ความคิดเห็นที่ 1 อย่างที่เคยเล่าไว้ว่า มีเพื่อนๆเค้าจะไปเข้าคอร์ส เพ้นท์ติ้งภาพวาดสไตล์รัชเชี่ยน ที่เมืองนาโกย่า (ตัวย่อในสายการบิน คือ NGO) เอ๊า เราก็ลืมถาม ว่าอยู่ภาคไหน? รู้แต่ว่าเป็นเมืองท่าสำคัญอยู่ แล้วก็เป็นเมืองที่ผลิตรถโตโยต้าด้วยละ บินไปกับเจ้าจำปาจำปีศรีสมร ตอนเที่ยงคืนครึ่ง ซึ่งขอติไว้ตรงนี้นิดนึงว่า ทำไมขี้เหนียวแอร์คอนฯ มากมายอย่างนั้น ทุกครั้งที่บินแทบทุกคนมักจะ ห่มผ้าเพราะหนาว แต่คืนนั้น สี่ชั่วโมงครึ่งบนเครื่อง คนอื่นๆจะยังงัยไม่แน่ใจ แต่เรากะเพื่อนเหงื่อซึม ร้อนจนไม่สบายตัว งีบไม่ลงเลยค่ะ ทรมานนักเชียว ราคาก็แพงกว่าทุกสายการบินด้วย แย่จัง * จากคุณ : ชญานุช - [ 22 ก.พ. 50 00:06:47 A:58.8.52.242 X: ]

ความคิดเห็นที่ 2 ตัดฉับไปตอนเช้าที่นาโกย่า หลังจากได้รับประทานมื้อเช้าๆเบาๆ กับกาแฟ แล้วก็เตรียมร่อนลง เวลาที่ญี่ปุ่นเร็วกว่าบ้านเรา 2 ชม.ค่ะ โห สนามบิน(ใหม่)ของเค้าเลียบไปกับ มหาสมุทรแปซิฟิค โหสวยค่ะ เป็นโรคแพ้ ทะเล เห็นแล้วใจจะขาดรอน กว่าจะผ่าน ตม พี่ยุ่นได้ เต็มกลืนมาก หน้าคุณพี่หงิกบอกบุญไม่รับจริงๆนะคะ พูดกันก็ไม่รู้เรื่อง โนะๆเนะๆ จะเอาอะไร ของเค้าก็ไม่รู้ ทั้งๆที่เรามีจดหมายรับรอง สถานที่อยู่จากเพื่อนญี่ปุ่นแล้ว อิชั้นไม่รู้จริงๆว่า เราผ่านสถานการณ์ตรงนั้น มาได้อย่างไร ชี้ให้อ่านข้อความที่พริ้นท์ออก มาจากอีเมล ก็ดูท่าพี่แกงงๆอยู่ จ้องกันไปกันมา อยู่พักใหญ่ค่ะกว่าจะหลุดออกไปได้ เฮ้อ จากคุณ : ชญานุช - [ 22 ก.พ. 50 00:19:42 A:58.8.52.242 X: ]

ความคิดเห็นที่ 3 และแล้วก็ผ่านด่านฝ่าไปถึงการตรวจกระเป๋า ผู้คนที่สนามบินเช้านั้นไม่หนาแน่นนัก เราแยกกันกะเพื่อนเข้าคนละช่อง มองดูของเพื่อน เห็นว่าโดนให้เปิดกระเป๋า ส่วนแถวที่เรายืนคอยอยู่ เห็นสาวยุ่น - (ขออนุญาตเรียกอย่างนี้นะคะ ด้วยความเอ็นดู และสะดวกพิมพ์) วัยรุ่นน่ารักคนหนึ่ง กำลัง ส่งเสียงอยู่กับคนตรวจ เห็นว่าต้องไขกุญแจ เปิดกระเป๋ากันวุ่นวาย แต่ก็ดูหน้าตายิ้มแย้ม แจ่มใสกันดี...อย่างไรก็เถิด อิชั้นชักใจคอ ตุ๊มต่อมอีกแว้ว นี่จะต้องโนะเนะกันอีกหรือไฉน? สาวคนนั้นผ่านพิธีการนานจนรู้สึกละค่ะ รู้สึกว่ามันน้านนานไง แล้วก็ถึงคิวเชือด แฮ่ๆ ปรากฏว่าฟลุ๊กค่ะ คุณคนตรวจกระเป๋าใจดี พูดปะกิตได้ด้วย หยิบแผ่นภาพของต้องห้ามทั้งหมดมาให้ดู แล้วถามว่ายูขนไอ้โน่นไอ้นี่ไอ้นั่น ยังงั้นๆๆๆ มาด้วยอ๊ะป่าว ธ่อ ถ้าขนก็ไม่บอกหรอกนิ ฮ่ะฮ่ะ เขาเปิดกระเป๋าใบเล็กดูนิดนึงพอเป็นพิธี แล้วก็ผ่านค่ะ * จากคุณ : ชญานุช - [ 22 ก.พ. 50 00:40:06 A:58.8.52.242 X: ]

ความคิดเห็นที่ 4 ก่อนไปโดนขู่ว่าหนาวนะ เตรียมโค้ตบางๆ ไว้กับตัวแล้ว ในอาคารยังไม่หนาวมากนัก เผ่นไปสำรวจห้องน้ำก่อนอื่น แหม ดูมันดี๊ดี นี่ถ้าเป็นสมัยที่ยังเปรี้ยวซ่าทุกหยาดหยด เราจะต้องควักกล้องขึ้นมาถ่ายดะทุกซีนไป (ชื่นชมว่าห้องน้ำหนามบินเค้าดี แต่ก็มิได้- ติเตียนสุวรรณภูมิแต่อย่างใดนะคะ ยืนยัน) ต้องนั่งรอเพื่อนมารับอยู่ร่วมครึ่งชั่วโมงค่ะ โทร.เข้ามือถือเค้า แต่ไม่มีการตอบรับ มารู้ทีหลังว่า ในรถไฟเค้าห้ามพูดโทรศัพท์ เพื่อนรู้เพราะระบบสั่น แต่ตอบรับไม่ได้ และตลอดเวลาต่อมาที่ขึ้นรถใต้ดิน เราก็ไม่เห็น การใช้มือถือสนทนาในรถเลยแม้แต่ครั้งเดียว เห็นแต่คนยืน-นั่ง อ่านหนังสือ หนังสือ และหนังสือ นึกภาพอะไรออกอย่างหนึ่งไหมเอ่ย เวลาที่อิชั้นต้องใช้บริการรถไฟฟ้าทั้งบนและใต้ดิน (ที่เมืองไทย) ในหูของอิชั้นจะเซ็งแซ่ไปด้วยเสียง ของผู้โดยสารที่นับได้ในอัตราส่วนไม่น้อยกว่า 50/50 ที่คุยมือถือ บ้างคุยเบาๆ บ้างตะโกน แน่ะ เพื่อนมาแล้วค่ะ เธอเป็นสาวไทยเป็นอาร์ติส ที่แต่งงานกับนักโบราณคดีชาวญี่ปุ่น และไปอยู่ที่ โน่นมา 8 ปีแล้ว เธอมากับเพื่อนหญิงสูงวัยชาว ญี่ปุ่นแท้ๆ แต่ซึ่งรักและสนใจภาษาไทยมากมาย เหลือเกิน ขนาดว่าพกดิคเชิ่นนารี่ไทย-ญี่ปุ่น ติดตัวตลอดเวลาเชียว * จากคุณ : ชญานุช - [ 22 ก.พ. 50 00:59:17 A:58.8.52.242 X: ]

ความคิดเห็นที่ 5 ออกจากอาคารสนามบิน ตรงไปที่ซื้อตั๋วรถไฟเข้าเมือง เพื่อนเป็นธุระจัดการให้ เรายืนมองด้วยความละห้อยละเหี่ยใจ เห็นตารางใหญ่บะเริ่ม มีเส้นสาย โยงใยไปโน่นนี่มากมายลานตา แต่ ไม่เข้าใจซักนิดเลย นึกขึ้นมาว่า หากถึงคราวต้องตาย ณ สถานที่นั้น เวลานั้น หากไม่มีเพื่อน ที่รู้เรื่องอยู่ด้วย อาจตายได้จริงๆ คิดขึ้นมาอีกครั้งว่า ภาษาเป็นสิ่งสำคัญ ที่สุด (ในความคิดของเรา) ยังเปรยๆกับ ในคณะว่า ถ้าโลกนี้ทุกคนพูดภาษาเดียวกันหมด โลกกับสวรรค์คงใกล้กันเข้ามาอีกไม่น้อยเลย จริงๆ เราก็อยากจะจ่ายเงินเอง เป็นเงินที่แลกมาจากสุวรรณภูมิ ให้เงินไทยไปไม่มาก แต่ได้เงินเยน มาหลายหมื่น!! ไม่มีตังค์ย่อย แล้วก็ยังไม่เข้าใจระบบเงินเรากะเค้าด้วย ได้ตั๋วมาคนละใบ ผ่านช่องรับตั๋ว ซึ่งไม่มีแผงปิด-เปิด มาคอยกระแทก ให้เจ็บๆเวลาเผลอฮ่ะ สอดตั๋วแล้วก็ เดินตามสบายผ่านออกไป แล้วเค้าก็มีช่องใหญ่พิเศษ สำหรับ ใครที่มีกระเป๋าผ่านด้วยนะคะ เจ๋งจริงเจียว * จากคุณ : ชญานุช - [ 22 ก.พ. 50 01:38:43 A:58.8.52.242 X: ]

ความคิดเห็นที่ 6 มาถึงกรอบนี้ หนูพิงค์ หนูวี และหนูอื่นๆ อย่าเพิ่งงุงิ หุดหิด ว่ามีแต่คำบรรยาย ไม่มีภาพ ก็ตอนนั่งในรถไฟน่ะนะ พี่นุชบอกแล้วไงว่า คว้ากล้องมาถ่าย แต่กล้องมันเสีย มันไม่ดี มันไม่มีใครอบรม สอนสั่ง 555 แล้วใครอื่นๆ เค้าก็นั่งคุยกัน มีพี่แหละที่ ลุกเดินไปดูวิวสองข้างทาง ยังไม่กล้าไป รบกวนพวกเค้าว่าขอยืมกล้องถ่ายหน่อยดิ้ อ้อ ตอนขึ้นรถไฟนี่อุตลุดและเหนื่อยพอได้ เชียวค่ะ แบบว่าลากกระเป๋าเข้าลิฟต์ได้สองชั้น (จำไม่ได้แล้วว่าลงหรือขึ้น) แต่พอออกจากลิฟต์ โอ้โฮ ทีนี้ต้องลากกระเป๋าเดินๆๆๆและเดินอีกไกล กว่าจะไปถึงชานชาลาที่รถของเราจะมาให้ขึ้น เหนื่อยและง่วงทั้งตอนนั้น และตอนนี้ด้วยแหละค่ะ ว่าแล้วก็ขออำลาไปเฝ้าพระอินทร์ก่อนนะค้า พรุ่งนี้ไม่ว่างแล้วด้วย เจอกันอีกทีตอนดึกๆเนาะ ฝันดีค่ะ * จากคุณ : ชญานุช - [ 22 ก.พ. 50 01:49:11 A:58.8.52.242 X: ]

ความคิดเห็นที่ 7 ตามมาอ่านคะ ^ ^ จากคุณ : พิงค์นคร49 - [ 22 ก.พ. 50 21:09:15 A:203.150.101.58 X: ]

ความคิดเห็นที่ 8 หวัดดีค่ะ น้องพิงค์ วันนี้บรรยากาศรอบๆตัว ไม่ค่อยดีเลยเนาะ ข่าวคนทางใต้ถูกยิงเสียชีวิต ขณะไปรับลูกน้อยกลับจากโรงเรียน ฟังเมื่อตอนค่ำ แล้วเศร้าใจมากค่ะ และอีกหลากหลายเรื่อง ซึมเลย ทำเอาอยากปิดกระทู้นี้ขึ้นมาแว่บหนึ่ง เอาไงดี มันเกิดไม่ใคร่สนุกแบบเมื่อคืนซะแล้ว จะว่าพี่เป็นโรคลักปิดลักเปิดมั้ยนี่ หรือว่ารีบๆเล่าๆซะให้จบ ไหนๆก็เกริ่นมาหลาย กรอบแล้ว เฮ้อ ลองดูอีกนิดก่อนเข้านอนละกันค่ะ * จากคุณ : ชญานุช - [ 23 ก.พ. 50 00:27:57 A:58.8.50.88 X: ]

