หลังจากที่ คุณ "มิยาซาว่า" พา "ปังคุง" และ "เจมส์" ไปถล่มโรงหนัง "ไอทีวีซีนีเพล็กซ์" ซะราบเป็นหน้ากลองไปเมื่อคราวที่แล้ว เมื่อคุณ "มิยาซาว่า" ให้ "ปังคุง" และ "เจมส์" พักจนหายเหนื่อย แต่ในระหว่างพักก็ไม่วายเปิดเพลง "สมานฉันท์" "พอเพียง" "จริยธรรม" ร้องประสานเสียง โดยเทวดาประจำเมือง ขับกล่อมอยู่ตลอดเวลา
พักผ่อนได้หลายชั่วโมง จนมีแรงพร้อมรับภาระกิจใหม่ คุณ "มิยาซาว่า" เป่านกหวีด "ปรี๊ด" เสียงดังลั่น "ปังคุง" และ "เจมส์" สะดุ้งตื่นพร้อมตะโกน "สมานฉันท์" "พอเพียง" อย่างลืมตัว คงเป็นเพราะเพลงที่ขับกล่อมยามหลับนั่นเอง
คุณ "มิยาซาว่า" บอกว่าคราวนี้เป็นภาระกิจที่ชื่อว่า "ภาระกิจไปซื้อของที่ Duty Free Shop แบบพอเพียงกัน" โดยร้านที่คุณ "มิยาซาว่า" จะพา "ปังคุง" และ "เจมส์" ไปนั้นก็คือ ร้านใหญ่ที่สุดในเมือง ใกล้ๆ สนามบินที่ เคยพา "ปังคุง" และ "เจมส์" ไปทำ "ภาระกิจร่วมใจสมานฉันท์ล้างเครื่องบินให้สะอาด" นั่นเอง ซึ่งพอทั้งสองรู้ก็ ดีใจร้องกรี๊ดกร๊าด เพราะจะได้ของเล่นใหม่อีกแล้ว
พอมาถึงสนามบิน "ปังคุง" และ "เจมส์" ตื่นเต้น เพราะจำได้ถึงวีรกรรมครั้งก่อน "ปังคุง" จึงกึ่งเดินกึ่งวิ่งลาก "เจมส์" ไปที่เครื่องบิน โดยไม่สนใจเสียงดุของ คุณ "มิยาซาว่า" เลยแม้แต่นิดเดียว พอมาถึงเครื่องบินลำที่จอดอยู่ "เจมส์"รีบวิ่งไปที่ล้อเครื่องบินเพื่อจะเยี่ยวรดล้อตามนิสัยส่วนลึก (สันดาน) ส่วน "ปังคุง" รีบปีนขึ้นไปบนเครื่องบินพร้อมทำหน้าเหยเอามืออ้อมไปด้านหลัง และ หยิบเอาของบางอย่างเอามาถือชูขึ้น พร้อมกระโดดกระทืบเครื่องบิน และเอาของสิ่งนั้นป้ายเครื่องบิน มันคือขี้ของปังคุงนั่นเอง เละเทะไปหมดทั้งลำ
ทั้งสองวิ่งกลับมาหา คุณ "มิยาซาว่า" และได้รับคำชม บอก "ดีมากลูก เหนื่อยไม๊ลูก" เดี๋ยวเราจะไปทำภาระกิจของวันนี้คือ "ภาระกิจไปซื้อของที่ Duty Free Shop แบบพอเพียงกัน"
พอเดินมาสักครู่ ไม่ทันหนื่อยทั้งสามก็มายืนอยู่หน้าร้าน Duty Free Shop เป้าหมายของภาระกิจนี้แล้ว คุณ "มิยาซาว่า" บอกให้ทั้ง "ปังคุง" และ "เจมส์" ไปเดินซื้อของตามชอบใจ ทันใดนั้นเอง คุณ "ปังคุง" เหลือบไปเห็นของเครื่องบินของเล่นในร้าน จึงวิ่งเข้าไปเอาขี้มาป้ายเครื่องบินตามถนัด คนที่เดินซื้อของข้างๆ เริ่มเดินออกไปทีละคนๆ จนหมดร้าน เหลือแต่ทั้งสอง และ คุณ "มิยาซาว่า" อยู่ในร้าน ด้าน "เจมส์" ก็เดินส่ายอาดๆ ตามประสาหมาเตี้ยล่ำ เยี่ยวรดของในร้านจนเหม็นไปหมดทั้งร้าน
"ปังคุง" เดินมาสักพักเริ่มหิวน้ำ หันขวับไปเห็นไวน์สีแดงๆ นึกว่าน้ำอัดลมของชอบ เลยยกซดเข้าไปหลายขวด ด้วยฤทธิ์ ของไวน์ฝรั่งเศส "ปังคุง" เดินตาขวาง หันมาเห็นคอมพิวเตอร์คิดเงินในร้าน นึกว่าเครื่องเล่นเกมส์ คุณ "ปังคุง" เลยกระโดดไปนั่งร้องเจี๊ยกๆ เอาตีนถีบจอคอมพิวเตอร์หล่นตูมลงมา ทันใดนั้นเอง ไฟแลบแปร๊บออกมาจากจอคอมพิวเตอร์ไปติดกับขวดเหล้าวอดการ์จนแตก เหล้าดีกรีสูงเมื่อเจอประกายไฟก็เหมือนกับน้ำมันเบนซินเจอกับไฟ และ ไฟก็ลุกท่วมทันที ไม่กี่นาทีไฟก็ไหม้จนหมดทั้งร้าน ด้าน "เจมส์" ตกใจกระโดดกอดขา คุณ "มิยาซาว่า" ด้าน "ปังคุง" ก็กระโดดหนีมาในอ้อมกอดของ คุณ "มิยาซาว่า" ด้วยความว่องไว แม้ว่าจะเมาไวน์ก็ตาม
คุณ "มิยาซาว่า" ลูบหัวทั้ง "ปังคุง" และ "เจมส์" กล่าวชมทั้งสองว่า "เก่งมากๆ และ เหนื่อยไม๊ลูก" อีกตามเคย
แก้ไขเมื่อ 25 มี.ค. 50 16:32:10
จากคุณ :
คนแก่ใจนักเลง
- [
25 มี.ค. 50 16:26:41
A:203.113.67.105 X:
]