"เป็นนิสัยคนไทย" เลยล่ะครับ
หลายๆ คนชอบ "ถามก่อน ลองทำเองทีหลัง" ไม่รู้ว่าขี้เกียจ กลัวหน้าแตก หรืออะไร ไม่จำเป็นต้องโทรศัพท์ แต่กับทุกเรื่อง ใช้คอมพ์ พิมพ์งาน ทำนู่นนี่นั่น
เอาให้เห็นชัดๆ "ทำการบ้าน"
ตั้งแต่เด็กเลย มีแต่คนถาม ไอนี่ทำยังไง ไอนั่นทำยังไง คือ สิ่งที่คนไทยเป็นแบบฝังรากมาในหัวเลยคือ ทำแล้วห้ามผิด มันจะหน้าแตก ทำแล้วต้องได้ผลทันทีเลย
แล้วก็แก้เก้อไปแบบเนียนๆ ว่า แหม เกิดทำผิดมา มันอาจจะเสียหายคนอื่นนะ ฯลฯ
ไม่ใช้เล้ย เรื่องของตัวเอง ก็ยังถามก่อนทดลองทำเอง เข้าทำนองง่อยแล้วแบบนี้
คู่มือ ไม่ต้องมือถือหรอก คู่มือเครื่องใช้ไฟฟ้าในบ้าน เคยอ่านกันเหรอ อ่านแต่หนังสือ gossip ดาราในร้านทำผม เวรกรรม
ห้องสมุด ไปดูได้เลย อย่าได้หวังจะมีคนอ่าน national geographic หรือหนังสือมีสาระ โน่น เล่นเน็ต นสพ.ยังไม่ค่อยจะอ่าน ขนาดว่ามันเป็นตัวหนังสือที่ย่อยง่ายสุดๆ แล้ว
ใช้เอง ทำอะไรเอง มันจำฝังอยู่ในหัวเราไปจนตาย แต่ถ้าถามคนอื่น มันก็จะติดนิสัยถามอยู่ร่ำไป ต้องคอยแต่พึ่งพาคนอื่น นานๆ ครั้งจะมีอาการ งอน นอยด์ "เออ กรูไม่ง้อก็ได้" มั่วดุ่มๆ ทำไป แต่สุดท้ายก็มาเหวี่ยงใส่คนที่ไม่สอนอยู่ดี
"แค่นี้ก็สอนให้หน่อยไม่ได้"
ถ้ากรุต้องสอนให้คนที่ไม่พยายามจะรู้เองเลย คงต้องสอนมันตั้งแต่หัดเดินไปยันเขียนพินัยกรรมนั่นแหละ
ทุกวันนี้ หนึ่งในสิ่งพิมพ์ที่ผมมีติดห้องไว้เยอะที่สุดในแง่ของปริมาณ คือ คู่มือการใช้งานอุปกรณ์ต่างๆ ขนาดของมือถือเครื่องเก่ายังเก็บไว้ เครื่องใช้ไฟฟ้าอะไรก็เก็บไว้ อ่านแล้วก็อ่านซ้ำได้
แถมหลายๆ อันยังมี tips ให้อีก
อย่างแย่ๆ ก็เข้ามาหาอ่านต่อในเน็ต
ส่วนมาก คนไทยซื้อมือถือ ก็แทบจะถามคนขายแหละ "พี่ มันแชทเลยได้มั้ยเนี่ย" "ยังเหรอ พี่ทำให้หน่อยดิ" "พี่ มันทำแบบในทีวีได้เลยมั้ยอ่ะ โหลดแอพได้เลยมั้ย ถ้ายัง ทำให้หน่อยดิ"
ถ้าจะซื้อแห ก็แทบจะต้องแถมปลาไปด้วยเลย 5555