ความคิดเห็นที่ 1 5.ในส่วนของหลักเกณฑ์ในทาง เนื้อหา ต้องพิจารณาจากลักษณะของการกระทำนั้นๆ ซึ่งการกระทำทางรัฐบาลอาจแบ่งได้เป็น 2 กลุ่มหลัก กลุ่มแรก คือ การกระทำที่เกี่ยวกับความสัมพันธ์ระหว่างฝ่ายนิติบัญญัติและฝ่ายบริหาร เช่น การตราพระราชกฤษฎีกายุบสภาผู้แทนราษฎร การตราพระราชกฤษฎีกาเปิดประชุมสภา การที่สภาผู้แทนราษฎรลงมติเห็นชอบบุคคลดำรงตำแหน่งนายกรัฐมนตรี เป็นต้น กลุ่มที่สอง คือ การกระทำที่เกี่ยวกับความสัมพันธ์ระหว่างประเทศ เช่น การทำสนธิสัญญา (Conclusion of Treaty) การประกาศสงคราม การส่งทหารไปปฏิบัติหน้าที่ในต่างแดน เป็นต้น 6.ในบางกรณี การกระทำที่เกี่ยวเนื่องกับความสัมพันธ์ระหว่างประเทศนั้น อาจแยกส่วนออกจากกันเป็นหลายส่วนได้ และการกระทำส่วนหนึ่งที่แยกออกมา (Actes d?tachables) ไม่มีลักษณะเป็นการกระทำทางรัฐบาล แต่เป็นการกระทำทางปกครอง ซึ่งอยู่ภายใต้การควบคุมของศาลปกครอง การกระทำที่แยกออกได้จากการกระทำที่เกี่ยวกับความสัมพันธ์ระหว่างประเทศโดย ตรง ต้องเป็นการกระทำที่แม้เป็นผลต่อเนื่องมาจากการกระทำที่เกี่ยวกับความ สัมพันธ์ระหว่างประเทศโดยตรง แต่แยกออกโดยเด็ดขาดจากการกระทำที่เกี่ยวกับความสัมพันธ์ระหว่างประเทศโดย ตรง จนอาจกล่าวได้ว่าการกระทำแต่ละการกระทำสามารถดำรงอยู่ได้โดยตัวของตัวเอง เช่น คณะรัฐมนตรีมีมติให้จัดตั้งศูนย์ผู้อพยพในเขตชายแดนไทย-พม่า ตามพันธกรณีที่รัฐบาลไทยตกลงไว้กับสหประชาชาติ การลงนามของรัฐบาลไทยในข้อตกลงดังกล่าวเป็นการกระทำทางรัฐบาลที่เกี่ยวกับ ความสัมพันธ์ระหว่างประเทศและไม่อยู่ภายใต้เขตอำนาจของศาลปกครอง แต่มติคณะรัฐมนตรีอนุญาตให้จัดตั้งศูนย์อพยพในพื้นที่ใด ถือเป็นการกระทำที่แยกออกได้จากการลงนามของรัฐบาลไทยกับสหประชาชาติ และหากมีกรณีพิพาทเกิดขึ้น คดีอาจอยู่ในอำนาจพิจารณาพิพากษาของศาลปกครองได้ 7. ศาลปกครองไทยได้วางหลักในเรื่องการกระทำทางรัฐบาลไว้ในหลายคดี แม้ศาลปกครองจะไม่ได้ใช้คำว่า การกระทำทางรัฐบาล โดยตรงก็ตาม แต่เมื่อพิจารณาแล้ว ย่อมเห็นได้ว่าเป็นการนำทฤษฎีการกระทำทางรัฐบาลไปปรับใช้เพื่อมีคำสั่งไม่ รับคำฟ้อง เช่น พระราชกฤษฎีกายุบสภาผู้แทนราษฎร (คำสั่งศาลปกครองสูงสุดที่ 24-32/2549, คำสั่งศาลปกครองสูงสุดที่ 36/2549, คำสั่งศาลปกครองสูงสุดที่ 45/2549) หรือ มติคณะรัฐมนตรีเห็นชอบให้นายกรัฐมนตรีลงนามในความตกลงหุ้นส่วนเศรษฐกิจไทย -ญี่ปุ่น (คำสั่งศาลปกครองสูงสุดที่ 178/2550) เป็นต้น 8. กรณีของคำสั่งศาลปกครองกลางในคดีหมายเลขดำที่ 984/2551 คณาจารย์คณะนิติศาสตร์ดังมีรายนามตอนท้ายมีความเห็นว่า การเสนอแถลงการณ์ร่วมฯของรัฐมนตรีว่าการกระทรวงการต่างประเทศต่อที่ประชุม คณะรัฐมนตรีก็ดี การที่คณะรัฐมนตรีลงมติเห็นชอบในแถลงการณ์ร่วมฯ และให้รัฐมนตรีว่าการกระทรวงการต่างประเทศเป็นผู้ลงนามในแถลงการณ์ร่วมฯ ก็ดี