PANTIP.COM : P4584814 คุณจะเลือกอะไรระหว่างพัฒนาการทางเศรษฐกิจของชาติให้ทัดเทียมต่างชาติกับเศรษฐกิจพอเพียง []

ความคิดเห็นที่ 13

ปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง ของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวนั้นมีความหมายว่า:

"เน้นแนวทางพัฒนาที่มีความสมดุล มองภาพรวม และยั่งยืน โดยให้ความสำคัญกับความพอประมาณ การบริโภคอย่างรับผิดชอบ และการเสริมสร้างความต้านทานต่อผลกระทบจากการเปลี่ยนแปลงภายนอก และปรัชญาดังกล่าวใช้หลักความพอประมาณในการดำเนินทุกด้านของมนุษย์ ลดการบริโภคที่เสียเปล่า และสร้างเสริมขีดความสามารถของประชาชนให้สามารถเผชิญกับความท้าทาย จากกระแสโลกาภิวัตน์ได้ดีขึ้น ในขณะเดียวกันก็บรรลุการพัฒนาอย่างยั่งยืน ปรัชญานี้เป็นแบบอย่างของการพัฒนาที่มีประชาชนและชุมชนเป็นศูนย์กลาง ซึ่งจะช่วยเสริมสร้างจริยธรรมของชาติด้วยการส่งเสริมความซื่อสัตย์และหลักคุณธรรม"

ปัจจุบันนี้โลกในศตวรรษหน้า กำลังก้าวเข้าสู่ภาวะที่เรียกว่า กระบวนการ "Globalization" หรือ "โลกาภิวัฒน์" คือโลกเป็นหนึ่งเดียวกันหมด เพราะทุกส่วนเชื่อมโยงกันได้ ดังนั้นเมืองไทยย่อมปฏิเสธความเป็นหนึ่งและผลกระทบของโลกต่อเราไม่ได้ เพราะประเทศไทยมิได้อยู่โดดเดี่ยวเราเป็นส่วนหนึ่งของประชาคมโลก นายกฯทักษิณท่านเล็งเห็นตรงนี้ดีค่ะ ไ่ม่มีใครต่อต้านระบบทุนนิยมได้ในโลกนี้ … ซึ่งมันก็เป็นเีรื่องจริงนะคะ ว่าใครจะต่อต้านทุนนิยมได้ แม้กระทั่งประเทศรัสเซีย ซึ่งเป็นประเทศคอมมิวนิสต์เก่า หรือประเทศจีนยังต้องปรับตัว ... ปรับเศรษฐกิจให้เข้ากับสภาวะของการไหลเวียนอย่างเสรีของสินค้า การลงทุน การบริการ ผู้คน เทคโนโลยีเลย .... การไหลของสิ่งเหล่านี้มิได้ไหลเวียนทางเดียว หากแต่เป็นโลกที่มีการเชื่อมต่อกัน เพราะแต่ละประเทศไม่อาจปลีกตัวอยู่โดดเดี่ยว ้ได้เพียงลำพัง ตามแบบจำลองเศรษฐกิจแบบปิดของของริคาร์โด และไม่สามารถกำหนดทิศทางของตนเองจากปัจจัยภายในแต่เพียงอย่างเดียว ตรงกันข้ามปัจจัยภายนอกจะทวีบทบาทมากทีเดียว

และ้ด้วยเหตุที่เราไม่สามารถต้านความเป็นทุนนิยมได้ (แน่นอนค่ะเราไม่สามารถต้านมันได้หรอกเพราะระบบทุนนิยมมันสอดคล้องกับธรรมชาติของมนุษย์มากที่สุด) เราจึงต้องเป็นหุ้นส่วนกับระบบทุนนิยมนั่นเอง พูดง่ายๆคือในระบบทุนนิยมคุณต้องออกแรงทำเพื่อให้ได้มาซึ่งส่วนของตนโดยอาศัยพลังการตลาด คือ ใช้กลไกตลาดเป็นตัวบังคับให้ทุกสิ่งทุกอย่างเดินไป

