ความคิดเห็นที่ 1 เข้าไปแทรกตลอด มีการพูดตลอดว่า กรรมการชุดนี้มีแนวโน้มเป็นรีพลับริกัน กรรมการชุดนี้มีแนวโน้มเป็นเดโมแครต แม้กระทั่งศาลสูงสุด ประธานาธิบดีก็เป็นคนเสนอชื่อต่อสภาคองเกรสให้ตั้งนะ ก็ต่อรองกันน่าดูว่า จะเอาประธานคนไหนขึ้นมานั่ง ก็จะรู้กันในวงการแล้วว่า ผู้พิพากษาคนนี้หัวอนุรักษ์นิยม คนนี้หัวเสรีนิยม ในเมืองไทย ถ้าจะไปบอกว่า องค์กรอิสระ หรือสมาชิกวุฒิสภาไม่มีการเมืองเข้ามาแทรกแซงเลย มันเป็นไปไม่ได้ มันต้องเกิดขึ้นแน่ เพียงแต่ว่าช่วงที่ผ่านมา การเข้าไปกุมวุฒิสภาของฝ่ายการเมืองค่อนข้างจะเบ็ดเสร็จ พอเบ็ดเสร็จแล้วมันเลยไม่ function แต่อีกส่วนหนึ่งเราก็ต้องโทษสมาชิกสภาร่างรัฐธรรมนูญ (ส.ส.ร.) ที่กำหนดการได้มาซึ่งวุฒิสภาว่า จะไม่ให้วุฒิสภามีสังกัด องค์กรอิสระมีการเมืองแทรกแซง ต้องอิสระอย่างแท้จริง เพื่อจะตรวจสอบฝ่ายการเมือง โดย 1.ห้ามหาเสียงเลือกตั้ง 2.ห้ามสังกัดพรรคการเมือง แต่ในความเป็นจริงมันทำไม่ได้ 3.ห้ามสมัครติดต่อกัน 2 สมัย 4.สมาชิกวุฒิสภา ถ้าหมดสมัยก็หมดพร้อมกันเลยทั้งเซ็ต ทั้งที่ความจริงสมาชิกวุฒิสภาส่วนใหญ่จะมีอายุ 6 ปี แล้วค่อยๆ ทยอยออกทุกๆ 2 ปี ฉะนั้นในช่วงเวลาหนึ่งก็จะเป็น 2 ใน 3 ของวุฒิสภาที่จะเป็นสมาชิกเก่าที่มีประสบการณ์ แต่โละทั้งแผง ก็ต้องเริ่มต้นกันใหม่จากศูนย์ มันจะแก้ปัญหาอย่างที่เกิดขึ้นอยู่นี้ได้ยังไง ก็ตรงนี้ไง ให้มันชัดขึ้นมาว่า สมาชิกวุฒิสภา ใครเป็นไทยรักไทย ใครเป็นฝ่ายค้าน ให้มันเห็นๆ กันเลย แล้วเวลาโหวตก็รู้เลย ใครอยู่กับใคร หรือใครอิสระ ไม่ได้บอกให้ต้องอยู่กับพรรคการเมือง แต่อย่าไปห้ามเขาสังกัดพรรค ฉะนั้นคนปกติทั่วไปก็ลงได้ ถ้าอยากจะลง คือการเมืองมันมีแน่ แต่ทำให้การเมืองมันเห็น ถ้าการเมืองในสภาชัดเจนขึ้นมันจะช่วยอะไร มันจะได้รู้ว่าฝ่ายไหนเป็นฝ่ายไหน แล้วการแทรกแซงก็จะเห็นชัดขึ้น คุณก็ด่ากันง่ายขึ้น ประชาชนจะได้ตรวจสอบ เพราะวุฒิสภาใครจะไปตรวจสอบเขาได้ แต่ทุกวันนี้มันไม่รู้เลย ใครเป็นใคร ใครรับเงินรัฐบาลบ้าง หรือมันอาจพอรู้ แต่มันเอ่ยชื่อได้ไหม ฉะนั้น เรื่องการแทรกแซงองค์กรอิสระมันมีมานาน แล้วรัฐธรรมนูญก็ไม่ถูก จะบอกไม่ให้มีเลย มันเป็นไปไม่ได้ แต่ทำยังไงให้มันโปร่งใส ให้มันชัด และพอการเมืองมันผ่านไปเรื่อยๆ นานๆ เข้า ความเป็นวุฒิสภา การสั่งสมประสบการณ์ มันก็จะทำให้ทำงานของมันเอง เหมือนในอเมริกา ถึงแม้จะอยู่พรรคเดียวกันก็ตรวจสอบกันได้ แต่การแทรกแซงที่ว่าแทรกแซงวุฒิสภามากมาย ก็ไม่ได้ 100% ที่ผ่านมากฎหมายที่ผ่านสภาผู้แทนราษฎร เข้าวุฒิสภาก็ติดขัดหลายฉบับ ถูกตีกลับหลายฉบับ อย่างนั้นแล้ว อาจารย์เห็นด้วยกับวาระเร่งด่วนในการปฏิรูปการเมืองรอบ 2 หรือเปล่า มันยังไม่เคลียร์ว่า เขาจะปฏิรูปอะไร แต่ที่เขาชูๆ กันมา มันมีแนวโน้มจะไปสู่ยุคก่อนปฏิรูปการเมืองเสียอีก มันจะถอยหลัง เช่น ถ้าคุณไปปลดล็อก 90 วันให้ ส.ส.ย้ายพรรคได้ อย่างนี้คุณก็จะได้พรรคเล็ก แล้วก็ต้องเป็นรัฐบาลผสมอย่างสมัยก่อน ซึ่งนายกฯ ไม่มีอำนาจ แต่กลุ่มก๊วนการเมืองมีอำนาจ ก็ดูสิว่าสมัยชวน สมัยบรรหาร การเมืองเป็นยังไง เละตุ้มเป๊ะรึป่าว ที่คุณทักษิณพูดก็ถูกว่า ถ้าจะย้อนหลังไปก็เป็นระบบ ‘เกี้ยเซียะ’ ก็คือ อยากได้อะไรก็เคาะประตูห้องนายกฯ ถ้าไม่ให้ก็ไปป่วนในสภา แล้วรัฐบาลก็จะล้ม อยู่ได้ไม่ครบ 4 ปี ก่อนปฏิรูปการเมืองมีรัฐบาลไหนอยู่ครบ 4 ปีบ้าง ไม่มี แต่ล็อก 90 วันก็มีปัญหา ทำให้ส.ส.ไม่อิสระ ต้องอยู่ใต้อำนาจพรรค ก็ไม่อิสระที่จะย้ายพรรคไง ไม่อิสระที่จะต่อรองเอาผลประโยชน์จากหัวหน้าพรรค แต่ถ้าให้ย้ายพรรคได้ มันถอยหลังชัดเจน ให้นักการเมืองใหญ่กว่าพรรค เฉพาะตรงนี้ก็แย่แล้ว แล้วนักการเมืองที่มาจากก๊วนเล็กก๊วนน้อย เป็นกลุ่มผลประโยชน์ ทำงานไม่เป็น คนที่ได้ประโยชน์คือข้าราชการเทคโนแครต พวกปลัดกระทรวง อธิบดี นักการเมืองจะต้องถามข้าราชการว่า จะต้องทำอะไรบ้าง อะไรก็ตามที่ข้าราชการไม่เห็นด้วยรัฐมนตรีก็ไม่กล้าทำ เพราะไม่รู้ว่ามันถูกหรือผิด มันก็กลับไปสู่ระบบการเมืองที่อ่อนแล้วทุกคนก็ได้ประโยชน์ แล้วโดยรวมข้อเสนอก็ไม่ชัดเจน ฟังๆ ดูแล้วเหมือนจะถอยหลังลงคลอง แต่ถ้าการปฏิรูปการเมืองเจาะจงเฉพาะการปรับปรุงเรื่องสมาชิกวุฒิสภา และกระบวนการคัดสรรองค์กรอิสระ อันนั้นน่าจะดีขึ้น แต่ว่าถ้ามันแก้แล้วก็จะถูกผนวกไปหมดทุกเรื่องรวมมิตร จะแก้บางจุดไม่แก้บางจุดคนที่ไม่ได้ประโยชน์ก็ไม่ยอมอีก พูดกันแต่จะปฏิรูปการเมือง ปฏิรูปการเมือง ถามว่าแล้วคุณควบคุมได้ไหมว่า จะปฏิรูปเฉพาะส่วนที่จะทำให้ดีขึ้น * ที่ปฏิรูปแล้วเลวลงจะกันมันออกได้รึปล่าว มีการันตีไหม แต่กระบวนการมันต้องมีส่วนร่วมจากหลายๆ ฝ่าย ช่วยกันพิจารณา ก็หลายฝ่ายนั่นแหละ แต่คนที่ยกมือรับไม่รับคือใคร ส.ส. กับ ส.ว. อาจารย์คิดว่าสถานการณ์ต่างๆ ที่บีบเข้ามาเรื่อยๆ ตอนนี้ถึงทางตันที่ต้องนำไปสู่นายกฯ พระราชทานแล้วหรือยัง มันตันแล้ว ซึ่งนายกฯ พระราชทานจะลงมายังไง ถ้าคุณไม่ฉีกรัฐธรรมนูญ ปัญหาของนายกฯ พระราชทานคืออะไร แล้วมีทางออกอะไรหรือไม่ที่จะไม่ต้องฉีกรัฐธรรมนูญ นายกฯ พระราชทาน มีปัญหาเพราะว่า 1. กฎหมายรัฐธรรมนูญไม่มีช่องให้ จะตั้งนายกฯ ต้องมีสภา สภาไม่มีจะตั้งนายกฯ ได้ยังไง มันมีช่องอยู่นิดเดียว คือ นายกฯ รักษาการพระราชทาน ซึ่งเป็นข้อเสนอของอธิการบดีธรรมศาสตร์ คือให้นายกรัฐมนตรีลาออกจากตำแหน่งนายกฯรักษาการด้วยตัวเอง แล้วก็ตีความทางกฎหมายว่า เกิดช่องโหว่ทางการเมือง ก็ให้ตั้งรักษาการนายกฯ พระราชทาน แต่อันนั้นก็หมิ่นเหม่ว่าจะขัดรัฐธรรมนูญหรือไม่ เพราะตามรัฐธรรมนูญ ถ้าพูดกันตรงๆ ก็คือ ถ้านายกฯ ทักษิณลาออก รองนายกฯ คนอื่นๆ ก็ขึ้นมารักษาการแทน นี่คือตามตัวหนังสือ แต่ถ้าคุณจะเล่นแบบศรีธนญชัย ใช้มาตรา 7 ในรัฐธรรมนูญ .... ก็เอา ถ้าคิดว่ารัฐธรรมนูญฉบับนี้ไม่มีความหมาย จะเล่นยังไงก็ได้ แต่ในความเห็นของผม นายกฯ พระราชทาน หรือรักษาการนายกฯ พระราชทาน มันขัดรัฐธรรมนูญ ต่อให้อ้างมาตรา 7 ก็ไม่ได้ แล้วถ้าคุณจะเอาตรงนี้มันต้องฉีกรัฐธรรมนูญเท่านั้น ฉีกมันก็ฉีกได้หลายวิธี เอาทหารออกมา แล้วประกาศยกเลิกเลยก็ได้ แล้วมีธรรมนูญการปกครองแทน เหมือนสมัย พล.