 |
๏ วิมานม่วง ๚ะ๛
...
๏ ติดด้วยต่อมตัณหาสารภาพ เพรียกเพราะซ่านกำซาบอสงไขย ปรารถนาใดเห็นโดยเป็นไป จะจำหลักโลกไว้นิรันดร
๏ ไหนสังขารไม่เที่ยงนั้นเสี่ยงนัก ไม่รู้แล้วว่ารักหรือสังหรณ์ กุมอำนาจไม่วางหว่างอาวรณ์ แม้ล้มหมอนนอนเสื่อในเชื่อนี้
๏ เสน่หาน้อยน้อยนึกคอยห่วง แหวกม่านวิมานม่วงในหวงนี่ สิ่งใดสุขเกษมการเปรมปรีดิ์ ปรนเปรอทุกวิถีท้นเส้นทาง
๏ เมื่อรักกันไม่ได้ใช่ร้ายกว่า วันเปลี่ยนเวทนามาถากถาง ทนกอดความใฝ่ฝันแม้ฟันฟาง ทั้งทุกข์อ้างว้างคืนค้างคา
๏ วิมานม่วงหลังน้อยนี้คอยน้อง ได้ร่วมห้องร่องหอรอห่วงหา แม้ทุกข์โถมสะพรั่งทั้งน้ำตา ทนฝืนสังสารวัฏในบัดดล ๚ะ๛
จากคุณ :
คนสี่สุภาพ
- [
4 ก.ย. 50 17:38:48
A:124.120.175.147 X:
]
|
|
|
|
|