เป็นการกระทำที่เกี่ยวกับความสัมพันธ์ระหว่างประเทศ และไม่อยู่ในอำนาจพิจารณาพิพากษาคดีของศาลปกครอง ด้วยเหตุผลดังต่อไปนี้ 9. ผู้ฟ้องคดีทั้งเก้าขอให้ศาลปกครองเพิกถอนการกระทำ 3 การกระทำ ได้แก่ การเสนอร่างแถลงการณ์ร่วมฯของรัฐมนตรีว่าการกระทรวงการต่างประเทศต่อที่ ประชุมคณะรัฐมนตรี มติคณะรัฐมนตรีเห็นชอบในร่างแถลงการณ์ร่วมฯ และให้รัฐมนตรีว่าการกระทรวงการต่างประเทศเป็นผู้ลงนามในร่างแถลงการณ์ร่วมฯ และการลงนามของรัฐมนตรีว่าการกระทรวงการต่างประเทศในแถลงการณ์ร่วมฯ คณาจารย์ทั้งห้าเห็นว่า การเสนอร่างแถลงการณ์ร่วมฯ และมติคณะรัฐมนตรีที่เห็นชอบในร่างแถลงการณ์ร่วมฯ เป็นเพียงขั้นตอนเพื่อเตรียมการนำไปสู่การลงนามในแถลงการณ์ร่วมฯ เท่านั้น การกระทำทั้งสองนั้นยังไม่มีผลทางกฎหมายสู่ภายนอกและยังไม่ก่อให้เกิดนิติ สัมพันธ์ จึงไม่อาจถือเป็นวัตถุแห่งคดีได้ อย่างไรก็ตาม ศาลปกครองกลางกลับนำการเสนอร่างแถลงการณ์ร่วมฯ ของรัฐมนตรีว่าการกระทรวงการต่างประเทศต่อที่ประชุมคณะรัฐมนตรี และมติคณะรัฐมนตรีเห็นชอบในร่างแถลงการณ์ร่วมฯ มาใช้พิจารณาว่าเป็นการกระทำที่อยู่ในเขตอำนาจของศาลปกครอง ดังปรากฏให้เห็นในหน้า 12-13 ของคำสั่งศาลปกครองกลาง 10. ในส่วนของการลงนามของรัฐมนตรีว่าการกระทรวงการต่างประเทศในแถลงการณ์ร่วมฯ อันก่อให้เกิดแถลงการณ์ร่วมฯ ซึ่งมีผลทางกฎหมายสู่ภายนอก ก่อให้เกิดนิติสัมพันธ์ และอาจเป็นวัตถุแห่งคดีได้นั้น เห็นว่า การลงนามของรัฐมนตรีว่าการกระทรวงการต่างประเทศในแถลงการณ์ร่วมฯ เป็นการกระทำที่เกี่ยวกับความสัมพันธ์ระหว่างประเทศ รัฐมนตรีว่าการกระทรวงการต่างประเทศอาศัยอำนาจอันมีที่มาจากรัฐธรรมนูญ ไม่ใช่อำนาจอันมีที่มาจากกฎหมายปกครอง การกระทำดังกล่าวจึงไม่อยู่ภายใต้เขตอำนาจของศาลปกครอง 11. อาจกล่าวกันว่า ศาลปกครองกลางไม่ได้วินิจฉัยว่าการลงนามของรัฐมนตรีว่าการกระทรวงการต่าง ประเทศในแถลงการณ์ร่วมฯ อยู่ในเขตอำนาจของศาลปกครอง แต่พิจารณาเฉพาะการเสนอร่างแถลงการณ์ร่วมฯ ของรัฐมนตรีว่าการกระทรวงการต่างประเทศต่อที่ประชุมคณะรัฐมนตรี และมติคณะรัฐมนตรีเห็นชอบในร่างแถลงการณ์ร่วมฯ ความข้อนี้ คณาจารย์ทั้งห้าเห็นว่า กรณีดังกล่าว ไม่อาจแยกการกระทำออกเป็นส่วนๆ เพื่อพิจารณาได้ การเสนอร่างแถลงการณ์ร่วมฯของรัฐมนตรีว่าการกระทรวงการต่างประเทศต่อที่ ประชุมคณะรัฐมนตรี และมติคณะรัฐมนตรีเห็นชอบในร่างแถลงการณ์ร่วมฯ ไม่ถือเป็น การกระทำที่แยกออกได้ จากการลงนามของรัฐมนตรีว่าการกระทรวงการต่างประเทศในแถลงการณ์ร่วมฯ การกระทำดังกล่าว ล้วนแล้วแต่เป็นกระบวนการเดียวกัน สืบเนื่องต่อกันไป เป็นขั้นตอนก่อนที่จะเกิดการลงนาม ไม่ได้เป็นผลที่เกิดขึ้นภายหลังจากการลงนามซึ่งถือว่าแยกออกจากแถลงการณ์ฯ ที่มีการลงนามแล้วได้ 12. มีข้อสังเกตว่า ผู้ฟ้องคดีจงใจฟ้อง ขั้นตอน ต่างๆ ก่อนเกิดแถลงการณ์ร่วมฯ ทั้งนี้อาจเป็นไปได้ที่ผู้ฟ้องคดีเล็งเห็นแล้วว่า หากฟ้องเพิกถอนแถลงการณ์ร่วมฯ ศาลปกครองย่อมไม่มีอำนาจพิจารณาพิพากษาคดี เพราะกรณีเป็นที่ประจักษ์อยู่แล้วว่าแถลงการณ์ร่วมฯ เป็นการกระทำทางรัฐบาล อย่างไรก็ตาม เห็นได้ชัดว่าวัตถุประสงค์อันแท้จริงของผู้ฟ้องคดี คือความต้องการให้เพิกถอนแถลงการณ์ร่วมฯ หรือการทำให้แถลงการณ์ร่วมฯ ใช้ไม่ได้นั่นเอง ดังจะเห็นได้จากคำขอท้ายฟ้องของผู้ฟ้องคดีที่ต้องการให้ศาลปกครองมีคำสั่ง ให้รัฐมนตรีว่าการกระทรวงการต่างประเทศยุติความผูกพันตามแถลงการณ์ร่วมฯ การฟ้องให้เพิกถอนการกระทำอันเป็นขั้นตอนก่อนเกิดแถลงการณ์ร่วมฯ มีความประหลาดและไม่สมเหตุสมผลในทางกฎหมาย เพราะขั้นตอนก่อนการเกิดแถลงการณ์ เช่น การเสนอร่างแถลงการณ์ร่วมฯ ต่อที่ประชุมคณะรัฐมนตรี เป็นการกระทำในทางข้อเท็จจริงซึ่งเกิดขึ้นแล้วในโลกของความเป็นจริง ไม่อาจถูกเพิกถอนได้ เพราะได้มีการกระทำนั้นๆ เสร็จสิ้นไปแล้วในความเป็นจริง การเพิกถอนการกระทำในทางกฎหมายปกครอง จึงต้องเป็นกรณีที่เป็นการเพิกถอนการกระทำที่มุ่งต่อผลในทางกฎหมายเท่านั้น เช่น เพิกถอนกฎ คำสั่งทางปกครอง หรือคำสั่งอื่น เป็นต้น จากคุณ : jojoe60mc - [ 1 ก.ค. 51 11:56:34 A:125.24.83.112 X: ]

ความคิดเห็นที่ 2 13. อนึ่ง ในประเด็นดังกล่าวนี้ ศาลปกครองสูงสุดได้เคยวินิจฉัยไว้ว่า มติคณะรัฐมนตรีที่เห็นชอบให้ผู้แทนไปลงนามในข้อตกลงระหว่างประเทศ ถือเป็นการกระทำทางรัฐบาลที่เกี่ยวกับความสัมพันธ์ระหว่างประเทศและไม่อยู่ ในเขตอำนาจของศาลปกครอง ดังปรากฏให้เห็นในคำสั่งศาลปกครองสูงสุดที่ 178/2550 ว่า โดยที่ในการมีมติเมื่อวันที่ 27 มีนาคม 2550 เห็นชอบให้ผู้ถูกฟ้องคดีที่ 5 และผู้แทนการเจรจา รวมตลอดถึงคณะบุคคลที่เกี่ยวข้องกับการลงนามความตกลงหุ้นส่วนเศรษฐกิจไทย -ญี่ปุ่น ดำเนินการลงนามระหว่างวันที่ 2-4 เมษายน 2550 นั้น เป็นกรณีที่ผู้ถูกฟ้องคดีที่ 4 (คณะรัฐมนตรี) ใช้อำนาจทางการบริหารของรัฐตามรัฐธรรมนูญกระทำการในความสัมพันธ์ระหว่าง ประเทศ มิใช่กรณีที่ผู้ถูกฟ้องคดีที่ 4 (คณะรัฐมนตรี) ใช้อำนาจทางการบริหารของรัฐตามพระราชบัญญัติ หรือกฎหมายอื่นที่มีผลใช้บังคับเช่นพระราชบัญญัติ ออกกฎ คำสั่ง หรือกระทำการอื่นใด เพื่อให้การดำเนินกิจการทางปกครองตามที่กฎหมายดังกล่าวกำหนดบรรลุผล คดีนี้จึงมิใช่คดีพิพาทที่อยู่ในอำนาจพิจารณาพิพากษาของศาลปกครอง 14. คดีปราสาทพระวิหารตามคำสั่งศาลปกครองกลางในคดีหมายเลขดำที่ 984/2551 นี้ ศาลปกครองกลางใช้หลักเกณฑ์ทางองค์กรพิจารณาเท่านั้น โดยเห็นว่ารัฐมนตรีว่าการกระทรวงการต่างประเทศ เป็นผู้บังคับบัญชาสูงสุดและมีอำนาจบริหารราชการในกระทรวงการต่างประเทศตาม มาตรา 20 แห่งพระราชบัญญัติปรับปรุงกระทรวง ทบวง กรม พ.