PANTIP.COM : P6975207 *** คุณจะเลือกใครเป็นผู้ว่า กทม. *** [การเมือง]

ความคิดเห็นที่ 20

ประภัสร์ จงสงวน : ประเทศไทยไม่ใช่ แอ้คติ้งสคูล
โดย : เปรื่อง ปยุต เมื่อวันที่ : จันทร์ ที่ 8 เดือน กันยายน พ.ศ.2551

ท่ามกลางกระแสต่อต้าน นายสมัคร สุนทรเวช นายกรัฐมนตรี และหัวหน้าพรรคพลังประชาชน ผู้ที่จูงมือ นายประภัสร์ จงสงวน อดีตผู้ว่าการการรถไฟฟ้าขนส่งมวลชนแห่งประเทศไทย (รฟม.) ไปลงสมัครรับเลือกตั้งผู้ว่าฯ กทม. เมื่อวันที่ 2 กันยายนนั้น กลับไม่ทำให้ว่าที่ผู้ว่าฯ กทม.เบอร์ 10 อย่างนายประภัสร์วิตกกังวลแต่ประการใด แม้จะออกตัวว่า "ยังไร้เดียงสาทางการเมือง" ก็ตาม ตรงกันข้าม กลับมั่นใจว่าการเลือกตั้งผู้ว่าฯ กทม.ครั้งนี้ คนกรุงเทพฯจะพิจารณาที่ตัวบุคคลมากกว่า

วันนี้ ประภัสร์ หรือคุณตุ๊ ผู้ซึ่งชื่นชอบการซิ่งมอเตอร์ไซค์ฮาเลย์ เดวิดสัน เป็นชีวิตจิตใจ ต้องหยุดกิจกรรมซิ่งชั่วคราว เพื่อทุ่มเวลาการหาเสียงในอีก 30 วันที่เหลือ โดยมีสโลแกนว่า "กรุงเทพฯ ทันสมัย" ที่ครอบคลุมความหมายทุกอย่าง

งานนี้ ประภัสร์ไม่ได้ชูนโยบายเป็นข้อๆ อย่างผู้สมัครคนอื่น เพราะเขาบอกว่า ถ้าพูดถึงกรุงเทพฯแล้วก็รู้สึกว่าจะมีปัญหาไปเสียทุกอย่าง
แต่หากได้มีโอกาสมาทำงานจริง เบื้องต้นจะกลับมาดูโครงการเดิมๆ หากมองว่าดีก็จะสานต่อ เช่น รถบีอาร์ที แต่หากไม่เป็นอย่างที่ประชาชนคาดหวังไว้ ก็ต้องบอกข้อเท็จจริงกับประชาชน

"ผมเป็นคนที่เชื่อว่า ถ้าเราไม่พูดความจริงกัน มันจะแก้ไขอะไรไม่ได้ ประเทศไทยไม่ใช่การละครนะครับ ไม่ใช่แอ๊คติ้งสคูล ที่ภาพต้องสวยงาม ส่วนข้างในจะเป็นยังไงช่างมัน ไม่ใช่นะครับ มันถึงเวลาแล้วที่เราต้องพูดว่าความจริงคืออะไร แล้วเราจะแก้ปัญหาอะไร"

สำหรับเรื่องรถไฟฟ้าที่หลายๆ คนคาดหวังนั้น ประภัสร์บอกว่า หน้าที่ของ กทม.คือผลักดันรัฐบาลให้เร่งรัดโครงการให้ประกวดราคา หรือก่อสร้างให้เร็วขึ้นเท่านั้น กทม.จะทำเองไม่ได้ เพราะต้องใช้งบประมาณมาก ควรจะนำงบฯไปพัฒนาด้านอื่นๆ

เมื่อถามถึงเรื่องการศึกษา ตอบเสียงเข้มว่า ต้องพัฒนาครูให้มีคุณภาพ แล้วเด็กก็จะมีคุณภาพเอง พร้อมยกตัวอย่างประเทศสิงคโปร์ว่า ครู อาจารย์เงินเดือนสูงมาก คนเก่งเท่านั้นที่จะเป็นอาจารย์ได้ ส่วนเรื่องแผงลอยจะต้องหาพื้นที่ให้ ชุมชนแออัด เน้นพัฒนาสุขอนามัยให้ดี

