ความคิดเห็นที่ 1 ขอนำหลักกานท์ที่เคยเก็บไว้อ่าน  จากเว็บบอร์ดบทกวี  มาบอกต่อกันครับ ... ๏ บท กลอนสุภาพแต่ละบท จะมี ๒ บาท แต่ละบาทจะมี ๒ วรรค แต่ละวรรค จะมี ๘ คำ (ตามปกติ ให้ใช้คำได้ ระหว่าง ๗ - ๙ คำ ) ... ๏ สัมผัส มี ๒ อย่างคือสัมผัสนอก และสัมผัสใน สัมผัสนอกนั้น เป็นข้อบังคับที่ต้องใช้   ส่วนสัมผัสใน ใช้เพื่อให้กลอนนั้นมีความไพเราะมากขึ้น ... ๏ เสียง คำสุดท้าย ในแต่ละวรรค ของกลอน มีข้อกำหนด ในเรื่องเสียง ของวรรณยุกต์เป็นตัวกำหนดด้วย การกำหนดเรื่องเสียงนี้ ถือว่าเป็นข้อบังคับ ทางฉันทลักษณ์ อย่างหนึ่ง ของกลอนแปด หรือกลอนสุภาพ มีข้อกำหนด ดังต่อไปนี้ - คำสุดท้ายวรรคที่ ๑ (วรรคสดับ) ใช้ได้ทุกเสียง แต่ไม่ค่อยนิยมใช้เสียงสามัญ - คำสุดท้ายวรรคที่ ๒ (วรรครับ) ต้องใช้เสียงเอก โท หรือจัตวา นิยมใช้เสียงจัตวา ห้ามใช้เสียงสามัญและตรี (บางท่านก็อนุโลมให้ใช้เสียงตรีได้แต่ไม่นิยม) - คำสุดท้ายวรรคที่ ๓ (วรรครอง) ต้องใช้เสียงสามัญ หรือเสียงตรี  ที่นิยมที่สุดคือเสียงสามัญ ห้ามใช้เสียง เอก โท และจัตวา - คำสุดท้ายวรรคที่ ๔ (วรรคส่ง) ต้องใช้เสียงสามัญหรือตรี ที่นิยมมากที่สุดคือเสียงสามัญ ห้ามใช้เสียงเอก โท และจัตวา สิ่งที่พึงระวัง ในการใช้สัมผัส มากเกินไป จนลืมความหมาย สำคัญหลัก อันเป็นเรื่องราว ของกลอนนั้นๆ ก็จะทำให้ กลอน ดูไม่เป็นธรรมชาติ ไม่มีความหมายที่ลึกซึ้งกินใจ ... ๏ จังหวะ ในกลอนสุภาพมักจะแบ่งกลุ่มคำออกเป็น ๓ ช่วงจังหวะ คือ ooo oo ooo เป็นกลุ่มแบบ ๓-๒-๓   บางท่านอาจจะแบ่ง เป็นอย่างอื่น ก็ได้เช่น oo oo ooo (๒-๒-๓) , oo ooo ooo (๒-๓-๓) , ooo ooo oo (๓-๓-๒)  หรือใช้หลายๆแบบที่กล่าวมานี้ผสมกัน แต่รูปแบบ ๓-๒-๓ เป็นมาตรฐานที่นิยมกันมากที่สุด ใช้มาตั้งแต่สมัยโบราณ โดยเฉพาะในกลอนของ สุนทรภู่ ดังตัวอย่าง เมื่อเคราะห์ร้าย - กายเรา - ก็เท่านี้ ไม่มีที่ - พสุธา - จะอาศัย ล้วนหนามเหน็บ - เจ็บแสบ - คับแคบใจ เหมือนนกไร้ - รังเร่ - อยู่เอกา การยึดจังหวะ เช่นนี้รวมกับ การใช้สัมผัสใน แบบท่านสุนทรภู่ เป็นหลักการ มาตรฐาน ที่มักจะ ทำให้กลอน ไพเราะ สละสลวย ได้โดยง่าย จากคุณ : คนสี่สุภาพ - [ วันต่อต้านยาเสพติดโลก 09:31:02 A:124.120.161.51 X: ]

