ความคิดเห็นที่ 1 ตอนที่ 3 3.1 รัฐบาลเล่นกล “เบี้ยว” แม้กระทั่งชาวบ้าน กรณีม๊อบเขื่อนปากมูลและฝายราษีไศล เป็นความทุกข์ยากของประชาชนในเขตโครงการที่เดือดร้อนจาการต้องถูกอพยพและขาดรายได้จากการประมง เนื่องจากไม่ปฏิบัติตามพันธะสัญญาในโครงการต่อเนื่องซึ่งรัฐบาลเดิมเคยสัญญาไว้ รัฐบาลชุดนี้ยังปัดความรับผิดชอบและไม่ใส่ใจต่อความทุกข์ยากของประชาชน ปล่อยให้ประชาชนรอคอยการแก้ปัญหามานนานถึง14 เดือน โดยไม่ยอมเจรจา ไม่ยอมพบ ส่งแค่ตัวแทนรัฐบาลที่ไม่มีอำนาจตัดสินใจมารับฟังปัญหา และท้ายสุดก็แก้ปัญหาไม่ได้ 3.2 ผลาญงบประมาณเพื่อประโยชน์พวกพ้อง ล่าสุดการจัดสรรงบประมาณประมาณประจำปี 2544 ได้สะท้อนให้เห็นถึงการมุ่งหาผลประโยชน์ของคนในพรรคร่วมรัฐบาลโดยไม่สนใจว่า “เงิน” นั้นมาจากภาษีของประชาชนโดยการเร่งรีบอนุมัติผ่านงบประมาณปี2544 และฉวยโอกาสโค้งสุดท้ายของการจัดสรรงบประมาณอนุมัติโปรเจคยักษ์ซึ่งใช้เงินมหาศาลเช่นโครงการสร้างไซโล 66 แห่งทั่วประเทศภายใต้วงเงิน 10,800 ล้านบาทของ ประภัตร โพสุธน ซึ่งได้รับการอนุมัติโดยไม่ต้องพิจารณารายละเอียด ไม่เพียงเท่านี้รัฐบาลชุดนี้ยังแสดงให้เห็นถึงการใช้อำนาจในทางมิชอบโดย ประภัตร โพธสุธน มีคำสั่งใช้ชะลอการใช้เงินกู้เพื่อปรับโครงสร้างภาคการเกษตรจากธนาคารเพื่อการพัฒนาเอเชีย (เอดีบี) ในวงเงิน 600 ล้านเหรียญสหรัฐ โดยให้เหตุผลว่าโครงการที่ดำเนินการไม่โปร่งใสหลายโครงการมีปัญหา หลังจากนั้นก็ได้ให้คณะรัฐมนตรียกเลิก มติครม.เศรษฐกิจเมื่อวันที่ 3 เมษายน 2543 ที่ระบุให้สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาเศณษฐกิจและสังคมแห่งชาติตรวจสอบโครงการที่มีมูลค่าเกิน 500ล้านบาท เพื่อพิจารณาความเหมาะสมของโครงการ การยกเลิกมติครม. ดังกล่าวดูเหมือนเป็นการสมยอม ครม. ทั้งคณะ ที่ใช้เงินกู้เอดีบี โดยไม่คำนึงถึง ความถูกต้อง ทั้ง ๆ ที่เงิน 600 ล้านเหรียญสหรัฐเป็นเงินที่กู้มาและต้องจ่ายดอกเบี้ย แต่รัฐบาลชุดนี้กลับใช้เพื่อหวังผลทางการเมืองมากกว่าเพื่อผลประโยชน์ของประชาชน แม้แต่ม.ร.ว.จัตุมงคล โสณกุลผู้ว่าราชการธนาคารแห่งประเทศไทย ยังไม่เห็นชอบกับพฤติกรรมของรัฐบาล โดยได้ออกมาพูดว่า “รัฐบาลไม่จำเป็นต้องรีบผ่านงบประมาณเพราะถึงแม้ว่างบประมาณปี 2544 จะล่าออกไป แต่ก็ไม่ใช่ปัญหาใหญ่ เพราะหากผ่านไม่ทัน ก็สามารถใช้งบปีที่แล้วก่อนได้อยู่แล้ว จนกว่างบใหม่จะเสร็จ ซึ่งปฏิบัติเช่นนี้กันมาโดยตลอด” การพูดของผู้ว่าธนาคารชาติเป็นการตอกย้ำถึงความไม่พอไม่ชอบมาพากลในกลไกการจัดสรรงบครั้งนี้อย่างชัดเจน ระยะเกือบ3ปี ภายใต้การบริการของรัฐบาลชวน2จึงนับเป็นยุดของ “ขบวนการโกงกินบ้านเมือง” ที่มีฐานเงิน อำนาจ และความชอบธรรมอยู่ในมือในการกระทำทุจริตฉ้อฉลหลากหลาย รูปแบบ โดยไม่ได้คำนึงถึงผลเสียหายต่อส่วนรวม ตอนที่ 4 4.1 ครม. ชวนดื่มกินงบผูกพัน 6.5 หมื่นล้านบาท จนหยดสุดท้าย หลังจากนายชวน หลีกภัย ประกาศยุบสภาไปเมื่อวันที่ 9 พฤศจิกายน 2543 ขบวนการผลาญงบก็ยังไม่ลดละ ครม.ชุดของนายชวน ที่เป็นครม.รักษาการ ได้มีมติอนุมัติงบประมาณผูกพัน เป็นจำนวนเงินสูงถึง 64,653.1 ล้านบาท ไปเมื่อวันที่ 21 พฤศจิการยน 2543 ที่ผ่านมานี้ มีรายการใหญ่ๆที่ครม. อนุมัติคือ 4.1.1 รายการค่าก่อสร้างและปรับปรุงระบบคมนาคม ของกระทรวงคมนาคมด้วยวงเงินสูงถึง 33,051.3 ล้านบาท หรือ 51.1 เปอร์เซ็น ของวงเงินของผูกพันทั้งหมด นาย สุเทพ เทือกสุบรรณ เป็นรมต. คมนาคม 4.1.2 รายการขออนุมัติงบผูกพันข้ามปีงบประมาณ ประจำปีงบประมาณ 2544 ที่เป็นรายการขนาดใหญ่ซึ่งมีวงเงินงบประมาณทั้งสิ้นสูงเกิน 1,000 ล้านบาท มีจำนวน 10 รายการประกอบด้วย กระทรวงกลาโหม 3 รายการ กระทรวงเกษตรและสหกรณ์ 2 รายการ และกระทรวงมหาดไทย 5 รายการ รวมเป็นค่าใช้จ่ายทั้งสิ้น 16,844.9 ล้านบาท และเป็นงบประมาณที่จะต้องจ่ายในปี 2544 จำนวน 2,129.4 ล้านบาท 4.1.3 รายการส่วนราชการและรัฐวิสาหกิจก่อหนี้ผูกพันงบประมาณรายการต่างๆ ที่มีวงเงินการก่อหนี้ผูกพันทั้งสิ้นไม่เกิน 1,000 ล้านบาท จำนวน 743 รายการ เป็นเงินงบประมาณรายการใหม่ในปีงบประมาณ 2544 จำนวน 9,380.3 ล้านบาท และเป็นจะนวนภาระผูกพันทั้งสิ้น 47,808.2 ล้านบาท การที่รัฐบาลของนายชวน มีมติอนุมัติงบประมาณผูกพัน เป็นจำนวนเงินสูงถึง 64,653.1 ล้านบาท เป็นการก่อหนี้สาธารณะของรัฐบาล จะทำให้ประชาชนต้องแบกรับภาระหนี้สินเพิ่มขึ้น ซึ่งโดยมารยาททางการบริหารแผ่นดินแล้ว รัฐบาลที่รักษาการจะไม่อนุมัติงบประมาณ อนุมัติโครงการใดๆ ในช่วงที่รักษาการ การที่รัฐบาลของนายชวน หลีกภัย อนุมัติงบประมาณผูกพันในช่วงที่รักษาการนี้ ได้สะท้อนให้เห็นว่ามีขบวนการผลาญงบประมาณแผ่นดิน ซึ่งเป็นภาษีอากรของประชาชน ที่กระทำกันจนถึงนาทีสุดท้ายจนเรียกได้ว่าไม่ให้เหลือติดก้นขวด นี่แค่ช่วงเวลาสั้นๆ ยังกล้าทำโดยไม่เกรงใจประชาชนเลยแม้แต่น้อย แสดงให้เห็นธาตุแท้ของรัฐบาลชวนได้ชัดเจน ซึ่งตรงข้ามกับที่รัฐบาลบอกเสมอว่าบริหารงานด้วยความโปร่งใส เล่นบทหน้าซื่อมือสะอาดกับประชาชนมาตลอด ถึงวันนี้คงเห็นความจริงกันแล้ว 4.2 ดรีมทีมปชป. กับหายนะทางเศรษฐกิจ : สร้างภาพดีเข้าตัว เอาชั่วให้ผู้อื่น ตลอดเวลาเกือบ 3 ปีที่รัฐบาลชวนเข้ามาประเทศ ได้สร้างภาพหลอกประชาชน รวมทั้งนักลงทุนทั้งไทยและต่างประเทศให้เชื่อว่า เศรษฐกิจของประเทศไทยจะฟื้นตัวด้วยฝีมือของทีมเศรษฐกิจ 4.2.1 รับบาลชุดนี้เริ่มหลอกประชาชนตั้งแต่ให้ทำตามเงื่อนไขไอเอ็มเอฟ. เพื่อให้นักลงทุนต่างชาติเข้ามาลงทุนทั้ง แล้วก็หลอกต่อไปอีกว่า การให้ฝรั่งมาซื้อสินทรัพย์จากปรส. นั้นเป็นสิ่งที่ดีต่อชาติ เพราะฝรั่งจะเอาเงินเข้ามา เอาเข้าจริงๆ ฝรั่งก็ไม่เอามาเงินเข้ามา กลับมาหลอกขอยืมเงินในประเทศเพื่อซื้อทรัพย์สินจากปรส. ไปในราคาถูกแสนถูก แล้วบริษัทฝรั่งเหล่านั้นก็เอาไปขายต่อสร้างกำไรมหาศาล 4.2.2 เท่านั้นยังไม่พอ รัฐบาลชุดนี้หลอกพวกเราอีกครั้งว่า จะแก้ปัญหาสถาบันการเงินได้อย่างเบ็ดเสร็จด้วยมาตรา 14 สิงหาคม (2541) โดยเข้าไปรับหนี้เอกชนเข้ามาเป็นหนี้รัฐบาล ทำให้หนี้สาธารณะที่ประชาชนคนไทยต้องแบกรับหนี้พุ่งสูงถึง 3,260,000 ล้านบาท หรือราว 70,000 บาทต่อคน ความอ่อนแอในระบอบเศรษฐกิจเกิดขึ้นเกือบทุกๆด้านไม่เพียงแต่ปัญหาในเชิงโครงสร้างระบบเงิน และสถาบันการเงินและสถาบันการเงินของประเทศเท่านั้น การผลิตและการลงทุนก็ลดต่ำลงไปด้วย 4.2.3 ดรีมทีมเศรษฐกิจนำโดยรัฐมนตรีคลัง ธารินทร์ นิมมานเหมินทร์ ยังคงไม่ยอมรับความจริง โดยทันทีที่การส่งออกของประเทศขยายตัวเพิ่มขึ้น รัฐบาลก็รีบอ้างว่าสิ่งนี้คือสัญญาณการฟื้นตัวของเศรษฐกิจ ทั้งๆที่ยอดการส่งออกเพิ่มขึ้นเกือบทั้งหมดเป็นการส่งออกของบริษัทต่างชาติที่กระจุกตัวอยู่เพียงไม่กี่ธุ รกิจ และใช้วุตถุดิบนำเข้าเกือบทั้งหมดผลประโยชน์ที่ตกแก่คนไทยจึงมีเพียงน้อยนิด 4.2.4 ความไว้วางใจและความชื่อมั่นจึงไม่มีเหลือ ทุกวันนี้นักลงทุนต่างชาติสั่งลดการลงทุนในประเทศ ในขณะเดียวกันนักลงทุนไทยก็ไม่ชื่อมั้นในเศรษฐกิจของตัวเองส่งผลให้ดัชนีตลาดหุ้นตกต่ำกว่าระดับ 300 จุด จากที่เคยสูงกว่าระดับ 400 จุดเมื่อครั้งที่รัฐบาลเริ่มเข้ามาบริหารประเทศ สร้างความเสียหายแก่นักลงทุนรายย่อยอย่างมหาศาล จากคุณ : คนไฟบิน - [ 18 ม.ค. 51 12:29:52 A:125.25.200.228 X: ]

