จากกระทู้ของผม และ ของเพื่อนสมาชิก อีกหลายท่าน เราเชื่อว่า โครงสร้าง อำนาจ ในระบอบประธิปไตย ของไทยนั้น ต่างจากของ ต่างประเทศ อำนาจรัฐาธิปัตย์ ของไทยนั้น เดิมเป็นของพระมหากษัตริย์ และพระมหากษัตริย์ ทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ พระราชทานมาให้ปวงชนชาวไทย ผ่านรัฐธรรมนูญ ซึ่งเป็นเสมือน หนังสือมอบอำนาจ และกำหนดโครงสร้างและหน้าที่ขององค์กรต่างๆ และเมื่อ รัฐธรรมนูญถูกยกเลิกไป อำนาจย่อมกลับไปยัง องค์รัฐาธิปัตย์คือ พระมหากษัตริย์ ไม่ใช่ของผู้ก่อการ อย่างที่เกิดในต่างประเทศ เพราะ ที่ต่างประเทศ ผู้ก่อการได้เข้ายึดอำนาจจากผู้ที่มีอำนาจจริงๆ คือ ประธานาธิบดี ซึ่งเป็นประมุขของรัฐ (ปกติประเทศเหล่านี้ ไม่มีสถาบันกษัตริย์แล้ว)
แต่ก็มี เพื่อสมาชิกหลายท่านโต้แย้ง และขอให้แสดงหลักฐานสนับสนุน แนวคิดนี้วันนี้ผมจึงขอมาแสดงหลักฐาน ครับ
ประเด็นที่ 1. พระมหากษัตริย์ ทรงเป็นรัฐาธิปัตย์ มาแต่เดิม และทรงพระราชทาน อำนาจรัฐาธิปัตย์ แก่ ปวงชนผ่านรัฐธรรมนูญ
เป็นที่ทราบกันดีอยู่แล้วว่า นับแต่สถาปนากรุงสุโขทัยเป็นราชธานี ราชอาณาจักรสยาม ได้ปกครองภายใต้ระบอบราชาธิปไตย และในวันที่ 24 มิถุนายน พ.ศ. 2475 คณะราษฎร์ ได้ทำการเปลี่ยนแปลงการปกครอง มาเป็นระบอบประชาธิปไตย แต่เราเชื่อหรือว่า วันที่ 24 มิถุนายน พ.ศ. 2475 นั้น คือวันเปลี่ยนแปลงการปกครอง
จริงแล้ว ราชอาณาจักร สยาม ได้เปลี่ยนแปลงการปกครอง ในวันที่ 27 มิถุนายน ปีเดียวกันนั้นเอง ต่างหาก โดยการพระราชทานพระราชบัญญัติธรรมนูญการปกครองแผ่นดินสยามชั่วคราวลงมา และได้เข้าสู่การปกครองในระบอบประชาธิปไตยอย่างแท้จริง ในวันที่ 10 ธันวาคม พ.ศ. 2475 โดยที่ พระบาทสมเด็จพระปกเกล้าเจ้าอยู่หัว ได้ทรงพระกรุณาฏปรดเกล้าฯ พระราชทาน รัฐธรรมนูญฉบับแรก แก่ปวงชนชาวไทย
ทำไมผมกล้ากล่าวว่า เราไม่ได้เปลี่ยนแปลงการปกครอง ในวันที่ 24 มิถุนายน 2475 (ทั้งๆ ที่มีหมุด ตัวเบ้อเร่อเป็นพยานอยู่ที่ ลานพระราชวังดุสิต หน้าพระที่นั่งอนันตฯ) นั้นเพราะว่า ในวันที่ 24 -27 มิถุนายน 2475 นั้น อำนาจรัฐาธิปัตย์ ยังคงครบถ้วนสมบูรณ์ ใน พระบาทสมเด็จพระปกเกล้าเจ้าอยู่ ทุกประการ เนื่องจาก