ในขณะที่ลัทธิคอมมิวนิสต์ ที่ล่มสลายเพราะมันไปขัดกับธรรมชาติของมนุษย์ที่ชอบการแข่งขัน ... จุดมุ่งหมายขั้นสูงสุดของลัทธิคอมมิวนิสต์คือสังคมจะปราศจากชนชั้นคือไม่มีชนชั้นปกครองและชนชั้นถูกปกครองทุกคนเท่าเทียมกันหมด .... ไม่มีความจำเป็นที่จะต้องมีรัฐที่เป็นชนชั้นปกครองอีกต่อไปซึ่งเป็นอะไรที่อุดมคติมาก แนวความคิดเช่นนี้จึงได้นำไปสู่ การปฏิวัติรัฐประหาร ล้มล้างระบบนายทุน ล้มลัทธิเศรษฐกิจเสรีนิยมลงไปเพื่อทำให้รัฐสลายตัวไปจึงนำไปสู่การนองเลือดในที่สุด

เคยอ่าน "แนวคิดทางการเมืองของ พ.ต.ท.ทักษิณ ชินวัตร" ไม่นานมานี้ จำไม่ได้ว่าใครเขียนรวบรวมไว้จะขอนำมาเล่าสู่กันฟังแล้วกันนะคะ ....

เอื้องคิดว่าพ.ต.ท.ทักษิณ ท่านเป็นคนที่เข้าใจระบบเศรษฐกิจโลกไ้ด้ีดีมากคนหนึ่งเลยทีเดียวค่ะ ท่านเคยให้ความเห็นเรื่อง "โลกาภิวัตน์" ไว้ว่า:

"โลกาภิวัตน์ ก็คือการที่โลกเราเป็นโลกที่ไร้พรมแดน โลกของการไหลเวียน คือ การไหลเวียนของพวกสินค้า เงิน คนคล่องตัวขึ้น นี่คือสิ่งที่กำลังเป็นแนวโน้มของการเปลี่ยนแปลงที่มีมากขึ้นเรื่อย ๆ ดังที่เราจะได้ยินคำว่า "พลังการตลาด" คือ ใช้กลไกตลาดเป็นตัวบังคับให้ทุกสิ่งทุกอย่างเดินไป และตัวที่ทำให้โลกาภิวัตน์มีความหมายมากขึ้น มีความรวดเร็ว มีความเปลี่ยนแปลงมากขึ้นก็คือในเรื่องของ "คอมพิวเตอร์" และ "การสื่อสาร" เป็นเทคโนโลยีที่ทำให้ทุกอย่างเชื่อมกันได้รวดเร็วมาก "

นักวิชาการในสายมาร์กซิสต์บางท่าน เช่น James Petras มองว่าโลกาภิวัตน์มิใช่อะไรอื่น หากแต่เป็นขั้นตอนหนึ่งของการพัฒนาระบบทุนนิยมโลก ซึ่งเป็นมุมมองที่สอดรับกับแนวคิดของ นายกฯทักษิณ ท่านนายกฯแปล "ทุนนิยม" เป็นภาษาง่าย ๆ ว่า

"...ทุนนิยมแปลว่านิยมทุน ไม่มีทุนไม่นิยม เพราะฉะนั้นคนจนไม่มีทุนไม่นิยม จะให้นิยมต้องมีทุน"

นี่จึงเป็นที่มาของ "นโยบายคู่ขนาน(dual track policy) หรือที่เรารู้จักกันดีในชื่อว่า "ทักษิโนมิคส์" นั่นเองค่ะ และคำว่า ทักษิโนมิคส์ นี่นายกฯทักษิณท่านไม่ได้ตั้งเองค่ะแต่ ทางประเทศฟิลิปปินส์ที่เชิญนายกฯทักษิณไปบรรยายเรื่องนโยบายเศรษฐกิจและสังคมของไทยเป็นคนตั้งให้ค่ะเพาะเค้าชอบนโยบายนี้มากที่เน้นเรื่องเศรษฐกิจชนบท แนวความคิดของท่านนายกฯในการนำทฤษฎีทางเศรษฐศาสตร์มาปรับใช้กับโครงสร้างเศรษฐกิจในประเทศไทยคือ การประยุกต์สิ่งที่กระจัดกระจายอยู่ของทฤษฎีทั้งหลายมาใช้กับความเป็นจริงของประเทศ ซึ่งเป็นเรื่องที่สำคัญ จากทัศนะทางปรัชญาที่ว่า " ไม่มียาขนานใดรักษาได้ทุกโรค, ไม่มีทฤษฎีใดที่อธิบายและแก้ปัญหาทุกสิ่งได้" แนวทางในการแก้ปัญหานั้นมีเพียงสองแนวทางคือขาวกับดำ การแก้ปัญหามิใช่สิ่งที่ต้องเลือกเอาอย่างใดอย่างหนึ่ง แนวคิดแบบสุดขั้วด้านใดด้านหนึ่ง มิได้ให้คำตอบอะไรในการแก้ปัญหา ดังนั้น นโยบายการพัฒนาประเทศ โครงสร้างทางสังคมแบบประเทศไทยที่ดี จำเป็นต้องสอดรับกับความหลากหลายของสังคม

