PANTIP.COM : P5253539 ไม่เข้าใจว่าร้านค้าปลีกส่งผลเสียต่อสังคมไทยมาก น้อย แค่ไหน []

ความคิดเห็นที่ 12

เปิดห้างสาขานึง เฉพาะค่าเช่าที่ดินก็เป็นล้านแล้วเจ้าค่ะ แล้วค่าแอร์ ค่าจ้างพนักงาน ค่าน้ำ ค่าไฟ อีกเดือนๆ ละเท่าไหร่ ถ้าห้างค้าปลีกไม่เก็บค่าธรรมเนียมโน่นนี่ ไม่ปล่อยเช่าพื้นที่ห้างต่อ จะเอากำไรจากไหนนักหนา

ห้างเขาก็รู้ถึงต้องเก็บค่าขนส่ง ค่าโชว์สินค้า ค่าจัดโปรโมชั่น ค่าพิมพ์ใบปลิวโฆษณา ค่าเช่าพื้นที่ ค่าบริหารจัดการพื้นที่ ฯลฯ จากบริษัทและห้างร้านต่างๆ มาชดเชย ถ้าจะขายเฉพาะสินค้าอุปโภคบริโภคอย่างเดียว ราคาก็จะพอๆ กันนั่นแหละ เผลอๆ จะขายแพงกว่าอีก

ขายของกินของใช้น่ะกำไรมันไม่กี่บาทเอง ถามแม่ค้าดูสิ ขนมห่อละ 5 บาทน่ะบริษัทมาขายโหลละ 48 ขายส่งต่อโหลละ 50 หรือ 49 ขายปลีก ห่อละ 5 บาท ขายหมด 12 ซอง รายย่อยถึงจะได้กำไร 10-11 บาท แล้ววันๆ ต้องกินต้องใช้กี่บาทแล้วคะ ต้องขายเท่าไหร่ ถึงจะพอกิน แม้แต่เซลส์ที่มาขายส่งตามร้าน ในอำเภอต่างๆ ยังจัดราคาถูกเท่าห้างไม่ได้เลย

พวกที่ชอบไปซื้อตามห้างมาขายต่อน่ะ ตอนนี้ก็ได้กำไรมากอยู่แหละ เพราะห้างขายถูกกว่า แต่อย่าลืมว่าตอนนี้ห้างไม่ได้หยุดอยู่แค่ระดับตัวจังหวัด กำลังรุกเข้าระดับอำเภอ และแปลงร่างเป็นสาขาขนาดกลาง ขนาดเล็ก เพื่อเลี่ยงกฏหมายผังเมือง แล้วถ้าวันนึงเขามาเปิดตรงข้ามร้านคุณ เหมือนที่เปิด 4 สาขาในเคหะร่มเกล้าน่ะ แล้วจะรู้
ไม่ใช่ว่าเป็นไปไม่ได้นะ มันเป็นไปแล้วด้วย เดี๋ยวนี้ระดับอำเภอเป็นเป้าหมายการเปิดสาขาของห้างพวกนี้ไปแล้ว

คุณว่าในประเทศไทยน่ะ มีโชห่วยสักกี่รายที่สามารถสั่งซื้อสินค้าครั้งละหลายพันลังได้น่ะ แล้วโชห่วยน่ะจะเอาปัญญาที่ไหนไปสู้ จะเปิดร้านใหญ่ๆ จะสั่งของเยอะๆ ก็ไม่มีเงิน จะเก็บค่าตั้งโชว์สินค้า บริษัทไหนเขาจะให้ แม้แต่ขอสินค้าจัดรายการช่วงกิจกรรมช่วงเทศกาล ยังไม่มีบริษัทไหนสนใจเลย
ขนาดหน่วยงานท้องถิ่นบางแห่งติดต่อบริษัทน้ำอัดลมรายใหญ่ขอจัดกิจกรรมช่วงงานประเพณีก็ยังเคยโดนปฏิเสธ ประสาอะไรกับโชห่วย ที่ซื้อของเขามาขาย 10ปี ก็ยังไม่เท่ายอดสั่งซื้อของห้างใน 1 สัปดาห์