อ.สุจินดา (คราประยูร) มี 19-20 มาตรา โอเคจบ นายกฯ จะเป็นใครก็ได้ เป็นทหารหรือเบื้องบนจะส่งลงมาก็แล้วแต่ จากนั้นก็ตั้งคณะกรรมการร่างรัฐธรรมนูญฉบับใหม่ทั้งฉบับไปเลย ใช้เวลาอีก 1-2 ปีแล้วก็ยุบสภาเลือกตั้งใหม่ อันนี้ก็ย้อนยุคไปสมัยสุจินดา ทำมา 14 ปียังเหมือนเดิม ถ้าตอนนั้นผมมีลูก ลูกอยู่มัธยมแล้วประเทศไทยยังเหมือนเดิม ซึ่งมันก็จะเป็น Pattern เดียวกับหลัง 14 ตุลาเหมือนกัน 20-30 ปีก็ยังเหมือนเดิม ร่างรัฐธรรมนูญกันอยู่นั่นแหละ รัฐธรรมนูญดีแต่ได้นายกฯ ไม่เป็นที่พอใจก็ฉีกมันทิ้งเลย แล้วทางออกควรจะเป็นยังไง ผมก็ไม่รู้ ไม่มีทางออก แต่ดูแล้วนายกฯ ทักษิณคงอยู่ยาก ถ้าท่านไม่ยอมออกเกาะเก้าอี้แน่น ยอมตายคาเก้าอี้ ก็อาจจะมีเลือกตั้ง แต่เลือกตั้งมาแล้วสภามีพรรคเดียว มันก็คงถูกมองว่าเป็นสภาโจ๊ก แล้วจะถูกด่า ถูกต่อต้านไปอีกยาว ปกครองยาก ทำงานไม่ได้ แต่จริงๆ มันมี 2 step คือ stepแรก จะถึงวันที่ 2 เมษารึเปล่า ระหว่างนี้จะถูกยึดอำนาจ หรือนายกฯ ทักษิณถูกเรียกเข้าไปข้างในแล้วบอกให้ลาออกรึเปล่า 19 ล้านเสียงไม่มีความหมายหรอกถ้า 1 เสียงบอกให้ไปเถอะ แล้วก็มีนายกฯ รักษาการ ถ้าไม่ล้มกระดานก็อาจใช้วิธีเลื่อนการเลือกตั้งออกไปอีก 30 วัน แล้วพรรคฝ่ายค้านกลับมาลงเลือกตั้ง มันก็จะไปได้ แต่ จากคุณ : รพินทรนารถ - [ 15 มี.ค. 49 09:53:29 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ผมดูแล้วมีแนวโน้มจะล้มกระดานสูง เพราะตอนนี้ทุกคนจะเอานายกฯ พระราชทานหมดแล้วนี่ ทุกคนเรียกร้องให้ฉีกรัฐธรรมนูญแล้ว แม้กระทั่งหมอเสม (พริ้งพวงแก้ว) หมอประเวศ (วะสี) ระพี สาคริก พวกที่เคยบอกว่ารักประชาธิปไตย พวกที่เคยเรียกร้องรัฐธรรมนูญฉบับนี้ ม็อบก็ใช่ สนธิก็ใช่ จำลองก็ใช่ เรียกร้องจะเอานายกฯ พระราชทาน ตอนนี้คนที่เอารัฐธรรมนูญฉบับนี้มีอยู่คนเดียวคือ คุณทักษิณ คงฉีกรัฐธรรมนูญแน่ ไม่รูปแบบใดก็รูปแบบหนึ่ง อาจจะไม่ใช่ทหารปฏิวัติ แต่เป็นงดใช้รัฐธรรมนูญบางมาตรา อันนี้ก็จะย้อนหลังไปปี 2476 เลย ถ้าอ่านประวัติศาสตร์จะเห็น นายกรัฐมนตรีคนแรก พระยามโนปกรณ์นิติธาดา มีปัญหากับสภา สั่งปิดสภา งดใช้รัฐธรรมนูญบางมาตราและไม่บอกมาตราไหนด้วย ปกครองแบบนั้นอยู่เป็นปี จนเกิดปฏิวัติขึ้นมาโดยพระยาพหลฯ แล้วพระยามโนปกรณ์ฯ ต้องหนีไปอยู่มาเลเซีย พวกนี้เกลียดทักษิณ จะเอาออกให้ได้ โดยไม่ดูว่า กติกามันมีรึเปล่า ฉีกรัฐธรรมนูญทิ้งก็ได้ เอานายกฯ พระราชทานก็ได้ แต่ขอโทษที ต้องรบกวนเบื้องสูงอยู่เรื่อย ไม่อายกันบ้างรึไง พัฒนาการเมืองมาตั้ง 40-50 ปี แก้ปัญหาด้วยตัวเองไม่ได้ทุกที ประชาชนไทยเหมือนเด็ก 3 ขวบ ทะเลาะกัน ชกกัน แล้วแก้ไม่ได้ ร้องไห้บอกพ่อลงมาช่วยห้ามมวยด้วย ร้องหาพ่อทุกที กฎกติกามีก็ไม่ทำตาม พ่อก็ต้องลงมาช่วยทุกที อาจารย์สมศักดิ์ (เจียมธีรสกุล) ก็พูดประเด็นนี้ว่า ถึงที่สุดแล้วในการต่อต้านทักษิณนี้มันจะทำลายระบบ และไปสู่นายกฯ พระราชทาน ซึ่งก็มีบางส่วนของสังคม หรือแม้แต่บางส่วนของกลุ่มพันธมิตรเองก็ตามที่ไม่อยากไปสู่จุดนั้น แต่มันไม่มีทางออก ช่องทางมันปิดหมด ขณะที่สถานการณ์ก็ไปไกลเกินกว่าจะถอย ก็คุณเล่นเกมยังไง เล่นจนจะพัง ถ้าฉีกรัฐธรรมนูญ หรืองดใช้รัฐธรรมนูญบางมาตราก็ต้องอยู่ในสภาพนี้อย่างน้อยปีหนึ่ง แล้วแก้รัฐธรรมนูญออกมาแล้วก็ไม่รู้จะเลวลงหรือเปล่า มองในแง่ดีกระบวนการภาคประชาชนที่เคลื่อนไหวได้สร้างความตื่นตัวทางการเมืองครั้งใหญ่ให้สังคมอีกครั้ง มันอาจจะช่วยให้การเมืองไทยพัฒนาไปอีกขั้น? ผมว่ามันกำลังทำลายแล้วฉีกรัฐธรรมนูญอย่างนี้ จะเอารัฐบาลพระราชทาน ถึงขนาดให้มีทหารออกมา ใช่ไหม หรือคุณจะเถียงอีก * พวกนี้อยากให้ทหารปฏิวัติยึดอำนาจ แล้วเอารัฐบาลพระราชทาน แต่มันมีหลายสายภายใต้กลุ่มเดียว ไม่เป็นเอกภาพ ก็นั่นแหละ แล้วมันจะรวมกันอยู่ได้ยังไง แล้วถ้าใครจะเอาทหารออกมาปฏิวัติ เป็นเผด็จการ คุณก็ต้องไล่มันออก จะไปร่วมกับมันทำไม ก่อนที่ทุกอย่างจะถึงจุดนี้ ตอนที่คัดค้านกันแรกๆ ก็เพียงเรียกร้องให้นายกฯ ลาออก เพราะประเด็นปัญหา ‘จริยธรรม’ แต่นายกฯ ก็ไม่ออก อาจารย์มองประเด็นจริยธรรมยังไง มันเป็นแค่เกมการเมือง ย้อนถามว่า * พวกที่พูดมันมีจริยธรรมสักแค่ไหน อาจารย์มองว่ามันคือเกมการเมือง เกมการเมืองเท่านั้นเอง เล่นตรงนี้เพราะเห็นตรงนี้เป็นจุดอ่อน คุณหมายถึงพรรคฝ่ายค้านใช่ไหม หรือฝ่ายต่อต้าน หมายถึงทั้งหมดทุกฝ่ายที่ชูประเด็นจริยธรรม กรณีการขายหุ้นชินคอร์ปเป็นฟางเส้นสุดท้ายที่ตัดสินจริยธรรมผู้นำ ผู้นำจำเป็นต้องมีจริยธรรมไม่ใช่หรือ ไม่มีจริยธรรมยังไง ไม่เสียภาษีใช่ไหม ก็กฎหมายมันเปิดช่อง ก็ไปแก้กฎหมายสิว่า ต่อไปนี้ซื้อขายหุ้นโดยส่วนบุคคลมีกำไรต้องเสียภาษี อันที่จริงกฎหมายนี้ผมก็ไม่เห็นด้วยอยู่แล้ว ที่ขายหุ้นไม่ต้องเสียภาษี ค้านไปตั้งแต่แรกแล้ว มันดันออกมา แต่นี่เป็นกฎหมายที่ปล่อยกันมาตั้งนานแล้ว และคนอื่นเขาซื้อขายกันมาตั้งเยอะโดยที่ไม่เสียภาษีเลย มากกว่านี้ด้วยซ้ำ มือถือที่ถูกซื้อไปแล้ว ก็คือ ดีแทค โดยบริษัทเทเลนอร์ของนอร์เวย์ วิธีการเหมือนกันเลย ทำไมไม่เห็นต่อต้าน นั่นก็สัมปทานขององค์การสื่อสารของประเทศไทย แต่คราวนี้ทำไมต่อต้านกันจัง กลัวทุนสิงคโปร์ไม่กลัวทุนนอร์เวย์เหรอ ฝ่ายต่อต้าน ม็อบลองไปดูบางคนขายหุ้นก็ไม่ได้เสียภาษี หนังสือพิมพ์มติชน บางกอกโพสต์ เดอะเนชั่น อยู่ในตลาดหุ้น คนที่ถือหุ้นพวกนี้ขายหุ้นได้กำไรก็ไม่ได้เสียภาษีเหมือนกัน นี่คือช่องโหว่ของกฎหมาย แต่นายกฯ ไปใช้ช่องโหว่ของกฎหมายเลี่ยงการจ่ายภาษี ซึ่งมันก็แย่ ผมรู้สึกว่ามันแย่ มันก็เป็นจุดพลาดของแก ผมว่าแกก็แย่ จริงๆ ไม่มีความจำเป็นต้องไปหลบเลี่ยงภาษีเลย ให้ตายเถอะ ถึงหักภาษีแล้วก็ยังรวยเละ แกไม่น่าทำ ไม่น่าเลี่ยงภาษีอย่างถูกกฎหมาย ซึ่งด่าตรงนี้ มันโอเค แล้วการแก้กฎหมายการประกอบกิจการโทรคมนาคม คนที่ตั้งเรื่องแก้ก็คือรัฐบาลชวน คนเสนอให้แก้ก็คือ บริษัทเอกชน 4-5 แห่งที่เขาต้องการเพิ่มทุน แล้วมันก็ยืดเยื้อมาจนรัฐบาลนี้ แก้สัดส่วนผู้ถือหุ้นต่างชาติจาก 25% เป็น 49% น่ะหรือ ใช่ แสดงว่าอาจารย์ไม่ได้มองเหมือนคนอื่นๆ มองว่ามันเป็นการแก้กระชั้นชิดเพื่อรองรับธุรกรรมของนายกฯ คนที่ต่อต้านมันก็จับแพะชนแกะ แล้วก็ออกมาในรูปนี้ คุณต้องมองภาพทั้งหมด ต้องรู้ประวัติแล้วก็จะรู้เองว่าเหตุการณ์ที่ออกมาเป็นการเอาเหตุการณ์ต่างๆ มาปะติดปะต่อเป็นเรื่องขึ้นมา แต่ถ้าเอาข้อมูลมายันกันนะ มันก็ตกเกือบหมด แต่ประเด็นเรื่องแทรกแซงองค์กรอิสระ แทรกแซงวุฒิสภา อันนี้ต้องด่ามากๆ ต้องช่วยกันด่า เพื่ออะไร เพื่อให้มันพัฒนา ให้รู้ว่าวุฒิสภาควรเป็นอิสระจากการเมืองระดับหนึ่ง เพื่อตรวจสอบฝ่ายบริหาร ตรวจสอบสภาผู้แทนราษฎรไปในตัวด้วย แต่จะบอกว่าคุณแทรกแซงแล้วต้องออกไปเลย มันไม่ได้ เหตุผลมันไม่พอ ไม่ว่าจะเป็นรัฐบาลไหน เป็นประชาธิปัตย์ ผมก็เชื่อว่าเขาจะแทรกแซงวุฒิสภา เพราะมันเป็นการเมือง ด้วยเงื่อนไขของรัฐธรรมนูญที่เอื้อ ด้วยธรรมชาติของนักการเมือง เพราะมันไม่อยากให้ใครเอาไฟมาส่อง เพราะส่องแล้วกินข้าวไม่สะดวก เพราะฉะนั้นต่อให้ไม่ใช่รัฐบาลทักษิณมันก็ต้องแทรกแซง ถ้าอย่างนั้นขอข้ามไปประเด็นเศรษฐกิจ อาจารย์ช่วยวิเคราะห์การดำเนินนโยบายของรัฐบาลทักษิณหน่อยว่าที่ผ่านมามันเป็นยังไง รัฐบาลคุณทักษิณก็มีวิสัยทัศน์ที่ชัดเจนว่า จะให้ประเทศไทยเจริญไปในระดับเดียวกับสิงคโปร์ มาเลเซีย ไต้หวัน แล้ววิธีการที่เขาจะทำก็คือ การเปิดเสรีการค้า การลงทุน ผ่าน WTO, FTA แล้วก็ปรับโครงสร้างต่างๆ เปิดตลาดให้การแข่งขันจากต่างประเทศเข้ามา แล้วการแข่งขันจะบีบให้ผู้ประกอบการไทยต้องถีบตัวเอง ในแง่นี้พอเปลี่ยนมันก็จะค้าขายได้มากขึ้น ส่งออกได้มากขึ้น มีการเติบโตทางเศรษฐกิจ แล้วคุณทักษิณก็ โฟกัสอยู่ที่การเติบโตทางเศรษฐกิจ เพราะเป็นตัวตัดสินว่าประเทศไทยเจริญหรือไม่ อย่างนี้ก็เข้ากับ concept ของอาจารย์ว่ามันคือทุนนิยมที่พัฒนาแล้วหรือเปล่า ทุนนิยมที่เจริญแล้วมันต้องมีอย่างอื่นด้วย มันไม่ใช่มีจีดีพีเยอะๆ อย่างเดียว มันต้องมีกระบวนการเสริมอื่นๆ ด้วย ต้องมีโครงสร้างพื้นฐานที่รองรับ คือ เมกะโปรเจกต์ที่จะทำอยู่ ต้องยกเครื่องใหม่หมด ระบบรถไฟฟ้า ถนนหนทาง สนามบิน ท่าเรือ มันจะเจริญไม่ได้ถ้าไม่มีของพวกนี้ ระบบกฎหมาย ระบบภาษี ภาษีนำเข้าสูงมากก็ต้องทยอยลด การส่งออกที่มันติดกฎเกณฑ์สารพัดอย่าง การลงทุนจากต่างประเทศที่จะเข้ามา การจ่ายใต้โต๊ะต้องมีน้อยหรือไม่มี แล้วกระตุ้นให้อุตสาหกรรมยกระดับขึ้น ที่มีมูลค่าต่ำก็ต้องขยายไปสู่ที่มีมูลค่าสูงขึ้น ถ้าวิชั่นทางเศรษฐกิจชัดเจนแบบนี้ แต่ระบบการบริหาร การเมืองมีปัญหาผูกขาดอย่างที่เห็น มันจะไปกันได้ไหม มันจะผลักดันไปสู่ทุนนิยมโลกาภิวัตน์ที่พัฒนาแล้วอย่างที่อาจารย์ว่าได้หรือ การเมืองที่ยังมีปัญหาอยู่ขณะนี้ คือมีวุฒิสภาที่ยังไม่สมประกอบ องค์กรอิสระยัง จากคุณ : รพินทรนารถ - [ 15 มี.ค. 49 09:54:24 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ไม่ทำงานเต็มที่อย่างที่บอก และที่สำคัญคือ คนยังไม่เข้าใจยุทธศาสตร์พวกนี้ แต่โครงสร้างทางการเมืองกับเหตุการณ์ทางการเมืองคนละอันกันนะ โครงสร้างทางการเมืองในภาพรวมตามรัฐธรรมนูญนี้ ผมว่า 90% โอเคนะ หมายถึง โครงสร้าง วิธีการปฏิบัติ หลักกฎหมายทั้งหมดที่เกี่ยวข้องกับการเมืองไทย ตั้งแต่การเลือก ขึ้นไปถึงศาล ถึงสภา ผมว่าโอเคแล้วกับการพัฒนาทุนนิยม มันติดปัญหาอยู่ 5-10% ก็มาแก้กันที่องค์กรอิสระ ที่วุฒิสภา แต่การเล่นหรือการต่อสู้ทางการเมืองที่เกิดขึ้นขณะนี้เป็นอุปสรรคต่อการพัฒนาโลกาภิวัตน์อย่างแน่นอน แสดงว่าอาจารย์มองว่า การจะไปสู่โลกาภิวัตน์หรือไม่นี้ขึ้นอยู่ที่ตัวทักษิณเลยหรือ เอาอย่างนี้ ถ้าคุณเอาทักษิณออกจะมีใครทำอีก หรือต่อให้มีคนใหม่ขึ้นมา ใครจะกล้าทำอย่างนี้อีก ถ้าทำแล้วถูกต่อต้าน เปิดเอฟทีเอ ดับเบิลยูทีโอ เพิ่มสัดส่วนให้ต่างชาติถือหุ้นได้ ถูกด่าว่าขายชาติหมด ใครจะกล้าทำอีก อาจารย์มองว่ามันเป็นไม่ได้ที่จะไม่เอาเรื่องเหล่านี้ ก็ต้องถามคนที่ต่อต้านว่า คุณเชื่อว่ามันเป็นไปได้หรือเปล่าล่ะ แต่ผมเชื่อว่ามันเป็นไปไม่ได้ แต่มันก็อาจจะได้นะ คุณจะอยู่อย่างนี้ก็ได้ แต่คุณก็เป็นฟิลิปปินส์ เป็นพม่า มันไม่มีใครที่ไม่เอาโลกาภิวัตน์แล้วจะอดตาย มันไม่ถึงขนาดนั้น แต่คุณก็จะอยู่อย่างด้อยพัฒนา แล้วตอนนี้มันมีคำพูดในหมู่คนต่างชาติที่ผมรู้จักกันแล้วว่า TPI ประเทศไทย TPI ไม่ใช่ TPI ของคุณประชัย (เลี่ยวไพรัตน์) นะ แต่เวลาพูดถึงเอเชีย พูดถึงอาเซียนจะมี 3 ประเทศ TPI คือ Thailand Philippines Indonesia เขาจัดประเทศไทยอยู่ในกลุ่มนี้ นั่นคือทิศทางสังคมไทยจะเอาหรือไม่เอาโลกาภิวัตน์ แต่ถ้าพูดถึงพลังทางการเมืองของสังคมที่กำลังสู้กันอยู่ มันเป็นการต่อสู้ระหว่างชนชั้นล่าง คนในชนบทฝ่ายหนึ่ง กับพวกชนชั้นนำในเมืองทั้งหมดอีกฝ่ายหนึ่ง ตั้งแต่พวกจารีตนิยม พวกนายทุนเก่า ชนชั้นกลางที่มีการศึกษา นักศึกษา นักวิชาการ ประเด็นคือ เอาหรือไม่เอาทักษิณ สิ่งที่เกิดขึ้นในระยะ 3-5 ปีก็คืออันนี้ ชนชั้นกลางในเมืองจำนวนมากสูญเสียสถานภาพ สูญเสียอำนาจมาโดยตลอด