PANTIP.COM : P5370507 ต่างชาติ เขาพูดถึงสนามบินสุวรรณภูมิ ในแง่ดีอีกแล้ว []

ต่างชาติ เขาพูดถึงสนามบินสุวรรณภูมิ ในแง่ดีอีกแล้ว

โดย David Hughes
แปลและเรียบเรียง Mrs Due
ที่มา นิตยสาร Aviation Week & Space Technology 04/23/2007, page 58
1 พฤษภาคม 2550

ระบบบังคับการบินแบบใหม่ สามารถจับการเคลื่อนไหวของอากาศยาน และนำไปเทียบเคียงกับตารางการบินได้โดยอัตโนมัติ

ด้วยหอบังคับการบินที่สูงเป็นอันดับต้นๆ ในโลก และด้วยระบบควบคุมการจราจรทางอากาศแบบอัตโนมัติที่จัดว่าทันสมัยที่สุด อันประกอบด้วยอุปกรณ์ความปลอดภัยรุ่นล่าสุด ทำให้ท่าอากาศยานแห่งใหม่ของกรุงเทพฯ มีความพร้อมในการรองรับการจราจรทางอากาศของทวีปเอเชีย ที่คาดว่าจะเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วในห้วงทศวรรษที่กำลังจะมาถึง

แม้ว่าท่าอากาศยานสุวรรณภูมิซึ่งมีค่าก่อสร้าง 3.8 พันล้านเหรียญสหรัฐ จะเป็นปัญหาทางการเมืองของไทย มาตั้งแต่ภายหลังการยึดอำนาจจากรัฐบาลที่เป็นผู้สร้างสนามบินแห่งนี้ เมื่อเดือนกันยายนปีที่แล้ว และเแม้ว่าปัญหารันเวย์ร้าวที่สามารถซ่อมแซมได้ และปัญหาอื่นๆ จะถูกหยิบยกมาสู่สายตาสาธารณชน โดยมีจุดมุ่งหมายเพื่อที่ต้องการจะพิสูจน์ให้สาธารณชนเห็นว่ารัฐบาลชุดที่แล้วได้สร้างปัญหาไว้ แต่สนามบินแห่งนี้ก็ยังสามารถขยายรันเวย์ออกไปได้อีกมากมายในอนาคต และมีศักยภาพที่จะกลายเป็นศูนย์กลางการบินที่สำคัญแห่งหนึ่งในภูมิภาคได้เลยทีเดียว

หอบังคับการบิน และระบบเรดาร์ควบคุมของสนามบินสุวรรณภูมิแห่งนี้ ได้ถูกติดตั้งโดยบริษัทธาลส์ (Thales) ของฝรั่งเศส ซึ่งเป็นบริษัทผู้ติดตั้งระบบบังคับการบิน ให้สนามบินชั้นนำในออสเตรเลีย และจีน โดยใช้เทคโนโลยีที่ก้าวหน้าที่สุด และมีหน่วยงานของบริษัทธาลส์แห่งออสเตรเลียเป็นผู้ผลิตซอฟแวร์ให้กับระบบ

ระบบปฏิบัติการของบริษัทธาลส์ ชื่อ ทีโคส (Tecos) เป็นระบบปฏิบัติการที่หอบังคับการบินใช้ในการจัดการข้อมูลการบิน ระบบนี้เชื่อต่อกับระบบนำทางและควบคุมการเคลื่อนไหวบนพื้นผิวแบบซับซ้อน ซึ่งมีชื่อว่าระบบสตรีม (Streams) และทั้งระบบทีโคส และสตรีม ยังเชื่อมต่อกับระบบ ยูโรแคท เอ็กซ์ (Eurocat X) ซึ่งเป็นระบบที่อยู่ในส่วนควบคุมการเข้ารันเวย์ ซึ่งนายสเตฟาเน่ พอล วิศวกรระบบของบริษัทธาลส์ กล่าวว่า นับเป็นครั้งแรกที่บริษัทธาลส์ ได้วางโปรแกรมโดยนำระบบ ยูโรแคท-สตรีม-ทีโคส มาปฏิบัติงานร่วมกัน