ความคิดเห็นที่ 2 ตอนที่ 5 5.1 รัฐบาลนายกฯชวน ตัวการเศรษฐกิจไม่ฟื้น นับตั้งแต่ที่รัฐบาลนายกฯชวน เข้ามาบริหารประเทศเมื่อปลายปี 2540 และดำเนินงานตามนโยบายของกองทุนการเงินระหว่างประเทศหรือไอเอ็มเอฟ ด้วยการใช้นโยบายเศรษฐกิจที่เข้มงวด ตรึงดอกเบี้ยให้สูง และชะลอการใช้จ่ายของภาครัฐ โดยอ้างว่าเพื่อต้องการรักษาเสถียรภาพทางเศรษฐกิจ ได้ส่งผลให้เงินบาทแข็งตัวจริง แต่ผลเสียหายที่ตามมา คือรายได้ประชาชาติ (GDP) หดตัวลงกว่า 10 % ในปี 2541 ซึ่งไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อนในประวัติศาสตร์ของไทย ภายใต้การบริหารของรัฐบาลชุดนี้ ผู้ที่อาจได้รับประโยชน์บ้างก็คือธุรกิจขนาดใหญ่ ซึ่งได้อานิสงส์จากเงินบาทแข็งตัว จนเป็นผลให้ภาระหนี้ต่างประเทศลดลง ท้ายที่สุดใช้นโยบายดอกเบี้ยสูง ได้สร้างผลกระทบต่อธุรกิจให้ต้องมีอันล้มละตายหลายหมื่นราย และจำนวนคนว่างงานได้เพิ่มขึ้นกว่า 1 ล้านคน ความเสียหายที่เกิดขึ้นยังเห็นได้จากหนี้ที่ไม่ก่อให้เกิดรายได้ที่เพิ่มขึ้น จากการที่ NPL ในภาคอุตสาหกรรมที่ปรับโครงสร้างไปแล้วกลับคืนมาเป็น NPL อีกครั้งถึง 3,965 ล้านบาท และในภาคธุรกิจอีก 1.3759 หมื่นล้านบาท และยังมี NPL ที่เกิดขึ้นใหม่เพิ่มขึ้นอีกในหลายภาคธุรกิจ 5.2 ถมเงินเข้าสู่ธนาคาร ยิ่งถมยิ่งพัง ในช่วงที่เกิดวิกฤตเศรษฐกิจ แทนที่รัฐบาลจะเร่งแก้ปัญหาโครงสร้างทางการเงินพร้อมๆกับการแก้ปัญหาโครงสร้างการผลิตหรือการประกอบการโดย ตรง รัฐบาลกลับยืนยันใช้นโยบายดอกเบี้ยสูงตามการชักจูงของไอเอมเอฟ. และบอกกับประชาชนว่าต้องเร่งให้ธนาคารเพิ่มทุนมากๆ เพื่อสำรองความเสียหายก่อน เมื่อธนาคารเพิ่มทุนแล้วก็จะมีความมั่นคง สามารถปล่อยกู้ให้ธุรกิจฟื้นตัวได้ แต่สิ่งที่เกิดขึ้นทุกวันนี้กลับตรงกันข้าม เพราะแม้ว่าธนาคารจะได้เพิ่มทุนไปหลายแสนล้านบาทแล้วก็ตาม ก้ยังไม่สามารถทำให้ธนาคารต่างๆยอมปล่อยกู้เพิ่มให้กับผู้ประกอบการจนกระทั่งทุกวันนี้ เพราะต่างเกรงว่าเศรษฐกิจยังไม่ฟื้นตัวดี ตัวเลข NPL ใหม่อีกรอบนั้น มีมากถึง 3-4 หมื่นล้านบาทต่อเดือนในปัจจุบัน รัฐบาลได้พยายามผลักดันให้ธนาคารเพิ่มทุน แต่ไม่ประสบผลสำเร็จ จึงออกมาตรการ 14 สิงหาคม 2541 มูลค่า 300,000 ล้านบาท เพิ่มทุนให้สถาบันการเงิน โดยหวังว่าถ้าสถาบันการเงินแข็งแรงขึ้น ธุรกิจอื่นก็จะดีขึ้นตามมา นอกจากนี้ในปี 2541 รัฐบาลยังได้เร่งออกพระราชกำหนด 11 ฉบับเพื่อแก้ไขปัญหาเศรษฐกิจ และขออำนาจออกพันธบัตรรัฐบาลขายให้แก่กับต่างประเทศมูลค่า 200,000 ล้านบาท แต่สถานการณ์ก็ยังคงไม่ดีขึ้น 5.3 ปฏิบัติการยึดธนาคาร ยิ่งยึดยิ่งเจ๊ง หลังจากที่รัฐบาลพยายามครั้งแล้วครั้งเล่าที่จะให้ธนาคารต่างๆ เพิ่มุทนในช่วงที่เกิดวิกฤตช่วงนั้น ปรากฎว่าเป็นความพยายามที่ล้มเหลวครั้งแล้วครั้งเล่าในการแก้ปัญหาสถาบันการเงิน ทำให้รัฐบาลตัดสินใจเข้าไปยึดกิจการธนาคารและบริษัทเงินทุนหลักทรัพย์บางส่วน โดยมุ่งนำมาควบรวมขายให้กับต่างชาติ ในการขายธนาคารพาณิชย์แต่ละครั้งนั้น รัฐบาลอ้างว่าขายแล้วจะไม่ขาดทุน เพราะตั้งราคาขายเท่ากับราคาที่ยึดมา แต่จนถึงวันนี้รัฐบาลยังไม่ยอมเปิดเผยเงื่อนไขการขายธนาคารที่แท้จริงออกมา และไม่เปิดเผยรายละเอียดของสัญญา แต่ข้อเท็จจริงคือ รัฐบาลยอมชดใช้ความเสียหายจากหนี้ที่ไม่ก่อให้เกิดรายได้ของธนาคารดังกล่าว (ซึ่งได้แก่ ธนาคารรัตนสิน และธนาคารศรีนคร) ถึง 85% ให้กับผู้ซื้อต่างชาติ นอกจากนั้นยังยอมจ่ายดอกเบี้ยให้กับสินเชื่อที่เป็น NPL ให้กับผู้ซื้อเป้นระยะเวลา 3-5 ปีอีกด้วย ด้วยเงื่อนไขนี้ การขายธนาคารที่รัฐยึดมาจึงเอื้อประโยชน์ให้กับผู้ซึ่งเป็นนักลงทุนต่างชาติอย่างที่สุด โดยที่ต้องซ่อนการขาดทุนดังกล่าวเอาไว้เป้นภาระของผู้เสียภาษีในอนาคตจำนวนหลายแสนล้านบาท ขณะเดียวกันยังสร้างความไม่เท่าเทียมกันระหว่างธนาคารที่ขายให้ กับธนาคารที่ยังเป็นของคนไทย เพราะธนาคารคนไทยยังคงต้องแบกภาระแก้หนี้ NPL สูงถึง 35-40 % ของสินเชื่อทั้งหมดด้วยตัวเอง ปฏิบัติการการยึดธนาคารครั้งนี้ สร้างความเสียหายแก่ประเทศอย่างมหาศาล จนถึงวันนี้ได้สร้างภาระให้กับกองทุนฟื้นฟูแล้วประมาณ 1.4 ล้านล้านบาท ซึ่งสร้างแรงกดดันให้รัฐบาลต้องหาแหล่งเงินมากลบความเสียหายในครั้งนี้ ตอนที่ 6 6.1 มิยาซาวา : ขบวนการกู้มาโกง หลังจากรัฐบาลใช้เงินมหาศาลไปใช้ในการฟื้นฟูสถาบันการเงิน รัฐได้ออกมาตรการใหม่เพื่อกระตุ้นเศรษฐกิจโดยมุ่งที่ภาคการผลิต โดยอาศัยเงินกู้จากต่างประเทศ เพื่อเพิ่มรายจ่ายภาครัฐในปีงบประมาณ 2542-2543 อาทิ เงินกู้มูลค่า 53,397.90 ล้านบาทในโครงการมิยาซาวา จากการประเมินผลโดยหน่วยงาน OECF ของญี่ปุ่นเอง สำนักงานงบประมาณกรมบัญชีกลาง ส่วนราชการที่เกี่ยวข้อง และหน่วยงานประเมิณผลจากภาคเอกชนพบว่า ผลลัพธ์จากโครงการมิยาซาวาได้ผลน้อยมาก และไม่มีแรงส่งพอที่จะทำให้เกิดดุลยภาพทางเศรษฐกิจที่มีเสถียรภาพได้ เพระมีปัญหาทุจริตคอรัปชันคดโกงในทุกขั้นตอนของการบริหารและการจัดการ ตลอดจนการใช้จ่ายเงินกู้ในโครงการไม่มีกลยุทธ์และทิศทางที่มีประสิทธิภาพ 6.2 ประมูล ปรส. ผลงานอัปยศ นับตั้งแต่ที่รัฐบาลปิดกิจการของบริษัทเงินทุน 56 แห่ง และเร่งให้ ปรส. ประมูลขายทรัพย์ออกอย่างรวดเร็ว โดยไม่พยายามดูแลให้สินทรัพย์ดังกล่าวขายให้ได้ในราคาสูงนั้น ผลปรากฏว่าสินทรัพย์มูลค่า 870,000 ล้านบาท ขายได้เพียง 160,000 ล้านบาทหรือไม่ถึง 20% และผู้ประมูลซื้อสินทรัพย์ส่วนใหญ่เป็นนักลงทุนต่างชาติรายใหญ่เพียงไม่กี่แห่ง ส่วนสินทรัพย์ที่เหลือประมาณ 100,000 ล้านบาทนั้น รัฐบาลยอมขายให้กับบบส. ซึ่งเป็นหน่วยงานรัฐวิสาหกิจ โดยแลกกับพันธบัตรของบบส. การที่รีบร้อนขายสินทรัพย์ในขณะที่เศรษฐกิจตกต่ำเต็มที่เช่นนี้ ทำให้ ปรส. ได้ราคาต่ำ มิหนำซ้ำรัฐบาลยังกีดกันมิให้ลูกหนี้หรือรายย่อยเข้าซื้อสินทรัพย์ดังกล่าว ผลคือ บริษัทต่างชาติเหล่านี้สามารถเร่งรัดให้ลูกหนี้ไทยจ่ายคืนเป็นสัดส่วน 60-70 % ของเงินต้น ความเสียหายประมาณ 600,000 ล้านบาทจากการประมูณของ ปรส. นับเป็นภาระภาษีของประชาชนคนไทยทุกคน ซึ่งรัฐบาลต้องยอมออกพันธบัตรชดใช้ความเสียหายไปแล้ว 500,000 ล้านบาท แต่ก็ยังเหลืออีก 100,000 ล้านบาท 6.3 หมกเม็ดความเสียหาย ตบตาประชาชนทั่งประเทศ ความเสียหายซึ่งถูกซุกซ่อนไว้ที่กองทุนฟื้นฟู เป็นการสร้างภาระให้กับประชาชนอย่างมาก เนื่องจากกฎหมายกำหนดให้รัฐบาลต้องชดใช้ความเสียหายที่เกิดขึ้นจากกองทุนฟื้นฟูฯ โดยอาศัยเงินงบประมาณซึ่งก้คือเงินภาษีของประชาชน ที่ผ่านมากองทุนฟื้นฟูฯ มีเงินกองทุนติดลบกว่า 200,000 ล้านบาท และหากนับความเสียหายที่จะเกิดขึ้นในอนาคต คาดว่าจะมีหนี้ทั้งสิ้น 1 ล้านล้านบาท โดยที่รัฐบาลยังไม่รู้ว่าจะหาเงินที่ไหนมาชดใช้ 6.4 รวมบัญชี ทุบคลังหลวงชดเชยความผิดพลาดรัฐบาล เพื่อลดแรงกดดันทางการเมืองจากการที่จะต้องขึ้นภาษีที่เรียกเก็บจากประชาชนในการหาเงินมาใช้หนี้ นายกฯชวนเอาตัวรอดด้วยการนำเอาเรื่องการรวมบัญชีของธนาคารแห่งประเทศไทยมาเป็นข้ออ้างในการบังคับให้ธปท. ต้องนำทุนสำรองส่วนเกินมาชดใช้หนี้กองทุนฟื้นฟูฯ โดยให้เหตุผลว่าหากไม่ใช้วิธีนี้ รัฐบาลจำเป็นต้องหารายได้เพิ่มโดยการเก็บภาษีจากประชาชน และแม้ว่าในท้ายสุดธปท. จะยอมให้นำเงินทุนสำรองจำนวน 1.3 แสนล้านบาทไปชดใช้หนี้กองทุนฟื้นฟูฯ แต่ผลที่ตามมาคือ ผู้ประกอบการ นักลงทุน และประชาชนต่างสูญเสียความเชื่อมั่น การบีบให้ปธท. รับภาระหนี้เงินบาทของกองทุนฟื้นฟูฯ ยังทำให้นักเศรษฐศาสตร์หลายคนเป็นห่วงว่า อาจมีการพิมพ์เงินเพิ่มขึ้นกว่า 55,000 ล้านบาท เพื่อจ่ายหนี้กองทุนฟื้นฟูฯ เป็นการเสียวินัยทางการเงิน ซึ่งเป็นปัจจัยหนึ่งที่ทำให้ค่าเงินบาทอ่อนตัวลงในขณะนี้ จากคุณ : คนไฟบิน - [ 18 ม.ค. 51 12:31:39 A:125.25.200.228 X: ]

