PANTIP.COM : P4105289 หากมีการตั้ง องค์กรเพื่อตรวจสอบ "จริยธรรม-จรรยาบรรณสื่อ" ท่านเห็นด้วยหรือไม่ [การเมือง]

ความคิดเห็นที่ 5

บทความในมติชน ที่น่าอ่าน.......
เป็นบทความของ คุณจุฬาลักษณ์ ภู่เกิด
บก.บริหาร หญิงเหล็กแห่งค่ายมติชน
เป็นบทความในฉบับวันเสาร์ที่ 11 กพ.49
เอามาให้อ่าน เผื่อบางท่านพลาด.........

ทางออกยังอยู่ที่"ระบบ"

คอลัมน์ เดินหน้าชน

โดย จุฬาลักษณ์ ภู่เกิด

ใครต่อใครก็พากันโล่งอกโล่งใจที่การชุมนุมภายใต้การชี้นำของนายสนธิ ลิ้มทองกุล แห่ง น.ส.พ.ผู้จัดการ เมื่อวันที่ 4 กุมภาพันธ์ที่ผ่านมา จบลงด้วยความเรียบร้อย แม้จะดุเดือดเลือดพล่านด้วยการปลุกกระแส "ไล่ทักษิณ" ล้วนๆ แต่บรรยากาศโดยรวมก็เป็นไปอย่างสงบ เคารพกติกา จนน่าจะถือว่าเป็นพัฒนาการอีกขั้นของการต่อสู้ทางการเมืองของไทย โดยเฉพาะในประเด็นที่มีความขัดแย้งแหลมคม รุนแรง

บนบรรทัดฐาน มาตรฐานเดียวกันนี้ ทุกฝ่ายจึงคาดว่าการนัดชุมนุมกันต่ออีกครั้งในวันที่ 11 กุมภาพันธ์ ซึ่งนายสนธิถูกช่วงชิงการนำไปแล้วโดยองค์กรพันธมิตรประชาธิปไตยต่างๆ ไม่น่าจะมีเหตุร้าย เพราะทุกคนได้เรียนรู้แล้วว่าหากปล่อยหรือจงใจให้เกิดเหตุอันนำไปสู่ความเสียหายวุ่นวาย ไม่มีใครได้ประโยชน์

น่าสังเกตว่าขณะที่มีการปลุกกระแส "ไม่เอาทักษิณ" ก็มีกระแส "หนุนทักษิณ" กึกก้องพอๆ กัน ไม่นับกระแสที่ "ไม่เอาทั้งทักษิณและสนธิ" ที่แสดงออกด้วยการประสานเครือข่าย เรียกร้องให้ พ.ต.ท.ทักษิณ ชินวัตร นายกรัฐมนตรีลาออก และมีการปฏิรูปการเมืองรอบใหม่ โดยพุ่งเป้าไปที่การรื้อรัฐธรรมนูญ พ.ศ.2540 เพื่อปิดช่องโหว่มิให้มีการผูกขาดทางการเมืองและแทรกแซงการตรวจสอบขององค์กรอิสระ

จุดหนักก็เป็นเครือข่ายนักวิชาการ-เอ็นจีโอ ซึ่งแกนนำหลายคนก็เคยเป็นหัวหอกร่วมลงชื่อในนามกลุ่ม 99 นักวิชาการที่เคยถวายฎีกาและกดดันจน พล.อ.เปรม ติณสูลานนท์ อดีตนายกรัฐมนตรีต้องลาออกจากตำแหน่งมาแล้ว ซึ่งก็ถือว่าเป็นการอิงกับกติกาและยังอยู่ในระบบ เป็นสีสันอันเข้มข้นของประชาธิปไตยในอีกแง่มุมหนึ่ง

แต่ในท่ามกลางพัฒนาการที่ว่า ก็มีบางอย่างที่ยังไปไม่ถึงไหน แถมอาจแย่กว่าเก่า นั่นก็คือ ปรากฏการณ์กล่าวหาและโจมตีบนพื้นฐานอารมณ์และความเพ้อฝัน มากกว่าเหตุผลและข้อเท็จจริง รวมทั้งการปล่อยข่าวลือกระพือข่าวต่อด้วยความไม่รับผิดชอบ หรือไม่อดทนพอที่จะแสวงหาข้อเท็จจริง หรือยึดหลักกาลามสูตรแม้แต่เพียงน้อยนิดมาตรวจสอบ

เป็นสังคมที่ชี้นำด้วย "มั้งศาสตร์" เช่นที่ ศ.นพ.ประเวศ วะสี เคยกล่าวถึงและวิเคราะห์ไว้เมื่อกว่า 10 ปีมาแล้วในหนังสือ "ทศวรรษแพทย์ชนบท" นั่นคือ คนในสังคมคุ้นชินกับการตีความและแสดงความเห็นโดยอิงกับ "ความรู้สึก" มากกว่าแสวงหาความรู้ที่แท้จริงและเคารพในข้อเท็จจริง ยิ่งเมื่อการตีความหรือความเห็นอยู่มาจากพื้นฐานของความชอบ-ไม่ชอบ การตีความหรือความเห็นที่ว่าก็มักโน้มเอียงไปไม่ในทางบวกก็ลบ แทนที่จะเปิดใจกว้างมองให้ครบทุกด้านอย่างเป็นธรรม