รายได้จากการจ้างงานในประเทศของบริษัทน่ะเวลาคิดเป็นต้นทุนของสาขาตอนจะลงทุน ไม่เกิน 15% หรอก แต่ยอดขาย เดือนละเป็นสิบๆ ล้าน ไม่รวมค่าโน่น ค่านี่ จิปาถะ เปิด 5 ปีก็หลุดทุนแล้ว

เคยไปทำงานในห้างกันไหม งานพิเศษนักศึกษาชั่วโมงละ 25 บาท วันละ 8 ชั่วโมงก็ 200 พนักงานประจำเงินเดือนหลักพันทั้งนั้น มีแต่พวกผู้จัดการนี่แหละที่ได้สูงมากเพราะรู้ความลับบริษัทหลายอย่าง ถ้าปล่อยให้ย้ายไปอยู่กะคู่แข่งนอกจากขาดคนแล้ว ความลับยอดขาย การจัดรายการ คู่ค้า ฯลฯ ก็หลุดตามไปด้วย

ตอนที่คุณไปห้าง เลือกซื้อเฉพาะของที่จำเป็นจริงๆ หรือเปล่า เท่าที่เห็นส่วนใหญ่ตั้งงบไว้เท่าไหร่ ก็มักจะเกิน ถ้าเงินไม่หมดกระเป๋าซะก่อน เพราะเดินฟังเพลงเพลินๆ หยิบไปหยิบมาล้นตะกร้าทุกที ยังเคยเห็นหลายคนที่ต้องเอาของออกตอนจ่ายตังค์น่ะ (ที่จริงถ้ามีเงินพอก็คงเอาไปหมดนั่นแหละ)

ตอนนี้ในวงการค้าปลีกใครๆ ก็รู้ว่า บริษัทเหล่านี้มีหุ้นไทยไม่ถึง 20 % เจ้านึงก็ของอังกฤษ อีก 2 เจ้าของฝรั่งเศสจาก 2 ค่าย อีกเจ้านึงไม่รู้ว่าจากไหน แค่คิดว่า มีสัดส่วนประมาณ 30 % ของมูลค่าตลาดสินค้าอุปโภคบริโภคก็ไม่รู้กี่หมื่นล้านแล้ว แล้วเป็นเงินที่ส่งไปนอกประเทศสักเท่าไหร่ (ถ้าอยู่ในประเทศ ในรูปแบบการลงทุนขยายสาขามันก็ยิ่งรุกไล่ส่วนแบ่งตลาดมากขึ้นไปอีก)

โลตัสมีสาขาใหญ่ 60 แห่ง โลตัสคุ้มค่า 20 แห่ง ตลาดโลตัส 20 แห่ง โลตัสเอ็กเพรสเกือบ 300 แห่ง
บิ๊กซี มี 50 แห่ง
คาร์ฟูร์ 25 แห่ง
แม็คโคร 30 แห่ง
รวมก็ 500 เข้าไปแล้ว ยังไม่พออีกหรือ

คุณผู้บริโภค คุณก็คิดว่าราคาถูกมันคุ้มกับคุณ คุณก็ไม่สนใจ เพราะว่าไม่ได้เสียผลประโยชน์ในตอนนี้ ยิ่งคุณเปลี่ยนพฤติกรรมไปห้างมากขึ้น ซื้อร้านแถวบ้านน้อยลงจนโชห่วยไม่สามารถอยู่ได้ ก็จะเหลือแต่ห้างโมเดิร์นเทรดแบบนี้ ที่ขยายสาขาทั้งขนาดเล็ก กลาง ใหญ่ ไปทุกหัวเมือง อำเภอ และชุมชน ผู้ผลิตก็จะไม่มีร้านค้าย่อยเพื่อจำหน่ายสินค้าเองโดยตรงเพราะตลาดและร้านโชห่วยตายไปหมดแล้ว

ดังนั้นผู้ผลิตทุกรายก็ต้องมุ่งไปขายที่ห้าง แล้วกำลังในการต่อรองราคาจะอยู่ที่ใคร ใครขายให้ห้างในราคาที่เขาอยากซื้อไม่ได้ก็ปิดกิจการไปใช่มั๊ย เพราะทุกบริษัทไม่มีช่องทางขายทางอื่น เหลือแต่ห้างเท่านั้น ถึงเวลานั้นคุณก็ไม่ต้องสนใจหรอกเพราะยังไปซื้อที่ห้างได้อยู่ ไม่มีอะไรเกี่ยวกับตัวคุณอีกนั่นแหละ

