ความคิดเห็นที่ 1 จับต้นชนปลายไปเรื่อย ก็คงไม่ต่างกับพวกกะทิ คิดเองเออเอง จากคุณ : อาเป๋าเป่า - [ 28 เม.ย. 49 09:08:03 ]

ความคิดเห็นที่ 2 เชื่อบิ๊กจิ๋วหรือ หมดน้ำยาแล้วไปแล้วไปลับเหอะ อย่าออกมาอีกเลย จากคุณ : สักดาวิ - [ 28 เม.ย. 49 09:19:14 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ดูลีลาการพูดของจิ๋วแล้ว น่าขบขัน  เหมือนตลกคาเฟ่ แก้ไขเมื่อ 28 เม.ย. 49 09:21:45 จากคุณ : karawara - [ 28 เม.ย. 49 09:20:53 ]

ความคิดเห็นที่ 4 ฟังแล้วเหมือนแกกำลังอ่านคำแถลงการ"คณะปฏิวัติ".....มีเน้นเสียงหนักเสียงเบา.........ดูแล้วก็ขำ ๆ เอาสาระอะไรไม่ได้......... จากคุณ : ชาติอนุรักษ์ - [ 28 เม.ย. 49 09:58:21 ]

ความคิดเห็นที่ 5 ก็ลุงจิ๋วเป็นทหาร  เสียงอย่างนี้เป็นธรรมชาติน่า จากคุณ : Hooley Houllier - [ 28 เม.ย. 49 10:05:22 ]

ความคิดเห็นที่ 6 อย่าซีเรียส แกแค่อยากร้องเพลง อย่าลืมฉัน เท่านั้นเอง จากคุณ : ปักธงชัย - [ 28 เม.ย. 49 10:32:34 ]

ความคิดเห็นที่ 7 ขาด สารอาหาร บางชนิต จากคุณ : Sfumato - [ 28 เม.ย. 49 11:11:45 ]

ความคิดเห็นที่ 8 ยังไงไม่รู้สิ แต่ที่แน่ๆ ถ้อยแถลงท่านคล้ายๆ บทความของ ดร. อมร  วาณิชวิวัฒน์ แห่งคณะรัฐศาสตร์ จุฬาฯ ลองไปอ่านดูนะ คนกลางมาแน่ 20 เมษายน 2549 13:33 น. ธรรมรัฐวิจารณ์: ดร.อมร วาณิชวิวัฒน์ a.wanichwiwatana@gmail.com     อนุสนธิจากการได้รับเชิญไปร่วมรายการคุยข่าวรายการหนึ่ง ที่มีเสียงสะท้อนกลับมาอย่างเข้าใจผิดต่อตัวผู้เขียนจากประชาชนบางกลุ่ม ที่ยังฝังใจกับการเรียกร้องนายกฯ พระราชทาน ทำให้สามารถจับประเด็นได้ว่า ในเวลานี้ ผู้อ้างตัวเป็นปราชญ์ของสังคมจำนวนไม่น้อย ได้สร้างอวิชชา(ignorance) ให้กับสังคมอย่างน่าเสียดาย การกล่าวเช่นนี้มิได้เกิดจากอัตตาหรือด้วยเห็นผิดเป็นชอบแต่อย่างใด เพียงต้องการย้ำเน้นจุดยืนอีกครั้งหนึ่งของผู้เขียนที่ไม่เห็นด้วยกับการเรียกร้องรัฐบาลหรือนายกฯ พระราชทาน ด้วยเหตุผลที่ตรงไปตรงมา อันเนื่องจากบทบัญญัติแห่งรัฐธรรมนูญไม่อยู่ในวิสัยที่จะกระทำได้ อย่างไรก็ตาม สิ่งหนึ่งที่มองเห็นว่าจะเป็นหนทางในการแก้ไขวิกฤตการณ์ทางการเมืองในขณะนี้ ที่ประเทศชาติไม่พึงอยู่ในภาวะสุญญากาศได้ต่อไป จากคุณ : นพวรรณ - [ 28 เม.ย. 49 13:10:42 ]

ความคิดเห็นที่ 9 เนื่องจากรัฐพิธีสำคัญกำลังจะมีขึ้นในเดือนมิถุนายนที่จะถึงนี้ ซึ่ง พบว่าทางออกที่มีแนวโน้มสูงขึ้นอย่างเห็นได้ชัด คือ ความเป็นไปได้ของรัฐบาลเพื่อความสมานฉันท์แห่งชาติ ในกรณีเกิดภาวะตีบตันของการเลือกตั้งที่ไม่สามารถได้สมาชิกสภาผู้แทนราษฎรแบบแบ่งเขตครบ 400 คน ภายในกรอบระยะเวลาที่กำหนด 30 วัน นับจากวันที่ 2 เมษายน 2549 การได้มาซึ่งความครบถ้วนตามองค์ประกอบของรัฐสภา จะเป็นก้าวย่างที่สำคัญที่จะเป็นข้อพิสูจน์ต่อสาธารณชนถึงความซับซ้อนและนิติวิธีการตีความกฎหมายของฝ่ายต่างๆ ว่า จะทิ้งร่องรอยความชื่นชมโสมนัสหรือร่องรอยแห่งความน่าอับอายให้ไว้เป็นบทเรียนแก่ศิษยานุศิษย์ทางกฎหมายของบรรดานักกฎหมายชั้นครูหลายต่อหลายท่านที่ออกมาให้ถ้อยแถลงผ่านสื่อมวลชนอย่างกว้างขวางในขณะนี้ อย่างไรก็ตาม ประวัติศาสตร์การเมืองไทยยุคหลังทักษิณที่หลายคนเรียกขานกันนี้ เป็นปรากฏการณ์ทางการเมืองที่ผิดแผกแตกต่างจากสิ่งที่สังคมไทยเคยเรียนรู้มาอย่างสิ้นเชิง เนื่องจากความซับซ้อนทางสังคมวัฒนธรรมและระบบชนชั้นที่อาจถูกมองข้ามไป ถือได้ว่าเป็นปัจจัยหรือสาเหตุสำคัญแห่งความขัดแย้งที่ก่อตัวอยู่ในขณะนี้ ในแง่มุมของนักธุรกิจและบุคคลระดับสูงของสังคมจำนวนมาก ยังคงให้การสนับสนุนแนวนโยบายทางด้านเศรษฐกิจ และการเอื้อประโยชน์จากการดำเนินนโยบายของรัฐอย่างเหนียวแน่น ด้วยเหตุที่การบริหารจัดการภาครัฐที่ผ่านมามีขอบเขตชัดเจนว่า ไม่ได้เข้าไปแตะต้องหรือยุ่งเกี่ยวกับการจัดการระบบสังคมในเชิงชนชั้นดั้งเดิมให้ต้องสั่นคลอน หรือมีการลิดรอนสิทธิ์ในเชิงรูปธรรมหรือนามธรรมแต่ประการใด ทำให้การประสานประโยชน์ของรัฐบาลพลเรือน ที่ใครหลายคนเคยปรามาสกันว่าคงดำรงคงอยู่ได้ไม่เกินเวลานับเป็นเดือนผ่านไปเป็นปี กระทั่งในที่สุด สามารถประคองตัวอยู่ครบเทอม และมีการเลือกตั้งใหม่ เป็นภาพสะท้อนความเข้มแข็งของพรรคการเมืองพรรคใหญ่ ที่ไม่จำเป็นต้องอาศัยกองทัพเป็นเสาค้ำยันเหมือนรัฐบาลในอดีต ยิ่งเป็นหมุดตอกย้ำความสามารถในการอาศัยกลไกของการประนอมผลประโยชน์ภายในกลุ่มสังคมระดับชนชั้นนำ ไม่ว่าจะเป็นพ่อค้านักธุรกิจตลอดถึงข้าราชการ ซึ่งช่วยลดทอนแรงเสียดทานต่อการขับเคลื่อนนโยบายต่างๆ ให้เหลือน้อยที่สุด จากคุณ : นพวรรณ - [ 28 เม.ย. 49 13:11:13 ]

