ความคิดเห็นที่ 1 รายงานของ TDRI ในปี 2549 ทุนสัมปทานโทรคมในรบ.ทักษิณ กับธรรมาภิบาลภาครัฐ ที่มา : หนังสือพิมพ์มติชน วันที่ 07 ธันวาคม พ.ศ. 2549 ปีที่ 29 ฉบับที่ 10498 รายงานนี้เป็นส่วนหนึ่งของเอกสารประกอบการสัมนาวิชาการประจำปี เรื่อง สู่หนึ่งทศวรรษหลังวิกฤตเศรษฐกิจ : ได้เรียนรู้และปรับปรุงอะไรบ้าง? วันที่ 9-10 ธันวาคม 2548 ณ โรงแรมแอมบาสซาเดอร์ ซิตี้ จอมเทียน จ.ชลบุรี เป็นรายงาน กลุ่มที่ 3 ธรรมาภิบาลทางการเมืองกับนโยบายทางเศรษฐกิจ เรื่องทุนสัมปทานกับธรรมาภิบาลทางเศรษฐกิจ โดย สมเกียรติ ตั้งกิจวานิชย์ มูลนิธิสถาบันวิจัยเพื่อการพัฒนาประเทศไทยหรือทีดีอาร์ไอ กรณีศึกษาต่อไปนี้เกี่ยวข้องกับบริษัทต่างๆ ในเครือของบริษัทชินคอร์ปอเรชั่น ซึ่งเคยถือหุ้นใหญ่โดยครอบครัวของ พ.ต.ท.ทักษิณ ชินวัตร เป็นตัวอย่างที่แสดงให้เห็นถึงการใช้มาตรการและนโยบายของรัฐ เพื่อเอื้อประโยชน์ต่อธุรกิจโทรคมนาคม กรณีการออก พ.ร.ก. ภาษีสรรพสามิตบริการโทรคมนาคม ที่ผ่านมา กลุ่มทุนโทรคมนาคมในประเทศไทย พยายามผลักดันให้มีการแก้ไขสัญญาสัมปทานโทรคมนาคม ในทิศทางที่ตนจะได้ประโยชน์มหาศาลมาโดยตลอด โดยเฉพาะการเรียกร้องที่จะไม่จ่ายค่าสัมปทานต่อไป เช่น เมื่อปี 2545 ซึ่งเป็นปีที่สองในสมัยรัฐบาลทักษิณ ก็มีข้อเสนอให้ผู้รับสัมปทานโทรคมนาคมทุกรายหยุดจ่ายค่าสัมปทานตั้งแต่ปี 2549 เป็นต้นไป ทั้งๆ ที่สัญญาส่วนใหญ่ยังมีอายุต่อไปเกินกว่า 10 ปี แต่ข้อเสนอนี้ก็ไม่ได้รับการยอมรับจากสังคม เนื่องจากเห็นได้ชัดเจนว่า กลุ่มทุนสัมปทานโทรคมนาคมจะได้รับผลประโยชน์มหาศาลเป็นมูลค่าเกินกว่า 1 แสนล้านบาท เมื่อกลุ่มทุนโทรคมนาคมไม่สามารถปฏิเสธการจ่ายค่าสัมปทานได้ แนวทางใหม่ในการแปรสัญญาสัมปทานจึงถูกเสนอขึ้นภายใต้ตรรกะที่ว่า หากตนต้องจ่ายค่าสัมปทานต่อไป ก็ต้องหาทางทำให้ผู้ประกอบการรายใหม่มีภาระทางการเงินสูงตามไปด้วย เพื่อสกัดกั้นไม่ให้คู่แข่งเหล่านี้เติบโตขึ้นมาแข่งขันกับตนได้ วิธีหนึ่งในการบรรลุวัตถุประสงค์ดังกล่าวก็คือ การนำเอา "ภาษีสรรพสามิตโทรคมนาคม" มาใช้ เพราะสามารถอ้างได้ว่า รัฐต้องจัดเก็บภาษีจากผู้ประกอบการทุกรายในอัตราเดียวกัน ไม่ว่าผู้ประกอบการรายใหม่จะเคยได้สิทธิพิเศษเหมือนรายเดิมหรือไม่ก็ตาม แนวทางนี้ถูกผลักดันจนสำเร็จในช่วงต้นปี 2546 ในสมัยรัฐบาลทักษิณ โดยการออกพระราชกำหนด 2 ฉบับ ทั้งนี้ รัฐบาลให้เหตุผลในการออกพระราชกำหนดว่า "เป็นกรณีฉุกเฉินที่มีความจำเป็นเร่งด่วนอันมิอาจจะหลีกเลี่ยงได้ ในอันที่จะรักษาความมั่นคงทางเศรษฐกิจของประเทศ" พระราชกำหนดดังกล่าวมีผลทำให้กิจการโทรคมนาคมมีอัตราภาษีสรรพสามิตตามมูลค่าสูงสุดร้อยละ 50 ต่อมา รัฐบาลทักษิณได้กำหนดอัตราภาษีภาษีสรรพสามิตที่จัดเก็บจากบริการโทรศัพท์เคลื่อนที่ และโทรศัพท์พื้นฐานที่อัตราร้อยละ 10 และร้อยละ 2 ตามลำดับ และหลังจากนั้นไม่นาน คณะรัฐมนตรีก็มีมติเมื่อวันที่ 11 กุมภาพันธ์ 2546 อนุญาตให้นำเอาภาษีสรรพสามิตของผู้รับสัมปทานบริการโทรคมนาคมไปหักออกจากค่าสัมปทาน มติคณะรัฐมนตรีดังกล่าวจึงมีลักษณะเลือกปฏิบัติในการจัดเก็บภาษี และขัดแย้งโดยสิ้นเชิงกับเหตุผลในการออกพระราชกำหนด ซึ่งอ้างกรณีฉุกเฉินที่มีความจำเป็นเร่งด่วนในด้านความมั่นคงในทางเศรษฐกิจของประเทศ เพราะในกรณีของบริการโทรคมนาคม รายได้ที่รัฐจะจัดเก็บได้ในช่วงนั้นไม่ได้เพิ่มขึ้นเลย เพียงแต่ถูกแบ่งออกเป็นสองส่วนคือ ส่วนที่เป็นภาษีสรรพสามิต ซึ่งจัดเก็บโดยกระทรวงการคลัง และส่วนที่เป็นค่าสัมปทานซึ่งจัดเก็บโดยรัฐวิสาหกิจที่เป็นคู่สัญญา การจัดเก็บภาษีสรรพสามิตในลักษณะดังกล่าวก่อให้เกิดผลกระทบอย่างน้อย 2 ประการคือ ประการที่หนึ่ง รัฐสูญเสียรายได้มหาศาลจากการยกเว้นภาษีให้แก่ผู้รับสัมปทาน ทั้งนี้ จากข้อมูลของกรมสรรพสามิต ในระหว่างเดือนกุมภาพันธ์ 2546 จนถึงเดือนสิงหาคม 2549 ค่าสัมปทานที่ถูกหักออกเป็นภาษีสรรพสามิตมีมูลค่าถึง 47,134.39 ล้านบาท ซึ่งหมายความว่า หากไม่มีการเลือกปฏิบัติทางภาษี รัฐน่าจะสามารถจัดเก็บภาษีสรรพสามิตได้เพิ่มเติมในระดับที่ใกล้เคียงกับมูลค่าดังกล่าว ประการที่สอง ค่าสัมปทานซึ่งเป็นค่าตอบแทนสิทธิพิเศษที่รัฐให้แก่ผู้รับสัมปทาน ถูกเปลี่ยนความหมายให้กลายเป็นภาษี ซึ่งรัฐต้องจัดเก็บจากผู้ประกอบการทุกราย ไม่ว่าผู้ประกอบการนั้นจะเคยได้ประโยชน์จากระบบสัมปทานหรือไม่ การเปลี่ยนความหมายของค่าสัมปทานนี้มีผลในการกีดกันผู้ประกอบการรายใหม่ให้เข้าสู่ตลาดได้ยากขึ้น ทั้งนี้ แม้ไม่มีการจัดเก็บภาษีสรรพสามิต ผู้ประกอบการรายใหม่ก็ยากที่จะแข่งขันกับผู้รับสัมปทานอยู่แล้ว เพราะมีต้นทุนต่อหน่วยสูงกว่าเนื่องจากมีฐานลูกค้าเล็กกว่า และมีรายได้ต่อผู้ใช้บริการต่ำกว่า เนื่องจาก ลูกค้าที่เหลืออยู่ในตลาดมักเป็นลูกค้ากลุ่มที่มีรายได้ต่ำ โดยสรุป ผู้ที่ได้ประโยชน์จากการจัดเก็บภาษีสรรพสามิตจากบริการโทรคมนาคมในลักษณะดังกล่าวก็คือ ผู้รับสัมปทานในปัจจุบัน