พวกจารีตนิยมก็ถูกลดความสำคัญลง กลุ่มทุนเก่าผูกขาดก็เสียผลประโยชน์จากการเปิดเสรี FTA กลุ่มนักวิชาการ เทคโนแครต ก็เสียสถานภาพ ถูกกด จากเมื่อก่อนนี้สมัยประชาธิปัตย์ รัฐบาลตัวจริงคือ เทคโนแครต นักการเมืองก็ต้องถามท่านปลัดมีเรื่องอะไรให้ทำมั่ง คนบริหารประเทศคือ ปลัดกระทรวงกับอธิบดี มาถึงสมัยนี้ พวกนี้ถูกทำลายอำนาจไปหมด ถ้าไม่ทำตามปลดออก ย้ายออก ย้ายข้ามกระทรวงยังได้ เมื่อก่อนย้ายข้ามกระทรวงต้องฆ่ากันตาย นักวิชาการก็กลายเป็นแค่คนสอนหนังสือ ไม่มีราคาเลย จากที่เคยเป็นที่ยอมรับของนักการเมือง กลุ่มมุ้งการเมืองรุ่นเก่า สมัยก่อนมีอำนาจมาก เพราะพรรคการเมืองเล็ก มีหลายพรรค ฉะนั้น ที่ทักษิณทำมาตลอด 5 ปีคนในเมืองเสียทั้งนั้น กลุ่มเหล่านี้เสียประโยชน์จากการเมืองใหม่ที่เปิดช่องให้ประชาชนระดับล่างได้เลือกนายกฯ โดยตรงผ่านปาร์ตี้ลิสต์ คุณดูพรรคการเมือง ดูปาร์ตี้ลิสต์เบอร์ 1 คือใคร ก็เท่ากับเลือกนายกฯ แล้วใบเลือกตั้งปาร์ตี้ลิสต์กับ ส.ส.เขตก็กาแยกกัน ฉะนั้น นายกฯ คนนี้จึงเป็นคนที่มาจากเสียงของคนข้างมากทั่วประเทศ แล้วนายกฯ คนนี้เขาเข้ามาก็เอาประโยชน์ไปให้คนชั้นล่าง แต่ประโยชน์จะยืนยาวหรือไม่ก็เป็นอีกเรื่องหนึ่ง ทั้งโครงการเอื้ออาทร กองทุนหมู่บ้าน เงินกู้ ต่างๆ คนชั้นล่างได้ประโยชน์เป็นครั้งแรก แต่เขาจะหายจนหรือเปล่า มันอีกเรื่อง แล้วอาจารย์มองยังไง คนอาจจะมองในแง่ของคนในเมืองก็ได้ เฮ้ย มันเป็น การติดสินบนซื้อใจ หลอกชาวบ้านให้มาเลือก แต่ถ้าคุณมองจากมุมชาวบ้าน พวกอยู่ในชนบท ชนชั้นล่างในเมือง ไม่เคยมีอำนาจอะไรเลย ถูกตำรวจรังแกตลอด ถูกคนรวย คนชั้นกลางกดหัวมาตลอด ไปสถานที่ราชการก็ถูกกดหัวมาตลอด พรรคการเมืองมาให้ประโยชน์ก็ตอนเลือกตั้ง แจกเงิน จะเอาลูกเข้าโรงเรียน ไม่มีเงินก็ต้องไปขอส.ส. ชีวิตแทบจะไม่มีอะไรเลย ระยะเวลา 30 40 ปี 60 ปี ที่ผ่านมาชาวบ้านอยู่อย่างนี้ ไม่เคยได้อะไร แต่อยู่ๆ ปุ๊บก็มีกองทุนหมู่บ้านเข้ามาแล้ว มี 30 บาทรักษาทุกโรค แต่ก่อนนี้เจ็บป่วยเข้าโรงพยาบาลรัฐ รอตั้งแต่เช้าถึงเย็น ค่ายาทุกบาทคุณต้องออกเอง ร้อย สองร้อย ห้าร้อย คนชั้นกลางอย่างเรา มันไม่ใช้หรอก โหย มันแย่ มันห่วย เราไม่จำเป็นต้องใช้เราก็เลยไม่เห็นความสำคัญ คนในเมืองมันไม่เคยเข้าใจคนชั้นล่าง ที่ชีวิตมัน ขอโทษนะ ‘โคตรทุกข์’ ชาวบ้านข้างล่าง ไม่มีอะไรประกันเลย เจ็บป่วย การศึกษา ทำมาหากินอะไรก็ไม่ได้ แต่แล้วมาวันนี้ 5 ปีมานี้ ทักษิณก็ให้เขา 30 บาทรักษาทุกโรค พักชำระหนี้ ให้เงินกู้ปลอดดอกเบี้ย บ้านเอื้ออาทร เป็นครั้งแรกที่เขาได้ แต่มีความกังวลไม่น้อยเลยว่า เขาบอกว่าในระยะยาวการเปิดเสรี หรือการผลักดันประเทศไปสู่โลกาภิวัตน์ สุดท้ายแล้วมันจะย้อนกลับมาทำร้ายคนรากหญ้า นี่คือความเข้าใจผิด อันนี้เป็นสิ่งที่กลุ่มต่อต้านโลกาภิวัตน์อ้างมาตลอดว่า โลกาภิวัตน์ทำร้ายคนจน จริงๆ ไม่ใช่ มันจะทำร้ายหรือไม่ทำร้าย ขึ้นอยู่กับการบริหารของรัฐบาล ไม่ใช่การค้าเสรีอย่างเดียว ตัวทุนนิยมเอง capitalism หรือโลกาภิวัตน์ มันไม่เห็นแก่หน้าคนจนหรือคนรวย นี่คือสิ่งที่คนไม่เข้าใจทาสแท้ของทุนนิยม ไม่ได้ไปอ่านเศรษฐศาสตร์การเมืองจริงๆ แต่ว่าคนรวยมีอำนาจ มีโอกาสในการเข้าถึงทุกอย่างมากกว่า มันไม่เกี่ยวหรอก คุณกำลังพูดถึงทุนนิยมโลกาภิวัตน์สิครับ ไม่ใช่ทุนนิยมผูกขาด ทุนนิยมโลกาภิวัตน์ที่มีการแข่งขันกันนี่นะ คนที่จะอยู่ได้ คนที่จะรวยได้มันต้องเก่ง มันต้องลดต้นทุน ผลิตสินค้ามีคุณภาพ มันถึงจะครองตลาดได้ ถ้าใครมาทำได้มันก็ได้ไป ดังนั้น ต่อให้คุณเป็นทุนใหญ่ ต้นทุนคุณแพง สินค้าคุณห่วย แล้วรัฐบาลไม่คุ้มครองนะมันเจ๊ง เดี๋ยวรายใหม่ก็เข้ามา ทาสแท้ของทุนนิยมมันไม่เห็นแก่หน้าใคร เพราะเหตุนี้มันจึงมีการเพิ่มการผลิต ลดต้นทุน เพิ่มคุณภาพสินค้า ประเทศที่มันเจริญแล้วมันจึงรวยขึ้นเรื่อยๆ เพราะมันมีการแข่งขัน รายเก่าไป รายใหม่มา 20-30 ปีที่แล้วบริษัทคอมพิวเตอร์ที่ใหญ่ที่สุดคือ ไอบีเอ็ม แต่วันนี้ไม่ใช่แล้ว เพราะมันมีการแข่งขัน ทีนี้ปัญหาอยู่ที่ว่า พอมีการพัฒนามีการแข่งขัน นายทุนคนชนะก็รวย คนแพ้มันก็เจ๊ง ทีนี้รวยแล้วทำยังไง รวยแล้วก็ต้องกระจายความรวยให้คนอื่น นี่คือหน้าที่ของการเมือง โลกาภิวัตน์ และระบบเศรษฐกิจทุนนิยม ไม่มีหน้าที่ และมันไม่ต้องการที่จะกระจายความรวย มันมีหน้าที่สร้างความรวย แต่คนที่จะเอาความรวยนี้ไปกระจายให้คนอื่นคือรัฐบาล รัฐบาลต้องจัดเก็บภาษี ต้องจัดระบบต่างๆ ที่ทำให้คนรวยนั้นแบ่งมาให้คนอื่นอย่างถูกกฎหมาย ประเทศอื่นเขาไปกับโลกาภิวัตน์แล้ว ทำไมเขาไม่เห็นต้องกลัวว่าคนจนประเทศเขาจะต้องซวย แต่ปัญหาที่เกิดขึ้นในประเทศด้อยพัฒนาทั้งหลายก็คือ เมื่อเปิดตลาดโลกาภิวัตน์ขึ้นมาแล้ว มีทุนนิยมขึ้นมาแล้ว รัฐบาลมันห่วย ถูกครอบงำด้วยคนไม่กี่ตระกูล ก็ไม่กระจายความรวย คนก็ต้องไปด่ามัน ไปด่ารัฐบาล ด่านักการเมือง ไม่ใช่ไปด่าโลกาภิวัตน์ ถ้าคุณไม่เอาโลกาภิวัตน์ ไม่เอาการค้า ไม่เอาต่างชาติ คุณไม่มีทรัพย์สินจะเอามาแจก คุณไม่มีความรวยไปแจก คุณต้องสร้างความรวยก่อน แล้วเอาไปแจก นี่คุณเล่นไม่ทำอะไรเลย ระบบสังคมนิยมมันเจ๊งเพราะอะไรรู้ไหม มันไม่ได้ผลิตอะไร พอไม่ได้ผลิตอะไร มันไม่มีรายได้ พอไม่มีรายได้ทุกคนก็จนเหมือนกันหมด เพราะฉะนั้นคุณต้องสร้างมันขึ้นมาก่อน แล้วหาวิธีการที่จะกระจาย ภาษีที่ดิน ภาษีมรดก ทำไมไม่ออกวะประเทศไทย เราไม่กล้าออกเพราะมันกระทบคนรวย .................................................................................... สัมภาษณ์ พิชิต ลิขิตกิจสมบูรณ์ คณะเศรษฐศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ (มธ.) 9-10 มีนาคม 2549 จากคุณ : รพินทรนารถ - [ 15 มี.ค. 49 09:54:47 ]

