PANTIP.COM : P5670114 เรื่องทวงคืนดาวเทียม ของ พลเอกสนธิ []

ความคิดเห็นที่ 21

เปรียบเทียบ "ประชาธิปไตยจัดตั้ง" หลัง 6 ตุลาคม 19 กับ 19 กันยายน 49

นักวิเคราะห์การเมือง มักเปรียบเทียบการเมืองไทย หลังการรัฐประหาร 6 ตุลาคม 2519 กับการเมืองไทยช่วงหลังรัฐประหาร 19 กันยายน 2549 เพราะหลายสิ่งหลายอย่างคล้ายคลึงกันมาก จนนำมาวิเคราะห์แนวโน้มการเมืองไทยในปัจจุบันได้

ดร.ผาสุก พงษ์ไพจิตร นักเศรษฐศาสตร์การเมือง จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย กล่าว เปรียบเทียบว่า กลุ่มต่างๆ ที่สนับสนุนรัฐประหารเมื่อ 6 ตุลา 2519 นั้น มีความคล้ายคลึงกับ กรณี 19 กันยา 2549 เป็นอย่างมาก

ณ ขั้วหนึ่ง คือ ฝ่ายนิยมศักดินา กองทัพ และชนชั้นกลางเมือง และอีกขั้วหนึ่ง คือ กลุ่มอื่นๆ ซึ่งจำนวนมากที่สุดมาจากมวลชนชนบท ทั้งในกรณีของ 6 ตุลา 2519และ 19 กันยา 2549 รัฐประหารเป็นปฏิกิริยากับการเมืองมวลชนที่มีชนบทเป็นฐานสำคัญ

พ.ศ. 2519 คนกรุงเทพฯกลัว พคท.ที่มีเหมาอีสต์เป็นแกน และโยงใยกับรัฐบาลสังคมนิยมที่ประเทศเพื่อนบ้าน กอปรกับขบวนการชาวนาที่เรียกร้องการปฏิรูปที่ดินและการแก้ปัญหาหนี้สิน และขบวนการนักศึกษาที่เข้าข้างมวลชนชนบท

พ.ศ. 2549 คนกรุงเทพฯก็รู้สึกถูกคุกคามเป็นอย่างยิ่ง และในครั้งนี้นั้นกลัวผู้นำและพรรคการเมืองที่ได้สร้างฐานการเมืองมวลชนที่อีสานและภาคเหนือ แถมยังประสบความสำเร็จอย่างยิ่งยวดจากชุดนโยบายประชานิยมที่จับใจผู้คนเป็นที่สุด และยังสัญญาจะให้มากกว่านี้อีก

พ.ศ. 2519 เป็นครั้งล่าสุดที่กรุงเทพฯถูกวางระเบิด ตั้งใจให้คนธรรมดาได้รับบาดเจ็บ ทั้งนี้เพื่อสร้างสถานการณ์ความตึงเครียด พ.ศ. 2549 ก็มีการวางระเบิดในที่สาธารณะก่อนปีใหม่เพียงวันเดียว ทำให้เห็นความคล้ายคลึงกันอย่างช่วยไม่ได้

การเมืองหลังรัฐประหาร 2519 บ่งชี้แนวโน้มการเมืองไทยหลังปี 2549

หลัง 2519 เกิดสูตร "ประชาธิปไตยจัดตั้ง" มีองค์ประกอบ 3 ส่วน คือ 1.ร่าง รธน.ที่ดูเหมือนเป็นประชาธิปไตยในรูปแบบ แต่ป้องกันไม่ให้ พลังมวลชนมีอำนาจเหนือข้าราชการ 2.กองทัพเข้ากำกับกิจกรรมการเมืองทุกระดับ และ 3.การรณรงค์เพื่อสร้างความสามัคคีในชาติ และเราก็ได้เห็นทั้งสามองค์ประกอบนี้หลัง 19 กันยา

รธน.ที่ประกาศใช้ในปี 2522 สถาปนารัฐสภาประชาธิปไตยอีกครั้ง แต่นายกฯไม่ต้องมาจากการเลือกตั้ง วุฒิสภามาจากการแต่งตั้งทั้งหมด และมีสิทธิยับยั้งกฎหมายเกี่ยวเนื่องกับเศรษฐกิจ งบประมาณ ความมั่นคง และการอภิปราย ไม่ไว้วางใจรัฐบาล

ดังนั้นกองทัพจึงเป็นผู้แต่งตั้งนายกรัฐมนตรีเป็นเวลาถึง 9 ปี จาก 2523 จนถึง 2531 และนายทหารระดับสูงเข้าดำรงตำแหน่งสำคัญ ในรัฐบาล (มหาดไทย กลาโหม ต่างประเทศ) วุฒิสภาเต็มไปด้วยนายทหาร ข้าราชการระดับสูงและพรรคพวก ทำให้นายกฯที่มาจากกองทัพมีฐานะมั่นคงยิ่ง

เราได้เห็นความพยายามของ คมช. และรัฐบาลหลัง 19 กันยา ที่จะส่งอิทธิพลต่อร่าง รธน. 2550 ให้มีลักษณะคล้ายคลึงกับฉบับ 2522 แต่ไม่สามารถดึงดันจนถึงที่สุด จึงต้องประนีประนอมโดยยอมให้นายกฯมาจาก ส.ส. และสมาชิกวุฒิสภา แต่งตั้งครึ่งหนึ่งอีกครึ่งหนึ่ง มาจากการเลือกตั้ง