เรื่องความรักความชังในบุคคล โบราณจึงมีคำกล่าวซึ่งพระพยอม กัลยาโณ ได้ยกมาเตือนสติกันไว้เมื่อไม่นานมานี้ว่า "รักอะไรอย่ารักแบบหัวปักหัวปำ ชังอะไรอย่าชังแบบหัวฟัดหัวเหวี่ยง"

ทางเลือกในภาวะวิกฤตต่างๆ จึงน่าจะยังต้องประคับประคองระบบและช่วยกันสร้างปัจจัยแวดล้อมที่เหมาะสมต่อไปด้วยความอดทน ซึ่งในภาวะปัจจุบันคงเลี่ยงไม่ได้ที่จะต้องยึดกฎกติกาสังคมไว้เป็นหลัก มากกว่ามุ่งจะไล่ใครไป หรือเลือกใครเข้ามาให้ได้ดั่งใจ เพราะคงไม่มี

เพราะหากจะเอาความมีหรือไม่มีคุณธรรม-จริยธรรมมาวัดกันแล้ว รู้สึกเป็นอะไรที่จับต้องได้ยาก เนื่องจากสังคมไทยยังขาดบรรทัดฐานในเรื่องนี้ที่อ้างอิงได้เต็มปากเต็มคำ เพราะถ้าพูดว่าผู้นำรัฐบกพร่องทางจริยธรรม ก็คงต้องถามหาจริยธรรมของผู้นำฝ่ายค้าน ผู้นำม็อบ ผู้นำองค์รกรต่างๆ มากมาย รวมทั้งจริยธรรมในบทบาทของสื่อเองเช่นกัน เพราะบางครั้งก็สับสนจนไม่รู้ว่าเบื้องหน้ากับเบื้องหลังของคนที่ชอบยกจริยธรรมขึ้นมากล่าวอ้างเป็นเช่นเดียวกัน หรือคนละเรื่องเดียวกันหรือไม่ ในขณะที่บางทีมองไปก็เห็นมีไม่น้อยที่เล่นไปตามบทและจังหวะโอกาส

บางคนถึงกับสรุปว่า "จริยธรรม" นั้นมีไว้เพื่อถามเอาจากผู้อื่นที่มิใช่ตนเอง เหมือนเรื่อง "สติ" ที่มักเรียกร้องเอาจากคนอื่นมากกว่าตรวจสอบตนเอง

คงจำกันได้ว่า หลังยุค "ถนอม-ประภาส" ที่มาจากระบบเผด็จการทหารได้กดขี่ข่มเหงจนผู้คนทั้งประเทศลุกขึ้นมาขับไล่และให้สมญาว่า "ทรราช" เรามีนายกฯพระราชทาน คือ นายสัญญา ธรรมศักดิ์ แต่ไม่นานก็ถูกหาว่าบริหารงานอ่อนปวกเปียกเป็นมะเขือเผา มาถึงยุคป๋าเปรมก็ไม่วายถูก 99 นักวิชาการเข้าชื่อกดดันเพราะถูกมองว่าเป็นประชาธิปไตยครึ่งใบ เพราะไม่ได้มาจากกระบวนการเลือกตั้งแต่กลับครองอำนาจยาวนาน จนในที่สุดป๋าต้องถอดใจลาออก พอได้นายกฯชาติชาย ชุณหะวัณ จากการเลือกตั้ง อยู่ดีๆ ก็ถูกทหารจี้ให้ออกจากตำแหน่งแบบไม่รู้เนื้อรู้ตัว มายุคนายชวน หลีกภัย คนก็ไม่พอใจหาว่า เชื่องช้า-เจ้าหลักการ บ้านเมืองไม่ไปถึงไหน จนถึงยุคนี้ แม้นายกฯทักษิณจะมาจากการเลือกตั้งตามกรอบรัฐธรรมนูญที่ร่างโดยตัวแทนคนทั้งประเทศ ด้วยคะแนนท่วมท้นถึง 2 สมัยซ้อน แต่ก็ถูกข้อกล่าวหารุนแรงถึงขั้น "โกงกันทั้งโคตร"

การปรับแก้เพื่ออุดช่องโหว่ให้รัฐธรรมนูญที่เราร่วมกันร่างมาเป็นหลักยึดได้อย่างแท้จริง จึงน่าจะเป็นทางออก แก้แล้วยังไม่สอดคล้องหรือเป็นที่พอใจ ก็ตั้งหลักกันใหม่ได้ตามกระบวนการ จนกว่าได้กติกาการเมืองที่เหมาะสมกับสังคมโดยรวมที่สุด ไม่ใช่เหมาะสมกับใครคนใดคนหนึ่ง หรือพรรคใดพรรคหนึ่ง

หากเห็นว่าถ้าให้รัฐบาลเป็นเจ้าภาพแล้วรู้สึกระแวงแคลงใจ ก็น่าจะคัดกรองคนดีคนเก่งเข้ามาช่วยกันผลักดันไปตามช่องทางที่มีอยู่ ประสานกับการสร้างกระแสกดดัน ก็น่าจะพอเป็นทางออกได้

ขอแต่เริ่มต้นจากความเป็นจริง อดทนกันสักนิดและเคารพที่มาที่ไปของอดีตกันสักหน่อย วิกฤตรอบใหม่นี้ก็น่าจะสร้างโอกาสให้การเมืองไทยพัฒนาไปสู่ความเข้มแข็งมั่นคงได้อีกระดับ

จากคุณ : Zeq - [ 14 ก.พ. 49 15:32:45 ]