..การมีชีวิตในเมล็ดจะปรากฏตัวขึ้นก็ต่อเมื่อ เราใส่กระบวนการให้แก่มัน..หากเรานำเมล็ดแห่งความดีมาหว่านโปรย แล้วมั่นเพียรที่จะ ลดน้ำ พรวนดิน ใส่ปุ๋ย
เดี๋ยวดอกผลของความดีก็จะปรากฏตัวออกมาให้เราได้เก็บเกี่ยวเอง..
คนเรา..เมื่อสะสมความดีเอาไว้มากๆ เนื้อในของความดีก็จะควบแน่นเป็นพลังงานอันยิ่งใหญ่ กลายเป็นพลังเย็นของสังคมที่จะสร้างความชุ่มชื่นให้แก่ชีวิตของตนเองและเพื่อนที่อยู่ร่วมสังคมเดียวกัน
ถือเป็นอุบายของบรรพบุรุษที่ออกแบบตัวควบคุมสังคมมาให้เราได้ใช้กัน เพื่อให้สังคมมีความสงบร่มเย็น ไม่แปลกใจเลยที่พระมหากษัตริย์ของไทยที่เป็นทั้งเทวราชาและธรรมราชาไปพร้อมกัน จึงทำให้สังคมต้นแบบของเรายึดเอาสิ่งดีงามมาเป็นบรรทัดฐาน แล้วก็ถือปฏิบัติมาหลายชั่วคน ส่วนสมาชิกในสังคมจะรู้หรือไม่ว่ามาตรฐานความดีมันอยู่ตรงไหน ก็ขึ้นอยู่กับขบวนการขัดเกลาของครอบครัวและประสบการณ์ชีวิตที่หล่อหลอมเขาขึ้นมา
ชั่วกับดีเส้นแบ่งมันมองเห็นชัดเจนมาก เพราะมันมีบรรทัดฐานของมันอยู่ และทุกคนก็เริ่มเรียนรู้ตั้งแต่หัดพูดแล้ว
ส่วนใหญ่รู้แต่ไม่ปฏิบัติตาม ตัวนี้ต่างหากคือปัญหาที่เกิดขึ้นในทุกวันนี้
ความเป็นผู้ใหญ่ในสังคมก็คือการแสดงให้เห็นถึงภาวะของการใช้ปัญญาเพื่อนำมายับยั้งความต้องการตามแรงกระตุ้นของกิเลส สิ่งที่ประจักษ์ให้สังคมรับรู้ว่าคนนั้นเป็นคนดี ในเบื้องต้นผู้นั้นควรต้องมีก็คือหิริโอตปะ และตัวที่จะบดย่อยความหยาบได้ดียิ่งไปกว่านั้นก็คืออริยมรรค อันเป็นแนวทางในการดำเนินชีวิตไปในท่ามกลาง
ความตื้นลึกของอารมณ์สามารถนำมาอ่านได้ว่าคนผู้นั้นบริหารปัญญาให้เท่าทันต่อแรงยั่วยุของกิเลสได้ในระดับใด
เป็นผู้นำจึงไม่ควรเปลือยเปล่าอารมณ์ของตนต่อสาธารณะ เพราะจะแสดงในเห็นถึงตัวยับยั้งอารมณ์ที่อยู่ตื้นมาก ถูกแหย่เพียงเล็กน้อยก็ลุแก่โทสะ แสดงว่าจิตใจยังคงเร้าร้อนและเดินตามกิเลสจนตกเป็นทาสของมัน
ดังนั้นอารมณ์การแสดงออกของคนจึงน่าจะมีนัยสำคัญกับพฤติกรรมที่ซ่อนเร้น
รองสังเกตคนที่อยู่ใกล้ๆตัวของเราดูจะทำให้เราเข้าใจความสัมพันธ์ในส่วนนี้มากขึ้น
ใครที่ยึดตนเป็นศูนย์กลาง แสดงให้เห็นถึงมีหลุมดูดขนาดใหญ่ในตัวตน ไม่เอื้อเฟื้อแบ่งบันแก่เพื่อนร่วมสังคม โลภไม่รู้จักพอ
พวกนี้เป็นคนอันตรายเพราะพวกเขาคือสายพันธุ์นักล่าที่มีแต่ความเห็นแก่ตัวเป็นที่ตั้ง พวกเขาจะมีหลุมอารมณ์ที่ตื้นกว่าปกติ
ต้นทุนในทางสังคมใช่ว่าจะสร้างหรือสะสมกันได้ง่ายๆ ต้องอดทนต่อแรงยั่วยุของกิเลสและมีตัวยับยั้งที่แข็งแกร่ง เพราะโลกสมัยใหม่กำลังถูกสายพานโลกาภิวัฒน์ฉุดดึงให้ลงมาสู่ลู่วิ่งของการแข่งขันเสพบริโภคกันมากขึ้น
.ตัวยับยั้งที่ดีที่สุดในปัจจุบันคือคือการเจริญศีล สมาธิ และการรู้จักบริหารปัญญา
ความดีถือเป็นต้นทุนทางสังคมของคนในทางหนึ่ง เขาเปิดโอกาสให้คนสะสมกันไว้มากๆ เพราะมันเป็นดอกผลส่วนหนึ่งของชีวิตเรา และเป็นเกราะคุ้มกันให้แก่ตนเอง
จากคุณ :
ไทยพันธุ์แท้
- [
1 เม.ย. 49 11:47:14
]