีกว่าไปทานขนมปังไส้กรอกราดชีสตั้งเยอะ "สรุปว่าควรเลือกทานอาหารที่เราได้สารอาหารครบถ้วนทั้ง 5 หมู่ครับ" บางคนเป็นห่วงว่า "ทานข้าวเช้าแล้วน้ำหนักจะลดช้า" มันเป็นความเชื่อที่ผิดนะครับ มื้อเย็นต่างหาก ซึ่งถ้าทานมื้อเย็นไม่ระวังแล้วอาจทำให้อ้วนได้ (เพราะมันทานแล้วไปนอน จริงไหม?) และผมสังเกตุว่าถ้าวันไหนเราไม่ทานข้าวเช้า วันนั้นเรามักจะทานอาหารกลางวัน และอาหารเย็นมากกว่าปกติ ซึ่งเป็นลักษณะการกินที่ผิด และจะทำให้เราลดน้ำหนักได้ช้า เทคนิคเล็กๆที่เอามาฝาก (ไม่ต้องเชื่อก้อได้นะ เพราะผมเองก้อได้ยินคนอื่นพูดมาอีกทีครับผม) คือ 1. ก่อนทานอาหาร ลองดื่มน้ำเข้าไปซักเล็กน้อยก่อน (ไม่ต้องเยอะนะครับ) บางคนบอกว่ามันจะทำให้เรารู้สึกอิ่มเร็วขึ้น 2. หลังอาหาร ถ้าเรารู้สึกว่าไม่อิ่ม "อย่าเพิ่งสั่งเบิ้ลทันที" ให้นั่งรออย่างน้อยซัก 5 - 10 นาทีก่อน (ระหว่างรอ อาจดื่มน้ำเปล่าไปพลางๆก่อน) และถ้าผ่านไปแล้ว 10 นาที ยังรู้สึกว่าไม่อิ่ม จึงค่อยไปหาอะไรทานเพิ่ม เพราะคำสั่งจากกระเพาะที่จะส่งไปบอกสมองให้รับรู้ว่าอิ่มแล้ว บางที "มันต้องใช้เวลาบ้าง..." ปล. :-) และจาก Habit วันนึงมันจะกลายเป็น Character และจาก Character วันนึงมันจะกลายเป็น Destiny Do you believe in Destiny....? จากคุณ : พี่กวิน  - [ 8 ธ.ค. 47 11:53:01 ] จากคุณ : พี่กวิน - [ 18 เม.ย. 48 18:18:02 ]

