Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com | Torakhong.org | GameRoom


    งานพันทิปครบรอบ 10 ปี ตรงกับวันคล้ายวันเกิดของผม จึงมีเรื่องมาเล่า

    ตั้งกระทู้เช่นนี้เพราะอยากจะร่วมอวยพรและรำลึกกับพันทิปในครั้งแรกที่เข้ามาใช้บริการจนเลยเถิดมาสมัครเป็นสมาชิก ทั้งบัตรผ่าน อมยิ้มที่ต้องใช้รหัสพินโค๊ด  อมยิ้มจากเลขบัตรประจำตัวประชาชน ไม่น่าเชื่อว่าเว็บไซค์อย่างพันทิปถือกำเนิดมาร่วมๆ 10 ปีมะร่อมมะร่อ ผมเข้าพันทิปครั้งแรก เหมือนคนหลงทาง ที่จำเป็นต้องประคองตัวไว้ในออมแขนของใครสักคนที่เป็นเพื่อน สืบเนื่องจากความล้าหลังในเทคโนโลยีแม้จะเชี่ยวชาญด้านฮาร์ดแวร์พอสมควร แต่กับการท่องไปในโลกแห่งอินเตอร์เนตผมกลับเหมือนเด็กเพิ่งหัดคลานยังดีที่น้องในออฟฟิซคอยประคบประหงมและใช้เว็บใต้ดินประเภทวับๆแวมๆ มาล่อผม ทำให้มีแรงบันดาลใจเป็นอย่างสูง( มันรู้ได้งัยว่าเราชอบเรื่องประเภทนี้ ) ที่จะเรียนรู้การใช้งานอินเตอร์เนต การเลือกชมเว็บไซค์ทั้งในประเทศ ทั่วโลก หรือหน่วยงานราชการ การ search หาข้อมูลต่างๆการใช้งานอินเตอร์เนตผมอาศัยออฟฟิซเป็นช่องทาง เนื่องจากคอมฯที่บ้านเป็นรุ่นเดอะ ไม่มีโมเด็ม และที่สำคัญไม่รู้ว่าต้องทำอย่างไรถึงจะต่อเนตมาใช้งานที่บ้านได้  
        ไม่กี่อาทิตย์ผมถอยคอมฯใหม่ออกมาในทันที ศึกษา ค้นหา จนสามารถใช้อินเตอร์เนตที่บ้านได้ ตอนต่อได้ ผมร้องดีใจ ไชโย โห่ ฮิ้ว อย่างไม่อายฟ้าดิน
    เป็นความพยายามที่ไม่ได้เกิดขึ้นบ่อยครั้งนัก กับเทคโนโลยีชั้นสูง ( สำหรับผม )เช่นนี้
    สำหรับพันทิป ก็มาจากการ search หาข้อมูลทางด้านวิศวกรรม เพียงแต่หน้า ที่ลิงค์ไปเห็น ห้องหว้ากอ ไม่ใช่ห้องราชดำเนิน เมื่อรู้จักพันทิป ผมก็ลองเข้าไปในหน้าของเมนหลัก เลือกห้องต่างๆ ไปเรื่อย จนมาสะดุดอยู่ตรง ห้องราชดำเนิน ด้วยอุปนิสัยที่เป็นคอการเมืองคนหนึ่งแต่เพราะความเป็น น้องใหม่ร้ายบริสุทธิ์
    จึงยังไม่กล้าโพสข้อความ อาศัยคลิกดูไปทีละกระทู้ ๆ เรื่อยไป เป็นอย่างนี้อยู่ร่วมเดือน จนเมื่อเลือกเข้าห้องย่อยของห้องราชฯ คือห้องกวีการเมือง แม้ตัวเองจะไม่ใช่นักเลงกลอน อาศัยความรู้ งูๆปลาๆ ชอบแต่งจีบสาว และมุขในวงเหล้า เลยสวมหัวใจสิงห์ กินดีหมี ลองโพสในห้องกวีการเมือง น่าจะเข้าท่า เพราะว่ากันเป็นกลอน ถือเป็นภาษาที่สละสลวย และนี่คืออุบัติการณ์แรกเริ่ม ที่โพสในพันทิป และใช้ล็อคอินในระบบสมาชิกว่า “ แห้ง คนไร้ร่าง “

    ผมจับเจ่าในห้องกวีการเมืองได้ไม่นาน ก็เริ่มฝืด การคิดคำกลอนติดๆขัดๆ และที่สำคัญไม่มีเวลามาปรุงแต่งถ้อยคำในบทกลอนมากนัก จึงถอยๆออกมาอยู่ช่วงหนึ่ง และเริ่มเข้าไปโลดแล่นในหน้าหลัก ของห้องราชดำเนิน ด้วยบัตรผ่านที่ใช้ชื่อว่า      “ ดาราเดช “    พร้อมๆกับการแสดงตัวอย่างเปิดเผยสำหรับ
    ความชื่นชอบในตัวนายกฯรัฐมนตรีและพรรคร่วมรัฐบาลในสมัยนั้น นับจากวันนี้จนถึงวันนี้ก็ร่วมๆ 5 ปี ถ้าเป็นชีวิตคนเด็กคนนี้ก็เริ่มจะเข้าในรั้วของโรงเรียน เป็นวัยกำลังศึกษา วัยอยากรู้ อยากเห็น ทุกวันนี้บางครั้งก็เริ่ม ตั้งคำถามกับตัวเอง ว่า ห้องราชดำเนินยังหน้าสนใจ ยังมีมนต์ขลังอยู่อีกหรือไม่สมาชิกหลายท่าน ทั้งสองฝ่าย เริ่มตีกรรเชียงหนีไปทีละคนสองคน และก็ยังคงหาบทสรุปไม่ได้ว่า คุณค่าของห้องราชฯ อยู่ที่ตัวห้อง หรือคนที่เข้ามาในห้อง กันแน่  ผมยังคงค้นหา
    คำตอบไปเรื่อยๆ และตัวผมเองก็คงอยู่โยงกับห้องราชฯไปเรื่อยๆ ถ้าเจ้าของบ้านเค้าไม่ไล่

    แล้วเพื่อนๆทุกท่านล่ะครับ อะไรคือสิ่งชักนำและแรงบันดาลให้เข้ามาในพันทิป ??????????

    แก้ไขเมื่อ 16 ธ.ค. 49 10:23:54

    จากคุณ : ดาราเดช - [ 16 ธ.ค. 49 10:21:06 A:61.19.52.102 X:61.19.52.102 ]

 
 


ข้อความหรือรูปภาพที่ปรากฏในกระทู้ที่ท่านเห็นอยู่นี้ เกิดจากการตั้งกระทู้และถูกส่งขึ้นกระดานข่าวโดยอัตโนมัติจากบุคคลทั่วไป ซึ่ง PANTIP.COM มิได้มีส่วนร่วมรู้เห็น ตรวจสอบ หรือพิสูจน์ข้อเท็จจริงใดๆ ทั้งสิ้น หากท่านพบเห็นข้อความ หรือรูปภาพในกระทู้ที่ไม่เหมาะสม กรุณาแจ้งทีมงานทราบ เพื่อดำเนินการต่อไป



Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com | Torakhong.org | GameRoom