PANTIP.COM : P6251169 การประท้วงการเลือกตั้ง และการจัดตั้งรัฐบาล ในหลักสากล{แตกประเด็นจาก P6238559} [ต่างประเทศ]

ความคิดเห็นที่ 7

การที่ยังไม่ได้ตอบคุณปอมในส่วนที่คุณถามมาเรื่อง “การเมืองไทย” ไม่ได้หมายความว่าเลี่ยงที่จะตอบคุณแต่มีความจำเป็นที่ทำให้ไม่สามารถนั่งอยู่หน้าจอคอมพิวเตอร์ได้ตลอดเวลาจึงได้ตอบคุณช้าหรือตอบคุณไปบางส่วน(เรื่องการเลือกตั้งอเมริกันเมื่อ 8 ปีที่แล้ว) แต่เห็นว่ากระทู้ในห้องต่างประเทศมันไม่ตกไปไหนเพราะข่าวต่างประเทศไม่ใช่ประเด็นร้อนแรงเหมือนข่าวการเมืองไทยที่มีคนสนใจมากกว่า จึงไม่ค่อยมีคนตั้งกระทู้และกระทู้ไม่ตกไปไวเลยไม่ได้รีบมาตอบคุณเท่านั้นเอง

ในกรณีของอเมริกาคุณบอกว่า

“กรณีอเมริกา คุณเอื้องอัยราวัณยอมรับผลการตัดสินจากกรรมการ (ศาล) แม้ว่าจะขัดความรู้สึกคนดูฝั่งเดโมแครท ที่นับคะแนนยังไง คะแนนก็ไม่ตรงกับรอบที่แล้วเสียที”

คำตอบของเอื้องคือ

เรื่องที่ฝ่ายเดโมแครตไม่เคยยอมรับความจริงว่าตนพ่ายแพ้แก่จอร์จ บุชเมื่อปี 2000 นั้นมันเหมือนเป็นโรคติดต่อค่ะ เพราะเมื่อปี 2004 ที่บุชชนะเคอร์รี่อย่างใสๆ คนที่เชียร์เคอร์รี่และเดโมแครต(บางส่วนนะคะไม่ใช่ทุกคน) ก็ยังตีโพยตีพายกล่าวหา จอร์จ บุชโกง เคอร์รี่อีกแต่เป็นข่าวไม่ดังมากนักเพราะว่าคนส่วนใหญ่ไม่เอาด้วย

แน่นอนว่าการเลือกตั้งเมื่อปี 2000 ฝ่ายอัล กอร์ต้องสนับสนุนการใช้ legal action อยู่แล้วเพราะรัฐฟลอริด้าคือ key state ที่จะเป็นตัวตัดสินว่าใครจะได้ 25 electoral votes เพื่อก้าวสู่ทำเนียบขาวแม้ฝ่ายบุชจะออกมาบอกให้ฝ่ายกอร์ยอมรับผลการนับคะแนนใหม่หลังจากที่ recount หรือนับคะแนนใหม่จบแล้วในทุก counties บุชก็ยังมีคะแนนนำหน้ากอร์อยู่ดีแม้จะไม่มากแต่หากไม่อ่อนคณิตศาสตร์จนเกินไปนักก็ต้องเข้าใจได้ไม่ยากว่าแม้ชนะเพียงแค่ 1 คะแนนเสียงก็ถือว่าเป็นฝ่ายชนะตรงนี้มันบ่งบอกอยู่แล้วว่าบุชเป็นผู้ชนะการเลือกตั้ง แต่ดูเหมือนว่าฝ่ายกอร์ที่ออกมาโวยวายต้องการที่จะให้มีการเลือกตั้งใหม่ให้ได้ แต่ทว่าก็ไร้ผลเพราะศาลตัดสินว่าไม่สามารถให้มีการเลือกตั้งใหม่ได้ เพราะหากจัดให้มีการเลือกตั้งใหม่ตามที่ฝ่ายกอร์เรียกร้องก็จะกลายเป็นการสร้างบรรทัดฐานใหม่ให้กับการเมืองอเมริกันว่า หากในวันข้างหน้ามีคนออกมาไม่ยอมรับความพ่ายแพ้ก็จัดให้มีการเลือกตั้งใหม่ไปเรื่อย ซึ่งทางทางฝ่ายบุชเองเขาก็คัดค้านและให้เหตุผลที่ฟังได้และมีน้ำหนักว่า ในรัฐเสรีประชาธิปไตอย่างอเมริกากระบวนการประชาธิปไตยกำหนดไว้ชัดเจนว่า วันที่ประชาชนจะออกไปตัดสินว่าใครจะเป็นผู้นำคนต่อไปของอเมริกาคือ “วันเลือกตั้งที่ถูกระบุไว้ตรงกับวันอังคารแรกถัดจากวันจันทร์แรกในเดือนพฤศจิกายนของทุกๆ 4 ปี” กฏหมายไม่ได้สั่งให้มีการจัดการเลือกตั้งดำเนินต่อไปเรื่อยๆจนกว่า บุคคลหรือคณะบุคคลใดจะพึงพอใจกับผลการเลือกตั้งที่ออกมาว่ามันถูกใจตัวเอง ( หาก คมช.และพันธมิตรของคมช.ได้ฟังไม่รู้ว่าจะนึกคำว่า รู้แพ้ รู้ชนะ รู้อภัยออกหรือไม่ ... คิก คิก)