ความคิดเห็นที่ 9 นั่งรถไฟจากแถวๆหน้าสนามบินมาสักครู่ใหญ่ๆ แล้วต่อรถแท็กซี่ไปที่บ้านของเพื่อน ค่ารถแท็กซี่ที่ญี่ปุ่นทุกเมืองแพงมหาโหดค่ะ ไม่จำเป็นไม่ควรขึ้น ควรใช้การคมนาคมทาง ราง ซึ่งญี่ปุ่นได้ชื่อว่ามีมากและดีที่สุดในโลก * จากคุณ : ชญานุช - [ 23 ก.พ. 50 00:40:44 A:58.8.50.88 X: ]

ความคิดเห็นที่ 10 อากาศราวๆ สิบองศา เย็นยะเยือกสมใจค่ะ บ้านที่ไปพักอยู่ เทียบได้กับแถบชานเมืองบ้านเรา เงียบสงบ และมีระบบชุมชนที่ดี คือมีการจัดเวร ว่าแต่ละสัปดาห์บ้านไหนมีหน้าที่ต้องทำสิ่งที่เป็น ประโยชน์แก่ชุมชนอย่างใดบ้าง เช่นคอยดูแล การทิ้งขยะ คอยดูแลเด็กๆในการไปกลับ หรือขึ้นรถโรงเรียน ฯลฯ เพื่อนเล่าว่า ทุกชุมชน ต้องจัดระบบแบบนี้ค่ะ เราถามถึงเรื่องยากูซ่า เค้าบอกว่าที่นาโกย่า ไม่มี แต่ที่โตเกียวและโอซาก้าเยอะและน่ากลัวค่ะ จริงๆควรจะถ่ายรูปบ้านและบริเวณรอบๆไว้ด้วย แต่คงเนื่องจากหนาว 1 ... ง่วง อีก 1 และที่สำคัญ คือปัจจุบันนี้เลิกกรีดกราดกรี๊ดกร๊าด กับการถ่าย รูปแล้วเกือบจะสิ้นเชิงมังคะ จึงเข้าบ้านสวัสดีทักทาย โอก๊าา ซัง (ลากเสียง- ยาวๆนิดนึงนะคะ) และโอโต๊ซัง (แม่และพ่อ) มอบของที่ระทึกให้สมาชิกในบ้าน ล้างหน้าล้างมือ แล้วเข้าห้องลงนอนแผ่ ตาจะปิด ใจจะขาดรอนๆ ด้วยความง่วงสุดชีวิตค่ะ * แก้ไขเมื่อ 16 มี.ค. 50 08:22:35 จากคุณ : ชญานุช - [ 23 ก.พ. 50 00:52:27 A:58.8.50.88 X: ]

ความคิดเห็นที่ 11 ยังจำความรู้สึกง่วงและเหนื่อยเพลียในขณะนั้น ได้ดีจนเดี๋ยวนี้เชียว ตอนนั้นนึกไปกระทั่งว่า นี่ตรูจะดิ้นรนมาทำไมฟะ ไม่เห็นหนุกเลย หลับตาเคลิ้มๆงีบไปเป็นพักๆน่ะค่ะ เพื่อนอีกสองคน เค้าก็นั่งคุยกันกระหนุงกระหนิง ไม่ยักกะง่วงแฮะ โธ่ ก็คืนก่อน กว่าจะบินปาเข้าไปเกือบตี 1 แล้ว พอตี 6 บ้านเขา บ้านเราเพิ่งตีสี่ แล้วตอนอยู่บ้าน ตีสี่นี่พี่เพิ่งจะเข้านอนได้แป๊บเดียวเอง มันจึง ทรมานมากมายสุดจะบรรยายออกมาเป็นภาษาคน ได้เชียว 555 ช่วงที่จะตายมิตายแหล่ด้วยฟามง่วงนั่นก็ ประมาณบ่ายสองโมงบ้านเขาแหละค่ะ สักพักเจ้าถิ่นบอก ป่ะ ไปเที่ยวกันดีก่า ฟามจริงพี่อยากจะขอนอนให้หลับสนิทมากก่า แต่ไม่ได้หรอกค่ะ เด๋วเสียสะปริ๊ดหมด ไอ้เรื่องสปิริตนี่ทำให้ขำกับการไปทัวร์ท้องถิ่น กับชาวบ้านอย่างฮาเชียว แล้วจะเล่าต่อไปค่ะ * จากคุณ : ชญานุช - [ 23 ก.พ. 50 01:09:05 A:58.8.50.88 X: ]

ความคิดเห็นที่ 12 คิดไปคิดมา มาแปะไว้ก็ดีในแง่ที่ว่าเป็นการบันทึก (ออนไลน์) แต่แปะเรื่องไหนก็เห็นหายเกลี้ยงเรื่องนั้น ทุกทริปไป ช่างมัน เกิดแล้วก็ต้องดับ เนาะ ในที่สุด สามสาวก็ออกจากบ้าน เดินไปนิดเดียวเอง ก็เลี้ยวเข้าสถานีรถไฟใต้ดิน บ้านเมืองเขาเงียบแต่ เจริญ หรือจะว่าเจริญแต่เงียบก็แล้วแต่ แต่เจ๋งเจงๆ ยิ่งถ้ากำลังมีอาการเบื่อผู้คนรอบข้างอย่างมากนะคะ น่าอยู่เป็นอย่างยิ่งเชียว คือว่ารอบข้างเงียบ ถนนหนทาง เงียบ แต่จะหาอะไรที่ต้องการในชีวิต ในรัศมีไม่ใกล้- ไม่ไกล คุณจะหาซื้อได้ทุกอย่าง จริงๆนา ไปนั่งรถใต้ดินสองสถานีถึงจัสโก้ เพื่อนพาไปกิน บะหมี่ชามบะเฮ่ง ร้อนๆแต่ไร้พริกน้ำส้ม ก็เอ๊า มาอยู่กินชั่วคราวจะกระไรกันนักหนา เนาะ ตอนกินบะหมี่ ก็ยังซึมกะทืออยู่ เราเองค่ะ แต่พอเค้าพาไปเดินดูของ พักเดียวแหละ ตาสว่าง ใจเริ่มสราญ อารมณ์สนานขึ้นมาแล้ว สินค้าของเขาทำได้ดึงดูดใจให้แลดู และชวนซื้อ แพ็คกิ้งสวยค่ะ อย่างแผนกเครื่องครัว เห็นกระทะ เคลือบเทฟล่อนขนาดกำลังเหมาะ ถ้าในบ้านเรา ก็จะเป็นสีดำหรือสีแดงธรรมดาๆใช่มั้ยคะ แต่ที่เห็น นั่น โห เค้าเพ้นท์ดอกไม้สวยมากๆเลย ดีที่ปัจจุบันนี้ มีสติอยู่เยอะ ไม่งั้นจะมีรายการหอบกระทะกลับบ้าน ก็เดินๆดูโน่นซื้อนี่ ซื้อผลไม้ขนม พวกของขบเคี้ยว ไปกินที่บ้านด้วย ขากลับเราจำชื่อสถานีที่จะต้อง ลงจากรถไฟได้แล้วด้วยนะ จะบอกให้ * จากคุณ : ชญานุช - [ 23 ก.พ. 50 01:26:13 A:58.8.50.88 X: ]