ความคิดเห็นที่ 10 ยิ่งไปกว่านั้น กลุ่มบุคคลเหล่านี้ในบางเวลากลับกลายเป็นกระบอกเสียง หรือน้ำมันหล่อลื่นให้เครื่องจักรขนาดใหญ่ ที่เรียกว่า "รัฐนาวา" สามารถขับเคลื่อนออกไปโต้คลื่นลมพายุในสังคมโลกาภิวัตน์ได้อย่างฮึกเหิม ดังที่หลายคนกล่าวกันว่า ผู้นำก็ดีบุคคลระดับแกนนำของรัฐบาลก็ดีต่างมีความย่ามใจและเชื่อมั่นอย่างสูงกระทั่งคิดและตัดสินใจในเรื่องต่างๆ ได้อย่างเบ็ดเสร็จเด็ดขาด แต่นั่นคงไม่ได้เป็นเพียงเพราะบุคคลเหล่านี้เคยมีประสบการณ์ หรือชั้นเชิงในภาคธุรกิจที่เคยประสบความสำเร็จมาเป็นตัวตั้งเท่านั้น องค์ประกอบสำคัญที่ไม่อาจปฏิเสธได้คือ ความมั่นใจที่ได้รับมาจากการยอมรับของกลุ่มชนชั้นนำในสังคมไทย ซึ่งได้รับประโยชน์โดยตรงจากแนวนโยบายของรัฐ ดังได้กล่าวมาแล้วเป็นประการสำคัญ ในขณะที่ประชาชนระดับล่างหรือแม้แต่บุคคลที่ถูกเรียกขานให้เป็นรากหญ้าของสังคมก็ได้รับอานิสงส์จากแนวนโยบายประชานิยม หรือการพัฒนาแบบทุ่มทุนสร้าง ซึ่งก่อให้เกิดระบบการพัฒนาเศรษฐกิจสังคมแบบพึ่งพา (dependency) ซึ่งสามารถย้อนยุคไปถึงช่วงเวลาที่สภาพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ นำกลยุทธ์ของอเมริกันมาใช้ในยุคต้นๆ ของแผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติใน ฉบับที่ 1-2 ซึ่งสามารถโน้มน้าวใจคนระดับล่าง และสร้างความเชื่อมั่นให้เห็นพ้องต้องกันว่า รัฐบาลพรรคใหญ่ที่มีกำลังทุนหนาเท่านั้น ที่จะมาช่วยแก้ปัญหาปากท้องของพวกเขาได้ นี่คือ ค่านิยมของคนจำนวนไม่น้อยในสังคมไทยขณะนี้ ที่หากจะคำนวณตัวเลขของผู้ให้การสนับสนุนพรรคการเมืองใหญ่ ทั้งในด้านของกลุ่มทุนชนชั้นนำผนวกกับประชาชนระดับล่าง และกลุ่มรากหญ้า โดยยึดโยงจากการลงคะแนนเสียงเลือกตั้งครั้งล่าสุดเป็นตัวตั้ง อย่างน้อยสิบกว่าล้านเสียงจากคะแนนเสียงของผู้มาใช้สิทธิเลือกตั้ง เปรียบได้กับภาพเชิงซ้อนที่เหลื่อมกันอยู่ระหว่างแรงต้านของฝ่ายคัดค้านที่มักอ้างว่าเป็นชนชั้นกลางกับแรงเสริมของกลุ่มผู้ให้การสนับสนุนที่เป็นชนชั้นนำทางสังคมและกลุ่มรากหญ้า จากคุณ : นพวรรณ - [ 28 เม.ย. 49 13:12:03 ]

ความคิดเห็นที่ 11 แม้ว่าแรงปะทะของกลุ่มพันธมิตรประชาชนเพื่อประชาธิปไตยเดิม จะส่งผลข้างเคียงให้เกิดปรากฏการณ์งดออกเสียง หรือการปฏิเสธการใช้อำนาจบังคับของรัฐ (civil disobedience) ออกไปเกือบจะทุกอณูของสังคม แต่ถือว่าสัดส่วนของผู้ใช้สิทธิออกเสียงที่ลดลงเป็นจำนวนกว่าสองล้านคน ทำให้พรรคการเมืองใหญ่ยังคงอ้างได้ว่า เมื่อเทียบกับสัดส่วนสิบเก้าล้านเสียงเดิม แล้วผลการเลือกตั้งล่าสุดแทบไม่มีนัยสำคัญทางการเมืองมากมายอย่างที่คาดคะเนกันไว้แต่ต้น ยิ่งไปกว่านั้น การต่อสู้ก่อนที่จะมีการพักรบนี้ ปรากฏชัดเจนว่าหลายต่อหลายครั้ง ทางกลุ่มพันธมิตรเองเน้นรูปแบบวิธีการมากเกินไป ดังเช่นการขับเคลื่อนไปในที่ต่างๆ กระทั่งสูญเสียมวลชนที่มีความอ่อนไหวต่อแนวโน้มความรุนแรง หรือการไม่พยายามตีเหล็กเมื่อร้อนในหลายต่อหลายครั้งเท่ากับเป็นการปล่อยให้โอกาสที่จะขับเคลื่อนไปยังจุดหมายที่ควรจะเป็นต้องเลอะเลือน และถูกตีความในทางเป็นโทษต่อกลุ่มของตนอย่างน่าเสียดาย จากคุณ : นพวรรณ - [ 28 เม.ย. 49 13:12:52 ]

