ความคิดเห็นที่ 1 ที่ทำงานเราก็เป็น เสมือนทะเลคลั่งเลยอ่ะ แก่งแย่งชิงดีชิงเด่นกัน ชะเลีย หักหลังกัน มีครบ ตอนนี้เราก็ถือคติแค่ว่า อยู่นิ่งๆดีกว่า ในเมื่อทะเลมันคลั่งเราก็อย่าเอาตัวเข้าไปยุ่ง เจ็บตัวเปล่าๆ ยืนดูอยู่ห่างๆ ทำงานในหน้าที่ตัวเองให้ดีที่สุด แต่ไอ้ทะเลอย่ามายุ่งกะฉันก็แล้วกัน เอาเรื่องเหมือนกันนะเฟ้ย แต่ยังโชคดีที่หัวหน้างานกะเพื่อนร่วมงาน(ทีมเดียวกัน) เข้าใจกัน ก็เลยทำงานกันไปเรื่อยๆ ส่วนคนอื่นจะเป็นไง ช่างมันเถอะอย่าไปคิดมากเลยปวดหัวเปล่าๆ จากคุณ : กบนอกกะลา (MTMU32) - [ 25 เม.ย. 48 00:27:31 ]

ความคิดเห็นที่ 2 เคยเวลาที่มีความสุขที่สุดคือวันที่ไม่ต้องไปทำงาน.....วันที่ทุกข์ใจที่สุดคือวันทำงาน.......ไม่ได้เบื่องานเท่าไรแต่เบื่อคนจนคิดว่าเงินเดือนที่ได้รับจะคุ้มกับความเครียด.....เบื่อ....เสียสุขภาพจิตมั้ย จากคุณ : ควอเตอร์แบ๊ก (popular) - [ 25 เม.ย. 48 00:41:45 ]

ความคิดเห็นที่ 3 เคยเป็นอย่างคุณมาแล้วเหมือนกัน  และทางออกก็คือต้องรวบรวมกำลังใจไปทำงานทุกเช้านี่แหละ  แต่ตราบใดที่เรายังต้องทำงานอยู่มันก็ต้องเจอทุกที่แหละ  ทำใจให้เข้มแข็ง  อย่าเอามาคิดมากและอย่าเอามาคิดที่บ้านด้วย  ทำงานจบ ก็ให้มันจบไปในที่ทำงาน  พอถึงบ้านเราก็มีความสุขกับครอบครัวได้  ถ้าเราพร้อม  ทำธุรกิจส่วนตัวดีที่สุด  ทุกข์ใจไปคนละแบบ จากคุณ : phanet - [ 25 เม.ย. 48 00:44:06 ]

ความคิดเห็นที่ 4 เราก็เคยเป็นอย่างนี้ค่ะ เคยคิดถึงขนาดว่าถ้าวันนี้โดนรถชนก็คงดี จะได้ไม่ต้องหาเหตุผลลางาน และจะได้หยุดพักยาวๆ ซักที เพราะงานที่เราทำถ้าป่วยเจียนตาย ก็ต้องมาตายที่ทำงานค่ะ อย่าคิดมากเลยนะคะ ถ้าไม่ไหวจิงๆ หางานใหม่แล้วลาออกเถอะค่ะ แต่จำไว้อย่าง ทุกสังคมที่ทำงานก็ต้องมีแบบนี้ล่ะค่ะ มีอะไรดีๆ ที่พอจะนึกได้สำหรับที่ที่คุณทำงานอยู่บ้างล่ะคะ ลองดูนะ เผื่อจะมีความสุขและอยากไปทำงานมากขึ้น ขอให้โชคดีและมีความสุขกับการทำงานค่ะ ปล. เราลาออกจากงานเก่าเรียบร้อยแล้ว เพราะไม่ไหวจิงๆ แต่ออกอย่างสมศักดิ์ศรีนะคะ หนทางข้างหน้ายังไม่รู้เลยค่ะว่าจะเป็นยังไง รู้ว่าเสี่ยงแต่คงต้องขอลอง จากคุณ : กุ๊กซ่า - [ 25 เม.ย. 48 02:30:04 ]