ศ.2534 และคณะรัฐมนตรี มีอำนาจหน้าที่บริหารราชการแผ่นดินตามบทบัญญัติของกฎหมาย รัฐมนตรีว่าการกระทรวงการต่างประเทศและคณะรัฐมนตรี จึงเป็นเจ้าหน้าที่ของรัฐตามมาตรา 3 แห่งพระราชบัญญัติจัดตั้งศาลปกครองและวิธีพิจารณาคดีปกครอง พ.ศ.2542 ศาลปกครองกลางเห็นว่ากรณีที่รัฐมนตรีว่าการกระทรวงการต่างประเทศเสนอร่าง แถลงการณ์ร่วมฯ ต่อคณะรัฐมนตรีก็ดี กรณีที่คณะรัฐมนตรีมีมติเห็นชอบร่างแถลงการณ์ร่วมฯ และเห็นชอบให้รัฐมนตรีว่าการกระทรวงการต่างประเทศลงนามในแถลงการณ์ร่วมฯ ก็ดี เป็นกรณีที่รัฐมนตรีว่าการกระทรวงการต่างประเทศและคณะรัฐมนตรีกระทำการใน ฐานะเป็น เจ้าหน้าที่ของรัฐ ใช้อำนาจตามพระราชบัญญัติ จึงอยู่ภายใต้เขตอำนาจของศาลปกครอง ความข้อนี้ คณาจารย์ทั้งห้าเห็นว่าแหล่งที่มาของอำนาจกระทำการของคณะรัฐมนตรีและ รัฐมนตรีว่าการกระทรวงการต่างประเทศเกี่ยวกับการตกลงในทางระหว่างประเทศ ไม่ได้มีที่มาจากพระราชบัญญัติ แต่มีที่มาจากรัฐธรรมนูญ หากถือตามแนวทางของศาลปกครองกลางในคดีนี้ที่ว่าคณะรัฐมนตรีมีอำนาจหน้าที่ บริหารราชการแผ่นดินตามบทบัญญัติแห่งกฎหมาย รัฐมนตรีเป็นผู้บังคับบัญชาสูงสุดของกระทรวง และคณะรัฐมนตรีหรือรัฐมนตรีเป็นเจ้าหน้าที่ของรัฐ ศาลปกครองจึงสามารถควบคุมตรวจสอบการกระทำของคณะรัฐมนตรีและรัฐมนตรีได้แล้ว ผลก็คือ ศาลปกครองย่อมสามารถเข้าควบคุมตรวจสอบการกระทำของคณะรัฐมนตรีและรัฐมนตรีได้ ทุกกรณี ทำให้ศาลปกครองโดยองค์คณะ 3 คนกลายเป็นผู้บังคับบัญชาคณะรัฐมนตรี แม้ในงานที่เป็นเรื่องนโยบาย หรือเรื่องในทางระหว่างประเทศ ซึ่งคณะรัฐมนตรีต้องรับผิดชอบต่อสภาผู้แทนราษฎร คณาจารย์ทั้งห้าเห็นว่าการตีความกฎหมายในลักษณะดังกล่าวข้างต้น ย่อมขัดแย้งกับหลักการแบ่งแยกอำนาจที่ปรากฏในรัฐธรรมนูญอย่างชัดแจ้ง 15. โดยอาศัยเหตุผลดังที่ได้แสดงให้เห็นทั้งหมดและด้วยความเคารพต่อศาลปกครอง กลาง คณาจารย์ทั้งห้าเห็นว่า คำฟ้องของผู้ฟ้องคดีทั้งเก้าที่ขอให้ศาลปกครองเพิกถอนการเสนอร่างแถลงการณ์ ร่วมฯ ของรัฐมนตรีว่าการกระทรวงการต่างประเทศต่อคณะรัฐมนตรี ขอให้ศาลปกครองเพิกถอนมติคณะรัฐมนตรีที่เห็นชอบในร่างแถลงการณ์ร่วมฯ และให้รัฐมนตรีว่าการกระทรวงการต่างประเทศเป็นผู้ลงนามในร่างแถลงการณ์ร่วมฯ ขอให้ศาลปกครองเพิกถอนการลงนามของรัฐมนตรีว่าการกระทรวงการต่างประเทศใน แถลงการณ์ร่วมฯ และขอให้ศาลปกครองมีคำสั่งให้รัฐมนตรีว่าการกระทรวงการต่างประเทศยุติความ ผูกพันตามแถลงการณ์ร่วมฯ ต่อประเทศกัมพูชาและยูเนสโกนั้น ไม่ถือเป็นคดีพิพาทอันอยู่ในอำนาจพิจารณาพิพากษาของศาลปกครอง เมื่อ คดีไม่อยู่ในอำนาจของศาลปกครองแล้ว การกำหนดมาตรการหรือวิธีการคุ้มครองเพื่อบรรเทาทุกข์ชั่วคราวก่อนการพิพากษา ในกรณีดังกล่าว ก็ไม่อยู่ในอำนาจของศาลปกครองด้วยเช่นกัน ส่วนประเด็นที่ว่าแถลงการณ์ร่วมฯ ดังกล่าวจะมีสถานะเป็นหนังสือสัญญาตามรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย มาตรา 190 อันจะต้องได้รับความเห็นชอบของรัฐสภาหรือไม่ เป็นกรณีที่อยู่ในอำนาจของศาลรัฐธรรมนูญที่จะพิจารณาวินิจฉัย 16. คณาจารย์ประจำคณะนิติศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ ทั้งห้าดังมีรายนามตอนท้าย ตระหนักในความสำคัญของหลักการควบคุมตรวจสอบความชอบด้วยกฎหมายของการกระทำของ ฝ่ายปกครองโดยองค์กรตุลาการ แต่ในขณะเดียวกันก็มีความห่วงใยในดุลยภาพแห่งอำนาจขององค์กรนิติบัญญัติ บริหาร และตุลาการ ว่าอาจจะเสียไปโดยการที่ศาลปกครองกลางในคดีนี้เข้าไปตรวจสอบการใช้อำนาจ ทางบริหารโดยแท้ของคณะรัฐมนตรี ซึ่งคณะรัฐมนตรีต้องรับผิดชอบทางการเมืองต่อสภาผู้แทนราษฎรตามวิถีทางในทาง ประชาธิปไตยอยู่แล้ว อีกทั้งคำสั่งในคดีนี้ยังขัดแย้งกับแนวทางที่ศาลปกครองสูงสุดได้เคยวางไว้ใน คำสั่งศาลปกครองสูงสุดที่ 178/2550 ที่คณาจารย์ทั้งห้าเห็นว่าสอดคล้องกับหลักนิติรัฐอีกด้วย จึงขอแสดงความไม่เห็นด้วยอย่างยิ่งต่อคำสั่งของศาลปกครองกลางในคดีนี้ผ่าน แถลงการณ์ฉบับนี้ อนึ่ง ขอเรียนว่าการแสดงความเห็นต่อคำสั่งศาลปกครองกลางในเรื่องนี้ เป็นการแสดงความคิดเห็นทางวิชาการโดยอาศัยเสรีภาพทางวิชาการที่ได้รับการ รับรองไว้ในรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย มาตรา 50 และเป็นการวิจารณ์การพิจารณาพิพากษาคดีของศาลปกครองโดยสุจริตด้วยวิธีการทาง วิชาการตามพระราชบัญญัติจัดตั้งศาลปกครองและวิธีพิจารณาคดีปกครอง พ.ศ. 2542 มาตรา 65 รองศาสตราจารย์ ดร.วรเจตน์ ภาคีรัตน์ รองศาสตราจารย์ ประสิทธิ์ ปิวาวัฒนพานิช อาจารย์ ดร.ฐาปนันท์ นิพิฏฐกุล อาจารย์ ธีระ สุธีวรางกูร อาจารย์ ปิยบุตร แสงกนกกุล คณะนิติศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ จากคุณ : jojoe60mc - [ 1 ก.ค. 51 11:57:15 A:125.24.83.112 X: ]

ความคิดเห็นที่ 3 เรา รัก ธรรมศาสตร์ เพราะ ธรรมศาสตร์ สอนให้รักประชาชน จากคุณ : jojoe60mc - [ 1 ก.ค. 51 11:57:50 A:125.24.83.112 X: ]

ความคิดเห็นที่ 4 ครับ การบริหารงานต้องการเฉพาะผู้รู้เรื่อง มาทำครับ การก้าวก่ายงานพึงจะทำให้เกิดความเสียหายแก่ทุกๆส่วนที่เกี่ยวข้อง และผู้บริหารจำเป็นต้องรับผิดชอบต่อการตัดสินใจนั้นๆรวมทั้งการฟังการวิภาคย์ วิจารย์จากผู้รู้และไม่รู้ทุกฝ่าย จากคุณ : Turk14857 - [ 1 ก.ค. 51 12:13:58 A:117.47.158.38 X: ]

ความคิดเห็นที่ 5 เป็นคำกล่าวแย้งที่มีน้ำหนัก จากคุณ : ชาติตระการ - [ 1 ก.ค. 51 12:19:41 A:58.8.244.65 X: ]

ความคิดเห็นที่ 6 ขอบคุณสำหรับข้อมูลครับแต่ยาวจัดเลยช่วยสรุปให้ทีก็ดีครับอ่านไม่ไหว สรุปคือธรรมศาสตร์เห็นว่าศาลไม่มีสิทธิ์อำนาจที่จะมาระงับในเรื่องเขาพระวิหารใช่มั้ยครับ จากคุณ : Lost Fish - [ 1 ก.ค. 51 12:22:22 A:124.120.134.193 X: ]

ความคิดเห็นที่ 7 อาจารย์นิติเหล่านี้ กลัวเวลาสอนลูกศิษย์เรื่องอำนาจสามสถาบันมันไปขัดกับการตัดสินของศาลปกครอง ลูกศิษย์จะโห่เอา จากคุณ : สุขชัย - [ 1 ก.ค. 51 12:33:52 A:203.172.120.7 X: ]

