ระบบดี..กับคนดี เป็นคำที่เอามาพูดกันในวงสนทนาตอนนี้บ่อย..เพราะคนยังเคลือบแคลงการทำงานของรัฐบาลในยุคนี้อยู่ โดยเฉพาะในกลุ่มของนักวิชาการ เหมือนยังควานหาจิ๊กซอลที่ขาดหายไปไม่พบ
เวลาเถียงกันมักจะหยิบเอาเรื่องการทำงานที่แวดวงวิชาการยังรับไม่ได้คือ ถูกกฎหมาย แต่ไม่ถูกจริยธรรม
ระบบจะดีอย่างไร..มันก็ถูกสร้างโดยคน และถูกบังคับใช้โดยคน..มาตรฐานของระบบจึงไม่ใช่อยู่ที่แค่เนื้อหาในตัวหนังสือเท่านั้น แต่มันต้องขึ้นอยู่กับผู้ถือบังเหียนหรือขับขี่มันด้วย
ส่วนคนดี..เกณฑ์การกำหนดนั้นขึ้นกับวัฒนธรรมของแต่ละชนชาติ ซึ่งแต่ละสังคมจะสร้างบรรทัดฐานของตัวเองขึ้นมา ความเป็นคนดีทั่วไปของชาวพุทธคือผู้ยึดมั่นในไตรสิกขา..เครื่องตรวจจับชีพจรความดีชาวพุทธจะใช้หลักการสังเกตจากความมีหิริ โอตปะ รวมไปถึงดูจากผลผลิตที่เก็บสะสมไว้ที่เรียกกันว่าต้นทุนทางสังคม
คนดีในปัจจุบันคงต้องปรับสเกลใหม่เพราะค่านิยมในเรื่องคนดีเดี๋ยวนี้เปลี่ยนไป มันเปลี่ยนได้เพราะวิชามาร โดยเฉพาะวิชาการตลาดที่เข้ามาทำลายหน่วยการรับรู้ตามธรรมชาติ ขบวนการขัดเกลาตัวอื่นๆก็กำลังถึงจุดเสื่อม
คนรุ่นใหม่ถูกเครื่องกลไกทางการสื่อสารที่เข้าถึงได้ง่ายกว่า แย่งส่วนแบ่งของพื้นที่การรับรู้ไปจนหมด จนเกิดการสับสนในการเป็นคนดี
คนที่ไม่เคยได้สะสมต้นทุนแห่งความดีเอาไว้เลยหันมาใช้วิธีการรับเหมาผ่านสื่อ ซึ่งสื่อหลังจากประมูลงานได้ก็จะทำการพ่นสีให้ตรงกับสเป็กที่คนสมัยนี้ต้องการ เดี๋ยวก็กลายเป็นคนดีแบบชั่วคราวได้ไม่ยาก
สื่อที่มีอยู่ในวันนี้ เก่งแต่การสร้างกลยุทธในการดูดสตางค์ผู้บริโภค แข่งขันกันพลิกแพลงเกมที่จะสร้างผลกำไรให้ได้มากที่สุด จนมองข้ามความสำคัญของหน้าที่ของตัวเอง และบางโอกาสก็ไม่แคร์ถึงความเสียหายทางศีลธรรม (ดูได้จากภาพที่ปรากฏในหน้าหนังสือพิมพ์ยอดนิยมทั้งหลาย รวมไปถึง TV บางช่อง )
หลายครั้งที่ระบบถูกสื่อพาณิชย์และนักกฎหมายใช้เป็นเครื่องมือให้กับคนมีสตางค์ ด้วยการนำระบบมาพลิกแพลงหาช่องทางเพื่อเข้าไปแสวงหาผลประโยชน์ให้แก่ตนเองและพวกพ้อง บางโอกาสถึงกับคิดเอาระบบใหญ่ของสังคมที่หละหลวมมาฟอกตัว เหมือนต้องการให้เป็นเครื่องยนต์ที่ผ่านการตรวจสภาพแล้ว จึงสามารถนำไปเหมารวมกับคนดีได้
หลายครั้งกฎหมายจึงกลายเป็นเครื่องมือของคนบาป
เมืองไทยเต็มไปด้วยลูกหลานศรีธนญชัยที่แทรกตัวอยู่ในทุกสังคม แต่ชุกชุมมากในหมู่นักการเมือง เพราะนักการเมืองคือกลุ่มคนนักเล่น คำว่าเล่นเป็นคำกิริยาที่แสดงชัดเจนอยู่แล้วว่าไม่จริงใจ ศรีธนญชัยเก่งในเรื่องเล่นสำนวนคำหรือแสวงหากลโกงที่จะเอาชนะคนอื่น นักการเมืองไทยก็เล่นแต่กลเกมเพื่อจะเอาชนะเหมือนกัน ฝ่ายค้านก็สร้างหลุมข่าวเพื่อเป็นกับดักทำลายกระแสของคู่แข่ง ฝ่ายรัฐบาลก็ไม่น้อยหน้าสร้างภาพกลบเกลื่อนรอยแผลเน่าของตนเป็นพัลวัน ..ต่างฝ่ายก็เล่นการเมืองเพื่อความสมประโยชน์ของฝ่ายตน
"...ไม่อยากเห็นการเมืองไทยเอาอำนาจเป็นความถูกต้อง และเอาผลประโยชน์เป็นความยุติธรรม..."
จากคุณ :
ไทยพันธุ์แท้
- [
6 มี.ค. 49 19:29:46
]