ความคิดเห็นที่ 13 เล่าถึงห้องที่พักสักนิดนะคะ เป็นห้องเล็กๆ เอนกประสงค์ คือใช้เป็นทั้งห้องทำงาน ห้องรับแขก และห้องนอน เพื่อนเคยเล่าให้ฟังแล้ว แต่นึกภาพยังไม่ชัด พอโผล่เข้าไปเห็นเอง หะแรกรู้สึกว่าเล็กนิดเดียว แต่จริงๆแล้วอยู่สบายดีค่ะ มีข้าวของเกี่ยวกับ งานฝีมือศิลปะ วางไว้เยอะแยะ มีโต๊ะตั้งกลางห้อง หนึ่งตัวและเบาะรองนั่งมากมาย ห้องญี่ปุ่นจะวัด ขนาดกันด้วยจำนวนเสื่อที่เรียกว่า ทาตามิ อย่างเช่นขนาด หกเสื่อ แปดเสื่อ สิบเสื่อ บลาๆๆ ห้องของเพื่อนนี่นอกจากเสื่อแล้ว ยังมีพรมไฟฟ้า เพิ่มเข้ามาด้วย เปิดฮีทเต้อร์ เปิดพรมแล้ว อุ่นตัว อุ่นเท้า อุ่นก้น สบายเชียว ห้องก็เป็นฉากเลื่อนอย่างที่เห็นกันในหนังค่ะ เวลาเกิดแผ่นดินไหว พายุเข้า ก็กระโจนผ่าน ฉากเบาๆบางๆนั่นได้โดยไม่มีอันตราย (เพื่อนเล่า) มีตู้เก็บเครื่องนอน พอกลางคืน เก็บโต๊ะไว้ทางหนึ่ง ปูที่นอน หมอน ผ้านวม ครบเครื่องเรื่องกันหนาว พอตื่นนอนก็เก็บอุปกรณ์การนอนเข้าตู้ ตั้งโต๊ะต่อ เป็นประสบการณ์ที่สนุกสนานมาก แล้วก็มีความสุข ในขณะนอนมากด้วย เพราะหนาวจัดแต่ก็อุ่นสบายค่ะ ยกเว้นตอนย่องไปชิ้งฉ่องดึกๆ พอออกนอกห้อง เท่านั้นแหละ อย่าบอกใครเชียว อิอิ อ้อ ทุกคนต้องมีสลิปเป้อร์ประจำตัวไว้ด้วยนะคะ จริงๆอิชั้นก็นำไปเองด้วยแหละ แต่เห็นเพื่อนจัด เตรียมไว้ให้แล้ว ก็เลยได้ใช้รองเท้าแตะเดินในบ้าน ของเจ้าถิ่นค่ะ * จากคุณ : ชญานุช - [ 23 ก.พ. 50 01:49:59 A:58.8.50.88 X: ]

ความคิดเห็นที่ 14 โอว ในที่สุด เวลาเย็นค่ำย่ำสนธยาแรกในลี่ปุ่ง ก็มาถึงแระ หนึ่งทุ่มตรงเป๊ง ซะมีของเพื่อนก็ถึงบ้าน (และตลอดทริปจนกลับไทย คุณซะมีเธอกลับถึงบ้าน หนึ่งทุ่มตรงเป๊งทุกวัน!! แล้วใครว่าซะมีลี่ปุ่งกดขี่?) ดีอกดีใจกิ๊วก๊าวกันซักพัก ก็ว่าจะไปเทคดินเน๋อ กันนอกบ้าน แต่อิชั้นเองเจ้าค่ะ ยืนยันว่าเหนื่อย และง่วง อยากนั่งสบายๆดริ๊งค์สบายๆอยู่ในบ้าน ที่อบอุ่น ปรากฏว่าเป็นที่ถูกใจของเจ้าบ้านยิ่งนัก สั่งพิซซ่ามากินกันถาดบ่ะเฮ่ง โห พิซซ่าบ้านเค้า ทำไมอร่อยมากมายอย่างนั้น แปลกใจจริงๆเลย คือเราไม่ใคร่ชอบกินพิซซ่าเท่าไหร่ เราว่ารสมัน แปร่งๆ (แล้วเพื่อนบอกว่าตอนที่พวกเค้ามาเที่ยว เมืองไทยแล้วกินพิซซ่า เค้าหัวเราะกันว่ารสชาด ตลกดี?) ก็ไม่รู้นะคะ แต่คืนนั้นเราซัดเข้าไป 2 ชิ้น ใหญ่ๆเชียว อาจเป็นลิ้นใครลิ้นมันก็ได้เนาะ แต่ อาหารอย่างอื่นในลี่ปุ่งก็ไม่มากไม่น้อยไปฝ่าใน บ้านเราหรอกค่ะ อย่าเสียใจไป ฮ่าฮ่า ในห้องรับแขกห้องใหญ่ที่ดูงามดีและอุ่น รับประทานพิซซ่า กับสลัด ดื่มไวน์แดงสองขวด มีผลไม้สดรสฉ่าล้างปาก และการพูดคุยกัน มีความสุขค่ะ อย่างน้อยๆก็ทำให้ลืมเลือน ความเลื่อนเปื้อนในประเทศไทยไปได้สักพักแหละ แล้วก็ถึงเวลาเข้านอน เพื่อนตามเข้ามาดูหนังทีวี (เกาหลีหรือญี่ปุ่น จำไม่ได้แล้ว)ในห้องด้วยก่อน บอกว่าติดหนึบ ต้องตามดู เธอเล่าเรื่องให้ฟังด้วย คร่าวๆ อิชั้นก็อือๆออๆไปด้วย ฟังไป ดูไปแล้วก็หลับไป ใกล้จะสิ้นสติสมประดีเต็มทีแล้ว รับรู้แต่ว่า พรุ่งนี้เช้า หกโมงต้องตื่น เพื่อไปร่วมขบวนการทัวร์ท้องถิ่น แถบชนบททางเหนือกับบริษัททัวร์ ราตรีแรกในนาโกย่าก็ผ่านไปด้วยประการฉะนี้ค่ะ แล้วราตรีนี้แห่งสยามก็คงต้องสงบลงชั่วคราว แค่นี้ก่อนนะค้า * จากคุณ : ชญานุช - [ 23 ก.พ. 50 02:18:56 A:58.8.50.88 X: ]