ความคิดเห็นที่ 5 บทที่ 4  Resonable Eatting หลังจากที่ผมเสร็จจากงานยุ่งๆในช่วงเช้า พอดีได้เปิดกระเป๋าสตางค์ตัวเอง แล้วเหลือบไปเห็นบัตรต่างๆของตัวเอง เห็นแล้วก้อ "ตกใจเล็กน้อย..!" อาจเป็นเพราะว่าผมไม่ได้หยิบบัตรขึ้นมาดูนานไปหน่อย เลยหยิบมานั่งดูแบบละเอียดอีกทีนึง... รูปที่ 1  รูปในใบขับขี่  [ทำไว้เมื่อวันที่ 2 ม.ค. 45] รูปที่ 2  รูปในบัตรประชาชน  [ทำไว้เมื่อวันที่ 19 เม.ย. 45] รูปที่ 3  รูปในบัตรบริจาคเลือด [ทำไว้เมื่อวันที่ 24 ก.ย. 45] รูปที่ 4  รูปในบัตรสมาชิกฟิตเนส  [ทำไว้เมื่อวันที่ 1 มิ.ย. 47] มีใครจะเชื่อไหมนะครับว่า "ตอนที่ผมหนัก 98 กก. ใส่กางเกงเอว 40 นิ้ว ผมไม่เคยคิดว่าผมอ้วนมากเลยนะครับ" บางทีเดินผ่านกระจก ยังมองและคิดในใจว่า "ใครว่าเราอ้วนหว่า.... หุ่นเราก้อยัง OK. นะ" สรุปได้ว่า คนอ้วน.......บางทีก้อไม่รู้จักตัวเอง เหมือนกับที่เค้าบอกว่า "เราส่องกระจกทุกเช้า แต่กลับมองไม่เห็นตัวเอง" ตอนนั้นผมก้อเอาแต่คิดเข้าข้างตัวเองว่า "รูปร่างหน้าตา มันก้อเป็นแค่สิ่งภายนอก" ใครๆเตือนก้อไม่ฟัง แต่ความจริงแล้ว ผมว่า ทุกอย่างมันน่าจะอยู่บนความพอดี อยู่บนเหตุผลมากกว่าการทำตามใจตัวเองอย่างเดียว โดยไม่สนว่าอะไรจะเกิดขึ้นตามมา อาหารกลางวัน ( Lunch ) เป็นมื้อที่เลือกทานได้ค่อนข้างลำบาก เพราะเราต้องไปทานกับเพื่อนๆ บางทีเราก้อไม่มีโอกาสที่จะเลือกของกินมากนัก แต่ส่วนตัวผม แม้จะเลือกได้ยาก แต่ผมก้อยังพยายามเลือกทานให้ดีที่สุด และทานในปริมาณที่เหมาะสม ไม่มากเกินไป และไม่น้อยเกินไป อาหารกลางวันที่ผมชอบทานบ่อยๆคือ 1. ข้าวราดแกง (เหมือนเดิม เน้นผักไว้ก่อน ,ต้องมีผักหลากสีในจานของผมเสมอ และถ้ามีเต้าหู้ด้วยยิ่งชอบเลยครับ) 2. ข้าวขาหมู (เนื้อล้วน ขอผักคะน้าเยอะๆ ทานกับกระเทียม) 3. ข้าวหมูแดง (ไม่ใส่กุนเชียง ไม่ใส่หมูกรอบ ทานกับต้นหอม) 4. เกาเหลาเย็นตาโฟ (ไม่ใส่กระเทียมเจียว ทานกับข้าวเปล่าเล็กน้อย) 5. ราดหน้าหมู /ไก่ /ทะเล (เพราะราดหน้ามีแคลอรี่ต่ำกว่าเพื่อน) หมายเหตุ ส่วนมากแล้วผมจะทานไข่วันละไม่เกิน 1 ฟอง/วันครับ อาหารเย็น (Dinner) เป็นมื้อที่ต้องระวังที่สุด ละเอียดในการเลือกกินที่สุด ผมเคยได้ยินหลักว่า "เวลาอาหารเย็นกับเวลานอน ควรทิ้งช่วงให้ห่างกันอย่างน้อย 3 ชม." และผมก้อทำตามมาโดยตลอด อาหารเย็นที่ผมทานบ่อยๆคือ 1. สลัดผัก (ผักเยอะๆ น้ำสลัดน้อยๆ) 2. ก๋วยเตี๋ยวน้ำ (ไม่ใส่กระเทียมเจียว) 3. ราดหน้า (จานนี้ เป็นจานหลักเลยครับ สำหรับคนลดน้ำหนักอย่างผม) ร้านอาหาร สำหรับผม ถ้าต้องไปทานอาหารนอกบ้าน ร้านที่ผมชอบเข้าบ่อยๆคือ 1. FUJI เพราะเวลาทานกับเพื่อน ผมชอบสั่ง "สเต็คปลา" ทาน มีปลาให้เลือกหลายอย่าง(ปลากระพง /ปลาแซลมอน /ปลาหิมะ /ปลาซาบะ ) สั่งมาทานกับสลัดผักครับ ลองทานสลัดดูบ้าง ผมว่า...