|
เราไม่รู้ว่าจะเริ่มต้น หรือเรียบเรียงคำพูดยังไง
เพราะรู้สึกว่า สิ่งที่อยากบอกมันมีหลากหลาย จับต้นชนปลายไม่ถูก
อันดับแรก พูดถึงความเกี่ยวพันกับท่านทั้งสองก่อน
กับซูน้อย เราแทบไม่เคยคุยกันเลย
เราเข้าสินธร จะเห็นซูน้อยพูดคุยจับกลุ่มกับพวกสาวๆ พูดคุยกระจุ๋งกระจิ๋ง ประสาวัยใสแล้วซูน้อยก็โพสต์ไปลบไป แล้วก็ค่อยๆหายย ย ไปจากสินธร
มาดุเดือดอีกครั้ง ตอนตั้งกระทู้ตอบโต้กับหนุ่มขี้รำคาญนายหนึ่ง
แล้วเราก็แทบไม่เห็นอีก
ส่วนน้องสามสี ถ้าจำไม่ผิด เราก็แทบจะไม่เคยคุยกันเลย จะเห็นคือคอยให้กิ๊ฟเรา เมื่อเราตำหนิถึงใครบางคน โดยไม่เอ่ยชื่อ แต่เป็นที่รู้กัน
และที่เซอร์ไพร้ส์ ก็ตอนหลังไมค์ให้เราเข้าไปดูคำแนะนำในกระทู้ที่เราถามเรื่องเงิน10ล้าน
ซึ่งเรารู้สึกปลื้มมาก ในข้อความที่บอกว่า ปกติไม่ชอบเขียนอะไรย่าวๆ แต่ไม่รู้ว่าเพราะอะไร ทำให้อยากเขียนในกระทู้เรา
อีกทีที่เราเห็นโพสต์มาก คือในกระทู้ที่จานปลาตอบโต้กับคนไทย และกระทู้โรส
ซึ่งทั้ง2กระทู้เราเฝ้าดูโดยไม่เข้าไปยุ่งเกี่ยว เพราะ ถึงแม้เราจะชอบฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งอยู่ แต่เราก็ไม่แน่ใจว่าใครถูกใครผิดกันแน่
ทั้งหมดนี้คือ ความสัมพันธ์ในโลกไซเบอร์ที่ผ่านมาระหว่างเรา
โดยส่วนตัวแล้ว เราเองก็แทบจะไม่มีเพื่อนในห้องนี้เท่าไหร่ เพราะบทบาทของเราเองที่บางครั้งไร้สาระ บางครั้งก็แข็งกร้าว จนมีคนซ่อนความไม่พอใจไว้
และเราก็รู้ได้เมื่อเขาแสดงตัวออกมาเมื่อมีโอกาส เช่น เห็นด้วยกับการที่มีคนออกมาเรียกร้องให้แอนตี้กระทู้เรา ซึ่งเมื่อเราเห็น เราก็น้อยใจทุกครั้งที่นึกถึงว่า เราเคยคุยกัน ให้กำลังใจกัน แล้วทำไมเขาต้องแสดงตัวให้เราแอบรู้สึกว่าเขาไม่พอใจเรา
เราเคยอยากเลิกเข้าสินธรหลายครั้ง อยากเลิกโพสต์ไปเลย แต่ก็อดไม่ได้
นี่เป็นอีกอย่างหนึ่งที่ทำให้เราแปลกใจว่า คนช่างพูด2คนนี้ ซ่อนตัวแอบอ่าน โดยที่ไม่โพสต์เลย เขาทำได้ยังไงนะ
เราคิดถึงคนเก่าๆที่ค่อยๆหายไปเรื่อยๆ โดยที่เราก็ไม่รู้ว่าทำไม
เราเขียนกลอนในกระทู้ริชแมนนี้ ก็ถีอโอกาสเอ่ยชื่อ คนที่เราคิดถึง แต่ก็มีอีกหลายคนที่ไม่ได้เอ่ย
สิ่งที่ตามมาในกระทู้นี้ คือสิ่งที่เราไม่ได้คาดคิด
นั่นคือความรู้สึกและความเข้าใจ ระหว่างซูน้อยกับน้องสามสี ที่ต่างก็เก็บซ่อนกันมาเป็นเวลานาน
สิ่งที่ทั้งคู่ถ่ายทอดออกมาจากความคิด ความรู้สึก พรั่งพรูเป็นตัวอักษร
มันแสดงตัวตนของแต่ละฝ่ายออกมา
มันทำให้เราซึ่งก็ไม่รู้เหมือนกันว่า จะมายุ่งอะไรกะเขาเนี่ย เห็นว่า
ทั้งคู่มีแนวคิด และไลฟ์สไตล์คล้ายๆกัน
เราเข้ามาติดตามดูการการสนทนา ปะทะคารม จนเราเผลอคิดไปว่าเราเป็นญาติฝ่ายไหนไปแล้ว
เราแอบลุ้นแอบเสียวว่า เรื่องราวจะเป็นยังไงต่อไป
แล้ว เมื่อถึงวันที่มีฝ่ายหนึ่ง ออกมาบอกลา อีกฝ่ายก็มาบอกลาเช่นกัน
มันทำให้เรากลัว
กลัวว่า คนที่เราเพิ่งจะรู้สึกผูกพันธ์ เขาจะหายไปอีกแล้วเหรอ
เขาจะหยุด เฉพาะในกระทู้นี้ หรือเขาจะหายไปเลย
เออ เป็นไง พูดเป็นกิโลพักก่อนดีกว่า
เพราะเริ่มรู้สึกว่าเพ้อมากกว่าพูดซะแล้น
| จากคุณ |
:
WTKn  
|
| เขียนเมื่อ |
:
18 ก.ย. 54 13:11:37
|
|
|
|
สอบถามค่าใช้จ่าย และโปรโมชั่นค่ะ