ความคิดเห็นที่ 4 จัดหน้า หน่อย อย่างนี้อ่านยาก จากคุณ : bob_bob - [ 15 มี.ค. 49 10:06:49 ]

ความคิดเห็นที่ 5 คุณ bob_bob ขออภัยครับ ไม่ชำนาญ จากคุณ : รพินทรนารถ - [ 15 มี.ค. 49 10:10:02 ]

ความคิดเห็นที่ 6 ว้าว ยาวมาก จากคุณ : Boon-Kwang - [ 15 มี.ค. 49 10:12:19 ]

ความคิดเห็นที่ 7 สาธุ พ่อมหาจำเริญ ยังเป็นที่พึ่งที่หวัง ให้ชาวบ้านได้เหมือนเดิม นะลูกหลาน พ่อปรีดี... ขอได้รับความเคารพจาก พิเภก ด้วยความทราบซึ้งด้วยนะพ่อนะ สมเป็นผู้มีความรู้ความสามารถ ให้ชาติให้ประชาได้พื่งพา ฝากผี ฝากไข้ ขอให้พ่อเจริญๆ อนาคตสดใส ร่ำรวยเป็นใหญ่ ไม่อับไม่จน ขอให้เป็น เจ้าคน นายคน พ้นโรคพ้นภัย คิดอ่านทำอะไร  ขอให้สำเร็จ พ่อรักประชาธิปไตย ขอให้พ่อเป็นใหญ่ ดูแลประชาไทย ให้ก้าวหน้าสถาพร... . จากคุณ : เภก คำนับ (พิเภกอินเตอร์) - [ 15 มี.ค. 49 10:15:24 ]

ความคิดเห็นที่ 8 เป็นความเห็นที่ผมคิดว่าเป็นกลางดีนะครับ ตีแสกหน้า ศ. ดร. ทางรัฐศาสตร์หลายคนที่กำลังทำให้หลายๆฉีกรัฐธรรมนูญ แต่เหนือสิ่งอื่นใด กลุ่มคนพวกนั้นกำลังทำให้พระบาทสมเต็จพระเจ้าอยู่หัวกระทำการขัดรัฐธรรมนูญ โชคดีที่ผมไม่เคยได้เรียนกับพวกนักรัฐศาสตร์เหล่านั้น และผมก็เชื่ออีกเช่นกันว่าบทความอย่างนี้จะไม่ได้รับการเผยแพร่ในสื่อกระแสหลักที่ อ้างตัวว่าเสนอข่าวอย่างรอบด้านไม่ จากคุณ : littlegodfather - [ 15 มี.ค. 49 10:15:30 ]

ความคิดเห็นที่ 9 เนื้อหาดีมากเลยครับ...ผมว่า เหมาะแก่การ พิมพ์แล้วเก็บไว้อ่าน...หรือไว้อ้างอิงกับเหตุการณ์การเมืองขณะนี้...เอาไว้ในวันหน้า นำกลับมาเทียบวิเคราะห์ได้ครับ... จากคุณ : juldas (juldas) - [ 15 มี.ค. 49 10:19:41 ]

ความคิดเห็นที่ 10 ขอบอกว่าตาลายมาก จากคุณ : ชอบคนดี - [ 15 มี.ค. 49 10:29:36 ]

ความคิดเห็นที่ 11 ใครด่าทักกี้ได้ถือว่าเท่ นี่ไงค่านิยม แต่ด่าโดยจำขี้ปากเขามา มันก็คำเก่าของเขา สุดท้ายเขาก็รู้ว่าโง่ เป็นได้แค่พวก"จำขี้ปากเขามา" จากคุณ : ทอนกิด - [ 15 มี.ค. 49 10:54:38 ]

ความคิดเห็นที่ 12 เข้าใจนบทความของ อาจารณืพิชิต 60%ของบทความและในความคิดเห็นส่วนตัวประเทศ เรายังต้องอาศัยเงินทุนและเทคโนโลยีต่างชาติ เพราะเราไม่มีนำมันเหมือน มาเลเซีย และไม่สามารถคิดเทคโนโลยีได้เหมือนเกาหลีญี่ปุ่น ฉะนั้นเมื่อเราเข้าสู่ระบบทุนนิยมแล้วต้องปรับตัวเรียนรู้ และต้องรู้ให้ทันทั้งเทคโนโลยีการบริหาร เงินทุนจนสามารถเป็นผู้ผลิตได้เองจนต่างประเทศยอมรับ อย่าชาตินิยมแบบ PHILIPPINESผมไม่อยากให้ประเทศเรา อยู่ในกลุ่ม TIP ที่ต้องได้รับการช่วยเลือตลอดไป เรามาไกลแล้ว จากคุณ : gunfire - [ 15 มี.ค. 49 11:13:21 ]

