PANTIP.COM : T10602348 ขอนอกกระแสด้วยความสงสัย ...^^ ทำไม 3G เมืองไทย มันถึงได้วุ่นวายมากมายนัก ทำไมมันจะต้องมีการประมูล.... ทำไม..?? [ข่าวโทรคมนาคม]

ความคิดเห็นที่ 19

เราว่ามันหลายเรื่องค่ะ ซับซ้อนมาก ๆ เนื่องด้วยประวัติศาสตร์ของโทรคมนาคมไทยด้วย มหากาพย์มาก ๆ ค่ะ

เริ่มแรกก็เหมือนทั่ว ๆ ไปที่แต่ละประเทศใช้ระบบรัฐผูกขาดในการควบคุมวงการโทรคมนาคม มีกรมไปรษณีย์ องค์การโทรศัพท์ แล้วก็การสื่อสารแห่งประเทศไทย กรมไปรษณีย์ทำ frequency master plan องค์การโทรศัพท์ กับ การสื่อสารแห่งประเทศไทย เป็น regulator และ ผู้ให้บริการด้วยในคราวเดียว (ตามความเข้าใจนะคะ)ทีนี้เมื่อโลกหมุนไปการสื่อสารโทรคนาคมต่าง ๆ พัฒนาไปมากขึ้น แค่ TOT กับ CAT ก็ให้บริการไม่ทั่วถึง ดังนั้นจึงเปิดโอกาสให้เอกชนเข้ามาร่วมให้บริการด้วย บริการโทรศัพท์เคลื่อนที่ก็เริ่มแถว ๆ นี้แหละ ประมาณต้น ๆ ยุค 90 TOT และ CAT ที่เป็น Operator และ Regulator อยู่ก่อน ก็มีคลื่นในกำมือทีนี้พอจะให้เอกชนเข้าร่วมลงทุน จะใช้เครื่องมืออะไร สมัยนั้นก็เกิด "สัญญาสัมปทาน" ขึ้นมาค่ะ เอกชนก็เข้าทำสัญญากับ TOT และ CAT ซึ่งเป็นรัฐวิสาหกิจ

รูปแบบสัมปทานที่ใช้ คือ BOT Build Operate Transfer คือ เอกชนเข้าใช้คลื่นภายใต้เงื่อนไขสัญญาสัมปทานว่า Infrastructure ต่าง ๆ สร้างเอง หาผลประโยชน์เอง พอหมดอายุสัมปทานแล้วก็ต้องส่งมอบ Network และ ฯลฯ ให้กับรัฐต่อไป นอกจากนั้นยังต้องจ่ายค่าธรรมเนียม(ค่าสัมปทาน) ให้รัฐเป็นงวด ๆ ไปจนสิ้นอายุสัมปทานด้วย ว่าง่าย ๆ AIS TRUE DTAC นี่คือ Operator ทำสัญญาเข้าใช้คลื่นแล้วก็จ่ายเงินให้ TOT และ CAT เป็นงวด ๆ ไปจนหมดสัมปทาน นี่คือระบบที่ใช้อยู่จนทุกวันนี้นะคะ 2G อยู่ในระบบสัมปทาน

กาลต่อมารัฐธรรมนูญปี 2540 และ อิทธิพลของ Liberalization ผ่านเข้ามา เริ่มมีคำว่าแปรรูปรัฐวิสาหกิจให้รู้จักกัน และ มีการกำหนดว่า "คลื่นความถี่" เป็นสมบัติของชาติ และ สมควรมีองค์กรอิสระเข้ามาควบคุมดูแล (อิสระนี้หมายถึงอิสระจากรัฐบาล รับนโยบายจากรัฐ รัฐกำกับดูแล ไม่ได้ควบคุมดูแล ง่าย ๆ ว่าให้พ้นจากรัศมีการเมือง(ทำได้ ?)) ตอนนั้นเองที่เราวาง framework ใหม่ค่ะ มีพรบ.องค์กรจัดสรรคลื่นความถี่ฯ 2543 และ พรบ.ประกอบกิจการโทรคมนาคม 2544 กฎหมายฉบับแรกทำให้มีหน่วยงานอิสระที่กำกับดูแลวงการโทรคมนาคมที่แยกออกเป็นสองส่วนด้วยกัน คือ กทช และ กสช โดย กทช ดูเรื่องโทรคมนาคม(มือถือ อิมเตอร์เน็ต เทือกนี้) และ กสช ดูเรื่อง broadcasting (วงการโทรทัศน์วิทยุ เป็นต้น) ปรากฎว่าเราได้แต่ กทช นี่คือจุดหนึ่งของปัญหาค่ะ ส่วนกฎหมายตัวที่สองก็ยกเลิก พรบ.โทรเลข และ โทรศัพท์ มาเป็นการออกใบอนุญาตในการประกอบกิจการโทรคมนาคมซึ่งก็มีหลายแบบด้วยกัน แต่ละแบบก็สามารถประกอบกิจการได้ต่างกันค่ะ