ความคิดเห็นที่ 8 สรุป ศาลปกครอง ไม่มีสิทธิ์  และ อำนาจ กรณี การกระทำที่เกี่ยวกับความสัมพันธ์ระหว่างประเทศ ของ รัฐบาล แต่ เป็นกรณีที่อยู่ในอำนาจของศาลรัฐธรรมนูญที่จะพิจารณาวินิจฉัย จากคุณ : jojoe60mc - [ 1 ก.ค. 51 12:42:43 A:125.24.83.112 X: ]

ความคิดเห็นที่ 9 ขอขอบคุณ อาจารย์ทั้งห้าท่านครับ สำหรับความเห็นทางวิชาการที่อธิบายได้อย่างชัดเจนแบบนี้  ขอบคุณครับ จากคุณ : abaddon - [ 1 ก.ค. 51 13:14:11 A:125.24.1.40 X: ]

ความคิดเห็นที่ 10 ขอคำแนะนำครับ   หากศาลไม่มีอำนาจในการยั้ยั้งการลงนามของรมต.นพดลในกรณีย์ยอมให้เขมรขึ้นทะเบียนพระวิหารแต่ฝ่ายเดียว       ดังนั้น การยั้ยยั้ง    เพื่อให้มีผลต่อการยั้ยยั้ง  จะต้องให้ประชาชนทั้งประเทศ เป็นผู้ดำเนินการยับยั้งมติ คณะรัฐมนตรีในเรื่องนี้ แทนศาลใช่ไหมครับ            ท่านคณาจารย์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์จะให้คำชี้แนะแก่ประชาชนคนไทยได้อย่างไรในเรื่องพระวิหารนี้ครับ จากคุณ : วอน (วอน) - [ 1 ก.ค. 51 15:34:06 A:125.26.74.210 X: ]

ความคิดเห็นที่ 11 เห็นด้วยทุกประการ...   ในเรื่องอำนาจศาลปกครอง ที่เหลือก็รอ ศ.รธน. พิจารณาในประเด็น ม.190 ว่าต้องขอความเห็นชอบรึเปล่า... ขอแชร์ความเห็นนะครับ ประเด็น ม.190 ว่าต้องขอความเห็นชอบสภาก่อนรึเปล่า... -  ต้องขอหรือไม่ขอ ขึ้นกับว่าเปลี่ยนแปลงอาณาเขตหรือเปล่า -  เปลี่ยนแปลงอาณาเขตรึเปล่า ต้องพิจารณาก่อนว่าอาณาเขตปัจจุบันอยุ่ตรงไหน -  ความเห็นรัฐบาล ยึดถือแนวอาณาเขตตามแผนที่ตามมติครม.ปี 2505  ซึ่งตรงนี้เป็นประเด็นหลัก  ถ้าถือว่าเป็นการยอมสละเขตแดนแล้วก็จบ  นพดลทำถูก -  แต่ความเห็นผมอาณาเขตจะเกิดขึ้นชัดเจนก็ต่อเมื่อมีการปักปันเขตแดนเรียบร้อย (ตามแนวปฏิบัติในปัจจุบัน - กรมสนธิสัญญาอาจจะพลาดไป) -  ปัจจุบันพื้นที่ดังกล่าวยังไม่มีการปักปัน  จึงถือไม่ได้ว่ามีเขตแดนที่ชัดเจน ทั้งสองฝ่ายยังคงถือแนวเขตคนละเส้นตามสิทธิที่มีอยู่ในความเป็นจริง  สำหรับไทยคือยึดตามแนวสันปันน้ำ ตามสนธิสัญญาที่ทำกับฝรั่งเศสตั้งแต่ ร.5  ส่วนกัมพูชายึดแผนที่ที่ไทยเซ็นยอมรับ (แต่พยายามปฏิเสธภายหลังตอนสู้คดีที่ศาลโลก) -  การมีมติครม ในปี 2505 เพื่อปฏิบัติตามคำตัดสินของศาลโลก และกำหนดแนวเขตปฏิบัติการพร้อมจัดทำแผนที่ เป็นเพียงการดำเนินการภายในของไทย  แต่ในความเป็นจริงสิทธิที่จะต่อสู้ในการปักปันแนวเขตยังคงมีอยู่ เพราะศาลโลกไม่ได้ตัดสินในประเด็นเรื่องเขตแดน เพียงตัดสินเฉพาะในเรื่องกรรมสิทธิ์ของพระวิหาร  ดังนั้นเส้นเขตแดนในส่วนนี้ยังคงเป็นสีเทาเพราะยังไม่มีการปักปันอย่างเป็นทางการ -  ถามว่ามติครม. ในปี 2505 ที่กำหนดแผนที่มีผลอย่างไร ตอบ  มีผลสำหรับหน่วยงานภายในของไทยในการปฏิบัติหน้าที่ เช่น