PANTIP.COM : P4157407 จดหมายเปิดผนึก เขียนว่า "ขายหุ้นไป ผมอยากเสียภาษี ใจจะขาด แต่ กฎหมายไม่อำนวย" (อุส่าห์โอนไปโอนมาตั้งหลายรอบนะท่านนายก) []

ความคิดเห็นที่ 1

ช่วงนี้ไม่มีกระแสอะไรร้อนแรงเท่ากระแสเรียกร้องทางจริยธรรมของท่านผู้นำ หลายคนที่สนับสนุนท่านผู้นำก็ถามว่าเอาอะไรเป็นเกณฑ์ในการตัดสิน หลายๆคนก็งงว่า จู่ๆทำไมจึงมีคำๆนี้ให้สังคมขบคิดมาถกมาเถียงกันว่าผู้นำเราสอบตกทางจริยธรรม ได้ไปอ่านตำหรับตำราที่นักวิชาการรวบรวมไว้เมื่อกว่า 20 ปีที่ผ่านมา มีเนื้อหาสาระพอสังเขป ดังนี้
1. คำว่าจริยธรรมและศีลธรรมสองคำนี้ นักการศาสนามักใช้แทนกันเสมอ มีความเข้าใจกันว่าสองคำนี้เขียนต่างกันเท่านั้น
2. ประโยชน์ทางจริยธรรม มีผลต่อการดำเนินชีวิตในด้านส่วนตัว ต่อชุมชน ต่อประเทศชาติ ต่อโลก และเป็นอาหารทางใจ
3. เกณฑ์ตัดสินทางจริยธรรม มีนักจริยศาสตร์วางเกณฑ์ไว้หลายลัทธิ ส่วนใหญ่มุ่งที่ บุคคล สถานที่ เวลา มีรายละเอียดค่อนข้างมาก และมีความยุ่งยากในการที่จะนำมาเป็นเครื่องตัดสินในกรณีที่เป็นปัญหายุ่งยากบางประการ
4. เกณฑ์ตัดสินทางจริยธรรมของนักสังคมวิทยา ได้ให้ทัศนะการตัดสินพฤติกรรมทางจริยธรรมในรูปแบบของปทัสฐานทางสังคมไว้ 3 ประการ คือ
4.1 วิถีประชา(Folkways) เป้นวิถีการดำเนินชีวิตหรือความเป็นอยู่ของคนในสมัยใดสมัยหนึ่ง เป็นธรรมเนียมของคนในสังคมนั้น ใครฝ่าฝืนก็ไม่ได้มีการลงโทษอย่างใด
4.2 จารีต(Mores) เป็นปทัสฐานทางสังคมเกี่ยวกับข้อห้าม ข้อยกเว้น ที่มีผลสะท้อนรุนแรง บางอย่างเป็นเรื่องฝังอยู่ในจิตใจ เป็นเรื่อง ถูก ผิด บุญ บาป โดยไม่ต้องบอกเหตุผล
4.3 กฎหมาย เป็นแนวทางปฏิบัติที่กำหนดโดยรัฐ มีแบบแผน หากไม่ทำตามก็ถูกลงโทษ บางครั้งเอาจารีตไปใช้ในกฏหมายก็มี
5. เกณฑ์ตัดสินจริยธรรมทางพระพุทธศาสนา มีหลักธรรมคำสอนทางพระพุทธศาสนาที่สมารถนำมาเป็นเกณฑ์ตัดสิน เราเรียกว่า สัปปุริสธรรม 7 ประการ (สัปปุริสธรรม คือ ธรรมสำหรับผู้ที่ได้รับการศึกษา อบรมมาดี สำหรับคนดี สามารถตัดสินความถูก ความผิด ได้อย่างสมเหตุ สมผล) มีดังนี้
5.1 ธัมมัญญุตา ความเป็นผู้รู้จักเหตุ คือ รู้ถูก รู้ผิด สมควร ไม่สมควร ควรทำ หรือไม่ควรทำ
5.2 อัตถญุตา ความเป็นผู้รู้จักผล คือผลที่เกิดจากเหตุ เช่น เพราะแก้กฏหมายขายหุ้น ขายหุ้น ประชาชนจึงเรียกร้องทางจริธรรมให้ลาออก- (พูดเอง)
5.3 อัตตัญญุตา ความเป็นผู้รู้จักตน เช่นรู้ว่าเราอยู่ในสถานะอะไร คววรทำแบบอย่างที่ดีอย่างไร
5.4 มัตตัญญุตา ความเป็นผู้รู้จักประมาณ เช่น ประมาณในการแสวงหาเลี้ยงชีพในทางที่ชอบ
5.5 กาลัญญุตา ความเป็นผู้รู้จักกาลเวลา ช่วงเวลาไหนควรประกอบกิจ ช่วงเวลาไหนไม่ควรประกอบกิจ
5.6 ปริสัญญุตา ความเป็นผู้รู้จักชุมชน สังคม และประเทศชาติ และกริยาอาการที่จะต้องประพฤติต่อสังคม ชุมชนนั้นๆ
5.7 ปุคคโลปรัญญุตา ความเป็นผู้รู้จักเลือกบุคคล เป็นคนควรคบหา หรือคนควรละเว้นหรือไม่
6. ในหนังสือเรียนสังคมศึกษารายวิชา ที่เขียนโดย วิทย์ วิศทเวชย์ และเสถียรพงษ์ วรรณปก พิมพ์เมื่อปี 2529 ต่อกรณีการตัดสินทางจริยธรรมเพื่อให้รู้ว่าอะไรควรทำ อะไรไม่ควรทำ วางหลักเกณฑ์ไว้ดังนี้
6.1 ถ้าการกระทำนั้นตัวเองได้ประโยชน์ คนอื่นๆ ไม่เสียประโยชน์ ก็นับว่าควรทำ
6.2 ถ้าการกระทำนั้นตัวเองต้องเสียประโยชน์ แต่คนอื่นๆ ได้ประโยชน์ ก็นับว่าควรสรรเสริญ
6.3 ถ้าการกระทำนั้นตัวเองได้ประโยชน์ และคนอื่นๆ ก็ได้ประโยชน์ ก็นับว่าดีที่สุด
ทีนี้ก็มาอ่านและศึกษาดูว่า ตามหลักการที่เป็นเกณฑ์ตามที่นำมาให้อ่านนี้ ประเด็นที่กำลังถกเถียงว่าผู้นำเราสอบตกเกณฑ์ทางจริยธรรม เป็นไปตามข้อกล่าวหาหรือไม่ อย่างไร คงเป็นคำตอบให้ใครบางคนได้บ้าง..??

จากคุณ : ปางมะผ้า - [ 3 มี.ค. 49 10:38:16 ]