การทำเศรษฐกิจ 2 แนวทาง อย่างที่นายกฯทักษิณนำมาใช้ คือ
1. นโยบายคู่ขนานแบบแรก คือ แนวทางเดิมของตัวแบบการพัฒนาของเอเชียตะวันออก โดยเน้นการลงทุนจากต่างประเทศ สนับสนุนระบบทุนนิยมตลาดเสรี และสนับสนุนการเติบโตของภาคธุรกิจ เพิ่มความสามารถด้านการแข่งขัน ซึ่งเป็นแนวทางที่เชื่อมต่อสังคมไทยเข้ากับโลกาภิวัตน์ แนวนี้ยึดมั่นกับหลักการการเปิดประเทศ หลักการตลาดเสรี มุ่งส่งเสริมและสนับสนุนการลงทุนจากต่างประเทศ ทั้งนี้นายกฯทักษิณเชื่อว่า การค้าเสรีมิได้เป็นเพียงการเปิดโอกาสใหม่ทางการตลาดระหว่างประเทศคู่ค้าเท่านั้น แต่เป็นการสร้างสายสัมพันธ์และความเข้าใจทางวัฒนธรรมอันใกล้ชิดระหว่างประเทศคู่ค้า การค้าเสรีคือแนวทางในการแก้ไขปัญหาความยากจนของประชาชนทั้งในไทยและในเอเชีย ดังนั้นการค้าเสรีจึงเป็นสิ่งที่ต้อง "ผูกมัดสัมพันธ์มากขึ้น" เพราะความสำเร็จของไทยทั้งในอดีตและอนาคตมิได้มาจากที่อื่น แต่มีรากเหง้ามาจากการเปิดประเทศสู่ต่างชาติและการเข้าร่วมโลกยุคโลกาภิวัตน์

ส่วน

2. นโยบายคู่ขนานแบบที่สอง ก็คือว่า เน้นเรื่องเศรษฐกิจในประเทศโดยการไปสร้างความเข้มแข็งเศรษฐกิจชนบท หรือเรียกว่า "รากหญ้า" เพื่อช่วยเหลือเกษตรกรให้มีรายได้ดีขึ้นซึ่งเห็นได้จากนโยบายและการสนับสนุน
-"กองทุนหมู่บ้าน"
-"หนึ่งผลิตภัณฑ์หนึ่งตำบล"
-"พักหนี้เกษตรกร"
-"SMEs" ช่วยเหลือ SME ให้แข็งแรงขึ้น สร้าง SME สร้างผู้ประกอบการใหม่ๆ ก็จะทำให้เกิดการหมุนเวียนเศรษฐกิจในประเทศ
-"กองทุนหมุนเวียน"
-"บ้านเอื้ออาทร"
-"30 บาทรักษาทุกโรค"