1. คณะราษฎร์เมื่อได้ควบคุมองค์ พระบรมวงศ์ชั้นสูงไว้แล้ว ก็ยังไม่สามารถสั่งการสิ่งใดได้ จนต้องกราบบังคมทูล ขอให้สมเด็จเจ้าฟ้าฯ กรมพระนครสวรรค์พินิต ทรงลงพระนามในคำสั่ง ให้อำนาจคณะราษฎร์สั่งการราชการได้ทั่วราชอาณาจักร ซึ่งเรียกว่าในวันนี้นั้น คณะราษฏร์ ได้ทำการยึดอำนาจสำเร็จก็เพียงแต่ การยึดอำนาจของสมเด็จเจ้าฟ้าฯ กรมพระนครสวรรค์พินิต แต่เพียงเท่านั้น แต่ยังไม่สามารถยึดอำนาจจาก พระบาทสมเด็จพระปกเกล้าเจ้าอยู่หัว อันเป็นองค์รัฐาธิปัตย์ได้
2. คณะราษฎร์ ก็ได้อาศัยเหตุแห่งการ ควบคุม เจ้านายทั้งหลายยเป็นประกันนั้น ข่มขู่ไปยัง พระราชวังไกลกังวล และกราบบังคมทูลเชิญพระบาทสมเด็จพระปกเกล้าเจ้าอยู่หัว เสด็จนิวัตพระนคร ฝ่ายพระบาทสมเด็จฯพระเจ้าอยู่หัว แม้ว่าหากมีพระราชประสงค์จะทรงทำการต่อสู่ ก็อาจจะทรงกระทำได้ และน่าจะสามารถปราบคณะราษฎร์ได้ เนื่องจาก คณะราษฎร์นั้น เป็นแต่นายทหารและข้าราชการชั้นผู้น้อย และกองกำลังก็มิได้ใหญ่โต หากจะทรง ระดมพล จากภูมิภาค เข้าพระนคร ก็จะสามารถปราบลงได้ แต่เมื่อทรงใคร่ครวญว่า การปกครองแบบประชาธิปไตยนั้น ก็ทรงต้องกับพระราชประสงค์อยู่แล้ว และทรงไม่ต้องการให้มีการเสียเลือดเนื้อกันเอง ตลอดอาจจะเป็นอันตรายแก่ เจ้านายหลายพระองค์ที่ยังคงประทับในพระนคร จึงทรงตอบรับคำกราบบังคมทูลเชิญนิวัตพระนคร ซึ่งภายหลังจากเสด็จถึงพระนคร คณะราษฎร์ จึง กราบบังคมทูล ของให้ทรงยอมรับเป็นพระประมุข ภายใต้รัฐธรรมนูญ หาไม่คณะราษฎร์จะปลดพระองค์เสียแล้วเลือกเจ้านายพระองค์อื่นขึ้นครองราชย์แทน หรืออาจจะเปลี่ยนเป็นสาธารณรัฐไป (จริงๆ แล้วไม่น่าจะเป็นการขอน่ะ น่าจะเรียกว่าข่มขู่มากกว่า) แต่ด้วยว่า การจะเปลี่ยนแปลงการปกครองให้เป็นประชาธิปไตยนั้น ทรงมีพระราชดำริอยู่ก่อนแล้ว จึงทำให้ ทรงยอมรับที่จะเป็นพระมหากษัตริย์ภายใต้รัฐธรรมนูญ การเจรจาครั้งนี้จึงจบลงอย่างง่ายได้ และทำให้คณะราษฎร์ อ่อนลง และจะมีการนำร่าง พระราชบัญญัติธรรมนูญการปกครองแผ่นดินสยาม มาทูลเกล้าฯ ถวายเพื่อลงพระปรมาภิไธยประกาศใช้และด้วยเหตุนี้ คณะราษฎร์ จึงไม่ได้ทำการยึดอำนาจรัฐาธิปัตย์ไปเสียจากพระองค์
3. แม้ว่าในวันที่ 24 มิถุนายน พ.ศ. 2475 คณะราษฎร์จะได้ทำการก่อการ แต่ในวันที่ 26 มิถุนายน 2475 ราชอาณาจักรสยามก็ยังคง มีการปกครองในระบอบสมบูรณาญาสิทธิราชย์อยู่ โดยสังเกตได้จาก พระราชกำหนดนิรโทษกรรม ในคราวเปลี่ยนแปลงการปกครองแผ่นดิน พุทธศักราช 2475 ดังนี้
ตราพระบรมราชโองการ
พระราชกำหนดนิรโทษกรรม
ในคราวเปลี่ยนแปลงการปกครองแผ่นดิน