อย่างน้อยที่สุด ที่ทำได้ภายใน 4 ปี มันน่าจะเดินไปข้างหน้า และสิ่งที่ผมฝันจริงๆ ไม่ใช่เรื่อง 4 ปี แต่ที่ผมฝันจริงๆ คือ ทำอย่างไรที่จะวางรากฐานให้คนที่จะมาบริหารต่อ นั่นคือต้องให้ประชาชนมีความเห็นชอบ ใครเป็นผู้ว่าฯ ต่อมาต้องทำตามนี้ ถ้าไม่ทำ "โวย" ให้ประชาชนรู้สึกว่าเขามีสิทธิ และหน้าที่ ให้เขารู้สึกว่านี่คือสิ่งที่เขาต้องการ ถ้านี่คือสิ่งที่เขาต้องการ มันจะเป็นแรงผลักดันเองในสิ่งต่างๆ ต่อไป แต่ถ้าเป็นเพียงสิ่งที่เขาบอกให้ทำ หรือเขาบอกว่าจะทำ มันก็ไม่มีแรงจูงใจ ฉะนั้น ทำยังไงจะสร้างจิตสำนึกให้ประชาชนเข้าใจว่านี่คือ "บ้านของฉัน"

"วันนี้ผมจะทำหนังสือถึง กกต. เพราะยังไม่มั่นใจว่าจะหาเสียงได้แค่ไหน เราประเภทน้องใหม่ ยังไม่ค่อยรู้เรื่อง" ประภัสร์กล่าว

ส่วนเรื่องกระแสของพรรคที่อาจมีผลต่อการเลือกตั้ง ประภัสร์บอกว่า ต้องดูการเมืองปัจจุบัน วันนั้นคือวันนั้น วันนี้คือวันนี้ เพราะความคิดของคนหรือกระแสไม่เหมือนเดิม มองว่าคนกรุงเทพฯจะเปลี่ยนเป็นพักๆ บางครั้งดูเหมือนเลือกพรรค บางครั้งเหมือนเลือกตัวบุคคล เช่น สมัย พล.ต.จำลอง ศรีเมือง แค่เอาเข่งมาหาเสียง ก็ชนะถล่มทลาย ทุกพรรคงงเป็นไก่ตาแตก หรือสมัย คุณอภิรักษ์ โกษะโยธิน เกิดกระแสนิยมพรรค เพราะมีเรื่องคนกรุงเทพฯต่อต้านพรรคไทยรักไทย

"วันนี้เชื่อว่าประชาชนมองในลักษณะที่ว่ามี 2 พรรคใหญ่ การเมืองพอๆ กัน ดังนั้น น่าจะกลับมาดูตัวคนมากกว่า ผมเชื่ออย่างนั้น เพราะเท่าที่ฟังเสียงวิจารณ์ทั้ง 2 พรรค ก็มีทั้งเป็นบวกและลบพอๆ กัน ประมาณ ขิงก็ราข่าก็แรง"

วันนี้การสวมเสื้อพรรคพลังประชาชนอาจสั่นคลอนความเชื่อใจ

"วันที่ตอบตกลงว่าจะลงสมัครในนามพรรค ผมเรียนกับท่านสมัครว่า ลงในนามพรรค แต่ขออิสระในการบริหาร ผมบอกว่าผมไม่ใช่นักการเมือง ผมเป็นประชาชนเหมือนกัน แต่ตอนนี้ต้องคิดว่าจะทำยังไงให้ประชาชนเห็นว่าไอ้คนที่พูดจริงและทำจริงมันมีนะในโลกนี??"

เมื่อถามว่า หากมีการแทรกแซงจะทำอย่างไร

"ผมเรียนตรงๆ ว่า ผมไม่ใช่คนเกาะยึด ถ้าแทรกแซงเมื่อไหร่ ผมก็บ๊ายบายเมื่อนั้น"

ชัดเจนกับจุดยืนขนาดนี้ บัดนี้ก็ยังไม่ชัดเจนว่าใครจะเป็นกลุ่มทุนหนุนผู้บริหารไฟแรง เพราะแม้แต่ป้ายหาเสียงก็ยังไม่เห็น

จากมติชนค่ะ

จากคุณ : AppoMeaNa - [ 8 ก.ย. 51 13:00:41 A:125.24.168.82 X: ]