PANTIP.COM : L3431912 เมื่อผู้ชายมาขอเบอร์โทรศัพท์ [สุขภาพจิต]

ความคิดเห็นที่ 24

ตอนยังรุ่นๆ (ตอนนี้ก้อยังรุ่น แค่ร่วงโรยเล็กลงน้อย...)มีคนมาขอเบอร์แบบหน้าด้านๆ ตอนนั้นไม่รู้จะปฏิเสธไงดีเพราะเข้ามาคุยแบบรู้ว่าจะจีบ ตอนนั้นคิดอย่างเดียวว่าสภาพเด็กผู้ชายวัยยี่สิบใส่แจ๊คเกตหนังกางเกงยีนส์แบบไม่ขาดกระจุย รองเท้าบู๊ทแบบผู้ชาย(ที่ไม่ใชพั๊งค์) ไม่เจาะหู ไม่เจาะลิ้น (แต่นอกนั้นไม่รู้มันเจาะอะไรอีกรึเปล่า...) มันจะไปกะเด็กผู้หญิงวัยสิบเก้าใส่ชุดเอี๊ยมลูกฟูกสีครีมกับเสื้อแขนตุ๊กตารองเท้าผ้าใบนั่งอ่านการ์ตูน ได้ยังไง? ก้อมันคนละ type ชัดๆ เห็นกันอยู่

แต่ไม่รู้จะพูดไงให้ดูดีว่า ไม่อยากให้ ก้อเลยต้องให้ไปเพราะคิดว่าคงไม่มีอะไร ...ที่ไหนได้ ขอแปดโมงเช้า หกโมงเย็นแม่มโทร.มาเลย...จะชวนไปดินเนอร์... เลยปฏิเสธไป แล้วก้อโทรมาคุยอีกสองสามครั้ง แต่ทำยังไงมันก้อไม่คลิก ไอ้เราก้อไม่คิดว่าจะโทรมาจริงๆ แต่นั่นคือความคิดในสมัยก่อนนั้น สุดท้ายหมอนี่โทรมาแล้วเราก้อเงียบ ถามคำตอบคำ เค้าชวนไปเที่ยวดูหนังอีกรอบเราบอกไม่ไป ทุกอย่างเลยจบสิ้น he ก้อเซย์กู๊ดบายไป แต่นั่นเป็นเด็กฝรั่งนะ หล่อดีเหมือนกัน พูดจาก้อดีไม่มีหลุดคำแผลงๆ แต่ไม่น่าเสียดายเลย ... อะไรบางอย่างบอกอย่างนั้น

ถ้าเป็นสมัยนี้มาขอ คงพูดแบบเดียวกันแหละว่า "ขอเบอร์คุณละกัน เด๋วฉันโทรเข้าไป missed call เอง" ถ้าสมมติว่าถูกชะตาก้อโอเคคงจะโทรไป ไม่ถูกชะตาตูก้อไม่เสียเวลาจิ้มแม้จะแค่ missed call...จะได้ไม่ต้องเปลืองตังค์เปลี่ยนซิมตอนหลังด้วย ดีซะอีก จะได้รู้ว่าจะดทรกลับมาหาเรารึเปล่า เราไม่ต้องมาคอยรอว่า ...ขอเบอร์เราไปแล้วเมื่อไหร่จะโทรมา(วะ)?

จากคุณ : เด็กที่รอคอย - [ 24 เม.ย. 48 21:29:02 ]