อร่อยดีนะครับ 2. MK สุกี้ เพราะได้ทานสั่งผักหลายๆอย่างมาทาน และก้อมีเนื้อสัตว์บ้างเพื่อความอร่อยครับ 3. อาหารเวียดนาม เพราะอาหารเวียดนาม ขึ้นชื่ออยู่แล้วเรื่องมีผักเยอะ น้ำดื่ม แทบไม่เคยคิดเลยครับ --> น้ำเปล่า เพราะผมเองมีสโลแกนที่ว่า "น้ำเปล่าทำให้สุขภาพดี แคลอรี่เท่ากับศูนย์" อะไรคูณศูนย์ ก้อย่อมเท่ากับศูนย์ เพราะฉะนั้นการทานน้ำเปล่าเยอะๆ ก้อเป็นส่วนนึงที่ผมใช้ในช่วงการลดน้ำหนักนะครับ แต่ถ้าเบื่อจริงๆ ก้อเปลี่ยนเป็นน้ำผลไม้ครับ ผมไม่เคยซื้อน้ำอัดลมกินมาหลายปีแล้วครับ จะทานก้อมีบ้างเวลามีญาติโยมนำมาให้ (อันนี้พูดเล่นครับ  :-) ก้อทานบ้างเวลาไปตามงานเลี้ยงต่างๆครับ ของว่าง ส่วนมากก้อจะเป็นผลไม้ครับ ที่ผมทานบ่อยๆคือ 1. ชมพู่ 2. ฝรั่ง 3. แตงโม 4. แคนตาลูป ร้านไอติม ส่วนมากถ้าเข้า Swensen จะทานรส "อัลมอนต์ พาลีน ดีไลท์" ครับ คุณรู้ไหมว่า "อัลมอนต์ พาลีน ดีไลท์" มีแคลอรี่น้อยกว่ารสอื่นประมาณ 33% ถ้าไม่เชื่อลองไปดูเมนูดีๆซิครับ จะมีไอติมอยู่ 2 รส ที่แคลอรี่น้อยกว่าเพื่อน คือ "อัลมอนต์ พาลีน ดีไลท์" กับ"บริง เชอรี่ ฟลัดด์" อาหารที่ควรหลีกเลี่ยง 1. อาหารประเภทบุฟเฟ่ โดยเฉพาะ หมูกะทะ 2. พิซซ่า กับน้ำอัดลม อาหารที่ควรทานแต่น้อย (ทานได้ แต่ทานแต่น้อย-นานนานที) 1. ของมันๆทั้งหลาย เช่นปาท่องโก๋ 2. เครื่องในสัตว์ 3. ไส้กรอก ,เบคอน 4. ของหวาน - ขนมเค็ก เช่น ขนมครก และอื่นๆ การอดอาหาร - การทานอาหารน้อยเกินไป พูดเรื่องนี้แล้ว นึกถึงศัพท์คำว่า "Hidden Hungry" กับคำว่า "YoYo Effect" เพราะการอดอาหารนี้แหล่ะ ที่มันสร้างความหิวที่ซ่อนอยู่ภายใน เหมือนเรากดมันเอาไว้ เมื่อถึงจุดนึงที่ร่างกายเรา ทานทนไม่ไหว จะเกิดอาการตบะแตก และเป็นที่มาของ "YoYo Effect ในที่สุด" ดังนั้นเพื่อผลลัพธ์ที่ดีและยั่งยืน เราควรเลือกทานอาหารให้ครบ 3 มื้อ ,ครบ 5 หมู่ และในปริมาณที่เหมาะสมมากกว่าครับ ปล. "ถ้าคุณรู้จักเลือกที่จะกินอย่างมีเหตุผลแล้ว" นอกจากการลดน้ำหนัก แล้ว คุณอาจจะพบว่า "สภาพผิวหน้า" ของคุณจะดีขึ้นด้วย ดูหน้าตาสดใสขึ้น (แก่ช้า) เพราะการใช้เครื่องสำอางค์คือ "ความสวยจากภายนอก" แต่การเลือกกินอาหารดีๆ คือ "ความสวยที่เกิดมาจากภายใน จากสุขภาพที่ดีนะครับ" ตาม Concept ที่ว่า "You are what you eat..." ข้อยกเว้น บางที บางงาน เราก้ออาจจะมีทานเยอะบ้าง เช่นการไปกินโต๊ะจีน ก้อไม่เป็นไรหรอกครับ นานๆที ตามเทศกาล ยังไงเราก้อต้องออกกำลังกายเผาผลาญอยู่แล้ว......จริงไหม ? ผมเองเคยได้ยินสูตรลดน้ำหนักมามากมาย แต่ไม่ว่าใครจะใช้สูตรไหนก้อตาม "ผมไม่เคยเห็นใครที่สำเร็จในการลดน้ำหนักอย่างถาวร โดยคนนั้นไม่ออกกำลังกาย" บทต่อๆไป ผมจะเขียนเรื่องการออกกำลังกายบ้างดีกว่านะครับ จากคุณ : พี่กวิน  - [ 16 ธ.ค. 47 14:19:17 ] จากคุณ : พี่กวิน - [ 18 เม.ย. 48 18:19:14 ]