ให้ทหารมีความชัดเจนในการรักษาดินแดน  แต่ไม่มีผลผูกพันในทางระหว่างประเทศหรือเป็นการตัดสิทธิของไทยที่จะอ้างแนวเขตแดนตามสนธิสัญญาไทย-ฝรั่งเศส (ที่ยึดแนวสันปันน้ำ) ที่ไทยเคยทำ -  การมีแถลงการณ์ร่วม แม้จะไม่มีผลผูกพันในทางระหว่างประเทศเพราะไม่มีข้อเท็จจริงที่ชัดเจนว่าเรายอมผูกพันอย่างไร "อาจ" ไม่ถือว่าเป็นสนธิสัญญา แต่ก็ "อาจ" มีผลผิดปากไทยได้หากในอนาคตต้องมีการเจรจาปักปันเขตแดนอีกครั้ง -  เรื่องที่กลัวว่าถ้าไม่รีบไปยูเนสโกแล้วจะมีผลทำให้เสียแขตแดน...  ผมคิดว่าไม่เกี่ยวกัน การที่ยูเนสโกจะรับขึ้นมรดกโลกไม่ได้มีนัยยะอะไรในทางกฎหมายที่จะผูกพันให้เราต้องยอมรับเขตแดนตามแผนที่ของกัมพูชาเลย  หากเรามีการสงวนและไม่เห็นด้วยอย่างชัดเจน   -  นอกจากนี้  ส่วนตัวเห็นว่า ประเทศสมาชิกอื่นรวมทั้งยูเนสโกก็คงจะไม่อยากเอาตัวเข้ามายุ่งในประเด็น sensitive แบบนี้ และน่าจะมองว่าถ้าเรื่องเขตแดนยังไม่ชัดเจนก็อย่าพึ่งรับขึ้นมรดกโลกเลยดีกว่า...  เพราะจะนำมาสุ่ปัญหาภายหลัง -  กันพูชาเองก็คงจะเข้าใจในจุดนี้และมองว่า  ยอมขึ้นมรดกโลกตามแผนผังที่ไทยเสนอก็น่าจะเป็นทางออกที่ดีที่จะทำให้สามารถขึ้นมรดกได้โดยเร็วด้วย   ทั้งนี้ตามหลักนิติศาสตร์นะครับ แต่ถ้ามองตามหลักรัฐศาสตร์แล้ว...   -  ส่วนตัวมองว่าการยอมจะตัดทั้งชะง่อนผาให้เค้าไป (ทั้งที่จริงๆ โดยพฤตินัยเราก็ให้ไปแล้ว) ไม่เสียหายอะไรมากสำหรับไทยในแง่ผลประโยชน์  ตรงข้ามความพยายามที่เราจะต่อสู้ในเรื่องเขตแดนตรงนี้ อาจจะส่งผลกระทบต่อความสัมพันธ์ระหว่างประเทศได้   คิดอีกที ถ้าไทยเล่นเป็นเราควรต้องรีบยื่นจม.สงวนสิทธิของเราเกี่ยวกับเรื่องเขตแดนไปจนกว่าจะมีการปักปันที่ชัดเจน +แถลงสงวนสิทธิของเราที่ยูเนสโกด้วย  ซึ่งเป็นสิ่งที่เราสามารถทำได้และไม่น่าเกลียดเกินไป -  แต่ที่แน่นอนเรื่องนี้ถูกหยิบมาเล่นเป็นประเด็นการเมืองได้แน่ๆ  ครับ  เฮ้อ แก้ไขเมื่อ 01 ก.ค. 51 18:38:33 แก้ไขเมื่อ 01 ก.ค. 51 17:59:40 แก้ไขเมื่อ 01 ก.ค. 51 17:57:30 จากคุณ : ลูกหมูแก้มอ้วน - [ 1 ก.ค. 51 17:57:16 A:203.144.204.161 X: ]

ความคิดเห็นที่ 12 คุณวอน (วอน) ถ้ามติครม.มันเป็นเรื่องที่เกี่ยวพันกับบุคคลหรือองค์กรในประเทศ ก็สามารถยื่นต่อศ.ปกครองให้พิจารณาได้ แต่ถ้าเรื่องที่เกี่ยวพันกับต่างประเทศ ต้องส่งให้ศ.รธน.ตีความเท่านั้น ส่วนถ้าเรื่องที่เกี่ยวพันกับตปท. แล้วมันส่งผลเสียหายขึ้นมาจริงๆ ก็สามารถยื่นเรื่องตรวจสอบไปที่ปปช.ได้ในภายหลัง หรือยื่นถอดถอนรมต.ได้ ดำเนินคดีอาญาได้ ไม่มีใครเขายับยั้งก่อนที่เรื่องมันจะเกิดผลเสียหาย อันเนื่องมาจากแค่การคาดเดา เพราะการยับยั้งการทำงานของครม.ก่อนที่จะบังเกิดผล อาจจะยิ่งทำให้เกิดความเสียหายมากกว่าก็เป็นได้ เพราะนั้นเท่ากับรัฐบาลจะไม่สามารถบริหารประเทศได้เลย ไม่ว่ากรณีใดๆ จากคุณ : TSC - [ 1 ก.ค. 51 18:20:23 A:64.62.138.101 X: ]

