..
๏ ดอกหางนกยูงสีส้ม
บานสองฟากกรมทหาร
นักศึกษาเดินผ่านไปไม่นาน
เขาควานค้นหาสิ่งใด
๏ ปัญญามีขายที่ไหนน้อง
จะซื้อก็หาซองเอามาใส่
อย่างที่โก้หรูหราราคาไกล
ที่นาก็ขายไปเมื่อไม่นาน
๏ ฉันมา ฉันเห็น ฉันแห่
หูได้ยินแต่หัวใจด้าน
แว่วบทเพลงเขาด่ารัฐบาล
แม้ว่ามีผลงานฉันก็เฉย
๏ นี่จะให้อะไรฉันบ้างไหม
มหาวิทยาลัยอย่าให้เอ่ย
แม้นท่านมิให้อะไรเลย
อธิการจะลงเอยได้อย่างไร
๏ ฉันเมา ฉันเหมา ฉันมั่ว
ฉันจึงเกลียดตัวกินไข่
ปากฉันบอกรักประชาธิปไตย
สุดท้ายฉันก็ได้แต่ยืนดู
๏ มืดจริงหนอสถาบันอันกว้างขวาง
ปล่อยฉันอ้างว้างองค์ความรู้
ฉันจึงต้องออกจากซอกรู
รีบไปกู้ชาติกับศาสดา
๏ ดอกหางนกยูงใบเขียวเขียว
ลำต้นซูบเซียวหมดค่า
เพียงเพลงปฏิวัติพัดผ่านมา
ออกดอกกระดี๊กระด๊าด้วยเหตุใด ?
๚ะ๛
ด้วยแรงบันเทิงใจจาก : เพลงเถื่อนแห่งสถาบัน
ไม่ได้สนครับว่าหอประชุมมหาวิทยาลัยไหน จะให้ใครใช้ทำอะไร
หากการเข้าใช้ทำได้โดยเท่าเทียมกันด้วยหลักเหตุผล
เป็นที่เป็นทาง ดีเสียอีก
ตัวนักศึกษาสถาบันนั้นๆต่างหากที่น่าสนใจ
ที่ผ่านมาหายศีรษะไปไหน ???
ในยามที่ประเทศถูกเผด็จการทหารครอบงำ
ในยามที่ชาติไม่มีพื้นที่ประชาธิปไตยให้ประชาชนร่วมชาติยืน
ในยามที่ประเทศต้องการยามเฝ้าแผ่นดินตัวจริงเสียงจริง
ไม่ใช่ศาสดาองค์ความรู้บ้าบอไร้สติที่ไหน
ประเทศเข้าสู่วิถีทางแห่งระบอบประชาธิปไตย
กลับโผล่ศีรษะออกมาแถลงการณ์จุดยืนให้เปลืองกระดาษเอสี่เล่น
ตรรกะแบบนี้...
ไสศีรษะไปไหนก็ไปเถอะครับ
จากคุณ :
คนสี่สุภาพ
- [
14 มี.ค. 51 16:28:24
A:124.120.167.107 X:
]