การประสานงานของระบบที่ซับซ้อนเช่นนี้เอง ที่ทำให้ส่วนควบคุมการเข้าสู่สนามบินของอากาศยาน กับหอบังคับการบินสุวรรณภูมิ สามารถจัดการจราจรทางอากาศ โดยไม่ต้องวิทยุหรือโทรศัพท์หากัน

เมื่ออากาศยานเริ่มออกจากประตูเทียบ ข้อมูลจะถูกส่งไปสู่ และส่งระหว่างส่วนควบคุมต่างๆ อย่างพร้อมเพรียงกันโดยอัตโนมัติ ส่วนแสดงผลของระบบสตรีม ที่ควบคุมพื้นผิวของท่าอากาศยาน (รวมพื้นที่ส่วนรันเวย์ แท็กซี่เวย์ และประตูเทียบ) แสดงผลให้ผู้ควบคุมบนหอบังคับการบินได้เห็นว่าอากาศยานกำลังเคลื่อนออกจากประตูเทียบและส่วนแสดงผลของระบบควบคุมการเข้ารันเวย์จะแสดงผลว่ากำลังมีอากาศยานเดินทางสู่รันเวย์ และจะบินขึ้นภายใน 5-20 นาที

นายพอล อธิบายว่า หากมีความจำเป็น ผู้ควบคุมบนหอบังคับการก็ยังสามารถสื่อสารระหว่างกัน และกับส่วนควบคุมการเข้าออกสนามบิน เมื่อมีสถานการณ์ที่ซับซ้อนเกินกว่าที่ระบบอัตโนมัติจะจัดการได้ แต่ในสถานการณ์ปกติ การใช้ระบบดิจิตอลเชื่อมต่อกันอย่างต่อเนื่อง ทำให้การบังคับการบินมีประสิทธิภาพสูงมากกว่าการใช้อุปกรณ์ที่ใช้อยู่เดิมเป็นอย่างมาก ยกตัวอย่างเช่น ระบบทีโคสจะทำให้ไม่ต้องใช้แถบกระดาษอีกต่อไป เนื่องจากข้อมูลที่เกี่ยวข้องกับเที่ยวบินทั้งหมดจะถูกแสดงบนจอคอมพิวเตอร์

ในอดีตที่ผ่านมา บริษัทธาลส์ได้เคยขายระบบ ยูโรแคท เอ็กซ์ ทั้งหมด 260 ชุด ให้กับ 55 ประเทศทั่วโลก ระบบแบบประสานแบบใหม่ที่ใช้กับประเทศไทยนี้จะเป็นการโฆษณาให้ลูกค้าเก่าทั้งหมดมีความสนใจจะอัพเกรดโปรแกรมตัวเก่าที่ใช้อยู่ นายพอลกล่าวว่า ประเทศออสเตรเลียได้เริ่มใช้ระบบยูโรแคทของบริษัทธาลส์ เป็นฐานให้กับระบบบังคับการบินออสเตรเลีย ซึ่งมีมูลค่า 290 ล้านเหรียญสหรัฐ มาตั้งแต่ปี ค.ศ. 2000 ต่อมาระบบยูโรแคท เอ็กซ์ ที่ติดตั้งไปทั่วโลกนั้นก็เป็นผลงานของหน่วยงานของบริษัทธาลส์แห่งออสเตรเลีย ที่มีสำนักงานอยู่ที่เมลเบิร์น (อ้างอิงจาก AW&ST June 13, 2005, p. 180)

สนามบินสุวรรณภูมิยังใช้อุปกรณ์ เอสแบนด์ เรดาร์ (S-band radar) ของบริษัทธาลส์ ชื่อว่า ธาลส์สตาร์ 2000 (Thales STAR 2000) ซึ่งมีรัศมี 60-90 ไมล์ และระบบ อาร์เอสเอ็ม 970 เอส โมโนเพาส์ (RSM 970S monopulse) ซึ่งเป็นระบบเรดาร์ติดตามทุติยภูมิ (secondary surveillance radar) ซึ่งมีรัศมี 250 ไมล์ทะเล