ความคิดเห็นที่ 13 อย่างกรณีปราสาทพระวิหาร ตอนนี้เรื่องถูกยับยั้งทั้งที่ไม่มีใครรู้ว่าต่อไปจะเป็นอย่างไร แต่ยับยั้งเพียงแค่ "เชื่อได้ว่า" จะเสียหาย แต่เอาเข้าจริงๆ การยับยั้งในเรื่องนี้เสี่ยงต่อความเสียหายมากกว่า เพราะอย่าลืมว่า เป็นเรื่องระหว่างประเทศ และกฎหมายไทยไปใช้นอกประเทศไม่ได้ ดังนั้น กรณีนี้กัมพูชาหรอื unesco ก็ไม่สนใจคำสั่งยับยั้งของฝ่ายไทย ซึ่งล่าสุด กัมพูชายืนยันแล้วหน้า จะเดินหน้าเรื่องมรดกโลกต่อไป โดยเขาอ้างว่า เรื่องยับยั้งมติครม.ไทย เป็นเรื่องการเมืองภายในไทยไม่เกี่ยวกับเขา นั่นหมายความว่า ตอนนี้กัมพูชามีสิทธิใช้แผนผังเดิมของเขา ที่รวมพื้นที่ทับซ้อนเอาไว้ด้วย ให้ unesco พิจารณาได้ทันที เพราะแผนผังตัวนี้อยู่ใน unesco แล้ว เมื่อไม่มีแถลงการณ์ร่วมที่ไทยเสนอแผนผังใหม่ให้ unesco นั่นเท่ากับ unesco มีความเป็นไปได้ ที่จะพิจารณาจากแผนผังของเขมรเพียงฝ่ายเดียว แล้วถ้า unesco ยอมขึ้นทะเบียนให้ ไทยก็เสียพื้นที่ทับซ้อนไปทันที นี่แหละที่เราว่า การยับยั้งเรื่องทั้งที่ยังไม่เกิดความเสียหาย จะเสียหายยิ่งกว่า จากคุณ : TSC - [ 1 ก.ค. 51 18:27:59 A:64.62.138.101 X: ]

ความคิดเห็นที่ 14 สวัสดีครับ.....               ....แต่ประเทศไทยเป็น "สมาชิก "ของ "อนุสัญญามรดกโลก"  ดังนั้นหากเขมรขึ้นทะเบียนสำเร็จแล้ว    สิ่งต่าง ๆ ที่เกี่ยวกับ ปราสาทพระวิหาร   เขมรย่อมมีสิทธิจะอนุรักษ์ พัฒนา ตามความคิดเห็นของเขาฝ่ายเดียว(ไทยไม่มีสิทธิออกไอเดีย)  ถ้าไม่ยอมให้เขาพัฒนา(ที่ถูกตามการอนุรักษ์)    ..ไทยก็จะผิดสัญญา  อนุสัญญามรดกโลก ที่  "สมาชิกต้องให้ความร่วมมือกับการอนุรักษ์แหล่งมรดกโลกเพื่อ...."     ถ้ามีปัญหาขัดขวางเขา จะถูกให้ออกจากสมาชิก ฯ....และ    มรดกโลกของไทยที่ขึ้นทะเบียนไว้จะมีผลกระทบหรือไม่ ? อันนี้ต้องไปดูข้อบัญญัติของอนุสัญญาอีกที.....          หมายเหตุ  (เพิ่มเติม)..อนุสัญญามรดกโลกมีสมาชิก 21 ประเทศ.....ไทยขึ้นทะเบียนไว้แล้ว 5 แห่ง.....ถ้าเราไม่ทำตามข้อบัญญัติ(กรณีเขมรประกาศเขตอนุรักษ์ ซึ่งพระวิหารเมื่อเป็นของเขา เขาย่อมประกาศเขตอนุรักษ์ได้ .....แม้จะเป็นดินแดนของเรา  ไม่ได้เสียดินแดนให้เขมร รวมทั้งที่ทับซ้อน  ...แต่เราไม่มีสิทธิในพื้นที่ของเรา  ก็เท่ากับ "เสียอธิปไตยในดินแดนของเราเองให้เขมร"  ถ้าจะไม่ยอมทำตามเขมร ก็จะถูกถามว่า  แล้วคุณไปแถลงการณ์ร่วมยอมรับทำไมในทีแรก.....จะออกจากการเป็นสมาชิกก็จะเสียประโยชน์ในส่วนที่ไทยได้ขึ้นทะเบียนไว้แล้ว 5 แห่ง.......อยู่ในภาวะ  "กลืนไม่เข้า  คายไม่ออก"....คงพะอืด พะอม น่าดู........                                                 ขอบคุณครับ แก้ไขเมื่อ 03 ก.ค. 51 22:31:59 แก้ไขเมื่อ 01 ก.ค. 51 22:44:13 จากคุณ : จุ๊ด.จุ๊ด - [ 1 ก.ค. 51 22:43:23 A:202.90.127.238 X: ]