ตั้งกระทู้เช่นนี้เพราะอยากจะร่วมอวยพรและรำลึกกับพันทิปในครั้งแรกที่เข้ามาใช้บริการจนเลยเถิดมาสมัครเป็นสมาชิก ทั้งบัตรผ่าน อมยิ้มที่ต้องใช้รหัสพินโค๊ด อมยิ้มจากเลขบัตรประจำตัวประชาชน ไม่น่าเชื่อว่าเว็บไซค์อย่างพันทิปถือกำเนิดมาร่วมๆ 10 ปีมะร่อมมะร่อ ผมเข้าพันทิปครั้งแรก เหมือนคนหลงทาง ที่จำเป็นต้องประคองตัวไว้ในออมแขนของใครสักคนที่เป็นเพื่อน สืบเนื่องจากความล้าหลังในเทคโนโลยีแม้จะเชี่ยวชาญด้านฮาร์ดแวร์พอสมควร แต่กับการท่องไปในโลกแห่งอินเตอร์เนตผมกลับเหมือนเด็กเพิ่งหัดคลานยังดีที่น้องในออฟฟิซคอยประคบประหงมและใช้เว็บใต้ดินประเภทวับๆแวมๆ มาล่อผม ทำให้มีแรงบันดาลใจเป็นอย่างสูง( มันรู้ได้งัยว่าเราชอบเรื่องประเภทนี้ ) ที่จะเรียนรู้การใช้งานอินเตอร์เนต การเลือกชมเว็บไซค์ทั้งในประเทศ ทั่วโลก หรือหน่วยงานราชการ การ search หาข้อมูลต่างๆการใช้งานอินเตอร์เนตผมอาศัยออฟฟิซเป็นช่องทาง เนื่องจากคอมฯที่บ้านเป็นรุ่นเดอะ ไม่มีโมเด็ม และที่สำคัญไม่รู้ว่าต้องทำอย่างไรถึงจะต่อเนตมาใช้งานที่บ้านได้
ไม่กี่อาทิตย์ผมถอยคอมฯใหม่ออกมาในทันที ศึกษา ค้นหา จนสามารถใช้อินเตอร์เนตที่บ้านได้ ตอนต่อได้ ผมร้องดีใจ ไชโย โห่ ฮิ้ว อย่างไม่อายฟ้าดิน
เป็นความพยายามที่ไม่ได้เกิดขึ้นบ่อยครั้งนัก กับเทคโนโลยีชั้นสูง ( สำหรับผม )เช่นนี้
สำหรับพันทิป ก็มาจากการ search หาข้อมูลทางด้านวิศวกรรม เพียงแต่หน้า ที่ลิงค์ไปเห็น ห้องหว้ากอ ไม่ใช่ห้องราชดำเนิน เมื่อรู้จักพันทิป ผมก็ลองเข้าไปในหน้าของเมนหลัก เลือกห้องต่างๆ ไปเรื่อย จนมาสะดุดอยู่ตรง ห้องราชดำเนิน ด้วยอุปนิสัยที่เป็นคอการเมืองคนหนึ่งแต่เพราะความเป็น น้องใหม่ร้ายบริสุทธิ์
จึงยังไม่กล้าโพสข้อความ อาศัยคลิกดูไปทีละกระทู้ ๆ เรื่อยไป เป็นอย่างนี้อยู่ร่วมเดือน จนเมื่อเลือกเข้าห้องย่อยของห้องราชฯ คือห้องกวีการเมือง แม้ตัวเองจะไม่ใช่นักเลงกลอน อาศัยความรู้ งูๆปลาๆ ชอบแต่งจีบสาว และมุขในวงเหล้า เลยสวมหัวใจสิงห์ กินดีหมี ลองโพสในห้องกวีการเมือง น่าจะเข้าท่า เพราะว่ากันเป็นกลอน ถือเป็นภาษาที่สละสลวย และนี่คืออุบัติการณ์แรกเริ่ม ที่โพสในพันทิป และใช้ล็อคอินในระบบสมาชิกว่า แห้ง คนไร้ร่าง
ผมจับเจ่าในห้องกวีการเมืองได้ไม่นาน ก็เริ่มฝืด การคิดคำกลอนติดๆขัดๆ และที่สำคัญไม่มีเวลามาปรุงแต่งถ้อยคำในบทกลอนมากนัก จึงถอยๆออกมาอยู่ช่วงหนึ่ง และเริ่มเข้าไปโลดแล่นในหน้าหลัก ของห้องราชดำเนิน ด้วยบัตรผ่านที่ใช้ชื่อว่า ดาราเดช พร้อมๆกับการแสดงตัวอย่างเปิดเผยสำหรับ
ความชื่นชอบในตัวนายกฯรัฐมนตรีและพรรคร่วมรัฐบาลในสมัยนั้น นับจากวันนี้จนถึงวันนี้ก็ร่วมๆ 5 ปี ถ้าเป็นชีวิตคนเด็กคนนี้ก็เริ่มจะเข้าในรั้วของโรงเรียน เป็นวัยกำลังศึกษา วัยอยากรู้ อยากเห็น ทุกวันนี้บางครั้งก็เริ่ม ตั้งคำถามกับตัวเอง ว่า ห้องราชดำเนินยังหน้าสนใจ ยังมีมนต์ขลังอยู่อีกหรือไม่สมาชิกหลายท่าน ทั้งสองฝ่าย เริ่มตีกรรเชียงหนีไปทีละคนสองคน และก็ยังคงหาบทสรุปไม่ได้ว่า คุณค่าของห้องราชฯ อยู่ที่ตัวห้อง หรือคนที่เข้ามาในห้อง กันแน่ ผมยังคงค้นหา
คำตอบไปเรื่อยๆ และตัวผมเองก็คงอยู่โยงกับห้องราชฯไปเรื่อยๆ ถ้าเจ้าของบ้านเค้าไม่ไล่
แล้วเพื่อนๆทุกท่านล่ะครับ อะไรคือสิ่งชักนำและแรงบันดาลให้เข้ามาในพันทิป ??????????
แก้ไขเมื่อ 16 ธ.ค. 49 10:23:54
จากคุณ :
ดาราเดช
- [
16 ธ.ค. 49 10:21:06
A:61.19.52.102 X:61.19.52.102
]