ความคิดเห็นที่ 2 ... ๏ ข้อควรหลีกเลี่ยงในการเขียนกลอน ข้อควรหลีกเลี่ยงนี้ เป็นเพียง ข้อแนะนำ (ส่วนตัว) มิใช่กฏเกณฑ์ ตายตัว ที่ต้องปฏิบัติตาม อย่างเคร่งครัด เพียงแต่ ถ้าสามารถ ปฏิบัติตาม ข้อควรระวัง เหล่านี้แล้ว จะทำให้กลอน ดูสละสลวย และถูกต้อง ตามความนิยม ของกวีสมัยก่อนๆ และมิใช่วิธีการ ในการประเมินค่า ของบทประพันธ์ แต่อย่างใด ถ้าใครสามารถ ยึดถือไว้ เป็นหลัก ในการแต่งกลอน ก็เป็นเรื่องที่น่ายินดี ... - ไม่สัมผัสซ้ำ มี ๒ ประเภทคือ ก. สัมผัสซ้ำแบบ "พ้องรูปและเสียง" คือเป็นการใช้คำสัมผัส เป็นคำเดียวกัน ซ้ำภายในบทกลอนบทเดียวกัน  หรือบทติดๆกัน เช่น ช่างกำเริบเสิบสานทหารชั่ว อย่างเป็นผัวนางนี่ร้อยตรีสาว วินัยอ่อนหย่อนดื้อแถมมือกาว พบนายสาวไม่คำนับเข้าจับตัว ข. สัมผัสซ้ำแบบ "พ้องเสียง"  คือเป็นการใช้คำสัมผัส เป็นคำพ้องเสียง ซ้ำภายในบทกลอนบทเดียวกัน  หรือบทติดๆกัน เช่น ชีวิตเลือกเกิดมิได้ใครก็รู้ ต้องดิ้นรนต่อสู้อุปสรรค ทำให้ดีที่สุดอย่าหยุดพัก ทางสู่ศักดิ์ศรีแม้ไกลเหมือนใกล้กัน ... -  ไม่นำคำเสียงสั้นกับเสียงยาว มาสัมผัสนอกกัน อย่างที่เคย กล่าวมาแล้ว ในเรื่องสัมผัส การกระทำ เช่นนี้ ถือว่าเป็นความผิดพลาด ทางฉันท์ลักษณ์โดยตรง โดยให้ดูที่รูปสระนั้นๆ เป็นหลักเช่น รัก สัมผัสกับ มาก, ใจ สัมผัสกับ วาย, คน สัมผัสกับ โดน, เก้า สัมผัสกับ ท้าว, เก็น สัมผัสกับ เขน ฯลฯ เป็นต้น ดังตัวอย่าง ศึกสิงห์เหนือเสือใต้ในวันนี้ ขอสตรีร่วมบทบาทชาติสุขศานต์ ตาร้อยคู่ตาคู่เดียวเกี่ยวร้อยกัน สงครามนั้นจักสงบเลิกรบรา จากคุณ : คนสี่สุภาพ - [ วันต่อต้านยาเสพติดโลก 09:34:46 A:124.120.161.51 X: ]

ความคิดเห็นที่ 3 http://th.wikipedia.org/wiki/%E0%B8%A7%E0%B8%B1%E0%B8%99%E0%B8%AA%E0%B8%B8%E0%B8%99%E0%B8%97%E0%B8%A3%E0%B8%A0%E0%B8%B9%E0%B9%88 จากคุณ : คนสี่สุภาพ - [ วันต่อต้านยาเสพติดโลก 09:38:36 A:124.120.161.51 X: ]

ความคิดเห็นที่ 4 ขอบคุณๆ  ท่านคนสี่สุภาพ ขอเซพไว้ให้ลูกอ่านนะครับ จากคุณ : เมรัยรำพึง - [ วันต่อต้านยาเสพติดโลก 09:40:56 A:210.1.37.35 X: ]

