วิเคราะห์เองนะ จะเชื่อไม่เชื่อก็ลองอ่านดูก่อน
1. วัตถุประสงค์ไม่ชัดเจน ถึงแม้แกนนำม็อบและผู้ร่วมชุมนุมจะบอกว่าเพื่อประชาธิปไตยก็ตาม แต่การรับรู้ของประชาชนส่วนใหญ่ ก็ยังคิดว่าม็อบนี้ทำเพื่อทักษิณ องค์ประกอบของม็อบเช่น แกนนำม็อบส่วนใหญ่มาจากทรท.เดิม หรือแม้การนำเอาเทปทักษิณมาฉาย ยิ่งเป็นการตอกย้ำว่าสนับสนุนเต็มที่ ซึ่งเหตุนี้ไม่สามารถดึงใจประชาชนส่วนใหญ่ได้ โดยเฉพาะประชาชนกลุ่มกลางๆ ที่ยังคลางแคลงใจกับประเด็นความซื่อสัตย์ของทักษิณ (ไม่ต้องพูดถึงกลุ่มต่อต้านทักษิณซึ่งในกทม.มีค่อนข้างมากอยู่แล้ว จากกลุ่มพันธมิตร อย่างเถียงนะ คะแนนการเลือกตั้ง no vote เป็นดัชนีชี้วัดได้อย่างดี)
2. เป้าหมายไม่ชัดเจน เป้าหมายคือคมช. และป๋าเปรม ซึ่งม็อบไม่สามารถเชื่อมโยงอย่างชัดเจนว่าคมช.กับป๋าเกี่ยวอะไรกัน และถึงแม้คมช.จะเป็นผู้ยึดอำนาจ แต่ได้พยายามสร้างบรรยากาศและภาพที่ประชาชนส่วนใหญ่ยังพอรับได้ ไม่ใช่เผด็จการสุดขั้ว เช่นการปล่อยให้มีการชุมนุมโดยเปิดเผย การผ่อนคลายให้พรรคการเมืองทำกิจกรรมได้ การไม่ใช้ความรุนแรงในการปราบปรามผู้ชุมนุม การรับปากว่าจะไม่สืบทอดอำนาจ ฯลฯ การที่ม็อบโจมตีไปที่คมช.นั้นจึงยากที่จะสร้างความรู้สึกร่วมให้กับประชาชนหมู่มากได้ ข้อสำคัญไม่มีประเด็นที่ชัดเจนว่าคมช.มายึดอำนาจเพราะตัวเองสูญเสียผลประโยชน์ (ข้อเท็จจริงอาจมีก็ได้ แต่ว่าประชาชนไม่รู้)
3. ยุทธวิธีไม่ชัดเจน เรื่องนี้เป็นจุดอ่อนของม็อบนี้อย่างมาก การเพราะถ้าวัตถุประสงค์กับเป้าหมายไม่ชัดแล้ว วิธีการก็สะเปะสะปะไปกันใหญ่ เพราะจะทำให้การจัดการม็อบหละหลวม ไม่ว่าจะเป็นเนื้อหาที่จะพูด คนที่จะขึ้นพูด เรื่องราวในแต่ละวันจะพูดอะไร การเดินขบวนไปไหน ไปเพื่ออะไร จะจัดขบวนอย่างไร ฝนตกจะทำยังไง ซึ่งที่ผ่านมาพิสูจน์ให้เห็นว่ายุทธวิธีล้มเหลว
4. สื่อในมือมีน้อย แน่นอนเรื่องนี้คมช.ได้เปรียบโดยเฉพาะสื่อทีวีและวิทยุ แต่จริงๆแล้วถ้าข้อ1-3 ชัดเจน เรื่องสื่อไม่น่าจะใช่เรื่องใหญ่ เพราะปัจจุบันมีสื่อทางเลือกมากมาย เพียงแต่ว่าพอไม่ชัดเจนก็ไม่สามารถดึงคนเข้าร่วมได้