นโยบายคู่ขนานแบบที่สองนี้ มุ่ง "เสริมสร้างอำนาจให้กับประชาชน" และเป็นนโยบายที่ต้องการพึ่งตนเอง ต้องการฟื้นฟูเศรษฐกิจระดับรากหญ้าและพึ่งตนเองเพื่อให้ประเทศไทยได้พ้นจากภาวะวิกฤติที่ยั่งยืนและแก้ไขปัญหาความยากจนอย่างยั่งยืน ยึดมั่นในพระราชดำริเรื่องเศรษฐกิจพอเพียงของในหลวง แต่เป้าหมายก็มิได้หยุดอยู่แค่ การผลิต การบริโภค และการแลกเปลี่ยนภายในชุมชน โดยอิงอยู่กับเทคโนโลยีและภูมิปัญญาท้องถิ่น/ชาวบ้าน สิ่งที่ ต้องการทำคือ การเปลี่ยนผลิตภัณฑ์ท้องถิ่นที่มีอยู่ด้วยการผสมผสานเทคโนโลยีหรือภูมิปัญญาท้องถิ่นเข้ากับเทคโนโลยีสมัยใหม่ และระบบการตลาดสมัยใหม่ เพื่อให้สินค้าพื้นเมืองที่ผลิตนั้นสอดรับกับความต้องการของตลาด พูดอีกนัยก็คือสินค้าที่ผลิตนั้นต้องมีคุณภาพ ดึงดูดใจ สามารถขายและสร้างตลาดใหม่ได้ ทั้งในระดับประเทศและระดับโลก หรือเป็นการทำท้องถิ่นให้เป็นสากล

ด้วยเหตุนี้นโยบายคู่ขนานแบบที่สองนี้ ท่านนายกฯทักษิณมองว่าคือเส้นทางของการพึ่งตนเองของประเทศ แต่นายกฯมิได้มองการพึ่งตนเองในลักษณะการตัดขาดจากระบบทุนนิยม แต่เป็นการพึ่งตนเองด้วยการใช้ระบบทุนนิยม โดยระบบทุนนิยมนั้น ท่านนายกฯทักษิณมองว่าคล้ายกับระบบอื่น คือ มีทั้งข้อดีและข้อเสีย และเลือกที่จะแก้ปัญหาความยากจนด้วยวิธีการแบบทุนนิยม คือด้วยการค้า การเงินและเทคโนโลยี เพราะเมื่อมี การค้าก็ทำให้เข้าถึงตลาด เมื่อเข้าถึงตลาด การผลิตก็เกิด เมื่อการผลิตเกิดก็มีรายได้ เมื่อมีรายได้ก็มีอำนาจซื้อ เมื่อมีอำนาจชื้อก็มีการค้า และวงจรความมั่งคั่งที่เกิดจากการค้าก็จะดำเนินต่อไป

จริงๆ แล้วหลักของนโยบายคู่ขนาน มันก็ไม่มีอะไรมากค่ะหัวใจสำคัญอยู่ที่ "หาทางลดรายจ่ายประชาชน เพิ่มรายได้ประชาชน และขยายโอกาสให้แก่ประชาชน" นักเศรษฐศาสตร์ จาก Morgan Stanley เขาเรียกแนวนโยบายคู่ขนานหรือทักสิโนมิคส์นี้ว่าเป็น "Social Capitalism" ค่ะคือเป็น สังคมทุนนิยม เป็นการประยุกต์นำระบบทุนนิยมกับระบบสังคมนิยมมาใช้ร่วมกัน

นายกฯทักษิณเคยพูดไว้ว่า "ระบบทุนนิยม" เป็นระบบที่มีเป้าหมายแต่ไม่มีอุดมการณ์ ส่วน "ระบบสังคมนิยม" เป็นระบบที่มีอุดมการณ์แต่ไม่มีเป้าหมาย เพราะฉะนั้นเลยต้องใช้ระบบทั้งสองควบคู่กันไปและปรับใหม่เป็น สังคมเศรษฐกิจฐานล่างใช้ระบบสังคมนิยมที่มีเป้าหมายส่วนเศรษฐกิจฐานบนใช้ระบบทุนนิยมที่มีอุดมการณ์ เพราะฉะนั้นก็เลยทำให้เป็นลักษณะของการแก้ไขปัญหาที่อาจจะต่างจากที่หลายๆ รัฐบาลได้ใช้มา

ซึ่งแนวทางการประยุกต์ใช้ทฤษฎีแบบนี้เป็น ที่น่าสนใจของต่างประเทศมากจน "ประเทศฟิลิปปินส์" ต้องเชิญนายกฯไปบรรยายให้รัฐมนตรี ให้ข้าราชการ ให้นักธุรกิจของเขาฟัง แต่นักวิชาการปัญญาชนที่เหยีบขี้ไก่ไม่ฝ่อบ้านเราบางคนกลับพูดโจมตีซะเสียหาย จากสีขาวกลายเป็นสีดำสนิท ... เฮ้อออ ... สงสารประเทศไทย ไอ เลิฟ ยู ค่ะ