ความคิดเห็นที่ 6 บทพิเศษ... การลดน้ำหนักและการปฏิบัติธรรม วันนี้อยากเขียนอะไรบางอย่างที่เคยคิด และอยากจะเขียนนานแล้ว ลองอ่านดูละกันนะครับ สำหรับแง่คิดเรื่องลดน้ำหนักอีกมุมนึงของผม Topic : ความคล้ายกันของ "การลดน้ำหนัก" และ "การปฏิบัติธรรม" ........................................................................................................................... จากจุดเริ่มต้นของตัวเอง...ในการ "ลดน้ำหนัก" และ "การเลิกสูบบุหรี่" ผมเริ่มมองเห็นว่า...การทำทั้งสองอย่างให้ประสบความสำเร็จ ใช้หลักการง่ายๆอย่างเดียวกันคือ "การไม่ตามใจปาก" ไม่ตามใจปาก...ในการกินทุกอย่างที่ขวางหน้า อย่างไร้เหตุผล ไม่ตามใจปาก...ในการสูบบุหรี่ ทันทีที่นึกอยากสูบ หรือจริงๆคือ..."การต่อสู้กับจิตใจตัวเอง" หรือ "การเอาชนะกิเลส" นั่นเอง ผมนึกสงสัยเพิ่มว่า เวลาเราไปปฏิบัตธรรม และ "ถือศีล 8" เราจะต้องรับศีลอยู่ข้อนึงคือ "วิกาละโภชนา เวระมณี สิกขาปะทังสมาธิยามิ" คือ... เราจะไม่ทานอาหารหลังจากเที่ยงวันไปแล้วหรืองดข้าวเย็น (ทานได้เฉพาะน้ำปานะ) มันก้อช่างไม่ต่างกับการลดน้ำหนักเลยนะครับที่เราจะไม่ทานมื้อเย็นมากจนเกินไป พระพุทธเจ้า เมื่อครั้งบำเพ็ญทุกขกิริยา เคยอดอาหารจนร่างกายเหลือแต่หนังหุ้มกระดูก และท่านทรงพบว่า..."นั่นไม่ใช่ทางที่ถูกต้อง" และทางที่ถูกต้องจริงๆคือ "มัฌชิมาปฏิปทา" หรือ "ทางสายกลาง" ถ้าเทียบกับการลดน้ำหนักคือ.... งดอาหารหรือทานน้อยมากๆ...ก้อคงไม่ถูกต้อง ทานมากเกินไป...ก้อไม่ถูกต้อง สิ่งที่ดีที่สุดคือ...ทางสายกลางครับ คือทานแต่พอดี ทานแต่พออิ่ม มากไปกว่านั้นเวลาปฏิบัติธรรมเราจะมี "การเดินจงกรม" เดินกันวันละหลายๆชั่วโมง มันเป็นการฝึกจิต กำหนดจิต อยู่กับทุกก้าวย่างที่เราเดินไป ถ้าเทียบไปแล้วมันก้อไม่ต่างไปจาก "การวิ่ง/การว่ายน้ำ" หรือ "การออกกำลังกาย" เท่าไหร่นัก ถ้า "ทุกก้าวที่เราวิ่ง" หรือ "ทุกสโตร็คที่เราว่ายน้ำ" เรากำหนดจิตในการทำอย่างมีสติ ว่าทุกก้าวที่เราวิ่ง...เราจะวิ่งอย่างมีสติ ไม่ให้หกล้ม ว่าทุกสโตร็คที่เราว่ายน้ำ...หายใจเข้าเรารู้ หายใจออกเราก้อรู้ มันก้อคงไม่แตกต่างกันเท่าไหร่... ดังนั้นถ้าเทียบกันกับคำถามที่ว่า "อยากลดน้ำหนักให้ได้ภายใน 15 วัน 30 วัน มีสูตรไหม" มันเหมือนกับถามว่า "อยากนั่งสมาธิ...ให้สำเร็จภายใน 15 วัน 30 วัน มีทางลัดไหม" คำตอบคือ "ไม่มีหรอกครับ" ทางสายเดียวและทางสายเอก คือ "ต้องปฏิบัติด้วยตนเองเท่านั้น" และสุดท้าย มันย่อมเข้าใจเฉพาะตน บอกต่อกันไม่ได้ หรือ ปัจจัตตัง เวทิตัพโพ วิญญูหิติ... จริงไหมครับ จากคุณ : พี่กวิน  - [ 3 ม.ค. 48 14:00:58 ] จากคุณ : พี่กวิน - [ 18 เม.ย. 48 18:20:58 ]