เมื่อเรื่องดำเนินมาถึงศาลสูงสุดของสหรัฐอเมริกาศาลสูงไม่ได้ตัดสินชี้ขาดว่าผู้สมัครชิงตำแหน่งประธานาธิบดี คนใดสมควรจะได้รับเลือกเป็นประธานาธิบดีคนที่ 43 ของสหรัฐอเมริกาหรือ ศาลสูงนี้จะเป็นตัวชี้ชะตาว่าใครจะได้เป็นประธานาธิบดีคนต่อไปของสหรัฐเหมือนอย่างที่ฝ่ายสนับสนุนกอร์ ชอบพูดกันว่า supreme court ยกตำแหน่งประธานาธิบดีให้บุช แต่ศาลสูงเพียงแต่ทำหน้าที่เป็นผู้ชี้ขาดว่าควรระงับระบบการนับคะแนนใหม่ที่ถูกจัดตั้งขึ้นโดยศาลสูงสุดแห่งรัฐฟลอริด้า และระงับการรวมคะแนนที่นับด้วยมือ ด้วยเหตุผลที่ว่าศาลสูงสุดแห่งรัฐฟลอริด้าละเลยไม่พิจราณาถึง florida law และคำตัดสินชี้ขาดหลายๆคดีของศาลชั้นต้นได้ใช้อำนาจหน้าที่ของศาลในความพยายามทีจะคงความขัดแย้งในผลการเลือกตั้งให้ดำเนินต่อไปเพื่อทำให้การนับคะแนนใหม่ที่ส่งผลให้อัลเบิร์ต กอร์มีคะแนนนำ

ศาลสูงได้ยืนยันผลการเลือกตั้งที่รับรองโดย Katherine Harris ปลัดจังหวัด(Secretary of State) ที่ออกมาประกาศก่อนหน้านี้แล้วว่า ตามกฏหมายของรัฐฟลอริดา ต้องรับรองผลการเลือกตั้งภายใน 7 วัน หากเคาน์ตี้ใดส่งผลช้ากว่านั้นก็จะไม่มีการนับรวม คะแนนเสียงผู้เลือกตั้ง (Electoral College) ในรัฐฟลอริดาทั้ง 25 เสียงจึงตกเป็นของบุชทั้งหมดและในท้ายที่สุดเมื่อรวมคะแนนเสียงของคณะผู้เลือกตั้งแล้ว (ELECTORAL VOTE) บุชชนะกอร์ด้วยคะแนน 271 ต่อ 266 เสียง

จริงอยู่ถึงแม้ว่ากอร์จะชนะบุชด้วยคะแนนเสียงของผู้มีสิทธิออกเสียง (popular vote) 48.38% ต่อ 47.87% แต่เนื่องด้วยระบบเลือกตั้งอเมริกัน ผู้สมัครชิงตำแหน่งประธานาธิบดีจะต้องได้รับคะแนนเสียง จากคณะผู้เลือกตั้งไม่ต่ำกว่า 270 เสียงจากจำนวนคณะผู้เลือกตั้งทั้งหมด 538 คน ผู้ว่าการรัฐเท็กซัส จอร์จ บุชจึงได้ตำแหน่งประธานาธิบดีคนที่ 43 ไปครองในท้ายที่สุดโดยถูกต้องและชอบธรรมและ ผลการนับคะแนนที่บุชชนะกอร์ไปได้เพียง 537 เสียงก็ถูกบันทึกไว้อย่างเป็นทางการว่านี่คะแนนที่ถูกต้อง นี่คือ ระบบการเลือกตั้งประธานาธิบดีอันเป็นมรดกตกทอดทางรัฐธรรมนูญนับตั้งแต่คริสต์ศตวรรษที่ 18 เป็นต้นมา