ความคิดเห็นที่ 5 เคยเจอค่ะ เป็นออฟฟิศที่โด่งดังและใหญ่โต แต่บุคลากรนี่ ..... ขอไม่บอกดีกว่าค่ะ ทนไม่ไหวเลยลาออกมา ปัจจุบันโชคดีมาก เจอเพื่อนร่วมงานที่ดี ไม่มีชิงดีชิงเด่น ไม่มีนินทา ไม่มีชะเลีย มีแต่ช่วยเหลือกัน เท่าที่จะสามารถ หายากมากเลยนะคะ ที่ทำงานที่ทำแล้วมีความสุข จนรู้สึกอยากไปทุกๆวันเนี่ย เงินเดือนเราไม่มาก หาที่อื่นก็ได้มากกว่า ยังไม่อยากไปเลยค่ะ ไม่รู้จะเจอที่ดีๆ แบบนี้อีกมั้ย จากคุณ : เมื่อไหร่จะมีชื่อที่ใครพอใจ - [ 25 เม.ย. 48 03:14:36 ]

ความคิดเห็นที่ 6 ฮุ ๆ ตรงใจมากเลยกระทู้นี่ แต่ก่อนเครียดจนแทบบ้า ผมร่วงตั้งเยอะเลย ตอนนี้ทำใจใหม่แล้วฮับ ทำเท่าที่ทำได้ ต้องรักษาสุขภาพกายใจเราก่อน เด๋วเดี้ยงไปคนข้างหลังจะแย่ด้วย ตอนนี้ก็พยายามไม่สนใจสิ่งรอบข้างเลย ทำแต่งาน ๆ ๆ ไป พยายามคิดว่ามาทำงานหาเงินเพื่อใครบางคนที่เรารัก ไม่ได้มาใส่ใจสังคมเสงเครงที่นี่ สิ่งรอบตัวช่างมัน ๆ ๆ ๆ ๆ เอามาใส่ใจเราจะทำให้เป็นทุกข์ไปเปล่า ๆ จากคุณ : ขอให้โชคดีฮับ - [ 25 เม.ย. 48 08:05:07 A:203.150.30.31 X: TicketID:009674 ]

ความคิดเห็นที่ 7 เคยครับ      ก่อนออกจากบ้านไปทำงานต้องเปิดเพลงเมททัลปลุกใจให้ห้าวหาญ      นึกย้อนไปก็ตลกดี แต่ตอนนั้นมันขำไม่ออกเลย      ผมแก้ปัญหาด้วยการลาออกมาเรียนต่อครับ      งานใหม่ตอนนี้ดีกว่าเดิมเยอะครับ โชคดีจัง      ขอให้คุณผ่านพ้นมันไปได้นะ      :-) จากคุณ : The Legendary Midfielder - [ 25 เม.ย. 48 08:07:40 ]

ความคิดเห็นที่ 8 เคยค่ะ ตอนนั้นชีวิตไปถึงทางตัน จนไม่ไหว ไปนั่งร้องไห้คนเดียวที่น้ำพุเซ็นทรัลลาดพร้าว ตอนกลางวัน ถามตัวเองว่า ฉันทำอะไรอยู่นี่ ทำไมไม่ไปทำงาน ทำไมฉันถึง ไม่มีแรง บอกที่บ้านก้อไม่ได้ บอกใครก้อไม่ได้ แล้ววันรุ่งขึ้นตัดสินใจไปลาออก จนทุกวันนี้ เป็นเจ้าของกิจการเอง ดีนะที่ตอนนั้น ตัดสินใจถูก จากคุณ : น้องชวน(ป๋วย) - [ 25 เม.ย. 48 08:39:48 ]

ความคิดเห็นที่ 9 เคยค่ะ ปีเดียวน้ำหนักลดลงฮวบฮาบ ผมร่วง สิวขึ้น ดูแย่มากทั้งๆ ที่งานไม่ได้เลิกดึก แต่ระหว่างวันเครียดสุดๆ แต่ก็ต้องทำใจ และทำไป จนกว่าจะหางานใหม่ได้ จากคุณ : ยิ้มได้เมื่อภัยมา - [ 25 เม.ย. 48 09:21:20 ]

