เรื่องที่จะเล่าต่อไปนี้ เป็นเรื่องที่ผมกล้าสาบานว่า "เป็นเรื่องที่ได้ยินมากับหู" แต่จะเป็นสิ่งที่เกิดขึ้นจริงหรือไม่อีกทั้งเป็นสิ่งที่คนอื่นเล่าบิดเบี้ยวมาหรือไม่ ตรงนี้ผมไม่อาจทราบได้ ผมขอรับผิดชอบแต่ส่วนที่ผมรับผิดชอบได้คือ ได้ยินมาอย่างไรก็เล่าเป็นเช่นนั้นเท่านั้นเอง ดังนั้นถ้าใครว่าผมพูดไม่จริงก็กล้ารับผิดชอบด้วย แต่ผมจะรับแค่ในกรณี สิ่งที่คนเล่าให้ผมฟังเท่านั้น ผมไม่รับผิดชอบเรื่องอื่น ๆ นอกเหนือสิ่งที่แม่ค้าข้าวมันไก่เล่าให้ผมฟังเท่านั้น
วันนี้เลิกงานก็ลงไปซื้อข้าวมันไก่ (เจ้าเดิม ร้านเดิม เบื่อมันจริง ๆ เปลี่ยนไปขายอย่างอื่นบ้างมันจะตายไหมเนี่ย) แม่ค้าคนนั้นก็พอรู้จักผมบ้างจึงได้ไถ่ถามถึงเรื่องการชุมนุมของม็อบ นปช. ทำนองว่าได้ยินมาบ้างหรือเปล่าว่ามีการจ้างกันจริง
เรื่องนี้ผมไม่กล้าตอบแทนทั้งหมดจึงตอบไปว่า "เท่าที่รู้ อย่างคนรู้จักผมไปก็ไม่ได้อะไรนะมีแต่เสียเงิน"
เขาเลยเล่าให้ผมฟังและบอกให้ผมช่วยหาทางออก เขาได้เล่าว่า มีเพื่อนแม่ค้าของเขาคนหนึ่งซึ่งบ้านอยู่ใกล้กันได้มาเล่าให้ฟังว่า มีญาติพี่น้องของเขาเข้ามากรุงเทพเพื่อร่วมชุมนุมกับพันธมิตรโดยสามีภรรยาคู่นั้นได้หอบลูกหอบต่ำมารวมแล้วก็หกคน เขาได้รับการจ้างให้มาร่วมพันธมิตรโดยสัญญาว่าจะให้หัวละห้าร้อยบาท
ผมขัดขึ้นด้วยไม่อยากฟัง "แล้วมันเกี่ยวอะไรกับผมเนี่ย แล้วเมื่อกี้ถามถึงม็อบนปช.ทำไม"
แม่ค้าได้ตอบว่า "ก็ถามดู เห็นเมื่อวานคนไปกันเยอะนึกว่าใช้วิธีเดียวกันกับพันธมิตร"
ผมทำเป็นฟังเพื่อเขาจะได้รีบสับไก่ให้ "ก็เล่ามาสิครับ ผมยังไม่รู้เลยปัญหาคืออะไร"
"ปัญหาก็คือ เขาสัญญาว่าจะให้เงิน ไอ้ญาติเพื่อนพี่ก็หวังจะไปแค่สองวันรับเงินแล้วก็กลับ แต่เอาเข้าจริงมันไม่ใช่อย่างนั้นมันมีการยึดบัตรประชาชนไว้ด้วย" ผมทำทีสนใจมานิดนึงเขาเลยเล่าต่อ "พอถึงเวลาไปขอเงินเขาก็ไม่ให้แถมยังบอกให้อยู่ต่อโดยอ้างว่าบัตรประชาชนอยู่กับเค้า ไอ้ญาติเพื่อนก็เห็นท่าไม่ดีเลยจะหนีมาบัตรประชาชนหาเอาข้างหน้าก็ได้ ทำใหม่ก็ได้ เลยคิดจะหนีมาแต่สุดท้ายก็เจอการ์ดพันธมิตรล็อกตัวไว้และพูดเชิงบังคับให้อยู่ต่อ" พอเล่าจบแม่ค้าก็ถามผม "พอช่วยอะไรได้ไหม"
"ผมไม่ใช่แรมโบ้" ผมตอบ "มาบอกผม จะให้ผมวิ่งฝ่าทำเนียบไปชิงตัวก็เกินสามารถ ถ้าจะเอาเรื่องก็ต้องให้ญาติเขาไปแจ้งความ น่าจะได้ข้อหากักขังหน่วงเหนี่ยวสักข้อหาหนึ่ง แต่คงยากนะ"
"ยากยังไงอ่ะ"
"ขนาดเอาหมายศาลไปแปะ พวกมันยังไม่ยอมออกจากทำเนียบเลย และนี่จะให้ตำรวจบุกเข้าไปในทำเนียบเหรอ ? มันคงกลัว" ผมรับข้าวมันไก่มาและเดินจากไป
ถามว่าผมเชื่อกับสิ่งที่เขาเล่าให้ผมฟังไหม ผมก็ขอบอกว่าเชื่อครึ่งไม่เชื่อครึ่ง แม้ในใจผมจะกระตุกให้เชื่อแต่ก็ไม่อาจทำอย่างนั้นได้ก็เพราะผมไม่เห็นเองกับตาและไม่ได้ยินจากเจ้าตัว ที่ผมอยากจะเชื่อก็เพราะคิดง่าย ๆ การชุมนุมแบบนี้อยู่กันขนาดนี้ มันไม่ทำมาหากินกันบ้างเหรอไง จะมีใครว่างขนาดนั้น แต่ด้วยไม่ได้เห็นเองกับตา ผมจึงเหยียบความอยากเชื่อเอาไว้เท่าที่มันควรจะเป็น
เพียงแต่จะเอามาเล่าให้พวกท่านคิดดูว่า มีสิทธ์เป็นไปได้หรือไม่เท่านั้นเอง ส่วนตัวผม "อยากเชื่ออย่างเต็มใจ" ไปแล้ว
ขอฝากบทความเมื่อตอนเที่ยงไว้ด้วย
::::::::::::::: ชนชั้นพันธมิตร :::::::::::::::
http://www.pantip.com/cafe/rajdumnern/topic/P7168419/P7168419.html (ถ้าอยากรู้ว่าอะไรคือ ชนชั้นพันธมิตร รีบกดไปอ่านโดยพลัน)
ไปล่ะ
จากคุณ :
พยัคฆ์ร้ายแห่งคลองบางหลวง 
- [
3 พ.ย. 51 17:59:31
A:124.121.88.190 X:
]
อยากเชื่อ ว่า "จ้างมา"