ความคิดเห็นที่ 7 บทที่ 5  การออกกำลังกาย "คนที่อ้วนวันนี้...อาจเป็นคนผอมในวันข้างหน้า คนที่ผอมวันนี้...อาจเป็นคนอ้วนในวันข้างหน้า ได้เช่นกัน" ดังนั้น เวลาคุยเรื่องเกี่ยวกับ "ความอ้วน" ผมจึงชอบดูที่การทำตัวของเค้าในปัจจุบันมากกว่า ว่า "เค้าทำตัวแบบคนอ้วน" หรือ "เค้าทำตัวแบบคนผอม" กันแน่... "คนอ้วนที่ทำตัวแบบคนผอม" คือคนที่กินอย่างมีเหตุผล และออกกำลังกายสม่ำเสมอ ผมเชื่อลึกๆครับว่า คนกลุ่มนี้เค้าจะมีรูปร่างและสุขภาพที่ดีขึ้นเรื่อยๆ แต่ "คนผอมที่ทำตัวแบบคนอ้วน" คือคนที่กินแต่ของหวานๆ ของมันๆ กินจุบจิบทั้งวัน และไม่เคยคิดจะไปออกกำลังกาย ผมกลับมองว่าเค้ากำลังประมาท และเค้ามีโอกาสสูงที่จะเป็นคนอ้วนในอนาคต อย่างที่เคยบอกครับว่า "เราทำเหตุให้ดี" แน่นอนว่า "ผลที่ตามมา...มันต้องออกมาดีอยู่แล้วครับ" มาถึงเรื่องที่อยากจะเขียนในบทนี้ดีกว่าครับ เรื่องการออกกำลังกาย เริ่มต้นที่คำถามว่า... "ทำไมบางคนลดน้ำหนักแล้วดูโทรม บางทีเราอาจบอกว่าอ้วนดูดีกว่าผอมด้วยซ้ำไป" "ทำไมบางคน ลดน้ำหนักแล้วดูสดใส ดูเฟริมดีจัง" มันต่างกันตรงไหน....??? ผมใช้ประสบการณ์ตอบตัวเองว่า... คนที่ลดน้ำหนักด้วย "การควบคุมอาหารอย่างเดียว" จะทำให้เครียด และหน้าตาดูไม่สดใสเท่าไหร่ คนที่ลดน้ำหนักด้วย "การใช้ยาลด" อันนี้ไม่ต้องห่วงครับ น่าจะดูโทรมๆ ซึมๆแน่นอน ดังนั้นวิธีที่ถูกต้องจริงๆคือ การลดน้ำหนักด้วยวิธี "ควบคุมอาหาร" ไปพร้อมๆกับ "การออกกำลังกาย" รวมทั้ง "นอนหลับพักผ่อนให้เพียงพอ" การออกกำลังกาย ผมมองว่าควรทำ 2 อย่างไปพร้อมๆกันคือ "การ Burn" และ "การ Build" การ Burn คือ การเผาผลาญไขมันส่วนเกินที่ด้วยการออกกำลังกายที่มีการเคลื่อนไหวที่ต่อเนื่อง (การเคลื่อนไหวแบบ Arobic) เช่น - การเดิน-วิ่ง ส่วนตัวแล้ว...