ผมเกิดความรู้สึกเบื่อหน่ายและรำคาญเต็มทนแล้ว
กับข่าวที่ออกมาวิพากษ์วิจารณ์หนังสือของนายกรัฐมนตรี พ.ต.ท.ทักษิณ ชินวัตร
ที่ได้ส่งหนังสืออธิบายความสับสนวุ่นวายในสถานการณ์ทางการเมืองของประเทศไทยที่มันเป็นอย่างที่เราเห็นกันอยู่นี้
ไปยังผู้นำประเทศมหาอำนาจและประเทศเพื่อนบ้านบางประเทศ
โดยมุ่งประสงค์ที่จะสร้างความเชื่อมั่นและมั่นใจให้ประเทศเหล่านั้น ซึ่งส่วนใหญ่เป็นประเทศคู่ค้าที่สำคัญของประเทศไทยในยุคปัจจุบัน
เหตุแห่งความเบื่อหน่ายและรำคาญของผม
ก็ขอบอกกันตามตรงตามความเห็นของผมว่า
เป็นเรื่องปกติวิสัยธรรมดาของผู้นำรัฐบาลในระบอบประชาธิปไตยทุกประเทศทั่วโลก
เมื่อปรากฏว่า ได้เกิดเหตุการณ์ในลักษณะที่จะนำไปสู่ความสับสนวุ่นวายและการสร้างกระแสอันจะนำไปสู่ความเข้าใจไขว้เขวและการเบี่ยงเบนประเด็นที่เป็นผลทำให้นานาประเทศทั่วโลก
เกิดความกังขาในสถานการณ์ทางการเมืองของประเทศนั้นๆ และอาจมีผลกระทบต่อความมั่นคงของชาติและความสัมพันธ์ระหว่างประเทศที่อาจเกิดขึ้นได้ จึงเป็นเรื่องจำเป็นที่ผู้นำรัฐบาลทุกรัฐบาลบนพื้นฐานของความรับผิดชอบ จะต้องมีหนังสืออธิบายความชี้แจงข้อเท็จจริงที่เกิดขึ้น
เพื่อไม่ให้นานาชาติทุกประเทศเกิดความตื่นตระหนกเกินกว่าเหตุ และไม่หลงตกเป็น -เหยื่อ
อันโอชะของพวกสร้างกระแสแรงกดดันที่มีผลประโยชน์เป็นวาระซ่อนเร้นอยู่ในจิตใต้สำนึก
ผมจำได้ว่า เมื่อครั้งที่นายชวน หลีกภัย เป็นหัวหน้ารัฐบาล ก็ได้เคยมีหนังสือฉบับลงวันที่ 24 พฤศจิกายน พ.ศ.2542 ถึงประธานาธิบดีสหรัฐอเมริกาในเวลานั้น
ซึ่งก็คือ ประธานาธิบดีบิล คลินตัน
แล้วลงท้ายจดหมายว่า -Chuan Leekpai -
ซึ่งใส่ตำแหน่งใต้ลายมือชื่อในหนังสืออย่างเป็นทางการฉบับนั้นว่า -Prime Minister of Thailand
ผมขอถามใครบางคนในสภาทนายความ
ที่ได้โผล่เคยหัวออกมาวิพากษ์วิจารณ์ พ.ต.ท.ทักษิณ ชินวัตร ว่า
กระทำผิดบทบัญญัติในรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พ.ศ.2540 ซึ่งหนังสือพิมพ์ไทยโพสต์
ฉบับประจำวันศุกร์ที่ 14 กรกฎาคม 2549 หน้า 8 ได้รายงานข่าวในเรื่องนี้เอาไว้ว่า -...
ประการสำคัญของความไม่ถูกต้องก็คือ
การลงท้ายใต้ลายมือชื่อว่า Prime Minister of Thailand ไม่สอดคล้องกับรัฐธรรมนูญ มาตรา 1
ที่บัญญัติว่า ประเทศไทยเป็นราชอาณาจักรอันหนึ่งอันเดียวจะแบ่งแยกมิได้ ในทางตรงกันข้าม
จดหมายของประธานาธิบดีสหรัฐได้ตอบรักษาการนายกรัฐมนตรีโดยใช้ถ้อยคำขึ้นต้นที่ถูกต้องคือ
ใช้คำว่า Prime Minister of The Kingdom of Thailand ซึ่งสอดคล้องกับถ้อยคำที่ใช้ในรัฐธรรมนูญ
และสอดคล้องกับการถวายสัตย์ปฏิญาณของนายกรัฐมนตรีและคณะรัฐมนตรีต่อพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ตามมาตรา 205 ของรัฐธรรมนูญ...
อ้าว...แล้วการที่นายชวน หลีกภัย
เมื่อตอนเป็นนายกรัฐมนตรีก็ได้เคยลงนามในหนังสือถึงประธานาธิบดีคลินตันที่ผมได้นำมากล่าวอ้างเอาไว้ข้างต้นในบทความวันนี้
จะถือว่า
นายชวนก็ได้กระทำผิดบทบัญญัติในรัฐธรรมนูญมาตรา 1 เช่นเดียวกับที่ได้กล่าว หาพ.ต.ท.ทักษิณกันในคราวนี้ด้วยหรือไม่ ? เพราะบทบัญญัติในมาตรา 1 ก็เป็นบทบัญญัติในรัฐธรรมนูญฉบับเดียวกันนะจะบอกให้...
แล้วตอนนั้น
ผมก็ไม่เคยเห็นพวกสภาทนายความแม้แต่คนเดียว
โผล่หัวออกมาวิพากษ์วิจารณ์นายชวน หลีกภัย ในฐานะนายกรัฐมนตรีขณะนั้นว่า กระทำผิดบทบัญญัติในรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พ.ศ.2540
เหมือนอย่างที่ได้โผล่หัวกันออกมาในคราวนี้
หรือ มีเหตุผลแต่เพียงว่า
นายชวน หลีกภัย
เคยมีอาชีพเป็นทนายความพวกเดียวกันกับพวกสภาทนายความด้วยกันหรืออย่างไร ?
จากคุณ :
วิสัยทัศน์ 
- [
17 ก.ค. 49 09:08:18
]
"ต่างคนต่างกรรม" บทความดีๆของอ.ดุสิต อยากให้อ่านกันนะ..