พุทธศักราช 2475
------------
พระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาประชาธิปก พระปกเกล้าเจ้าอยู่หัว มีพระบรมราชโองการโปรดเกล้า ฯ ให้ประกาศจงทราบทั่วกันว่า
การที่คณะราษฎรคณะหนึ่งซึ่งมีความปรารถนาอันแรงกล้าในอันที่จะแก้ไขจัดความเสื่อมโทรมบางประการของรัฐบาลสยามและชาติไทยให้หายไป แล้วจะพากันจรรโลงสยามรัฐและชาติไทยให้เจริญรุ่งเรืองวัฒนาถาวรมั่นคงเท่าเทียมกับชาติและประเทศอื่นต่อไป จึงพากันยึดอำนาจการปกครองแผ่นดินไว้ด้วยความมุ่งหมายจะให้มีธรรมนูญการปกครองแผ่นดินขึ้นเป็นข้อใหญ่ แล้วร้องขอไปยังเราเพื่อให้เราคงดำรงเป็นกษัตริย์แห่งสยามรัฐต่อไปภายใต้ธรรมนูญการปกครองแผ่นดินนั้น ทั้งนี้แม้ว่าการจะได้เป็นไปโดยขัดกับความพอพระทัยพระบรมวงศานุวงศ์บางพระองค์ และขัดใจสมาชิกในรัฐบาลเดิมบางคนก็ดี ก็เป็นธรรมดาที่จะต้องเป็นไปเช่นนั้น ในทุกประเทศไม่ว่าจะเจริญรุ่งเรืองแล้วเท่าไร ๆ ก็ไม่อาจจะก้าวล่วงการนี้เสียได้ ถึงกระนั้นก็เพิ่งปรากฏเป็นประวัติการณ์ครั้งแรกของโลกที่การได้เป็นไปโดยราบรื่นปกติมิได้รุนแรง
และแม้ว่าจะได้อัญเชิญพระบรมวงศานุวงศ์ และข้าราชการบางคนมาประทับ และไว้ในพระที่นั่งอนันตสมาคมก็เพียงเพื่อประกันภัยของคณะ และเพื่อให้การดำเนินลุล่วงไปได้เท่านั้น หาได้กระทำการประทุษร้ายหรือหยาบหยามอย่างใด ๆ และไม่มุ่งหมายจะกระทำเช่นนั้นด้วย ได้แต่บำรุงรับไว้ด้วยดี สมควรแก่พระเกียรติยศทุกประการ
อันที่จริงการปกครองด้วยวิธีมีพระธรรมนูญการปกครองนี้เราก็ได้ดำริอยู่ก่อนแล้ว ที่ราษฎรคณะนี้กระทำมาเป็นการถูกต้องตามนิยมของเราอยู่ด้วย และด้วยเจตนาดีต่อประเทศชาติ อาณาประชาชนแท้ ๆ จะหาการกระทำหรือแต่เพียงเจตนาชั่วร้ายแม้แต่น้อยก็มิได้
เหตุนี้ จึงทรงพระกรุณาโปรดเกล้า ฯ ให้ตราพระราชกำหนดนี้ไว้ดังต่อไปนี้
มาตรา 1 พระราชกำหนดนี้ให้เรียกว่า พระราชกำหนดนิรโทษกรรมในคราวเปลี่ยนแปลงการปกครองแผ่นดิน พุทธศักราช 2475
มาตรา 2 ให้ใช้พระราชกำหนดนี้ตั้งแต่ขณะที่พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวได้ทรงลงพระบรมนามาภิไธยเป็นต้นไป
มาตรา 3 บรรดาการกระทำทั้งหลายทั้งสิ้นเหล่านั้นไม่ว่าของบุคคลใด ๆ ใน
คณะราษฎรนี้ หากว่าจะเป็นการละเมิดบทกฎหมายใด ๆ ก็ดี ห้ามมิให้ถือว่าเป็นการละเมิดกฎหมายเลย
ประกาศมา ณ วันที่ 26 มิถุนายน พุทธศักราช 2475
ประชาธิปก ป.ร.
