ความคิดเห็นที่ 20
..เอาบ้าง.. 2 อาทิตย์แรก กะเพาะไม่รับสารอาหารเลย..ปิดตาไม่ลง พึ่งยาสถานเดียว การงานเสียหายมากมาย อาทิตย์ที่ 3 เริ่มกินข้าวได้..เริ่มหลับตาลง..เปลี่ยนจากยามาเป็นวิตามิน..(ขอแนะนำตรงนี้เลยนะคะ..เมลาโทนินค่ะ..เม็ดละ 9 บาท แพงหน่อยแต่ปลอดภัยกว่ายานอนหลับเยอะเลย) อาทิตย์ที่ 4 หันหน้าหาเพื่อนและครอบครัวค่ะ เริ่มคิดได้ว่า มีคนที่หวังดีกับเราอีกเยอะ จากนั้นก็ปฏิวัติตัวเองเสียใหม่ ทำตัวเองให้ดูดีที่สุด เปลี่ยนใบหน้าเดิมๆจะได้ลืมใบหน้าเก่าๆที่เคยรักแต่เขาไป.. 1 เดือนผ่านไป..เริ่มหัวเราะได้ เริ่มอยู่คนเดียวไหว..สติรวบรวมไว้ที่การงาน แต่อาการระลึกถึง+คุ่มแค้นเสียใจ ยังมีเข้ามาประปราย ยังคงร้องไห้อยู่บ้าง ตอนนี้เพิ่งผ่านมาเดือนเดียวค่ะ ไม่รู้ว่าจะเป็นยังไงต่อ..ปล่อยชีวิตไปตามลมเลยค่ะ ไม่วางแผนอะไรทั้งสิ้น ทำงานอย่างเดียว ไว้ทุกข์ให้กับความรักสัก 1 ปี แล้วค่อยตั้งหน้่าสู้กับมันต่อ ภาวนาว่าขอให้มีคนดีๆผ่านเข้ามาในชีวิต แล้วจะทำให้ดีกว่าครั้งเก่า แต่จะไม่รักถวายชีวิตแบบที่ผ่านมาแล้วแค่นั้นเอง I used to think that I could not go on And life was nothing but an awful song But now I know the meaning of true love There are miracles in life I must achieve But first I know it starts inside of me If I can see it, then I can be it If I just believe it, there's nothing to it (R.Keely / I believe I can fly)
จากคุณ :
..ยังไม่ตาย..
- [
8 ธ.ค. 48 09:37:28
A:61.90.12.115 X: TicketID:105203
]
|
|
|