ด้วยเหตุนี้นโยบายคู่ขนานแบบที่สองนี้ ก็คือนโยบายเศรษฐกิจพอเพียงนั่นเอง ...เศรษฐกิจพอเพียงกับทุนนิยมโลกาภิวัฒน์เป็นสิ่งที่เดินไปด้วยกันได้และสามารถเกื้อกูลกันละกันได้อย่างลงตัวค่ะ หาใช่สิ่งที่เดินสวนทางกันไม่ อย่างที่กลุ่มคนที่ต่อต้านระบบทุนนิยมและต่อต้านนายกฯทักษิณกล่าวหาเพราะคนกลุ่มนี้มองว่านายกฯทักษิณคือตัวแทนของ "ทุนสากล" หรือ "ทุนข้ามชาติ" ที่ขึ้นมามีอำนาจทางการเมืองเหนือ "ทุนท้องถิ่น" จึงไม่แปลกที่กลุ่มต่อต้านทักษิณมักจะกล่าวหานายกฯทักษิณด้วยข้อหาว่า "ขายชาติ" อยู่บ่อยๆค่ะ และแนวคิดการทำงานแบบคิดใหม่ ทำใหม่ การทำงานที่ต้องการการตัดสินใจที่รวดเร็ว มีข้อมูลเร็ว เป็นการมองโลกแบบโลกาภิวัตน์นี้ของนายกฯทักษิณก็ทำให้ท่านย่อมต้องตกเป็นเป้าทางการเมืองให้กับผู้ที่ไม่ยอมปรับตัวกับโลกยุคใหม่นี้ หรือเพื่อให้กลุ่มคนของตนกลับมาครองอำนาจอีกครั้งโดยไม่สนใจว่า "วิธีการ" เพื่อให้ได้อำนาจนั้นมาจะถูกต้องชอบธรรมหรือไม่

การนำเรื่องเศรษฐกิจพอเพียงมาโจมตีนายกฯทักษิณจึงเป็นไปเพื่อประโยชน์ทางการเมืองของพวกเขาเท่านั้นเองค่ะ .... การนำเรื่องเศรษฐกิจพอเพียงมาโจมตีนายกฯจึงไม่ผิดอะไรไปจากการดึงฟ้าลงมาต่ำนั่นเองค่ะ

จากคุณ : เอื้องอัยราวัณ - [ 1 ส.ค. 49 09:30:26 ]