ผมว่า "การวิ่ง" คือวิธีการ Burn ที่ดีที่สุดและได้ผลมากที่สุด(สำหรับผม) ส่วนมากผมจะเดินและวิ่งประมาณวันละ 20 นาที วิ่งไปก้อเปิดเพลงฟังไป แป็บเดียวก้อครบเวลาแล้ว เพลงมันส์ๆก็ดีครับ เพลงซึ้งๆก้อพอได้ - การปั่นจักรยาน "การปั่นจักรยาน" เป็นการออกกำลังกายที่ดีสำหรับคนเพิ่งเริ่มต้นออกกำลังกายครับ ปั่นไปเรื่อยๆติดต่อกันให้ยาวนานเพียงพอ เหงื่อจะเริ่มออก ผมว่ามันเป็นความรู้สึกที่ดีนะครับ เวลาที่เหงื่อไหลออกมา มันดูโล่งๆหายเครียดอย่างบอกไม่ถูก (อาจจะเป็นเพราะสารเอ็นโดรฟินก้อได้มั้งครับ) ส่วนมากผมมักจะปั่นจักรยานประมาณซัก 20 นาที ปั่นไป...ก้ออ่านหนังสือไป เพลินดีนะครับ - การเล่นเครื่อง SkyWalker หรือ Elliptical - การว่ายน้ำ ผมมองว่าการว่ายน้ำอาจไม่ได้ผลดีเท่าวิ่ง แต่การว่ายน้ำทำให้สัดส่วนดีขึ้นครับ ดังนั้นผมจะหาโอกาสว่ายน้ำประมาณเดือนละ 3 - 4 ครั้ง - การเต้นแอโรบิค เป็นว่า รวมทุกๆกิจกรรมแล้วแล้ว ผมจะ Burn ให้ได้ประมาณวันละ 40 - 60 นาที ไม่นานหรอกครับ....เชื่อผมซิ "การ Build" คือ การสร้างกล้ามเนื้อเพื่อให้รูปร่างดูเฟริม์ขึ้น เช่น การเล่นเวทในผู้ชาย และการเล่นดรัมเบลในผู้หญิง รวมทั้งผมเคยอ่านเจอว่า "ถ้าเรามีกล้ามเนื้อ ร่างกายของเราจะต้องใช้พลังงานบางส่วนเพื่อรักษากล้ามเนื้อเหล่านั้นไว้" เป็นที่มาของคำว่า "ถ้าเรามีกล้ามเนื้อ ร่างกายจะเผาผลาญพลังงานอยู่ตลอดเวลา แม้เวลาที่เราหลับนอน" ผมมักจะหาเวลาเล่นเวทบ้าง อย่างน้อยสัปดาห์ละ 1 ครั้ง "สรุป" การลดน้ำหนักผมมองว่า ควรทำควบคู่ไปทั้ง "การ Burn" และ "การ Build" รวมทั้งออกกำลังกายในท่าที่เป็นการลดหน้าท้อง และกระชับเอวด้วย เพื่อให้สัดส่วนดีขึ้นนะครับ เช่นการ SitUp หรือการทำท่า Crunch และการใช้เครื่องบริหารหน้าท้องและเอวต่างๆ "ถ้าลดน้ำหนักแล้วดูโทรม ก้ออย่าไปลดมันดีกว่าครับ" เราใช้เวลาตั้งเท่าไหร่กว่าเราจะอ้วนขนาดนี้ เพราะฉนั้นเวลาเราลดน้ำหนัก ก้อให้เวลามันบ้าง อย่าใจร้อนเลยนะครับ... "เวลาที่เราไปออกกำลังกาย" หน่ะมันไม่ยากหรอกครับ สิ่งที่ยากกว่าคือ "การลุกขึ้นเพื่อเริ่มออกกำลังกาย" หรือ "การเอาชนะใจตัวเอง" , "การเอาชนะความขี้เกียจ" ต่างหาก...ที่ยากที่สุด จากคุณ : พี่กวิน  - [ 3 ก.พ. 48 11:46:28 ] จากคุณ : พี่กวิน - [ 18 เม.ย. 48 18:22:31 ]