ความคิดเห็นที่ 3 ตอนที่ 7 7.1 สร้างภาพเศรษฐกิจฟื้นบอกความจริงประชาชนครึ่งเดียว รัฐบาลอ้างกับประชาชนตั้งแต่ปี 2542 ว่าเศรษฐกิจกำลังฟื้นฟูแล้ว แต่ทุกวันนี้ประชาชนเริ่มเห็นแล้วว่า การฟื้นตัวนั้นจำกัดอยู่เฉพาะบางสาขา เช่น อุตสาหกรรมรถยนต์ และการส่งออกสินค้าอิเล็กทรอนิกส์ ซึ่งเจ้าของกิจการส่วนใหญ่เป็นชาวต่างชาติ สินค้าที่คนไทยเป็นผู้ผลิตโดยเฉพาะสินค้าเกษตร เช่น ข้าว น้ำตาล ปัจจุบันมีราคาตกต่ำอย่างต่อเนื่อง ส่วนสินค้าอุปโภคบริโภค ส่วนใหญ่ผู้ประกอบการจะกระตุ้นยอดขายได้ก็ต้องลดราคา ทำให้สัดส่วนของกำไรลดลง และการจ้างงานก็ไม่ได้เพิ่มขึ้น สำหรับภาคการเงิน ภายหลังจากที่ธนาคารต่างชาติเข้ามาเป็นเจ้าของธนาคารไทยแล้ว ปัญหาการปลดพนักงานออกก็ไม่มีที่ท่าว่าจะลดลง ทั้งธนาคารไทยและธนาคารลูกครึ่งยังมีแนวโน้มที่จะลดจำนวนพนักงานลงอีก โดยในปีนี้มีแผนจะลดคนประมาณ 2 หมื่นคนซึ่งผลของการลดคนดังกล่าวย่อมทำให้การฟื้นตัวของการอุปโภค บริโภค เป็นไปอย่างเชื่องช้า 7.2 ประชาชนตกงาน ธุรกิจล้มละลาย ผลพวงจากความผิดพลาดของการบริหารงานภายใต้รัฐบาลชวนนั้น มีผลสรุปที่ชัดเจนคือ ประชาชนยังตกอยู่ในภาวะที่ยากลำบากอยู่เช่นเดิม ยอดคนตกงาน ซึ่งส่วนใหญ่เป้นการตกงานของคนไทยที่มีค่าครองชีพสูง มีถึง 2.5 ล้านคน ธุรกิจจำนวนไม่น้อยกำลังประสบปัญหาต้องปิดกิจการ จากการรายงานของกระทรวงพาณิชย์ระบุชัดเจนว่า ในช่วงปี 2540 ปีแรกที่ประเทศไทยเริ่มประสบวิกฤติเศรษฐกิจ มีธุรกิจบริษัทและห้างหุ้นส่วนปิดกิจการ 9,856 ราย เฉพาะบริษัทจดทะเบียน 5,621 ราย เพิ่มขึ้นจากปี 2539 ถึง 45.47 % และจากปี 2540-2542 มีบริษัทและห้างหุ้นส่วนปิดกิจการไปแล้ว 29,202 ราย และมีอีกมากมายที่กำลังจะปิดตัว ม.ร.ว. ปรีดียาธร เทวกุล กรรมการผู้จัดการใหญ่ ธนาคารเพื่อการส่งออกและนำเข้าถึงกับออกมาเตือนรัฐบาลว่า มีผู้ส่งออกรายย่อย 1.1 หมื่นรายจากจำนวนทั้งหมด 1.4 หมื่นรายกำลังจะตาย เพราะนโยบายอัตราแลกเปลี่ยนที่ผิด และนโยบายการเงินที่เข้มงวดที่สุดในโลกของรัฐบาล ทำให้สถาบันการเงินไม่ปล่อยกู้ให้กับบริษัทในประเทศตั้งแต่เดือน มีนาคม 2541 ตอนที่ 8 8.1 ไม่ช่วยไม่ว่า แต่กลับซ้ำเติมเกษตรกร รัฐบาลขาดวิสัยทัศน์และความเข้าใจที่ถ่องแท้ว่าภาคเกษตร คือภาคการผลิตพื้นฐานของสังคมไทย และเป็นความหวังในการฟื้นฟูสภาพเศรษฐกิจและสังคม ปัจจุบันภาคเกษตรกรรมสามารถสร้างความมั่นคงให้กับประเทศได้ ด้วยการเป็นหนึ่งในประเทสผู้ผลิตอาหารรายใหญ่ของโลก ตามที่ผ่านมารัฐบาลขาดการจัดการด้านการเกษตรอย่างเป็นระบบภาคเกษตรของไทยจึงเต็มไปด้วยปัญหา เกษตรกรไทยจำนวนมากมีฐานะความเป็นอยู่ยากจนแร้นแค้น มีภาระหนี้สิน ขาดแคลนที่ดินทำกิน และประสบปัญหาราคาสินค้าเกษตรตกต่ำลงกว่า 50% ผลกระทบดังกล่าวได้จุดชนวนให้ชาวนารวมตัวกัน เพื่อเรียกร้องขอความช่วยเหลือหลายต่อหลายครั้ง แต่รัฐบาลกลับเพิกเฉยไม่ใส่แก้ปัญหา ไม่เพียงแต่ไม่เหลียวแลช่วยเหลือปัญหาของเกษตร รัฐบาลชวน 2 กลับซ้ำเติมเกษตรให้ลำบากยิ่งขึ้นไปอีก เห็นได้ชัดจากแผนกู้เงินจากธนาคารพัฒนา เอเชีย (เอดีบี) วงเงิน 600 ล้านเหรียญสหรัฐ เพื่อปรับโครงสร้างภาคเกษตร รัฐบาลได้ใช้เงินส่วนหนึ่งเป็นทุนในการจัดทำโครงการจัดรูปที่ดินและระบบชลประทาน เพื่อให้เกษตรที่ต้องการเพิ่มผลผลิตเข้าร่วมโครงการ และตั้งเงื่อนไขขอจัดเก็บค่าใช้น้ำในระบบส่งน้ำสำหรับผู้ต้องการใช้น้ำเพื่อการเกษตร เกษตรกรในพื้นที่ที่มีการจัดรูปที่ดินส่วนหนึ่งร่วมกับ NGOs ได้ชุมนุมกันเพื่อต่อต้านเงื่อนไขและแนวทางดังกล่าวของรัฐบาล ก่อนและระหว่างการประชุมสภาผู้ว่าการธนาคารพัฒนาเอเชียที่จังหวัดเชียงใหม่ (ต้นเดือนพฤษภาคม 2543) รัฐบาลกลับอ้างว่าเป็นการชุมนุมแบบจัดตั้ง จงใจก่อความไม่สงบ และเห็นว่าเกษตรกรและ NGOs ไม่ฟังเงื่อนไขและคำอธิบายที่ชัดเจน รัฐบาลได้ให้คำอธิบายว่า การจัดเก็บภาษีน้ำจะทำเฉพาะผู้ประสงค์จะเข้าร่วมโครงการ และเต็มใจจะจ่ายค่าใช้น้ำและค่าระบบส่งน้ำที่รัฐบาลต้องลงทุนไปเท่านั้น เพื่อรัฐบาลจะได้นำรายได้ที่จัดเก็บนี้ไปใช้คืนทุนในปี 2543 20% ปี 2544 30% อีก 50 % สำหรับผู้ที่อยู่ในโครงการแต่ไม่ต้องการใช้น้ำ สามารถย้ายออกจากโครงการได้ เห็นได้ชัดว่าโครงการดังกล่าวไม่กระจายการช่วยเหลือไปสู่เกษตรผู้ยากจน แต่เป็นการบรรเทาและช่วยเหลือเกษตรที่มีความสามารถจ่ายลงทุนได้เท่านั้น ในขณะที่เกษตรที่ยากจนจำเป็นต้องเลือกที่จะย้ายออกจากพื้นที่โครงการ อย่างไรก็ตาม ท้ายสุดการต่อต้านในงานประชุมสภาผู้ว่าการธนาคารพัฒนาเอเชียที่จังหวัดเชียงใหม่ในครั้งนั้น ทำให้ผู้บริหารเอดีบีต้องออกมายืนยันว่าจะไม่จัดเก็บค่าน้ำจากเกษตรกร ซึ่งล้วนเป็นผลงานที่เกิดจากการต่อสู้ดิ้นรนเกษตรกรเองทั้งสิ้น ยิ่งไปกว่านั้นรัฐบาลยังออกมาแสดงทัศนะกล่าวหาเกษตรกรว่า การก่อความไม่สงบในระหว่างการจัดประชุมนั้นทำให้เสียภาพพจน์ของประเทศไทย และกล่าวว่าเอดีบีเป็นองค์กรที่ปล่อยเงินกู้ดอกเบี้ยต่ำมาก ประเทศไทยจำเป็นต้องกู้เงินจากองค์กรนี้ การชุมนุมทำให้ไทยถูกจับตามอง และสูญเสียความน่าเชื่อถือไป ที่ผ่านมารัฐบาลมีแผนกู้เงินจากเอดีบีตั้งแต่ปี 2542-2545 รวมเป็นเงิน 1,480 ล้านเหรียญสหรัฐ ซึ่งมีเงื่อนไขบังคับให้รัฐบาลลดค่าใช้จ่ายด้านสวัสดิการหลายรายการเช่นให้รัฐบาลลดจำนวนจ่ายเงินสมทบเข้า กองทุนประกันสังคมเหลือเพียง 50% จากที่จ่ายปัจจุบัน กำหนดอัตราค่าจ้างขั้นต่ำ ส่งผลให้ไม่มีการปรับค่าจ้างแรงงานขั้นต่ำมาตั้งแต่ปี 2541 การดำเนินการเพื่อปรับโครงสร้างภาคเกษตรที่บ่งชัดถึงความล้มเหลว ในการจัดการกับภาคเกษตรของรัฐบาลชุดนี้ ยังเห็นได้ชัดจากการไม่ประสบความสำเร็จหลังจากการจัดตั้งกองทุนนี้จัดตั้งขึ้นเพื่อช่วยเหลือเกษตรกรตามพ. ร.บ. กองทุนฟื้นฟูเกษตรฯ วัตถุประสงค์ของกองทุนนี้จัดตั้งขึ้นเพื่อช่วยเหลือเกษตรกรรายย่อยซึ่งไร้หลักประกันในการกู้เงิน โดยกองทุนฯนี้จะเป็นแหล่งเงินกู้ของเกษตรกร โดยให้เกษตรกรเป็นผู้บริหารกองทุนฯ ในชุมชนของตนเองโดยไม่มีหลักทรัพย์ค้ำประกันกู้ แต่ให้เกษตรกรในชุมชนเป็นผู้ค้ำประกันเอง ทั้งนี้เกษตรกรผู้สนใจเข้าร่วมโครงการจะต้องสมัครขึ้นทะเบียนเป็นสมาชิกกองทุนฯ และจะได้รับสิทธิในการเลือกตั้งผู้แทนชุมชนเข้าไปบริหารกองทุน และรับสิทธิในการกู้เงิน จนถึงวันนี้การจัดการกับโครงสร้างกองทุนยังไม่สร็จสิ้น ยังไม่มีเกษตรกรได้ขึ้นทะเบียนเป็นสมาชิกกองทุนฯ และมีข้อมูลว่าในปี 2542 ที่ผ่านมา รัฐบาลได้จัดสรรเงิน 33 ล้านบาทใช้สำหรับการเตรียมการเลือกตั้งกรรมการบริหารกองทุนฯ ซึ่งเป็นตัวแทนเกษตรกร เงินจำนวนนี้ถูกใช้ไปหรือไม่อย่างไร ตลอดจนเงินทุนประเมินรอบแรกที่รัฐจัดสรรให้กับกองทุนฯ จำนวน 1,800 ล้านบาท ถูกจัดการไปอย่างไร จนถึงวันนี้ไม่มีการให้ข้อมูลกับประชาชนผู้เสียภาษี และเกษตรกรผู้รอคอยการช่วยเหลือ ท้ายที่สุดการแก้ไขปัญหาหนี้สินเกษตรกร 4.8 ล้านครอบครัว รวมมูลค่าหนี้ 230,000 ล้านบาท ตามมติ ครม. เมื่อวันที่ 9 กุมภาพันธ์ 2542 นั้น ยังไม่ได้รับการแก้ไขอย่างแท้จริง และยังกลับเป็นมาตรการที่นำปัญหาไปกองไว้ที่ ธ.ก.ส. เกิดอะไรขึ้นกับการบริหารงบประมาณของรัฐบาลชุดนี้กันแน่? ความแยแสต่อความยากไร้ของเกษตรกรของรัฐบาลชวน 2 นั้น เน้นย้ำให้เห็นชัดอีกครั้งจากเหตุการณ์การเรียกร้องของเกษตรกรให้รัฐบาลประกันราคามันสำปะหลัง ซึ่งตกต่ำลงอย่างหนักในช่วงเดือนตุลาคม 2542 ทั้งๆที่ผลผลิตล้นตลาด นายกชวนไม่เพียงไม่ออกมาหาแนวทางแก้ไขปัญหาร่วมเกษตรกร แต่ในที่สุดวันที่ 27 ตุลาคม 2542 ก็ได้เกิดเหตุการณ์ที่น่าละอายไปทั่วโลก เมื่อรัฐบาลปล่อยสุนัขตำรวจไล่กัดเกษตรกรที่มาชุมนุมประท้วงบริเวณหน้าทำเนียบฯ มีชาวบ้านได้รับบาดเจ็บจำนวนมาก ทั้งเด็ก ผู้หญิง และ คนชรา วิธีการใช้ความรุนแรงเพื่อจัดการขับไล่ชาวบ้าน และเกษตรกรผู้ยากไร้ที่เรียกร้องความเป็นธรรมจากรัฐบาล ยังคงเกิดขึ้นอีกหลายครั้งในช่วงเวลาของการบริหารงานภายใต้รัฐบาลชุดนี้ อาทิ กรณีที่รัฐบาลใช้กำลังเข้าสลายม็อบชาวบ้านที่เดือดร้อนกรณีเขื่อนปากมูล (เดือนกรกฎาคม 2543) ที่หน้าทำเนียบรัฐบาล รัฐบาลใช้กำลังเสริมกว่า 5 กองพัน ทั้งจาก ตชด. พลร่มค่ายนเรศวร ประจวบฯ และตำรวจปราบจราจลกว่า 5 กองพัน เข้าเคลียร์พื้นที่ม็อบปากมูล เพื่อล้างทำเนียบฯ เตรียมการต้อนรับประธานาธิบดีจีนที่มาเยือนประเทศไทย (18 ก.ค. 48) ปรากฎว่ามีผู้บาดเจ็บมากกว่า 50 คน และถูกจับอีก 202 คน นอกจากนี้วิกฤตหนี้สาธารณะ ทำให้รัฐบาลปฏิเสธร่างพระราชบัญญัติส่งเสริมการจัดสวัสดิการสังคม สำหรับจัดตั้งกองทุนสวัสดิการเพื่อช่วยเหลือผู้ด้อยโอกาสและว่างงาน รวมทั้งการปัดสวะปัญหาหนี้สินกองทุนอ้อยและน้ำตาลทรายด้วยมติให้ปรับราคาน้ำตาลทรายขั้นต่ำ 2 บาทต่อกิโลกรัม จากคุณ : คนไฟบิน - [ 18 ม.ค. 51 12:34:08 A:125.25.200.228 X: ]