ด้วยเหตุนี้การที่คุณปอม ปอม กังวลใจแทนชาวเดโมแครตว่า ผลการตัดสินของ “ศาลสูงสุดของสหรัฐ”(ไม่ใช่กรรมการชุดเฉพาะกิจที่ตั้งขึ้นมาแบบบ้านเราค่ะ คุณปอมอย่าสับสน เพราะผู้พิพากษาทั้ง 9 คนมาจากการแต่งตั้งของประธานาธิบดีไม่ได้มาจากคณะรัฐประหารหรือรัฐบาลที่แต่งตั้งโดยคณะรัฐประหาร) นั้นขัดความรู้สึกคนดูฝั่งเดโมแครท แล้วล่ะก็ อันนี้ก็เข้าใจค่ะเพราะคะแนนมันชนะกันแบบเฉียดฉิว คนเดโมแครตเลยทำใจยาก แต่การกล่าวหาว่าบุชปล้นชัยชนะจากกอร์แบบย้ำคิดย้ำ้ทำรือกล่าวว่าศาลสูงสุดหยิบยื่นตำแหน่งปรธานาธิบดีให้บุชเพราะ องค์คณะของศาลฎีกามีผู้พิพากษาศาลสูงสุดที่เป็นอนุรักษ์นิยมเยอะ นอกจากจะ

1.ไม่ก่อให้เกิดประโยชน์
2.ยังแสดงให้เห็นว่าเป็นคนที่ไม่ยอมรับระบบยุติธรรมหรือกระบวนการทางศาลของสหรัฐ
3.ไม่ยอมรับความพ่ายแพ้

แล้ว การ “เคียดแค้น” บุชไม่ได้ก่อให้เกิดผลดีกับฝ่ายสนับสนุนกอร์ เพราะบุชก็เป็นเพียงประธานาธิบดีที่มาตามระบบที่รัฐธรรมนูญกำหนดไว้เท่านั้น สิ่งที่ฝ่ายสนับสนุนกอร์ควรนำไปพิจารณาก็คือ

ประการแรก…ในการแต่งตั้งผู้พิพากษาศาลฎีกาซึ่งมีทั้งหมด 9 คนนั้น ประธานาธิบดีเป็นผู้เสนอแต่งตั้งด้วยคำแนะนำและยินยอมของวุฒิสภาและวุฒิสภาที่เป็นผู้ให้การรับรองประกอบไปด้วยวุฒิสมาชิกจากพรรคเดโมแครตและรีพับลิกันดังนั้นผู้พิพากษาศาลฎีกาทั้ง 9 คนนั้นถูกแต่งตั้งเข้ามาอย่างถูกต้องตามกฏหมายภายใต้กฎหมายรัฐธรรมนูญของสหรัฐอเมริกาและต้องไม่ลืมด้วยค่ะว่าผู้พิพากษาทีถูกแต่งตั้งนั้นก็ได้รับการกลั่นกรองจากรัฐสภาด้วย

ประการที่สอง...ตุลาการศาลรัฐธรรมนูญ(รัฐธรรมนูญของสหรัฐอเมริกาแม้มิได้บัญญัติให้มีศาลรัฐธรรมนูญแต่ก็ได้บัญญัติให้มีศาลยุติธรรมสูงสุดหรือศาลสูงสุดของประเทศซึ่งทำหน้าที่เป็นศาลรัฐธรรมนูญด้วย ) ทั้ง 9 ท่านนั้นมีอำนาจหน้าที่เต็มในการทำหน้าที่ตัดสินคดีความหรืออำนาจในการพิจารณาวินิจฉัยปัญหาข้อพิพาท เพราะประเทศสหรัฐอเมริกามีการแบ่งแยกอำนาจออกเป็น 3 ฝ่าย คือ อำนาจนิติบัญญัติ (Legislature) ซึ่งเป็นของรัฐสภา อำนาจบริหาร ซึ่งเป็นของประธานาธิบดี (Presidency) และอำนาจตุลาการ (Judiciary) ซึ่งเป็นของศาลสูงสุด จะถูกแยกออกจากกันอย่างเด็ดขาดแน่ชัดภายใต้บทบัญญัติแห่งรัฐธรรมนูญ แต่ละฝ่ายได้รับเลือกในลักษณะที่แตกต่างกัน และอำนาจที่มอบให้ฝ่ายหนึ่ง ถูกกำหนดอย่างระมัดระวังให้ถ่วงดุลอำนาจของอีกสองฝ่าย แต่ละฝ่ายจะมีวิธีที่คอยคานรั้งฝ่าย อื่นๆ มิให้มีอำนาจเกินขอบเขต หรือ มิให้อำนาจใดอำนาจหนึ่งมีอำนาจมากจนครอบงำอำนาจอื่นๆ ได้ที่เรียกว่า ระบบการตรวจสอบและถ่วงดุล (Check and Balance)