ความคิดเห็นที่ 6 สำนึกรักเคารพวันสุนทรภู่ครับ...... จากคุณ : ~ Passer By ~ - [ วันต่อต้านยาเสพติดโลก 11:12:44 A:202.28.27.3 X: ]

ความคิดเห็นที่ 7 ... ๏ ปริมาณมากมากก็รากเลือด หวานเหยหวานแห้งเหือดและหดเหี้ยน เกรงว่าเขียนกลกลอนไปค่อนเกรียน ลงทะเบียนความสำเร็จเจ็ดชั่วครู ๏ หยาดน้ำค้างฟ้าใสใบไม้สวย คุณพระช่วย ! เลือนหายไปใจหดหู่ เหลือให้เราเลือกฝั่ง " ตีบังฯหรือตีงู " แม่ธรณีบีบมวย..หมู่ ..เขารู้กัน ๏ ห้วนโวหารโวหะฉกรรจ์เหตุ เหมือนจะใช้ร้อยกรองเฉดคอรัปชั่น หากฆ่าด้วยกลอนง่ายตายตามทัน วรจรชีวิตคงเหลือสั้นในบันดล ๏ ในเมื่อมีนอนร้อนมีนอนหนาว นักเขียนไหนนอนนับดาวคราวเขาปล้น โยนสัมภาระชิ้นใหญ่ให้ชั้นชน อุดมการณ์นอนกรนอยู่บนเตียง ๏ อันอ้อยตาลหวานลิ้นแล้วสิ้นอ้อย ฉันทลักษณ์นอนคอยอยู่คาเขียง ไม่มีอื่นหมื่นเปรียบมาเรียบเรียง สัมพันธ์เคียงเนื้อหาสถาพร ๏ แผ่นดินกลอนของไทยยังใหญ่กว้าง มัวนอนหนาวน้ำค้างอยู่ข้างขอน ไม่รู้แล้วอรรถรสบทแรมรอน นกขมิ้นเหลืองอ้อนอีกครั้งคราว ฯ ------------ สวัสดีครับมิตรสหายผู้มาเยือนทุกท่าน จากคุณ : คนสี่สุภาพ - [ วันต่อต้านยาเสพติดโลก 11:44:39 A:124.120.161.51 X: ]

ความคิดเห็นที่ 8 สุนทรภู่กวีเอกก้อง ........... โลกา เป็นนักสื่อภาษา .............. สลักร้อย บรรยายเรื่องราวสา- ......... ระแทรก ประดิษฐ์คำถักถ้อย .......... รักษ์สร้างวรรณศิลป์ เอกเจ็ดโทสี่แจ้ง .............. จำนง ฉันทลักษณ์จึงยังคง ......... คู่ค้ำ เสียงสูงต่ำขึ้นลง .............. เหมาะเจาะ ไพเราะฟังยิ่งย้ำ .............. เยี่ยมแท้มรดกไทย สวัสดีค่ะคุณคนสี่สุภาพและทุกท่าน นำฉันทลักษณ์ของโคลงสี่สุภาพมาร่วมบันทึกไว้ด้วยค่ะ มรดกไทยที่ดีงามมีมากมาย มาร่วมกันรักษาให้คงอยู่ ซึ่งจะสามารถสะท้อนได้อีกทางหนึ่งค่ะว่าชาติไทยเรามีวัฒนธรรม อารยธรรมที่ยั่งยืนยาวนานเพียงไหน ดังนั้น...เผด็จการต้องออกไปสถานเดียวค่ะ...(เกี่ยวกันมั้ยเนี่ย..) ผังโคลงสี่สุภาพค่ะ จากคุณ : ชารา๚ะ๛ - [ วันต่อต้านยาเสพติดโลก 11:50:02 A:202.142.200.252 X: ]