โดยเฉพาะผู้ประกอบการรายใหญ่ในเครือชิน คอร์ปอเรชั่น เพราะไม่ต้องกังวลกับการแข่งขันในอนาคต ส่วนผู้ที่เสียประโยชน์ก็คือ ประชาชนผู้ใช้บริการโทรคมนาคม ซึ่งเสียประโยชน์จากการแข่งขันในตลาดโทรคมนาคมที่จะลดลงในอนาคต กรณีการแก้ไขสัญญาสัมปทานของเอไอเอส สัญญาสัมปทานที่บริษัทแอดวานซ์ อินโฟร์ เซอร์วิส จำกัด (มหาชน) เอไอเอส ได้รับจาก ทศท ในวันที่ 27 มีนาคม 2533 เพื่อให้บริการโทรศัพท์เคลื่อนที่เป็นสัญญาที่มีความสำคัญมากที่สุดต่อเครือชิน คอร์ปอเรชั่น เพราะรายได้จากการให้บริการโทรศัพท์เคลื่อนที่เป็นรายได้ส่วนใหญ่ของเครือ สัญญาสัมปทานของเอไอเอสได้รับการแก้ไขเพิ่มเติมหลายครั้ง ทั้งก่อนและหลังจากที่ พ.ต.ท.ทักษิณ ชินวัตร เข้ารับตำแหน่งนายกรัฐมนตรี ตัวอย่างการแก้ไขสัญญาครั้งสำคัญได้แก่ - การแก้ไขสัญญาครั้งที่ 4 เมื่อวันที่ 20 กันยายน 2539 : บริษัทได้สิทธิในการขยายอายุของสัมปทานจาก 20 ปี เป็น 25 ปี เพื่อแลกกับการเลิกสิทธิผูกขาดในการให้บริการโทรศัพท์เคลื่อนที่แต่เพียงรายเดียวที่บริษัทมีอยู่กับ ทศท - การแก้ไขสัญญาครั้งที่ 6 เมื่อวันที่ 15 พฤษภาคม 2544 : บริษัทได้รับการลดหย่อนการจ่ายค่าสัมปทานจากบริการโทรศัพท์เคลื่อนที่ในระบบพรีเพด (บัตรเติมเงิน) จาก ร้อยละ 25 เป็น ร้อยละ 20 ของรายได้ โดยอ้างว่า เมื่อวันที่ 2 เมษายน 2544 บริษัทคู่แข่งคือ แทค ได้รับการลดหย่อนค่าเชื่อมโยงโครงข่ายของบริการโทรศัพท์เคลื่อนที่ในระบบพรีเพดจาก 200 บาทต่อเลขหมายต่อเดือน เป็น ร้อยละ 18 ของรายได้ - การแก้ไขสัญญาครั้งที่ 7 เมื่อวันที่ 20 กันยายน 2545 : ในกรณีที่บริษัทเข้าไปใช้เครือข่ายร่วม (roaming) ของผู้ประกอบการรายอื่น บริษัทได้สิทธิในการหักค่าใช้เครือข่ายร่วมที่จ่ายให้แก่ผู้ประกอบการรายนั้น ก่อนจ่ายค่าสัมปทานให้แก่ ทศท ผู้เขียนมีข้อสังเกตว่า การเปลี่ยนแปลงแก้ไขสัญญาสัมปทานดังกล่าวข้างต้น เป็นประโยชน์อย่างมากต่อเอไอเอส ในขณะที่ ทศท ซึ่งเป็นคู่สัญญา ตลอดจนประชาชนไม่ได้ประโยชน์ในสัดส่วนที่ทัดเทียมกันแต่อย่างใด นอกจากนี้ ข้ออ้างที่ใช้ในการแก้ไขสัญญาแต่ละครั้งยังไม่สมเหตุสมผลหลายประการ กล่าวคือ - แม้บริษัทจะมีสิทธิผูกขาดในการให้บริการโทรศัพท์เคลื่อนที่แต่เพียงรายเดียวตามสัญญาที่มีอยู่กับ ทศท ตั้งแต่ปี 2533 ในทางปฏิบัติ สิทธิผูกขาดในการให้บริการโทรศัพท์เคลื่อนที่แต่เพียงรายเดียวของบริษัทหมดไปแล้วตั้งแต่ปี 2534 เมื่อ กสท ให้สัมปทานบริการโทรศัพท์เคลื่อนที่แก่แทค - การเชื่อมโยงโครงข่ายไม่ได้เป็นส่วนหนึ่งของระบบสัญญาสัมปทาน ดังจะเห็นได้ว่าแม้ในประเทศที่มีระบบสัญญาสัมปทาน ก็ยังมีการเชื่อมโยงโครงข่ายระหว่างผู้ประกอบการ นอกจากนี้ หลักปฏิบัติที่ดีในระดับสากลในการคิดอัตราค่าเชื่อมโยงโครงข่ายก็คือ เจ้าของโครงข่ายต้องไม่เลือกปฏิบัติระหว่างผู้ประกอบการรายอื่นที่ขอเชื่อมโยงโครงข่าย การที่ ทศท ปรับลดค่าเชื่อมโยงโครงข่ายบริการโทรศัพท์เคลื่อนที่ในระบบพรีเพดให้แก่แทค จึงไม่ควรเป็นข้ออ้างให้บริษัทขอปรับลดการจ่ายค่าสัมปทานแก่ ทศท และแม้ว่าแทคได้รับการปรับลดค่าเชื่อมโยงโครงข่ายจาก ทศท เหลือร้อยละ 18 ของรายได้ อัตราดังกล่าวก็ยังสูงกว่าอัตราร้อยละ 0 ที่บริษัทได้รับจาก ทศท มากซึ่งถือว่ามีการเลือกปฏิบัติอย่างชัดเจน - การอนุญาตให้บริษัทหักค่าใช้เครือข่ายร่วมที่จ่ายให้แก่ผู้ประกอบการรายอื่น ก่อนจ่ายค่าสัมปทานให้แก่ ทศท เป็นการเปลี่ยนแปลงวิธีการจ่ายค่าสัมปทานให้แก่ ทศท ซึ่งในสัญญาเดิมจะคิดจากรายได้จากการให้บริการโดยไม่มีการหักค่าใช้จ่ายใดๆ ทั้งสิ้น การเปลี่ยนแปลงดังกล่าวอาจมีผลทำให้บริษัทตัดสินใจลงทุนสร้างเครือข่ายเองน้อยลง ซึ่งทำให้ทรัพย์สินที่ ทศท จะได้รับจากสัมปทานลดลงตามไปด้วย ผลจากการแก้ไขสัญญาดังกล่าว จึงเป็นประโยชน์อย่างมากต่อเอไอเอสและทำให้ ทศท ซึ่งเป็นรัฐวิสาหกิจเสียประโยชน์ และทำให้เกิดการแข่งขันที่ไม่เป็นธรรมในตลาดโทรศัพท์เคลื่อนที่ การประมาณการเบื้องต้นชี้ว่าเฉพาะการที่ ทศท ปรับลดค่าสัมปทานจากบริการโทรศัพท์เคลื่อนที่ในระบบพรีเพดจาก ร้อยละ 25 เหลือ ร้อยละ 20 ให้แก่บริษัท น่าจะทำให้บริษัทได้รับประโยชน์ประมาณ 13,420 ล้านบาท เมื่อคิดเฉพาะช่วงเวลาระหว่างเดือนตุลาคม 2544 ถึงเดือนกันยายน 2549ในอนาคตมูลค่าความเสียหายดังกล่าวจะเพิ่มสูงขึ้นตามปริมาณการใช้บริการ โดยความเสียหายตลอดอายุสัญญาอาจสูงถึง 8 หมื่นล้านบาท ตามที่มีการประมาณการกัน (ยังมีต่อ) ......... จากคุณ : รองเมือง - [ 13 ส.ค. 51 10:45:08 A:58.8.204.214 X: ]

ความคิดเห็นที่ 2 กรณีการส่งเสริมการลงทุนในโครงการดาวเทียมไอพีสตาร์ เมื่อวันที่ 19 พฤศจิกายน 2546 ซึ่งเป็นปีที่สามของรัฐบาลทักษิณ คณะกรรมการส่งเสริมการลงทุน (บีโอไอ) ซึ่งมีนายกรัฐมนตรีเป็นประธานโดยตำแหน่งตามกฎหมาย ได้มีมติส่งเสริมการลงทุนโครงการดาวเทียม "ไอพีสตาร์" ของบริษัท ชินแซทเทลไลท์ ซึ่งให้บริการทั้งในประเทศและต่างประเทศ โดยให้การยกเว้นภาษีเงินได้นิติบุคคล เฉพาะรายได้ที่ได้รับจากต่างประเทศ เป็นระยะเวลาถึง 8 ปี หรือเทียบเท่ากับสิทธิประโยชน์สูงสุดที่บีโอไอให้แก่นักลงทุนที่ลงทุนในเขต 3 ซึ่งเป็นเขตท้องที่ห่างไกล รายงานข่าวของหนังสือพิมพ์ประชาชาติธุรกิจแจ้งว่า ภาษีเงินได้ที่บริษัทชินแซทเทลไลท์ ได้รับการยกเว้นสูงถึง 22,165 ล้านบาท แต่กฎหมายส่งเสริมการลงทุนได้กำหนดมูลค่าภาษีเงินได้ที่จะได้รับการยกเว้นไว้ไม่เกินเงินลงทุนของโครงการคือ 16,459 ล้านบาท บริษัทจึงได้รับการยกเว้นภาษีเงินได้ 16,459 ล้านบาท การส่งเสริมการลงทุนนี้ทำให้ผู้ถือหุ้นของบริษัทชินแซทเทลไลท์ ซึ่งรวมถึงครอบครัวของ พ.ต.ท.ทักษิณ ชินวัตร ในฐานะผู้ถือหุ้นใหญ่ได้ประโยชน์อย่างมาก อย่างไรก็ตาม โครงการดังกล่าวไม่สมควรได้รับการส่งเสริมการลงทุนด้วยเหตุผลหลายประการคือ ประการที่หนึ่ง การส่งเสริมการลงทุนดังกล่าวจะไม่มีผลโน้มน้าวให้เกิดการลงทุนใดๆ เพิ่มขึ้น เพราะบริษัทชินแซทเทลไลท์ได้ตัดสินใจลงทุนไปแล้วนอกจากนี้ การขยายการลงทุนในธุรกิจดังกล่าวยังถูกจำกัดด้วยตำแหน่งวงจรดาวเทียม และคลื่นความถี่ที่เป็นทรัพยากรที่มีอยู่จำกัด ประการที่สอง ดาวเทียมไอพีสตาร์ใช้เทคโนโลยีใหม่และมีประสิทธิภาพดีกว่าดาวเทียมแบบเดิมถึง 30 เท่า ซึ่งหมายความว่า ไอพีสตาร์สามารถแข่งขันกับคู่แข่งจากประเทศอื่นๆ ด้วยต้นทุนที่ต่ำกว่ามากอยู่แล้ว การได้รับการส่งเสริมการลงทุนจึงไม่มีความจำเป็นในการสร้างขีดความสามารถในการแข่งขันให้แก่ชินแซทเทลไลท์ ประการที่สาม การยกเว้นภาษีเงินได้แก่บริษัทดังกล่าว ถือเป็นการให้การอุดหนุนแก่บริษัท ซึ่งจะทำให้เกิดการแข่งขันที่ไม่เป็นธรรมในตลาดโทรคมนาคมของประเทศไทย และอาจทำให้บริษัทสามารถผูกขาดการให้บริการโทรคมนาคมบางประเภทได้ในอนาคต ซึ่งจะส่งผลเสียต่อผู้บริโภคในระยะยาว ประการที่สี่ ผู้ที่ได้ประโยชน์จากการส่งเสริมการลงทุนคือ ผู้ใช้บริการต่างชาติ ซึ่งได้รับการอุดหนุนบริการ และผู้ถือหุ้นของบริษัทเท่านั้น โดยประชาชนไทยที่เหลือไม่ได้ประโยชน์แต่อย่างใด โดยสรุป การส่งเสริมการลงทุนของบีโอไอแก่โครงการดังกล่าวจึงมีผลทำให้รัฐบาลไทยสูญเสียรายได้จากภาษีเงินได้ ซึ่งควรจัดเก็บได้จากบริษัท ผลกระทบที่ตามมาก็คือ รัฐบาลจะต้องพยายามจัดเก็บภาษีจากแหล่งอื่นเพิ่มเติม เพื่อรักษาฐานะทางการคลังให้อยู่ในระดับเดิม ซึ่งมีผลกระทบต่อการกระจายรายได้และประสิทธิภาพของระบบเศรษฐกิจ นอกจากนี้ การให้การอุดหนุนแก่บริษัท ซึ่งมีความสามารถในการแข่งขันสูงอยู่แล้ว น่าจะทำให้เกิดการแข่งขันที่ไม่เป็นธรรมในตลาดโทรคมนาคมของไทย ซึ่งจะส่งผลเสียต่อผู้บริโภคในที่สุด หน้า 20 (สิ้นสุดข้อความ) http://www.weopenmind.com/board/index.php?topic=3854.0 ......... จากคุณ : รองเมือง - [ 13 ส.