ความคิดเห็นที่ 10 เคยคับแต่เป็นปัญหารอบๆตัว อย่างแฟนไม่สบายก็เป็นห่วงแต่อยู่ไกลเลยไปดูไม่ได้ แล้ว ตัวเราต้องไปทำงานอีก เหรอบางทียังอยากจะอยู่ด้วย แต่ก็ต้องลาไปทำงานคนละจังหวัด เฮ้อ.. จากคุณ : G~U~D 2 2 - [ 25 เม.ย. 48 11:04:48 ]

ความคิดเห็นที่ 11 เคย ตอนถูกล้อมจากชนกลุ่มน้อย พวกกะเหรี่ยงหนะ รวบรวมความกล้าเป็นอย่างมาก ดึงสัญชาตญาณการเอาตัวรอด จากคุณ : โลหการ4 - [ 25 เม.ย. 48 12:26:21 ]

ความคิดเห็นที่ 12 เข้าใจความรู้สึกของคุณเป็นอย่างดี เพราะตัวเองก็อยู่ในภาวการณ์ไม่ต่างจากคุณ นับเป็นเวลา 2 ปีพอดี ที่กล้ำกลืนความเบื่อ เอือมระอา ฯ แต่ชีวิตยังต้องเดินต่อไปนี่นานะ เดี๋ยวก็เช้าแล้วละ ทำหน้าที่ที่ต้องรับผิดชอบให้ดีที่สุด จำไว้ว่าสุขกับทุกข์มักเดินคู่กันเสมอ ไม่มีใครจะทุกข์ตลอดไป และสุขตลอดไปนะคะ เรามาให้กำลังใจกันดีฝ่าเนอะ จากคุณ : ธิดาดอง - [ 25 เม.ย. 48 12:59:45 ]

ความคิดเห็นที่ 13 เป็นเหมือนกันค่ะ รู้สึกไม่อยากมาทำงานเลยอยากลาออกแต่ยังติดปัญหาอีกหลายๆด้าน ฆ่าน้อง ฟ้องนาย ขายเพื่อน มีครบเซ็งเจงๆ จากคุณ : แม่น้องทาน - [ 25 เม.ย. 48 13:02:59 ]

ความคิดเห็นที่ 14 เคยค่ะ..... แต่ตอนนี้ทนได้ค่ะ....และพยายามสร้างความสุขให้ตัวเองค่ะ  เช่น  เข้ามาอ่านพันธ์ทิพ เป็นต้น จากคุณ : แป้งเปียกรสแซ่บ - [ 25 เม.ย. 48 13:25:18 ]

ความคิดเห็นที่ 15 ชีวิตมันก็แบบนี้แหล่ะค่ะ เกิดเป็นคนมันต้องรุ้จักอดทนทั้งทางกายและใจ จากคุณ : บีโกะ - [ 25 เม.ย. 48 14:14:24 ]

ความคิดเห็นที่ 16 เราเองก็เกลียดที่ทำงานเหมือนกัน งี่เง่าที่สุด ต้องทนอีกตั้ง 12 เดือนแน่ะกว่าจะลาออกได้ คอยดูนะ จะลาออกให้ได้แม้จะยังหางานใหม่ไม่ได้ก็ตาม จากคุณ : นก (piyadanok) - [ 25 เม.ย. 48 14:51:47 ]

ความคิดเห็นที่ 17 เราเหมือน คห.5 เลยค่ะ ที่ทำงานปัจจุบันดีมากๆ เพื่อนร่วมงานดี มาทำงานแล้วแฮปปี้ ถึงแม้เงินเดือนไม่มาก ก็อยู่มาจะครบ 5 ปีแล้ว พอเจอเพื่อนๆดี ไฟในการหางานใหม่ หาเงินเดือนสูงๆ ก็เลยหมดไป เมื่อรู้สึกว่ามีความสุขแล้ว ก็พอใจค่ะ จากคุณ : แม่ปุกปุย - [ 25 เม.ย. 48 15:26:33 ]

ความคิดเห็นที่ 18 ทำเหมือน คห.ที่ 7 ค่ะ กำลังเป็น และกำลังทำอยู่ค่ะ จากคุณ : โดดเด่นแต่ว่าเดียวดาย - [ 25 เม.ย. 48 16:24:15 ]