หากกลุ่มนิยมเดโมแครตยังกังขาในผลการเลือกตั้งปี 2000 และเห็นว่าผู้พิพากษาตัดสินโดยไม่ยึดหลักในความยุติธรรมแล้วล่ะก็ เอื้องมีคำแนะนำว่า สิ่งที่ฝ่ายสนับสนุนกอร์ควรจะดำเนินการอย่างเร่งด่วนและรอไม่ได้เลยหากเห็นว่าระบบแบบนี้ไม่ดีพอคือ

ประการแรก…ฝ่ายสนับสนุนเดโมแครตควรจะเสนอนโยบายยกเลิกระบบที่ฝ่ายบริหาร คือ ประธานาธิบดีมีอำนาจแต่งตั้ง ตุลาการศาลสูงสุดของประเทศจำนวน 9 คน และต้องนำวิธีการเลือกตั้งมาใช้แทนแต่อันนี้ต้องไปแก้ที่บทบัญญัติแห่งรัฐธรรมนูญ(อนุมาตรา 2)ของสหรัฐอเมริกาเอาเองนะคะ

ประการที่สอง…ออกกฏหมายห้ามไม่ให้ผู้พิพากษาที่มีประวัติยุ่งเกี่ยวกับการเมืองมาก่อนหรืออิงอุดมการณ์ทางการเมืองฝ่ายหนึ่งฝ่ายใด ดำรงตำแหน่งผู้พิพากษาศาลสูงสุด (แต่หากพิจรณาตามโลกแห่งความเป็นจริงไม่อยู่ในโลกพระอาริย์แล้วไม่มีเรื่องไหนในชีวิตของคนที่การเมืองไม่เข้าไปเกี่ยวข้อง คงมีพระอรหันต์เท่านั้นที่จะปลอดจากอิทธิพลทางการเมือง)

เดโมแครตหรือกลุ่มผู้สนับสนุนกอร์ต้องแก้ระบบทั้งสองข้างต้นนั้นให้ได้ก่อนค่ะก่อนที่จะมากล่าวหาว่าบุชปล้นชัยชนะจากกอร์เพราะบุชได้รับเลือกตั้งตามกลไกระบบที่กฎหมายรัฐธรรมนูญบัญญัติไว้ทุกประการด้วยความถูกต้องและชอบธรรมการกล่าวหาประชากรอเมริกันคนหนึ่งที่มิได้บกพร่องในหน้าที่และทำตามขั้นตอนกฎหมายการเลือกตั้งของสหรัฐอเมริกานั้นจึงเป็นเรื่องที่ไม่สมควรกล่าวอย่างยิ่งค่ะและบุคคลผู้กล่าวหาก็ไม่ควรที่จะใช้คำว่าบุชโกงนะคะเพราะนี่คือ “ระบบ” ถ้าหากคนผู้นั้นไม่พอใจในระบบที่เป็นอยู่ก็ต้องเสนอแนะวิธีแก้ปัญหาโดยใช้สิทธิ์และเสียงของตัวเองบอกผ่านไปยังผู้แทนของตนในท้องถิ่นนั้นๆเพื่อจะได้นำไปเป็นแนวทางเสนอแนะให้กับประเทศชาติต่อไป