ความคิดเห็นที่ 8 สุดๆๆ เลยอะค่ะ  ทำได้อย่างไร จะพยายามเหมือนพี่   พี่ผอมแล้วพี่หล่อมากค่ะ ถ้าหนูผอมคงจะสวยเหมือนกันใช่ไหมค่ะ จากคุณ : ผัดไม้กวาด (ผัดไม้กวาด) - [ 18 เม.ย. 48 19:41:44 ]

ความคิดเห็นที่ 9 ^ ^ จากคุณ : Peachy Punch - [ 18 เม.ย. 48 20:19:28 ]

ความคิดเห็นที่ 10 เข้ามาชื่นชมในความพยายามของพี่กวิน แต่ที่น่าปลื้มกว่านั้นคือพี่กวินยังช่วยสร้างกำลังใจให้หลายๆคนที่นี่ ขอบคุณจากใจจริงค่ะ จากคุณ : อิ่มลาภเต๊ะท่า - [ 18 เม.ย. 48 20:36:01 ]

ความคิดเห็นที่ 11 โห...หน้าตาเปลี่ยนไปเลยนะเนี่ย ดูหนุ่มขึ้น 10 ปี รูป คห 6 เหมือนพ่อกับลูกเลย นี่ถ้าไปเที่ยวกองตรวจคนไม่ให้ผ่านแหงๆ เพราะหน้าไม่เหมือนแหง จากคุณ : เดี๋ยวให้ - [ 18 เม.ย. 48 21:09:38 A:61.90.50.168 X: TicketID:001863 ]

ความคิดเห็นที่ 12 ชื่นชมค่ะ.. อ่านกี่ทีก็ชื่นชมทุกทีค่ะ.. จากคุณ : King of Alan - [ 18 เม.ย. 48 21:12:32 ]

ความคิดเห็นที่ 13 มาขอร่วมก๊วนลดน้ำหนักด้วยการออกกำลังกายด้วยคนค่ะ จากคุณ : Domongust - [ 18 เม.ย. 48 21:19:29 ]

ความคิดเห็นที่ 14 ยอดมาก จากคุณ : โดดเดี่ยวผู้น่ารัก - [ 18 เม.ย. 48 21:35:53 ]

ความคิดเห็นที่ 15 เอ  เราอ่านแล้วนี่นา  แต่ไม่เป็นไร  ทบทวนความจำ ขอบคุณค่ะ จากคุณ : ตาลเฉาะ - [ 18 เม.ย. 48 22:42:16 ]

ความคิดเห็นที่ 16 ^ ^ ^ เห็นด้วยค่ะกับ คห. ข้างบน คุณลดน้ำหนักแล้วหล่อ เข้ม มาดแมนมาก ยังติดตามตอนต่อไปอยู่ ขอบคุณที่เอาข้อคิดดีๆมาฝากนะคะ จากคุณ : ป้าปูเป้ - [ 18 เม.ย. 48 23:42:20 A:61.91.99.146 X: TicketID:089189 ]

ความคิดเห็นที่ 17 อ่านแล้วรู้สึกดี กำลังสนใจเรื่องลดความอ้วน ด้วยวิธีการมีวินัยกับตัวเองเหมือนกันค่ะ เพราะตั้งปณิธานไว้แล้วว่าจะหันหลังให้กับยาลดความอ้วนอย่างเด็ดขาด เพราะเคยต้องใช้ยาเมื่อ 4 ปีที่แล้ว (ตอนนั้นเรียนปี 2) ผลเสีย ยังส่งผลถึงทุกวันนี้ ชัดเจนที่สุดคืออาการหลงๆลืมๆ อ่านกระทู้พี่กวินแล้ว ฮึด อีกแล้วค่ะ ดีใจด้วยและขอชื่นชมนะคะ อยากให้เขียนเป็นหนังสือจัง จะติดตามแน่นอนค่ะ จากคุณ : Vanilla Milkshake - [ 19 เม.ย. 48 08:23:57 ]

ความคิดเห็นที่ 18 พี่กวินค่ะ จำได้ว่า พี่กวินเคยมาให้กำลังใจเราครั้งหนึ่ง ตอนที่เราเริ่มลดน้ำหนักใหม่ๆ 3 เดือนผ่านไป คำแนะนำของพี่กวิน และคุณคิน รวมทั้งคนอื่นๆ เริ่มสัมฤทธิ์ผลทีละนิด ทีละนิด และจะทำต่อไปเรื่อยๆค่ะ เราอาจจะไม่เกร่งเท่ากับที่คุณกวินบอกนะคะ แต่ว่า เรามั่นใจว่าถ้าพยายาม เจ้าความอ้วนมันจะต้องหายวับไปจากร่างกายของเราอย่างแน่นอน ถ่ายรูปไว้เหมือนกันหล่ะเอาไว้ผอมจริงๆแล้วจะถ่ายมาเปรียบเทียบให้ดูนะคะ จากคุณ : พระจันทร์สีส้ม - [ 19 เม.ย. 48 10:23:12 ]