แต่คณะรัฐประหาร 19 กันยา ณ.จุดนี้ประสบความสำเร็จในการลดบทบาทของรัฐสภา และพรรคการเมือง กล่าวคือ ใน รธน.2550 มีข้อกำหนดซึ่งลดอำนาจของนายกฯ ทำให้พรรคการเมืองอ่อนแอ แต่อำนาจศาลสูงขึ้น

หลัง 6 ตุลา กองทัพเข้ากำกับกิจกรรมทางการเมืองทุกระดับ หลัง 19 กันยา เราได้เห็นความพยายามในทำนองเดียวกัน มีการประกาศกฎอัยการศึกในจังหวัดที่เห็นว่าล่อแหลม อยู่ชั่วระยะหนึ่ง ก่อตั้งกองกำลังพิเศษ (13,625 นาย) พร้อมงบประมาณจำนวนมาก เพื่อกำกับกิจกรรมทางการเมืองระดับรากหญ้า ชาวบ้านต้องขออนุญาตเพื่อเดินทางออกนอกเขต ถ้าไปกัน 5 คนขึ้นไป มีความพยายามที่จะแต่งตั้งกำนัน ผู้ใหญ่บ้านอีกครั้ง โดยยกเลิกการเลือกตั้ง (แต่ตกไป) ทั้งนี้เพื่อให้พวกเขา "เป็นหูเป็นตา" กับรัฐบาล ที่กรุงเทพฯ เหมือนสมัยหลัง 6 ตุลา

มีความพยายามสร้างสายสัมพันธ์ระหว่างผู้นำท้องถิ่นกับกองทัพให้แน่นหนามากขึ้นอีกครั้งหนึ่ง มีความพยายาม ิบริหารจัดการี สังคมประชา กลุ่มสังคมต่างๆ ด้วยวิธีการผสมผสานระหว่าง การชักชวนให้ร่วมมือและการข่มขู่แบบกลายๆ ในลักษณะคล้ายๆ กับสถานการณ์ระหว่างปี 2519

และช่วง พ.ศ. 2523 - พ.ศ. 2532 มีความ พยายามควบคุมสื่อทุกระดับ และท้ายที่สุด คมช. กำลังพยายามผ่านร่าง พ.ร.บ.ความมั่นคงภายใน ซึ่งจะให้อำนาจกับ ผบ.ทบ.เหนือรัฐบาลที่มาจากการเลือกตั้งในเรื่องเกี่ยวกับความมั่นคงอย่างสิ้นเชิง เสมือนรัฐซ้อนรัฐ

แต่ยุทธศาสตร์ "ประชาธิปไตยจัดตั้ง" เช่นที่ว่ามานี้อาจจะดำเนินไปได้ชั่วระยะหนึ่งเท่านั้น คงยากที่จะประสบผลดังที่ คมช.และกองทัพคาดหวัง

ทั้งนี้เพราะสังคมไทยเปลี่ยนแปลงไปมากในช่วง 30 ปีที่ผ่านมา เศรษฐกิจเฟื่องฟูช่วงปี 2528-2538 เพิ่มระดับรายได้ และขยายจำนวนกลุ่มผลประโยชน์ซึ่งได้รับการปกป้องจากการเมืองในระบอบรัฐสภาประชาธิปไตย จากปี 2522 เป็นต้นมา การเลือกตั้งเพื่อสรรหารัฐบาลกลาง ที่กรุงเทพฯ และต่อมารัฐบาลท้องถิ่นระดับต่างๆ ได้ลงหลักปักฐาน

ดังนั้นขณะนี้จึงเกิดโครงข่ายเป็นรูปพีระมิดขององค์กรเลือกตั้งจาก ส.ส.ลงสู่รัฐบาลท้องถิ่นและหัวคะแนนระดับหมู่บ้านอย่างกว้างขวางและลุ่มลึก

ผู้มีส่วนเกี่ยวโยงในโครงข่ายพีระมิดที่ว่านี้ ได้รับประโยชน์หลายรูปแบบจากการขยายตัว และลงหลักปักฐานของระบอบรัฐสภาประชาธิปไตยจนถึงระดับท้องถิ่นแล้ว

พวกเขาเป็นกลุ่มผลประโยชน์ ที่มีกลไกและจิตวิญญาณของตัวเอง ที่ไม่อาจอยู่ใต้การควบคุมหรือกำกับโดยพันธมิตรที่สนับสนุนการรัฐประหารอย่างง่ายดายอีกต่อไป

ดังจะเห็นได้ว่า คมช.ไม่อาจที่จะกำกับพรรคการเมืองได้ และพวกเขาก็ไม่ได้เก็บปากเก็บคำเท่าไรนัก ความพยายามกำกับ "ประชาธิปไตยจัดตั้ง" ไม่ใช่เรื่องง่าย อาจจะ ต้องยืดหยุ่นมากกว่าเมื่อครั้งหลัง 6 ตุลา

และอาจจะล้มเหลวอย่างสิ้นเชิง ?

จากคุณ : MR.THAI - [ 2 ส.ค. 50 08:55:15 A:58.10.167.113 X: ]