ความคิดเห็นที่ 15 ได้โอกาสแว่บเข้ามาซักสองชั่วโมง รีบปั่นต้นฉะบับให้เสร็จดีกว่ามั้ยคะ ************************************ ถูกปลุกตั้งแต่ 6 โมงเช้า เพื่อนเสิร์ฟอาหารเช้า ให้บนที่นอนเลยนะ ขอบคุณมากเลยจ้ะ แล้วก็ถูกเร่งหูตาเหลือกลาน เพราะกลัวจะ ผิดเวลานัดหมาย การวิ่งขึ้นวิ่งลงรถใต้ดิน เป็นไปอย่างเหนื่อยสิคะ ในที่สุด ก็ได้ไปขึ้นรถทัวร์ที่หัวลำโพงของนาโกย่า เป็นทัวร์ของผู้สูงอายุทั้งคันรถ ส่วนมากจะเป็น คู่สามีภรรยาที่เกษียณแล้ว พากันไปเพื่ออาบน้ำแร่ วันที่ไปนั้นเป็นวันพฤหัสค่ะ * จากคุณ : ชญานุช - [ 23 ก.พ. 50 15:25:11 A:58.8.50.47 X: ]

ความคิดเห็นที่ 16 อ้าว แล้วกัน ว้า!! จะแปะรูปหัวลำโพงให้ดู กลายเป็นกล้องคนละตัวกันเสียนี่ รูปชุดนั้นอยู่ในกล้องของเพื่อนอีกคนหนึ่งค่ะ ยังไม่ได้ไปรับมาเลย งั้นสรุปว่าพวกเราเดินทางขึ้นเหนือ ไปที่เมือง FUKUI เป็นเมืองประมง สมกับที่เราเองร่ำร้อง อยากเห็นมานานค่ะ ลำบากใจจริง รูปกับเรื่องมันไม่ได้มารวมอยู่ด้วยกัน รูปที่ลงนี่ คือสถานที่แรกที่รถทัวร์จอดให้ชมก่อน เข้าที่พักนะคะ เป็นหอคอยที่ให้ขึ้นไปชมวิว ชื่อ โตจินโบ * จากคุณ : ชญานุช - [ 23 ก.พ. 50 15:40:09 A:58.8.50.47 X: ]

ความคิดเห็นที่ 17 มีตำนานคล้ายๆวังบัวบานของไทยว่า มีคนอกหักไปโดดหน้าผาฆ่าตัวตาย ไกด์จะพาไปตรงจุดนั้น แต่หิมะลงหนัก อันตราย เลยแค่ขึ้นหอดูรอบๆไปไกลๆก่อนค่ะ แก้ไขเมื่อ 16 มี.ค. 50 08:21:37 [คลิกเพื่อชมภาพขนาดจริง] จากคุณ : ชญานุช - [ 23 ก.พ. 50 15:42:36 A:58.8.50.47 X: ]

ความคิดเห็นที่ 18 ** จากคุณ : ชญานุช - [ 23 ก.พ. 50 15:43:56 A:58.8.50.47 X: ]

ความคิดเห็นที่ 19 จากคุณ : ชญานุช - [ 23 ก.พ. 50 15:45:02 A:58.8.50.47 X: ]

ความคิดเห็นที่ 20 010 จากคุณ : ชญานุช - [ 23 ก.พ. 50 15:47:27 A:58.8.50.47 X: ]

ความคิดเห็นที่ 21 011 จากคุณ : ชญานุช - [ 23 ก.พ. 50 15:48:20 A:58.8.50.47 X: ]

ความคิดเห็นที่ 22 019 จากคุณ : ชญานุช - [ 23 ก.พ. 50 15:49:36 A:58.8.50.47 X: ]

ความคิดเห็นที่ 23 020 จากคุณ : ชญานุช - [ 23 ก.พ. 50 15:50:33 A:58.8.50.47 X: ]

ความคิดเห็นที่ 24 โห..ญี่ปุ่งนี้บรรยากาศหน้าอยู่จริงเรยยเนอะพี่นุช แต่คงจะไปอยู่มะได้คะเพราะพูดภาษาญี่ปุ่งบ่อได้จ้าอิอิอิ ถ้าเที่ยวละคงจะได้ค้าขอบคุณที่เอารูปมาให้ดูนะคะ พี่นุชสวัสดีคะไปแระไปแถๆเพื่อนๆรดน.โดยเฉพาะ ไปแถตาแคนไทยเมืองก่อนสนุกดีแล้วจะกลับมา เม้าส์กะพี่นุชต่อนะคร้า จากคุณ : พิงค์นคร49 - [ 23 ก.พ. 50 18:49:18 A:203.150.103.161 X: ]

ความคิดเห็นที่ 25 008 จากคุณ : ชญานุช - [ 23 ก.พ. 50 23:32:09 A:58.8.45.162 X: ]

ความคิดเห็นที่ 26 021 แก้ไขเมื่อ 24 ก.พ. 50 21:52:30 จากคุณ : ชญานุช - [ 23 ก.พ. 50 23:33:33 A:58.8.45.162 X: ]