ความคิดเห็นที่ 30

จขกท.เอาอะไรมาตั้งกระท้ เดี๋ยวก็ถูกใครเขาด่าเอาหรอกเพราะแนวทฤษฎีใหม่เป็นของพระองค์ท่านแต่เศษรฐกิจโลกาภิวัฒน์เป้นทุนนิยมเสรีซึ่งจะพัฒนาการไปตามกระแส
แนวความคิดทั้ง 2 ฝ่ายเข้ากันได้เป้นอย่างดี อย่ามองภาพรวมแต่เพียงมหภาค ต้องดูจุลภาคด้วยเพราะมันจะสอดคล้องกันตามระดับฐานะและปัจจัยการลงทุน ซึ่งจะมีไม่เหมือนกันผ้ได้เปรียบคือพวกที่มีทุนทางสังคมอย่แล้ว ซึ่งสามารถก้าวเข้าส่ทุนโลกาภิวัฒน์ได้เช่นกันนอกนั้นก็ต้องค่อย ๆ เป็นค่อย ๆ ไป คนส่วนมากมักจะลืมรากฐานของตัวเองในอดีต เรามีทรัพยากรมากเราก็ใช้กันจนฟุ้งเฟ้อ ทำลายสภาพสมดุลทางธรรมชาติและอื่น ๆ อีกมากเพียงเพื่อต้องการจะเข้าส่อารยธรรมยุคใหม่ประกอบกับพื้นที่มีน้อย คนมาก ไม่ว่าจะเป็นราษฎรไทย ประชาชนทั่วไปหรือคนต่างด้าว เข้ามามากเหตุเกิดเพราะการเอื้อของผ้นำหรือรัฐบาลสมัยนั้น พล.อ.ชาติชาย ที่ต้องการทำภูมิภาคนี้ให้เป้นนิค จนต้องถูกปฎิวัติ เหมือนนายกทักษิณ เช่นกันที่ต้องการจะแก้ไขกฎหมายที่ดิน ให้ประชาชนธรรมดา มีที่ไม่เกินรายละ 50 ไร่ นิติบุคคล ไม่เกิน 200 ไร่ ซึ่งมีอย่ในกฎหมายที่ดินบัญญัติไว้นานแล้ว แต่ยังทำไม่ได้ตลอดเท่าทุกวันนี้ รวมถึงกฎหมายมรดก การเก็บภาษีที่ดินหรือให้มีการจำหน่ายที่ดินซึ่งครอบครองไว้จำนวนมหาศาลตามเวลาที่กำหนด แน่นอนที่สุดจะต้องถูกกระทบกระเทือนด้วยเหตุนี้แล
ผมพูดไว้ในหลายกระท้ ว่า คนไทยโดยเฉพาะราษฎรไทย ทุกคนตั้งแต่เกิดมาอย่างน้อยต้องมีสิทธิที่ดินอย่างน้อย 5 ไร่ แต่ไม่เกิน 50 ไร่ การได้ใช้สิทธิประโยชน์ในที่ดินซึ่งตนมีสิทธิในนั้นนับจากมีอายุ 20 ปีบริบูรณ์ เช่นเดียวกับศักดินา 5 ไร่ เหมือนสมัยก่อน ส่วนนิติบุคล จะมีที่ดินในครอบครอง(ใช้คำว่าครอบครอง)ได้ไม่เกิน 200 ไร่ ถ้าสิ้นสภาพนิติบุคคลจะต้องคืนให้รัฐเพื่อจัดสรรให้กับราษฎรไทยธรรดา คุณ จขกท.จะเห็นว่า ถ้าราษฎรไทยมีที่ดิน 5 ไร่ แน่นอนที่สุดย่อมจะต้องใช้ในการประกอบการ ทำสวน ทำไร่ ทำนา เรียกว่าเป็นทุนแล้วแปลงหลักทรัพย์เป็นทุนเช่นเดียวกับคนที่อาศัยอย่ในที่สาธารณะ ไม่ว่าจะเป็นของกรมธนารักษ์หรือที่ราชพัสดุหรือที่หัวไร่ปลายนาอื่น ๆ นี่ความคิดที่สอดรับกับเศรษฐกิจแบบพอเพียงตามแนวพระราชดำริ
ที่กล่าวมาก็เป็นความเห็นซึ่งสามารถจะทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงทางกายภาพ ได้อย่างชัดเจน สิ่งนี้ผมเชื่อว่า นายกทักษิณ มองออกและต้องการสนองพระราชดำรัสให้ได้ ตามที่นายกทักษิณ กล่าวไว้ ณ ที่หลาย ๆ ประเทศนอกจากนั้นต้องการจะนำมาเพื่อเป็นนโยบายประชานิยม ซึ่งแน่นอนที่สุดคนที่เดือดร้อน คือใครกลุ่มใดบ้าง ที่ทำมาหากินหรือทำนาบนหลังคน ซึ่งพวกเราท่าน ๆ ก็ย่อมร้ดีว่าใครถูกระทบบ้าง เห็นไม้ย์ครับว่าเนื้อแท้จริง ๆ ที่ต้องการโคนนายกทักษิณ เป็นเพราะเหตุใด คิดดูเอาเอง ผมถามจริง ๆ มีที่ดิน เป็นหมื่น ๆ แสน ๆ ไร่ เอาไว้ปลูกหน่อไม้รึไงหรือปลูกหญ้าหรือสงวนพันธ์สัตว์ป่า จำคำพูดนายกทักษิณ ได้อีกว่าที่ดินเป็นทุน ต้องใช้ประโยชน์ในที่ดินให้มากที่สุดถึงจะทัดเทียมนานาอารยะประเทศ
แก้ไขเมื่อ 02 ส.ค. 49 13:12:44

จากคุณ : ตะแบกริมกรุง (natdavooti) - [ 2 ส.ค. 49 13:04:40 ]