จะสังเกตได้ว่า ในวันที่ 26 มิถุนายน 2475 หลัง การก่อการของคณะราษฎร์ 2 วัน พระองค์ก็ยังคงทรงประกาศใช้พระราชกำหนด ได้โดยไม่ต้องมีบุคคลใดหรือองค์กรใดมาทูลเกล้าฯถวาย หรือสนองพระบรมราชโองการ หรือแม้แต่อ้างอิง อำนาจบทบัญญัติใดๆเลย จึงถือได้ว่า พระราชอำนาจในการปกครองราชอาณาจักรของพระองค์ยังคงบริบูรณ์ดี
4. และแม้ในวันที่ 27 มิถุนายน พ.ศ.2475 ในการประกาศใช้ พระราชบัญญัติธรรมนูญการปกครองแผ่นดินสยามชั่วคราว พ.ศ. 2475 พระองค์ก็ทรงใช้พระราชอำนาจของพระองค์ประกาศใช้เอง มิใช่ผู้อื่นกระทำการเช่นการยึดอำนาจในต่างประเทศไม่ จวบจน ในวันที่ 10 ธันวาคม พ.ศ. 2475 จึงมีการพระราชทานรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรสยาม แก่ปวงชนชาวไทย โดยพระบาทสมเด็จพระปกเกล้าเจ้าอยู่หัว ณ พระที่นั่งอนันตสมาคม ไม่ใช่คณะราษฎร์ประกาศใช้เอง เหมือนอย่างการเปลี่ยนแปลงการปกครองอย่างในต่างประเทศ เช่นที่ ฝรั่งเศส หรือประเทศจีน
5. รวมทั้ง ในพระราชหัตถเลขาสละราชย์สมบัติของพระบาทสมเด็จพระปกเกล้าเจ้าอยู่หัว ก็ทรงมีพระราชนิพนธ์ในตอนหนึ่งว่า ข้าพเจ้ามีความเต็มใจที่จะสละอำนาจอันเป็นของข้าพเจ้าอยู่แต่เดิมให้แก่ราษฎรโดยทั่วไป แต่ข้าพเจ้าไม่ยินยอมยกอำนาจทั้งหลายของข้าพเจ้าให้แก่ผู้ใด คณะใด โดยเฉพาะเพื่อใช้อำนาจนั้นโดยสิทธิขาดและโดยไม่ฟังเสียงอันแท้จริงของประชาราษฎร
ดังนั้นตรงนี้ ผมจึงกล้าสรุปว่า พระมหากษัตริย์ทรงพระราชทานอำนาจรัฐาธิปัตย์แก่ปวงชนชาวไทย
แก้ไขเมื่อ 26 ก.ค. 51 15:50:41
แก้ไขเมื่อ 26 ก.ค. 51 15:49:05
แก้ไขเมื่อ 26 ก.ค. 51 15:28:23
แก้ไขเมื่อ 26 ก.ค. 51 13:23:30
หลักฐานว่า ทำไมผมถึงเชื่อว่า หลัก รัฐประหาร 19 กันยา อำนาจรัฐาธิปัตย์ ไม่ได้เป็นของผู้ก่อการยึดอำนาจ
