PANTIP.COM : P5041160 ถึงคุณ ขุนอินครับ..วางแผนป้องกันอย่างไรครับเผื่อมีเหตุการณ์ไม่คาดคิด []

ความคิดเห็นที่ 7

ครับ คือผมมอง worst case scenario ไว้แล้ว และตัดสินใจแล้วว่าถ้ามันโชคร้ายเกิดขึ้นจริง ๆ ครอบครัวผมก็ต้องรอดให้ได้

เลวร้ายสุดนั้นสำหรับผมคือตื่นมาแล้วเปิดทีวีเจอข่าวช็อคประเทศที่ทำให้คนไทยร้องไห้ระงมกันทั้งประเทศ

แล้วประเทศเราก็จะเข้าสู่กลียุคของการช่วงชิงอำนาจถึงขั้นนองเลือด

ตอนนั้นกระบวนการยุติธรรม ระบบสังคม เศรษฐกิจคงพังพินาศ ระบบการเงินไทยคงปั่นป่วน ความปลอดภัยในชีวิตและทรัพย์สินก็คงจะลดลงมาก

สิ่งที่ผมทำในตอนนี้คือ

1. สามารถหาที่พักต่างประเทศได้ อย่างน้อยก็ระยะหนึ่ง ถ้ามีความจำเป็นก็ไปได้
2. ทุกวันนี้ผมสำรองเงินบาทไว้แค่ 3 เดือน
3. ผมเก็บเงินผมในรูปแบบที่ไม่มีความเสี่ยง (เงินสกุลอื่นที่คิดว่ามั่นคงหรือมีแนวโน้มแข็งค่าเมื่อเทียบกับบาท ทองคำ) ไม่ว่าจะเกิดอะไรกับเงินบาท ผมก็ได้ประโยชน์
4. การลงทุนในตลาดหุ้น ผมย้ายไปที่หุ้นปันผล (ผลตอบแทนมากกว่า 8% ต่อปี) และเป็นหุ้นที่คิดว่าจะได้รับผลกระทบจากเหตุการณ์ร้าย ๆ ต่างน้อย และลดพอร์ตลง
5. ทำความเข้าใจกับครอบครัว และทุกคนเห็นพ้องต้องกัน แม้แต่เด็ก ๆ ก็เข้าใจปัญหาและช่วยกันประหยัดและทำหน้าที่ตัวเองให้ดี
6.....?!?

สำหรับคนที่งานไม่มั่นคงก็คงต้องคิดเผื่อด้วยว่าถ้าขาดรายได้ หรือตกงาน ต้องเปลี่ยนงานจะทำอย่างไร คนที่ผมรู้จักบางคนเริ่มวางแผนหาอาชีพสำรองกันไว้แล้ว

โฟกัสตอนนี้คือเรื่องงานประจำ ผมคิดไว้ในใจเสมอว่าถ้ามีปัญหาบริษัทที่ผมทำงานเกิดต้องลดคนลง (ซึ่งจะเป็นไปได้ถ้าต่างชาติไม่เข้ามาใช้บริการ เช่นเกิดบอมบ์บ่อย ๆ คาร์บอมบ์ หรือการฆ่าฟันกันในกรุงเทพ) ผมจะต้องเป็นพนักงานที่ถูกเลือกไว้ให้ทำงานต่อ ไม่ใช่คนที่จะถูกยื่นซองขาว ยิ่งกว่านั้นผมวางแผนไว้ว่าเมื่อสาขาบริษัทที่เปิดที่ต่างประเทศเปิดบริการ ผมจะต้องไปทำงานที่นั่นได้ด้วย ก็พยายามสร้างเงื่อนไขให้มันเป็นจริงให้ได้ครับ อีกสองปีผมจะได้มีงานสำรองที่มั่นคงและค่าตอบแทนดีกว่าอยู่กรุงเทพเสียอีก

ช่วงนี้ต้องประหยัดที่สุด และเงินบาทก็ไม่ปลอดภัยครับ อาจดูเหมือนนิ่งหรือแข็งค่าขึ้น แต่ถ้าต่างชาติถอนการลงทุนจากไทยมากจริง ๆ ค่าเงินบาทก็จะดูไม่จืดเลยครับ ทุกวันนี้หลังจากผมขายรถไปเมื่อปีก่อน ผมก็ไม่ซื้อใหม่ นั่งรถไฟฟ้ากับรถตู้เอา วางแผนดี ๆ สบายด้วยซ้ำไม่ต้องขับรถเอง ประหยัดด้วย

............