ความคิดเห็นที่ 12 นี่คือ เหตุผลสำคัญที่ทำให้รัฐบาลทักษิณอยู่ยงคงกระพันตีรันฟันแทงอย่างไรก็ดูเหมือนจะฟื้นคืนชีพได้ตลอดเวลา ไม่ต่างจากหนุมานในมหากาพย์รามเกียรติ์ ซึ่งเข้าใจว่าแกนนำพรรคฝ่ายค้านและกลุ่มสมัชชาเพื่อประชาธิปไตยคงทราบดี จึงมองไม่เห็นทางออกอื่นนอกจากการหยิบยกมาตรา 7 มาเป็นชนวนสำคัญที่จะเปลี่ยนแปลงระบอบทักษิณให้จงได้ จึงอยากให้ข้อคิดไว้ ณ ที่นี้ ว่า เมื่อวันที่ 2 พฤษภาคมมาถึง หากองค์ประกอบของรัฐสภายังไม่ครบถ้วนสมบูรณ์ การนำมาตรา 7 เพื่อยกเว้นรัฐธรรมนูญบางมาตราน่าจะสมเหตุสมผลเพื่อยุติปัญหาคาราคาซังของวิกฤตการณ์ทางรัฐสภาเป็นประการแรก หลังจากนั้น แรงกดดันทางสังคมจะเป็นปัจจัยในการกรุยทางไปสู่การก่อตัวของรัฐบาลเพื่อความสมานฉันท์แห่งชาติ จากคุณ : นพวรรณ - [ 28 เม.ย. 49 13:13:21 ]

ความคิดเห็นที่ 13 โดยกลไกทางสังคมจะทำหน้าที่ขับเคลื่อนไปโดยไม่มีความจำเป็นต้องดำเนินการใดๆ ให้เป็นที่ระคายเคืองเบื้องพระยุคลบาท ดังที่หลายฝ่ายพยายามผลักดันกันอยู่ เพราะโดยส่วนตัวแล้วไม่เชื่อว่านายกรัฐมนตรีตัวแทนหรือรัฐบาลหลังม่านอย่างที่มีการกล่าวถึงจะได้รับการยอมรับจากสังคม ทั้งนี้ การได้มาซึ่งคนกลางในการทำหน้าที่สำคัญเพื่อชาติบ้านเมืองนี้ จะเป็นไปโดยการเชื่อมโยงจากสายอำนาจหลักอันเป็นตัวแทนอำนาจอธิปไตยทั้งสามส่วน ซึ่งเชื่อมั่นว่าจะไม่ได้รับการปฏิเสธจากสังคม และทุกภาคส่วนน่าจะยินดีในการหารือร่วมกันถึงการกำหนดตัวบุคคล ซึ่งแนวโน้มน่าจะเป็นอดีตนายกรัฐมนตรีคนสำคัญ หรือบุคคลใกล้ชิดผู้มีสถานภาพเดียวกันที่เคยได้รับความไว้วางใจเป็นที่เคารพนับถือ และเคยเป็นหลักชัยให้บ้านเมืองในช่วงวิกฤตการณ์ของบ้านเมืองย้อนไปในสองสามทศวรรษที่ผ่านมา เพื่อทำหน้าที่กำหนดกรอบระยะเวลาของการปฏิรูปการเมืองก่อนจะมีพระราชกฤษฎีกายุบสภาให้มีการเลือกตั้งใหม่ ภายใต้กติกาที่ได้รับการประชาพิจารณ์ภายหลังเสร็จสิ้นพระราชพิธีเฉลิมฉลองสิริราชสมบัติ 60 ปี จากคุณ : นพวรรณ - [ 28 เม.ย. 49 13:13:40 ]

ความคิดเห็นที่ 14 ไปดูที่ลิ้งค์ที่ให้ไว้นี้ได้นะ http://www.bangkokbiznews.com/2006/04/20/w017_95957.php?news_id=95957 จากคุณ : นพวรรณ - [ 28 เม.ย. 49 13:16:07 ]