ความคิดเห็นที่ 4 เกลียดสุดคือ กฎหมายขายชาติ 11 ฉบับ เล่นเขียนกฎหมาย วางยาไว้ยังงี้ รัฐบาลไหนมาต่อจากนี้ ซวยหมด จากคุณ : ceobank - [ 18 ม.ค. 51 12:35:32 A:58.8.144.159 X: ]

ความคิดเห็นที่ 5 ตอนที่ 9 9.1 “มูมมาม” งาบโครงการทิ้งทวนจนนาทีสุดท้าย รัฐบาลชวนมาบริหารบ้านเมืองด้วยความหวังของประชาชนว่าจะเข้ามาแก้ไขปัญหาเศรษฐกิจได้ด้วยดรีมทีมของพรรคปร ะชาธิปปัตย์ โดยรัฐบาลชวนได้ให้คำมั่นกับประชาชนว่า เมื่อแก้ปัญหาเศรษฐกิจฟื้นและออกกฎหมายประกอบรัฐธรรมนูญเสร็จจะยุบสภา แต่แล้วรัฐบาลชวนก็บิดเบือนสัญญาที่เคยให้กับประชาชน กรณีนายสุเทพ เทือกสุบรรณ ร.ม.ต. คมนาคม อนุมัติโครงการ เอสดีเอช,ไอพีเน็ตเวอร์ก,ซิมการ์ด และโครงการโทรศัพท์มือถือ 1900 รวมมูลค่าโครงการทั้งหมด 24,216 ล้านบาทโดยใช้เวลาอนุมัติเพียงเดือนเดียวเท่านั้น และดำเนินการประมูลไม่มีความโปร่งใส ล่าสุดที่ประชุม ครม. เมื่อวันที่ 17 ตุลาคม 2543 ก่อนจะมีการยุบสภานายสุเทพ เทือกสุบรรณ ก็นำโครงการจัดซื้อเครื่องบิน 5 ลำ มูลค่า 3 หมื่นล้านบาทของการบินไทยเข้าที่ประชุม ความไม่ปกติเกิดขึ้นเมื่อยังไม่มีการเลือกแบบเครื่องบิน แต่สุเทพ เทือกสุบรรณ ก็อนุมัติเงินมัดจำกับบริษัทโบอิ้งไปแล้ว 2 ลำๆละ 2 แสนเหรียญสหรัฐ และเมื่อการประชุม ครม. เมื่อวันที่ 7 พฤศจิกายน 2543 กระทรวงคมนาคมก็อนุมัติให้กับคณะกรรมการกำกับนโยบายรัฐวิสาหกิจ ในเรื่องปรับโครงสร้างการรถไฟแห่งประเทศไทยเป็นวงเงิน 124,566 ล้านบาท ในขณะที่ทรัพย์สินของการรถไฟขณะนี้มีอยู่ 58,755.3 ล้านบาท หนี้สินอีก 36,803 ล้านบาท บัญญัติ บรรทัดฐาน ร.ม.ต. มหาดไทยผู้กำกับดูแลสำนักงานตำรวจแห่งชาติก็ไม่น้อยหน้า ทั้งที่กลิ่นฉาวของการถือหุ้นในบริษัท ศรีสุบรรณเทรดดิ้ง จำกัดยังไม่ทันจางก็กวาดไปอีก 1,823,000,000 ล้านบาท จากการอนุมัติจัดซื้อรถจักรยานยนต์และรถกระบะของสายตรวจตำรวจ พิสิฐ ลี้อาธรรม รมช.คลัง ได้อนุมัติเรื่องการจ่ายเงินโบนัสคืนให้กับผู้บริหารของรัฐวิสาหกิจ งบประมาณถึง 20 ล้านบาท สาวิตต์ โพธิวิหค รมต. ประจำสำนักนายกฯ เสนอเรื่องขอกู้เงินเพื่อรีไฟแนนซ์เงินกู้เดิม 3.5 หมื่นล้านบาทให้กับการไฟฟ้าฝ่ายผลิตแห่งประเทศไทย (กฟผ.) ครม. ก็อนุมัติให้กระทรวงการคลังค้ำประกันเงินกู้อีก 9 พันล้านบาท วัฒนา อัศวเหม รมช.มหาดไทย ผู้ดูแลการเคหะแห่งชาติ อนุมัติโครงการในการศึกษาโยกย้ายประชาชนที่อาศัยอยู่ในชุมชนดินแดง งบประมาณ 200 ล้านบาท โครงการรื้อถอนอาคารเดิม และโครงการก่อสร้างอาคารใหม่ งบประมาณอีก 7,798 ล้านบาท ประภัตร โภสุธน ร.ม.ต.เกษตรและสหกรณ์ ผู้สร้างสถิติฮือฮาทำงาน 7 เดือน เสนอกฎหมายแค่ 3 ฉบับ แต่อนุมัติไป 133 เรื่องกับอีก 11 โครงการ โดยอนุมัติถี่ยิบในช่วงเดือนสิงหาคมถึงตุลาคม และอีก 2 โครงการยักษ์ ก่อนยุบสภาเพียงอึดใจ ก็หนีบโครงการชลประทานระบบท่อ มูลค่า 699 ล้านบาท และโครงการจัดหาและการบำรุงรักษาอากาศยานเพื่อเกษตร พ.ศ. 2544-2549 อีก 3,031 ล้านบาท แต่ถูกโยนตระกร้าไปเสียก่อน รัฐบาลชวนอนุมัติเรื่องและโครงการต่าง ๆ โดยที่ขั้นตอนดำเนินการโครงการเหล่านั้นไม่มีความโปร่งใส มีการฮั้วประมูลกัน หรือบางโครงการก็ยังต้องพิจารณาถึงความเหมาะสมอีกครั้ง การรีบร้อนก่อนยุบสภาเช่นนี้ เป็นสิ่งสะท้อนประจักษ์ชัดเจนว่ารัฐบาลชวนมีเจตนาที่จะหาเศษหาเลยกอบโกยเข้าพกเข้าห่อของตนไว้ก่อน ด้วยโครงการใหญ่ๆ เหล่านี้เปรียบเสมือนเนื้อก้อนโตบนเขียงทองคำ ที่พร้อมจะถูกเฉือนเป็นทุนแจกจ่ายให้กับลูกพรรคนำไปโปรยหว่านยังหัวคะแนนในที่สุด นี่คือหลักฐานชิ้นล่าสุดที่พิสูจน์ว่ารัฐบาลชวนมีความซื่อสัตย์เพียงใด ถึงวันนี้คงต้องทบทวนสิ่งที่นายกฯชวนเคยบอกประชาชนเสมอว่า “ผมไม่เคยสักครั้งที่ควักเงินจ่ายค่ากาแฟในการหาเสียง” สิ่งที่กล่าวมาข้างต้นเป็นเพียงตัวอย่างการจัดการปัญหาของประเทศ ภายใต้การบริหารงานของรัฐบาลชวน 2 เท่านั้น สิ่งที่เราพบก็คือ รัฐบาลคอรัปชั่นโอบอุ้มพวกพ้องตนเอง ไม่มีประสิทธิภาพ และขาดวิสัยทัศน์ในการจัดการกับปัญหาความทุกข์ร้อนของแผ่นดินอีกทั้งยังสร้างภาระและความเจ็บแค้นให้กับปร ะชาชนผู้ยากไร้ที่เป็นกำลังสำคัญของชาติด้วยหากที่ผ่านมารัฐบาลจะเปิดใจให้กว้าง รับฟังปัญหา และอยู่เคียงข้างประชาชนผู้ยากไร้มากกว่านี้ ความทุกข์ยากและเจ็บปวดของคนไทยอาจบรรเทาลงมากกว่าทุกวันนี้ และเราอาจฟื้นตัวเองขึ้นได้บ้าง แม้ไม่ทั้งหมดก็ตาม ตอนที่ 10 อวสานรัฐบาลหัวครก!!!!!!!! เพราะนายกรัฐมนตรีที่ชื่อ ชวน หลีกภัย ผลงานอัปยศในช่วง 3 ปีภายใต้การบริหารประเทศของรัฐบาลนี้ นายกรัฐมนตรีที่ชื่อชวน หลีกภัยไม่สามารถปฏิเสธความรับผิดชอบต่อประชาชนทั้งประเทศได้ การอ้างว่าตนเองมาจากการเลือกตั้ง และหากประชาชนไม่พอใจการกระทำของตนเองหรือพวกพ้องในพรรคประชาธิปัตย์ ก็อย่าเลือกพวกเขาเข้ามาอีก คือคำท้าทายที่แสดงความเป็น “นักเลือกตั้ง” ที่ฝังลึกในกมลสันดานอย่างชัดเจนที่สุด นายชวน หลีกภัยภาคภูมิใจนักหนาและมักอวดอ้างว่าเล่นการเมืองมายาวนานถึง 30 ปี ทั้งก็เคยดำรงตำแหน่งเจ้ากระทรวงในกระทรวงใหญ่หลายแห่ง แต่ไม่สามารถพูดได้อย่างเต็มปากเต็มคำว่า มีผลงานอะไรบ้างที่เป็นชิ้นเป็นอันในระหว่างดำรงตำแหน่งเหล่านั้น และประชาชนก็ไม่มีใครจดจำได้เช่นกัน นายกรัฐมนตรีที่ชื่อชวน หลีกภัยไม่ได้เป็นอะไรอื่นที่มากกว่านักเลือกตั้ง ที่ถนัดในการใช้คารมเชือดเฉือนคู่แข่งและผู้ที่ไม่เห็นด้วยกับตน และตลอดชีวิตของการ “เล่น” การเมืองที่ผ่านมา ก็อาศัยเล่ห์เหลี่ยมชั้นเชิงทางการเมือง กระทั่งบิดเบือนหลักการประชาธิปไตย ไต่เต้าขึ้นมาดำรงตำแหน่งบริหารสูงสุดของประเทศด้วยเหตุนี้จึงหวังไม่ได้ว่าคนอย่างนายชวนจะมีวิสัยทัศน์ และความสามารถในการบริหาร โดยเฉพาะในยามวิกฤติที่ประเทศต้องการ “ผู้นำ” ไม่ใช่ “ปลัดประเทศ” นายชวน หลีกภัยผู้สักแต่เซ็นหนังสือไปวันๆ และโยนกลองการตัดสินใจเรื่องนโยบายเศรษฐกิจให้กับรัฐมนตรีคลังปู้ยี่ปู้ยำจนบ้านเมืองล่มจมเพราะความไม่รู ้ และความดื้อตาใส ไม่ฟังแม้แต่เสียงทักท้วงของคนร่วมพรรค ซึ่งไม่เห็นด้วยกับแนวทางแก้ไขปัญหาที่กลับทำให้ทุกสิ่งทุกอย่างเลวร้ายลงไปอีก ย่อมไม่สมารถเอาแต่ “แก้ตัว” และ “ลอยตัว” หมดเวลาของนายชวน หลีกภัย, รัฐบาลชุดนี้ และพรรคประชาธิปัตย์แล้ว ประชาชนกำลังจะให้บทเรียนครั้งสำคัญ เพื่อสั่งสอน “นักเลือกตั้ง” อย่างนายชวน หลีกภัย และพรรคประชาธิปัตย์ให้หลาบจำตลอดไป จากคุณ : คนไฟบิน - [ 18 ม.ค. 51 12:35:50 A:125.25.200.228 X: ]

