----
สถาบันพระมหากษัตริย์ของไทย ได้รับการสถาปนาขึ้นพร้อมกับการก่อตั้งชาติเมื่อ 700 ปีเศษที่ผ่านมา โดยมี 3 สถาบันหลัก คือ สถาบันชาติ สถาบันศาสนา และสถาบันพระมหากษัตริย์เป็นอันหนึ่งอันเดียวกันตลอดมา และสถาบันพระมหากษัตริย์เป็นส่วนหนึ่งของชาติที่ขาดไม่ได้ มีความมั่นคงของสถาบันฯ เป็น กฎหมายสูงสุด โดยกองทัพแห่งชาติมีหน้าที่อันศักดิ์สิทธิ์ที่ต้องรักษาความมั่นคงของสถาบันพระมหากษัตริย์ร่วมกับประชาชนทุกคน ความมั่นคงแห่งชาติเป็นกฎหมายสูงสุด คือ หลักนิติธรรม กฎหมายใดขัดต่อหลักนิติธรรมย่อมเป็นโมฆะ แม้แต่กฎหมายรัฐธรรมนูญ เพราะรัฐธรรมนูญคือกฎหมายแม่บทสูงสุด ไม่ใช่กฎหมายสูงสุด
----
สถาบันพระมหากษัตริย์ไม่อาจทำผิด เพราะสถาบันย่อมถูกต้องตลอดไป มิฉะนั้นก็มิใช่สถาบันและเพื่อประกันความถูกต้องอันเป็นสัจธรรมตลอดไปของพระมหากษัตริย์ จึงต้องมีผู้รับสนองพระบรมราชโองการ นั่นคือมีผู้รับสนองพระบรมราชโองการรับผิดชอบไปบริหาร หรือปฏิบัติให้สำเร็จและถูกต้อง พระมหากษัตริย์ในฐานะประมุขของประเทศมิได้ทรงกระทำการบริหารหรือปฏิบัติเอง จึงไม่ทรงกระทำผิดใด ๆ ทั้งสิ้น แต่ผู้รับสนองพระบรมราชโองการคือผู้รับผิดชอบการบริหารหรือปฏิบัติ
----
ผู้รับสนองพระบรมราชโองการคือผู้รับผิดชอบ ความรับผิดชอบไม่ได้หมายถึงผิดก็รับ ชอบก็รับ แต่ความรับผิดชอบหมายถึง รับประกันว่าจะทำให้สำเร็จหรือจะทำถูกต้อง ถ้าผิดพลาดไม่สำเร็จ จะต้องแก้ไขให้ถูกต้องสำเร็จให้ได้ หากทำไม่ได้ให้กราบถวายบังคมทูลลาออกจากตำแหน่ง เพราะรับผิดชอบไม่ได้อีกต่อไป พร้อมทั้งยอมรับโทษทัณฑ์ มิใช่รับสนองพระบรมราชโองการมาแล้วทำผิดพลาด เช่น ออกพระราชกฤษฎีกาแปรรูป กฟผ. และถูกศาลปกครองสั่งยกเลิก แต่นายกรัฐมนตรีไม่ยอมรับผิดชอบใด ๆ ทั้งสิ้น
----
เพราะเหตุใด????
จากคุณ :
บทสุดท้าย 
- [
18 ส.ค. 49 03:56:41
]
เมื่อผู้รับผิดชอบไม่ยอมรับผิด??
