CafeTech-ExchangePantip MarketChatPantownBlogGangTorakhongGameRoom


    * * ฉันผิดหรือ ที่ติดเชื้อ HIV * *

    ฉัน กับ เขา ถึงเราจะไม่ใช่คู่รักที่ดีที่สุด ทะเลาะกันบ่อย
    แต่เหมือนมีอะไรบางอย่าง ที่บอกว่า เขารักฉัน
    ทั้งๆที่เราคบกันได้ไม่นาน แต่ฉันก็ตัดสินใจบอกเขาว่าฉันติดเชื้อ HIV มาจากคนรักเก่า

    ใจหนึ่ง ฉันกลัวว่าเขาจะรับไม่ได้ แล้วหนีไป
    แต่อีกใจหนึ่ง ฉันมั่นใจ ว่าเขาไม่ทิ้งฉันแน่
    ฉันถ่ายทอดความเจ็บปวด ถึงความรักครั้งเก่าให้เขาฟัง
    เขาปลอบฉัน ว่า
    ‘’ ถ้าเล่าแล้วต้องเจ็บปวด กับสิ่งที่ผ่านไปแล้ว ไม่ต้องเล่าก็ได้ ‘’

    เขาสัญญาว่า .. จะไม่ทิ้งฉัน แม้วันที่ยากลำบากที่สุดในชีวิต ฉันก็จะยังเห็นเขายืนอยู่ตรงนี้
    ฉันยิ้มทั้งน้ำตา ความสุขทั้งหมด ที่เคยผ่านเข้ามาในชีวิต
    ยังน้อยกว่าความสุข แค่เสี้ยวหนึ่งของชีวิตในวันนี้

    ผู้หญิงโดดเดี่ยวคนหนึ่ง จะไม่ต้องเดินคนเดียวอีกต่อไป
    เวลาป่วย… ฉันไม่ต้องไปหาหมอคนเดียว
    เวลาไปโรงพยาบาล ฉันจะไม่ต้องหันซ้าย หันขวา เก้ๆ กังๆ
    ไม่ต้องวิ่งตามรถเมล์ …จนหอบ
    ฉันดีใจ … และนึกถึงคำพูดที่ว่า
    ‘’ การให้ที่ยิ่งใหญ่ คือ การให้โอกาสคน ‘’
    เขาไม่รังเกียจฉัน

    วันรุ่งขึ้น… เราเจอกันตามปกติ
    แต่ฉันรู้สึกว่า เขาไม่กล้าดื่มน้ำขวดเดียวกับฉัน
    ไม่กล้ากินอาหารในจานฉัน ( ฉันอาจจะรู้สึกไปเองก็ได้ )

    2 วันต่อมา … เขาพาฉันไปในที่ ที่ฉันเคยบอกว่า อยากไป
    ตอนกลับฉันไม่สบาย เพราะอากาศเปลี่ยน และฉันเองไม่ค่อยแข็งแรง

    เขามาส่งฉันที่ห้อง ห่มผ้าให้ฉัน
    ก่อนกลับ เขากอดฉัน …กอดนั้น มันเป็นกอดที่อบอุ่นที่สุดในโลก
    มันเป็นกอดที่ความรัก ความผูกพัน ความห่วงใย รวมกันอยู่ในนั้น
    คืนนั้น ฉันนอนหลับสนิท เป็นคืนที่ฉันมีความสุขที่สุดในชีวิต

    วันรุ่งขึ้น เขามาหาฉัน
    บอกว่า ’’ ขอให้ทุกอย่าง จบลงแค่นี้ ‘’
    โลกใบเมื่อวาน ที่เคยเต็มไปด้วยความสุข ถูกเขาลบทิ้งไปแล้ว
    ฉันไม่ได้เตรียมใจไว้ให้ประโยคนี้เลย
    ความสุข กระจัดกระจาย ปลิวออกไป ไกลออกไป
    ฉันเหมือนเด็กตัวเล็กๆ ที่กำลังวิ่งไล่คว้าความว่างเปล่า
    ความสุขของฉัน มันเป็นแค่ความว่างเปล่า

    ฉันร้องไห้ ทั้งๆที่พยายามอดกลั้นที่สุดแล้ว ถามเขาว่า
    ‘’ ฉันทำอะไรผิด ‘’
    เขาตอบว่า … ไม่มีใครผิด แต่เพราะสงสาร และ ไม่สามารถทนเห็นฉันเจ็บปวดกับชีวิตอีกต่อไปได้

    เขาบอกว่า… ถ้าฉันเป็นโรคอื่น ที่รักษาให้หายได้
    ไม่ว่าจะหมดเนื้อ หมดตัว เขาก็จะพาฉันไปเยียวยา
    เขาบอกให้ฉันยอมรับความจริงว่า โรคนี้ มันเป็นโรคที่สังคมรังเกียจ
    ฉันพยักหน้า ยอมรับความจริง … ฉันเป็นโรคที่สังคมรังเกียจ
    บนโลกใบนี้ จะไม่มีพื้นดินให้ฉันได้ยืนบ้างเลยเหรอ
    จะไม่ให้ฉันเงยหน้า มาสบตากับใครๆได้บ้างหรือ