ความคิดเห็นที่ 6 30 นักคิด-นักวิชาการ ชำแหละ"ระบอบทักษิณ" กับอนาคตประเทศไทย รายงาน  มติชนรายวัน   วันที่ 19 มกราคม พ.ศ. 2547 ปีที่ 27 ฉบับที่ 9446 หมายเหตุ"มติชน"-ผู้เข้าร่วมสัมมนาครั้งนี้ประกอบด้วย นิธิ เอียวศรีวงศ์,อานันท์ กาญจนพันธุ์,ชัยวัฒน์ สถาอานันท์,อรรถจักร์ สุตยานุรักษ์,ผาสุก พงษ์ไพจิตร,สมภพ มานะรังสรรค์,นวลน้อย ตรีรัตน์,แล ดิลกวิทยารัตน์,วีระ สมบูรณ์,เกษียร เตชะพีระ,โกมาตร จึงเสถียรทรัพย์,สมเกียรติ พงษ์ไพบูลย์,พิชญ พงศ์สวัสดิ์,กวี จงกิจถาวร,ประสงค์ เลิศรัตนวิสุทธิ์, อัมมาร สยามวาลา,ยศ สันตสมบัติ,สุริชัย หวันแก้ว,ฉันทนา บรรพศิริโชติ,คริส เบเกอร์,วรวิทย์ เจริญเลิศ,ไชยยันต์ ไชยพร,อุกฤษ ปัทมานันท์, ประภาส ปิ่นตบแต่ง,บรรเจิด สิงคะเนติ,สมเกียรติ ตั้งกิจวานิชย์,สมชาย ปรีชาศิลปกุล,อภิชาติ สถิตนิรามัย,สนิทสุดา เอกชัย ในการสัมมนาที่ประชุมข้อสรุปร่วมกันว่า จะทำงานในเชิงวิชาการต่อไปเพื่อหาข้อมูลด้านต่างๆ เพื่อประเมินผลผลสำเร็จของนโยบายรัฐบบาลทักษิณ สำหรับรายละเอียดของการสัมมนาจะนำเสนอในวารสาร "ฟ้าเดียวกัน" ฉบับเดือนมกราคม-มีนาคม 2547 เมื่อสัปดาห์ที่ผ่านมา วารสาร"ฟ้าเดียวกัน" เชิญนักวิชาการและนักพัฒนาองค์กรเอกชนประมาณ 30 คน เข้าร่วมระดมสมองในหัวข้อ "ระบอบทักษิณ ความเป็นมา และความเป็นไปในอนาคต" ณ บ้านกลางดอยโรงแรมรีสอร์ท แอนด์ สปา อ.หางดง จ.เชียงใหม่ เป็นเวลา 2 วันเต็ม หลักการและเหตุผลที่นำพาไปสู่การถกเถียงในหัวข้อดังกล่าวระบุว่า นับแต่การก้าวขึ้นมาของรัฐบาลพรรคไทยรักไทยภายใต้การนำของ พ.ต.ท.ทักษิณ ชินวัตร มีปรากฏการณ์ใหม่หลายประการเกิดขึ้น ซึ่งสะท้อนให้เห็นการเปลี่ยนแปลง ของสังคมการเมืองไทยอย่างมีนัยสำคัญ อาทิ การดำเนินนโยบายแบบประชานิยม ที่อ้างว่าสร้างความเข้มแข็งตั้งแต่ระดับรากหญ้า การส่งเสริมวิสาหกิจขนาดกลาง และขนาดเล็ก การประกาศสงครามกับความยากจน ยาเสพติดและการคอร์รัปชั่น การปฏิรูประบบราชการ ไปสู่การบริหารประเทศแบบซีอีโอ จนไปถึงการเดินตามแนวทางเศรษฐกิจสองแนวทาง (dual tracks) ระบอบทักษิณซึ่งประกอบไปด้วยระบบการเมืองแบบ "ทักษิณาธิปไตย" และระบบเศรษฐกิจแบบ "ทักษิโณมิกส์" นั้น ด้านหนึ่งดูเหมือนจะสามารถรวมศูนย์กลุ่มพลังต่างๆ ของสังคม เข้ามาประสานประโยชน์ด้วยกันอย่างกลมกลืน และเป็นความก้าวหน้า หรือความหวังของคนในสังคมเป็นจำนวนมาก แต่อีกด้านหนึ่ง ระบอบทักษิณถูกนักวิชาการ นักพัฒนาเอกชน รวมถึงขบวนการทางสังคมจำนวนหนึ่งวิพากษ์วิจารณ์คัดค้านอย่างมากเช่นกัน ลักษณะที่ขัดแย้งในตัวเองของระบอบทักษิณหลายประการ ทำให้ไม่สามารถ นำเอากรอบการวิเคราะห์สังคมการเมืองไทย เท่าที่มีอยู่เดิม ใช้อธิบายทำความเข้าใจระบอบทักษิณได้อย่างมีพลังอีกต่อไป ขณะเดียวกันก็ยังไม่มีกรอบการวิเคราะห์ใหม่ที่สามารถนำมาใช้ทำความเข้าใจระบอบทักษิณได้อย่างน่าพอใจ เวทีถกเถียงดังกล่าวจึงเกิดขึ้น โดยแบ่งออกเป็น 4 หัวข้อหลักคือ 1.เส้นทางประชาธิปไตย และการปรับตัวของรัฐไทยในระบอบทักษิณ 2.ทุนนิยมไทยบนแนวทางทักษิโณมิกส์ และผลต่อนโยบายการพัฒนา 3.การเมืองทางเลือกในยุคทักษิณ และข้อจำกัดของขบวนการประชาชน และ 4.การดำรงอยู่ และอนาคตของระบอบทักษิณ: โจทย์ท้าท้ายสังคมไทย 00ประชานิยมสู่นิยมทักษิณ/แม้วทริกซ์ การถกเถียงเรียงตามลำดับตามหัวข้อที่กำหนด แต่เนื่องจากแต่ละหัวข้อเนื้อหามีความสัมพันธ์กัน ประเด็นต่างๆ จึงเกี่ยวพันกันอยู่ตลอดเวลา ทั้งนี้ การเปิดเวทีวิพากษ์ในแต่ละข้อนั้น เริ่มให้มีผู้นำเสนอเปิดประเด็นก่อน จากนั้นจึงให้ผู้เข้าร่วมแสดงความคิดเห็น ในหัวข้อแรก ผู้นำเสนอประเด็นได้พยายามฉายภาพและชี้ให้เห็นผลกระทบที่เกิดขึ้นภายหลังจากรัฐบาล พ.ต.ท.ทักษิณขึ้นครองอำนาจว่า พยายามใช้นโยบายประชานิยมต่างๆ เพื่อสร้างคะแนนนิยมและสร้างความหวังต่างๆ แก่ประชาชน ปรากฏการณ์ดังกล่าวมิใช่แค่การสร้างภาพต่อสังคมเท่านั้น แต่ยังเข้าครอบงำและครองชีวิตจิตใจของประชาชนด้วย สร้างโลกแห่งความฝันที่อาจเรียกได้ว่า "แม้วทริกซ์" ขณะเดียวกันสามารถใช้กลยุทธ์ต่างๆ ทำให้สาธารณะเสื่อมศรัทธาต่อผู้ที่ พ.ต.ท.ทักษิณคิดว่าศัตรูหรือผู้ที่มีความคิดแตกต่างจนอ่อนกำลังลง จุดเด่นของนโยบายของรัฐบาลทักษิณที่สามารถสร้างประชาชนนิยมในตัว พ.ต.ท.ทักษิณอย่างสูงคือ การทำให้คนรู้สึกว่าเท่ากันภายใต้นโยบายของรัฐบาล ไม่มีชนชั้น แต่มีกลุ่มหรือชนชั้นเดียวกันไทยรักไทย เช่น นโยบายเอื้ออาทรต่างๆ การเข้าถึงทรัพยากรด้วยการลงทะเบียน เพื่อแก้ไขปัญหาความยากจน (แต่ไม่ได้แก้ไขปัญหาความยากจน อันเกิดจากโครงสร้างสังคม),การเข้าแทรกแซงทุกๆ อย่าง และสามารถเอื้อประโยชน์ให้แก่กลุ่มธุรกิจต่างๆ อย่างไรก็ตาม นโยบายต่างๆ เหล่านี้ยังมีความสับสนและขัดแย้งกันเอง เช่น นโยบายบางอย่างดูเหมือนก้าวหน้า เช่น การบริหารงานแบบบูรณาการหรือซีอีโอ แต่ขณะเดียวกันกลับผลักดันร่าง พ.ร.บ.ปกครองท้องที่ให้กำนัน-ผู้ใหญ่บ้านดำรงตำแหน่งถึงอายุ 60 ปี เป็นนโยบายที่ล้าหลัง, การตัดสินนโยบายสำคัญๆ ที่มีผลกระทบต่อประเทศ พยายามหลีกเลี่ยงการตรวจสอบจากรัฐสภา แต่ใช้มติคณะรัฐมนตรีเป็นเครื่องมือดังกรณีส่งทหารไทยไปอิรัก ผู้เสนอประเด็นมองว่า การรวมของกลุ่มทุนต่างๆ ทั้งโทรคมนาคม ทุนธุรกิจบันเทิงและทุนอุตสาหกรรมซึ่งการมีเสียงข้างมากอย่างเบ็ดเสร็จอาจทำให้ถูกมองว่าเป็นเผด็จการ แต่ข้อกล่าวหาดังกล่าวก็ไม่ชัดเจนและมีความซับซ้อนกว่าเผด็จการในอดีต ซึ่งทำให้ไม่สามารถต่อกรได้อย่างตรงไปตรงมาเหมือนในอดีต และประชาชนทั่วไปก็มิได้รู้สึกตัว 00เทกโอเวอร์ประเทศไทย-คุมเบ็ดเสร็จ ในเวทีการสัมมนามองว่า การขยายตัวและเติบโตอย่างแข็งแกร่งของรัฐบาล พ.ต.ท.ทักษิณ เป็นรัฐบาลนายทุน(อุปถัมภ์)มากว่ารัฐบาลทุนนิยมเสรีและยังทำลายสถาบันต่างๆ ที่มีอยู่เดิมในสังคมไทยแต่ขวางแนวทางของตัวเอง รวมถึงสถาบันทุนนิยมด้วย ภาพที่นักวิชาการอาวุโสรายหนึ่งพยายามฉายภาพให้เห็นความเปลี่ยนแปลงของกลุ่มทุนคือ ในอดีตกลุมทุนที่มีอำนาจอิทธิพลมากคือ กลุ่มทุนธนาคาร ถ้านักการเมืองโดยเฉพาะกลุ่มนายทหาร ที่ต้องการใช้ธนาคาร เป็นฐานทางเศรษฐกิจการเมือง จะเข้ายึดกุมแต่ละธนาคารโดยตรง แต่หลังจากวิกฤตเศรษฐกิจในปี 2540 พ.ต.ท.ทักษิณเข้ายึดอำนาจรัฐ ก็สามารถยึดกุมธนาคารได้เพราะธนาคารหลายแห่งตกเป็นของรัฐภายหลังเกิดวิกฤต ทำให้รัฐบาล พ.ต.ท.ทักษิณสามารถใช้ธนาคารเป็นเครื่องมือสนองนโยบายได้ "ดีล เมกเกอร์(เป็นศัพท์ที่ใช้ในทางธุรกิจในการเจรจาการค้า)ที่ใหญ่ที่สุดของ พ.ต.ท.ทักษิณคือการเทกโอเวอร์ประเทศไทย หลังจากนี้กก็จะดีลไปเรื่อยๆ ซึ่งถูกมองว่าทำเพื่อประโยชน์ครอบครัวและพวกพรรคที่ต้องเลี้ยงดูอุปถัมภ์ การตั้งเป้าว่าจะอยู่นาน 20 ปี ผลประโยชน์จะเพิ่มขึ้น 20 เท่าหรือไม่" ผู้เข้าร่วมสัมมนารายหนึ่งตั้งข้อสังเกต การดำรงอยู่ของรัฐบาลทักษิณ ทำให้ต้องใช้วิธีการต่างๆ มากมาย จากข้อสรุปที่รวบรวมได้จากเวที เช่น 1.การควบคุมสื่อมวลชนด้วยวิธีการต่างๆ ได้สำเร็จ นอกจากนั้น พ.ต.ท.ทักษิณยังเป็นผู้กำหนดญัตติสาธารณะให้สื่อมวลชนวิ่งไล่ตาม ทำให้หมดสภาพ "หมาเฝ้าบ้าน" 2.ใช้ระบบพ่อปกครองลูกประชาชนต้องเข้าแถวรอรับความช่วยเหลือจากรัฐบาล ตัดระบบความสัมพันธ์ทางอำนาจระหว่างประชาชนกับกลุ่มต่างๆ และสร้างระบบความสัมพันธ์ระหว่างประชาชนกับนายกฯโดยตรง เห็นได้จากคนทั่วไปเข้าใจว่า เงินจากกองทุนหมู่บ้าน เป็นการกู้เงินจาก พ.ต.ท.ทักษิณไม่ใช่คณะกรรมการกองทุน 3.สร้างความหวังให้แก่ประชาชนไม่มีที่สิ้นสุดด้วยโครงการต่างๆ จนประชาชนเสพติดนโยบาย ซึ่งพรรคการเมืองจะต้องปฏิบัติตามในอนาคต 4.พ.ต.ท.ทักษิณจะแสดงบทบาทที่เหนือกลุ่มข้าราชการตลอด รู้ทุกเรื่องที่จะนำเสนอ จนข้าราชการรู้สึกว่า พ.ต.ท.ทักษิณมีการข่าวที่ดีมาก ทำให้ข้าราชการกลัว สภาพการณ์ดังกล่าวทำให้สังคมโดยเฉพาะข้าราชการจะจับตาดูว่า "ทักษิณ" จะพูดอะไร จะทำอะไร จากนั้นจะปฏิบัติตามโดยอ้างว่าเป็นนโยบายของนายกฯโดยไม่มีการพูดถึงรัฐมนตรีต้นสังกัดด้วยซ้ำ อย่างไรก็ตาม มีนักวิชการมองว่าทีมงานของ พ.ต.ท.ทักษิณ ไม่ได้มีการวางแผนเป็นระบบเพื่อจะครองอำนาจอย่างยาวนานเท่าใดนัก ดูได้จากเมื่อ พ.ต.ท.ทักษิณก้าวลงจากอำนาจหลังเป็นนายกฯนาน 8 ปี ตัวแทนที่จะสืบทอดอำนาจต่อคือใคร การก่อกำเนิดของพรรคไทยรักไทย แม้สามารถรวมกลุ่มทุนขนาดใหญ่เข้ามารวมตัวกัน โดยมีกลุ่มทุนโทรคมนาคมเป็นแกนกลาง แต่ภายในกลุ่มทุนเหล่านี้ในระยะยาวหรือมีสัญญาณบางประการว่า มีความขัดแย้งในทางผลประโยชน์จนอาจเกิดปัญหาขึ้นได้ นอกจากนั้น พ.ต.ท.ทักษิณก็ยังไม่มั่นใจว่าพรรคไทยรักไทยจะเป็นฐานอำนาจที่แข็งแกร่งยั่งยืนหรือไม่ จึงพยายามสร้างปรับรื้อสถาบันต่างๆ ให้มาเป็นฐานรองรับอำนาจด้วย เช่น สถาบันทหาร มีการจัดระบบการโยกย้ายซึ่งจากการสำรวจในเบื้องต้น พบว่ามีการโยกย้ายเพื่อนร่วมรุ่นที่กำลังเติบโตถึง 35 คน เข้าดำรงตำแหน่งถึง 35 คนเพื่อจะได้คุมกำลังสำคัญต่อไป เช่นเดียวกับสำนักงานตำรวจแห่งชาติที่ผู้บัญชาการหนี้ไม่พ้นคนสนิทและเครือญาติ 00นโยบายกับผลกระทบ3แนวทาง ในหัวข้อ "ทุนนิยมไทยบนแนวทางทักษิโนมิกส์ และผลต่อนโยบายการพัฒนา" ผู้เสนอประเด็น นอกจากพูดถึงผลของนโยบายการพัฒนา  ที่ส่งผลต่อหนี้ภาคครัวเรือนที่เพิ่มขึ้น ซึ่งข้อมูลจากทุกหน่วยงานตรงกันหมดแล้ว ผู้เสนอมองว่านโยบายของรัฐบาลมีผลหรือมีเป้าหมาย 3 ส่วนหลักๆ 1.นโยบายที่มีผลต่อคะแนนเสียงในการเลือกตั้งในประเทศและความเป็นผู้นำต่างประเทศ เช่น นโยบายเอื้ออาทรต่างๆ( จดทะเบียนคนจน,บ้านเอื้ออาทร) ที่มีผลต่อคะแนนเสียงในประเทศ ขณะที่นโยบายต่างประเทศ เช่น พันธบัตรเอเชีย นโยบายต่อประเทศเพื่อนบ้านจะมีผลต่อความเป็นผู้นำในภูมิภาค 2.ผลต่อคะแนนเสียงและความมั่งคั่งที่มีผลต่อความเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจหรือจีดีพี เช่น กองทุนหมู่บ้าน หนึ่งตำบลหนึ่งผลิตภัณฑ์ การเปิดเสรีการค้ากับประเทศต่างๆ 3.ผลต่อความเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจ เช่น การแปรูปรัฐวิสาหกิจ อย่างไรก็ตาม นโยบายเหล่านี้อาจมีวาระซ่อนเร้นในเรื่อง "คอร์รัปชั่นเชิงนโยบาย" มีการหยิบยกวาทะของ พ.ต.ท.ทักษิณที่ให้สัมภาษณ์ไว้ในช่วงปีใหม่ในทำนองว่า ถ้าเศรษฐกิจเจริญเติบโตทุกคนได้หมด ผมก็ได้ บริษัทก็ได้ แม่ค้าขายปลาก็ได้ แต่ทกุคนก็ได้ตามส่วนของตัวเอง ซึ่งประเด็นคือ ฝนที่ตกนั้นตกทั่วฟ้าหรือไม่ ที่ไหนตกมากที่ไหนตกน้อย ผู้เสนอยังหยิบยกตัวเลขมูลค่าราคาหุ้นในตลาดหลักทรัพย์ของกลุ่มชินคอร์ป 5 บริษัทจนถึงวันที่ 8 มกราคม 2547 ว่า มีมูลค่าสูงถึง 452,000 ล้านบาท(จากมูลค่าตลาดรวม 4.8 ล้านล้านบาทหรือประมาณ 10%) ขณะที่มีข้อมูลวงในระบุว่าตระกูลชินวัตรมีทรัพย์สินที่มีมูลค่าสูงถึง 1 ล้านล้านบาท นอกจากนั้นการดำเนินนโยบายภายใต้รัฐบาล พ.ต.ท.ทักษิณ เกิดผลประโยชน์ทับซ้อน(conflict of interrest) หลายประการ โดยเฉพาะที่คณะกรรมการส่งเสริมการลงทุน(บีโอไอ.) ยกเว้นภาษีเงินได้การลงทุนดาวเทียมไอพีสตาร์ของบริษัท ชิน แซทเทลไลท์ ในเครือชินคอร์ปนาน 8 ปี เป็นเงินถึง 16,459 ล้านบาทนาน ทั้งๆ ที่ไม่มีเหตุผลสมควรหลายประการ 00ทุ่ม2ล้านล้านดันจีดีพีโตไม่หยุด นอกจากนโยบายเศรษฐกิจของรัฐบาลได้สร้างความเติบโตให้กลุ่มทุนของตระกูลชินวัตรอย่างรวดเร็วแล้ว นักวิชาการที่ศึกษาการพัฒนาของชาวบ้านมองว่า นโยบายของรัฐบาลที่อ้างว่าช่วยเหลือรากหญ้า เช่น แปลงสินทรัพย์เป็นทุน เป็นการทำลายทรัพยากรของชาวบ้าน ทำให้หนี้ของประชาชนสูงขึ้น และที่ดินหลุดมือและยังทำให้ภาคประชาชนและชุมชนอ่อนแอลงและหมดทางเลือกมายิ่งขึ้น จากคุณ : Orpheus - [ 18 ม.ค. 51 12:40:53 A:207.216.163.190 X: ]