ค. 51 10:46:01 A:58.8.204.214 X: ]

ความคิดเห็นที่ 3 คงเป็นเป้าหมายแท้จริงของเหล่าสมุนคมช. คืออยากได้ทรัพย์สินคนอื่นเขามาแบ่งค่าเปอร์เซนต์กันเอง หน้าด้านดีเหมือนกันนะ เขาหาเงินมาก่อนเข้ามาสู่การเมือง ยังคิดจะไปยึดเงินก้อนนั้นอีก ถ้ายึดก็น่าจะยึดจำนวนเงินที่งอกเงยขึ้นหลังเข้าสู่การเมือง จึงจะน่ามีเหตุผล ไม่ใช่เหมาร่วมกัน แบบนี้คล้ายๆๆ ปล้นๆๆๆๆๆๆๆๆเอานะ จากคุณ : สลักหิน - [ 13 ส.ค. 51 10:57:10 A:58.10.9.105 X: ]

ความคิดเห็นที่ 4 บ้านเมืองกําลังจะลุกเป็นไฟ !!   ขนาดว่าผมไม่ใช่เจ้าของเงินความรู้สึกยังไม่ยอมเลยครับ  ....... จากคุณ : รวงทอง - [ 13 ส.ค. 51 11:03:56 A:117.47.215.175 X: ]

ความคิดเห็นที่ 5 ฐานเงินเดิมเขาก็มีก่อนจะเข้ามามีอำนาจทางการเมือง สิ่งที่คุณกล่าวหาเขาออกนโยบายเอื้อธุรกิจมากมายนะ ถามหน่อยมันทำให้ฐานเงินเดิมของเขามันกลายเป็นทรัพที่ร่ำรวยผิดปรกติได้ยังไง นี่เล่นอายัดทั้งหมดมองดูก็รู้แล้วว่าใช้อำนาจไมชอบด้วยกฏหมาย ถ้าคดีนี้ถูกส่งไปตัดสินที่ประเทศอื่นรับรองเจ้าพวกคตสใช้เงินเขาตูดบานแน่ จากคุณ : วิหคเหิรฟ้า - [ 13 ส.ค. 51 11:04:51 A:118.172.231.95 X: ]

ความคิดเห็นที่ 6 ปัญหาคือ รายงานจาก TDRI เชื่อถือได้มากน้อยแค่ไหน เราทราบกันดีว่า ดร.สมเกียรติ เคย "เรียนเก่ง" เป็นอันดับ 1 ของประเทศ เหมือน "ธีรยุทธ์ บุญมี" ถ้าเราเชื่อถือ "ความคิด" ของคนเรียนเก่งว่า ถูกต้องเสมอ เราก็ต้องยอมรับ ความคิดของ "ธีรยุทธ์ บุญมี" ที่เคยเข้าร่วมกับ พคท.สู้รบกับทหารไทยด้วย ! ถ้าคนเรียนเก่ง ถูกต้องเสมอ "ธีรยุทธ์ บุญมี" ก็ทำถูกต้องแล้วที่ร่วมกับ พคท.รบกับทหารไทย แต่ตอนนี้เราทราบกันหมดแล้วว่า การเข้าร่วมกับ พคท.เป็นความผิดพลาด หาก พคท. สู้รบชนะ ประเทศไทยก็จะเป็นคอมมิวนิสต์ ซึ่งก็ผิดพลาดอีก เพราะปัจจุบันทั้งจีนและโซเวียต เลิกเป็นคอมมิวนิสต์แล้ว ดร.สมเกียรติ เรียนเก่งจบทางด้านคอมพิวเตอร์ ทำงานกับ TDRI วิจัยหลายด้าน แต่มีปัญหาในงานวิจัย เพราะไม่มีพื้นความรู้ทางสาขาวิชาอื่นๆเพียงพอ อีกทั้งไม่รู้ว่า งานวิจัย ห้ามใช้อคติ และต้องวางตัวเป็นกลาง ดร.