PANTIP.COM : P6734769 ...... "มาร์ค" ถอนอภิปรายเรื่องเขาพระวิหารออกไปเถอะ ก่อนที่นายกสมัครจะฉีกหน้าพวกคุณบ่ายนี้ ...... []

ความคิดเห็นที่ 9

.

นี่คือ คำให้สัมภาษณ์ของมาร์ค เมื่อ 23 มิ.ย. ที่ผ่านมา

" .... กรณีเขาพระวิหาร ถ้าจะอ้างคำตัดสินของศาลโลกก็ต้องไปอ่าน คำพิพากษาของศาลโลก ในปี 2505 ซึ่งพวกกระผมอ่าน อ่านไม่ใช่เฉพาะตัวคำพิพากษาแต่ว่า คำบรรยายฟ้องและการต่อสู้ ขอสังเกตของทั้งสองฝ่ายไม่มีตรงไหนเลยที่บอกว่า ทีมกฎหมายของฝ่ายไทย ไปยอมรับแผนที่ ตรงกันข้าม ข้อต่อสู้ของฝ่ายไทยคือไม่ยอมรับแผนที่ เพียงแต่ว่าศาลตัดสินว่าไทยยอมรับแผนที่โดยปริยาย ไม่ใช่เพราะการต่อสู้ของทีมทนาย ...."

.....................................................................................

มาร์ค หากยังตะแบงไม่หยุดอีก คุณจะโดนนายกสมัครฉีกเละเทะไม่มีชิ้นดี และคุณจะเป็นคนที่ทำให้เกียรติยศของพรรคประชาธิปัตย์ ที่มีมายาวนานค่อนศตวรรษ ตกหน้าผาเข้าพระวิหารแบบจำศพไม่ได้ มาอ่านบทความต่อไปนี้ก่อน

" ..... นอกจากนี้ สาเหตุอีกประการหนึ่งที่ไทยแพ้คดีอาจเป็นผลมาจากการตั้งรูปคดีที่ผิดพลาดมา ตั้งแต่ต้น แทนที่ประเทศไทยจะปฏิเสธความผิดพลาดของแผนที่ ควรรับประเด็นเรื่องแผนที่ แล้วยกข้อต่อสู้ว่า ในกรณีที่ข้อความในสนธิสัญญาที่ให้ใช้ "สันปันน้ำ" แย้งกับ "แผนที่" ในกรณีนี้ให้ถือว่าข้อความในสนธิสัญญามีค่าบังคับเหนือกว่า

ซึ่งอนุสัญญาแวร์ซายส์ มาตรา 29 ก็มีข้อความทำนองนี้ อีกทั้งก็มีคดีที่ศาลตัดสินให้ความน่าเชื่อถือของสนธิสัญญายิ่งกว่าแผนที่

จริงหรือที่ "การนิ่งเฉย" หรือ "กฎหมายปิดปาก" มิใช่เป็นหลักกฎหมาย

หลังจากที่ไทยแพ้คดี นายถนัด คอมันตร์ รัฐมนตรีกระทรวงการต่างประเทศเวลานั้นกล่าวทำนองว่าศาลโลกนำหลักกฎหมายที่ไม่ชัดเจนมาตัดสินคดี ที่น่าคิดก็คือ ทำไมทนายฝ่ายไทยไม่ทราบ หรือว่า "หลักกฎหมายปิดปาก" หรือ "การนิ่งเฉย" นั้น ศาลโลกหรืออนุญาโตตุลาการระหว่างประเทศเคยนำมาใช้หลายคดีแล้ว

อีกทั้งนักกฎหมายระหว่างประเทศก็ยังได้เขียนบทความเรื่อง "หลักกฎหมายปิดปากที่ใช้ในศาลระหว่างประเทศและความสัมพันธ์ของหลักกฎหมาย ดังกล่าวกับการนิ่งเฉย" (Estoppel before Internationals and Its Relation to Acquiescence) เขียนโดยนักกฎหมายระหว่างประเทศชื่อ Bowett ลงในวารสาร British Yearbook of International Law ปี ค.ศ.1957 และบทความชื่อ "หลักกฎหมายปิดปากในกฎหมายระหว่างประเทศ" โดย Mcgibborn ในวารสาร International and Comparative Law Quarterly ปี 1958 ซึ่งตีพิมพ์ก่อนที่ศาลโลกจะตัดสินประมาณ 3-4 ปี

ไม่อาจคาดการณ์ได้แน่ชัดว่าฝ่ายไทยได้เคยอ่านบทความนี้หรือไม่ แต่ไม่ว่าฝ่ายไทยจะได้เคยอ่านบทความนี้หรือไม่ก็ตาม ประเด็นที่น่าคิดก็คือ ทนายความของฝ่ายไทยน่าจะย่อมรู้ถึงหลักกฎหมายปิดปากเป็นอย่างดี

เพราะหลักว่าด้วย "การถูกการตัดสิทธิ" (Preclusion) หรือ "การนิ่งเฉย" อาจเทียบได้หรือมีผลเท่ากันกับ "หลักกฎหมายปิดปาก" อันเป็นหลักกฎหมายอังกฤษ หรือแองโกลแซกซอน

http://www.thaijustice.com/webboard.asp?sub=0&id=755513

.
.

จากคุณ : ขอสักครั้งจะไม่ลืมพระคุณ - [ 24 มิ.ย. 51 12:01:22 A:203.153.175.228 X: ]