อย่างที่บอกว่าเราเปลี่ยนกรอบกฎหมายใหม่ว่าตอนนี้เราอยากเข้าสู่ระบบใบอนุญาตประกอบกิจการแล้ว เราจะเปิดตลาดให้มีการแข่งขันเสรีที่ใคร ๆ ก็เข้ามาได้ไม่ใช่อะไร ๆ ก็อยู่ใต้รัฐตลอดรัฐผูกขาดตลอด ทีนี้ไอ้เรื่องคลื่นความถี่นี่มันยังอยู่ใต้สัมปทานอยู่ตามสัญญาเดิม และ ตามบทเฉพาะกาลสัญญาสัมปทานก็จะมีผลไปจนกว่าสิ้นอายุ ก็มีแนวคิดกันว่าถ้าเช่นนั้นก็มาเริ่มนิมิตใหม่ที่ 3G นี่ก็แล้วกันในขั้นต้น เริ่มที่การประมูลใบอนุญาตคลื่นความถี่ 3G นี่แหละ คลื่นมันมีจำกัดค่ะก็ต้องเปิดให้คนที่พร้อมสุดเข้ามาทำก็แข่งกันประมูลไป ไม่สามารถแจกจ่ายให้ทุก operator ได้ คลื่น 2.1GHz นี่เป็นคลื่นใหม่ก็ตกอยู่ภายใต้กฎหมายใหม่ค่ะ

ปัญหาเริ่มต้นมันมีอยู่ว่า เรามี regulator ใหม่แล้วแต่ไม่สมบูรณ์มีแต่ กทช ไม่มี กสช ทีนี้เริ่มแรกก่อนจะมาประมูลใบอนุญาตได้ คลื่นนั้นต้องบรรจุอยู่ในแผนการจัดสรรคลื่นความถี่ (ที่แต่ก่อนกรมไปรษณีย์ทำ)ตอนนี้มีผู้กำกับดูแลใหม่ก็เป็นหน้าที่ที่ผู้กำกับดูแลทำ คำถามมีอยู่ว่าแล้วแผนแม่บทนี้มีหรือยังในกาลปัจจุบัน ก็ตอบว่ามีแล้ว กทช. ทำ คำถามยังมีต่อว่าแล้วมีผลบังคับได้ตามกฎหมายรึเปล่า ก็ตอบสั้น ๆ ว่าไม่ เพราะ กทช.ไม่มีอำนาจที่จะทำได้ หนึ่งคลื่นนี้เป็นคลื่น telecommunication หรือ broadcasting เพราะ คุณสมบัติของคลื่นนั้นคาบเกี่ยวกัน (แม้ ITU บอกโต้ง ๆ ว่าคลื่นนี้เป็นคลื่นโทรคมนาคม)

ดังนั้นต้องอาศัยคณะกรรมการร่วมระหว่าง กทช และ กสช แต่ กสช ไม่มี ดังนั้นแผนแม่บทฯที่ว่านี้ใช้บังคับไม่ได้ ไม่มีแผนฯ ก็จบตรงนั้นประมูลไม่ได้ (ตามที่ กสท ฟ้อง กทช ว่าประกาศประมูลคลื่นความถี่ไม่ชอบด้วยกฎหมาย และ ศาลสั่งคุ้มครองชั่วคราว)นอกจากนั้นอีกเหตุผลคือ ตอนนี้รัฐธรรมนูญ40โดนฉีกไปแล้วไม่มีผล มีรัฐธรรมนูญ 50 แล้วด้วย ซึ่งบัญญัติคล้ายเดิมเรื่องคลื่นความถี่เป็นสมบัติชาติ แต่ทีนี้หมัดเด็ดอยู่ที่มาตรา 305(1) ที่ผูกให้จัดตั้งองค์กรอิสระหนึ่งองค์กรขึ้นมาดูแล ตอนแรกของปี 40 ไม่ได้กำหนดล็อคเอาไว้แบบนี้ ก็ยุ่งขิงเลยอิหลักอิเหลื่อสุด ๆ เลยขัดเลยแย้งยุ่งตุงนังไปหมด

