สังคมทุกวันนี้แปลกนะ
เรื่องต่อไปนี้เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผมนะครับ ถ้าผมกล่าวไปกระทบใครผมต้องขอโทษขออภัยด้วยครับ
ผมเป็นคนมาจากจังหวัดอุบลราชธานี อำเภอบุณฑริก ครับ
ทั้งชายแดนและกันดาร ยากจน
ถึงแม้คนบ้านนอกอย่างผมจะอยากจนแต่คนบ้านนอกอย่างผมก็มีน้ำใจรู้จักการให้อภัยนะครับ
คำว่าน้ำใจและการให้อภัยหาได้ยากมากในสังคมเมืองหลวงอย่างเช่นกรุงเทพ
ผมเป็นเด็กบ้านนอก มีโอกาสได้เรียนจบปริญญาตรีและได้ทำงานที่กรุงเทพ ช่วงปี2543ถึง2547 ตลอดเวลาที่อยู่กรุงเทพ ผมแทบหาความสุขแบบจริงๆจังๆไม่ได้เลย
เช่นขึ้นรถเมล์ คนก็ต่างแย่งกันนั่ง ขึ้นไปบนรถแล้วคนนั่งก็แทบไม่มีน้าใจกับคนยืนเลย ผู้ชายก็แกล้งหลับพอถึงป้ายจะลงก็ตื่นทันนะ
เวลาจะลงก็รีบแย่งกันลง
คนขับก็รีบไปผู้โดยสารยังลงไม่หมดรถก็รีบออก ไม่รู้จะรีบไปไหนกัน
จากคุณ :
HappyRadioFM106 
- [
10 ก.ย. 51 10:06:30
]
คนไทยรักกัน คนไทยให้อภัยกัน คนพันทิพรักกัน คนพันทิพให้อภัยกัน แค่การให้อภัยกัน เท่านั้นสังคมก็จะมีแต่ความสุข