ความคิดเห็นที่ 7 นักเศรษฐศาสตร์รายหนึ่งบอกว่า ทุนนิยมที่รัฐบาลทักษิณสร้างขึ้นอยู่ได้ด้วยความหวัง ด้วยการสร้างความเจริญเติบโตเศรษฐกิจให้สูงขึ้นเรื่อยๆ จึงต้องหามาตรการต่างๆ ที่จะทำให้จีดีพีบรรลุเป้าหมายดังกล่าวโดยการใช้มาตรการกึ่งการคลัง เช่น เงินนอกงบประมาณ การใช้เงินกู้จากธนาคารรัฐ การจัดตั้งกองทุนต่างๆ รวมถึงการผลักดันโครงการขนาดยักษ์ต่างๆ จากข้อมูลของบุคคลที่ดูแลทางด้านเศรษฐกิจของรัฐบาลระบุว่า การลงทุนโครงการขนาดใหญ่ต่างๆในช่วงไม่กี่ปีนี้จะสูงถึง 2 ล้านล้านบาท อย่างไรก็ตาม นักวิชาการรายหนึ่งมองว่า รัฐบาลจะใช้วิธีการลดภาษีนิติบุคคลเป็นตัวกระตุ้นเศรษฐกิจ อย่างน้อยที่สุดก็เท่ากับสิงคโปร์เพราะเป็นการกระตุ้นเศรษฐกิจที่เร็วที่สุด แน่นอนบริษัทในเครือชินคอร์ปต้องได้ประโยชน์สูงสุดเพราะมีกำไรมากที่สุดในระบบ ผู้เข้าร่วมสัมมนารายหนึ่งตั้งข้อสังเกตว่า รัฐบาลมีนโยบายพักชำระหนี้ 3 ปีในช่วงที่เข้ามาเป็นรัฐบาล แต่นโยบายลด แจกแถม ต่อๆ มากลับทำให้หนี้คนระดับล่างเพิ่มขึ้น หรือพอถึงการเลือกตั้งจะได้มีนโยบายในการพักชำระหนี้รอบใหม่ แม้จำนวนหนี้ของคนจนจะมีวงเงินไม่สูงมากนัก แต่มีผู้เป็นหนี้จำนวนมาก จึงเป็นปัญหาทางการเมือง นักวิชการที่ทำงานคลุกคลีกับชาวบ้านมานานนับสิบปีมองว่า นโยบายหนึ่งตำบลหนึ่งผลิตภัณฑ์ (โอท็อป) และส่งเสริมวิสาหกิจขนาดกลางขนาดย่อม ประสบความสำเร็จตามที่รัฐบาลคุยหรือไม่ เพราะจากตัวเลขผู้ผลิตสุราพื้นบ้าน ที่เคยมีสูงถึงเกือบ 1,000 ราย ปัจจุบันเหลือจริงประมาณ 10 ราย ขณะที่โอท็อปมี 200,000 ราย แต่ที่นำมาแสดงจริงประมาณ 1,000 รายเท่านั้น จึงควรที่จะหาข้อมูลและศึกษาเรื่องนี้อย่างจริงจัง 00ระบอบทักษิณ-อาณาจักรแห่งความกลัว ในหัวข้อที่สาม ผู้เข้าร่วมสัมมนาส่วนใหญ่เห็นว่า ขบวนการประชาชน หรือภาคประชาชน ที่เคยมีส่วนร่วม ทางการเมืองมาตลอด โดยเฉพาะการมีส่วนร่วม ทางด้านการศึกษา และสาธารณสุขที่ น.พ.ประเวศ วะสี เป็นผู้ผลักดัน รวมถึงการกระจายอำนาจสู่ท้องถิ่น ถูกทำให้จำกัดลงด้วยระบอบทักษิณ ภาพความเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจที่รัฐบบาล พ.ต.ท.ทักษิณ พยายามวาดหวังทำให้คนบางกลุ่มมั่งคั่งขึ้น ทำให้เกิดความเหลื่อมล้ำทางรายได้ และอาจทำให้การกระจายรายได้เลวลง วงสัมมนายังถกเถียงถึงกระบวนการเข้าไปมีส่วนร่วมทางการเมืองของประชาชนในรูปแบบต่างๆ ตั้งแต่การสร้างมวลชนอันไพศาล ในยุคดั่งเดิม การตั้งพรรคการเมืองของกลุ่มคนจน ซึ่งล้วนแต่เห็นข้อจำกัดที่เกิดขึ้นหรือไม่ได้รับการยอมด้วยเหตุผลต่างๆ ทำให้ยังไม่มีภาพชัดเจน ในหัวข้อสุดท้ายเรื่อง "การดำรงอยู่และอนาคตของระบอบทักษิณ..." ผู้เสนอเห็นการการปฏิรูปทางการเมือง ตามรัฐธรรมนูญฉบับปัจจุบัน ประกอบวิกฤตเศรษฐกิจที่ทำลายทุนเก่า เช่น ธนาคาร ได้ทำลายฐานทุนของนักเลือกตั้งพันธุ์เก่า เป็นการเปิดช่องให้ พ.ต.ท.ทักษิณเข้ามามีอำนาจโดยตรง สร้างระบบให้นายกรัฐมนตรีมีความเข้มแข็ง เปิดช่องให้มีการใช้ระบบอำนาจนิยม จนสามารถสร้างอำนาจรวมศูนย์ อำนาจรัฐบวกอำนาจทุน ประเด็นที่ต้องพิจารณาคือ แม้จะเปลี่ยนตัวผู้นำแล้ว ระบบที่ พ.ต.ท.ทักษิณสร้างขึ้นจะคงอยู่ต่อไปหรือไม่ รัฐบาลการใช้อำนาจอย่างเบ็ดเสร็จเด็ดขาด ทำให้คนเปรียบเทียบกับระบอบสฤษดิ์ (ที่ทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงขนาดใหญ่ ในทางเศรษบกิจและสังคม) ที่ไม่มีองค์กรตามรัฐธรรมนูญไปถ่วงดุลได้ ดังกรณีการฆ่าตัดตอน 2,500 ศพในสงครามปราบปรามยาเสพติด นักวิชาการอาวุโสรายหนึ่งเห็นว่า รัฐบาล พ.ต.ท.ทักษิณสามารถใช้เครื่องมือที่มีอยู่สร้างความกลัวมากกว่าทุกรัฐบาลที่ผ่านมา ซึ่งความกลัวที่ว่านี้ ไม่ได้หมายถึงความกลัวที่มีอันตรายต่อความปลอดภัยในชีวิตเท่านั้น แต่ทำให้ผู้ที่คัดค้าน ทักท้วงหรือวิจารณ์รัฐบาล รวมถึงสื่อมวลชนรู้สึกว่าจะต้องถูกเล่นงานหรืออาจถูกเล่น หรือสามารถใช้อำนาจเปลี่ยนสถานะของผู้ทักท้วงได้ บรรยากาศแห่งความกลัวเหล่านี้ถูกส่งเสริมให้เพิ่มมากขึ้นในกลุ่มผู้วิจารณ์หรือไม่เห็นด้วย เช่น หยุดวิจารณ์หรือหยุดพูด ทำอย่างไรเราจะต้องฝ่าบรรยากาศเหล่านี้ออกไปได้ ความคิดเห็นของนักวิชาการอาวุโสรายนี้ได้รับการขานรับอย่างเซ็งแซ่ว่า "อาณาจักรแห่งความกลัว"" ได้เกิดขึ้นแล้วและครอบคลุมไปทุกอณูของสังคม หลายคนพยายามเสนอภาพว่าจุดหมายปลายทาง พ.ต.ท.ทักษิณ ต้องการนำพาประเทศไปสู่จุดใด มีประเทศใดเป็นแบบอย่าง เช่น สิงคโปร์ มาเลเซีย ซึ่งมีระบอบการเมืองที่รวมศูนย์อำนาจอย่างมาก แต่หลายคนไม่เห็นด้วย อย่างไรก็ตาม มีคนเห็นว่า พ.ต.ท.ทักษิณมิได้มีเป้าหมายที่จะอยู่ในตำแหน่งนายกรัฐมนตรีจริงๆ เพียง 8 ปี แต่ที่ต้องประกาศเช่นนั้นเพื่อลดแรงกดดันทางการเมืองและลดแรงกระแทกจากสถาบันต่างๆ เท่านั้น แต่เมื่อถึงช่วงจังหวะเวลาที่เหมาะสมและสถานการณ์เอื้ออำนวย พ.ต.ท.ทักษิณอาจจะยึดกุมประเทศไทยต่อไปอย่างไม่มีกำหนดแน่นอน จากคุณ : Orpheus - [ 18 ม.ค. 51 12:41:21 A:207.216.163.190 X: ]

