ความคิดเห็นที่ 1 ในเมื่อบังคับเลือก ผมต้องเลือก จริยธรรม ที่จะทำให้บ้านเมืองสงบสุข มากกว่าด้านกฎหมาย     ในการปกครอง ในความคิดของผม ผมว่า  อย่างนี้ดีกว่า ครับ ...หากว่า...ใช้หลักรัฐศาสตร์ได้ ย่อมดีกว่า..ใช้หลักนิติศาสตร์.. ...หากว่า...ใช้พระคุณได้ ย่อมดีกว่า..ใช้พระเดช ...หากว่า...ใช้ธรรมะได้ ย่อมดีกว่า..ใช้ศีล... ...หากว่า...ใช้การจูงใจได้ ย่อมดีกว่า..ใช้การลงโทษ จากคุณ : นายท้ายเรือ - [ 15 มี.ค. 49 16:15:56 ]

ความคิดเห็นที่ 2 คนที่รู้กฎหมาย  แต่ใช้กฎหมายไปในทางทุจริต  ควรต้องถือว่าทุจริต  และกฎหมายไม่ควรคุ้มครองจนเกินเลยไป  เพราะฉะนั้น  จึงไม่สมควรจะถือว่า  การรักษาความยุติธรรมในแผ่นดินมีวงกว้างอยู่เพียงแค่ขอบเขตของกฎหมาย  จำเป็นต้องขยายออกไปให้ถึงศีลธรรมจรรยา  ตลอดจนเหตุและผลตามเป็นจริงด้วย พระบรมราโชวาท  ในพิธีพระราชทานประกาศนียบัตรแก่ผู้สอบไล่ได้ตามหลักสูตรของสำนักอบรมศึกษาก ฎหมายแห่งเนติบัณฑิตยสภา  ณ อาคารใหม่  สวนอัมพร  วันจันทร์ ที่ ๒๙ ตุลาคม ๒๕๒๒ (จากหนังสือ  ประมวลพระราชดำรัสและพระบรมราโชวาท  พุทธศักราช ๒๕๒๒) จากคุณ : ทรรศ - [ 15 มี.ค. 49 16:18:20 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ผมเลือกกฎหมาย  เพราะว่าจริยธรรมมันเป็นนามธรรมเกินไปครับ  จับต้องไม่ได้  ไม่พ้นใช้ความรู้สึกเป็นตัวตัดสิน  อีกอย่างจริยธรรมบางครั้งขึ้นอยู่กับจารีต ประเพณี ในแต่ละท้องถิ่น    แต่กฎหมายเป็นข้อตกลง  ข้อบังคับ  ที่ใช้ร่วมกันทั้งประเทศ  มีความสากลมากกว่าจริยธรรม  และถือว่าบุคคลมีความเท่าเทียมกัน    เพราะฉนั้นถ้าให้เลือกอย่างใดอย่างหนึ่ง  เลือกกฎหมายครับ จากคุณ : wasan (wasanm) - [ 15 มี.ค. 49 16:21:14 ]

ความคิดเห็นที่ 4 ชนชั้นใดขึ้นมาเป็นผู้ปกครอง ก็ย่อมออกกฎหมายเพื่อสนับสนุนชนชั้นตัวเอง จากคุณ : alfapha - [ 15 มี.ค. 49 16:30:29 ]