ความคิดเห็นที่ 27 รูปจะดูคล้ายๆกัน พากษ์ไม่ค่อยถืกค่ะ รูปนี้เห็นสโนว์ชัดหน่อย แก้ไขเมื่อ 24 ก.พ. 50 21:52:49 จากคุณ : ชญานุช - [ 23 ก.พ. 50 23:35:25 A:58.8.45.162 X: ]

ความคิดเห็นที่ 28 ไหงเดี้ยงอีกแล้ว?and แก้ไขเมื่อ 24 ก.พ. 50 21:51:56 จากคุณ : ชญานุช - [ 23 ก.พ. 50 23:38:57 A:58.8.45.162 X: ]

ความคิดเห็นที่ 29 ไม่ได้เรื่องแระค่ะ หนูพิงค์ งั้นไปอ่านหนังสือดีก่า พรุ่งนี้ค่อยหาผู้ช่วย แปะไปแปะมากลายเป็นรูป อัตโนมืออีกแล้ว กู๊ดไนท์นะคะ * จากคุณ : ชญานุช - [ 23 ก.พ. 50 23:40:40 A:58.8.45.162 X: ]

ความคิดเห็นที่ 30 คอมบังวะ..... ( ไม่ได้โว้ยนะคะ ) พี่นู้ดดดดดดดดด เพิ่งจะเข้าห้อง รดน.สพ.แบบทางประตูไม่ได้มาทางลิงค์ วันนี้เองเพิ่งจะเห็นทู้ของพี่นู้ดอะ แหม ๆๆๆ..........ไปตะลุยคลี่กิโมโนเล่นกลางหิมะนี่เอง ถึงไม่เจอกันซะนานนะคะ อ้อเดี๋ยวก่อนค่ะ...... คุยคั่นโฆษณานิดค่ะ วันศุกร์ทอหาตั้งหลายรอบ คุณชารา ก็โทรหา  สงกะสัยเก็บมือถือเข้าตู้เสื้อผ้าอย่างจานป่าว ทอสับไปจะถามว่าพีนู้ดจะไปร่วมงานเสวนาที่ร้านบารนี วันศุกร์ที่ผ่านมาอ๊ะป่าวไงคะ ก็เลยมิรู้คำตอบ แต่ตอนนี้รู้คำตอบแย้ว 555 คุณนกโก๊กฝากความคิดถึงมาก ๆ มาด้วยค่ะ พี่ไทยวูแมนอยากกรึ๊บก็ขาดคู่ขาอย่างพี่นู้ด  คนอื่นก็ กรึ๊บด้วยมะมันส์เท่าอ่ะ ( เห็นว่างั้น 555) ============================= วกกลับมาที่ ท่ามกลางความเย็นของญี่ปุ่นกันดีก่านะคะ บรรยายภาพตอนง่วงซะเห็นภาพเลยนะคะ อิ อิ รออ่านต่อไปเรื่อย  ๆ จนก่าทู้จะระเบิดค่ะ แฮ่ จากคุณ : ยี่หร่า@ - [ 24 ก.พ. 50 21:17:12 A:124.120.222.89 X: ]

ความคิดเห็นที่ 31 จ๊ะเอ๋ คุณพิมจ้ะ...วันศุกร์เกริ่นไว้แล้วไงคะว่าติดธู่ระ จริงๆพอสองทุ่มก่าๆ ก็เสร็จ แต่เหนื่อยมากจริงๆและ ความดันขึ้น ปวดหัวจนต้องกินยาแล้วเข้านอน (คงเดาว่ามีเรื่องให้ปวดกบาลอีกแล้วตามเคย) วันนี้ก็ต้องไปทำโน่นทำนี่ต่ออีกจนบ่ายจัดๆค่ะ นี่ก็กินยาเข้าไปหลายขนาน ไม่รู้ว่าทำไมอยู่ๆ เกิดเครียดโดยไม่มีสาเหตุขึ้นมาอีก ยังปวดหัว ตึ้บๆอยู่เลย มาเปิดจอดูนิดนึงว่าเป็นไงมั่ง แล้วก็ ต้องไปเข้าบรรทมแระ 555 ใช้ศัพท์ยี่เกเล็กน้อย เรื่องลี่ปุ่ง เพิ่งไปได้รูปอีกชุดมาซึ่งดูชัดกว่าชุดที่ แปะไว้นี่ พี่ก็จะปิดทู้นี้ไปเลย แล้วไปเปิดเรียบเรียง ใหม่ คิดว่าจะเน้นไปทางแปะรูปที่มันน่าจะปะติด ปะต่อกว่าทู้นี้แหละค่ะ ขอนอนให้เต็มตื่นซักคืน แล้วพรุ่งนี้จะลุยแระ (ไม่ต้องไปลีลาศ ขอแคนเซิล กันอีกที ยังไม่พร้อมหน้ากันค่ะ) แล้วคอยตามนะคะ ชัวร์ว่าจะมีสะไพร้ส์ให้ฮือฮากันในจินตนาการ อย่างฮาเชียว ฮ่ะฮ่ะ สนใจแล้วซี งั้นต้องติดตาม ด้วยใจระทึกพลันค่ะ คุณนกบินมาเสวนาด้วยเลยเหรอ แหมเสียดายไม่ได้ เจอกัน ส่วนคุณน้อยนั้นของตาย เมาเมื่อไหร่ก็เมื่อนั้น รัก(จะมาว)แล้วรอหน่อย คิกๆคักๆ เอื๊อกกก จากคุณ : ชญานุช - [ 24 ก.พ. 50 21:42:35 A:58.8.50.157 X: ]

ความคิดเห็นที่ 32 แก้ไขเมื่อ 24 ก.พ. 50 21:43:27 จากคุณ : ชญานุช - [ 24 ก.พ. 50 21:42:59 A:58.8.50.157 X: ]

ความคิดเห็นที่ 33 พิมพ์เสร็จยังไม่ทันเปลี่ยนสีเปลี่ยนข้างเลย มือพลาดไปกดคลิกทีเดียวเอง ขึ้นมาซ้ำ สองทีแน่ะ อะไรของเค้านะ ปิดกาจู๊นี้ตรงนี้ก่อนนะคะ พรุ่งนี้จะตื่นมาเปิดใหม่ ให้เช้าๆเชียว (คอยดูกันว่าจะตื่นเช้าได้แค่ไหน) อิอิ ฝันดีค่ะทุกคน * จากคุณ : ชญานุช - [ 24 ก.พ. 50 21:46:10 A:58.8.50.157 X: ]