ความคิดเห็นที่ 8 “ประชานิยม” เชื้อชั่วที่ยังไม่ตาย    คงเป็นที่ชื่นชมและเชื่อมั่นของคนไทยส่วนใหญ่ สำหรับนายกรัฐมนตรีคนที่ 24 ของประเทศไทย  ท่านนายกฯ ที่ได้รับการยกย่องว่าเป็นทั้งคนเก่งและคนดี ได้ประกาศนโยบายเร่งด่วน 2 ประการ คือ แก้ไขปัญหาการเมืองและปัญหาความรุนแรงของจังหวัดชายแดนภาคใต้ ซึ่งท่านจะดำเนินการให้ประสบผลสำเร็จก่อนที่จะก้าวลงจากตำแหน่งนายกรัฐมนตรี   นอกจากนั้น ความก้าวหน้าของการตรวจสอบทุจริตและความไม่ชอบมาพากลของโครงการต่าง ๆ ในอดีต ซึ่งได้มีการแต่งตั้งคณะกรรมการหลายคณะให้มีอำนาจหน้าที่ตรวจสอบและยึดทรัพย์สินที่ได้มาโดยมิชอบ หรือการหลีกเลี่ยงภาษีของนักการเมืองในอดีตที่เป็นไปอย่างรวดเร็ว โดยเฉพาะเหล่า “มือปราบ” ที่ได้รับการยอมรับจากสังคม แสดงให้เห็นถึงความจริงจังที่จะกวาดล้างการทุจริตและประพฤติมิชอบให้หมดไปจากสังคมไทย และเชิดชูคุณธรรมและจริยธรรมให้เป็นสิ่งจำเป็นสำหรับผู้ที่รับอาสาจะเข้ามาเป็นผู้บริหารประเทศในอนาคต                อย่างไรก็ตาม แม้ว่าการดำเนินการดังกล่าวจะเป็นที่ถูกอกถูกใจของคนไทยจำนวนหนึ่งโดยเฉพาะคนกรุงที่ ‘รู้ทัน’ ความเลวร้ายของระบอบทักษิณ และเคยร่วมกันขับไล่คุณทักษิณให้ออกจากตำแหน่ง แต่ก็ยังคงปรากฎประชาชนคนไทยอีกส่วนหนึ่งที่ยังคงหลงใหลได้ปลื้มอยู่กับโครงการประชานิยมของอดีตรัฐบาลทักษิณ อาทิเช่น เงินกู้กองทุนหมู่บ้าน, นโยบายพักหนี้เกษตรกร, โครงการเอสเอ็มแอล, ธนาคารคนจน, โคล้านครอบครัว, ทุนการศึกษาหวยบนดิน ฯลฯ และเกรงว่าหากหมดยุคทักษิณแล้ว พวกตนจะไม่ได้รับ หรืออาจถูกทวงคืนเงินที่ได้รับไปแล้วจากโครงการเหล่านี้                จึงมีผู้นำท้องถิ่นบางคนที่เป็นสาวกของระบอบทักษิณ ทำการปลุกระดมชาวบ้านว่าจะมีการยุบเลิกโครงการประชานิยมเหล่านี้เพื่อปลุกกระแสต่อต้านการยึดอำนาจการปกครองแผ่นดิน เดือดร้อนถึงคณะปฏิรูปฯ ต้องออกประกาศยืนยันว่ายังไม่มีนโยบายยกเลิกโครงการประชานิยมที่รัฐบาลทักษิณนำมาใช้แต่อย่างใดในขณะนี้                เห็นได้ชัดเจนแล้วว่า บัดนี้โครงการประชานิยมซึ่งนักวิชาการจำนวนมากไม่เห็นด้วยและออกมาประกาศต่อต้านตั้งแต่ต้น เนื่องจากเห็นว่าเป็นเหมือนกับ ‘สิ่งเสพติดให้โทษ’ ซึ่งเมื่อใครได้ลิ้มลองแล้ว ก็เป็นการยากที่จะเลิกเสพได้โดยไม่มีผลกระทบข้างเคียง ดังจะเห็นได้จากชาวบ้านที่เคยได้รับ “ของฟรี” จากนโยบายประชานิยมไม่ยินยอมให้ยกเลิกโครงการดังกล่าวเหล่านี้            ขณะนี้มีคนไทยส่วนหนึ่งที่เริ่ม ‘อยากยา’ เพราะ “นโยบายเศรษฐกิจพอเพียงตามแนวพระราชดำริฯ และไม่มุ่งเน้นการเติบโตของจีดีพี” ของรัฐบาลชุดนี้จะทำให้พวกเขาต้อง ‘เลิกยา’ ในที่สุด                เป็น ‘ทางสองแพร่ง’ ที่ต้องตัดสินใจของรัฐบาล คือ ยอมให้ดำเนินนโยบายประชานิยมต่อเนื่องจากรัฐบาลที่แล้ว หรือยุติโครงการประชานิยมทั้งหมด                รัฐบาลจะยอมให้จ่ายเงินงบประมาณให้โครงการประชานิยมอีก ทั้ง ๆ ที่รู้ว่าประเทศชาติจะต้องประสบกับหายนะในท้ายที่สุด เช่นเดียวกับผู้ติดยาเสพติดให้โทษที่ไม่ยอมรับการบำบัดรักษา                หรือยกเลิกโครงการทั้งหมด ซึ่งแน่นอน..จะต้องถูกต่อต้านอย่างหนักจากประชาชนคนไทยกลุ่มหนึ่งโดยเฉพาะคนยากคนจนผู้ด้อยการศึกษา และไม่ช้าก็เร็ว ประชาชนเหล่านี้ก็คงจะออกมาเรียกร้องขออดีตรัฐบาลที่เคย “แจกเงิน” ให้พวกเขา กลับมาบริหารประเทศอีกครั้ง หรือหากมีพรรคการเมืองใดที่มีนโยบาย ‘ลดแลกแจกแถม’ ก็จะได้คะแนนเสียงเลือกตั้งให้เข้าบริหารประเทศ แม้ว่ารัฐบาลทักษิณได้พบจุดจบไปแล้ว แต่นโยบายประชานิยม เป็นเชื้อชั่วที่ยังคงไม่ตาย จากการศึกษาประเทศแถบละตินอเมริกา ซึ่งเคยประสบกับหายนะจากนโยบายประชานิยมมาก่อน พบว่าเมื่อมีรัฐบาลใดเริ่มต้นใช้นโยบายประชานิยมแล้ว จะไม่สามารถล้มเลิกได้ง่าย ๆ แม้จะมีการเปลี่ยนรัฐบาลใหม่เข้ามาบริหารประเทศก็ยังคงต้องดำเนินนโยบายประชานิยมอย่างต่อเนื่อง เพื่อให้ได้รับความนิยมและคะแนนเสียงจากผู้ลงคะแนนเสียงเลือกตั้ง                และกว่าที่ประชาชนในประเทศจะได้เรียนรู้ถึงความเลวร้ายของนโยบายประชานิยม ก็ต่อเมื่อประเทศต้องประสบกับวิกฤติเศรษฐกิจที่เกิดจากหนี้สินสาธารณะจำนวนมหาศาล เงินสำรองถูกใช้จนหมด ต้องลดค่าเงินทำให้เกิดเงินเฟ้อรุนแรง (Hyper Inflation) และดอกเบี้ยพุ่งสูงขึ้น อัตราการว่างงานเพิ่มขึ้นจากธุรกิจที่ต้องล้มละลาย ท้ายที่สุดต้องขายรัฐวิสาหกิจให้กับนักลงทุนต่างชาติในราคาถูก รวมทั้งการขอความช่วยเหลือจากไอเอ็มเอฟ ในขณะที่ต้นตอของวิกฤติสามารถลี้ภัยการเมืองไปต่างประเทศและเสพสุขกับเงินทองที่กอบโกยไป                เพื่อหลีกเลี่ยงวงจรอุบาทว์ที่อาจเกิดขึ้นกับประเทศไทยในอนาคต อีกหนึ่งภารกิจเร่งด่วนของรัฐบาลก็คือ การรณรงค์ให้ความรู้แก่ประชาชนให้ทราบถึงหายนภัยของนโยบายประชานิยมที่ริเริ่มโดยรัฐบาลชุดก่อนหน้า ผ่านการประชาสัมพันธ์โดยสื่อมวลชนทั้งวิทยุและโทรทัศน์ ที่สามารถเข้าถึงประชาชนได้ทุกกลุ่มทั่วประเทศ โดยจัดทำเป็นสารคดีอ้างอิงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นจริงในอดีตของประเทศอาร์เจนตินาหรือฟิลิปปินส์                และเพื่อให้เกิดความมั่นคงของประเทศในระยะยาว กระทรวงศึกษาธิการควรบรรจุเรื่องดังกล่าวในหลักสูตรการศึกษาของเยาวชนไทย เพื่อให้อนาคตของชาติทุกคนได้เรียนรู้ถึง “ภัยร้าย” ของนโยบายประชานิยม และจะไม่เลือกนักการเมืองที่มีนโยบายเหล่านี้มาบริหารบ้านเมืองในอนาคตเมื่อพวกเขาเติบโตขึ้น เพื่อให้การเลือกตั้งครั้งต่อ ๆ ไป พรรคการเมืองไม่ต้องแข่งขันกันด้วยนโยบายประชานิยม และเพื่อให้เชื้อชั่วของนโยบายประชานิยมตายจากแผ่นดินไทยพร้อมกับระบอบทักษิณ จากคุณ : Orpheus - [ 18 ม.ค. 51 12:54:09 A:207.216.163.190 X: ]