ความคิดเห็นที่ 13 ข้อความของ จขกท.(1 คือใคร ก็เท่ากับเลือกนายกฯ แล้วใบเลือกตั้งปาร์ตี้ลิสต์กับ ส.ส.เขตก็กาแยกกัน ฉะนั้น นายกฯ คนนี้จึงเป็นคนที่มาจากเสียงของคนข้างมากทั่วประเทศ แล้วนายกฯ คนนี้เขาเข้ามาก็เอาประโยชน์ไปให้คนชั้นล่าง แต่ประโยชน์จะยืนยาวหรือไม่ก็เป็นอีกเรื่องหนึ่ง ทั้งโครงการเอื้ออาทร กองทุนหมู่บ้าน เงินกู้ ต่างๆ คนชั้นล่างได้ประโยชน์เป็นครั้งแรก แต่เขาจะหายจนหรือเปล่า มันอีกเรื่อง มันเป็น การติดสินบนซื้อใจ หลอกชาวบ้านให้มาเลือก แต่ถ้าคุณมองจากมุมชาวบ้าน พวกอยู่ในชนบท ชนชั้นล่างในเมือง ไม่เคยมีอำนาจอะไรเลย ถูกตำรวจรังแกตลอด ถูกคนรวย คนชั้นกลางกดหัวมาตลอด ไปสถานที่ราชการก็ถูกกดหัวมาตลอด พรรคการเมืองมาให้ประโยชน์ก็ตอนเลือกตั้ง แจกเงิน จะเอาลูกเข้าโรงเรียน ไม่มีเงินก็ต้องไปขอส.ส. ชีวิตแทบจะไม่มีอะไรเลย ระยะเวลา 30 40 ปี 60 ปี ที่ผ่านมาชาวบ้านอยู่อย่างนี้ ไม่เคยได้อะไร แต่อยู่ๆ ปุ๊บก็มีกองทุนหมู่บ้านเข้ามาแล้ว มี 30 บาทรักษาทุกโรค แต่ก่อนนี้เจ็บป่วยเข้าโรงพยาบาลรัฐ รอตั้งแต่เช้าถึงเย็น ค่ายาทุกบาทคุณต้องออกเอง ร้อย สองร้อย ห้าร้อย คนชั้นกลางอย่างเรา มันไม่ใช้หรอก โหย มันแย่ มันห่วย เราไม่จำเป็นต้องใช้เราก็เลยไม่เห็นความสำคัญ คนในเมืองมันไม่เคยเข้าใจคนชั้นล่าง ที่ชีวิตมัน ขอโทษนะ ‘โคตรทุกข์’ ชาวบ้านข้างล่าง ไม่มีอะไรประกันเลย เจ็บป่วย การศึกษา ทำมาหากินอะไรก็ไม่ได้ แต่แล้วมาวันนี้ 5 ปีมานี้ ทักษิณก็ให้เขา 30 บาทรักษาทุกโรค พักชำระหนี้ ให้เงินกู้ปลอดดอกเบี้ย บ้านเอื้ออาทร เป็นครั้งแรกที่เขาได้ แต่มีความกังวลไม่น้อยเลยว่า เขาบอกว่าในระยะยาวการเปิดเสรี หรือการผลักดันประเทศไปสู่โลกาภิวัตน์ สุดท้ายแล้วมันจะย้อนกลับมาทำร้ายคนรากหญ้า นี่คือความเข้าใจผิด อันนี้เป็นสิ่งที่กลุ่มต่อต้านโลกาภิวัตน์อ้างมาตลอดว่า โลกาภิวัตน์ทำร้ายคนจน จริงๆ ไม่ใช่ มันจะทำร้ายหรือไม่ทำร้าย ขึ้นอยู่กับการบริหารของรัฐบาล ไม่ใช่การค้าเสรีอย่างเดียว ตัวทุนนิยมเอง capitalism หรือโลกาภิวัตน )     ผมค่อนข้างเห็นด้วยกับ จขกท หรือความคิดเห็นของท่านอาจารย์พิชิต ลิขิตกิจสมบูรณ์ คณะเศรษฐศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ โดยเฉพาะในข้อความที่ว่า (กลุ่มต่อต้านโลกาภิวัตน์อ้างมาตลอดว่า โลกาภิวัตน์ทำร้ายคนจน จริงๆ ไม่ใช่ มันจะทำร้ายหรือไม่ทำร้าย ขึ้นอยู่กับการบริหารของรัฐบาล ไม่ใช่การค้าเสรีอย่างเดียว) ใช่ไม่ว่าจะอ้างระบบอะไร มันขึ้นอยู่กับความจริงใจของการทำงาน ถามคนจนที่มีอยู่ค่อนข้างมากในประเทศเขาไม่เข้าใจหรอก อะไรคือโลกาภิวัฒน์ แต่เขาเห็นรัฐบาลทำ มันเป็นรูปธรรม จับต้องได้ มีผลถึงชีวิตเขา เราสร้างบ้าน เราต้องสร้างรากฐานให้แข็งแรงก่อน เหมือนกันสร้างคนในชาติให้มีความรู้ สร้างรากฐานโดยเฉพาะเศรษฐกิจให้เข้มแข็งก่อน แล้วอย่างอื่นก็ตามมา ค่อย ๆพัฒนาไป แก้ไขเมื่อ 15 มี.ค. 49 11:22:04 จากคุณ : ชอบคนไทย - [ 15 มี.ค. 49 11:21:05 ]

ความคิดเห็นที่ 14 เมื่อวานได้คุยกับลูกค้าเก่าเป็นนักอาสาพัฒนาชุมชน เป็นคนที่มีอุดมการณ์มากถึงมากที่สุดเท่าที่เคยเห็นในชีวิต มุ่งมั่นที่จะแก้ไขปัญหาความยากจนให้ชาวบ้าน แกทำพวกโครงการกองทุนหมู่บ้าน โครงการเสริมสร้างรายได้ OTOP อะไรเนี่ย เลยถามแกดูว่าคิดยังไงกับปัญหาการเมืองในตอนนี้ แกบอกว่า แกก็ไม่เห็นด้วยเรื่องประท้วง จริงๆแล้วโครงการหลายๆอย่างของทักษิณช่วยแก้ไขปัญหาความยากจนให้ชาวบ้านได้จริงๆ  ชาวบ้านตอนนี้มีชีวิตความเป็นอยู่ดีขึ้นกว่าเดิมมาก แกบอกชาวบ้านส่วนมากรักทักษิณและเสียใจมากที่มีคนมาขับไล่ทักษิณของเขา จากคุณ : ชอบคนดี - [ 15 มี.ค. 49 11:59:13 ]