ความคิดเห็นที่ 9 11.51 น. ศิษย์สุนทร กลอนสวรรค์ ปั่นอักษร ร้อยแก้วก่อน กลอนร้อย ผูกถ้อยไว้ แก้วเปราะบาง พลั้งแตก แยกแก้วใจ แก้วตาใส ใจข้อง ขุ่นหมองมัว ศรอักษร ย้อนเข้า เป้ากลางใจ ฉันทะลัก ทะลายไป ได้ยิ้มหัว ฉันทลักษณ์*ชักถลัน ใจสั่นรัว ละชัก ทัน กันจั่ว หัวเสาดี แปดสุภาพ*ปราบสุ- แพศยา ภัยสาธาร์*ภาษาไทย ใบ้บอกนี่ แรงคำหาม*รามคำแหง แจ้งวิธี ผันผวนมี*ผีผวนมัน ฉันชั่วดี คู่ผวนผัน นั้นมี คู่ดีชั่ว ใช่ผูกมั่ว*ชั่วผูกใหม่ ให้ถ้วนถี่ ฉันทะลัก*ทักฉันละ อับปารีย์ สุนทรภู่ ครูกวี ดีที่กลอน 12.38 น แก้ไขเมื่อ 26 มิ.ย. 50 12:52:35 จากคุณ : นกโก๊ก - [ วันต่อต้านยาเสพติดโลก 12:42:00 A:203.146.63.185 X: ]

ความคิดเห็นที่ 10 คำสุภาพอย่าทิ้ง ........... ทบทวน โคลงแต่งไพเราะชวน .... ชื่นร้อย เสน่ห์ยิ่งเย้ายวน ........... อยากอ่าน ยามเมื่อถักทอถ้อย ....... อย่าได้ลืมหลง ที่ชื่อว่าโคลงสี่สุภาพนั้นเพราะจะมีคำบังคับให้ใช้เสียงสามัญอยู่ 4 แห่ง เสียงสามัญที่ว่านี้เรียกว่าคำสุภาพ จึงเป็นที่มาของโคลงสี่สุภาพค่ะ ผังคำสุภาพค่ะ แก้ไขเมื่อ 26 มิ.ย. 50 13:25:43 จากคุณ : ชารา๚ะ๛ - [ วันต่อต้านยาเสพติดโลก 13:25:11 A:202.142.200.252 X: ]

ความคิดเห็นที่ 11 ... เดือนช่วงดวงเด่นฟ้า..........ดาดาว จรูญจรัดรัศมีพราว.............พร่างพร้อย ยามดึกนึกหนาวหนาว.........เขนยแนบ  แอบเอย เย็นฉ่ำน้ำค้างย้อย..............เยือกฟ้าพาหนาว ฯ ... นิราศสุพรรณ/สุนทรภู่ จากคุณ : คนสี่สุภาพ - [ วันต่อต้านยาเสพติดโลก 13:31:16 A:124.120.161.51 X: ]

ความคิดเห็นที่ 12 ... สาวเอยเคยอ่อนหนุ้ม......อุ้มสนอม ออมสนิทชิดกลิ่นหอม.....กล่อมให้ ไกลห่างว่างอกตรอม.......ออมตรึก  รฦกเอย เลยอื่นขึ้นครองไว้..........ใคร่หว้าหน้าสวน ฯ ... กลบทนาคบริพันธ์/นิราศสุพรรณ/สุนทรภู่ จากคุณ : คนสี่สุภาพ - [ วันต่อต้านยาเสพติดโลก 13:36:25 A:124.120.161.51 X: ]

ความคิดเห็นที่ 13 ... ๏ ทั้งโคลงกลอนโครงกานท์งานถักร้อย- กรองรสถ้อยอักษรสรรวรรณศิลป์ ประจักษ์แจ้งฉันทลักษณ์ประจักษ์จินต์ อารยแห่งท้องถิ่นทุ่งภาษา ๏ ช่วยลดความเกรี้ยวกราดคำบาดจิต ศิลปกรรมประดิษฐ์ด้วยคุณค่า ในวันสุนทรโวหารเวียนผ่านมา รำลึกคำรำลึกว่ามีอาจารย์ ... สวัสดีครับคุณชารา๚ะ๛ จากคุณ : คนสี่สุภาพ - [ วันต่อต้านยาเสพติดโลก 13:38:48 A:124.120.161.51 X: ]