ล้มประมูลนี้ก็กลายเป็นข่าวใหญ่โตและแน่นอนว่าการแก้ปัญหาก็มีทันควัน คือ ผลักดันกฎหมายฉบับใหม่ปี 53 ออกมาตอนนี้ก็เลือก คณะกรรมการ กสทช กันอยู่ กว่าจะตั้งได้แล้วเปิดประมูลให้ถูกต้องตามกฎหมายก็คง .. ไม่รู้กี่ปี เมื่อประมูลคลื่นใหม่ไม่ได้เกิดอะไรขึ้น แน่นอนว่าเหล่า operator วิ่งฝุ่นตลบเพื่อจะเปิด 3G ทำกับคลื่น 2.1 GHz ไม่ได้ ก็ต้องทำกับคลื่นเดิมทีมี ทีนี้แต่ละที่ก็สรรหากรรมวิธีการแต่ละอย่างเพื่อที่จะเปิด 3G ให้ได้ โดยเฉพาะ Big Operator อย่าง พี่ A พี่ T พี่ D

ทุกค่ายเอกชนล้วนประสบปัญหาทั้งสิ้น ส่วนพี่ TOT ไม่ค่อยมีปัญหา เพราะ เขามีคลื่น 2.1 GHz แล้วส่วนหนึ่งได้มานานมาก ๆ แล้ว ก่อนมีกฎหมายใหม่นี่ซึ่งไม่เกี่ยวกัน (รู้สึกไม่ต้องคืนคลื่นนะคะ ถ้าผิดช่วยแก้ด้วย)ส่วน CAT มี CDMA อยู่พัฒนาได้ ที่เป็นข่าวใหญ่ในขณะนี้คือพี่ T ที่ทำอภิมหาดีลกับ CAT แล้ว พี่ D ที่อยู่ร่วมชายคาสัมปทานเดียวกันก็โวยขึ้นมา ว่าพอฉันจะขอทดลอง 3G ทำไมมันยากจัง แต่ของพี่ T นี่เหมือนถวายพานมาเลย มีอะไรไม่ชอบมาพากลเรื่องสัญญารึเปล่า ซึ่งอภิมหาดีลนี้เกี่ยวข้องกับกฎหมายหลายประการ 1. มาตรา 46 สิทธิของผู้ได้รับใบอนุญาตให้ใช้คลิ่นความถี่เป็นสิ่ทธิเฉพาะตัว ก็คลื่นของ CAT ก็ต้องทำเองสิ ไม่ใช่ให้ T ทำ 2. สัญญาที่ทำกันเป็นสัญญาสัมปทานหรือไม่ และ มูลค่าเกินเพดานหรือไม่ เพราะ ถ้าเป็นเช่นนั้นต้องเข้าสู่การตรวจสอบตามหลักของพรบ.ร่วมทุนปี 35 และ ถ้าทุนทรัพย์เกินเพดานที่กำนหนด ดีลนี้ต้องเปิดประมูล

ยังไม่หมดนะแถมท้ายให้อีกซักปัญหาคาราคาซังกับ 3G ที่มาจากม.46 คือเรื่อง MVNOs คือผู้ให้บริการที่ไม่มีโครงข่ายเป็นของตัวเอง ด้วยเหตุว่ายังไม่มีการกำหนดชัดเจนว่าความหมายของ MVNOs แค่ไหนอย่างไร (เพราะ MVNOs มีหลายระดับ) ก็มีปัญหาว่า Full MVNOs นี่จะทำได้รึเปล่า เพราะ ขาดอย่างเดียวคือเรื่องใบอนุญาตใช้คลื่นความถี่เท่านั้นเอง มันจะไปค้านกับม.46 ไหม ไม่กล้าออกใบอนุญาตประกบอกิจการให้ กรณีค่ายใหญ่เข้าหา TOT หรือ CAT คิดจะทำ MVNOs