แต่นี่ก็ล่วงเลยถึง 8 ปีมาแล้วหลังจากเลือกตั้งอเมริกาเมื่อปี 2000 จนบุชเป็นประธานาธิบดีสมัยที่ 2 จะครบเทอมอยู่แล้ว ก็ยังเห็นระบบการเลือกตั้ง และ ระบบการแต่งตั้งผู้พิพากษาศาลสูงสุด ยังใช้มาตรฐานเดิมอย่างที่เคยปฏิบัติกันมาไม่ได้มีอะไรเปลี่ยนแปลงไปจาก 8 ปีที่แล้วเลย ซึ่งตรงนี้มันก็ชัดเจนนะคะว่า กลุ่มผู้สนับสนุนอัล กอร์ ทำใจให้ยอมรับความพ่ายแพ้ไม่ได้เท่านั้นเองเพราะโดยธรรมชาติของคนที่หวังสูงแต่ความหวังหลุดลอยไปนั้นย่อมมีจิตใจที่ไม่สงบจึงต้องหาสิ่งที่จะเบลมให้ได้เพราะมันตอบสนองต่ออารมณ์ผิดหวังได้ง่ายที่สุด แต่หาได้ใช้สิทธิตามกฏหมายของตนดำเนินการอะไรที่มีผลต่อการเปลี่ยนแปลงระบบการเลือกตั้ง และ ระบบการแต่งตั้งผู้พิพากษาศาลสูงสุดที่เป็นอยู่ปัจจุบันไม่

ด้วยเหตุนี้การกล่าวหาว่าบุชโกงมันจึงเป็นเรื่องของคนที่ "ย้ำคิดย้ำทำ" และ "เคียดแค้น" แต่ไม่ยอมออกจากากปลักนั่นเอง แต่นั่นก็เป็นสิทธิเสรีภาพส่วนบุคคลค่ะ แต่ฝ่ายที่สนับสนุนบุชเขาก็มีสิทธิคิดได้เช่นกันว่าคนที่เขาสนับสนุนชนะอย่างใสสะอาด ใช่ว่าฝ่ายสนับสนุน กอร์ คิดได้ฝ่ายเดียวเสียเมื่อไหร่ จริงไหม? ดังนั้น เรื่องมันเลยต้องจบที่ศาลไงคะ แต่หากไม่ยอมรับคำตัดสินของศาลvudแล้วก็เรียกว่านิยมกฏหมู่ล่ะค่ะงานนี้ (เอ..คลับคล้ายคลับคลาว่าเหมือนเมือไทยเลยนะเนี่ย)

การลือกตั้งมันก็มีแพ้ มีชนะค่ะ อย่างเลือกตั้ง สว. ล่าสุดนี่เดโมแครตก็ได้ครองเสียงข้างมากในสภาหลังจากที่รอคอยมานาน แต่เอื้องเองก็ไม่เห็นคนรีพลับลิกันไปว่า เดโมแครตโกงเลยนะคะ เขาคิดแต่ว่าจะมีส่วนช่วยปรับปรุงให้พรรคตัวเองได้รับชัยชนะในการเลือกตั้งครั้งหน้าต่อไปอย่างไร

อย่างที่กล่าวมาข้างต้นนั่นล่ะค่ะว่าแม้ว่าคนอเมริกันที่นิยมในพรรคเดโมแครต(บางส่วน)จะไม่ยอมรับว่าบุชชนะเมื่อปี 2000 แต่พวกเขาก็ยังเคารพ กฏ กติกาของบ้านเมืองอยู่ และชาวเดโมแครต(ส่วนใหญ่)ก็ยังให้เกียรติแก่การตัดสินใจของชาวอเมริกันเสียงข้างมากที่เลือกบุชให้เป็นผู้นำ ไม่ได้ฉีกกฏ กติกาของบ้านเมือง ทำลายระบบยุติธรรมให้วุ่นวายจนฝุ่นตลบแบบไทยแลนด์

จากคุณ : เอื้องอัยราวัณ - [ 18 ม.ค. 51 09:11:42 A:71.7.214.219 X: ]

จากคุณ : เอื้องอัยราวัณ - [ 20 ม.ค. 51 14:48:26 A:71.7.214.219 X: ]

ความคิดเห็นที่ 34

หลังจากพูดเรื่องเลือกตั้งอเมริกันคุณปอมให้ความเห็นว่า “มาถึงเมืองไทย บอกว่าเล่นการเมืองข้างถนน ไม่ยอมรับผลการเลือกตั้ง ไม่ยอมรับกติกาใครละครับที่ไม่ยอมรับกติกา เอาแต่ประท้วง กกต. ที่เป็นกรรมการ”