ความคิดเห็นที่ 14 ... ๏ วันจะจรจากน้องสิบสองค่ำ พอจวนย่ำรุ่งเร่งออกจากท่า รำลึกถึงดวงจันทร์ครรไลลา พี่ตั้งตาแลแต่ตามแพราย ๏ ที่ประเทศเขตเคยได้เห็นเจ้า ก็แลเปล่าเปลี่ยวไปน่าใจหาย แสนสลดให้ระทดระทวยกาย ไม่เหือดหายห่วงหวงเป็นห่วงครันฯ ... นิราศพระบาท/สุนทรภู่ จากคุณ : คนสี่สุภาพ - [ วันต่อต้านยาเสพติดโลก 13:43:51 A:124.120.161.51 X: ]

ความคิดเห็นที่ 15 ... ๏ กลอนสวรรค์ปั่นอักษรสุนทรสาร ร้อยกรองกรองกานท์วรรณศิลป์ ฉันทลักษณ์ไทยคงอยู่คู่แผ่นดิน ให้ลูกหลายได้ยลยินโดยทั่วกัน ๏ ไม่รู้ล่ะฉันทะลักพยักหน้า เช้าก็ฮาเย็นก็ขำค่ำก็ขัน เขียนผู้ใหญ่เนื้อน้ำไปพ่อกำนัน สาละวันเตี้ยลงตั้งธงรอ ๏  สารบบสาระบอบช้ำกรอบกฏ หงิมในความงามงดมันหดหงอ ไม่ได้ร้องไม่ได้ร่ำ,น้ำตาคลอ เมขลามาล่อลูกแก้วใคร ? .... สวัสดีครับสหายท่านนกโก๊ก จากคุณ : คนสี่สุภาพ - [ 28 มิ.ย. 50 09:40:03 A:124.120.160.106 X: ]

ความคิดเห็นที่ 16 อย่ามัวลุ้นซีไร้ท์จนไส้เลื่อน มาเถิดเพื่อนร่ายกลอนอักษรศรี ทั้งทาส-ไทยไพร่ฟ้าประชาชี ทั้งยากดีมีจนรวมพลมา ขอเชิญเรียนเขียนกลอนสุนทรภู่ ทูนเทิดครูน้อมจิตทุกทิศา ฉันทลักษณ์ลักจำคำครูบา สัมผัสห้าเจ็ดตั้งอย่าบังซ้อน ส่วนความเห็นเน้นดุสุประยุทธ คือหมั่นขุดทรัพย์ข่มสะสมก่อน คัดเลือกคำนำแก้วสันแนวนอน เรียงอักษรแน่นหนักประจักษ์จริง คำเปียบเปยเปรยเปรียบอย่าเทียบมั่ว ทวนทุกตัวสะกดแม่นจะแมนยิ่ง พวกปีเปมเกษมคำอย่าพร่ำทิ้ง คำคือขิงเขียนให้ถูกนะลูกนะ คนเก่งกลอนนอนไปย่อมไม่เปล่า ตื่นแต่เช้าเจิมสักอักขระ วรรณวิทย์วิจิตรค่าทุกวาทะ Nameก็จะลือเลื่องเฟื่องแย้มยิ้ม ดวงจะรุ่งพุ่งแรงแซงตุ๊กตุ๊ก ปะสรงสุขเสหลีมีกินอิ่ม ปะไชหน้าจารุพรรณข่มจันทร์พริ้ม หวานรสลิ้มทองกานท์เบิกบานเทอญ จากคุณ : KAVINT - [ 28 มิ.ย. 50 12:05:25 A:203.146.63.185 X: ]