    เขาบอก ไม่ต้องโทรหาเขาอีก ไม่ต้องส่งเมลถึงเขาแล้ว
    เพราะถ้าเรายังติดต่อกัน เราก็จะผูกพันกันต่อไปเรื่อยๆ

    เขากอดฉัน บอกว่าไม่ได้รังเกียจฉัน
    แต่อยากให้ฉันเข้าใจบ้างว่า…คนรอบข้างเขา – ญาติเขา จะรู้สึกอย่างไร
    ถ้าเขาต้องมาใช้ชีวิตร่วมกับคนที่เป็นโรคนี้

    เขาบอกว่าถึงเขาจะยืนอยู่ข้างๆฉันไม่ได้แล้ว แต่เขาจะยืนอยู่ข้างหลัง และเป็นกำลังใจให้เสมอ

    ถ้อยคำดีๆอีกมากมายออกมาจากปากเขา แต่เหมือนประสาทในการรับฟังของฉันมันจะไม่ยอมรับ
    เสียงเขาดังก้องอยู่ในหู แต่ฉันไม่รู้ว่า เขาพูดอะไรออกมา

    เขาบีบมือฉัน สัญญาว่า จะไม่ทิ้งฉัน เขาจะส่งเงินให้ฉันทุกเดือน
    ฉันปฏิเสธความช่วยเหลือจากเขา ฉันไม่ต้องการของมีค่าใดๆ
    ฉันแค่อยากมีใครสักคน คนที่มีตัวตน มีชีวิตจิตใจ
    คนที่ฉันจะหันไปบอกเขาได้ว่า วันนี้ฉันหัวเราะ หรือ ร้องไห้กับอะไรมาบ้าง

    แต่เขาปฏิเสธฉันทุกอย่าง
    ประตูบานนั้นของเขามันปิดลงไปแล้ว
    หมดทุกหนทางแล้ว ที่ฉันจะก้าวกลับเข้าไปในใจเขาได้อีก
    เพราะฉันเป็นโรคนี้ เพราะฉันเป็นโรคที่สังคมรังเกียจ

    ฉันยืนยันกับเขาว่า อย่าห่วง อย่าเป็นกังวลกับฉันเลย
    เมื่อก่อน…ไม่มีเขา ฉันก็ยังอยู่รอดมาได้
    วันนี้ … ฉันก็จะมีชีวิตต่อไป ให้ได้เหมือนเดิม

    เขาร้องไห้ บอกว่า อยากให้ฉันรับเงินจากเขาไว้
    ขอให้เขาได้ทำอะไรให้ฉันเป็นครั้งสุดท้าย
    อย่างน้อยเราจะได้ผูกพันต่อกัน ชาติหน้า … เราจะได้เจอกันอีก

    ที่สุดการจากลา ก็มาถึง เราจากกันด้วยดี …. เขาเดินจากไปพร้อมความรู้สึกดีๆ
    เขายังเป็น ผู้ชายที่แสนดี เขายังเป็นคนดี ของชีวิต
    ฉันบอกกับตัวเอง ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น ชีวิตก็ยังต้องเดินต่อไป…..
    ถึงแม้ว่า ฉันจะต้องเดินคนเดียวก็ตาม

    เขาเดินออกจากชีวิตฉันไปแล้ว
    แต่ฉันยังย่ำเท้าอยู่กับที่ ยังยืนรอเขาอยู่ที่เดิม ยังรอ รอ และรอ

    สุดท้าย อยากบอกเขาว่า
    ไม่เคยเสียใจเลย ที่ครั้งหนึ่ง เคยรักผู้ชายชื่อ ‘’ ……. ‘’

    รักพี่นะคะ ………..

    จากคุณ : น้ำตาฟ้า - [ 8 พ.ย. 48 19:14:01 A:202.142.200.253 X: TicketID:107220 ]

 
 


ข้อความหรือรูปภาพที่ปรากฏในกระทู้ที่ท่านเห็นอยู่นี้ เกิดจากการตั้งกระทู้และถูกส่งขึ้นกระดานข่าวโดยอัตโนมัติจากบุคคลทั่วไป ซึ่ง PANTIP.COM มิได้มีส่วนร่วมรู้เห็น ตรวจสอบ หรือพิสูจน์ข้อเท็จจริงใดๆ ทั้งสิ้น หากท่านพบเห็นข้อความ หรือรูปภาพในกระทู้ที่ไม่เหมาะสม กรุณาแจ้งทีมงานทราบ เพื่อดำเนินการต่อไป