จากคุณ : วรินทร์รตา

เขียนเมื่อ : 26 พ.ค. 54 00:58:12

ความคิดเห็นที่ 27

ตามรัฐธรรมนูญปี 40 ว่าไปแล้วไม่ได้ล็อคไว้ว่าจะต้องตั้งหน่วยงานอิสระอย่างไรนะคะ คือบอกให้ตั้งขึ้นมาเพื่อควบคุมล่ะ แต่จะโมเดลไหนก็อีกเรื่องนึง ทีนี้เราก็เลือกแบ่งเป็น คุมโทรคมนาคมหนึ่งหน่วยงาน แล้วก็คุมวิทยุโทรทัศน์หนึ่งห่น่วยงาน เกิดแต่ส่วนที่คุมโทรคมนาคมคือ กทช. ค่ะ ส่วนส่วนที่คุมวิทยุโทรทัศน์ไม่เกิดเพราะมีการฟ้องร้องกันเรื่องความโปร่งใส กสช. มีแนวโน้มว่าจะเกิดได้ยากว่าเพราะ เม็ดเงินวงการโทรทัศน์วิทยุนี้มหาศาล และ เป็นวงกว้าง อาจจะมากกว่าวงการโทรคมนาคมด้วยซ้ำไป การตั้งหน่วยงานเค้าก็ให้ตั้งภายใน 180 วัน แต่เรามาจัดตั้งได้ก็ปี 2543 แล้ว แต่ก็ตั้งได้องค์กรเดียว คือ กทช.

พอปี 49 ที่เกิดเหตุ รัฐธรรมนูญสิ้นผลไป เมื่อเล็งเห็นปัญหาของ dual model ว่าเวลา implement อาจจะเกิดปัญหาอย่างเดิม รัฐธรรมนูญฉบับใหม่จึงล็อคไว้เลยว่าให้มีเพียงหน่วยงานเดียวที่กำกับดูแลทั้งโทรคมนาคม และ วิทยุโทรทัศน์ค่ะ ทั้งนี้ทั้งนั้นเช่นเดียวกัน พรบ.จัดตั้งหน่วยงานที่ว่าก็ควรจะออกภายใน 180 วันเช่นเดียวกันเพื่อจัดตั้งองค์กรแต่ก็ลากยาวมา โดยมี กทช. ทำงานไป (โดยอนุโลม ? รักษาการแทน ?) จนกระทั่งใกล้วันประมูลใบอนุญาตนั่นแลที่เกิดการฟ้องร้องคดีระหว่างหน่วยงานของรัฐสองหน่วยงาน คือ กสท. ฟ้อง กทช.ขึ้นมาว่า กทช. ไม่มีอำนาจในการออกประกาศประมูล

เนื่องด้วยกฎหมายฉบับปี 43 นั้นได้อำนาจมาจากรัฐธรรมนูญปี 40 เมื่อรัฐธรรมนูญปี 40 ไม่มีสถานภาพทางกฎหมายแล้ว กฎหมายนี้ก็ย่อมสิ้นผลไปด้วย แต่ในขณะเดียวกันเมื่อยังไม่มีการจัดตั้งพรบ.ใหม่พรบ.เดิมก็ยังมีผลแต่ก็มีผลโดยอนุโลมจะใช้ขัดหรือแย้งกับรัฐธรรมนูญใหม่ไม่ได้ เพราะ บทกฎหมายที่ให้อำนาจกทช.นั้นขัดหรือแย้งกับรัฐธรรมนูญฉบับใหม่ (สรุปคืออ้างว่าไม่มีอำนาจ)ศาลท่านก็เห็นตามนั้น ส่วนนี้ก็มีนักวิชาการทางกฎหมายปกครองสองสามท่านที่ให้ข้อโต้แย้งไว้ว่าไม่เห็นด้วย แต่เปลี่ยนอะไรไม่ได้ค่ะ ถือเป็นที่สุดแล้วสำหรับคำสั่งทุเลาการบังคับตามกฎ

