CafeTech-ExchangePantip MarketChatPantownBlogGangTorakhongGameRoom


    สบตากับความตาย เพิ่งเคยครับ...

    เมื่อคืนวันอาทิตย์ที่ผ่านมา  เพิ่งได้สบตายกับความตายเป็นครั้งแรก
    ที่ว่าสบตา คือ ยืนอยู่ข้างเตียงผู้ป่วยนิ่งๆ นานนับชั่วโมง
    ยืนมองทั้งคน และเครื่องที่อยู่ข้างเตียงเงียบๆ ไม่พูดจา
    กระทั่งคนที่อยู่บนเตียงนั้นจากไปด้วยอาการสงบ

    เมื่อวันอาทิตย์ ที่ ๒๓ ไปเฝ้าไข้พระอาจารย์ ที่เคยตั้งกระทู้ในห้องนี้นานมากแล้ว
    กรณีที่ท่านอาพาธด้วยมะเร็งในเม็ดเลือด
    และเข้ารับการรักษาที่ รพ.จุฬาฯ (ตึกสงฆ์อาพาธ วชิรญาณวงศ์)  อย่างต่อเนื่องเกือบปี
    ท่านต่อสู้ด้วยใจเข้มแข็ง และภาพจากภายนอกเหมือนว่าจะหายขาดในรอบแรก
    และกลับไปรักษาตัวที่วัด ณ ต่างจังหวัด

    แต่ในรอบหลัง ดูภายนอกท่านอิ่มเอม
    แต่กลับเป็นว่าสภาพภายใน น่าเป็นห่วงมากกว่ารอบแรกนัก

    วาระสุดท้าย หมอเจ้าของไข้ เรียกญาติๆ มาพบเพื่อแจ้งอาการ
    ทุกคนเฝ้ารอให้ถึงเวลานั้นด้วยอาการที่แตกต่าง
    แต่พอถึงเวลาจริงๆ แล้วก็ใจหายนะครับ
    ชีพจร ที่นับถอยหลังลงเรื่อยๆ ๆ ๆ ๆ ๆ
    จาก 206  ลด 200  ลด  100 ลด 60  และก็ดิ่ง เมื่อถึง 35
    กระพริบ 35 กระพริบอีกหน 10 กระพริบอีกหน 30 กระพริบอีกหน 0 .....

    เพิ่งเห็นกับตาว่าการจากไปอย่างสงบเป็นอย่างนี้นี่เอง
    แรกทีเดียวคิดไว้ว่าท่านอาจจะมีอาการกระตุกบ้าง
    แต่กลับกลายเป็นว่าท่านเงียบไปเสียเฉยๆ
    การหายใจที่ช้าลง ชีพจร ที่ลดลง ๆ ๆ
    แล้วท่านก็จากไปอย่างสงบ เหมือนหลับสนิท
    ด้วยวัย ๖๒  (ซึ่งเข้าสู่ร่มกาสาวพัสต์ตั้งแต่เมื่ออายุได้ ๑๕)

    ทิ้งความวุ่นวายไว้กับคนข้างหลัง
    ซึ่งเป็นสิ่งน่าละอายใจเหมือนกันนะครับ

    ประทับใจบุคลากรทางการแพทย์ที่นี่ตลอดปีที่ผ่านมา
    ประทับใจกับเจ้าหน้าที่เขตประทุมวัน


    มาเล่าสู่กันฟังครับ

    แก้ไขเมื่อ 26 ต.ค. 48 10:59:48

    จากคุณ : ประกายจันทร์ - [ 25 ต.ค. 48 12:58:13 ]

 
 


ข้อความหรือรูปภาพที่ปรากฏในกระทู้ที่ท่านเห็นอยู่นี้ เกิดจากการตั้งกระทู้และถูกส่งขึ้นกระดานข่าวโดยอัตโนมัติจากบุคคลทั่วไป ซึ่ง PANTIP.COM มิได้มีส่วนร่วมรู้เห็น ตรวจสอบ หรือพิสูจน์ข้อเท็จจริงใดๆ ทั้งสิ้น หากท่านพบเห็นข้อความ หรือรูปภาพในกระทู้ที่ไม่เหมาะสม กรุณาแจ้งทีมงานทราบ เพื่อดำเนินการต่อไป