เอื้องมีความคิดเห็นต่อความเห็นของคุณปอมดังนี้

หากคุณปอมยังจำได้หลังจากที่ผลการนับคะแนนเลือกตั้งอย่างไม่เป็นทางการในวันที่ 23 เสร็จสิ้นลง คุณอภิสิทธิ์ในฐานะหัวหน้าพรรคที่ได้รับการเลือกตั้งมาเป็นอันดับสอง(165 ที่นั่ง) ได้ออกมาแถลงข่าวต่อสำนักข่าวทั้งไทยและต่างประเทศว่าเนื่องจากทางพรรคมีอุดมการณ์ทางการเมืองที่ไม่สอดคล้องกับพรรคพลังประชาชน ทางพรรคประชาธิปัตย์จึงมีจุดยืนไม่ขอร่วมรัฐบาลกับพรรคพลังประชาชนและ “เราให้เกียรติพรรคพลังประชาชนที่ได้มาที่หนึ่ง ทำหน้าที่เชิญพรรคการเมืองอื่น อยู่ที่ว่าพรรคการเมืองอื่นจะร่วมหรือไม่ พรรคประชาธิปัตย์ไม่มีตัวช่วยใดๆทั้งสิ้น”

แต่ในช่วงที่คุณอภิสิทธิ์ได้ “ให้เกียรติ” พรรคพลังประชาชนในฐานะพรรคที่ได้คะแนนเสียงมาเป็นอันดับหนึ่งในการดำเนินการจัดตั้งรัฐบาลอยู่นั้น ดูเหมือน การแสดงออกด้วยวาจาของพรรคประชาธิปัตย์ โดยเฉพาะคำพูดของท่านหัวหน้าพรรคที่ออกมาให้สัมภาษณ์ภายหลังทราบผลการเลือกตั้งว่า

“หากเป็นพรรคอันดับหนึ่งแล้วจัดตั้งรัฐบาลไม่ได้ ไม่อายหรือ” ไม่ได้แสดงถึง ความมีสปิริต และมารยาททางการเมืองที่เหมาะสมเลย

ทั้งๆที่พรรคพปช.ยังมิได้เริ่มดำเนินการจัดตั้งรัฐบาลอย่างเป็นรูปธรรมขึ้นแต่อย่างใดเพราะเพิ่งทราบผลการเลือกตั้งและต้องรอการตอบรับจากหัวหน้าพรรคการเมืองอื่นที่ต้องตัดสินใจว่าจะตอบรับคำเชิญของพรรคพลังประชาชนหรือไม่

แถมยังไม่ได้เห็นท่านหัวหน้าพรรคกล่าวแสดงความยินดีกับหัวหน้าพรรคพลังประชาชนที่ได้รับชัยชนะอย่างแสดงถึงความมีสปิริต ความมีน้ำใจนักกีฬาให้ได้เห็นเป็นบุญตาแบบอารยะะประเทศเขาแสดงออกต่อกันเลย
หรือเร็วๆนี้ที่คุณอภิสิทธิ์ออกมาพูดในเชิงเย้ยหยันว่า

“หากพรรคพลังประชาชนยังตั้งรัฐบาลไม่ได้ ถ้า ปชป.ได้เสียงมากพอจะแสดงวิธีการตั้งรัฐบาลให้ดู”

หรือล่าสุดที่คุณอภิสิทธิ์พูดในทำนองว่า

“พรรคร่วมจัดตั้งรัฐบาลควรสร้างความชัดเจนเรื่องตัวบุคคลและนโยบายที่จะนำมาแก้ปัญหาความเดือดร้อนให้กับประชาชนและประเทศชาติ หลีกเลี่ยงการต่อรองผลประโยชน์และสร้างกระแสความขัดแย้งทางการเมือง”

ด้วยคำพูด ท่วงท่าและการแสดงออกของคุณอภิสิทธิ์ที่ผ่านมาจนถึงปัจจุบันที่เป็นไปในลักษณะ “เย้ยหยัน” และเข้ามา “ยุ่มย่าม” ต่อความพยายามของพรรค พปช.ในการจัดตั้งรัฐบาลผสม นั้นทางฝั่ง พปช. ผู้ที่ฟังหรือประชาชนคนทั่วไปก็ย่อมมีสิทธิคิดและเข้าใจได้ว่าพรรค ปชป. ต้องการจัดตั้งรัฐบาลแข่งกับพรรคพปช. คุณอภิสิทธิ์จะมาบอกว่าที่หลายคนพูดว่า “ปชป.พยายามตั้งรัฐบาลแข่ง” ว่าเป็นคำพูดของคนที่วิตกจริตไปเองไม่ได้หรอก