ความคิดเห็นที่ 34 อ้อ ขอส่งข่าวเรื่องทอระสับด้วยค่ะ แบบว่า หาที่ชาร์จแบ็ตไม่เจอแย้ว มือถือก็เลยเป็นแผ่นอะไรซักอย่าง ที่เอาไว้แค่ถือเจ๋ยๆ พืดม่ายล่าย แบ็ตหมดแล้น ... ที่ชาร์ตของเครื่องนี้ ก็พิศดารพันลึกกว่าของยี่ห้ออื่นเค้าหมด จะหยิบยืมของใช้มาก่อนไม่ได้เลย ปัญหาหนักหน้าอก เอ้อ หนักใจน่ะค่ะ ยังแก้ไม่ตก คงต้องค้นหากันให้จ้าละหวั่น อยู่อีกสักสองสามวันละค่ะ เรื่องของกล้องและมือถือกับข้าพเจ้านี่นะ เริ่มรู้สึกแล้วว่า ดวงไม่สมพงษ์กันเด็ดหลุด * จากคุณ : ชญานุช - [ 24 ก.พ. 50 21:51:32 A:58.8.50.157 X: ]

ความคิดเห็นที่ 35 ความคิดเห็นที่ 24   โห..ญี่ปุ่งนี้บรรยากาศหน้าอยู่จริงเรยยเนอะพี่นุช แต่คงจะไปอยู่มะได้คะเพราะพูดภาษาญี่ปุ่งบ่อได้จ้าอิอิอิ ถ้าเที่ยวละคงจะได้ค้าขอบคุณที่เอารูปมาให้ดูนะคะ พี่นุชสวัสดีคะไปแระไปแถๆเพื่อนๆรดน.โดยเฉพาะ ไปแถตาแคนไทยเมืองก่อนสนุกดีแล้วจะกลับมา เม้าส์กะพี่นุชต่อนะคร้า จากคุณ : พิงค์นคร49 *********************************** คุณน้องพิงค์...พี่นุชสนับสนุนให้สนุกสนาน กับตาไถลไถถะแหล ที่คุณว่าโดยซะดวกนะคร้า สำเร็จแล้วก็กลับมาลากเม้าส์เม้าท์กันต่อ ด้วยฟามสุขใจเป็นอันขาดต่อปายเน้อเจ้า * จากคุณ : ชญานุช - [ 25 ก.พ. 50 14:46:55 A:58.8.44.117 X: ]

ความคิดเห็นที่ 36 วันหลังช่วยหาภาพดิสเพลย์มาฝากน้อตู่บ้างนะพี่เพราะตู่ดูแลเรื่องดิสเพลย์นะค่ะเผื่อมีไอเดียกระฉูดบ้าง จากคุณ : TOUTU - [ 28 ก.พ. 50 17:13:52 A:222.123.144.100 X: ]

ความคิดเห็นที่ 37 วันหลังช่วยหาภาพดิสเพลย์มาฝากน้อตู่บ้างนะพี่เพราะตู่ดูแลเรื่องดิสเพลย์นะค่ะเผื่อมีไอเดียกระฉูดบ้าง น้องตู่คะ ภาพดิสเพลย์เป็นจะได๋ พี่โลเท็คมากฮ่ะ * จากคุณ : ชญานุช - [ 2 มี.ค. 50 21:54:22 A:58.8.48.188 X: ]

ความคิดเห็นที่ 38 พี่ชญานุช จ๋า หมายถึงภาพที่เวลาพี่ไปเที่ยวเห็นเค้าตกแต่งหน้าร้านสวยงาม,หรือตกแต่งในตู้โชว์สวยงามเหมือนในห้างสรรพสินค้าหรือตกแต่งตามเทศกาลประมาณนี้นะพี่/เช่นตกแต่งต้นคริสมาสที่แปลกไม่เหมือนบ้านเรา/หรืออะไรประมาณนี้พี่ขอบคุณล่วงหน้าจ้า จากคุณ : TOUTU - [ 5 มี.ค. 50 17:17:19 A:58.147.116.82 X: ]

ความคิดเห็นที่ 39 อ๋อ นั่นซิ รู้ฟามหมายของดิสเพลย์ แต่ภาพดิสเพลย์ หะแรกยังไม่เก็ต ในทริปนี้ (ที่ทู้โน้น) ก็มีภาพแสดงของ จ๋วยๆงามๆ เอาไว้พอได้นะคะ แต่ยังไม่ถึงคิวซักที พี่ก็ไปแบบเรื่อยเฉื่อยฉ่ำ อยู่นี่แหละค่ะ ไว้รอดูนะคะน้องตู่ ดีจริงที่มีเพื่อนในห้องนี้เพิ่มขึ้นอีก * จากคุณ : ชญานุช - [ 6 มี.ค. 50 00:01:14 A:58.8.48.210 X: ]

ความคิดเห็นที่ 40 จ้าพี่ชญานุช คนดี... ตู่แฟนคลับพี่ค่ะเวลาว่างๆก็จะมานั่งอ่านเพลินดี..บางวันก็รู้สึกเหงาพี่ไม่รู้จะทำไรเลยเปิดเนตบังเอิญตู่ไปอยู่ต่างจังหวัดไกลจากจังหวัดบ้านเกิดตัวเองมากจึงไม่มีเพื่อนเลยมีกลุ่มที่นี่ล่ะค่ะที่ทำให้ตู่เพลินดีพี่และคนในห้องนี้ไ ปไหนมาเล่าสู่กันฟังทำให้รู้สึกเหมือนเราไปด้วยสนุกค่ะแล้วอบอุ่นดีค่ะ จากคุณ : TOUTU - [ 6 มี.ค. 50 19:01:51 A:222.123.144.33 X: ]

ความคิดเห็นที่ 42 มายืดดดดด * จากคุณ : ชญานุช - [ 29 มี.ค. 50 12:20:31 A:58.8.48.163 X: ]