บรรณาธิการนิตยสาร Aviation Week & Space Technology ได้มีโอกาสเข้าเยี่ยมชมสนามบินสุวรรณภูมิร่วมกับผู้เชี่ยวชาญด้านการบังคับการบินอื่นๆ ในการเยี่ยมชมสนามบินซึ่งจัดโดยแอร์โรไทย (Aerothai) บรรณาธิการของเราได้สังเกตการแสดงผลของระบบสังเกตการณ์ของหอบังคับการ จอแสดงผลแสดงภาพอากาศยานถอยออกจากประตูเทียบ และเคลื่อนสู่รันเวย์ ในขณะที่อากาศยานอื่นๆ ก็กำลังลงจอด ขึ้นบิน หรือเข้าสู่แท็กซี่เวย์เพื่อเข้าบริเวณประตูเทียบ รถยนต์ รถตู้ และรถบรรทุกของส่วนยานยนต์ ที่ถูกติดตั้งอุปกรณ์อิเลคทรอนิกส์ ก็ปรากฎภาพบนจอแสดงผล วันที่เราไปสังเกตการณ์นี้ท้องฟ้าปลอดโปร่ง ทัศนวิสัยชัดเจน แต่ในกรณีที่ทัศนวิสัยไม่ดี ระบบควบคุมการเคลื่อนไหวบนพื้นผิวจะมีประโยชน์เป็นอย่างมาก ทำให้ผู้ควบคุมสามารถสังเกตการณ์การจราจรทั้งหมดภายในสนามบิน และเห็นแม้กระทั่งอากาศยานที่กำลังเข้าใกล้รันเวย์เพื่อลงจอด

สนามบินสุวรรณภูมิมีรันเวย์ขนาดกว้าง 60 เมตร อยู่ 2 รันเวย์ รันเวย์แรกยาว 4,000 เมตร (13,120 ฟุต) และอีกรันเวย์หนึ่งยาว 3,700 เมตร โดยมีแท็กซี่เวย์คู่ขนานไปด้วยเพื่อรองรับการขึ้นและลงของอากาศยานพร้อมๆ กัน ณ เวลาปัจจุบันสามารถรองรับเที่ยวบินได้ 76 เที่ยวบินต่อ 1 ชั่วโมง และสนามบินสุวรรณภูมิยังมีแผนการที่จะเพิ่มรันเวย์อีก 2 รันเวย์ ในการก่อสร้างสนามบินเฟสถัดไป

บริษัทเทอร์มาเรดาร์ซิสเต็ม (Terma Radar Systems) ของเดนมาร์ก เป็นผู้ติดตั้งเรดาร์จับการเคลื่อนไหวบนพื้นผิวให้กับสนามบินสุวรรณภูมิ บริษัทเซนสิส คอร์ป (Sensis Corp.) แห่งนิวยอร์ค เป็นผู้ติดตั้งระบบติดตามตำแหน่งของอากาศยานแบบมัลไทแลทเตอเรชั่น (multilateration)

ระบบมัลไทแลทเตอเรชั่นใช้ตัวทรานสปอนเดอร์ (transponder) ในการรับสัญญาณจากเสาอากาศหลายๆ จุดในสนามบิน (เป็นการติดตั้งแบบราคาไม่แพง และการดูแลรักษาก็ไม่แพงเช่นกัน เนื่องจากไม่มีจานหมุนเหมือนเรดาร์) ระบบจะวัดค่าเวลาที่แตกต่างของการมาถึงสนามบินของอากาศยาน และจะสามารถระบุตำแหน่งของอากาศยานภายในระยะ 5 เมตรจากสนามบิน ต่อจากนั้นจะวัดตำแหน่งของอากาศยานด้วยอัตรา 2 ครั้งต่อ 1 วินาที ซึ่งเป็นอัตราที่เร็วกว่าการใช้จานเรดาร์แบบหมุนเป็นอย่างมาก

นายมาร์ค วิกจิอาโน ประธานบริษัทเซนสิส เชื่อมั่นว่าระบบติดตามพื้นผิวเช่นมัลไทแลทเตอเรชั่น จะสามารถช่วยให้สนามบินจัดการจราจรที่หนาแน่นเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ ได้อย่างปลอดภัย และเทคโนโลยีนี้ยังสามารถช่วยให้ผู้ให้บริการการนำร่องทางอากาศสามารถปรับไปใช้ระบบติดตามแบบออโตเมติก ดีเพนเดนท์ (Automatic Dependent Surveillance-Broadcast – ADS-B ) ได้ในอนาคต

