คุยว่าเลิกกันๆมาหลายรอบแล้ว บอกว่ายอมรับ เข้าใจ แล้วก็ต้องตบท้ายด้วยคำว่า
"แต่เค้าก็ไม่ไปไหนหรอก เค้าก็วนเวียนมาหาตัวเองอยู่ดี"
พูดทำไม แล้วมันก็ไม่เคยจบได้ซักที
จนคราวนี้ คิดว่าเข้าใจกันแล้วนะ ถึงจะอยากเลิกแต่เรารู้ว่าเรายังรักเค้าอยู่ เพียงแต่เค้าทำได้ยังไง..
เราอยู่ในภาวะที่แย่ที่สุด โอเค เค้าก็แย่ ช่วงนี้พวกเรามีปัญหา แต่เราต่างช่วยกันประคับประคองอยู
เราเหนื่อยสุดๆ เพราะนิสัยเป็นผู้นำของเรา
แต่เราไม่เคยแสดงอารมณ์กับใครเลย เรายังดูแลเค้า ยังอ่อนหวาน พูดดีกับเค้าไม่เคยเปลี่ยน ทั้งที่เราเจอปัญหาหนักหลายอย่าง รวมถึงโรคซึมเศร้าที่เป็นมาปีกว่าแล้ว เป็นๆหายๆ
ส่วนเค้า อยู่ๆก็เงียบเฉย ไม่เคยแสดงความรัก ความเอาใจใส่หรือความอ่อนโยนใดๆกับเราเลยแม้สักครั้ง
เราไม่มีใครเลยเวลาที่เรารู้สึกแย่ๆ มองไปข้างๆ ก็เจอแต่คนที่ไม่เคยรับรู้อะไร ไม่เคยปลอบโยน ให้กำลังใจ
กี่วันต่อกี่วันที่นั่งรถกลับบ้านด้วยกัน โดยถ้าเราไม่พูด เค้าก็จะไม่พูดอะไรเลย ไม่เคยถามเราว่าเหนื่อยมั้ย ส่วนเราน่ะถามเค้าแทบทุกครั้ง
จนกระทั่งเกิดปัญหา ที่เรารู้มาว่าเค้ายังคบคบอยู่กับเพื่อนรุ่นน้องมากๆ ที่อยู่คนละสังคม คนละเรื่องกันเลย และพวกนี้เป็นเพื่อนกับคนที่เคยเมล์มาด่าเราแบบแรงมากทั้งที่เราไม่เคยทำอะไรให้เลย ซึ่งพวกนี้คือพวกเกย์ที่มีบางคนชอบเค้า
เกย์ที่ด่าเราเคยมีเรื่องกับเรามาสามปีแล้ว เพราะเราขู่จะฟ้อง ถ้าไม่โทรมาขอโทษเรา
เค้าไม่ให้เกียรติเราเลยใช่มั้ยที่ยังไปคบอยู่กับคนกลุ่มนั้น แรกเลยที่เรารู้มาเราทั้งเสียใจและโกรธ เพราะเราเข้าใจว่าเค้าเป็นเกย์ ทั้งที่เคยบอกแล้วว่า ถ้าเป็นให้บอกเรา เราเข้าใจ เพราะเราเป็นเพื่อนรักกัน คบกันมากว่าสิบปี ตั้งแต่เป็นเพื่อนจนมาเป็นคนรัก
เราบอกเค้าบ่อยมาก พอมารู้เองเราเลยเสียใจ เหมือนโดนเพื่อนหักหลัง
แต่เค้าก็อธิบายให้ฟัง เรารับฟัง เรามีเหตุผล เมื่อไม่ใช่ก็คือไม่ใช่ แม้เราจะไม่เต็มร้อยนัก แต่เราก็บอกเค้าว่า เราเราเดินมาครึ่งทางแล้ว เราเหนื่อยมาก เจ็บมาก กับหลายวันที่รู้ข่าวนี้ จนทำใจแล้ว ไหนๆก็ไหนแล้ว ก็จบไปเลยเถอะ ด้วยเหตุผลทางการแสดงออกที่เราต่างรู้ดีและเคยคุยกันแล้่ว
เค้าจบด้วยคำพูดแบบเดิม "เค้าก็ไม่ไปไหนหรอก เลิกจริงหรอ"
เราเลยต้องพูดแรงๆกับเค้าว่าเราหมดความเชื่อมั่นในตัวเค้าแล้ว ไม่เหลืออะไรแล้วนอกจากความรักความผูกพัน มันอยู่ไม่ได้หรอก
แล้วเราก็แยกกันไปทั้งน้ำตาทั้งคู่
ใจนึงเราไม่ค่อยแน่ใจนักว่าเค้าจะเจ็บปวดมั้ย เค้ายังรักเราอยู่มั้ย ทำไมเค้าไม่ขอแก้ตัว
เราตัดสินใจถามเค้าว่าถ้ามีโอกาสอยากเข้ามาแก้ไขปัญหาเรื่องความสัมพันของเรามั้ย เค้าอยากเปลี่ยนตัวเองกลับไปเป็นคนที่น่ารักเหมือนเดิมมั้ย
เค้าลังเลจนเราปวดใจ เค้าบอกอยากกลับมาแต่กลัวไม่ได้อย่างที่เราิคิด
มันยากมากเลยใช่มั้ยกับการแสดงความรักเล็กๆน้อยๆต่อกันเหมือนเคย
แล้วเมื่อกี๊ก็โทรมา บอกว่าวันจันทร์ขับรถไปเที่ยวต่างจัีงหวัดกันมั้ย...พูดทำไมกัน เรานิ่งไปพักนึงแล้วตอบว่า
ไม่ชอบเลยที่พูดไม่เคยเข้าใจ
เค้าก็รีบบอกว่า โอเค ลืมไป
เราเจ็บจังเลย ทำไมเค้าต้องทำแบบนี้ด้วย เจ็บที่เค้าไม่คิดจะพยายามทำอะไรให้มันดีขึ้น ไม่ห่วงใยเรา
และเจ็บที่เค้าไม่ยอมจบไปเลย ยังจะมาพูดแบบนี้อีก เพราะถ้าเค้ายังเป็นเหมือนเดิมเราไม่กลับไปแน่
ตอนนี้เราเศร้ามาก...11 ปี ที่มากยิ่งกว่าความรักของคู่รัก เป็นทั้งเพื่อน เป็นทุกสิ่งทุกอย่างมาตลอด มีอะไรก็อภัยให้กันเสมอ
รู้สึกไม่ไหวจริงๆ
จากคุณ :
khorbfaa
- [
8 ต.ค. 48 21:14:41
]