ความคิดเห็นที่ 9 เรื่องราวของ ปชป.สุนกกว่า ทรท. เยอะเลย 55555 จากคุณ : khonthai_I - [ 18 ม.ค. 51 13:02:20 A:210.198.87.233 X: ]

ความคิดเห็นที่ 10 ??? จากคุณ : ใบโหระพา - [ 18 ม.ค. 51 13:02:44 A:202.44.4.43 X: ]

ความคิดเห็นที่ 11 8 ....... อย่างไรก็ตาม มีคนเห็นว่า พ.ต.ท.ทักษิณมิได้มีเป้าหมายที่จะอยู่ในตำแหน่งนายกรัฐมนตรีจริงๆ เพียง 8 ปี แต่ที่ต้องประกาศเช่นนั้นเพื่อลดแรงกดดันทางการเมืองและลดแรงกระแทกจากสถาบันต่างๆ เท่านั้น แต่เมื่อถึงช่วงจังหวะเวลาที่เหมาะสมและสถานการณ์เอื้ออำนวย พ.ต.ท.ทักษิณอาจจะยึดกุมประเทศไทยต่อไปอย่างไม่มีกำหนดแน่นอน ชอบบรรทัดนี้จัง...................... เหมือนล้างสมองเลย................ มีคนเห็นว่า    คิดว่า    น่าจะ     เดาเอาว่า........................ ทักษิณ   น่าจะ   เลว   น่าจะชั่ว สังเกตดู   เดา   ปลุกปั่น    ทั้งนั้น............... ใครเชื่อสื่อพวกนี้   ก็  โง่   กินหญ้าแทนข้าวแล้ว แก้ไขเมื่อ 18 ม.ค. 51 13:05:53 จากคุณ : นิ้วจิ้ม - [ 18 ม.ค. 51 13:03:41 A:125.27.136.125 X: ]

ความคิดเห็นที่ 12 โอ้ดีมาก ขอ Save ไว้ก่อนหละ จากคุณ : รื่นฤดี...V2 - [ 18 ม.ค. 51 13:11:50 A:124.120.216.157 X: ]

ความคิดเห็นที่ 13 จรัล ดิษฐาอภิชัย- ในทัศนะของผมระบอบทักษิณไม่มี บทสัมภาษณ์ ผู้ช่วยศาสตราจารย์ จรัล ดิษฐาอภิชัย (๒) จ. ระบอบประชาธิปไตยสมัยปัจจุบัน ที่ดำรงอยู่มาตั้งแต่ ๒๐๐ ปีมานี้นะ มาถึงยุคปัจจุบันเหลือข้อดีอยู่เพียง ๒ ข้อเท่านั้น นอกนั้นเป็นข้ออ่อนด้อย, หนึ่งเป็นระบอบที่เคารพและค้ำประกันสิทธิเสรีภาพของประชาชน, ข้อสองคือเปลี่ยนรัฐบาลได้ง่ายและอย่างสันติ เพราะมีการเลือกตั้ง.. กระนั้นก็ตามข้อดีมีเพียงสองข้อก็ยังดี กว่าระบอบเผด็จการปัจจุบัน แต่ทว่าปัญญาชนคนชั้นกลางไทย เอาเข้าจริงๆแล้ว เขาไม่เชื่อระบอบประชาธิปไตย คือเขาไม่เชื่อว่าอำนาจอธิปไตยเป็นของปวงชน เขาคิดว่าคนไทยนี้โง่ เขาคิดว่าคนไทยยังคิดเหมือนกับก่อนปี ๒๔๗๕ พวกขุนนางคิดว่าประชาชนคนไทยโง่ ซื้อเสียงได้ เป็นพวกรากหญ้า เป็นพวกประชานิยม คือเขาเอาการวิจารณ์มาเป็นหลัก ต้องแยกแยะระหว่างการวิจารณ์กับความเชื่อ ทรรศนะต่อมวลชน ไม่ใช่ว่าเราไม่เห็นว่ามวลชนมีข้อบกพร่อง... ถาม. ถ้าพูดเช่นนั้นหมายความว่าระบอบทักษิณนี่ดีกว่า ? จ. ในสายตาผม ไม่มีระบอบทักษิณ ระบอบทักษิณไม่ได้ดำรงอยู่จริง มันเป็นเพียงวาทกรรม มันเป็นจินตนภาพที่ถูกสร้างขึ้น ถ้ามีระบอบทักษิณก็ไม่มีทางที่พันธมิตรประชาชนเพื่อประชาธิปไตยไปชุมนุมกันชนานใหญ่ ถ้ามีระบอบทักษิณ รัฐประหารจะเกิดได้ยากมาก รัฐประหาร ๑๙ กันยา คนของระบอบทักษิณถูกจับ ๒ คน ถูกเรียกตัวไป ๒ คน เป็น ๔ คน นี่หรือระบอบทักษิณ? คำว่าระบอบนี่มันใหญ่โตมาก มันมหึมา มันเป็นป้อมปราการ รัฐบาลหรือนายกทักษิณ ที่ถูกเรียกว่าเป็นระบอบ:-)นั้น เขายังไม่ประกาศกฎอัยการศึกเลย (แต่)รัฐบาล คมช.ประกาศกฎอัยการศึกแล้วยังไม่ยอมเลิกเลย ตกลงใครกันแน่เป็น:-)? ในทัศนะของผมไม่มีระบอบทักษิณ รัฐบาลทักษิณเป็นรัฐบาลรวบอำนาจแน่นอน แต่ไม่มีระบอบทักษิณ เป็นเพียงจินตภาพที่เริ่มจากวาทกรรมของนักวิชาการคนหนึ่ง มีการผลิตซ้ำบ่อยครั้ง คนไทยในช่วง ๑ ปีที่ผ่านมานี่ ปีกว่าแล้ว ความสามารถในการวิเคราะห์และความจริงเชิงประจักษ์ ถูกทำลายด้วยนักคิด นักเขียน ด้วยราษฎรอาวุโส พวกนี้พูดอะไรพูดไปในทางเดียวกันหมดทั่วประเทศ เรื่องไม่เป็นเรื่องก็เอามาเป็นเรื่อง บิดเบือนใส่ร้าย ป้ายสี คนไม่ได้วิเคราะห์ พูดเป็นเสียงเดียวกันทั้งประเทศ พูดแบบง่ายๆ เช่น คาร์บอมบ์ก็บิดเบือนเป็นคาร์บ๊องส์ใช่ไหม พูดว่าทักษิณมีความบกพร่อง มีความเลว แต่ที่ผ่านมา มีการขยายความจนเกินไป หมายความว่าอะไรก็ตามคือความเลวร้ายต่างๆของทักษิณนั้นจริงหรือไม่จริงไม่รู้ แต่ว่าทุกคนพร้อมที่จะนำมาขยาย ทุกคนพร้อมที่จะนำมาโฆษณาเผยแพร่ นี่มันจึงทำให้การใช้สติปัญญาจบลงด้วยตรรกะแบบง่ายๆ และหยาบกระด้าง... จากคุณ : โกวตั๊บ  - [ 12 ก.พ. 50 22:05:20 A:58.136.70.217 X: ] ขออนุญาตนำมาลงไว้ที่นี้ จากคุณ : ใบโหระพา - [ 18 ม.ค. 51 13:13:21 A:202.44.4.43 X: ]

ความคิดเห็นที่ 14 บทสรุปง่ายๆ.....ว่า...ใครก็ได้ที่มาเป็นผู้บริหารประเทศแล้ว "ประชาชนส่วนใหญ่นิยมชมชอบ"......ได้ประโยชน์มากกว่ากัน พรรคใดทำได้.....ประชาชนเค้าก็เลือกตั้งเข้าไป...ทำงานให้นานขึ้น พรรคใดดีแต่พูด....กู้ๆๆๆๆ.....มีแต่ข่าวว่า..จะกู้ๆๆๆๆ..อย่างเดียว ประชาชนก็แย่ลงๆๆๆๆๆ......ยาบ้าก็มากขึ้นๆๆๆๆ....ชาวบ้านเค้าก็รู้ ไม่ต้องมาสาธยายให้เปลืองเนื้อที่.....ชาวบ้าน..เค้าไม่ได้กินแกลบ.... ใครทำอะไรดีต่อเค้า....เค้ารู้ด้วยตัวเอง....การเลือกตั้ง..เป็นตัวชี้บอก นี่อะไร....ขนาดพยายามกีดกัน...ใส่ร้าย....ฯลฯ..สารพัด....ก็ยังแพ้ อ้ายขี้แพ้....เฮ้ววววว..!!!!!!...น่าไม่อาย....ทำไปทำมาก็สรุปได้ว่า..."ดูถูกประชาชน" นั่นแหละว้าาาาา.......ค.........ย....เอ้ย.....5555555555555555555555 แต่ยังไง..ก็ขอชื่นชม จขกท. ที่นำข้อมูลเหล่านี้มาเตือนความทรงจำด้วยนะครับ แก้ไขเมื่อ 18 ม.ค. 51 14:30:26 จากคุณ : NoomMan - [ 18 ม.ค. 51 13:57:37 A:10.12.1.215 X:202.28.180.202 ]

ความคิดเห็นที่ 15 โอ้ว์ไม่...ไม่เซฟไม่ได้แล้ว จากคุณ : ตำปู-พริก7เม็ด - [ 18 ม.ค. 51 14:23:06 A:58.9.27.245 X: ]

ความคิดเห็นที่ 16 มาคารวะท่าน"คนไฟบิน" ไปเอามาจากไหนเล่าเนี่ย เยอะมากๆ อ่านไม่ไหว จากคุณ : สารถี - [ 18 ม.ค. 51 15:14:03 A:203.113.35.7 X: ]

ความคิดเห็นที่ 17 ทำไมผลงาน ปชป. มันเยอะ จนทำให้ผมตาลายเลยอะครับ จากคุณ : หนุ่มฝั่งธนฯV2 - [ 18 ม.ค. 51 16:00:05 A:58.9.40.122 X: ]

ความคิดเห็นที่ 18 ไม่เคยได้ยินชวนพูดว่า ทำงานการเมือง ได้ยินแต่เล่นการเมือง จากคุณ : come together - [ 19 ม.ค. 51 07:14:12 A:58.64.120.30 X: ]