.
เรื่องนี้...อาจจะยาวสักหน่อยนะคะ รบกวนอ่านจนจบด้วยค่ะ 
และดิฉันคิดอยู่นาน ว่าจะเล่าเรื่องนี้ดีไหม
.
คือดิฉัน
ได้รับสาส์นในเชิงข่มขู่ค่ะ
และที่น่าโมโหคือ...สาส์นบ้าบอ คอแตกนั่น ไม่ได้ใส่ชื่อเสียงเรียงนามใดๆ
เลยระบุไม่ได้ว่า.. เป็นสาส์น จากคน หรือ หมากันแน่
แถมเขียน ไม่ค่อยเป็นภาษามนุษย์เท่าไหร่
แต่เดาง่ายค่ะ ว่า
ไม่ส่งมาจากศรีธัญญา
ก็ ส่งมาจากโรงบาลบ้า ที่ไหน สักแห่ง
แหม !! ใครไม่เคยโดนคนบ้าๆบอๆ ด่า นี่
ไม่รู้หรอกค่ะ - ว่ามันเจ็บแสบ เหมือนเอาตูด ไปครูดหินขนาดไหน

ส่วนข้อความที่เขียนด่ามานั้น ....
ดิฉันไม่ขอพูดถึง เพราะหากพูดไป เกรงว่ากระทรวงสาธารณสุข
ต้องออกมาประกาศควบคุมกระทู้นี้
ให้เป็นพื้นที่เฝ้าระวัง การแพร่ระบาดของโรคไข้เลือดออก
เพราะเรื่องราว มันน้ำเน่าเหลือเกิน 
ถ้าผู้หญิงที่เขาหน้าบาง อย่างผ้าอนามัยโซฟี
เจอด่าแบบนี้
คงอายม้วน จนอยากมุดหัวกลับลงรู ไปแล้วละค่ะ
แต่ดิฉัน
หน้าด้านเหลือเกิน ไม่สะดุ้งสะเทือนอะไรเลย
ถ้าส้นเท้าหนา ดิฉันทราบค่ะ ว่า ต้องใช้ ELGY PLUS
แต่หน้าหนาอย่างพี่ส้วมนี่ ใช้อะไรดีคะ
วานน้องๆห้องความงาม ช่วยบอกหน่อย
เอาบุญ
และตั้งแต่ตีนเท่าฝาหอย
จนตอนนี้
จะเอาหอยเข้าสู่ตลาดหลักทรัพย์ อยู่แล้ว
ดิฉันเป็นคนที่ไม่มีแผลค่ะ
ไม่ว่าแผลสด แผลเปื่อย แผลไฟไหม้ แผลน้ำร้อนลวก
แล้วคนไม่มีแผลนี่
จะสะกิดตรงไหนก็ไม่เจ็บ
เอาทิงเจอร์มาราดตรงไหน ก็ไม่แสบ หรอกค่ะ 
ดิฉัน
. ไม่เคยทอดทิ้งบุพการี
ไม่เคยมีประวัติอาชญากรรม
ไม่เสือ ก เรื่องชาวบ้าน
ไม่เคยเป็นชู้ กับสามีใคร
และไม่ได้มีสามีมากมาย เหมือนหูกางเกงรอบเอว 
สุดท้าย
ดิฉันขอกราบวิงวอนถึงคน หรือหมาก็ตามที
ที่ส่งข้อความ มาด่าดิฉัน หยุดเถอะค่ะ
.
เอาเวลาด่าดิฉัน ไปตอบแทนบุญคุณแผ่นดิน ที่ให้กำเนิดเราดีกว่า....
ช่วยดาบวิชัย ปลูกต้นไม้
ช่วยส่งแรงใจ ให้พี่น้องชาวใต้
หรือซัก - รีดกางเกงใน ให้ภรรยา
ก็น่าจะมีประโยชน์กว่า เอาเวลามาด่า + มาข่มขู่ ผู้หญิงต่ำค่าอย่างดิฉัน นะคะ
หรือหากเครียดจัด
เย็นนี้
กลับบ้าน
ไปเปิดหม้อ แล้วสูดหายใจลึกๆ
กลิ่นข้าวสวย หอมๆ ในหม้อ
น่าจะทำให้คลายความฟุ้งซ่านลงได้บ้าง
คนอย่างส้วมจ้า .. .. ไม่เคยร้องไห้
แต่วันนี้ ยอมรับว่าเสียน้ำตา.......
ไม่ได้เสียน้ำตา เพราะความเสียใจ
แต่เสียน้ำตา เพราะความตื้นตันใจ
ภูมิใจ
ที่พ่อแม่ สอนดิฉันให้เป็นคนกล้า
รู้แพ้ รู้ชนะ รู้อภัย
.
ไม่ลอบกัดใคร ไม่มุดหัวเข้ากระดอง
ที่พูดมาทั้งหมดนี้ เพราะอยากระบาย
ไม่ได้หวังว่า จะมีใครมาเห็นใจ หรือ ให้กำลังใจ
ไม่ได้หวังว่า จะมีใครมายืนข้างๆ
คนอย่างดิฉัน
กล้าพอที่จะยืนคนเดียว
กล้าที่จะโดดเดี่ยว อยู่กับความจริง
เพราะถ้าเราอยากเป็นหินผา
จะโดนหมาเยี่ยวรดบ้าง ก็ไม่เป็นไร ....
อยากบอกคำสุดท้าย
แม้แต่ต้นหญ้าต่ำค่าบนผืนดิน ที่สองเท้าดิฉันเคยเหยียบย่ำไป
ก็ยังสูงค่า กว่าจิตใจมนุษย์บางคน
.
จากคุณ :
ส้วมจ้า
- [
19 ธ.ค. 48 12:49:41
]