5. ประชาชนเบื่อหน่ายกับม็อบแล้ว ไม่ว่าม็อบอะไรก็ตาม บังเอิญว่าเศรษฐกิจและความไม่มั่นคงทางการเมืองทำให้บรรยากาศการประกอบกิจกรรมค้าขายไม่ดี แน่นอนว่าสืบเนื่องมาจากม็อบพันธมิตรคราวที่แล้ว และบังเอิญม็อบนี้เป็นม็อบที่สองที่มาทีหลังพันธมิตร จึงทำให้ประชาชนส่วนใหญ่รู้สึกว่า ไม่จบไม่สิ้นซักที จึงเกิดความเบื่อหน่าย และอยากให้เรื่องจบๆซักที
6. สถานการณ์ยังไม่สุกงอม ถ้าเทียบกับสมัยพฤษภาแล้ว ม็อบตอนนี้ก็เทียบได้กับช่วงที่ยึดอำนาจแล้วแต่งตั้งนายอานันท์เข้ามา ซึ่งตอนนั้นก็มีม็อบแต่ก็ไม่สร้างความรู้สึกร่วมเท่าไร เหตุการณ์พฤษภาเกิดขึ้นเพราะมีการแสดงออกอย่างชัดเจนว่าทหารจะสืบทอดอำนาจ ด้วยการตั้งพรรคสามัคคีธรรม และให้สุจินดาเป็นนายก ซึ่งเทียบกับคมช.ตอนนี้ เหตุการณ์ยังไม่สุกงอม ซึ่งอีกไม่นานถ้าคมช.สืบทอดอำนาจก็จะมีแนวร่วมมากกว่านี้ แต่ถ้าคมช.จะสืบทอดอำนาจจริง คงจะทำได้เนียนกว่านี้เพราะมีบทเรียนจากพฤษภาแล้ว อาจทำให้ลดระดับการต่อต้านลดได้
7. ภาพลักษณ์ของคมช., รัฐบาลและองค์กรที่คมช.ตั้งขึ้นมาเอง ยังคงเป็นภาพลักษณ์ของคนที่ซื่อสัตย์และไม่มีท่าทีของการเข้ามาแสวงหาผลประโยชน์ใส่ตัว (อันนี้ไม่ต้องเอาเรื่องเขายายเที่ยง หรือข้าวกล่องอะไรมาเถียงนะ เพราะว่าประเด็นพวกนี้ถึงจะเป็นเรื่องจริงแต่ก็เป็นประเด็นที่ "จุดไม่ติด" ถ้าเทียบกับเรื่องของทักษิณ ต้องยอมรับนะ)
อนาคตของม็อบ ต่อไปจะค่อยๆร่อยหรอลง วันธรรมดาก็จะไม่มีคน พอเสาร์อาทิตย์ก็จะเยอะหน่อย แต่เมื่อเรื่องราวไม่มีอะไรใหม่ คนก็จะเบื่อหน่าย และสังคมก็อาจจะไม่ยอมรับม็อบมากขึ้น
ตราบใดที่คมช.ยังประคองตัวไว้ได้จนถึงเลือกตั้ง ไม่มีจุดอ่อนหรือประเด็นชัดเจนให้โจมตี ซึ่งเรื่องหลักๆก็คงเป็นเรื่องการสืบทอดอำนาจและการคอรัปชั่น (ซึ่งทั้งสองประเด็นนี้เป็นประเด็นที่อ่อนไหวก็จริง แต่สถานการณ์ตอนนี้ ยังไม่เห็นประเด็นที่ชัดเจนจนสามารถโน้มน้าวสังคมได้)
เอาแค่นี้ก่อนนะ เชื่อไม่เชื่อก็แล้วแต่ ลองคิดดูให้ดีแล้วปรับตัวกันใหม่นะม็อบ อย่าหลับหูหลับตารบ จะรบก็ต้องรู้เขารู้เราด้วย
จากคุณ :
กงฝ้าย 
- [
17 มิ.ย. 50 09:48:18
A:124.121.171.126 X:
]
หลายเหตุผลที่ม็อบไล่คมช.ไม่ได้
