กระแสความปั่นป่วนทางการเมือง  อันเกิดจากการเรียกร้องบางประการของกลุ่มพันธมิตรประชาชนเพื่อประชาธิปไตย  บทความนี้จึงขอนำหลักวิชาการบริสุทธิ์  ซึ่งศาสตราจารย์ ธานินทร์  กรัยวิเชียร  ได้บรรยายลักษณะของความเป็นประชาธิปไตย  ที่เกี่ยวข้องสอดรับกับกระแสความวุ่นวายในปัจจุบัน  ไว้อย่างน่ารับฟัง  ในเรื่องประชามติ  มติมหาชน  และ กฎหมู่  ความดังนี้

           “ในระบอบประชาธิปไตยนั้น  วิธีการที่จะทำให้รัฐบาลทราบเจตนารมณ์ร่วมกันของประชาชนทั้งประเทศได้  คือ  ประชามติ และมติมหาชน    สำหรับประชามตินั้นเป็นสิ่งที่กฎหมายกำหนดให้รัฐบาลจัดให้มีการลงคะแนนโดยประชาชนทั้งประเทศ  จึงไม่มีปัญหาแต่ประการใด  แต่ที่ก่อให้เกิดปัญหาอย่างยิ่งในระบอบประชาธิปไตยก็คือ  มติมหาชน และ กฎหมู่


           อย่างไรก็ตาม  แม้มติมหาชนจะไม่มีกฎหมายบัญญัติรับรองไว้โดยชัดแจ้งก็ตาม  แต่เป็นสิ่งที่กฎหมายรับรองไว้โดยปริยาย  นั่นคือการแสดงความคิดเห็น  อภิปราย  ถกเถียง  และเสนอแนะโดยมีเหตุผล  จนรัฐบาลหรือประชาชนส่วนใหญ่มีความเห็นคล้อยตามด้วย  และในการรวบรวมมติมหาชนนี้  จะต้องไม่มีลักษณะเป็นการละเมิดกฎหมาย  อาทิ ไม่มีการชุมนุมโดยมีอาวุธ  หรือ ไม่มีการปลุกระดมมวลชน  โดยมุ่งหมายจะก่อให้เกิดการวุ่นวายในบ้านเมือง


           มติมหาชนที่ปรากฏออกมาจากประชาชนส่วนใหญ่ทั้งประเทศนั้น  ย่อมมีลักษณะเป็นเครื่องชี้แนะทางให้รัฐบาลและรัฐสภา ดำเนินการเท่านั้น  หาได้มีลักษณะบีบบังคับหรือกดดันให้รัฐบาลหรือรัฐสภาจำต้องกระทำตามไม่


           ส่วนกฎหมู่นั้น  เป็นสิ่งที่ตรงกันข้ามกับประชามติ และ มติมหาชนอย่างชัดแจ้ง  เพราะกฎหมู่นั้นเอง  ย่อมมีลักษณะเป็นการละเมิดกฎหมาย  ซึ่งเป็นหลักในการปกครองประเทศ  เพื่อความสงบสุขของประชาชนอยู่ในตัว  อาทิ  มีอาวุธในการชุมนุม  หรือมีเจตนาพิเศษในการชุมนุม  เช่น มีเจตนาก่อให้เกิดความวุ่นวายในบ้านเมือง  หรือเรียกร้องให้ล้มเลิกกฎหมาย  หรือให้ถอดถอนตัวบุคคลในคณะรัฐบาล  หรือ รัฐสภา  อันเป็นความผิดตามกฎหมายอาญา


           ที่สำคัญที่สุดก็คือ  การยกข้ออ้างในเรื่องคนที่มาชุมนุม  ซึ่งอาจมาร่วมโดยความเห็นด้วยหรือต้องการมาดูเหตุการณ์  แล้วอ้างว่า เป็นมติมหาชนที่รัฐบาลและรัฐสภาจะต้องปฏิบัติตาม  อันเป็นลักษณะของการบีบบังคับรัฐบาลหรือรัฐสภาไม่ให้ใช้ดุลยพินิจโดยอิสระในการวินิจฉัยปัญหานั้นได้


           ซ้ำร้ายไปกว่านั้น  การชุมนุมนั้นเอง  อาจมีการข่มขู่รัฐบาลโดยจำนวนคน  หรือโดยวิธีการอันมิชอบด้วยกฎหมาย  แสดงความอาฆาตมาดร้ายบุคคลบางคนในรัฐบาลหรือรัฐสภา  สร้างความวุ่นวายยุ่งเหยิงขึ้นในบ้านเมือง  พอเจ้าหน้าที่ของรัฐบาลดำเนินการให้เป็นไปตามกฎหมายอย่างเคร่งครัด  ก็พยายามบิดเบือนให้เห็นว่า  นั่นเป็นการใช้อำนาจรัฐคุกคามและลิดรอนสิทธิเสรีภาพของประชาชนตามรัฐธรรมนูญ  

           
           ซ้ำยังอ้างว่า  การกระทำดังกล่าวของเจ้าหน้าที่  เป็นการใช้อำนาจเผด็จการของรัฐบาล


           จริงอยู่  การชุมนุมกันแสดงออกซึ่งความคิดเห็น  เป็นสิ่งที่กระทำได้และพึงกระทำในระบอบประชาธิปไตย  และจะทำให้รัฐบาลได้รับทราบความคิดเห็น  และความต้องการของประชาชนได้ทางหนึ่ง  อันจะทำให้เกิดประโยชน์ในการบริหารราชการแผ่นดิน  แต่ต้องพึงระลึกอยู่เสมอว่า  อำนาจ  หน้าที่ในการบริหารราชการแผ่นดินนั้น  ตกอยู่กับรัฐบาลซึ่งเป็นผู้แทนปวงชนทั้งประเทศ  จึงต้องปล่อยให้อยู่ในดุลยพินิจของรัฐบาล  ในการวินิจฉัยปัญหานั้น ๆ  การยื่นคำขาดก็ดี  การบีบบังคับก็ดี  เป็นสิ่งที่ไม่ควรกระทำอย่างยิ่งในระบอบประชาธิปไตย”



อ้างอิง : ธานินทร์  กรัยวิเชียร , ระบอบประชาธิปไตย , พิมพ์ครั้งที่ ๔ (กรุงเทพฯ : โรงพิมพ์คุรุสภาลาดพร้าว) , ๒๕๒๐ , หน้า ๖๙ – ๗๐ .

จากคุณ : ราษฎร์สยาม - [ 11 ก.ย. 51 20:19:55 A:124.120.124.34 X: ]