พุ๊ยข้าวต้ม...อิ่มหนำ...ไปชามกว่า
หยิบพัดมา...นั่งพัดไกว...ให้คลายร้อน
อาม่าหาว...เป็นช่วง...กลัวง่วงนอน
กดรีโมท...ดูละคร...สำราญใจ
เอ๊ะเมื่อเช้า...หลานสาว...เค้าบอกว่า
กดเลขนี้...นะอาม่า...ดูช่องใหม่
เห็นมันว่า...ติดจาน...จานอะไร
บอกอีกว่า...บ้านไหน...เค้าก็ดู
ทำไมคง...มานั่ง...กังเยอะแยะ
นั่งคัยหว่า...เหล่าตาแป๊ะ...ยืงพูกอยู่
ต้องออกปัย...มังลั่ย...คัยมั่ยลู้
ตะหมูกมู๋...ปากม๋า...มังว่าคัย
เย็น...หลานชาย...หลานสาว...กลับเข้าบ้าน
อาม่าเล่า...ฉะฉาน...ปานน้ำไหล
นี่พวกลื้อ...ทำมั่ยลู้...อยู่ลั่ยงัย
อั๊วจาปัย...ช่วยเค้าลั่ย...รักถะบาง
อั้ยลายก...มังโกงกิง...ลื้อลู้ป่าว
มังทำหั้ย...เราเสียเขา...พะวิหาง
อั้ยทักสิง...กะเมียมัง...พกจะมาง
หลีพาสี...หน้าล่างล่าง...หลีคะลี
หลานชายงง...เป็นไร...ไปแล้วม่า
อย่าไปยุ่ง...เลยน่า...เรื่องแบบนี้
ลื้อมั่ยลู้...อั๊วลู...เอ เอ๊ก ที วี
อาจัมลอง..พงตี...เค้าบอกมา
อากิมลั้ง...ข้างบ้าง...มังบอกอั๊ว
มังก็ปัย...มังมั่ยกัว...หรอกหม๋าต๋า
ลื้ออู่จี๊...สองพังมั้ย...มีเอามา
บอหริจาก...เป็งค่า...กู้ชั่กทัย
หลานชายมอง...หลานสาว...ทำหน้าเบ้
ผมบอกแล้ว...เห็นมัยเจ้...ไปกันใหญ่
จะติดจาน...ติดจาน...ติดทำไม
ไม่รู้ล่ะ...ใครผูกไว้...ไปแก้กัน
. . . . . . . . . . . . . . . .
ความสงบ...หลบหาย...ไปกับม่า
ไร้มื้อเย็น...พร้อมหน้าตา..จากวันนั้น
ออกจากบ้าน...จันทร์ถึงศุกร์...ไปทุกวัน
มีเรื่องใหม่...นับไม่ทัน...ติดกลับมา
กางเมืองเก่า...มังปากว่า...ตาขะหยิก
ต้องเจ๊กสิก...สางสิก...แน่นองก่า
เสื้อลูกจีง...กู้ชั่ก...อั๊วซื้อมา
เหลียวพุ่งลี้...โพกผ้า...กู้ชั่กทัย
หลานชายถาม...หลานสาว...เอาไงนี่
เราจะปล่อย...แบบนี้...ต่อไปมั้ย
เช้ารุ่งขึ้น...อีกวัน...จานหายไป
จากวันนี้...ต่อต่อไป...คงจะดี
. . . . . . . . . .
ทอระตั๊ก...เป็งอะไร...อาเง็กท้อ
อาสงชาย...ลื้อก็...แก้หล่อยซี่
มั่ยรุ...มั่ยรุ...อั๊วจะลู...เอ เอ็ก ที วี
โอเค...ม่า...เอางี้
ผมยกประเทศนี้...ให้ม่ากะพวกเลยแล้วกัน!!!
*อารัยเอ่ย...จิงมั่ง มั่วมั่ง...หล่าลั่ยทั้งวัง...สางยังคุ้งคอง
จากคุณ :
บารมีสีชมพู
- [
4 ก.ย. 51 02:39:33
A:125.25.137.63 X:
]