ความคิดเห็นที่ 5 อุดมการณ์ผู้นำ โดย วรากรณ์ สามโกเศศ มหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิตย์  นสพ. มติชน  ฉบับวันที่  2  มีนาคม  2549 ฉันจะผ่านโลกนี้ แต่เพียงหน         จึงกุศล ใดใด ที่ทำได้ หรือเมตตา ซึ่งอาจให้ มนุษย์ใด     ขอให้ฉัน ทำหรือให้ แต่โดยพลัน อย่าให้ฉัน ละเลย เพิกเฉยเสีย       หรือผัดผ่อน อ่อนเพลีย ไม่แข็งขัน เพราะตัวฉัน ต่อไป ไม่มีวัน            จรจรัล ทางนี้ อีกทีเลยฯ I shall pass through this world but once;     Any good, therefore, that I can do, Or any kindness that I can show                 To any human being, Iet me do it now. Let me not defer it, nor neglect it;                For I shall not pass this way again.                                                                       William Penn (ค.ศ. 1644-1718)          บทแปลเป็นไทยข้างต้น (จากหนังสือพระราชทานเพลิงศพ คุณพิสุทธิ์ สุทัศน์ ณ อยุธยา) โดยอดีตองคมนตรี ฯพณฯ ศาสตราจารย์ ม.ล.จิรายุ นพวงศ์ ปูชนียบุคคลของสังคมไทย มีแง่มุมให้คิดในยามที่มีเสียงเรียร้องให้นายกรัฐมนตรีไทยคนปัจจุบันลาออก เพราะขาดความชอบธรรมในการทำหน้าที่นายกรัฐมนตรี          มีหลักฐานทางวิชาการจากโลกตะวันตกในเรื่อการเผาศพคนตายว่า คนสูง 6 ฟุตมีร่างกายแข็งแรงบึกบึนปกติ เมื่อเผาแล้วโดยเฉลี่ยจะเหลือขี้เถ้าหนักประมาณ 8.5 ปอนด์ และนี่คือสิ่งที่เหลืออย่างแท้จริงหลังจาก   "ผ่านโลกนี้แต่เพียงหน.................ต่อไป ไม่มีวัน จรจรัลทางนี้อีกทีเลยฯ" ไม่ว่าผู้นั้นจะ "ผ่านโลกนี้" อย่างเป็นมหาเศรษฐีหรือยาจก อย่างมีอำนาจภาคภูมิหรือเป็นคนปกติธรรมดาอย่างเต็มไปด้วยศักดิ์ศรี หรือไร้เกียรติฯ สุดท้ายก็จบลงด้วยเถ้าถ่านประมาณนี้ด้วยกันทั้งนั้น ทิ้งไว้แต่สิ่งที่เล่าขานเกี่ยวกับตัวเขาเท่านั้น          ผู้นำทางการเมืองในประเทศพัฒนาแล้ว กังวลอย่างมากว่าหลังจากที่เขา "ผ่านโลกนี้" ไปแล้วผู้คนในภายภาคหน้าจะพูดถึงเขาอย่างไร นักประวัติศาสตร์จะบันทึกเรื่องราวของเขาอย่างไร และด้วยสาเหตุนี้ประกอบการเข้าใจถึงความรับผิดชอบของการเป็นผู้นำ   การมี "ความสำนึกในประวัติศาสตร์" เป็นเรื่องสำคัญอย่างยิ่งของผู้นำ ประธานาธิบดีของสหรัฐอเมริกา นายกรัฐมนตรีอังกฤษ ผู้นำประเทศพัฒนาแล้ว และผู้นำบางประเทศกำลังพัฒนา อ่านหนังสือประวัติศาสตร์ ประวัติบุคคลสำคัญ หนังสือบันทึกชีวิตของผู้นำที่ยิ่งใหญ่ในอดีต เหตุการณ์สำคัญ ในวัฒนธรรมและประวัติศาสตร์ หนังสือเกี่ยวกับความเป็นตัวตนของชาติตนเอง ฯลฯ เพื่อเข้าใจความละเอียดอ่อนของสังคมตน          ผู้นำมีภารกิจที่ยิ่งใหญ่ เพราะสามารถทำให้ชีวิตเลือดเนื้อของคนจำนวนมาก ขึ้นเขาหรือลงเหว เสียงหัวเราะและน้ำตาของประชาชน ยิ่งใหญ่กว่าผลประโยชน์ส่วนตัวและครอบครัว ยิ่งเป็นผู้นำที่ร่ำรวยมหาศาลก็เรียกได้ว่ามีทั้งวาสนาและอำนาจจากตำแหน่งและเงินทอง ก็ยิ่งต้องมีความรับผิดชอบเป็นสองเท่า   เพราะในทางจริยธรรมคนรวยต้องช่วยเหลือคนที่บังเอิญมีน้อยกว่าตนให้มีชีวิตที่ดีขึ้น ในสังคมที่ทุกคนอยู่ร่วมกันและพึ่งพากัน จากคุณ : Learn and Live - [ 15 มี.ค. 49 16:37:48 ]

ความคิดเห็นที่ 6 กฏหมายครับ กฏหมายช่วยให้ผมเท่าเทียมกับคนทั้งระดับล่าง และระดับสูงกว่าผม เสียงผมมีค่า 1 เสียง ก็เท่าๆ กันกับเสียงเท่ากับตาสี ตาสา ยายมา ยายมี เท่ากับทักษิณ พจมาน พานทองแท้ ... ... แต่ภายใต้จริยธรรมที่บิดเบือน เสียงผมไม่ดังเท่ากับ ... อืม ... จากคุณ : Magic+ - [ 15 มี.ค. 49 16:40:45 ]

ความคิดเห็นที่ 7 กฏหมาย เพราะเป็นสิ่ง บัญยัติเขียนไว้ชัดเจน ตีความได้ มี บรรทัดฐานเดียว... จากคุณ : นายโอ้นโต้น - [ 15 มี.ค. 49 16:54:37 ]

ความคิดเห็นที่ 8 จริยธรรมนั้นอยู่สูงกว่ากฎหมายครับ แต่ไม่ได้มีบทลงโทษที่ชัดเจนแบบกฎหมายครับ ดังนั้นจริยธรรมนั้นมีความสำคัญมากกว่ากฎหมายแน่นอน แต่ในความเป็นจริงจริยธรรมมันไม่ชัดเจน มันเป็นนามธรรม มนุษย์ในสังคมก็เลยสร้างกฎหมายขึ้นมาร่วมกัน อย่างไรก็ตามผมเลือกที่จะยึดถือจริยธรรม เพราะจริยธรรมเป็นตัวที่จะทำให้สังคมมีความสงบสุขสันติอย่างแท้จริง และกฎหมายนั้น บางทีอาจจะเป็นกฎหมายที่ออกโดยผู้มีอำนาจ แต่ไม่เป็นธรรมกับคนส่วนน้อยก็ได้ เรื่องอย่างนี้มันอยู่ที่การมองคำว่าจริยธรรมคืออะไร จากคุณ : webew210 - [ 15 มี.ค. 49 16:56:22 ]

ความคิดเห็นที่ 9 ฝากแนะนำกระทู้โหวตที แก้ไขวิกฤติชาติตอนนี้ http://www.pantip.com/cafe/rajdumnern/topic/P4195050/P4195050.html ขอบคุณมากครับ จากคุณ : Silly Page - [ 15 มี.ค. 49 17:24:16 ]

ความคิดเห็นที่ 10 จริยธรรมของแต่ละคนไม่เหมือนกันคับ เสี่ยงจะวุ่นวายป่าวๆ จากคุณ : sumaee (sumaee) - [ 15 มี.ค. 49 23:52:57 ]

ความคิดเห็นที่ 11 ผมบังเอิญไปอ่านเจอ อยากเชิญให้ลองอ่านกันดู http://www.pantip.com/cafe/rajdumnern/topic/P4178041/P4178041.html จากคุณ : โตสามย่าน - [ 16 มี.ค. 49 03:58:17 ]