ความคิดเห็นที่ 19 ทึ่งคับ จากคุณ : jipnaja - [ 20 เม.ย. 48 11:25:28 ]

ความคิดเห็นที่ 20 เป็นคำแนะนำที่ดีมากค่ะ ขอบคุณ ตอนนี้ก้อ on diet ค่ะ อ่านข้อความคุณกวินแล้วรู้สึกดีขึ้นค่ะ ทุกวันนี้ไม่มีความสุขเพราะมัวแต่กังวลว่าเรามันอ้วนเรามันไม่สวย แล้วก้อได้แต่โทษตัวเองว่า ปล่อยตัวปล่อยใจให้อ้วนขนาดนี้ได้งัย ปกติไม่ค่อยแคร์หรอกเพราะถึงจะอ้วนแต่ก้อยังแข็งแรงอยู่ แต่บังเอิญมีคนมาสะกิดต่อมความรู้สึกเล็กน้อยถึงปานกลางแล้วก้อพาลไปถึงมากที่สุด แต่ก้อดีค่ะ ยิ่งเสียใจมากเท่าไหร่ ก้อทำให้เรายิ่งฮึตมากขึ้น แต่พออายุขึ้นเลข 2 ก้อยิ่งลดยาก ไม่เหมือนตอนเรียนมหาลัยอ้วนขึ้นมาเมื่อไหร่ on diet ซัก 3-4 เดือนก้อลง แต่ตอนนี้กลุ้มค่ะ ลดน.น.ลำบากและยากมากกว่าเดิม แต่ก้อเข้าใจนะค่ะว่าอย่าใจร้อน แต่เวลามองกระจกทีไรมันเศร้าทุกที ทุกวันนี้เหมือนคนโรคจิต ถามเพื่อนทุกวันว่าชั้นดูผอมลงบ้างไม้ เพื่อนก้อว่าเทอมันบ้า ประสาท รู้ตัวว่าตอนนี้หมกมุ่นมาก แต่คนมันเศร้านี่ เผื่อผอมแล้วจะมีอะไรดีๆเข้ามา ก้อว่าจะลองทำตามคำแนะนำของคุณกวิน ดูไม่ทรมานดี เห็นรูปที่คุณกวินโพสแล้วไม่น่าเชื่อเลยนะว่าจะทำได้ ความพยายามดีจัง ^_^ จากคุณ : M@ZE (เขาวงกต) - [ 21 เม.ย. 48 15:28:15 ]

ความคิดเห็นที่ 21 ขอบคุณมากครับ ที่กรุณามาเล่าประสบการณ์ที่ดี ซึ่งเป็นแรงผลักดัน(ซึ่งยิ่งใหญ่มาก)สำหรับหลายๆคน ผมคนหนึ่งก็เคยอ้วนเหมือนกัน สูง 180 หนัก 89 กก.ใช้เวลาลด 3 เดือน เหลือ 70 กก.โดยออกกำลังกาย และอดอาหารอย่างเคร่งครัดเกินไป เลยทำให้ดูโทรมๆไปหน่อย แต่ก็คุ้มคาเพราะผอมไปมากๆ และภูมิแพ้หายขาดจนบัดนี้ แต่ตอนนี้ เวลาผ่านไป 4 ปีกว่า ผมกลับมาหนัก 75 อีกแล้ว (แงๆ)อยากจะลดให้เหลือ 65 กก. อ่านกระทู้คุณกวิน แล้ว ผมมีแรงใจอย่างมากที่จะเปลี่ยนแปลงตัวเอง ใหม่ ขอเวลาสัก 3-4เดือน แล้วจะมาเล่าประสบการณ์ให้ฟังครับ จากคุณ : . (บัฟฟี่พีเอ) - [ 24 เม.ย. 48 23:13:58 ]