คุณอภิสิทธิ์พูดไม่ผิดเลยที่บอกว่า “ในต่างประเทศเขาถือกันว่าใครสามารถรวบรวมเสียงข้างมากในสภาได้ก็สามารถตั้งรัฐบาลได้ แต่เราให้เกียรติพรรคพลังประชาชนที่ได้มาที่หนึ่ง ทำหน้าที่เชิญพรรคการเมืองอื่น อยู่ที่ว่าพรรคการเมืองอื่นจะร่วมหรือไม่”

แต่ในรัฐเสรีประชาธิปไตยแบบอารยะนั้นเขาก็ให้พรรคที่ได้คะแนนเสียงมาเป็นลำดับที่หนึ่งจัดตั้งรัฐบาลเสียงข้างน้อยและรัฐบาลผสมได้หากไม่ win outright majority อย่างในประเทศแคนาดาที่แม้พรรคคอนเซอร์เวทีฟจะได้ที่นั่งไม่ถึงกึ่งหนึ่ง แต่พรรคที่ได้คะแนนเสียงในลำดับถัดมาก็เปิดทางให้พรรคคอนเซอร์เวทีฟจัดตั้งรัฐบาลเสียงข้างน้อยได้ แม้จะขาดเสถียรภาพแต่แคนาดาก็มี minority governments มาแล้วถึง 11 สมัย

หากแต่ทั้งคำพูด ท่วงท่าและการแสดงออกของคุณอภิสิทธิ์ที่ผ่านหาได้แสดงออกถึงมารยาทที่เหมาะสมในการ “ให้เกียรติ” พรรคพปช. ซึ่งเป็นพรรคที่ได้ที่นั่งมากที่สุดจัดตั้งรัฐบาลอย่างที่ตนพูดไว้ไม่ นี่ยังไม่รวมถึงคำพูดของเลขาธิการพรรคฯที่ออกให้สัมภาษณ์รายวันก่อนหน้านี้ที่ไม่ได้เป็นการ “ให้เกียรติ” พรรคที่ได้คะแนนเสียงที่มาเป็นอันดับหนึ่งอย่างพรรค พปช. เลย

อีกทั้งก็สอดคล้องกับการที่นายไชยวัฒน์ สินสุวงศ์ อดีตผู้สมัคร ส.ส.บุรีรัมย์ เขต 3 พรรคประชาธิปัตย์ได้ยื่นฟ้องใน 4 ประเด็นต่อ กกต.และ พปช. คือ พรรคพลังประชาชนเป็นนอมินีของพรรคไทยรักไทย และ นายสมัคร เป็นนอมินีของ พ.ต.ท.ทักษิณ ชินวัตร อดีตหัวหน้าพรรคไทยรักไทย รวมทั้งในประเด็นที่ให้การเลือกตั้งล่วงหน้าในเขตเป็นโมฆะ ซึ่งก็ปรากฏว่าศาลฯมีคำสั่งให้ยกคำร้องในทุกประเด็น

แน่นอนว่านายไชยวัฒน์(สังกัดพรรคประชาธิปัตย์) มีสิทธิที่จะฟ้อง พปช.ได้หากเขาเห็นว่าพรรค พปช. ทำผิดกฏหมายเลือกตั้งและมีหลักฐานไม่ใช่การกล่าวหากันอย่างลอยๆ แต่การที่นายไชยวัฒณ์ฟ้องในประเด็น “ให้การเลือกตั้งล่วงหน้าในเขตเป็นโมฆะ” นั้นถือว่า

1. เหตุผลฟังไม่ขึ้น

2. เป็นระเบิดทางการเมืองเพราะหากศาลฎีกาแผนกคดีเลือกตั้งชี้ขาดว่าการเลือกตั้งล่วงหน้าเมื่อวันที่ 15-16 ธ.ค. ที่ผ่านมาและการเลือกตั้งทั่วไปเมื่อวันที 23 ธ.ค.ที่ผ่านมาถือเป็นโมฆะนั่นหมายความว่า ทุกอย่างต้องมาเริ่มต้นนับหนึ่งใหม่หมด

3. ไม่เคารพกติกา เพราะหากมองในประเด็นที่ กกต. จัดให้มีการเลือกตั้งล่วงหน้านั้นก็เพื่ออำนวยความสะดวกให้กับผู้ที่ไม่สามารถเดินทางไปลงคะแนนในวันเลือกตั้งจริงได้ เป็นการส่งเสริมให้คนไปใช้สิทธิเลือกตั้งมากๆ แต่นายไชยวัฒณ์กลับมองว่ากติกาตรงนี้ที่ออกมาโดย กกต. ไม่โปร่งใสทั้งที่กติกาตรงนี้ก็ปฎิบัติกับทุกพรรคการเมือง หาได้เลือกปฏิบัติกับพรรคใดพรรคหนึ่ง ตรงนี้มันมองเป็นอื่นไปไม่ได้นอกเสียจากว่านายไชยวัฒน์ไม่เคารพกติกา