สมเกียรติ เคยวิจัยเรื่องหนี้ครัวเรือน แต่ในทางเศรฐศาสตร์ หนี้เกี่ยวข้องกับรายได้และการชำระคืน เขาวิจัยแต่หนี้ ซึ่งใครๆก็พอจะทราบว่าหนี้ครัวเรือนของไทยสูงขึ้น แต่ ดร.สมเกียรติ ละเลยไม่ดูรายได้ที่เพิ่มขึ้นและการชำระหนี้ ซึ่งเราทราบกันว่า หนี้เงินกู้ขนาดเล็กของคนจน (ไมโครเครดิต) มีปัญหาการชำระคืนน้อยกว่าหนี้ของคนรวยมาก ในภายหลังได้มีงานวิจัยของธนาคารแห่งประเทศออกมาสำรวจ รายได้ของผู้ที่มีเพิ่มขึ้น ผลการวิจัยชี้ว่า หนี้ครัวเรือนที่เพิ่มขึ้นไม่ได้สร้างปัญหาอย่างที่กังวลกันมาก เพราะตัวรายได้ก็เพิ่มขึ้นเช่นกัน อีกทั้งเปิดโอกาสให้คนจนเข้าหา "ทุน" ได้ ดร.สมเกียรติ เคยวิจัยราคาหุ้นกลุ่มชินเพื่อแสดงว่า หุ้นกลุ่มชิน มีราคาเพิ่มขึ้นมาก แต่เขาไม่ได้มองว่า ราคาหุ้นส่วนใหญ่เป็นผลมาจากการตัดสินใจของผู้ลงทุน ปัจจุบันเราทราบกันแล้วว่า ปัจจัยการเมืองมีความสำคัญต่อทั้งนักลงทุนไทยและนักลงทุน การที่นักลงทุนมีความมั่นใจต่อบริษัทที่มีสัมพันธ์ที่ดีกับรัฐบาล เป็นการตัดสินใจของนักลงทุน ซึ่งการวิจัยควรไปสำรวจทัศนะของผู้ลงทุนจึงจะทราบเหตุผลในการลงทุนหุ้นต่างๆ งานวิจัยของ TDRI เรื่อง "แปรสัมปทานโทรคมนาคม" มีปัญหามาก เพราะ ดร.สมเกียรติ มองแต่ตัวเงินค่าสัมปทานที่จะหายไป 3 แสนล้านบาทในระยะเวลาราวๆ 10 ปี แต่ไม่มองว่าเงินไม่สามารถหายไปได้เฉยๆ เพราะเมื่อมีการลดค่าสัมปทาน ต้นทุนการดำเนินงานของบริษัทโทรคนนาคมก็จะลดลง ทำให้ค่าบริการลดลง เงินค่าสัมประทานที่หายไปก็จะคืนกลับไปสู่ประชาชนจากการที่ประชาชนทั้งหมดจ่ายค่าบริการลดลงนั่นเอง งานวิจัยของ "จุฬา" เสนอแนวทาง ยกเลิกการจ่ายค่าสัมปทานในปี 2549 ก็เป็นการเสนอแนะด้วยเหตุผลนี้ แต่ ดร.สมเกียรติ กลับยืนยันที่ให้รัฐบาล "ทำตาม" ข้อเสนอของ TDRI จนมีคนในรัฐบาลวิจารณ์ในเชิง จรรยาวิชาชีพ+มารยาทนักวิจัย และ วุฒิภาวะ ของ ดร.สมเกียรติและกลุ่มที่สนับสนุนเขาว่า "คนที่รับจ้างศึกษาไม่ควรมาติดตามว่าได้นำผลการศึกษามาใช้หรือไม่ ถ้าทำแบบนี้ไม่ถูกต้อง เพราะตามหลักการแล้วเมื่อมีการว่าจ้างให้องค์กรใดๆทำการศึกษาในเรื่องใดเรื่องหนึ่ง เมื่อได้ข้อยุติก็ถือว่าจบสิ้นการทำงาน แต่หน่วยงานที่ว่าจ้างจะเห็นด้วยหรือไม่เป็นอีกเรื่องหนึ่ง บางทีอาจจะไม่ยอมรับหรือไม่เห็นด้วยก็ได้ ไม่จำเป็นต้องยึดผลการศึกษานั้นมาเป็นคัมภีร์เสมอไป เพราะต้องคิดว่าผู้รับจ้างงานเป็นผู้ขายความรู้ ถึงวันนี้เขายังเห็นด้วยกับผลสรุปของสถาบันทรัพย์สิน