ความคิดเห็นที่ 43 ครั้งแรกที่ทำอะไรเหรอ ฮาฮา  ( อ้าปากกว้างไปคับ) อย่าคิดลึกคิดเล็กนะคะ ( คิดเล็กพอเข้าใจคับ คือคิดไม่มาก แต่คิดลึก คิดอย่างไรคับ) ก็เกิดมาจนจะไปเกิดใหม่แล้ว  ( เกิดใหม่ เกิดยากคับ สมัยนี้ เพราะเขามีการคุมกำเหนิดกันคับ) เพิ่งจะได้เคยไปเหยียบแดนดินถิ่นซากุระ กะเค้านี่แหละค่ะ ตื่นเต้นเล็กน้อย ( โอโห ไปประเทศอาทิตย์อุทัย เขาว่าสาว ๆที่นั่นสวยไม่ใช่เล่น ผมเคยไปแถว LA มาแล้ว ( ร้อยเอ็ดนะ ) ไม่รู้ว่าทำไม ที่ผ่านๆมาเราจึงเฉยๆกับการที่ จะไปเที่ยวที่ประเทศญี่ปุ่น เหมือนไม่ค่อยชอบ ไม่ค่อยสนใจ ไม่อยากไป ฯลฯ ยิ่งคิดถึงว่าที่บริษัททัวร์มักจะพาไปที่โตเกียว!! โห ทุกอย่างน่าจะชุลมุนชวนเวียนหมองอย่างมาก ทุกวันนี้เป็นโรคแพ้มวลชนคนหมู่มากค่ะ ( ได้ไปถึงเมืองนอกเมืองนา น่าดีใจ ผมเองชาตินี้จะได้ไปหรือเปล่ายังไม่รู้เคยไปเรียบ ๆแถว ฝั่งลาวงะ ) หนักไปทางปลีกวิเวกมากกว่าอื่น ( อ้าว ไปญี่ปุ่น กลับมา จะหนีบวชปลีกวิเวกเสียแล้ว ) ฮิฮิ อิชั้นหาที่ลงไม่ได้นะนี่ แบบว่าคุยเรื่องเที่ยว ครั้งนี้จะเกิดอาการกะตุกกะตัก เอ๊ย ตะกุกตะกัก เล็กน้อยถึงปานกลางนะคะ คือภาษาลี่ปุ่งมิกระดิกหู เลยอึกอักเล็กๆค่ะ ลองดูละกัน   ( อาโน ฮิตาชิ ซูบารุ อีซูสุ ฮอนด้า ยามาฮ่า มาม่ารสหมูสับ ยำยำ รสต้มยำกุ้ง ผมก็พูดได้ ภาษาญี่ปุ่น) แก้ไขเมื่อ 31 มี.ค. 50 14:37:54 จากคุณ : ชอบคนไทย - [ 31 มี.ค. 50 14:37:24 A:222.123.24.55 X: ]

ความคิดเห็นที่ 44 จากคุณ : Zax. - [ 5 เม.ย. 50 23:46:57 A:66.123.151.220 X: ]

ความคิดเห็นที่ 45 ตามคนข้างบนมาอ่านมั่ง.... สวัสดีค่ะพี่นุช สบายดีนะคะ จากคุณ : หญ้าหนวดแมว - [ วันจักรี 00:38:13 A:58.9.127.106 X: ]

ความคิดเห็นที่ 46 จ๊ะเอ๋น้องย่า มาต๊ะไว้ก่อง เด๋วเย็งๆ มาตอบ * จากคุณ : ชญานุช - [ 12 เม.ย. 50 08:52:19 A:58.8.45.138 X: ]

ความคิดเห็นที่ 47 เช้าแล้วค่ะพี่นุช.... นึกว่าเข้ามาโพสต์ไว้แล้วเลยโดนปิดซะอีก..อิอิ จากคุณ : หญ้าหนวดแมว - [ วันมหาสงกรานต์ (13) 04:45:26 A:58.9.122.212 X: ]

ความคิดเห็นที่ 48 ....พี่นุชยังไม่มาเลย....ฮือๆๆๆๆๆ จากคุณ : หญ้าหนวดแมว - [ วันมหาสงกรานต์ (13) 05:01:26 A:58.9.122.212 X: ]

ความคิดเห็นที่ 49 ฮ่ะฮ่ะ น้องย่าเล่นบทยักษ์กำศรวลซะแหล่ว เด๋วคืนนี้มาค่ะ มาแน่ๆ ไอสแวร์ * จากคุณ : ชญานุช - [ 17 เม.ย. 50 07:47:43 A:58.8.44.135 X: ]

ความคิดเห็นที่ 50 ไม่ใช่ยักษ์ค่ะ แต่เป็นลิงค่ะ โขนตัวนี้คือสุครีพน้องพาลี มีการแสดงโขนตอนพาลีสอนน้องด้วยค่ะ ที่ร้องไห้เพราะโดนพาลีไล่ออกจากเมืองเนื่องจากเข้าใจผิด ถ้าอยากรู้เรื่องต่อตามไปดูที่บล็อกนะคะ (โฆษณาแอบแฝง...อิอิ) อืม...ชักสงสัยแล้วสิว่าพี่นุชทำอะไร....ไม่มาซะที มีทู้ของพี่นุชทู้นึงตาคุณนีระเข้ามาด้วยค่ะ จากคุณ : หญ้าหนวดแมว - [ 19 เม.ย. 50 04:51:53 A:58.9.122.205 X: ]

ความคิดเห็นที่ 51 น้องย่าที่รัก...อะเนาะ เห็นลิงเป็นยักษ์ซะแหล่ว อิอิ สงสัยพี่ใช่ม้าา แต่ไปดูทู้อื่นก็คงรู้เรื่องแล้วน้อ * จากคุณ : ชญานุช - [ 19 เม.ย. 50 17:58:39 A:58.8.45.247 X: ]

ความคิดเห็นที่ 52 มาส่งยิ้ม และรออ่านทู้ที่จะตั้งใหม่ต่อไปค่ะ จากคุณ : หญ้าหนวดแมว - [ 20 เม.ย. 50 02:06:13 A:58.9.120.137 X: ]

ความคิดเห็นที่ 53 * จากคุณ : ชญานุช - [ 27 เม.ย. 50 09:02:57 A:58.8.47.171 X: ]

ความคิดเห็นที่ 54 จากคุณ : ตงฟางฯ - [ 13 พ.ค. 50 15:59:49 A:58.8.167.22 X: ]

ความคิดเห็นที่ 55 ยืด จากคุณ : ชญานุช - [ 16 พ.ค. 50 02:06:40 A:58.8.53.43 X: ]