ความคิดเห็นที่ 19 ผมเคยเป็นจนไม่อยากนอนตอนกลางคืนเลย เพราะเวลามันจะผ่านไปโดยไม่รู้ตัวแป๊ปเดียวก้อเช้าต้องไปทำงานอีก อยากอยู่กับตัวเองตอนกลางคืนให้นานๆที่สุดเท่าที่จะทำได้ ลาออกคือวิธีที่ดีที่สุดครับ อย่าไปเชื่อใครเลยที่บอกให้ปรับตัวหนะ ไม่มาเจอเองไม่รู้หรอกจะไปเสียสุขภาพจิตสุขภาพกายทำไม จากคุณ : ฮาร์โมนิก้า - [ 25 เม.ย. 48 16:52:20 ]

ความคิดเห็นที่ 20 ทำดี กับทุกคน พูดไพเราะ กับทุกคน จริงใจ กับทุกคน แต่... อยู่บนความเป็นตัวเอง มีจุดยืนของตัวเอง สิ่งที่รู้สึกว่าเลวร้าย อาจดีขึ้น ความรู้สึก แย่ ๆ อาจดีขึ้น ขอเป็นกำลังใจให้ค่ะ จากคุณ : Alex/miko - [ 25 เม.ย. 48 19:45:04 ]

ความคิดเห็นที่ 21 ขอบคุณจริงๆ อ่านทุกความเห็นแล้วรู้สึกมีกำลังใจขึ้นมาก อย่างน้อยเราก็ไม่ได้บ้าอยู่คนเดียว สิ่งที่ทำให้ต้องทนอยู่ตอนนี้คือเป็นห่วงทางบ้านหลายชีวิตยังจำเป็นต้องพึ่งพาเรา นอกจากนั้นเพื่อนๆ น้องๆ กลุ่มหนึ่งยึดแนวทางการทำงานของเรา ไม่อยากให้เขารู้สึกโดดเดี่ยวทามกลางความเลวร้าย ก่อนหน้านี้หลายคนทนแรงเสียดทานไม่ไหวทยอยลาออกไปเยอะแล้ว ถ้าเราหนีอีกคนคงระส่ำระสายกันไม่น้อย ได้แต่ทำตัวเป็นที่พึ่งพาในยามยากมีอะไรก็มานั่งปรับทุกข์กัน สงสารพนักงานระดับล่างโดนกดขี่ไม่มีชิ้นดี หมดความเป็นคนลงทุกวัน พวกนี้ไม่มีปากเสียงเขาชี้นิ้วใช้อะไรก็ก้มหน้าก้มตาทำ ต้องทนรองรับอารมณ์ขึ้นลงและความบ้าอำนาจของบรรดาเจ้านายกับพวกพ้องสอพลอตลอดเวลา เคยแค้นใจจนนั่งถามตัวเองบ่อยๆ ว่าทำไมผู้บังคับบัญชาสมัยนี้อ่อนด้อยในเรื่องคุณธรรมกันเหลือเกิน พวกเขาช่างไม่รู้จักบาปบุณคุณโทษเลยหรืออย่างไร อยากให้เวรกรรมมีจริงเมื่อไหร่ฟ้าดินจะลงโทษคนโกง จากคุณ : เจ้าของกระทู้ - [ 25 เม.ย. 48 22:27:42 A:210.246.71.19 X: TicketID:001064 ]

ความคิดเห็นที่ 22 อิอิ คนประสบชะตาเดียวกันเพียบ ผมก็ 1 ในนั้นล่ะครับ เซ็งมากเครียดด้วย ไม่มีความสุขเลย เบื่อตลอดเวลานึกถึงเรื่องงาน.... องค์กรใหญ่โต คนเยอะ แต่ก็นะ หัวหน้า เพื่อน คนที่ต้องติดต่องานด้วย หึหึ ....... อดทนไว้....... จากคุณ : 2b-rich - [ 25 เม.ย. 48 22:30:24 ]

ความคิดเห็นที่ 23 ... องค์กรใหญ่แต่ข้างในเละเทะที่สุด ... อิอิ ... คุณเจ้าของกระทู้ทำงานที่เดียวกะเรารึเปล่าเนี่ย ^^ จากคุณ : ... - [ 26 เม.ย. 48 10:55:04 A:203.148.254.195 X: TicketID:003926 ]