แต่ถ้าเหตุร้ายนั้นมันยังไม่เกิดขึ้น ก็ไม่เป็นไร เราก็อยู่กันไปแบบนี้ เงินทองทรัพย์สินที่สะสมก็ไม่หายไปไหน

ผมเป็นคนเล่นหมากรุก ชอบคิดมากคิดเผื่อไว้ไกล ๆ บางคนก็หาว่าคิดมากไป แต่ชีวิตผมมาได้ตรงจุดนี้เพราะไอ้คิดมากไว้ก่อนนี่แหละครับ ผมผ่านเรื่องร้าย ๆ มาเยอะ มีอุปสรรคในชีวิตเยอะแยะ จนชาชินแล้ว การคิดหรือทำอะไรก็เลยดูเหมือนซีเรียสสำหรับคนที่ชีวิตไม่ค่อยเจอปัญหา

แต่ถ้าใครเคยเจออะไรมาเยอะแล้ว ก็จะไม่รู้สึกอะไร ก็แค่วางแผน มี action plans ไว้สำหรับทุก possibilities แต่ต้องคิดไว้ให้รอบด้าน อย่าประมาทปล่อยชีวิตเราล่องลอยไปตามกระแสจนควบคุมอะไรไม่ได้

นึกถึงปี 40 คนส่วนใหญ่ล้มเพราะไม่ยอมคิดป้องกันเหตุร้ายแรงไว้ คนส่วนน้อยที่รอดไม่ใช่ insiders หรือว่าเป็นเพราะมีโชคเสมอไป แต่บางคนเค้าหาทางป้องกันความเสี่ยงไว้แล้วถึงรอดมาได้

...........

แต่ละคนไม่เหมือนกันครับ รายจ่ายก็ไม่เท่ากัน ทรัพย์สินหนี้สินก็ไม่เท่ากัน งานก็ไม่เท่ากัน แต่ละคนต้องคิดเอาเองว่าถ้าร้ายที่สุดแบบเมืองไทยไม่เคยเจอมาก่อนนั้น คุณจะรอดหรือเปล่า? หรือจะต้องหมดตัวเหมือนคราวที่แล้ว?

ตอนเศรษฐกิจล่มคราวก่อน บางคนโดนยึดบ้าน ยึดรถ บางคนจากเสี่ยต้องไปยืนขายแซนด์วิชข้างถนน แต่ขณะเดียวกันตอนนั้นกลับเป็นโอกาสของบางคนที่สามารถไล่ซื้อทรัพย์สินราคาถูกได้

เมื่อเศรษฐกิจฟุบเราต้องมีทรัพย์สินมากพอที่จะอยู่ได้สบาย เมื่อเศรษฐกิจเริ่มฟื้นเราต้องมีช่องทางลงทุน เมื่อเศรษฐกิจฟูมากก็ต้องเป็นโอกาสเก็บเกี่ยวผลประโยชน์

..........

แต่ท้ายสุดแล้ว ความรักความเข้าใจกันในครอบครัวสำคัญที่สุดครับ ไม่ว่าเกิดอะไรขึ้นทุกคนก็สามัคคีกัน ร่วมแนวทางเดินเดียวกันโดยไม่แตกแยก ผมโชคดีที่มีครอบครัวแบบนี้ และทำให้ผมมีกำลังใจทำอะไร ๆ ได้อยู่ทุกวันนี้

จากคุณ : ขุนอิน - [ 12 ม.ค. 50 22:29:48 A:124.121.153.207 X: ]