ประเทศออสเตรเลียเป็นตัวอย่างของประเทศหนึ่งในหลายๆ ประเทศที่กำลังเปลี่ยนมาใช้ระบบติดตามแบบ เอดีเอส-บี ทั่วประเทศ และระบบนี้กำลังได้รับการสาธิตในประเทศอินโดนีเซีย ภายใต้การนำของผู้อำนวยการใหญ่การบินพลเรือน โดยความช่วยเหลือของแอร์เซอร์วิส แห่งประเทศออสเตรเลีย และ องค์กร SITA ส่วนสนามบินนานาชาติอินทิรา คานธี ที่นิวเดลี ก็ใช้ระบบมัลไทแลทเตอเรชั่น ร่วมกับระบบติดตามพื้นผิวของบริษัทเซนสิส ซึ่งบริษัทเซนสิสกำลังแข่งขันกับบริษัทธาลส์ ในการเป็นผู้ติดตั้งระบบติดตามพื้นผิว และได้กำลังติดตั้งระบบดังกล่าวในอินเดีย ยุโรป อเมริกา และออสเตรเลีย ซึ่งรวมทั้งสนามบินบริสเบน เมลเบอร์น และซิดนีย์

ในขณะเดียวกัน ณ สนามบินสุวรรณภูมิ ผู้บังคับการบินสามารถมองเห็นพื้นผิวสนามบินได้ 360 องศา จากหอที่สูงเป็นพิเศษถึง 132.2 เมตร แอโรไทยกล่าวว่านี่เป็นหอบังคับการบินที่สูงที่สุดในโลก และกำลังเถียงกับหอบังคับการบินแห่งสนามบินนานาชาติกัวลาลัมเปอร์ ที่อ้างว่าหอของตัวสูงกว่า ด้วยความสูงถึง 132.5 เมตร นี่ยังไม่รวมหอบังคับการบินสำหรับเครื่องบินทะเลที่ท่าเรือแวนคูเวอร์ ประเทศแคนนาดา ซึ่งมีความสูงถึง 141 เมตร แต่หอแห่งนี้ไม่ใช่หอแบบ free-standing structure อย่างหอของสนามบินสุวรรณภูมิ ดังนั้นอาจจะไม่นำมาจัดอันดับร่วมกันได้ ขึ้นอยู่กับผู้ตัดสินว่าเป็นใคร

อย่างไรก็ตาม การจะมาแข่งกันเกี่ยวกับเรื่องความสูงของหอนั้น ย่อมไม่สำคัญเท่ากับการที่สนามบินสุวรรณภูมิได้ทำให้ผู้บังคับการบินได้เห็นวิวจากรันเวย์ ทางลาด และประตูเทียบ แบบที่ยากยิ่งที่ผู้บังคับการบินของสนามบินอื่นจะได้เห็น และก็มีพื้นที่ให้ดูอย่างกว้างขวางเสียด้วย เนื่องจากสนามบินแห่งนี้มีพื้นที่ถึง 32.4 ตารางกิโลเมตร (12.5 ตารางไมล์) เมื่อเทียบกับพื้นที่เพียง 13.3 ตารางกิโลเมตร ของสนามบินฮีทโธร์ว แห่งลอนดอน ซึ่งเป็นสนามบินขนาดย่อมกว่ามาก ที่ถูกสร้างขึ้นเป็นฐานลำเลียงให้กับกองทัพอากาศอังกฤษ เมื่อตอนปลายสงครามโลกครั้งที่ 2 รันเวย์คู่ขนานของสนามบินฮีทโธร์ว มีระยะห่างกันเพียง 1,400 เมตร เท่านั้น เทียบกับระยะห่างระหว่างรันเวย์มากกว่า 2,000 เมตร ของสนามบินสุวรรณภูมิ

การเยี่ยมชมหอบังคับการบินของสนามบินสุวรรณภูมิครั้งนี้ จัดโดยแอโรไทย ให้แก่ผู้ที่เข้าร่วมประชุมคอนเฟอเรสส์การจัดการจราจรทางอากาศจำนวน 300 คน การประชุมครั้งนี้เน้นถึงความจำเป็นในการเพิ่มความร่วมมือระหว่างหน่วยงานพลเรือน และกองทัพ ที่มีหน้าที่เกี่ยวข้องกับการจัดการจราจรทางอากาศทั่วโลก เครื่องบินส่วนใหญ่ที่ใช้สนามบินสุวรรณภูมิเป็นเครื่องบินพลเรือน สามารถรองรับผู้โดยสารได้ถึง 45 ล้านคนต่อปี และมีแผนจะขยายเป็นสองเท่าในปี ค.ศ. 2015