4. ไม่ยอมรับผลการเลือกตั้ง ขี้แพ้ชวนตี เนื่องจากว่าผลการเลือกตั้งที่ออกมาไม่ตรงตามที่ตัวเองคาดหวังไว้เลยต้องการหาทางใช้ข้อกฏหมายคว่ำกระดาน มันซะทั้งหมด

5. มีความเป็นไปได้ที่พรรคประชาธิปัตย์ให้การหนุนหลังการกระทำของนายไชยวัฒน์

เพราะนายไชยวัฒน์เป็นสมาชิกพรรคประชาธิปัตย์ การที่คุณอภิสิทธิ์เพิ่งจะโผล่ออกมาคัดค้านและเรียกร้องให้นายไชยวัฒณ์ถอนฟ้องในเฉพาะข้อหาให้การเลือกตั้งเป็นโมฆะหลังจากที่นายไชยวัฒน์ได้ยื่นฟ้องต่อศาลฯไปก่อนหน้านี้แล้วหลายวันแต่ผู้บริหารพรรคประชาธิปัตย์ ยังนิ่งเฉยอยู่นั้นมันบ่งบอกพฤติกรรมของพรรคเก่าแก่พรรคนี้ได้เป็นอย่างดีว่า

- พรรคประชาธิปัตย์ต้องการรอดูทิศทางลมสักระยะหนึ่งก่อน ก่อนที่จะออกมาบอกให้คุณไชยวัฒณ์ถอนฟ้องเพราะหวังลึกๆว่าเผื่อมี “ส้มหล่น” เกิดขึ้นหากศาลฎีกาแผนกคดีเลือกตั้งตัดสินชี้ขาดว่าการเลือกตั้งที่ผ่านมาเป็นโมฆะ
- นายไชยวัฒน์เป็นสมาชิกพรรคประชาธิปัตย์มันเป็นไปไม่ได้เลยที่หัวหน้าพรรคและแกนนำพรรคซึ่งต้องห่วงภาพพจน์ของพรรคจะไม่รับรู้หรือไม่ไฟเขียวให้นายไชยวัฒณ์เพราะคดีนี้ออกจะเป็นข่าวดังปรากฏอยู่ทางหน้าหนังสือพิมพ์หลายฉบับ

และแม้ว่าในตอนนี้ศาลฯมีคำสั่งให้ยกคำร้องในทุกประเด็นแต่นายไชยวัฒณ์ก็ยังไม่ยุติความพยายามที่จะเอาผิดกับพรรคพลังประชาชนให้ได้และบอกว่าจะไปปรึกษากับทนายความในประเด็นนอมินี เพื่อให้ได้ข้อยุติว่าจะดำเนินการตามกระบวนการกฎหมายได้อย่างไรอีก อีกทั้งนายไชยวัฒน์อดีตผู้สมัคร ส.ส.บุรีรัมย์ เขต 3 พรรคประชาธิปัตย์ ยังได้ยื่นฟ้อง กกต.ทั้งคณะด้วย

ด้วยเหตุนี้จากพฤติกรรม คำพูดและการแสดงออกของคุณอภิสิทธิ์และแกนนำพรรคปชป.ในช่วงเวลาที่ผ่านมารวมไปถึงพฤติกรรมของนายไชยวัฒณ์ มันจึงเป็นการสนับสนุนคำพูดของเอื้องที่ว่าฝ่ายพ่ายแพ้นอกจากจะไม่ยอมรับผลการเลือกตั้ง ไม่เคารพกติกาแล้ว ยังหาหนทางที่จะใช้กฏหมายมาอยู่เหนืออำนาจอธิปไตยของปวงชนชาวไทยอีกต่างหาก จึงมีข่าวเรื่องผลการเลือกตั้งเป็นโมฆะ ข่าวยุบ-ไม่ยุบพรรคออกมามากมาย เพราะสิ่งที่ประเทศไทยขาดในตอนนี้ก็คือวัฒนธรรมของการเคารพมติเสียงข้างมากและความมีสปิริตของผู้พ่ายแพ้

จากคุณ : เอื้องอัยราวัณ - [ 21 ม.ค. 51 09:48:51 A:71.7.214.219 X: ]