ความคิดเห็นที่ 15 ดีใจครับที่พบแนวความคิดความเห็นที่คล้ายๆกันอีกครั้งในบอร์ดแห่งนี้  สำหรับผม และท่านอื่นๆที่มีอายุสัก 40 ปีขึ้นไป  น่าจะเข้าใจเหตุการณ์ต่างๆที่กำลังเกิดขึ้นในประเทศไทยได้  ขออนุญาต Copy ความเห็นที่ผมตอบลงในบอร์ดนี้เมื่อวันที่ 3 มี.ค 49 และ 14 มี.ค. 49 อีกครั้งนะครับ.... ================================= 3 มี.ค. 49 ตอบคุณ#15 ด้วยความรู้ทางสังคมศาสตร์-เศรษฐศาสตร์-จิตวิทยา ที่มีอยู่เพียงน้อยนิดของผม  คงไม่สามารถวิเคราะห์ความรู้ความคิดของอจ.กลุ่มนี้ได้หรอกครับว่าเป็นเด็กแนว "สังคมนิยม" (ระบอบการปกครองแบบคอมมิวนิสต์) หรือเด็กแนว "ทุนนิยม" (ระบอบการปกครองแบบประชาธิปไตย)   ในแนวคิดผมเองเห็นว่า  ไม่ว่าจะเป็นระบอบการปกครองแบบใด และใช้ฐานระบบเศรษฐกิจรูปแบบใด  ในสองประเภทนี้   มันจะเป็นไปตาม "เวลา และเงื่อนไขทางประวัติศาสตร์" โดยธรรมชาติของมันเอง   ขอให้พิจารณาจากจีนแผ่นดินใหญ่  ที่ผ่านยุคสมัยของการปกครองแบบกษัตริย์ เข้าสู่ระบอบคอมมิวนิสต์ และย่างก้าวสู่การปกครองแบบ "หนึ่งประเทศสองระบบ" เพื่อ "เร่งฝีเท้า"เข้าสู่ระบบ "ทุนนิยมใหม่" อย่างรวดเร็ว   ไม่แน่นะครับอีก 100 ปีข้างหน้าสหรัฐอเมริกาอาจกลายเป็นประเทศคอมมิวนิสต์ก็เป็นไปได้ !   ทุกอย่างบนโลกนี้มี "เกิด" ก็ต้องมี "ดับ" เป็นวัฎจักรหมุนเวียนกันเช่นนี้  ตั้งแต่พระเจ้าสร้างโลกแล้วครับ สำหรับไทย  เราเพิ่งลิ้มลองกับ "ระบอบประชาธิปไตย" (โดยมีระบบเศรษฐกิจแบบทุนนิยม) เมื่อหลังปีพ.ศ. 2475 มานี้เอง  เที่ยบกับ "เวลาและเงื่อนไขทางประวัติศาสตร์" ของโลก  นับว่าน้อยนิดมากๆครับ   แต่ช่วงคุณทักษิณ ถือเป็นระยะ "หัวเลี้ยวหัวต่อ" ของประเทศไทยอย่างชัดเจนมาก  เป็นภาวะอะไรสักอย่างที่ "กดดัน" ให้คนไทยต้องตัดสินใจเลือกที่จะไปในทิศทางไหน   จะ "ถอยกลับสู่วิถ๊แบบไทยๆ" หรือจะ "ก้าวเข้าสู่เวทีโลก"   ตามความเห็นผมที่ความรู้แสนจะน้อยนิด  ตอนนี้ถ้าเราเลือกอย่างแรก  รับประกันได้ว่าเราจะเป็นพันธมิตรที่แสนดีของพม่า-ลาว-เขมรอย่างแน่นอน (ในระยะ 4-5 ปีมานี้เวียดนามกำลังเร่งฝีเท้าออกจากระบบเดิมตามอย่างพี่ใหญ่,จีนแล้วครับ )  และคงอีกนานหลายสิบปีกว่าที่จะดึงประเทศกลับเข้าสู่จุดเดิมแบบในปัจจุบันนี้ได้   แต่ด้วย "เวลาและเงื่อนไขทางประวัติศาสตร์"  ของไทยเอง และของโลก  บังคับให้เราต้อง"ค่อยๆพัฒนา" ให้ประเทศก้าวสู่โลกภายนอกมากขึ้น ( * ทุกท่านในที่นี้ยังจำตอนที่สงครามเกาหลีสิ้นสุดลงได้หรือไม่ ?  หลังจากเกิดเสันขนานที่ 38 แยกคนเกาหลีออกเป็น "พวกสังคมนิยม"-เกาหลีเหนือ กับ "พวกทุนนิยม" เกาหลีใต้  ประมาณปี 2500 เกาหลีใต้ส่งคณะตัวแทนมาดูงานการพัฒนาประเทศไทยของเรา ตามแผนพัฒนาเศรษฐกิจแห่งชาติ ฉบับที่ 1 เขาชอบใจมากและ "รีบเร่ง" นำไปปรับปรุงในแนวของเขาจนพัฒนาประเทศได้อย่างก้าวกระโดด สามารถผลิตรถฮุนได-แดวู ผลิตทีวี LG ผลิตโทร.มือถือซัมซุง ,ต่อเครื่องบินและเรือเดินสมุทรใช้เอง ฯลฯ และช่วง 3 ปีมานี้กำลัง "ส่งออก" วัฒนธรรมผ่านสื่อบันเทิงทีวี ภาพยนตร์ หนังสือ ฯลฯ ไปทั่วเอเซีย  เขาทำได้อย่างไร? ย้อนกลับมาดูพี่ไทยตอนนี้ล่ะ ไปถึงไหนแล้ว.....)   ถ้าเราคนไทยทุกคน "เลือก" ที่จะ "ก้าวเข้าสู่เวทีโลก" ตามวัฎจักรของ "เวลาและเงื่อนไขทางประวัติศาสตร์" อันเป็นธรรมชาติโดยแท้ของทุกชีวิตบนโลกใบนี้....ในห้วงเวลานี้....ก็น่าจะยังไม่สายเกินไป ที่อีก 50 ปีข้างหน้าลูกหลานคนไทยจะมีรถยนตร์ยี่ห้อ "SIAM MOTORS" ขับบนแผ่นดินไทยอย่างภาคภูมิใจ เหมือนเช่นมาเลย์,  นักศึกษาไทยสร้างซอร์ฟแวร์ควบคุมการปรับอุณหภูมิของเส้นใยในเสื่อผ้าด้วยนาโนเทคฯและเทคโนฯชีวภาพ, คนไทยใช้คอมพิวเตอร์ร่วมกับเน็ตผ่านดาวเทียมติดต่อสั่งซื้อสินค้าจากโรงงานในประเทศจีนนำมาจัดจำหน่ายที่ร้านสะดวกซื้อของตนเอง, ระบบราชการมีขนาดเล็กแต่มีประสิทธิภาพในการทำงาน"ให้บริการ"ประชาชน, ผู้ว่าราชการเป็นคนในท้องถิ่นและมาจากคนส่วนใหญ่ในท้องถิ่นที่เลิอกตั้งมา, ฯลฯ  ถึงเวลานั้นลูกหลานไทย คงจะขอบคุณพวกเราคนไทยในยุคนี้  ที่ยอม "อดทนและอดกลั้น" กล้าตัดสินใจเลือกแนวทางดังกล่าว  และแน่นอนครับเมื่อเวลาผ่านไปอีก 100 ปี  วัฎจักรของ "เวลาและเงื่อนไขทางประวัติศาสตร์" ก็จะดำเนินไปตามกลไกของมัน เพื่อค่อยๆก้าวไปสู่อีกด้านหนึ่งเองโดยธรรมชาติ...................... อาทิตย์ที่  2  เมษายน 49 ไปเลือกตั้งกันครับ ! ...................................................................... 14 มี.ค.49 ในที่สุดกองทัพ "เจ้าของประเทศตัวจริงเสียงจริง" ก็มาถึง  คลิกชมได้ผ่าน Link ของ Pantip เลยครับรับรองว่าคุณจะหาชมภาพเหล่านี้ไม่ได้เลยตามสื่อทีวี และ นสพ. ในช่วงนี้  เพราะขณะนี้สื่อที่เป็นกลางจริงๆ น่าจะมีเพียง TV ช่อง 11 กรมประชาสัมพันธ์ เท่านั้น  ดูแล้วน้ำตาซึมครับ ไม่ว่าเขาจะถูก "จ้างมา" ตามที่กลุ่มพันธมิตร "กู้ชาติ" กล่าวหา  แต่ภาพที่เห็นคือ "ทัพของประชาชนส่วนใหญ่ของประเทศ" ที่คนกรุง ขนานนามให้พวกเขาว่า "รากหญ้า"   พวก "รากหญ้า" ที่กลุ่มชนชั้นกลางในกรุงเทพฯ และกลุ่มทุนศักดินา เหยึยดหยามว่าเป็น "พวกโง่ไม่รู้เรื่องบ้านเมือง"  !!!! http://www.pantip.com/cafe/rajdumnern/topic/P4191201/P4191201.html ชมแล้วช่วย ส่งต่อ (Forward Mail) ไปให้เพื่อนๆของคุณมากๆนะครับ เพื่อเป็น "กำลังใจ" ให้ประชาชน "รากหญ้า" เหล่านี้  "รากหญ้า" กลุ่มพลังประชาชนคนไทยจำนวนมหาศาล ที่ต้องเป็น "ฐานของสามเหลี่ยม" แบกรับพวกเราๆ ท่านๆ และกลุ่มคนที่อยู่บนยอดสามเหลี่ยม ให้อยู่ดี กินดี เรียนสูงๆ กันทุกวันนี้ไงครับ......... :-) Amnoay จากคุณ : 2 เมษา 49 ใช้อำนาจของท่าน (Amnoay) - [ 15 มี.ค. 49 12:16:52 ]

ความคิดเห็นที่ 16 ข้อความดีๆ แต่จัดหน้าไม่ดีเลย จากคุณ : false - [ 15 มี.ค. 49 12:48:01 ]

ความคิดเห็นที่ 17 ไม่น่าเชื่อว่าบทความเดียว จะสามารถประสิทธประสาทความรู้ ได้มากถึงเพียงนี้ รู้สึกดีกับสถาบัน มธ.มากขึ้นเยอะ เป็นเพราะสื่อนำเสนอข้อมูลไม่ครบด้านทำให้สังคมวุ่นวาย และทำให้สถาบันมธ.เสื่อมเสียไปด้วย ต้องขอขอบคุณบอร์ดพันทิพด้วย ณ.ที่นี้ จากคุณ : สร้างสรร (สร้างสรร) - [ 15 มี.ค. 49 13:11:36 ]

ความคิดเห็นที่ 18 ลืมบอกว่า เอามาจากเวบ กรุงเทพธุรกิจ นะครับ ขออภัยตามหาไม่เจอแล้ว เป็นความเห็นหนึ่งจากข่าว ๆ หนึ่งนะครับ จำไม่ได้แล้ว ไม่ได้มีเจตนาจะปิดบังหรือ ไม่อ้างที่มา จากคุณ : รพินทรนารถ - [ 15 มี.ค. 49 14:33:27 ]