เทอร์มินอลแรกของสนามบินสุวรรณภูมิ มีพื้นที่ถึง 563,000 ตารางเมตร มีประตูเทียบ 51 ประตู ซึ่งนับว่าเป็นเทอร์มินอลที่ใหญ่ที่สุดแห่งหนึ่งของโลกเลยทีเดียว และเทอร์มินอลที่สอง กับอาคารอื่นๆ ที่กำลังวางแผนสร้างในอนาคต จะทำให้สนามบินแห่งนี้ขยายขนาด จากรองรับผู้โดยสาร 45 ล้านคนต่อปี เป็นถึง 100 ล้านคนต่อปี โดยมีคาร์โกที่รองรับได้ถึง 6.4 ล้านเมตริกตันต่อปี

เมอร์ฟี/ยานห์ อินคอร์เปอร์เรชั่น ซึ่งมีสำนักงานที่ชิคาโก้ เป็นผู้ออกแบบและตกแต่งภายในสนามบินแห่งนี้ ซึ่งได้แสดงให้เห็นถึงรูปปั้นและภาพวาดอันมีเอกลักษณ์ของไทยโบราณ

จากคุณ : pea_nort - [ 2 พ.ค. 50 18:21:05 A:203.114.110.134 X: ]

ความคิดเห็นที่ 1

Suvarnabhumi Airport's Integrated ATC System
Aviation Week & Space Technology
04/23/2007, page 58
David Hughes
Bangkok

New surveillance system automatically compares aircraft movement to the flight plan

With one of the tallest air traffic control towers in the world--and one of the most automated ATC systems with the latest in safety equipment--Bangkok's new airport is poised for the kind of rapid traffic growth expected in Asia during the next few decades.

It's not that Suvarnabhumi Airport hasn't had its problems. Its $3.8-billion construction cost has been a matter of political controversy since a military coup last September ousted the government that conceived the project. And runway cracks, though repairable, and other less publicized defects have been spotlighted by critics intent on proving that the previous government made a mess of things. Still, the green-field facility has room for more runways in the future, and it has the potential to become one of the main aviation hubs in the region.

And--as at major airports in Australia and China--Thales of France has played a big role in fitting the new ATC tower and radar approach control facility here with the latest technology. Thales's Australian unit, which develops the software for these systems, is also involved.

Thales's "Tecos" flight data processing system in the tower is linked to an Advanced Surface Movement Guidance and Control System called "Streams," and both are also connected to Eurocat X (for export) in the approach control facility. This is the first time Thales has automated the Eurocat-Streams-Tecos interaction, says Stephane Paul, a Thales systems engineer.

Because of this high level of integration, Suvarnabhumi approach controllers can coordinate traffic handoffs to the tower without talking over the radio or by telephone.

In fact, as an aircraft pushes back from the gate, information is relayed automatically to several different controller positions simultaneously. On the Streams display of the airport surface (including runways, taxiways and gates), controllers in the tower can see that the aircraft is moving away from the gate. And displays in the approach control room show that there's an aircraft taxiing that will be taking off in 5-20 min.

Paul explains that, if necessary, controllers in the tower can still talk to each other and to the approach room when a situation becomes too complex to rely on an automatic handoff. But most of the time, the seamless digital transfer makes operations much more efficient than they would be with previous-generation equipment. Tecos, for example, eliminates the use of paper strips, as everyone can see all of the pertinent data on a flight just by looking at a computer screen.

Since Thales has sold 260 of its Eurocat X systems to 55 nations, this integrated data-flow development for Thailand is one that may interest a lot of other customers in future upgrades, Paul says. Australia began using Thales's Eurocat as the basis for its new A$350-million ($290-million) Australian Advanced Air Traffic System commissioned in 2000. Most of the development of the Eurocat X system being sold worldwide since then has been performed by Thales's Australian affiliate in Melbourne (AW&ST June 13, 2005, p. 180).

