เมื่อ 2 ปีก่อน เรากับเพื่อนเราคนนี้ที่คบกันมาสิบกว่าปี มีเรื่องผิดใจกัน ทั้งๆที่ไม่ใช่เรื่องของเค้าเลย มันเป็นเรื่องระหว่างเรากับเพื่อนอีกคน ด้วยความที่ไม่เข้าใจกัน ไม่พูดกัน ก็เลยไม่รู้ว่าความจริงเป็นอย่างไร กลายเป็นเรื่องใหญ่ไปเลย เค้าเอาเรื่องของเราไปพูดให้คนอื่นฟังเสียๆ หายๆ จนเราก็ถูกเพื่อนคนอื่นมองว่าเป็นคนเลวไปเลย ทั้งๆที่ไม่รู้ว่าอะไรเป็นอะไร เราไม่มีสิทธิ์แก้ตัวเลย ก็ได้ปล่อยให้เวลาผ่านไปอย่างนั้น ที่ตรงไหนที่มีเค้าอยู่ เราก็พยายามไม่ไปร่วมวงด้วย แต่หากหลีกเลี่ยงไม่ได้ เราก็มักจะโดนด่าว่าเราดังๆ เหน็บแนมตลอด(เราพูดอะไรไปก็เหมือนอากาศเลยนิ่งๆไว้ดีกว่า)
ความรู้สึกตอนนั้น เราไม่เคยลืมเลย ทั้งเหงา ทั้งโดดเดี่ยว มันช่างทรมานมากๆจริงๆ ถึงจะมีเพื่อนคนอื่นๆอยู่รอบๆตัว แต่ก็ไม่สามารถปรึกษาใครได้เลย เหมือนมันไม่มีที่สำหรับเรา เราสู้อดทนมาตลอด 7 - 8 เดือน พิสูจน์ตัวเองให้เพื่อนๆรู้ ว่าเราไม่ใช่คนที่จะทำในสิ่งที่เค้าเอาไปพูดเสียๆหายๆ เค้าทำให้ช่วงชีวิตแห่งความสุขของเราหายไป
ตั้งแต่นั้นมา เราก็ไม่พูดไม่คุยกะมันเลย ถ้าไม่จำเป็น
มาถึงทุกวันนี้ ผ่านไป 2 ปี เค้ามาบอกกับเราว่า "อยากจะเป็นเพื่อนกับแกเหมือนเดิม เสียใจที่ทำกับเราไม่ดี"
เราอึ้งมากเลย เค้าเคยเสียใจด้วยหรอ แล้วถ้าเค้าเสียใจ แล้วชีวิตของเราส่วนที่หายไป ชดใช้ได้รึเปล่า กับความทรงจำเลวร้ายที่ผ่านมาที่มากองทับตัวเรา เราจึงตอบเค้าไปว่า "ไม่มีวัน บาดแผลเจ็บลึกไม่มีวันจางหาย มันทรมานซะจนไม่มีวันให้อภัยได้เลยจริงๆ"
แก้ไขเมื่อ 27 ธ.ค. 48 14:58:24
จากคุณ :
กระดาษเกาเหลา
- [
27 ธ.ค. 48 14:53:50
]