มากกว่าของสถาบันวิจัยเพื่อการพัฒนาแห่งประเทศไทย (ทีดีอาร์ไอ) เราต้องให้ความเป็นธรรมกับภาคเอกชนด้วย ถ้ารัฐบาลยึดแนวทางของทีดีอาร์ไอต่อไปก็จะแปรสัญญาสัมปทานไม่สำเร็จ อย่าไปคิดว่าใครที่คิดเห็นไม่ตรงกันเป็นคนไม่รักชาติ แล้วคนที่ยึดมั่นตามแนวทางทีดีอาร์ไอเป็นคนรักชาติเท่านั้น อย่างนี้ไม่ถูกต้อง อย่างไรก็ตามหากจะมีการทำประชาพิจารณ์ ฝ่ายผู้จัดต้องเปิดโอกาสในการทำมากพอสมควร จะใช้เวลาเพียงแค่ไม่กี่ชั่วโมงหรือไม่กี่วันคงไม่ได้" ......... จากคุณ : รองเมือง - [ 13 ส.ค. 51 11:42:51 A:58.8.204.214 X: ]

ความคิดเห็นที่ 7 ทั้งเรื่องดาวเทียม โทรศัพท์เคลื่อนที่ ภาษีสรรพสามิต ซุกหุ้นชินคอร์ป และการปล่อยกู้ของธนาคารเพื่อการส่งออกและนำเข้าแห่งประเทศไทย (เอ็กซิมแบงก์) โดย คตส.ตรวจพบว่า พ.ต.ท.ทักษิณ เป็นผู้สั่งการโดยตรงคือ คือบอกตรงๆนะครับ ว่าไอ้ข้อหาเนี่ย ผมไม่เห็นด้วยสักนิด เพราะมันเป็นการเห็นชอบโดยสภา หรือ ครม นะครับ ผิด มันก็ต้องผิด ทั้ง ครม  ไม่ใช่ ผิดทีนายก ถ้างั้น จะมี ครม ทำไมครับ ก็ให้อำนาจนายกเต็มไปเลยสิครับท่าน เวลาพลาด จะได้ผิดคนเดียว ในฐานะ ผู้นำ จากคุณ : ธนูไฟ - [ 13 ส.ค. 51 11:45:17 A:124.157.168.233 X: ]

ความคิดเห็นที่ 8 ที่สำคัญ คนของ TDRI  ตอนเป็นรัฐบาล สุรยุทธ ก็ไม่ได้เรื่อได้ราว เก่งแต่จ้อ เก่งแต่วิจารณ์คนอื่น พอทำเอง ไม่ได้เรื่อง ฝีมือต่ำกว่าฝีปากเป็นอย่างมาก จากคุณ : ธนูไฟ - [ 13 ส.ค. 51 11:47:27 A:124.157.168.233 X: ]

ความคิดเห็นที่ 9 ไอ้ สนง. วิจัย เพื่อวิจารณ์ ผลงานคนอื่นเค้า วันๆ ทำไรมั่งเนี่ย จากคุณ : Manubonproxingage - [ 13 ส.ค. 51 12:36:18 A:125.26.182.129 X: ]

ความคิดเห็นที่ 10 1. ผมไม่ได้เชื่อคุณรองเมือง เพราะว่าเป็นคุณรองเมืองนะครับ แต่ผมเชื่อความคิดของคุณรองเมือง กับข้อมูลประกอบ โดยเฉพาะกรณีหน่วยงานเฮงซวยอย่าง TDRI ที่มาจากนักวิชาการหอคอยงาช้าง จากคุณ : นายเจ็ดตัวอักษร - [ 13 ส.ค. 51 12:56:34 A:161.200.255.162 X: ]

ความคิดเห็นที่ 11 "คงมีคนน้ำลายหยดเรี่ยราดอยู่      เพราะว่ากฎหมาย ป.ป.ช.นั้นท่านให้แบ่งเงินที่ถูกยึด      25% เป็นสินบนชี้ช่อง"      ทั้ง ปปช. คตส. .......... คอลัมน์ : ฉลามเขียว : รุมทึ้ง 17,500 ล้าน โดย บ้านเมืองออนไลน์ http://www.banmuang.co.th/politic.asp?id=148375 จากคุณ : syk05 - [ 13 ส.ค. 51 16:36:57 A:61.91.172.249 X: ]