ส่วน 3G จะเกิดได้เราคิด(เอง)ว่ามี 3 ทาง

1. ประมูล คือ รอให้ กสทช.ตั้งได้ อันนี้คือได้ใช้คลื่น 2100

2. เปิดโอกาสให้แต่ละค่ายทำบนคลื่นเดิม แบบเสมอภาค และ เท่าเทียม แต่ต้องมีข้อตกลงว่าจะใช้ model อะไรเข้ามาจับ วิธีนี้มีประเด็นหลายประเด็นให้ขบคิด ด้านเทคนิค และ ด้านกฎหมาย

ข้อพิเคราะห์ด้านเทคนิค คือ คลื่นใดจะใช้ทำ 3G ได้บ้าง ถ้าทำได้แล้วคุ้มหรือไม่ เทคโนโลยีในกลุ่ม IMT-2000 มีหลายตระกูล แต่ละตระกูลบางทีก็ใช้บนคลื่นความถี่ที่่ต่างกันออกไป นอกจากนั้นยังมีเรื่องอุปกรณ์รองรับ device ต่าง ๆ ถ้าทำบนคลื่นนี้แล้วจะมีอุปกรณ์รองรับไหม ถ้ามีแล้วแพงไหม เป็นต้น

ส่วนประเด็นกฎหมายก็ต้องพิจารณาจุดมุ่งหมายเราคือ เราจะหลุดวงโคจรสัมปทาน แต่คลื่นเดิมที่เอามาทำอยู่ใต้ระบบสัมปทาน แล้วจะเอาคลื่นเดิมออกจากสัมปทานอย่างไร(ประชุมล้านแปดรอบก็ยังไม่ลงตัว) ยุ่งยากและหินมาก ๆ

หากเอาเร็วเข้าว่าก็ต้องแบบอภิมหาดีลที่ยังมีข้อสงสัยกันอยู่น่ะค่ะ คือ ดูแบบคร่าว ๆ มันคล้ายสัญญาสัมปทานมาก ทำให้เหมือนว่าเราติดอยู่ในวังวนเดิม ๆ คือ มีรัฐวิสาหกิจเข้าผูกพันในสัญญา operator จ่ายเงินให้แล้วไปทำกิจการเอา (จริง ๆ ก็บอกไม่ถูกว่ามันเป็นสัญญาอะไร สัญญาไม่มีชื่อ)

3. เป็น MVNOs ไป คือ เป็นผู้บริการที่ไม่มีโครงข่ายเป็นของตัวเอง เช่นเดิมก็ผูกติดกับผู้ที่มีใบอนุญาตให้ใช้คลื่นความถี่แล้ว จริง ๆ model นี้ใช้กับผู้ให้บริการขนาดเล็กขนาดกลาง หรือ พวกมือใหม่ มีหลายโมเดลตั้งแต่ Full MVNOs ขาดแค่ใบอนุญาตใช้คลืนอย่างเดียว นอกนั้นแทบจะเหมือนกัน MNOs จนกระทั่งถึงพวกที่แค่ทำการตลาด ขายแบรนด์ขายซิมเฉย ๆ ซึ่งใบอนุญาตประกอบกิจการก็ต่างกันไป แต่เรายังไม่มีนิยามแน่ชัดว่าเราจะทำ MVNOs ได้อย่างไร เพราะ มันอาจค้านกฎหมายได้ แน่นอนว่า Thin MVNOs ทำการตลาดอย่างเดียวก็คงทำได้ แต่ถ้าไปถึงขั้นใช้คลื่นร่วมจัดการทุกอย่างเกือบ ๆ เหมือน MNOs เลยต้องรอการตีความก่อน ก็ร้อน ๆ หนาว ๆ กันไป เพราะ ว่ากันตามจริงเราต้องการ Full MVNOs ที่จะพัฒนาไปเป็น MNOs ต่อไปมากกว่าค่ะ

อืมม์ ยังไม่เห็นทางว่าแบบไหนจะเกิดก่อน ได้อันแรกคงดีที่สุดล่ะ เพราะเป็นคลื่นมาตรฐานด้วย เพียงแต่จะมีข้อพิเคราะห์ทางเทคนิคอื่น ๆ ด้วยไหม คงต้องขอให้ผู้เชี่ยวชาญด้านเทคนิคมาตอบค่ะ เป็นทัศนะส่วนตัวนะคะ อาจจะผิดก็ได้

จากคุณ : วรินทร์รตา

เขียนเมื่อ : 26 พ.ค. 54 18:25:17