เมื่อวานไปหาหมอมาค่ะ
ตั้งแต่รับผลเลือดจาก คลีนิคนิรนาม มาตอนวันจันทร์ ก็เครียดเลย เพราะภูมิคุ้มกัน CD4 ตกต่ำแทบไม่เหลือแล้ว
ก่อนไปหาหมอ ก็คิดๆไว้ว่า หมอจะต้องไม่ยอมแน่เลย เพราะเรามี CD4 ต่ำมาตั้งแต่แรก คือ 4 ปีกว่า มาแล้วก็จริง แต่ช่วงหลังๆนี่มันยิ่งลดลงไปเรื่อยๆ และ ครั้งหลังสุดนี่มันต่ำจนน่าตกใจคือมีแค่ 3 % เอง
ใจ น่ะ ไม่อยากกินยาต้านไวรัส เพราะ รู้สึกว่า ถ้ากินยา ก็คือ ป่วย และ รู้สึกว่า เราแข็งแรงดี ไม่เคยเป็นอะไรทำไมต้องกินยา แถมยาแรงมากๆ ผลข้างเคียงก็เยอะมากๆอีก
แต่ สมอง ก็แย้งว่า มันต่ำจนเกินไปแล้วนะ ต่ำจนน่ากลัวจะ ตาบอด หรือ มีอาการทางสมอง คือถ้าตายไปเลยก็จะไม่ว่าอะไร แต่ถ้า บ้าๆบอๆ ตาบอด เดินไม่ได้ นี่มันเป็นภาระครอบครัวนะ
ก็เลยสับสน ซึมเศร้าอย่างแรง
เมื่อวาน ถึงกำหนดนัดหาหมอ และ ส่งผลเลือด เครียดมากๆๆๆๆๆๆๆๆ ระหว่างนั่งรอหมอ เพือ่นๆก็ส่ง SMS ให้กำลังใจ ต้องขอบคุณมากๆเลย
พอเจอหมอ ตอนแรกก็นั่งเฉยๆ เผื่อหมอ จะลืม ปรากฎ ว่าหมอทวงผลเลือด เลยจำใจต้องเอาส่งให้ หมอเปิดดู CD4 ก่อนเลย พอเจอว่า มีแค่ 3% = 37 ตัว หมอทำหน้าดีใจมากเลย เราอ่ะ จ๋อย
คือ ระหว่างเรากับหมอ เจอกันมาทุกเดือนเป็นเวลา 4 ปีกว่าๆแล้ว หมอ ดูแลเรามาตั้งแต่เรารู้ว่าติดเชื้อใหม่ๆ ความสัมพันธ์มันก็ค่อนข้างจะ สนิทกันนะ แต่สนิทแบบ หมอ กับ คนไข้ แถมเป็นคนไข้ที่ดื้อที่สุด ที่หมอดูแลอยู่ เรากับหมอแข่งขันกันนิดๆ มาตลอด เรื่องความคิดเกี่ยวกับการกินยา หรือ ไม่กินยา นี่หล่ะ
เราก็รู้ว่าหมอ ห่วงใย กลัวเราป่วย กลัวเราตาย หมอจะให้กินยาต้านไวรัสมาตั้งแต่แรก เพราะตอนนั้นก็มีแค่ 6% = 69 ตัว แต่ตอนแรกที่ไม่กิน เพราะไม่มีเงิน ตอนนั้นยาแพง แล้วเราไม่มีงานทำ ต่อมาเมื่อยาถูกลง เราก็ดันมีความรู้มากขึ้น ว่ายามันมีผลข้างเคียงเยอะขึ้นนี่หว่า ไม่กินดีกว่านะ พอยาเริ่มแจกฟรี (ในตัวแรก) เราก็ยังไม่อยากกิน เพราะไม่ชอบกินยา กลัวผลข้างเคียง และแข็งแรงดี ไม่เคยป่วย ไม่เคยมีอาการของ AIDS
แต่พอช่วงหลังๆที่ ภูมิคุ้มกันตกลงเยอะๆ หมอก็เริ่มมีคะแนนนำเรา เริ่มหว่านล้อมเรื่องยาต้านมากขึ้นเรื่อยๆ แล้ว เหลือเราคนเดียวในโรงพยาบาลที่ภูมิคุ้มกันต่ำกว่า 200 แล้วยังไม่ยอมกินยา เราขอผลัดผ่อนมาหลายรอบ ด้วยหวังว่า CD4 มันจะคงที่ หรือ สูงขึ้นบ้าง แต่มันดันลดลงเรื่อยๆ
เมื่อวานพอเห็นผลเลือด หมอบอกว่า ไม่ไหวแล้วหล่ะ ต้องกินยาแล้ว ต่ำขนาดนี้ อันตรายมากๆๆๆ ตามันจะบอดได้นะ และ ถ้าป่วย มันจะทรุดเลย
เราถามหมอตรงๆว่า หนูมีทางเลือกอื่นอีกมั้ยค่ะ หมอบอกว่า ไม่มีแล้ว เพราะมันตกมาติดๆกันทุกครั้งนี่ มันไม่ขึ้นแล้ว และ มันก็ต่ำมากๆแล้ว อย่ารออะไรอีกเลย