ความคิดเห็นที่ 17 สวัสดีครับพี่กวินท์ ... คืองี้ ... นอนดูซีดีไรท์จนไส้แห้ง ไม่มีแรงเขียนกลอนเลยนอนเล่น โดยใจอยู่ไม่สุขด้วยทุกข์ประเด็น จึงได้ลุกเคี่ยวเข็ญจนเป็นความ แจ้นในจิตศรัทธาเขียนมาส่ง ฉันทลักษณ์ตั้งธงประจงถาม ยิ้มแย้มกันทุกหมู่ทุกผู้ทุกนาม ขวัญสรวงงดงามอารามรัก เอาล่ะ .... เริ่มด้วยพิสมัยและพิสมัย ให้ประจักษ์หัวใจให้ประจักษ์ เหนื่อยก็พักไปเรื่อยเหนื่อยก็พัก ไม่เห็นควรหาญหักจนเกินควร แล้ว .... พินิจกล้านรงค์ประสงค์เขียน สักแต่กอแสงเรียนล้วนมีส่วน สดศรีการุณใสตั้งใจทวน มหาคุณเกษมถ้วนกระบวนกลอน ธีรภัทร์เจิมศักดิ์ชัยภักดิ์สุขุม ไม่ต้องเกรงนิติภูมิจะผุกร่อน เดโชสนั่นชัยอนันต์กรณ์ สมคิดปรีดิยาธรสิทธิชัย รังสรรค์สนธิและทิพพา- วดีวิชาจารุวรรณไสว อารีย์วงศ์สุขโขมโนมัย- อุดมไกรศักดิ์ในหลักกานท์ อืมม ... จากคุณ : คนสี่สุภาพ - [ 28 มิ.ย. 50 17:27:15 A:124.120.168.172 X: ]

ความคิดเห็นที่ 18 เมื่อข้าพเจ้าพบกลอนฝืด เมื่อกลอนติดปิดหน้าต่างช่างยากนัก ออกแรงผลักดึงดันมันไม่ไหว วัยชรามาพรากพลังไป เหลือแต่ใจหลังไหล่ไร้กำลัง นั่งมองแป้นพยัญชนะคิดจะกด สมองหมดปัญญาไม่กล้าสั่ง สองนิ้วส่ายไปมาละล้าละลัง สองนิ้วยังส่ายไปกดไม่ลง สวัสดีสหายสี่สุภาพ ระหว่างนี้ข้าพเจ้าคงต้องถอดกลอนออกมาขัดสนิมสักเล็กน้อย เขียนมาเขียนไปก็ได้แค่นี้แหละ แก้ไขเมื่อ 28 มิ.ย. 50 19:08:13 จากคุณ : Klass - [ 28 มิ.ย. 50 19:06:53 A:124.120.218.78 X: ]

ความคิดเห็นที่ 19 .... ๏ กลอนฝืดน้ำมันจักรชะงักแน่ จับลงแช่สักหนึ่งคืนก็ลื่นไหล โดยไม่ต้องใช้แรงหรือแปรงใด สนิมออกดังใจประเดี๋ยวดี ๏ มีบ้างที่แป้นหนืดจนหืดจับ สมองใครจะวิบวับทุกวันทุกวี่ พักร้อนปรารถนาบ้างในบางที อาจกระดี้กระด้าในอารมณ์ .... ๏ นักเลงกลอนพักก่อนไปนอนก่าย หาคนเคียงข้างกายที่เหมาะสม แม้เหลือเพียงกำลังใจใช้คารม เพียงพรอดคำพร่ำชมก็พรมแล้ว .... สวัสดีครับสหายท่าน Klass จากคุณ : คนสี่สุภาพ - [ 28 มิ.ย. 50 20:56:27 A:124.120.168.172 X: ]