ความคิดเห็นที่ 19 มีอีกอันครับ ไปเจอตอนที่พยายามค้นที่มาของกระทู้นี้ จากเวบกรุงเทพธุรกิจเช่นกัน ........ มองมุมใหม่ :การต่อสู้สองแนวทางในสังคมไทย (อีกครั้ง 2 มีนาคม 2549 11:11 น. รศ.ดร.พิชิต ลิขิตกิจสมบูรณ์ คณะเศรษฐศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ การต่อสู้ระหว่างรัฐบาลกับกลุ่มต่อต้านโลกาภิวัตน์ในสังคมไทยได้ดำเนินมาถึงจุดหัวเลี้ยวหัวต่อที่สำคัญยิ่งเมื่อรัฐบาลได้ตัดสินใจยุบสภา ให้มีการเลือกตั้งโดยเร็ว ที่ผ่านมา ผู้นำและรัฐบาลตกเป็นฝ่ายรับและถูกรุกไล่มาตลอดนับแต่การขายหุ้นบริษัทชินคอร์ปอเรชั่น จำกัด (มหาชน) เมื่อกลางเดือนมกราคมที่ผ่านมา การประกาศยุบสภาคือความพยายามที่รัฐบาลจะชิงความเป็นฝ่ายกระทำและความชอบธรรมกลับคืนมาให้เร็วที่สุด จุดแข็งของรัฐบาลอยู่ที่การมีวิสัยทัศน์และนโยบายปฏิรูปเศรษฐกิจสังคมไทยที่ชัดเจน มุ่งผลักดันประเทศไทยให้เข้าสู่กระแสทุนนิยมโลกาภิวัตน์อย่างเต็มตัว อาศัยการเปิดเสรีการค้าการลงทุนและการแข่งขันจากภายนอกมากระตุ้นให้เศรษฐกิจสังคมไทยเกิดการปรับตัวเปลี่ยนแปลง ทั้งด้านการเมือง กฎหมาย ระเบียบ และโครงสร้างเศรษฐกิจรายสาขา ให้ระบบเศรษฐกิจไทยมีความเข้มแข็งที่จะเติบโตแข่งขันได้ในระยะยาว ภายใต้ระบอบโลกาภิวัตน์ จุดแข็งอีกประการของรัฐบาลคือ เป็นรัฐบาลชุดแรกในประวัติศาสตร์การเมืองไทยยุคใหม่ ที่มีนโยบายกระจายผลประโยชน์ไปสู่ประชาชนระดับล่างทั้งในเมืองและชนบทผ่านโครงการประชานิยมต่างๆ แม้จะยังเป็นที่ถกเถียงในทางวิชาการ ว่า มาตรการเหล่านั้นจะแก้ไขปัญหาความยากจนได้จริงหรือไม่ แต่ประชาชนระดับล่างซึ่งไม่เคยได้รับการเหลียวแลใดๆ บัดนี้ได้มีโอกาสเข้าถึงเงินทุน เงินกู้ และเงินช่วยเหลือจำนวนหลายแสนล้านบาทเป็นครั้งแรก ทำให้ผู้นำรัฐบาลได้รับการสนับสนุนอย่างเข้มแข็งจากประชาชนระดับล่างทั่วประเทศ แต่จุดอ่อนสำคัญของรัฐบาลคือ ปัญหาผลประโยชน์ทางธุรกิจภายในครอบครัวผู้นำและการทุจริตคอร์รัปชันของบรรดากลุ่มการเมืองภายในพรรค ซึ่งสร้างความโกรธแค้นอย่างมากในหมู่ชนชั้นกลาง นักวิชาการ และนักศึกษาบางส่วนในเมือง จุดอ่อนนี้เองได้ถูกกลุ่มที่สูญเสียประโยชน์ในสังคมไทย เช่น ผู้นำแรงงานรัฐวิสาหกิจ กลุ่มทุนเก่าที่ผูกขาดเศรษฐกิจไทยมาหลายสิบปี กลุ่มธุรกิจที่ฉ้อฉลทางการเงิน กลุ่มการเมืองนอกสภาและองค์กรพัฒนาเอกชนที่ต่อต้านทุนนิยม ฉกฉวยใช้ประโยชน์ ดึงแนวร่วมชนชั้นกลาง นักวิชาการ และนักศึกษาให้ออกมาต่อต้านผู้นำรัฐบาลและสนับสนุนแนวทางต่อต้านโลกาภิวัตน์ได้สำเร็จ การยุบสภาให้มีการเลือกตั้งก็คือ การที่ผู้นำรัฐบาลเรียกประชาชนชั้นล่างและชนชั้นกลางที่ยังสนับสนุนรัฐบาลให้ออกมาสำแดงกำลังสนับสนุนตนผ่านคูหาเลือกตั้ง ออกมาเป็นคะแนนเสียงสนับสนุนให้เป็นรัฐบาลต่อไป พรรคฝ่ายค้าน สมาชิกวุฒิสภา และนักการเมืองบางคนกล่าวหาว่า ผู้นำรัฐบาลกระทำผิดที่ยุบสภา เพราะเป็นปัญหาขัดแย้งเรื่องส่วนตัวของนายกรัฐมนตรี ไม่ใช่ความขัดแย้งระหว่างฝ่ายนิติบัญญัติกับฝ่ายบริหาร แต่ ความจริงคือ นี่ไม่ใช่การยุบสภาในภาวะการเมืองปกติ แต่เกิดขึ้นในบริบทของการต่อสู้สองแนวทางที่แหลมคมในสังคมไทย เป็นการเลือกตั้งที่มีมิติประวัติศาสตร์ที่จะชี้ว่า สังคมไทยจะก้าวเดินไปทางไหนระหว่างแนวทางทุนนิยมโลกาภิวัตน์ของรัฐบาลกับแนวทางทุนนิยมอุปถัมภ์ด้อยพัฒนาของกลุ่มต่อต้านโลกาภิวัตน์ ฝ่ายต่อต้านรัฐบาลแม้จะเป็นฝ่ายรุกตลอดกว่าหนึ่งเดือนที่ผ่านมา แต่ก็ได้ทำความผิดพลาดทางยุทธศาสตร์ยุทธวิธีหลายประการ และมีแนวโน้มที่จะโดดเดี่ยวยิ่งขึ้น ประการแรก แกนนำฝ่ายต่อต้านรัฐบาลขาดเอกภาพและไม่มีข้อเสนอที่เป็นวิสัยทัศน์ถึงการปฏิรูปเศรษฐกิจสังคมไทยให้พัฒนาก้าวหน้าและเป็นธรรม แต่มีจุดร่วมเพียงประการเดียวคือ โค่นล้มผู้นำรัฐบาล ใช้อารมณ์เกลียดชังเคียดแค้นส่วนตัว คำขวัญ "ปฏิรูปการเมือง" ก็คลุมเครือ ไม่ชัดเจน มีแนวโน้มถอยหลังเข้าคลอง ปฏิเสธการปฏิรูปเศรษฐกิจสังคมไทยทั้งหมดในระยะ 5 ปีที่ผ่านมา ต้องการผู้นำฝ่ายบริหารที่อ่อนแอ ไร้อำนาจ แต่กลุ่มก๊วนการเมืองและข้าราชการเทคโนแครตเข้มแข็ง ถอยหลังไปสู่ยุคประชาธิปไตยครึ่งใบก่อนการปฏิรูปการเมือ ประการที่สอง ฝ่ายต่อต้านรัฐบาลเสนอเป้าหมายการเมืองที่มีลักษณะสุดขั้วคือ ยกระดับจากเพียงให้ผู้นำลาออกจากตำแหน่งนายกรัฐมนตรี ไปถึงขั้นให้ถอนตัวจากการเมืองโดยสิ้นเชิง และยึดทรัพย์สินตระกูลผู้นำทั้งหมด ทำให้การต่อสู้ต้องรุนแรงแตกหักเท่านั้น ไม่มีทางออกอื่น เป็นผลให้ชนชั้นกลางส่วนใหญ่รับไม่ได้และหันมาต่อต้านฝ่ายแนวร่วมเสียเอง เพราะชนชั้นกลางส่วนนี้เพียงแต่คลางแคลงใจเรื่องความไม่โปร่งใสในการโยกย้ายทรัพย์สินของครอบครัวผู้นำ และต้องการเพียงให้มีการชี้แจง ไม่ใช่การทำลายล้างครอบครัวผู้นำทั้งตระกูล ประการที่สาม การที่ฝ่ายต่อต้านรัฐบาล "ปฏิเสธการเลือกตั้ง" ทำให้ถูกมองว่า เป็นพวกต่อต้านประชาธิปไตย หวาดกลัวการเลือกตั้งและไม่ยอมรับคะแนนเสียงข้างมากของคนชั้นกลาง ส่วนที่ยังสนับสนุนรัฐบาลและประชาชนระดับล่างทั่วประเทศ ที่ยังต้องการผู้นำรัฐบาลคนปัจจุบัน ทำให้ฝ่ายต่อต้านรัฐบาลตกในสถานะโดดเดี่ยวและขาดการสนับสนุนในวงกว้าง ประการที่สี่ การที่ฝ่ายต่อต้านปฏิเสธการยุบสภา เรียกร้องให้พรรคฝ่ายค้านและประชาชน "ปฏิเสธการเลือกตั้ง" ให้ผู้นำรัฐบาลลาออกเพียงสถานเดียว และให้ "ปฏิรูปการเมืองรอบสอง" ทันที เท่ากับเป็นการเรียกร้องให้ฉีกรัฐธรรมนูญทิ้ง โค่นล้มระบอบประชาธิปไตย แล้วให้อำนาจนอกระบบรัฐธรรมนูญเข้ามายึดอำนาจรัฐโดยตรง ดึงการเมืองไทยให้ย้อนยุคกลับไปสู่ระบอบคณาธิปไตยและจารีตนิยมในอดีต เป็นผลให้ชนชั้นกลางบางส่วนรับไม่ได้และแยกตัวออกไป การต่อสู้สองแนวทางในครั้งนี้ นอกจากจะเป็นการตัดสินถึงอนาคตของเส้นทางเศรษฐกิจสังคมไทยแล้ว ยังเป็นการทดสอบที่สำคัญถึงเสถียรภาพและความเข้มแข็งของระบอบรัฐธรรมนูญปัจจุบันว่า จะทนทานต่อวิกฤตการณ์ ความขัดแย้ง การเล่นเล่ห์เพทุบายของพรรคการเมืองในสภา และการเคลื่อนไหวล้มล้างจากพลังนอกสภาได้หรือไม่ รวมทั้งทดสอบถึงวุฒิภาวะของประชาชนไทย ว่า จะสามารถจัดการแก้ปัญหาของตนเองด้วยวิธีการประชาธิปไตยได้หรือไม่ หรือต้องร้องไห้กระจองอแงให้ "ผู้ใหญ่" ลงมาแก้ปัญหาให้อยู่ร่ำไป จากคุณ : รพินทรนารถ - [ 15 มี.ค. 49 14:35:30 ]

ความคิดเห็นที่ 20 อ่านแล้วประทับใจมากครับ เขียนได้ดีเป็นกลางดี ให้แง่คิดเยอะ อยากให้หลายๆ คนได้อ่านครับ หนังสือพิมพ์บางฉบับน่านำไปลง จากคุณ : @rms - [ 15 มี.ค. 49 15:38:42 ]