เคยไหมครับที่รู้สึกว่าอยากอยู่คนเดียว ?
เคยไหมครับที่ไม่คิดจะมีใคร ?
เคยไหมครับ ที่ความรักไม่มีค่าในสายตาตัวเอง ?
สำหรับตัวผมเองแล้ว คำถามทั้งสามข้อและอีกหลายข้อเกี่ยวเนื่องกับความรักและใครสักคน มีคำตอบที่คำว่า "ใช่"
รู้สึกกำลังชาชินและตายด้านกับความรักที่ผ่านพ้นไป เบื่อหน่ายกับความรักที่กำลังเดินทางเข้ามาในวันข้างหน้า
วันนี้อยู่กับความคิดที่ว่างเปล่าและวันวานที่ขมขื่น
อดีตทำร้ายอนาคต ทั้งๆที่เรากำหนดมันได้
ความรักปิดฉากจากความสวยงามเป็นเรื่องราวสีเทาปนคราบความโศกเศร้าที่ยากลืมเลือน
ความรักเป็นวิถีของเส้นขนาน เป็นการเดินทางของเส้นตรงที่ยากจะจบลงด้วยรอยยิ้ม
สถานีต่อไปของความคิด ความรู้สึก เป็นหนทางที่ยังไร้ความแน่ชัด รอเพียงสถานีสุดท้ายให้ได้เฝ้าเหม่อ
เรื่องราว ความคิด ความรู้สึก แปลกๆ ที่แยกให้ทุกสิ่งล้วนแตกต่างไปจากเดิม
เป็นความรู้สึกที่เรียกว่า "รัก"
รักในรูปแบบที่ต้องเสียสละ และเข้าใจ
สิ่งที่จีรังยั่งยืน คือ ความเปลี่ยนแปลง
หากไม่ทำใจยอมรับมัน เข้าใจมัน ความเปลี่ยนแปลงจักเข้าทำร้ายได้ไม่มากก็น้อย
แปลก แยก แตกต่าง จากรักที่เคยคุ้น
ขอให้เป็นรอยยิ้มสุดท้ายและตลอดไปที่มอบให้ เป็นความสดใสแห่งหัวใจที่ตราตรึงไว้ เท่าที่ใจจะแวะไปพบหาในบางอารมณ์
จากคุณ :
t e e n o i 
- [
วันแรงงาน 23:51:15
]
~ ~ ~ รู้สึกแปลกแยกจาก "ความรัก" ~ ~ ~