ความคิดเห็นที่ 20 ตั้งใจเลิกเขียนโคลงเพราะโคลงเคลง ทั้งกริ่งเกรงฉันทลักษณ์หลักอักษร ฉันทะลึ่งมาบรรเลงแต่งเพลงกลอน ยังลุ่มลุ่มดอนดอนไม่ใคร่ดี ฉันละท้อเหลือเกินเดินทางไหน ฉันละกลุ้มในใจทุกวันนี้ ฉันทะเลาะกับตัวเองมาหลายที บทกวีของฉันมันล่องลอย แถลงการณ์กวีการเมืองหัวเรื่องว่า ... วรรณศิลป์รู้รักษาอย่าหลุดบ่อย ฉันสะดุ้งมือลูบหัวกุมท้ายทอย ผิดเล็กน้อยให้อภัยได้มั้ยครับ ?? จากคุณ : ลำน้ำ C - [ 28 มิ.ย. 50 23:38:17 A:125.25.32.229 X: ]

ความคิดเห็นที่ 21 *ฉันทะลัก พุ่งกระจาย คายของเก่า เบื่อพวกเน่า ชั้วชั่ว มั่วตั้วหลาย รอเวลา ลากไส้เหม็น กระเซ็นกระจาย ทะลักทลาย สักวัน ให้ฉันดู* --อีกร้อยปี ก็ยังอยากตะเกียกตะกายหมายมาดูอยู่เลย จริงๆนะ ฮื่อ * จากคุณ : ชญานุช - [ 29 มิ.ย. 50 01:59:46 A:58.8.45.238 X: ]

ความคิดเห็นที่ 22 ... ๏ ฉันทะลักฉันทะลวงใช่ท้วงถาม เกรงพวกจะผลีผลามพล่ามอักษร รับประทานใช่จะทำrะยำบอน ห่วงนักกลอนอีนอนเล่นไม่เป็นโล้ ๏ เคยหนำกลอนสนุกในยุคหนึ่ง ยังติดตรึงความคึกคักอันอักโข เกรงร้อยกรองร้อยกันชยันโต สวดนะโมสองจบไม่ครบองค์ ๏ อย่าพึ่งท้อช่วยกันถางแม้ทางรก มิได้ยกตนหมายมาขายส่ง บทกวีลอยล่องท่องจงลง วรรณกงวรรณกรรมประจำการ ๏ แถลงการณ์กวีการเมืองหัวเรื่องเก่า เขียนได้เขียนเอาเขียนผ่านผ่าน รู้รักษาตัวรอดเพิ่มยอดบาน หรือสุนทรสนานให้อ่านเพลิน ... สวัสดีครับ ... คิดในใจล่ะพอไหว  แต่ถ้าคิดนอกใจล่ะก็ ..หึหึ ! แก้ไขเมื่อ 29 มิ.ย. 50 19:08:32 จากคุณ : คนสี่สุภาพ - [ 29 มิ.ย. 50 18:01:37 A:124.120.174.188 X: ]

ความคิดเห็นที่ 23 * ฉันทะลักพุ่งกระจายคายของใหม่ นวัตกรรมหมุนไปไหนสิ้นสุด ฉันทลักษณ์อยู่กับที่ไม่มีรุด อักขระยื้อยุดอักษรา * สวัสดีครับ ... จากคุณ : คนสี่สุภาพ - [ 29 มิ.ย. 50 19:08:12 A:124.120.174.188 X: ]