จนวันที่ข้าวสาร อาหารแห้ง อาหารสด นม น้ำตาล ปลากระป๋อง และอะไรต่อมิอะไร จะต้องซื้อขายกันในห้างเท่านั้น ห้างซึ่งมีกำลังซื้อจำนวนมาก สามารถผูกขาดการผลิต และได้ปิดช่องทางจัดจำหน่ายแบบ เทรดดิชันแนล เทรด หรือ ฆ่าร้านโชห่วยและตลาดไปหมดแล้ว แถมยังควบคุมการจัดส่งสินค้าจากผู้ผลิตได้ตามสัญญา เช่น ต้องส่งน้ำตาลให้ห้างเดือนละ 5 ตัน ส่งไม่ได้ผู้ผลิตก็ถูกปรับ และมีลูกค้าอย่างคุณจำนวนมหาศาล เพราะไม่สามารถจะไปหาซื้อสินค้าเหล่านั้นจากที่อื่นได้ เขาจะกำหนดราคาเพิ่มสักนิดหน่อยได้มั๊ย หรือจะยังคงปรารถนาดีต่อลูกค้าด้วยการลดราคาเช่นเดิม แม้ว่าลูกค้าสามารถเลือกซื้อของที่โมเดิร์นเทรดต่างประเทศเท่านั้น

หากคุณคิดว่ายังอีกไกล เป็นไปไม่ได้ หรือนึกภาพไม่ออก ลองคิดดูว่าเหมือนน้ำมันนั่นแหละ ประเทศไทยไม่มีเป็นของตัวเอง แถมในตลาดโลกก็ผูกขาดโดยบางกลุ่มประเทศ ตอนราคาถูกก็ใช้กันไม่ใส่ใจ พอประเทศผู้ผลิตเปลี่ยนนโยบายหน่อยเดียวราคาก็ปรับขึ้น ทำอะไรก็ไม่ได้ ตอนนี้ใครบอกปั๊มน้ำมันได้มั๊ยว่าจะเติมน้ำมันลิตรละ 15 บาทน่ะ รัฐเอาเงินไปอุ้มก็เหมือนไปละลายเงินเปล่าๆ ต้องมาใช้กันลิตรละ 20 กว่าบาท พอจะปรับขึ้น 40 ตังค์ที โหยรีบไปเติมตุนกันซะ แต่ถ้าวันนึงมันเป็นของกินของใช้ในชีวิตประจำวันขึ้นมาล่ะ กระทบกับคุณบ้างหรือยัง

ถ้ามันยังเป็นเรื่องที่ยาวไกล ให้คุณลองย้อนไปดูตัวเลขจำนวนสาขาของห้างเหล่านี้ข้างต้น นี่ยังไม่รวม เซเว่น แฟมิลี่ และมินิมาร์ทอื่นๆ อีกร่วม 4-5พัน สาขา

และอย่าลืมว่าจำนวนสาขาเหล่านั้น เปิดขยายสาขาขณะที่มีการกำหนดกฏหมายผังเมืองและกฎกระทรวงควบคุมอยู่บ้าง และมีการประท้วงประปราย แต่ก็ยังสามารถอาศัยช่องกฎหมาย อาศัยความคลุมเครือที่ยังไม่มี พรบ.ควบคุมค้าปลีกที่ชัดเจนเปิดห้างไดจำนวนขนาดนี้ แล้วพวกคุณสนับสนุนมากๆ จนวันข้างหน้า ไม่มีกฏหมายควบคุมอะไรเลยล่ะ ใช้ทุนนิยมอย่างเดียว ใครมีทุนมากก็เร่งขยายสาขาครองเมือง ห้างจะเพิ่มขึ้นอีกเท่าไหร่ และมันจะเร็วพอจนสร้างผลกระทบให้คุณได้นึกถึงบ้างหรือยัง

จากคุณ : dook (dook) - [ 26 มี.ค. 50 00:28:06 A:124.157.223.208 X:165.228.132.11 ]