Suvarnabhumi is also equipped with a Thales STAR 2000 primary S-band radar with a 60-90-mi. range and an RSM 970S monopulse secondary surveillance radar with a 250- naut.-mi. range.

During an airport tour for a group of ATC specialists conducted by Aeronautical Radio of Thailand (Aerothai), this Aviation Week & Space Technology editor observed the operation of the tower's surface surveillance system display. It showed aircraft pushing back from the gate and taxiing toward the runway as other aircraft were landing, taking off or taxing in toward the gate area. Cars, vans and trucks on the ramp equipped with "vehicle location unit" electronics can also be shown on the display. This day, the weather was clear; but in reduced visibility, a surface movement system would be valuable for controllers, who could monitor all traffic at the airport and even aircraft approaching the runway on short final.

The airport has two 60-meter-wide runways--one 4,000 meters (13,120 ft.) long and the other 3,700 meters, with parallel taxiways to accommodate simultaneous departures and arrivals. Currently, 76 flight operations can be handled per hour, and there are plans to add two more runways in later phases of construction.

Terma Radar Systems of Denmark provided Suvarnabhumi's surface movement radar and Sensis Corp. of Syracuse, N.Y., the multilateration system to track the position of aircraft.

Multilateration relies on transponder response to interrogation that can be received at different antenna sites on the airport. (These are low-cost installations with low maintenance requirements primarily because there's no rotating machinery, as with radar.) By measuring time difference of arrival, multilateration can pinpoint an aircraft's position within 5 meters at the airport, and it provides twice-per-second updates -- much faster than a rotating radar dish.

Marc Viggiano, president of Sensis Air Traffic Systems Div., believes surface surveillance like multilateration can help airports safely adjust to growing traffic, and the technology also can help air navigation service providers transition to using Automatic Dependent Surveillance- Broadcast in the future.
Australia, for example, is set to implement ADS-B surveillance nationwide. And an ADS-B demonstration is underway in Indonesia under the leadership of the director-general of civil aviation with the assistance of Airservices Australia and SITA. The Indira Gandhi International Airport in New Delhi is also using Sensis multilateration with the company's surface surveillance system. Sensis is also competing with Thales for surface surveillance systems and is installing them in India, Europe, the U.S. and Australia--including at Brisbane, Melbourne and Sydney airports.

Meanwhile, a key feature of the Suvarnabhumi tower is that controllers have a 360-deg. view of the airport surface from their unusually high 132.2-meter perch. Aerothai says this is the tallest ATC tower in the world; but it seems to be in a dead heat with the one at Kuala Lumpur International Airport, which says its tower is 132.5 meters tall. This contest fails to count the Nav Canada ATC tower for seaplane traffic in Vancouver Harbor. That one tops out at 141 meters on an office building--but it's not a free-standing structure, so could be disqualified depending on who is doing the judging.

Nevertheless, the bragging rights over height isn't as important as the fact that Suvarnabhumi's affords controllers an exceptional view of the runways, ramps and gates. And there's plenty to see: The new airport has a total area of 32.4 sq. km. (12.5 sq. mi.) versus just 13.3 sq. km. for London Heathrow, which is a much more compact airfield that was built for the Royal Air Force as a transport base near the end of World War II. The two parallel runways at Heathrow are separated by 1,400 meters, compared with slightly more than 2,000 meters at Suvarnabhumi.

Aerothai organized the Suvarnabhumi tower tour for the 300 delegates who attended an Air Traffic Control Assn. conference, which spotlighted the need to improve cooperation between civil and military ATC agencies worldwide. The new airport handles mostly civil traffic, and can accommodate up to 45 million travelers annually and nearly twice that with expanded facilities by 2015.

At 563,000 sq. meters, the first terminal with 51 gates is one of the largest in the world, and a second one is planned along with satellite facilities. This will take the ultimate capacity from 45 million passengers per year to 100 million while doubling cargo capacity to 6.4 million metric tons per year.
Murphy/Jahn Inc., a Chicago-based company, designed the airport and its interior spaces, which display many remarkable examples of traditional Thai sculpture and paintings.

จากคุณ : pea_nort - [ 2 พ.ค. 50 18:23:53 A:203.114.110.134 X: ]