ความคิดเห็นที่ 24 มาจะกล่าวบทไป ถึงคนเถื่อนอยู่ไพรแมกพฤกษา พื้นกระท่อมเคยแข็งดังศิลา บัดนี้มาอ่อนไหวดังใครทำ นิสัยเถื่อนสามหาวราวส่ำสัตว์ ทำชาวบ้านอึดอัดสุดกลืนกล้ำ จะแต่งโคลงแต่งกลอนไม่จดจำ ฉันทลักษณ์ฉันจะทำของฉันเอง ใครจะพูดสุภาพกำซาบจิต ฉันคนวิปริตไม่ครัดเคร่ง พูดเป็นขวานจักตอกไม่กลังเกรง ไม่สนใจใครจะเบ่งเป็นนักกลอน จะเอกเจ็ดเอกแปดจะแผดเสียง จะโทสี่สรรพสำเนียงชาญสมร จะสามัญสั้นยาวน่าหาวนอน ฉันจะหอนเห่าไปเรื่อยจนเมื่อยมือ กวีไหนใครเก่งบรรเลงไว้ เคยอ่านมาหาได้ไม่ยึดถือ เขาก็เขาเราก็เราล้วนฝึกปรือ แล้วแต่ใครเลือกถือหางของใคร ก็เห็นบ่อยเลือกเอาด่านำหน้าก่อน เห็นบทกลอนโคลงอื่นฝืนไม่ไหว มันต้องตามแบบแผนอย่างว่าไง ก็ตามใจตามสบายฉันทานทน กบมะระต้วน้อยอยู่มุมตึก ทุกทุกวันได้แต่นึกไม่สับสน ซ้ายมุมหนึ่งขวามุมหนึ่งดังตาตน ข้างนอกนั้นฉันไม่สนเป็นอย่างไร แต่เดิมมาบทกลอนแต่ก่อนเก่า โบราณเขาแต่งกันมาแต่ไหนไหน รูปแบบเยอะสำนวนมากหลายหลากไป ด้วยต่างถิ่นต่างหัวใจตามคลอง จู่จู่มีผู้ใดไผบ่ฮู้ ทำเป็นครูผู้ยิ่งใหญ่ไม่มีสอง กำหนดเกณฑ์ต้องอย่างนี้มีครรลอง ผิดจากนี้ไม่ถูกต้องจะไดกัน ความหลากหลายความแตกต่างทุกทางถูก กลอนกรุงถูกกลอนป่าผิดน่ะคิดสั้น ป่าก็ป่าสวนก็สวนถูกทั้งนั้น เพราะทางใครทางมันนะเพื่อนเอย แก้ไขเมื่อ 11 ก.ค. 50 10:28:47 จากคุณ : เตาเผาผี (เตาฟืน) - [ 11 ก.ค. 50 10:25:06 A:124.120.13.159 X: ]

ความคิดเห็นที่ 25 ... ๏ ประจักษ์ใจฉันทลักษณ์ประจักษ์โลก คงไม่กะโหลกกะลาเหมือนตาเขม่น ลุวันช่วงล่วงวันชื่นคืนวันเพ็ญ ยังพอเห็นเงาฉายในลายน้ำ ๏ โลกร่ำความเหลื่อมล้ำหรือคร่ำคร่า ไม่เคารพครูบาว่าข้าฯช่ำ- ชองด้วยวัยวิปริตผิดรูปธรรม ถึงเงื้อบ่นงึมงำในถ้ำเงา ๏ อดีต-ปัจจุบัน-กาลผ่านสมัย จากเด็กผู้ใหญ่สู่วัยเฒ่า วัฒนาการของมนุษย์สุดจะเดา ดันสะดุดสัพเพร่าของเหล่ากอ ๏ เติบโตจากไม้ไผ่ในลำปล้อง เป๋ตกร่องความคิดผิดเหลือขอ ไหนนั่นพี่ไม่ถือ อือ อือ ออ ออ แหม ..ศักดิ์ศรีค้ำถ่อทรมาน ๏ หากไม่มีกฎเกณฑ์พระเณรฆราวาส บ้านกับวัดคงวิปลาสเกินคาดขาน ป่าก็ป่าสวนก็สวนส่วนโบราณ ไร่นาผสมผสานเป็นการดี ๏ ไม่ผิดหรอกหากใหญ่อยู่ในป่า เข้าเมืองไม่ต้องหลิ่วตาเพราะตาพี่ พวกเผาบ้านเผาเมืองเป็นเรื่องละซี ตายก็เข้าเตาเผาผีไม่มีควัน ๏ นี่ นะ ตามโบราณกาลสมัย ไม่เห็นคืนวันจันทร์ไรใครลักลั่น ชะโงกเงาตัวเองไม่เห็น?ต้องเป็นกัน ทางน้ำไหลลดหลั่นทำพรั่นพรึง ... สวัสดีครับท่านเตาฟืน จากคุณ : คนสี่สุภาพ - [ 15 ก.ค. 50 20:44:12 A:124.120.161.246 X: ]