ถึงแม้จะคิดไว้แล้ว แต่ก็ยังจ๋อยๆๆๆ นะ ก็เลย ขอเวลาทำใจ 1 เดือน ((((อิอิ)))))
หมอนิ่งไปนิดนึง แล้วบอกว่า สัญญาแล้วนะ เดือนหน้าเริ่มยา ก็ต้องพยักหน้าแบบไม่ค่อยเต็มใจเท่าไหร่อ่ะ ต่อไปก็ต่อรองเรื่อง สูตรยาต้าน ตอนแรกจะต่อรองของ GPO vir 30 แทน GPO vir 40 เพราะยามันจะได้อ่อนลงหน่อย ตัวนี้จะเป็นยาตัวแรกที่ผู้ติดเชื้อต้องกินอ่ะ ผลข้างเคียงเยอะ พอดูเชียวหล่ะ
แต่หมอใจดีมาก หมอ มองหน้าแล้วบอกว่า เสียดายแก้มยุ้ยๆเนอะ เดี๋ยวข้ามสูตรแรกไปเลยดีกว่า ไม่ต้องกิน GPOvir หน้าตาได้ไม่เปลี่ยนแปลง
โย่วๆๆ เป็นความดีใจเล็กๆน้อยๆ จริงๆการใช้สิทธิประกันสังคม มันจะไม่ข้ามสูตรยาอ่ะ มันต้องเริ่มตัวแรกก่อน แล้วกินจนแพ้ หรือ ยับเยิน ถึงเปลี่ยนตัวได้ แต่เราข้ามตัวนี้เลย
แต่สูตรที่หมอจะให้กิน ก็น่ากลัวไม่เบา มีเนวิราปีน ที่คนมักจะแพ้กันด้วย ซึ่งเราก็แอบคิดว่า ท่าทางตูก็จะไม่รอด แถมมี AZT อีก ตัวนี้ทำให้เลือดจาง และ ผมร่วง หมออาจจะลืมน่ะว่าเราเลือดจางอยู่แล้วนะ
เราแอบๆมีแผนการในใจ คนเราต้องมีความหวังตลอดใช่ป่ะ เดี๋ยวต้นเดือนเราจะไปเจาะเลือดใหม่ อาจจะมีปาฎิหาริย์ก็ได้ ผลเลือดอาจจะดีขึ้น เราก็จะได้ไปดื้อต่อ ไม่กินยา แต่ถ้าผลเลือดไม่ดีขึ้น "ใจ" เราก็จะได้ยอมรับในเหตุผลที่จำเป็นต้องกินยามากขึ้นนะ
สบายใจไปได้อีก 1 เดือน แต่........................ ก่อนออกจากห้อง หมอบอกว่า ผู้อำนวยการ ร.พ ขอพบ
งงเหมือนกัน อยากเจอเราทำไมนะ....................
ปรากฎว่า เป็นเรื่องเดิมที่หมอเคยเตือนเราแล้ว คือ มีผู้ติดเชื้อ HIV มาใช้ประกันสังคมที่นี่เยอะมาก โรงพยาบาลรับภาระไม่ไหวแล้ว อยากจะขอให้ อย่าพาเพือ่นมาอีกเลย
น้อยใจหน่อยๆนะ เราไม่ได้บอกใครมานานแล้วว่าเรารักษาที่ไหน ยอมโดนเค้าบ่นว่า ใจร้าย เพราะเราก็รู้ว่าคนมามากเกินไปแล้วจริงๆ เรารอหมอครั้งละ 3-4 ชั่วโมงเป็นประจำ แล้วทำไมเตือนเราอยู่คนเดียวหว่า แต่โรงพยาบาลเค้าคงเดือดร้อนจริงๆก็เลยเรียกเตือน อ่ะนะ
ก็ไม่รู้เหมือนกัน ว่าเค้ามากันทางไหนอีก แต่ครั้งนี้คงเยอะเกินจริงๆ โรงพยาบาลบอกว่า ถ้ารับภาระไม่ไหวจริงๆ อาจจะต้องยกเลิกประกันสังคม ถ้าเค้ายกเลิกนี่ตายเลยนะ ลำบากมากๆๆๆๆๆ
ก็เลยต้องมาขอร้องเพื่อนๆว่า อย่าไปโรงพยาบาลเดียวกันได้ป่ะ ถ้าเค้ารับไม่ไหว มันจะเดือดร้อนกันทั่วหน้านะคะ กระจายๆกันไปเถอะนะ ไหนๆ AIDS ก็เป็นโรคเรื้อรัง ไม่หายขาดอ่ะจ๊ะ หมอคนไหนก็รักษาไม่หาย เฉลี่ยๆกันไปเถอะนะ อย่ามาที่เดียวกันเลย เดี๋ยวจะเดือดร้อนกันหมดนะคะ
จากคุณ :
++MooKaew++ 
- [
19 ส.ค. 48 18:40:15
]
++ KAEW ไดอารี่ ++ ผลการตัดสินใจ กิน or ไม่กิน ยาต้านไวรัส
..... แวะมาช่วยส่งกำลังใจ เล็กๆน้อยๆ ให้คุณหมูแก้วด้วยครับ
